inkomen
de Stichting van de Arbeid in de eerste jaren van deze eeuw enkele digitale instrumenten gemaakt die arbeidsorganisaties helpen de gelijkeloonwetgeving juist toe te passen. In 2006 is de werkgroep ‘Gelijke beloning, dat werkt’, ingesteld door het toenmalige kabinet, actief geweest om het gebruik van deze instrumenten in bedrijven te promoten. 6.2 Inkomensverschillen tussen mannen en vrouwen Steeds meer vrouwen hebben een eigen inkomen In de afgelopen twee decennia is het aandeel vrouwen met een eigen inkomen aanzienlijk gegroeid. In 1990 had 68% van de vrouwen van 15-64 jaar een eigen inkomen, in 2009 was dat 87%. Van de mannen had in deze periode steeds rond de 97% een eigen inkomen. Vooral de sterk toegenomen arbeidsdeelname van vrouwen in de jaren negentig (zie hoofdstuk 4) zorgde voor een flinke stijging van het percentage vrouwen met een eigen inkomen. Vanaf 2000 vlakte die groei van de arbeidsdeelname wat af. Maar van de florerende economie in de periode 2006 tot medio 2008 – het begin van de economische crisis – profiteerden vooral vrouwen, wat tot uitdrukking komt in een toegenomen aandeel met betaald werk en dus met een eigen inkomen onder deze groep. Het aandeel vrouwen met een eigen inkomen nam, evenals hun arbeidsdeelname, zelfs tijdens de recessie nog toe (zie hoofdstuk 4).
Het persoonlijk inkomen Het inkomen van mannen en vrouwen wordt vergeleken op basis van het persoonlijk inkomen. Het persoonlijk inkomen omvat loon, winst, uitkeringen inkomensverzekeringen (zoals werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen) en uitkeringen sociale voorzieningen (zoals bijstandsuitkeringen en studiefinanciering). Inkomenscomponenten die niet aan een afzonderlijke persoon toegeschreven kunnen worden, blijven buiten beschouwing. Het gaat daarbij om inkomsten uit vermogen, huurtoeslag, rijksbijdrage eigen woning, tegemoetkoming studiekosten en kinderbijslag. In dit hoofdstuk wordt met inkomen altijd het persoonlijk inkomen bedoeld, tenzij expliciet anders vermeld.
149