Mevlânâ Dergâhı’nın son postnişini Said Hemdem Çelebi’nin torunu Abdülhalim Çelebi’dir.
Gâlib olur hemîşe bizim farka cem‘imiz Ummân-ı aşka gavta uran mevlevîleriz Evvel sülûke bed’ ederiz ism-i zâttan Bahr-i fenâya tâ can atan mevlevîleriz Ekser sıfâtı mahv ederektir sülûkümüz Biz şems-i zâta böyle yanan mevlevîleriz Biz mazhar-ı velâyet-i sıddîk-ı ekberiz Yâr-i Resûl-i her dü cihan mevlevîleriz Hemdem ne gam iki cihanın kaydı yok bize Câm-ı safâyı vasla katan mevlevîleriz (SÜSAM, Y97 nolu mecmua, s.502, Feridun Nâfiz Uzluk hattıyla) Âh efendim zulmet-i şeb âh-ı pinhânım mıdır Katre katre hûn-i eşkim rîze-i cânım mıdır Nukl-i meclis sâkiyâ bu kalb-i biryânım mıdır Bâis-i derd-i derûn cânım mı cânânım mıdır Pür-neşât et sâkiyâ cânın içün mey-hâneyi Derd-i gûnâgûndan kurtar dil-i dîvâneyi Dinle gûş-i merhametle nâliş-i mestâneyi Bak enîn ü âh edenler ney mi efgânım mıdır Hâk-i pây-ı dil-rübâya rûy-mâl eyler gönül Hâlini arz eyler ise pür-melâl eyler gönül Cevr-i ihvân-ı zamândan arz-ı hâl eyler gönül Yûsuf-âsâ hîçe satan beni ihvânım mıdır (Aynı mecmua, s. 76, Veled Çelebi hattıyla)
18
Vasiyetleri: “Oğullarım Celâleddin ve Salâhaddin ve Sadreddin ve Fahreddin ve Safvet; ve kerîmelerim Nesîbe ve Aliyye! Egerçi bi-hamdillâh (baba ve anne tarafından) nesebimiz âlî ise de sizlere vasiyyetim zinhâr neseb ile iftihâr etmeyin. Ecdâdımızın isr-i aliyyelerine sülûk ederseniz, sâir sâlikin bir senede kesb ettiği feyzi, bir günde kesb edersiniz. Evlâdiyetin buna fâidesi vardır. Eger tarîkine sâlik olmazsanız el-iyâzü billâh, ‘leyse min ehlik’ (“O, senin ailenden değildir” Hûd S.,46) zümresinden olursunuz. Cenâb-ı Allah, sizi ve pederiniz bu abd-i bî-çâre, hâk-pây-ı mevleviyyeyi, ecdâd-ı kirâmımız efendilerimizin sırrına ve feyzine mazhar etsin, âmîn. Sizi her hâlde evvel Allah, sâniyen erenlere emânet ettim. Hak, erenler bilenizce olsun, Hû eyvallâh.” (Aynı mecmua, s.412, Veled Çelebi hattıyla; Abdülvâhid Çelebi, babasının vefatından sonra dünyaya geldiği için ismi zikredilmemiştir.) Not: Said Hemdem Çelebi’nin biyografisi, en geniş şekliyle Sezai Küçük Bey’in Mevlevîliğin Son Yüzyılı (İst., 2003, s.59-68) adlı değerli eserinde yer almaktadır. Orada başlıca kaynaklar da gösterilmiştir. Biz, bu yazımızda Said Hemdem Çelebi, Veled Çelebi, Ahmed Remzi Dede ve Feridun Nâfiz Bey’in Selçuk Ün. Selçuklu Araştırmaları Merkezi Uzluk Arşivi’ndeki mecmua ve risalelerde bulunan notlarından edindiğimiz bazı yeni bilgileri de sunmaya çalıştık.)