Financiële regelingen
Niettemin oordeelt zij dat er, gezien de omvang en met name ook de complexiteit van de materie, geen reden is de gemeente, de CFA, of andere betrokken instanties te verwijten dat de totstandkoming van de desbetreffende regelingen langer heeft geduurd dan redelijkerwijs mocht worden verwacht. 8.3
De hoogte van de tegemoetkomingen
Voor particuliere getroffenen wordt in de loop van de maanden een pakket aan regelingen getroffen, variërend van een noodvoorziening van f 100 per persoon op de dag na de ramp tot een regeling voor vergoeding van kosten die samenhangen met schade aan kampeerwagens en plezierboten. Zoals de Commissie afleidt uit de reacties van getroffenen en belangenverenigingen, worden de tegemoetkomingen op basis van deze regelingen over het algemeen als ruimhartig ervaren. Volgens de Commissie moeten de regelingen voor particulieren als zodanig in het algemeen zonder meer als toereikend worden aangemerkt. Bovendien is in de verschillende regelingen voorzien in een hardheidsclausule en in een bezwaarprocedure. Langs deze wegen kan waar nodig in individuele probleemgevallen eventueel een oplossing worden gevonden die recht doet aan de specifieke omstandigheden. De regeling voor ondernemers heeft tot doel de continuïteit van bedrijven te waarborgen, en voorziet onder andere in een tegemoetkoming voor derving van winst, over een periode van drie jaar. In de regeling is een maximumbedrag van 100.000 Euro genoemd dat de overheid in drie jaar aan steun kan uitgeven aan een bedrijf. Dit bedrag is gebaseerd op EG-regelgeving. De vereniging van gedupeerde ondernemers levert met name kritiek op dit maximumbedrag. Voor wat betreft deze grens voor te verlenen steun van 100.000 Euro ziet de Commissie op zichzelf geen reden voor kritiek. Het respecteren van deze grens voorkomt immers de meer ingewikkelde gang naar Brussel en maakt daardoor snelle besluitvorming mogelijk. Niettemin zou kunnen blijken dat deze grens in bepaalde gevallen tot een onredelijke uitkomst zal leiden. Als dat het geval mocht zijn, is er de – meer complexe – mogelijkheid van het ter toetsing voorleggen van een desbetreffende steunmaatregel aan de Europese Commissie. De Commissie gaat ervan uit dat het Ministerie van Economische Zaken bereid zal zijn zo’n procedure te volgen wanneer mocht blijken dat er ondernemingen zijn die aanvullende steun behoeven en daarvoor redelijkerwijs in aanmerking zouden moeten komen, en die niet langs een andere weg kunnen worden geholpen. Bij dit laatste is van belang dat de CFA zich op het standpunt stelt dat in voorkomende gevallen ten gunste van een belanghebbende kan worden afgeweken van de bepalingen van de regeling, en dat eventueel via particuliere fondsen nog extra steun kan worden gevonden voor bedrijven. De Commissie vindt ook de andere voorwaarden van de regeling die door de ondernemersvereniging aan de orde worden gesteld op zichzelf niet onredelijk. Zij gaat er daarbij wel van uit dat de regeling voor ondernemers niet rigide zal worden toegepast, en dat indien in de toekomst mocht blijken dat bepaalde onderdelen in de praktijk onredelijk uitpakken, naar een bevredigende oplossing zal worden gezocht. Het ligt voor de hand dat de Kamer voor Koophandel en de Stichting Midden- en Kleinbedrijf in dit opzicht als gesprekspartner van de overheid zullen – blijven – optreden.
191