Komitet Regionówi polska prezydencjaw Radzie Unii Europejskiej

Komitet Region贸w i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

s. 3

s. 4

s. 6

s. 8

s. 10

s. 13

s. 18

s. 20

s. 21

s. 38

s. 39

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

s. 41

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12

Czas start dla prezydencji o ambitnym programie

Silne regiony to konkurencyjna Europa Polska prezydencja, Komitet Regionów i przyszłość polityki spójności

Polityka spójności europejską polityką rozwoju

Dlaczego Komitet Regionów?

Polscy członkowie Komitetu Regionów przy pracy

Polska delegacja w Komitecie Regionów

Podział administracyjny Polski

Polityka spójności przynosi efekty Open Days - w Polsce odbędzie się 17 imprez lokalnych

Kalendarz wydarzeń

Kontakt

01 Czas start dla prezydencji o ambitnym programie

Po raz pierwszy w swojej historii i w dziejach Unii Europejskiej Polska obejmie na sześć miesięcy rotacyjne przewodnictwo w Radzie Unii Europejskiej. Będzie ona jednocześnie sprawować tę funkcję po raz pierwszy w ramach nowej europejskiej struktury instytucjonalnej, wdrożonej w następstwie przyjęcia traktatu lizbońskiego. 184 dni – tyle czasu dano Polsce na prowadzenie negocjacji i znalezienie rozwiązań problemów, na których skupiają się obecnie debaty polityczne Unii Europejskiej. Polska ma 4416 godzin – albo 264 960 minut – by utrwalić swój wizerunek kraju nowoczesnego, kreatywnego i dynamicznego. Wyzwanie zostało rzucone! Do najważniejszych elementów agendy wspólnotowej należą strategia „Europa 2020” na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, przyszły budżet europejski oraz wielkie reformy, takie jak reforma polityki spójności i wspólnej polityki rolnej.

Polska wiąże ambitne plany ze swoim przewodnictwem: do programu prezydencji wpisała umocnienie rynku wewnętrznego, politykę sąsiedztwa (w tym zwłaszcza Partnerstwo Wschodnie), zewnętrzną politykę energetyczną UE oraz ochronę środowiska. Władze lokalne i regionalne będą oczywiście z uwagą śledziły postępy negocjacji w sprawie strategicznych kwestii związanych z przyszłością polityki spójności oraz w sprawie projektów rozporządzeń dotyczących polityki spójności po roku 2013. Polska ma bowiem utwierdzoną reputację kraju wzorowo wykorzystującego fundusze strukturalne. Zdołała pokazać, jak największy beneficjent funduszy UE może dzięki zasobom polityki spójności oraz inteligentnemu kierowaniu polityką krajową niemal całkowicie uniknąć kryzysu. Faktem jest, że to obywatele w największym stopniu korzystają z tej wartości dodanej wnoszonej przez politykę spójności. Nie wątpię, że przykład Polski może być użyteczny dla innych podmiotów sceny europejskiej poszukujących nowych źródeł wzrostu gospodarczego w Europie.

Polska prezydencja przypadnie również w okresie przeglądu strategii na rzecz Morza Bałtyckiego. Będzie to dla Komitetu Regionów doskonała okazja do podkreślenia ważnej roli regionów w kontekście strategii makroregionalnych, a tym samym istotnego znaczenia instrumentów współpracy terytorialnej, takich jak EUWT. Podczas gdy Polsce nie brakuje ambicji, swoje ambicje ma także Komitet Regionów, który będzie się starał przekazywać opinie samorządów lokalnych i regionalnych we wszystkich debatach, jakie są przewidywane w drugiej połowie 2011 r.

Mercedes Bresso Przewodnicząca Komitetu Regionów

3

02 Silne regiony to konkurencyjna Europa

Będąc największym beneficjentem polityki spójności, Polska jest świadoma odpowiedzialności za kształt debaty na temat przyszłości tej polityki.

Rozpoczynające się w lipcu polskie przewodnictwo w Radzie UE będzie więc idealnym czasem na faktyczne rozpoczęcie negocjacji nt. kształtu przyszłego budżetu UE. Jesteśmy w pełni gotowi do podjęcia tego wyzwania.

Donald Tusk Prezes Rady Ministrów, premier Rzeczypospolitej Polskiej

Wdrażanie polityki spójności w Polsce to historia sukcesu. M.in. dzięki tej polityce w ciągu zaledwie kilku lat, które minęły od wejścia Polski do UE, dochód na jednego mieszkańca zwiększył się z 45% średniej poziomu zamożności do 60%. Polska była jedynym krajem UE, który w 2009 r. uniknął recesji, na co istotny wpływ miało efektywne wdrażanie polityki spójności.

Polityka spójności pozwala na to, by uczestnictwo we wspólnym rynku było korzystne dla każdego regionu UE. W tak trudnych i niepewnych czasach Europa potrzebuje solidarności, nie egoizmu. Z oczywistych powodów słowo „solidarność” zajmuje w sercach Polaków szczególne miejsce. Wraz z przystąpieniem Polski do UE solidarność nabrała dodatkowego, europejskiego wymiaru. Jestem przekonany, że w kontekście nowych wyzwań gospodarczych i społecznych, przed którymi stoi UE, zasada solidarności powinna być rozumiana również jako solidarność międzypokoleniowa.

Decyzje dotyczące przyszłości polityk finansowanych z budżetu UE, w tym polityki spójności, będą miały istotny wpływ na jakość życia przyszłych pokoleń i konkurencyjność gospodarki UE w perspektywie czasowej znacznie wykraczającej poza tę wyznaczoną przez strategię „Europa 2020”.

Warto tutaj podkreślić, że w ramach polityki spójności realizowane są przedsięwzięcia bardzo dobrze wpisujące się w cele wspomnianej strategii, czyli w budowę innowacyjnej i wykorzystującej wszystkie zasoby społeczne gospodarki europejskiej.

4

Biorąc pod uwagę różne poziomy rozwoju gospodarek europejskich i różne ścieżki osiągania celów strategicznych UE, powodzenie realizacji celów strategii „Europa 2020” w dużej mierze zależeć będzie od elastyczności podejmowanych działań i aktywności władz regionalnych i lokalnych. Polityka spójności doskonale wpisuje się także i w te wymogi. Jej działania nie są ustandaryzowane, lecz ukierunkowane na potrzeby rozwojowe i potencjał danego regionu.

W krajach Południa, które przez ostatnie 20 lat miały szansę osiągnąć nasycenie infrastrukturą podstawową na poziomie jednym z najwyższych na świecie, polityka spójności powinna pomóc ludziom w zdobywaniu nowych kwalifikacji i w przejściu na gospodarkę opartą na wiedzy. W krajach UE-12 polityka ta powinna – tak jak do tej pory – być głównym źródłem finansowania zwiększających popyt inwestycji publicznych oraz innowacji. W przyszłości zadaniem Unii będzie też zbudowanie infrastrukturalnych połączeń z regionem Bałkanów Zachodnich, aby przygotować integrację tych państw ze wspólnym rynkiem. Potrzebne jest także wzmożenie działań mających na celu integrację społeczną Romów, migrantów i innych mniejszości.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

W czasach niepewności ekonomicznej potrzeba mądrej polityki spójności jest więc bardziej aktualna niż wcześniej. Spowolnienie gospodarcze w ostatnich latach miało bardzo nierówne skutki w sensie terytorialnym. W największym stopniu zostały nim dotknięte kraje najbardziej oddalone od najlepiej rozwiniętych regionów UE, w tym kraje bałtyckie i bałkańskie. Stąd też nie do przecenienia są dodatkowe korzyści wynikające z wdrażania polityki spójności. Okazuje się bowiem, że w momencie silnych turbulencji makroekonomicznych polityka ta stanowiła swoisty mechanizm stabilizujący koniunkturę i zwiększający poziom konsumpcji, a tym samym łagodzący zawirowania zarówno na rynkach lokalnych, jak i w skali całej UE. Polityka spójności powinna być zatem podstawowym instrumentem UE służącym wychodzeniu z kryzysu.

Polityka spójności w zamyśle swoich twórców nigdy nie była widziana jako opodatkowanie bogatych i transfer socjalny dla biednych. Zawsze miała służyć przede wszystkim wyrównywaniu szans i tak też powinno pozostać w przyszłości. Należy więc utrzymać silną politykę spójności jako istotny element europejskiego modelu społeczno-gospodarczego.

Jestem bowiem zdania, że polityka spójności oferuje mechanizmy wdrażania, które funkcjonują i sprawdziły się we wszystkich 271 regionach UE. Są one oparte na podziale zadań i współpracy między różnymi poziomami władz rządowych i samorządowych oraz lokalnymi podmiotami. Ten unikalny system charakteryzuje się dużą elastycznością, mobilizacją potencjału inicjatyw lokalnych i regionalnych i służy rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego. Polityka spójności ucieleśnia także zasadę pomocniczości, ponieważ potrzeby rozwojowe są oceniane i realizowane na możliwie najniższym poziomie.

Dlatego też Polska jest przeciwna wydzielaniu z polityki spójności funduszy sektorowych lub tworzeniu nowych. Zarządzane z Brukseli, nigdy nie dadzą takich samych efektów jak wdrażane oddolnie fundusze strukturalne. Tylko polityka spójności gwarantuje spójne, całościowe i terytorialne podejście do problemów rozwoju gospodarczego. Instrumenty tej polityki pozwalają skutecznie zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, przed którymi stoi UE, takimi jak poprawa efektywności energetycznej, przystosowanie do zmian demograficznych, walka ze zmianami klimatu czy przeciwdziałanie negatywnym aspektom globalizacji.

Jestem głęboko przekonany, że architektura polityki spójności powinna być oparta na trzech dotychczasowych instrumentach finansowych, tj. Funduszu Spójności, Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Europejskim Funduszu Społecznym.

Dlatego też z inicjatywy Polski premierzy Grupy Wyszehradzkiej podpisali wspólny list do przewodniczącego Komisji Europejskiej i tym samym zaprezentowali jednolity front w sprawie zachowania obecnej architektury polityki spójności, która powinna obejmować wszystkie regiony UE. Zbliżająca się polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej będzie niewątpliwie doskonałą okazją do wyraźnego i dobitnego podkreślenia wspomnianego stanowiska na europejskim forum.

Realizacja priorytetów strategii „Europa 2020” wymaga zintegrowanego podejścia do wszystkich polityk rozwojowych. Dlatego też reformując politykę spójności, nie powinniśmy zapominać o polityce rozwoju obszarów wiejskich. Obszary te są najbardziej narażone na starzenie się społeczeństwa i depopulację. Polityka spójności UE i wspólna polityka rolna powinny więc wzajemnie się uzupełniać, a nie konkurować ze sobą.

5

03 Polska prezydencja, Komitet Regionów i przyszłość polityki spójności

Jerzy Buzek Przewodniczący Parlamentu Europejskiego

Polityka regionalna Unii Europejskiej na okres po 2013 r. będzie kształtowana podczas polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r.

Najbardziej dotkliwy kryzys gospodarczy od czasu II wojny światowej nadwerężył finanse publiczne w państwach członkowskich UE. Nie udało nam się jeszcze przezwyciężyć wszystkich problemów, lecz wydaje się, że najgorsze już za nami. Europa tworzy obecnie podstawy większego, sprawiedliwszego i bardziej zrównoważonego wzrostu. W debatach po kryzysie słychać jednak głosy kwestionujące jeden z głównych filarów UE – politykę spójności. Pojawia się pokusa, by ograniczyć i znacjonalizować politykę regionalną. Nie możemy ulec tej pokusie.

Parlament Europejski, a także z pewnością Komitet Regionów, będzie walczył o budżet odpowiadający celom i ambicjom UE. Jest jasne, że europejska polityka regionalna jest nie tylko wyrazem solidarności, lecz także przynosi korzyści gospodarcze. To narzędzie inwestycji, a nie tylko datek dla potrzebujących regionów, by ulżyć im w ich codziennych

6

problemach. Celem tej polityki jest zapewnienie stałego i zrównoważonego wzrostu w biedniejszych regionach, na czym korzystają także regiony bardziej zamożne.

Nowa polityka regionalna powinna czerpać z wcześniejszych doświadczeń, musimy jednak zająć się także niedostatkami, które ujawniły się w ostatnich latach. Uważam, że aby zapewnić równowagę między ciągłością działań a zmianami w polityce spójności po 2013 r., powinniśmy kierować się w naszych wysiłkach trzema zasadami.

Są to: ustanawianie priorytetów, upraszczanie i wymiar europejski.

Poprzez ustanawianie priorytetów mam na myśli ograniczenie liczby celów na rzecz większej determinacji w ich realizowaniu. Polityka regionalna musi wspierać realizację celów strategii „Europa 2020”. Powinniśmy zadbać o wydatkowanie środków na tworzenie trwałych miejsc pracy dzięki zrównoważonemu wzrostowi. Musimy zachować spójność między różnymi obszarami polityki. W tym kontekście konieczne będzie dostosowanie wspólnej polityki rolnej i polityki regionalnej, aby uniknąć ich pokrywania się oraz trwonienia zasobów finansowych i ludzkich. Usprawnienia horyzontalne powinny dotyczyć wszystkich obszarów polityki.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Uproszczenie ma wiele plusów, lecz nie jest uniwersalnym lekarstwem na wszystko.

Niewykorzystane środki to nie oszczędności UE. Skomplikowana procedura przydziału środków utrudnia otrzymanie funduszy regionalnych. Potrzebujemy systemu finansowania bardziej przyjaznego dla użytkownika i lepszej komunikacji, co poprawi skuteczność i przejrzystość przydziału środków. Uproszczenie powinno jednak wzmacniać, a nie ograniczać dyscyplinę. Widzieliśmy przykłady wadliwej administracji i sprzeniewierzania środków, często z powodu luk w przepisach. Uproszczenie nie powinno odbywać się kosztem konsekwencji w działaniu.

Jednocześnie polityka regionalna musi pozostać przykładem wielopoziomowego sprawowania rządów, partnerstwa między organami władz lokalnych, regionalnych, krajowych i europejskich w zakresie wspólnych działań na rzecz planowania, finansowania, realizacji i monitorowania naszych wspólnych celów. Wymiar europejski polityki regionalnej jest bezdyskusyjny. Parlament Europejski stwierdził w swojej rezolucji z października, że państwa członkowskie powinny powstrzymać się od prób renacjonalizacji polityki regionalnej.

Na zakończenie pragnę życzyć rządowi polskiemu sukcesów w sprawowaniu prezydencji, która rozpoczyna okres trzech nowych prezydencji. Parlament Europejski z radością oczekuje owocnej i intensywnej współpracy.

7

04 Polityka spójności europejską polityką rozwoju

Jakie znaczenie ma polityka spójności na tle wyzwań rozwojowych UE? Przed UE niełatwe czasy, stoi ona bowiem przed koniecznością skutecznego powrotu na trwałą ścieżkę wzrostu gospodarczego, stałego podnoszenia konkurencyjności unijnej gospodarki na arenie międzynarodowej, zwiększania bezpieczeństwa energetycznego czy przeciwdziałania skutkom zmian klimatycznych i demograficznych.

Elżbieta Bieńkowska Minister rozwoju regionalnego Rzeczypospolitej Polskiej

Sprostanie tak wielu wyzwaniom wymaga ogromnego potencjału instytucjonalnego i finansowego. Dlatego tak istotne jest maksymalne wykorzystanie możliwości drzemiących w istniejących unijnych politykach i instrumentach. W tym celu należy skoordynować ich działania, usprawnić mechanizm wdrażania i zorientować go na osiąganie konkretnych rezultatów.

W tę oszczędnościową koncepcję realizacji wyzwań rozwojowych Unii Europejskiej bardzo dobrze wpisuje się polityka spójności. Po pierwsze, pomaga ona utrzymać równowagę makroekonomiczną, dynamizując wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej koniunktury. Dzięki realizacji wieloletnich projektów rozwojowych polityka spójności przeciwdziała skokowemu spadkowi inwestycji i wzrostowi bezrobocia.

Po drugie, działania podejmowane w ramach polityki spójności przyczyniają się do wzrostu konkurencyjności gospodarki europejskiej i budowy jednolitego rynku, a co za tym idzie – do wzmocnienia unii gospodarczej i walutowej. Z funduszy tej polityki realizowany jest bowiem szereg projektów wspierających rozwój innowacji i przedsiębiorczości, podnoszących jakość i mobilność kapitału ludzkiego, czy też projektów z zakresu rozwoju infrastruktury.

Po trzecie, w ramach polityki spójności realizowane są przedsięwzięcia bardzo dobrze wpisujące się w cele strategii „Europa 2020”, czyli w budowę zielonej, innowacyjnej i wykorzystującej wszystkie zasoby społeczne gospodarki europejskiej. Widać więc wyraźnie, że tworzenie nowych instrumentów rozwojowych w dobie trudności budżetowych wymagałoby czasu, zwiększenia zasobów kadrowych i dodatkowych nakładów finansowych.

8

Mając świadomość, że polityka spójności stanowi bardzo ważne narzędzie realizacji celów strategicznych UE, uważam, że debata nad przyszłością tej polityki w nowej perspektywie finansowej powinna być prowadzona na szczeblu politycznym, podczas formalnych spotkań ministrów odpowiedzialnych za politykę spójności w ramach Rady ds. Ogólnych.

Debata ta powinna określić rolę polityki spójności jako kluczową w procesie wychodzenia z kryzysu, przywracania miejsc pracy, podnoszenia konkurencyjności gospodarki europejskiej oraz budowy zielonej ścieżki wzrostu.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Jakie korzyści czerpią z funduszy polityki spójności gospodarki europejskie?

Polityka spójności jest integralną częścią systemu polityk rozwojowych Unii Europejskiej i powinna wspierać wszystkie jej regiony. Każdy region, niezależnie od poziomu rozwoju, posiada potencjał, który powinien zostać wykorzystany do realizacji unijnych celów rozwojowych. Zadaniem tej polityki nie jest zatem wspieranie rozwoju wyłącznie najbiedniejszych obszarów Wspólnoty. Dzięki jednolitemu rynkowi wszystkie kraje i regiony UE korzystają z jej efektów, także te najbogatsze.

Polskie badania ewaluacyjne pokazują, że w latach 2004–2015 prawie 38 mld euro, a więc ponad połowa pomocy strukturalnej przyznanej Polsce, wróci do krajów UE-15 (w formie bezpośredniej i pośredniej). Polityka spójności odgrywa szczególnie ważną rolę w dokonaniu szybszego skoku cywilizacyjnego. Polska jest przykładem kraju, który – dzięki tej polityce – rozwija się szybciej i stabilniej. Jesteśmy żywym dowodem na to, że polityka spójności stabilizuje wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej koniunktury. Ponad połowa wzrostu gospodarczego w Polsce w 2009 r. została osiągnięta dzięki funduszom unijnym, a liczba osób pracujących zwiększyła się o ok. 150 tys.

Polska jest także dowodem na to, że polityka spójności stymuluje procesy modernizacyjne, rozwojowe i trwałe zmiany strukturalne, wymusza podejmowanie kompleksowych działań rozwojowych i mobilizuje różne środowiska oraz szczeble zarządzania do realizacji wspólnych przedsięwzięć. Szczególnie pozytywne efekty przynosi realizacja projektów wielofunduszowych, tj. wspieranych wspólnie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego.

Jakie cele stawia sobie Polska podczas prezydencji?

W sferze polityki spójności największym wyzwaniem dla polskiego przewodnictwa w Radzie UE będzie organizacja dyskusji nad projektami rozporządzeń tej polityki w kolejnej perspektywie finansowej. Pragniemy ukierunkować debatę na zagadnienia, które pozwolą zwiększyć skuteczność polityki spójności, tak aby jeszcze bardziej wzmocnić jej wartość dodaną w skali europejskiej. Mamy nadzieję, że uda nam się wspólnie wypracować rozwiązania w zakresie programowania strategicznego, koncentracji tematycznej, mechanizmów warunkowości oraz ewaluacji. Liczymy, że Komisja Europejska przedstawi projekty rozporządzeń na początku polskiej prezydencji, tak aby na jej zakończenie mogły być już widoczne pierwsze rezultaty negocjacji.

Obok debaty nad rozporządzeniami, polska prezydencja zamierza kontynuować prace nad agendą terytorialną oraz zintegrowanym podejściem do rozwoju. W listopadzie chcielibyśmy zorganizować wspólne nieformalne spotkanie ministrów ds. polityki regionalnej, spójności, spójności terytorialnej i rozwoju miast w celu przyjęcia zintegrowanych konkluzji.

Cieszę się, że właśnie podczas polskiej prezydencji zainicjowana zostanie dyskusja nad realnym kształtem polityki spójności po 2013 roku. Dotychczasowe efektywne jej wdrażanie w Polsce jest bowiem dobitnym przykładem jej wszechstronnej skuteczności w realizacji unijnych celów rozwojowych i z pewnością stanowić będzie doskonały punkt wyjścia do intensywnej i owocnej europejskiej debaty.

9

05 Dlaczego Komitet Regionów?

W UE istnieją trzy główne instytucje decyzyjne: Parlament Europejski, który reprezentuje obywateli UE i jest bezpośrednio przez nich wybierany; Rada Unii Europejskiej, która reprezentuje poszczególne państwa członkowskie; i Komisja Europejska, która stoi na straży interesów Unii jako całości. Niemniej jednak za wdrażanie znakomitej większości decyzji podejmowanych na poziomie europejskim odpowiedzialne są władze lokalne i regionalne: około dwóch trzecich prawodawstwa unijnego wdraża się na poziomie regionalnym i lokalnym. Dlatego też w 1994 roku powołano Komitet Regionów (KR), aby umożliwić władzom lokalnym i regionalnym opiniowanie treści unijnych wniosków ustawodawczych na etapie projektu po to, by lepiej je dostosować do potrzeb obywateli.

Traktaty europejskie stanowią, że należy zasięgać opinii Komitetu Regionów w sprawie wszystkich projektów aktów prawnych w dziedzinach wpływających na sytuację regionów i społeczności lokalnych. W praktyce oznacza to, że konsultacje z Komitetem Regionów odbywają się na mocy prawa w przypadku większości projektów prawodawstwa europejskiego.

W traktacie z Maastricht z 1992 roku określono pięć dziedzin obowiązkowej konsultacji: spójność społeczno-gospodarcza, sieci transeuropejskie, zdrowie, edukacja i kultura.

Traktat z Amsterdamu z 1997 roku dodał kolejnych pięć dziedzin: politykę zatrudnienia, politykę społeczną, środowisko, kształcenie zawodowe i transport.

Od wejścia w życie traktatu z Lizbony KR zyskał nowe uprawnienia, zarówno w dziedzinie spójności terytorialnej, jak i w odniesieniu do monitorowania przestrzegania zasady pomocniczości. KR odgrywa dziś większą rolę doradczą i uzyskał wpływ na wdrażanie wielopoziomowego sprawowania rządów. Parlament Europejski, Komisja i Rada muszą obecnie konsultować się z Komitetem Regionów, kiedy tworzą przepisy we wszelkich dziedzinach wywierających wpływ na regiony. A opinie Komitetu obejmują teraz kilka nowych dziedzin polityki, między innymi energię i zmianę klimatu. Niemniej jednak wszystkie trzy instytucje mogą konsultować się z KR-em w innych dziedzinach, jeżeli stwierdzą, że ich działania mogą nieść skutki na poziomie lokalnym lub regionalnym. Komitet Regionów może też zgłaszać własne priorytety do programu Unii Europejskiej, sporządzając opinie z inicjatywy własnej oraz raporty na interesujące go tematy. Jednakże zaangażowanie KR-u nie kończy się z chwilą wydania przez niego opinii dotyczącej wniosku Komisji. KR ma również prawo zadawać pytania Komisji, Parlamentowi i Radzie, jeżeli instytucje te nie uwzględnią w swoich pracach jego stanowiska. W skrajnych przypadkach Komitet Regionów ma prawo wystąpić z pozwem do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, jeśli uzna, że nie skonsultowano się z nim w odpowiedni sposób.

10

Jak działa Komitet Regionów?

Komitet Regionów liczy 344 członków i tyluż zastępców członków. Członkowie wyznaczani są przez państwa członkowskie na pięcioletnią, odnawialną kadencję. Muszą piastować stanowisko pochodzące z wyboru lub ponosić polityczną odpowiedzialność przed wybieralnym zgromadzeniem. Z tego powodu członkowie, którzy przestają piastować takie stanowisko, automatycznie tracą mandat w Komitecie Regionów.

Każdy kraj wybiera swoich członków na własny sposób, jednak dobór członków musi odzwierciedlać równowagę polityczną i geograficzną, a członkowie muszą wywodzić się zarówno ze szczebla regionalnego, jak i lokalnego. Członkowie KR-u wybierają swojego przewodniczącego – obecnie funkcję tę sprawuje Mercedes Bresso z regionu Piemont we Włoszech.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Prace KR-u przydzielane są sześciu wyspecjalizowanym komisjom: – – – – – –

Komisji Polityki Spójności Terytorialnej (COTER); Komisji Polityki Gospodarczej i Społecznej (ECOS); Komisji Środowiska, Zmiany Klimatu i Energii (ENVE); Komisji Kultury, Edukacji i Badań Naukowych (EDUC); Komisji Obywatelstwa, Sprawowania Rządów, Spraw Instytucjonalnych i Zewnętrznych (CIVEX); Komisji Zasobów Naturalnych (NAT).

Komisje, w których skład wchodzą członkowie KR-u, sporządzają projekty opinii w sprawie wniosków ustawodawczych zgłaszanych przez Komisję Europejską, Radę lub Parlament Europejski. Projekty opinii są następnie poddawane pod głosowanie na jednej z pięciu sesji plenarnych, jakie odbywają się każdego roku. Przyjmowane są jedynie wtedy, gdy uzyskają większość oddanych głosów.

Komisję CAFA Komitetu Regionów powołano w celu ułatwienia i wspierania bliższych kontaktów z władzą budżetową oraz zadbania o uwzględnienie i realizację priorytetów KR-u w dorocznej procedurze budżetowej. W latach 2008–2010 funkcję przewodniczącego CAFA sprawował Polak Leszek Świętalski, wójt gminy Stare Bogaczowice.

W Komitecie Regionów reprezentowane są cztery grupy polityczne: Europejska Partia Ludowa (PPE), Partia Europejskich Socjalistów (PSE), Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) oraz Przymierze Europejskie (EA). Obecnym przewodniczącym EA jest Polak Jerzy Zająkała, wójt gminy Łubianka.

Prace Komitetu Regionów, zgromadzenia o charakterze prawdziwie politycznym, opierają się na trzech podstawowych zasadach: –

zasadzie pomocniczości: stanowi ona, że decyzje muszą być podejmowane na takim poziomie sprawowania rządów, który najlepiej służy interesom publicznym; Unia Europejska nie może podejmować działań, które zostałyby wykonane lepiej przez władze krajowe, regionalne lub lokalne;

–

zasadzie bliskości: wszystkie poziomy sprawowania rządów muszą funkcjonować w jak najbardziej przejrzysty sposób i jak najbliżej obywateli, tak by było wiadomo, kto za co odpowiada i gdzie należy się zwrócić, by zostać wysłuchanym;

–

zasadzie partnerstwa: władze unijne, krajowe, regionalne i lokalne muszą działać wspólnie w całym procesie podejmowania decyzji.

Zbliżanie Unii Europejskiej do obywateli Mimo że znaczna część działalności KR-u polega na angażowaniu się w proces ustawodawczy, jego rola nie ogranicza się tylko do tego. Członkowie KR-u na co dzień żyją i działają w swoich regionach i miastach jako przewodniczący władz regionalnych, prezydenci miast lub radni gmin. Dzięki temu bezpośrednio stykają się z problemami społeczności, które reprezentują, a tym samym mogą skutecznie przekazywać opinie i odczucia obywateli w samym sercu systemu europejskiego – na posiedzeniach KR-u w Brukseli. Ponadto KR systematycznie zwiększa zauważalność władz lokalnych i regionalnych na arenie europejskiej, organizując we współpracy z partnerami regionalnymi i lokalnymi konferencje, seminaria i wystawy, między innymi Europejski Tydzień Regionów i Miast „Open Days” – wydarzenie, które odbywa się w październiku i w którym bierze udział przeszło 7 tys. podmiotów.

11

Traktat z Lizbony: więcej demokracji dla Europy Traktat z Lizbony został podpisany 13 grudnia 2007 r., a wszedł w życie z dniem 1 grudnia 2009 r. Umacnia on pozycję miast i regionów w systemie politycznym UE i zwiększa w procesie ustawodawczym rolę instytucjonalną ich organu przedstawicielskiego w Brukseli – Komitetu Regionów. Oprócz rozszerzenia wymogów dotyczących konsultacji w procesie przyjmowania prawodawstwa UE, KR uzyskał też prawo wnoszenia skarg do Trybunału Sprawiedliwości w dwóch przypadkach: w obronie swoich prerogatyw jako instytucji oraz w celu unieważnienia nowych przepisów unijnych, które jego zdaniem naruszają zasadę pomocniczości w dziedzinach określonych w traktacie jako wymagające konsultacji z Komitetem. Traktat lizboński po raz pierwszy uwzględnia „spójność terytorialną” jako podstawowy cel Unii Europejskiej. Uznaje również rolę samorządności lokalnej i regionalnej i wzmacnia kontrolę stosowania zasady pomocniczości przez parlamenty narodowe i parlamenty regionalne posiadające uprawnienia ustawodawcze.

Europejskie prawodawstwo będzie także w przyszłości musiało w większym stopniu uwzględniać potrzeby europejskich obywateli oraz wybieranych przez nich przedstawicieli lokalnych i regionalnych.

12

José Manuel Barroso Przewodniczący Komisji Europejskiej

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

„Od kilku lat Komisja Europejska realizuje program »lepszego stanowienia prawa«. Jako że 70% prawodawstwa europejskiego wdrażane jest przez samorządy lokalne i regionalne, KR aktywnie uczestniczy w tych wysiłkach na rzecz przejrzystości i uproszczenia prawa”.

06 Polscy członkowie Komitetu Regionów przy pracy

Na skrzyżowaniu Europy W drugiej połowie 2011 roku Polska przejmie przewodnictwo w Unii Europejskiej, po raz pierwszy od chwili wstąpienia do Wspólnoty w 2004 r. Stawka jest wysoka. Europa wciąż stara się przywrócić wcześniejszy poziom wzrostu po stagnacji spowodowanej globalnym kryzysem ekonomicznym; wiele zależy od powodzenia nowej europejskiej strategii „Europa 2020” i od tego, czy uda się zrealizować cele związane z ożywieniem w obszarze zatrudnienia i edukacji oraz ograniczyć ubóstwo. „Kluczową kwestią jest zaangażowanie władz samorządowych w realizację strategii” – twierdzi Marek Woźniak. Delegacja będzie wspierała inicjatywy podejmowane przez polski rząd w ciągu sześciomiesięcznej prezydencji Polski w UE oraz będzie starała się nadać im wymiar regionalny i lokalny. „Nasze działania koncentrować się będą zatem wokół takich kwestii, jak strategia »Europa 2020« i włączanie władz samorządowych w proces jej wdrażania, silna pozycja polityki spójności oraz kształt budżetu UE po 2013 r. Zależy nam, by polityka spójności obejmowała swoim zasięgiem wszystkie regiony UE. Powinna być wyposażona w wystarczająco duże środki finansowe, które umożliwią jej efektywną realizację i przyczynią się do dalszego wzrostu gospodarczego regionów”. „Z realizacją strategii »Europa 2020« ściśle wiąże się także rozwój transportu, a w sferze infrastruktury transportowej mamy jeszcze wiele do zrobienia – ocenia Marek Woźniak.

– Żaden region nie otrzymał wystarczającego wsparcia na inwestycje w tym zakresie.

Wielkopolska, dzięki polityce spójności, ma dziś historyczną szansę dokonania znaczących postępów w tym obszarze. Z punktu widzenia naszego regionu ważne jest jak najlepsze wykorzystanie położenia na przecięciu szlaków transportowych, zarówno tych krajowych, jak i europejskich. Wielkopolska posiada jeden z największych potencjałów logistycznych i handlowych w kraju, a dobrze rozwinięty transport jest jednym z podstawowych czynników konkurencyjności. Bez niego uczestnictwo w światowym handlu i wdrażanie innowacji nie są możliwe. Niestety, nie wszystkie połączenia Wielkopolski z otoczeniem są satysfakcjonujące”.

Wiele jest także do zrobienia w kwestiach społecznych. Choć bezrobocie w Wielkopolsce jest niższe niż w innych regionach, wciąż stanowi poważny problem. „Środki wspólnotowe, jakie otrzymujemy na realizację polityki spójności, są doskonałym instrumentem do rozwiązania tego problemu – uważa marszałek Woźniak. – Rozwój przedsiębiorczości i innowacyjności w regionie, podnoszenie poziomu wiedzy i kwalifikacji mieszkańców, partnerstwo na rzecz rozwoju obszarów wiejskich to główne cele programu operacyjnego »Kapitał ludzki«. Od 2007 roku w Wielkopolsce spożytkowano już przeszło miliard PLN [0,24 miliarda EUR], czego efekty są wyraźnie widoczne”.

Marek Woźniak odgrywa aktywną rolę w promowaniu przedsiębiorczości społecznej jako koordynator polityczny inicjatywy przewodniej strategii „Europa 2020” – „Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym” w ramach Grupy Europejskiej Partii Ludowej w Komitecie Regionów, której jest wiceprzewodniczącym. „Zamierzam promować tę formę walki z ubóstwem w Europie, jako najlepszy sposób aktywizacji osób wykluczonych – wyjaśnia. – Analizując treść strategii »Europa 2020«, utwierdzamy się w przekonaniu, że jej cele realizujemy od dawna, a efekty już widać. Mamy wyjątkowy kapitał ludzki, stawiamy na rozwój inteligentny, szczególnie w zakresie edukacji i innowacji. Tworzymy odpowiednie otoczenie dla efektywnej działalności gospodarczej i inwestujemy w środowisko (…). Wiemy, że dystans do najlepszych jest jeszcze duży, ale tempo jego pokonywania także jest spore”.

Marek Woźniak Przewodniczący polskiej delegacji do KR-u, marszałek województwa wielkopolskiego

13

Dobrzy sąsiedzi „Nie tylko dla Polski, ale też dla całej Unii Europejskiej ważne są dobre stosunki z naszymi sąsiadami ze Wschodu: Ukrainą, Białorusią, Mołdawią, Armenią, Azerbejdżanem i Gruzją.

Stabilizacja w tych krajach oznacza większe bezpieczeństwo krajów członkowskich UE” – twierdzi Jacek Protas, marszałek regionu położonego w północno-wschodniej Polsce. „Oto powód, dla którego UE powinna skupić swoje wysiłki i środki na stymulowaniu procesów demokratycznych oraz rozwoju gospodarek w tych krajach. Dlatego też jednym z priorytetów polskiej prezydencji jest zwiększenie wagi Partnerstwa Wschodniego” – dodaje.

Na Warmii i Mazurach mieszka wiele mniejszości narodowych przybyłych na te tereny po wojnie. Są to głównie Ukraińcy, ale również Litwini i Białorusini. „Prowadzimy różne programy dotyczące współpracy z naszymi partnerami ze Wschodu, zwłaszcza na Ukrainie. Staramy się pełnić rolę łącznika pomiędzy UE a Wschodem. Mój region jako jedyny w Polsce graniczy na odcinku 200 km z Rosją, więc chcemy służyć za przykład dobrych stosunków z Rosją i innymi krajami byłego Związku Radzieckiego” – podkreśla marszałek.

Jacek Protas Marszałek województwa warmińsko-mazurskiego

Protas zwraca uwagę, że chociaż zmiany następują, to ich tempo jest różne w poszczególnych krajach. Białoruś na przykład to kraj, gdzie demokracja rozwija się powoli, ale już Gruzja radzi sobie znacznie lepiej. „Jestem pod wrażeniem postępów Gruzji w kwestiach dotyczących demokracji, zarządzania i gospodarki” – mówi. W przygotowanej przez siebie opinii KR na temat współpracy europejskich i gruzińskich samorządów zaleca m.in. zwiększenie wymiany doświadczeń i kontaktów międzyludzkich. „Takie inicjatywy mają wielkie znaczenie dla Europy” – dodaje.

Jacek Protas do niedawna był również prezydentem Euroregionu Bałtyk, który w ciągu ostatnich pięciu lat nawiązał owocną współpracę z rosyjskim Obwodem Kaliningradzkim. „Uważam, że każda inicjatywa sprzyjająca współpracy międzyregionalnej w różnych krajach UE jest inicjatywą dobrą” – stwierdza na zakończenie.

Jacek Protas jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat samorządu lokalnego i regionalnego w Gruzji oraz jej współpracy z UE.

Zaangażowanie w procesy europejskie Gospodarka odpadami to kolejny kluczowy aspekt ochrony środowiska. „Odpady stanowią wyzwanie dla wszystkich krajów członkowskich, a w Polsce pozostaje w tej sprawie jeszcze wiele do zrobienia” – twierdzi Jerzy Zająkała, który był autorem opinii KR-u na temat zagospodarowania odpadów. „Daje mi to możliwość przedstawienia polskiego punktu widzenia – zauważa. – Ta opinia została przyjęta jednogłośnie. Skupiliśmy się na środowisku jako na sprawie priorytetowej. W końcu to właśnie lokalne i regionalne władze ponoszą odpowiedzialność za wdrażanie polityki zarządzania odpadami w UE i w konsekwencji powinny one odgrywać kluczową rolę w tworzeniu przepisów prawnych oraz nowych rozwiązań dla sektora odpadów”.

14

Jerzy Zająkała Wójt gminy Łubianka, województwo kujawsko-pomorskie, przewodniczący Grupy Przymierza Europejskiego w KR-ze UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Mając na uwadze jeden z priorytetów strategii „Europa 2020”, jakim jest walka z ubóstwem, Jerzy Zająkała niepokoi się, że w jego regionie bezrobocie sięga 17% w porównaniu ze średnią kraju wynoszącą 13,1%. „Tworzenie nowych i trwałych miejsc pracy jest dla nas wielkim wyzwaniem” – zauważa. W wielu rodzinach sytuacja jest trudna z uwagi na brak pracy. W moim otoczeniu spotykam się z tym coraz częściej. Na poziomie powiatu, w którym liczba mieszkańców wynosi 90 tys. w roku ubiegłym wydaliśmy 14 milionów złotych [3,5 miliona EUR] na projekty szkoleniowe związane z poszukiwaniem pracy i podnoszeniem kwalifikacji osób bezrobotnych”. Na poziomie regionalnym fundusze UE wspierają rozwój kapitału ludzkiego poprzez edukację dorosłych i programy uczenia się przez całe życie. „W mojej społeczności inicjatywy szkoleniowe i zwiększenie aktywności mieszkańców zmniejszyły bezrobocie do ok. 6%” – zauważa.

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Sytuację komplikują powroty pracowników z zagranicy na lokalny rynek pracy. „Jest to problem – mówi Jerzy Zająkała. – Ludzie wyjechali z mojego regionu do pracy za granicą i teraz wracają z powodu kryzysu. Niektórzy z nich nie mają rezerw finansowych, ale widzimy, że dokonała się w nich zmiana – już nie są pasywni, lecz aktywnie poszukują pracy. Te doświadczenia to wartość dodana w tej sytuacji, chociaż oczywiście najlepiej byłoby, gdyby w ogóle nie musieli wyjeżdżać”. „Bardzo ważny jest aktywny udział władz lokalnych i regionalnych oraz ich przedstawicieli w polityce europejskiej – stwierdza na zakończenie. – Potrafimy wyrażać nasze potrzeby i przełożyć je na język prawa UE. Właśnie poprzez aktywność członków Komitetu Regionów realizowany jest udział społeczeństwa w tworzeniu europejskiego prawa. Czasami ludzie w moim otoczeniu pytają, dlaczego nie zapewniam bezpośrednio środków finansowych na konkretne projekty rozwojowe, ale rozumieją, co robię w Brukseli, i szanują to”.

Jerzy Zająkała jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat używania substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektronicznym i elektrycznym oraz zagospodarowania odpadów tego sprzętu.

Zwiększenie solidarności na rzecz obszarów wiejskich „W czasach kryzysowych bardzo trudno prowadzi się dialog o budżecie dla Europy innej solidarności, niż tej, w której była obfitość dotacji dla Portugalii, Hiszpanii i Grecji we wcześniejszym okresie i później dla Polski, Węgier i krajów nadbałtyckich – zauważa Leszek Świętalski. – W nowym budżecie powinny znaleźć się fundusze na realizację zadań wynikających z traktatu lizbońskiego, strategii »Europa 2020«, a przede wszystkim na wdrażanie polityki spójności. Nakazem czasów »solidarności kryzysowej« jest bycie orędownikiem solidarnej Europy i solidarnego budżetu”. „Pracując w specjalnej komisji ds. budżetu UE, wielokrotnie podkreślałem, iż Europa nie składa się tylko z regionów i metropolii, ale także z obszarów wiejskich zamieszkiwanych przez ok. 40% społeczeństwa. Dlatego też należy przeciwstawiać się tendencjom lansującym tzw. miejski i metropolitalny wymiar polityki spójności. Prowadzić one mogą do utrwalenia przyzwolenia na to, że rozwój miast odbywać się będzie kosztem zachowania skansenów na terenach wiejskich – ostrzega Leszek Świętalski. – Za pomocą środków wsparcia w ramach II filaru WPR nie zmienimy oblicza wielu gmin wiejskich i nie przeciwstawimy się wyludnianiu i degeneracji obszarów wiejskich. Potrzebne są inne instrumenty wsparcia. Takie uwagi zgłaszałem podczas prac komisji. Aby ocalić spójność w wymiarze europejskim, regionalnym i lokalnym jako podstawę nowego europejskiego budżetu, trzeba ją postrzegać jako zrównoważoną politykę rozwojową i główne narzędzie wspomagania Europy konkurencyjnej, innowacyjnej i uwrażliwionej na ochronę środowiska we wszystkich jej wymiarach: regionalnym, miejskim i wiejskim”.

Leszek Świętalski jest członkiem Komisji Spraw Administracyjnych i Finansowych w Komitecie Regionów.

Leszek Świętalski Wójt gminy Stare Bogaczowice, województwo dolnośląskie

15 1

Zwiększenie znaczenia regionów „Regiony z natury rzeczy lepiej znają potrzeby swoich mieszkańców oraz dysponują unikalną paletą własnych pomysłów na ich zaspokojenie – twierdzi Marek Olszewski.

– Pojawienie się i wdrożenie tych pomysłów będzie możliwe w sytuacji odważniejszego delegowania władzy oraz narzędzi budżetowych do regionów. Fundusze strukturalne, stanowiące znaczącą część budżetu państwa i budżetów samorządów, to obecnie silny bodziec sprzyjający np. poprawie sytuacji na rynku pracy oraz polepszeniu sytuacji przedsiębiorstw. Nie bez znaczenia jest rola funduszy strukturalnych w modernizacji polskich przedsiębiorstw, a przez to – w podnoszeniu ich konkurencyjności na wspólnym rynku i poza nim”.

Marek Olszewski uważa jednocześnie, iż dziedziny, w których regiony powinny mieć więcej do powiedzenia, to wspieranie infrastruktury społecznej i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, edukacja na poziomie I i II, edukacja przedszkolna oraz rozwój obszarów wiejskich, z wyłączeniem rolnictwa.

Marek Olszewski Wójt gminy Lubicz, województwo kujawsko-pomorskie

Rozwój infrastruktury społecznej jest priorytetem polityki spójności. „Celem jest podniesienie jakości życia dzięki zastosowaniu m.in. efektu współdziałania – wyjaśnia Marek Olszewski.

– Inwestycje w edukację, sport oraz infrastrukturę związaną z wypoczynkiem z pewnością będą skutkowały nie tylko polepszeniem warunków życia, ale też zredukują zagrożenia społeczne, na przykład społeczne dysfunkcje, a ponadto zwiększą poziom społecznego zaangażowania oraz wspomogą rozwój społeczeństwa obywatelskiego”.

Jako sprawozdawca opinii KR-u z 2007 roku, Marek Olszewski podkreśla rolę edukacji w promowaniu zrównoważonego rozwoju: „Szczególnie istotne jest zwiększenie możliwości włączenia zagadnień środowiska i zrównoważonego rozwoju do krajowych systemów edukacji w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz do zintegrowanego programu kształcenia przez całe życie (life-long learning)”.

Marek Olszewski jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat roli edukacji w promowaniu zrównoważonego rozwoju.

16

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Zdrowe perspektywy Doświadczenia Adama Banaszaka jako aktywnego sportowca pozwalają mu na spojrzenie ze szczególnej perspektywy na sprawy związane z oceną poziomu dobrobytu mieszkańców UE. „Równie ważne jak stan naszego konta bankowego jest zdrowie, wysokiej jakości żywność oraz czyste powietrze – twierdzi Banaszak. – Chcielibyśmy, żeby fundusze UE były lepiej wykorzystywane na promowanie zdrowego trybu życia naszych obywateli. W porównaniu z innymi krajami mamy w tej dziedzinie bardzo wiele do zrobienia”. „Opieka zdrowotna leży w kompetencjach każdego z krajów członkowskich, ale do problematyki zdrowia należy podchodzić bardziej kompleksowo – wyjaśnia. – Zdrowie to pojęcie obszerne, dlatego równie często jak o inwestycjach w szpitale i kliniki, powinniśmy w jego kontekście mówić o czystym środowisku, żywności niemodyfikowanej genetycznie, sporcie dzieci i młodzieży oraz o zdrowym stylu życia”.

Jego zdaniem dostęp do dobrej opieki zdrowotnej jest kwestią kluczową. Poprawa warunków funkcjonowania służby zdrowia w Polsce i zbliżenie do standardów panujących w krajach starej Unii pozwolą Polakom czuć się bardziej obywatelami Europy. Powinno to obejmować nie tylko finansowanie infrastruktury, ale również kampanie uświadamiające oraz wykorzystywanie wiedzy i dobrych praktyk: „Obecnie jedynie mała część funduszy spójności jest przeznaczana na opiekę zdrowotną. Z pewnością trzeba to zmienić. Przed nami wiele pracy”.

Adam Banaszak Radny sejmiku województwa kujawsko-pomorskiego

Adam Banaszak podkreśla, że na zdrowie obywateli ma wpływ stan środowiska, w jakim żyją, stąd tak ważna jest jego ochrona, i przyznaje: „Polska oczywiście korzysta z funduszy UE, ale mamy także swoje własne budżety na ten cel. Z dumą stwierdzam, że w moim regionie osiągnęliśmy już bardzo wiele i możemy porównać się z innymi krajami UE”. Na przykład ponad 15,5% zużywanej energii pochodzi już ze źródeł odnawialnych, z czego cztery piąte z instalacji hydroelektrycznych. „Wydajemy ponad 100 milionów złotych [25 milionów EUR] rocznie na ochronę środowiska, z czego 20 milionów złotych [5 milionów EUR] na zapewnienie odpowiedniej jakości powietrza” – mówi Adam Banaszak, który był również sprawozdawcą opinii KR dotyczącej polityki leśnej UE. „Żyjące lasy pochłaniają dwutlenek węgla za darmo, bez konieczności ponoszenia ogromnych nakładów. Musimy zmaksymalizować korzyści z tego, co już mamy – wyjaśnia. – Zapewnić to może między innymi lepsza koordynacja pracy Dyrekcji Generalnych Komisji Europejskiej zajmujących się europejskim lasami”.

Adam Banaszak jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat roli władz lokalnych i regionalnych we wdrażaniu strategii zdrowia w UE.

17

07 Polska delegacja w Komitecie Regionów

Polskie władze samorządowe reprezentowane są w Komitecie Regionów od 1 maja 2004 r. Polska delegacja liczy 21 członków oraz tyle samo zastępców. Podstawą prawną jej nominowania jest Ustawa o Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego oraz o przedstawicielach Rzeczypospolitej Polskiej w Komitecie Regionów Unii Europejskiej.

Przy doborze zarówno delegatów, jak i ich zastępców władze regionalne dysponują dziesięcioma miejscami, a lokalne – jedenastoma. Proces powoływania delegacji wygląda następująco: sześć stowarzyszeń samorządowych reprezentujących regiony, powiaty, metropolie, miasta, miasteczka oraz gminy wiejskie przedstawia swoich kandydatów na członków oraz ich zastępców. Następnie Komisja Wspólna Rządu i Samorządu zatwierdza ich listę, zwracając szczególną uwagę na to, czy wszystkie województwa będę posiadały co najmniej jednego

reprezentanta w Komitecie Regionów. Kolejnym etapem jest wydanie pozytywnej opinii o kandydatach na członków oraz zastępców przez polski rząd oraz Komisję Sejmową ds. Unii Europejskiej. Na koniec Rada Unii Europejskiej ostatecznie zatwierdza nowych członków oraz ich zastępców.

Obecnie członkowie polskiej delegacji działają we wszystkich sześciu komisjach Komitetu Regionów oraz trzech grupach politycznych: Europejskiej Partii Ludowej, Partii Europejskich Socjalistów i Przymierzu Europejskim.

Członkowie polskiej delegacji

Jan Bronś

Adam Sebastian Jarubas

Lech Jaworski

Burmistrz Oleśnicy EA

Marszałek województwa świętokrzyskiego PPE

Radny Warszawy PPE

Maciej Kobyliński

Jacek Protas

Józef Sebesta

Prezydent Słupska PSE

Marszałek województwa warmińskomazurskiego PPE

Marszałek województwa opolskiego PPE

Mieczysław Struk

Adam Struzik

Leszek Świętalski

Marszałek województwa pomorskiego PPE

Marszałek województwa mazowieckiego PPE

Wójt gminy Stare Bogaczowice PSE

18

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Stanisław Szwabski

Marek Tramś

Tadeusz Truskolaski

Przewodniczący Rady Miasta Gdynia EA

Starosta polkowicki EA

Prezydent Białegostoku PPE

Ludwik Kajetan Węgrzyn

Marek Woźniak

Jerzy Zająkała

Radny powiatu bocheńskiego PPE

Marszałek województwa wielkopolskiego PPE

Wójt gminy Łubianka EA

Zastępcy członków polskiej delegacji PPE

Paweł Adamowicz

Prezydent Gdańska

Adam Banaszak

Radny Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego

Lech Dymarski

Przewodniczący Sejmiku Województwa Wielkopolskiego

Robert Godek

Starosta powiatu strzyżowskiego

Michał Karalus

Starosta pleszewski

PPE

Marzena Kempińska

Starosta świecki

PSE

Józef Kotyś

Radny Sejmiku Województwa Opolskiego

Andrzej Kunt

Burmistrz Kostrzyna nad Odrą

PSE

Lucjan Kuźniar

Radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego

PSE

Mirosław Lech

Wójt gminy Korycin

EA

Marek Olszewski

Wójt gminy Lubicz

EA

Ewa Panasiuk

Radna Sejmiku Województwa Lubelskiego

EA

Zbigniew Podraza

Prezydent Dąbrowy Górniczej

PSE

Elżbieta Rusielewicz

Radna Bydgoszczy

PPE

Czesław Sobierajski

Radny Sejmiku Województwa Śląskiego

EA

Dariusz Wróbel

Burmistrz Opola Lubelskiego

EA

EA PPE EA

EA

19

08 Podział administracyjny Polski

W ramach rozpoczętego w 1989 r. procesu transformacji polityczno-gospodarczej Polska przystąpiła do tworzenia racjonalnego, możliwie skutecznego systemu podziału administracyjnego państwa, zapewniającego decentralizację władzy i wprowadzenie przepisów pomocniczych. Pomimo różnic zdań na temat kształtu przyszłego podziału administracyjnego, w latach 1990–1998 rząd polski przyjął pakiet ustaw, który stał się podstawą utworzenia nowych ram prawnych i instytucjonalnych. W związku z tym reformę administracyjną należy postrzegać jako wynik kompromisu politycznego.

Zgodnie z nową strukturą administracyjną określoną w ustawie kraj został podzielony na 16 województw, 380 powiatów1 oraz 2489 gmin2 (miejskich lub wiejskich). W wielu przypadkach duże miasta posiadają status zarówno gminy, jak i powiatu.

Reformę administracyjną w Polsce przeprowadzono z myślą o ścisłym rozdzieleniu władzy i kompetencji między trzema stopniami podziału terytorialnego oraz o wzmocnieniu szczebla samorządowego. Samorządy lokalne i regionalne nie podlegają władzy centralnej. Głównym celem wprowadzenia zasady decentralizacji było przekazanie większości kompetencji najniższemu szczeblowi, pozostającemu w najbliższym kontakcie z obywatelami. Dlatego też nieoceniona jest rola gmin, najmniejszych jednostek podziału terytorialnego Polski. Do głównych kompetencji gmin i powiatów należy świadczenie społecznościom lokalnym usług publicznych.

W obrębie województwa władza dzielona jest między dwa odrębne organy. Pierwszym jest wojewoda – mianowany przez rząd centralny w Warszawie – który sprawuje funkcję naczelnika województwa. Tak więc wojewoda reprezentuje rząd w danym regionie i odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa publicznego oraz poszanowanie norm i prawa. Ponadto każde województwo ma swoje wybieralne zgromadzenie zwane sejmikiem. Członkowie sejmiku wybierają zarząd, na czele którego stoi marszałek. Do kompetencji urzędu marszałka należy określanie programu działań (opracowywanie strategii rozwoju województwa), realizacja polityki rozwoju oraz sprawowanie kontroli nad samorządowymi organami wykonawczymi.

20

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

1 Obecnie istnieje 378 powiatów.

2 Obecnie istnieje 2478 gmin.

09 Polityka spójności przynosi efekty

Jedną z najważniejszych polityk wspólnotowych, która przyczynia się do rozwoju wszystkich regionów Unii Europejskiej, jest polityka spójności. Warto o tym pamiętać zastanawiając się nad jej przyszłością. Sukcesy Polski w wykorzystaniu środków unijnych i ich niebagatelny wpływ na gospodarkę nie tylko polską, ale i innych państw UE stanowią doskonały argument za uznaniem jej za ogólnoeuropejską politykę rozwojową. Warto utrzymać to bardzo efektywne narzędzie również po 2013 roku, zwłaszcza że doskonale wpisuje się ono w cele, jakie zostały przedstawione w strategii „Europa 2020”.

Na Polsce, jako największym beneficjencie polityki spójności, spoczywa odpowiedzialność za pokazywanie jej efektów oraz aktywne uczestnictwo w debacie nad jej przyszłością.

Co piąte euro przeznaczone w obecnym budżecie unijnym na politykę spójności trafia do naszego kraju, w związku z tym oczy całej Unii Europejskiej będą skierowane na nas.

Przyszłość polityki spójności zależy w dużej mierze od tego, jak wykorzystamy fundusze przyznane nam na lata 2007–2013. Jesteśmy więc dla państw UE swego rodzaju miernikiem skuteczności tej polityki.

Bilans efektów realizacji polityki spójności w Polsce wypada pozytywnie. Jesteśmy przykładem kraju, który dzięki niej rozwija się szybciej i stabilniej. Nasze osiągnięcia potwierdzają, że polityka spójności stymuluje procesy modernizacyjne, rozwojowe i trwałe zmiany strukturalne. Wymusza podejmowanie kompleksowych działań rozwojowych i mobilizuje różne środowiska i szczeble zarządzania do realizacji wspólnych przedsięwzięć.

Inwestycje w politykę spójności to inwestycje w rozwój gospodarczy, społeczny i terytorialny, a także wspomaganie „zielonego” i inteligentnego rozwoju. Polska jest żywym dowodem na to, że polityka spójności stabilizuje wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej koniunktury.

Dlatego podczas naszego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej rzeczowo i aktywnie przedstawimy europejskiej opinii publicznej wymierne efekty i korzyści, jakie polityka spójności przynosi całej Wspólnocie.

Piotr Popa Rzecznik ds. prezydencji w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego

21

Województwo dolnośląskie: Innowacje dla przyszłości Ziemi Budowa kompleksu edukacyjnobadawczego Geocentrum Politechniki Wrocławskiej Program: Regionalny program operacyjny województwa dolnośląskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa: Edukacja Działanie 7.1: Rozwój infrastruktury szkolnictwa wyższego Okres realizacji: 25.11.2008–31.12.2012 Koszt całkowity projektu: 69 613 005,13 PLN Montaż finansowy projektu: Wydatki/koszty kwalifikowalne: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 45 557 268,27 PLN ( 65,70 %) Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego: 20 830 142,13 PLN (30,04 %) środki własne Politechniki Wrocławskiej: 2 953 941,60 PLN (4,26 %) Wydatki/koszty niekwalifikowalne: 271 653,13 PLN

Rafał Jurkowlaniec, marszałek województwa dolnośląskiego, mówi o projekcie: „Jednym z priorytetów działań Zarządu Województwa Dolnośląskiego jest wspieranie projektów edukacyjnych, które umożliwiają dynamiczny rozwój technologiczny regionu. Elementem tej strategii jest między innymi budowa kompleksu edukacyjno-badawczego Geocentrum przy Politechnice Wrocławskiej. Projekt ten będzie finansowany z Regionalnego programu operacyjnego województwa dolnośląskiego na lata 2007–2013. Realizacja przedsięwzięcia wychodzi naprzeciw rosnącemu zapotrzebowaniu przedsiębiorców na wszechstronnie wykształconych absolwentów w dziedzinach przemysłu surowcowego, budownictwa, inżynierii lądowej i środowiskowej. Jestem przekonany, że ośrodek badawczy przyczyni się do wzrostu atrakcyjności inwestycyjnej regionu oraz podkreśli prestiż dolnośląskiego szkolnictwa wyższego”.

W skład Geocentrum wejdą cztery wydziały Politechniki: Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, Wydział Inżynierii Środowiska oraz Wydział Mechaniczno-Energetyczny. Projekt, będący odpowiedzią na coraz większe zapotrzebowanie rynku pracy na interdyscyplinarnie wykształconych specjalistów, doprowadzi do większej integracji środowiska naukowego i badawczego Wrocławia.

Zintensyfikowane również zostaną działania na rzecz innowacyjności oraz wspomagania technologii i technik ważnych dla gospodarki regionalnej Dolnego Śląska w przemysłach związanych z szeroko rozumianymi naukami o Ziemi (przemysł surowcowy, budownictwo, inżynieria lądowa, inżynieria środowiskowa).

22

Sam budynek, w którym Geocentrum będzie miało siedzibę, będzie stanowić zintegrowane, odpowiadające współczesnym standardom i wymogom centrum dydaktyczne na miarę XXI wieku.

Marek Tramś, starosta polkowicki, członek Komitetu Regionów, podkreśla, iż Dolny Śląsk to jeden z najbardziej zasobnych surowcowo regionów Polski: „To również województwo ludzi młodych i wykształconych. Nasz region charakteryzuje się nowoczesną i dynamicznie rozwijającą się gospodarką. Budowa kompleksu Geocentrum pozwoli na rozpoczęcie zupełnie nowych działań edukacyjnych i badawczych, umożliwi wykształcenie wysokiej klasy specjalistów, którzy dadzą nam gwarancję mądrej eksploatacji złóż i naszego bogactwa.

Uważam, że to przedsięwzięcie doskonale odpowiada na aktualne zapotrzebowanie naszego rynku pracy”.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Projekt rewitalizacji Wyspy Młyńskiej w Bydgoszczy jest przedsięwzięciem wieloletnim i wieloetapowym. Nadrzędny cel projektu to holistyczna rewitalizacja Wyspy Młyńskiej – unikatowego układu przestrzennego Bydgoszczy, objętego w całości ścisłą ochroną konserwatorską. Rewitalizacja uwzględnia aspekt społeczny, gospodarczy i środowiskowy.

Projekt został podzielony na 4 etapy stanowiące odrębne przedsięwzięcia dofinansowane ze środków europejskich: rozwój przedsiębiorczości, renowacja obiektów dziedzictwa kulturowego, budowa infrastruktury rekreacyjnej oraz rewitalizacja terenów sportowych, w tym budowa przystani jachtowej.

Województwo kujawskopomorskie: Nowy duch Wyspy Młyńskiej

Piotr Całbecki, marszałek województwa kujawsko-pomorskiego: „Kiedyś bezludna wyspa, dziś tętniący życiem urokliwy zakątek w centrum Bydgoszczy – Wyspa Młyńska. Dzięki środkom Regionalnego programu operacyjnego województwa kujawsko-pomorskiego odzyskuje dawny blask. Ocalała unikatowa wartość historyczna i kulturowa tego miejsca – symbolu Bydgoszczy, gdzie osiemnastowieczne spichrze malowniczo wkomponowują się w krajobraz miasta. Dziś Wyspa Młyńska to nie tylko początek wędrówki przez »kładkę zakochanych« na urokliwą Wenecję Bydgoską i do opery Nova. To miejsce, gdzie w Centrum Pracy i Przedsiębiorczości rodzą się pomysły na biznes, w gotyckim Białym Spichrzu, gdzie mieści się Muzeum Okręgowe, spotykają się miłośnicy tradycji i historii, w amfiteatrze szukają artystycznych wrażeń mieszkańcy i goście Bydgoszczy. Trzeba tu przyjść też po zmroku, by zobaczyć, jak iluminowane kamieniczki przeglądają się w lustrze Kanału Zbożowego i Międzywodzia. Wyspa Młyńska to miejsce z duszą w sercu miasta.

Warto przekonać się o tym na własne oczy”.

Beneficjent: Miasto Bydgoszcz

Należy podkreślić, że projekt polegał nie tylko na kompleksowej rewitalizacji Wyspy Młyńskiej oraz rewaloryzacji części jej historycznej infrastruktury. W jego ramach stworzone zostały podstawy dla nowych funkcji społeczno-gospodarczych wyspy poprzez uruchomienie w odnowionym zabytkowym budynku Centrum Pracy i Przedsiębiorczości.

Centrum jest organizacją służącą inwestorom oraz mieszkańcom poszukującym nowych form zatrudnienia. Jego działalność polega na profesjonalnym doradztwie oraz organizacji warsztatów, seminariów i wykładów, w których corocznie uczestniczy ok. 2 tys. osób.

Montaż finansowy projektu:

Marzena Kempińska, starosta świecki, członkini Komitetu Regionów, podsumowuje: „Rewitalizacja Wyspy Młyńskiej pokazała, jak w krótkim okresie zrewitalizowano duży obszar miasta. Nastąpiła całkowita odnowa Wyspy Młyńskiej.

Zachowano przy tym jej wyjątkowy historyczny charakter, dostosowując zarazem do wymogów i potrzeb współczesności, i nadano nowe funkcje urbanistyczne.

Zdegradowany poprzemysłowy obszar przekształcono w przestrzeń kultury, rekreacji, turystyki i sportu. Czy byłoby możliwe zrealizowanie tego typu przedsięwzięcia w tak krótkim czasie bez wsparcia UE? Sądzę że nie”.

Rewitalizacja Wyspy Młyńskiej – laureata konkursu „Polska Pięknieje – 7 Cudów Funduszy Europejskich”

Program: Zintegrowany program operacyjny rozwoju regionalnego Oś priorytetowa 3: Rozwój lokalny Działanie 3.3: Zdegradowane obszary miejskie poprzemysłowe i powojskowe Okres realizacji: 2006-2007 Koszt całkowity projektu: 12 107 332,96 PLN

środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 2 307 000,00 PLN (19%) środki z budżetu państwa: 461 400,00 PLN (3,8%) budżet miasta: 9 338 932,96 PLN (77,2%)

23

Województwo łódzkie: Trakt Wielu Kultur Rozwój potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację zabytkowych obszarów Piotrkowa Trybunalskiego Beneficjent: Miasto Piotrków Trybunalski Program: Regionalny program operacyjny województwa łódzkiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa VI: Odnowa obszarów miejskich Działanie VI.1: Rewitalizacja obszarów problemowych Okres realizacji: 2008–2011 Koszt całkowity projektu: 22 527 134,91 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 16 361 040,03 PLN (75%) budżet miasta: 5 453 680,01 PLN (25%)

24

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Celem projektu jest ożywienie gospodarcze i społeczne zdegradowanego obszaru miasta poprzez wykorzystanie potencjału turystycznego Piotrkowa Trybunalskiego. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez remonty elewacji budynków i przebudowę ulic, poprawę bezpieczeństwa oraz zwiększenie atrakcyjności obszarów miejskich dla inwestorów lokalnych i zewnętrznych.

O projekcie opowiada Witold Stępień, marszałek województwa łódzkiego: „Piotrków Trybunalski – drugie co do wielkości miasto województwa łódzkiego, położone w centrum Polski, kolebka polskiego parlamentaryzmu – jak żaden inny historyczny gród zasługuje na przywrócenie mu dawnej świetności. Przez dziesięciolecia pomijany pod tym względem, doczekał wreszcie czasów, gdy – dzięki wykorzystaniu dotacji unijnej w ramach Regionalnego programu operacyjnego województwa łódzkiego – możliwy jest rozwój potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację jego zabytkowych obszarów.

Trakt Wielu Kultur, prowadzący od dawnego dworca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej poprzez cerkiew prawosławną, klasztory ojców Bernardynów i sióstr Dominikanek, stare miasto i kościół ewangelicko-augsburski aż po Zamek Królewski i Wielką Synagogę, w pełni odzwierciedla wszystkie barwy historyczne i kulturowe Piotrkowa Trybunalskiego.

Dzięki funduszom unijnym ta zapomniana perła odzyskała swój blask. Teraz czekamy, aż turyści docenią wartość tej perły i kierując się sentymentem lub chcąc odwiedzić miejsca religijnego kultu, tłumnie wypełnią piotrkowski gród”.

Dzięki realizacji projektu zostaną utworzone nowe miejsca pracy w branży turystycznej i powstaną nowe firmy. Projekt sprzyjać będzie wyeksponowaniu, zarówno w kontekście inwestycyjnym, jak i promocyjnym, kluczowych walorów Piotrkowa Trybunalskiego. Poprzez uzupełnienie braków w istniejącym zagospodarowaniu turystycznym oraz uzyskanie pełnej dostępności do atrakcji turystycznych zwiększy się liczba turystów odwiedzających miasto i region.

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Województwo lubelskie: Historia dla rozwoju Konserwacja najcenniejszych zabytków Lublina Beneficjent: Muzeum Lubelskie w Lublinie Program: Regionalny program operacyjny województwa lubelskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa VII: Kultura, turystyka i współpraca międzyregionalna Działanie 7.1: Infrastruktura kultury i turystyki Okres realizacji: 01.04.2010–10.12.2012 Koszt całkowity projektu: 13 197 559,83 PLN Montaż finansowy projektu:

Krzysztof Hetman, marszałek województwa lubelskiego, tak opisuje projekt: „Jego celem jest renowacja historycznego zespołu architektoniczno-urbanistycznego starego miasta w Lublinie: Bramy Krakowskiej z XVI w., neogotyckiego zamku z XIX w., zamkowej kaplicy Trójcy Świętej z XIV w. z unikatowymi freskami rusko-bizantyńskimi z 1418 r. i basztą z XIII w. Realizacja projektu pozwoli na kompleksową konserwację i remont zabytków oraz nadanie im nowych funkcji turystycznych i kulturalnych. Unikalna w skali europejskiej kaplica Trójcy Świętej jest wielką atrakcją dla znawców i miłośników zabytków przeszłości zwiedzających zamek lubelski. Dzięki inwestycji najcenniejsze i najstarsze zabytki Lublina uzyskają należyty dla ich rangi stan techniczny, zarówno pod względem jakości użytkowania, jak i estetyki. Jednym z pozytywnych efektów realizacji projektu będzie również przystosowanie obiektów i ich otoczenia do obsługi ruchu turystycznego, w tym do potrzeb osób niepełnosprawnych”.

Ewa Panasiuk, radna Sejmiku Województwa Lubelskiego oraz członkini Komitetu Regionów: „Dzięki tej inwestycji Lublin rozbłyśnie i pokaże swoją bogatą w atrakcje ofertę, która jest historyczną esencją koegzystencji trzech kultur: żydowskiej, prawosławnej i katolickiej. Stanowią one o pięknie Lubelszczyzny, do którego poznawania wszystkich serdecznie zapraszam”.

środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 8 284 985,05 PLN (70%) wkład własny: 3 550 707,90 PLN (30%)

25

Województwo lubuskie: Uzdrawiające innowacje Utworzenie Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii w Zielonej Górze Beneficjent: Szpital Wojewódzki Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Zielonej Górze Program: Regionalny program operacyjny województwa lubuskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa: Rozwój i modernizacja infrastruktury społecznej Działanie: Rozwój i modernizacja infrastruktury ochrony zdrowia Okres realizacji: 2006–2009 Koszt całkowity projektu: 11 967 940,10 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 8 272 240,19 PLN (69.12%) budżet Szpitala Wojewódzkiego SP ZOZ w Zielonej Górze: 1 668 653,53 PLN (13.94%) budżet województwa: 2 027 123,11 PLN (16.94%)

Efekty tego projektu nie ograniczają się tylko do przebudowy instytucji, zakupu nowego sprzętu medycznego, modernizacji infrastruktury związanej z ochroną zdrowia, zwiększenia liczby specjalnych badań medycznych i osób z nich korzystających. Dzięki utworzeniu ośrodka zwiększy się także dostępność do świadczeń neurochirurgicznych, neurotraumatologicznych i neuroonkologicznych, pacjenci będą krócej oczekiwali na leczenie, a jakość wykonywanych świadczeń ulegnie znacznej poprawie. Projekt ma również zapobiec zahamowaniu odpływu wysoko wykwalifikowanej kadry lekarskopielęgniarskiej.

Elżbieta Polak, marszałek województwa lubuskiego: „Województwo lubuskie może pochwalić się wieloma udanymi inwestycjami, które powstały dzięki wsparciu Unii Europejskiej. Wśród projektów o dużym znaczeniu dla regionu jest projekt utworzenia Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii, zrealizowany przez Szpital Wojewódzki w Zielonej Górze. Ośrodek zajmuje dwa piętra w głównym budynku zielonogórskiego szpitala. Jest tu duża sala przeznaczona dla pacjentów, którzy wymagają intensywnej opieki medycznej. Pacjenci leżą na specjalnych łóżkach, które można bezdotykowo regulować. Sercem ośrodka jest sala operacyjna. Szczególnym urządzeniem jest tomograf z ramieniem w kształcie litery »o«. Dzięki temu urządzeniu podczas operacji lekarz może zrobić pacjentowi tomografię komputerową. Bardzo precyzyjny obraz powstaje zaledwie w 12 sekund. Dzięki takiej aparaturze w ośrodku można operować wszystkie urazy czaszkowo-mózgowe, urazy kręgosłupa oraz schorzenia onkologiczne.

Zielonogórska neurochirurgia to jeden z wielu przykładów zadań, których realizacja pozwoliła na polepszenie jakości życia mieszkańców naszego regionu. W przypadku ośrodka neurochirurgii możemy mówić o większym komforcie leczenia, precyzyjnej diagnostyce, szybkiej rekonwalescencji.

Na utworzenie Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii szpital czekał 10 lat. Remonty odbywały się metodą małych kroków. Dopiero dofinansowanie z Lubuskiego regionalnego programu operacyjnego pozwoliło szybko dokończyć inwestycję. Dziś specjaliści z całej Polski nie mają wątpliwości, że jest to najnowocześniejszy ośrodek w kraju”.

Dr Andrzej Kunt, burmistrz Kostrzyna nad Odrą, członek Komitetu Regionów, ocenia: „Utworzenie tego ośrodka w szpitalu w Zielonej Górze uważam za jeden z największych sukcesów Lubuskiego regionalnego programu operacyjnego i gratuluję trafności wyboru projektu. Jest faktem, iż bez dofinansowania unijnego ta niezwykle oczekiwana i potrzebna inwestycja nigdy nie zostałaby zrealizowana”.

26

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Małopolska: Lotnicze dziedzictwo Budowa Lotniczego Parku Kulturowego w Krakowie i Gmachu Głównego Muzeum Lotnictwa Polskiego Beneficjent: Muzeum Lotnictwa Polskiego

Marek Sowa, marszałek województwa małopolskiego, mówi o projekcie: „Kraków od lat szukał pomysłu na zagospodarowanie terenu po jednym z najstarszych w Europie lotnisk – założonym w 1912 r. i obecnie zlokalizowanym blisko centrum miasta byłym porcie lotniczym Rakowice-Czyżyny. Unijna dotacja w ramach Małopolskiego regionalnego programu operacyjnego pozwoliła na wybudowanie w tym miejscu nowoczesnego budynku Muzeum Lotnictwa Polskiego.

Gmach Główny Muzeum Lotnictwa Polskiego o powierzchni 3,3 tys. m², który został zaprojektowany przez pracownię Pysall.Ruge Architekten, jest innowacyjnym obiektem, nawiązującym do najnowocześniejszych na świecie muzeów tego typu i parków kulturowych.

Z lotu ptaka budynek przypomina śmigło. W przestronnych wnętrzach znajduje się sala kinowa, gdzie wyświetlane są filmy o tematyce lotniczej, sala wielofunkcyjna na 150 osób, liczne stanowiska komputerowe, biblioteka, czytelnia oraz kawiarnia. Podstawowymi założeniami ekspozycji Muzeum są: ogólna dostępność dla zwiedzających, w tym dla niepełnosprawnych, różnorodność tematyki i nowoczesność formy.

Liczący ponad 6 ha teren wokół Muzeum został zagospodarowany nowoczesnymi aranżacjami zieleni, małą architekturą i alejkami. Dzięki nowemu budynkowi Muzeum może się rozwinąć i stać się atrakcyjnym punktem dziedzictwa kulturowego Małopolski.

Dzięki utworzeniu Lotniczego Parku Kulturowego nie tylko krakowski obszar metropolitalny, jak i cały region wzmocnią swój potencjał kulturowy, ale także wzrośnie znaczenie kultury jako czynnika stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy. Polskie dziedzictwo kulturowe w wymiarze uniwersalnym będzie zarówno upowszechniane, jak i promowane, a jednocześnie będzie przyczyniało się do ułatwiania porozumiewania się kultur i społeczności oraz wspomagania integracji kulturowej narodów Europy”.

Zdaniem Ludwika Węgrzyna, radnego powiatu bocheńskiego i członka Komitetu Regionów, projekt ten jest niezwykle interesującym przedsięwzięciem łączącym w swoim programie pracę naukowobadawczą z szeroko pojętą promocją przemysłu czasu wolnego: „W pracach tej placówki będzie możliwe konfrontowanie historycznych osiągnięć technicznych z rzeczywistością niezwykle dynamicznego rozwoju współczesnej techniki lotniczej. Będzie ona zaprzeczeniem obiegowej oceny o nudnym zwiedzaniu muzeów”.

Program: Małopolski regionalny program operacyjny na lata 2007–2013 Oś priorytetowa 5.2: Krakowski obszar metropolitalny Działanie 5.2: Rozwój funkcji metropolitalnych krakowskiego obszaru metropolitalnego Okres realizacji: 2007–2010 Koszt całkowity projektu: 55 947 487,70 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 35 243 765,00 PLN (76,84%) budżet wojewodztwa: 20 703 722,70 zł (23,16%) [10 622 476,77 zł koszty kwalifikowalne; 10 081 245,93 zł – koszty niekwalifikowalne]

27

Województwo mazowieckie: Matecznik Mazowsze Budowa centrum folklorystycznego Beneficjent: Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego Program: Regionalny program operacyjny województwa mazowieckiego 2007–2013 Oś priorytetowa VI: Wykorzystanie walorów naturalnych i kulturowych dla rozwoju turystyki i rekreacji Działanie 6.1: Kultura Okres realizacji: 01.01.2007–30.03.2011 Koszt całkowity projektu: 58 790 534 PLN Wydatki kwalifikowalne projektu: 45 770 239 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 38 904 703 PLN (85%) wkład własny: 6 865 536 PLN (15%)

28

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Istniejący od ponad 60 lat najsłynniejszy polski zespół ludowy Mazowsze nareszcie może się poszczycić wspaniałą siedzibą – miejscem o niezwykłej atmosferze. Na 12-hektarowym terenie zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego w Karolinie powstał wielofunkcyjny obiekt widowiskowo-ekspozycyjny, w którym utworzono Europejskie Centrum Promocji Kultury Regionalnej i Narodowej „Matecznik Mazowsze”. Budynek o powierzchni 6 690 m² ze sceną teatralną liczącą 225 m² i widownią na 580 miejsc przystosowany jest do potrzeb osób niepełnosprawnych. To nowoczesny obiekt, który łączy w sobie najwyższe standardy wykonania, funkcjonalność i wygodę, a jego architektura nawiązuje skalą i detalami do istniejącego pałacu w Karolinie. Projekt światowego centrum kultury, jako przedsięwzięcie zrealizowane na obszarze wiejskim, jest unikatowy w skali całego kraju.

Adam Struzik, marszałek województwa mazowieckiego i członek Komitetu Regionów, uważa, iż środki unijne stanowią niezwykle istotne wsparcie dla rozwoju regionu: „Fundusze z Unii Europejskiej, które wykorzystujemy również w sektorze kultury, pozwalają nam na liczne inwestycje związane m.in. z rozbudową i modernizacją infrastruktury turystycznej, popularyzacją produktów turystycznych czy też organizacją imprez promujących nasze regionalne dziedzictwo.

Finanse pozyskiwane przez instytucje samorządowe, domy kultury, muzea, organizacje pozarządowe przyczyniają się do podnoszenia atrakcyjności turystycznej i stanowią ważny element realizacji strategii rozwoju regionu. »Matecznik Mazowsze« uważany jest za najnowocześniejszy ośrodek kultury w kraju. Inwestycja ta z pewnością przyniesie wymierne korzyści. Już dziś wiemy, że zakątek stał się niekwestionowaną atrakcją, która pośrednio dynamizuje również gospodarczy rozwój województwa mazowieckiego. Jest to wielofunkcyjne centrum, miejsce dialogu kultur, a także ważnych wydarzeń o znaczeniu regionalnym, państwowym oraz międzynarodowym.

Centrum pozwoli na rozszerzenie oferty kulturalnej zespołu Mazowsze i istotnie wpłynie na poprawę dostępności infrastruktury kulturalnej w regionie oraz rozwój turystyki.

W »Mateczniku« będą odbywały się: kursy i seminaria związane tematycznie z folklorem polskim i tradycją regionu mazowieckiego oraz kulturą innych narodów; szkolenia animatorów kultury, choreografów, instruktorów tańca; warsztaty rękodzieła ludowego, śpiewu i gastronomii regionalnej, a także koncerty innych zespołów i artystów; festiwale artystyczne o zasięgu krajowym i międzynarodowym.

Ponadto Centrum będzie prowadziło działalność dokumentacyjną i popularyzatorską, poprzez przygotowywanie programów telewizyjnych oraz wydawanie publikacji związanych z zespołami regionalnymi, ośrodkami folkloru oraz placówkami etnograficznymi. Wymiernym rezultatem inwestycji będzie utworzenie wielu nowych miejsc pracy”.

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu od wielu lat zapewnia mieszkańcom miasta i regionu dostęp do szerokiego zbioru literatury z różnych dziedzin. Jest największą biblioteką publiczną, biorąc pod uwagę wielkość księgozbioru, liczbę czytelników i liczbę wypożyczeń w województwie opolskim. Poza wypożyczaniem księgozbiorów, biblioteka realizuje wiele przedsięwzięć popularyzujących czytelnictwo: organizuje spotkania autorskie, warsztaty, festiwale literackie, wykłady, konkursy.

Województwo opolskie: Biblioteka XXI wieku

Dotychczas opolska biblioteka nie dysponowała odpowiednim zapleczem lokalowym, aby w pełni realizować swoją misję. Przy budowie jej nowej siedziby wykorzystano fasadę zrujnowanej kamienicy, którą odrestaurowano i połączono z nowoczesnym przeszklonym gmachem. Dzięki przywróceniu pierwotnej elewacji zabytkowej kamienicy obiekt świetnie wpisuje się w krajobraz opolskiej starówki.

Beneficjent: Miasto Opole

Józef Sebesta, marszałek województwa opolskiego, członek Komitetu Regionów: „Największą wartością każdego regionu są jego mieszkańcy. Naszym celem jest podejmowanie i wspieranie działań, które zapewnią opolanom dogodne warunki do życia w regionie oraz stworzą im możliwości wszechstronnego rozwoju. Realizacja potrzeb kulturalnych społeczeństwa wymaga zagwarantowania odpowiedniego standardu usług oferowanych przez instytucje publiczne.

Utworzenie nowej siedziby Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu to inwestycja w wysoką jakość przestrzeni publicznej. Dzięki realizacji projektu udaje nam się eliminować ograniczenia w dostępie do edukacji kulturalnej, popularyzować czytelnictwo i przyczyniać się do wzrostu aktywności mieszkańców w tym zakresie.

Nowa przestronna siedziba biblioteki, dzięki swojej unikatowej formie, łączy tradycję ze współczesnością. To obecnie jeden z najnowocześniejszych obiektów tego typu w kraju.

Fuzja nowoczesności i tradycji nie dotyczy wyłącznie wyglądu biblioteki – w środku każdy opolanin może nie tylko wypożyczyć książki czy skorzystać z czytelni, ale ma również dostęp do szerokich zasobów multimedialnych, może posłuchać muzyki, wypożyczyć film oraz posurfować w internecie. W nowej siedzibie biblioteki pomyślano również o najmłodszych czytelnikach – stworzony został »pokój bajek«, w którym dzieci mogą poczytać lub posłuchać swoich ulubionych opowieści. Cały obiekt został przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Dzięki realizacji tego projektu Opole uzyskało nowe centrum kulturalne.

Wszechstronność oferty i duża funkcjonalność budynku sprawiają, że działalność biblioteki znacznie wykracza poza standardowe ramy. Myślę, że tego typu inwestycje w tworzenie nowej jakości życia w regionach to ważny element ich rozwoju”.

Przebudowa i rozbudowa Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu

Program: Regionalny program operacyjny województwa opolskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa 5: Infrastruktura społeczna i szkolnictwo wyższe Działanie 5.3: Rozwój kultury oraz ochrona dziedzictwa kulturowego Okres realizacji: lipiec 2008 r. – luty 2011 r.

Koszt całkowity projektu: 14 343 996,04 PLN Montaż finansowy: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 6 479 060,99 PLN (49,99%) wkład własny: 6 479 061,00 PLN (50,01%)

29

„Duch literatury wciąż żywy” autorstwa Grzegorza Gębali

Województwo podkarpackie: Okno na świat Port Lotniczy Rzeszów – budowa nowego terminalu pasażerskiego Beneficjent: Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka Sp. z o.o.

Program: Program operacyjny „Infrastruktura i środowisko” na lata 2007–2013 Oś priorytetowa 6: Drogowa i lotnicza sieć TEN-T Działanie 6.3: Rozwój sieci lotniczej TEN-T Okres realizacji: wrzesień 2011 r. – styczeń 2012 r.

Koszt całkowity projektu: 102 486 710,36 PLN Fundusz Spójności: 50% kosztów kwalifikowalnych

Ułatwienie wymiany gospodarczej, podniesienie komfortu życia i pracy mieszkańców, zwiększenie atrakcyjności turystycznej, a przede wszystkim wzrost konkurencyjności regionu – to korzyści z funkcjonowania nowoczesnego i odpowiednio wyposażonego lotniska. Szacuje się, że w wyniku realizacji projektu budowy terminala pasażerskiego liczba obsługiwanych pasażerów na lotnisku w Rzeszowie wzrośnie do 700 tys. w 2013 r.

W ciągu godziny będzie można odprawić 700 pasażerów, tj. dwa razy więcej niż obecnie.

Marszałek województwa podkarpackiego Mirosław Karapyta mówi o projekcie: „Jeszcze kilka lat temu trudno było sobie wyobrazić, że na terenie Portu Lotniczego RzeszówJasionka może być realizowanych jednocześnie tak wiele inwestycji. Dzięki odważnemu sięganiu po fundusze europejskie rozwój podrzeszowskiego lotniska nabrał dużego tempa.

Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka położony jest w centrum województwa podkarpackiego, w odległości 7,8 km w linii prostej od centrum Rzeszowa. W sąsiedztwie lotniska znajduje się jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc inwestycyjnych w południowo-wschodniej Polsce: Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny »Aeropolis«. Powstają tu m.in. laboratoria badawcze Politechniki Rzeszowskiej i Uniwersytetu Rzeszowskiego. Niezwykle istotne jest, że w sąsiedztwie lotniska powstaje autostrada A4.

Regionalny program operacyjny województwa podkarpackiego dał możliwość dofinansowania środkami z Unii Europejskiej 9 projektów, których całkowita wartość wynosi ponad 146 mln zł, z czego ponad 80,5 mln zł to dofinansowanie unijne. Największe z tych projektów to budowa hangarów dla statków powietrznych wraz z płytą postojową, rozbudowa zaplecza technicznego portu oraz wyposażenie nowo powstającego terminalu pasażerskiego. Z uwagi na stale rosnącą liczbę pasażerów i konieczność zapewnienia im odpowiednich standardów, najważniejszą i największą inwestycją jest właśnie budowa terminalu pasażerskiego, współfinansowana z Programu operacyjnego »Infrastruktura i środowisko«.

Dzięki funduszom europejskim nowoczesny port lotniczy ma szanse stać się naszą swoistą »kartą przetargową« w staraniach o kolejne międzynarodowe inwestycje”.

Członek KR-u Lucjan Kuźniar podkreśla zalety projektu: „Jedną z kluczowych kwestii dla rozwoju województwa podkarpackiego jest stworzenie nowoczesnego systemu infrastruktury komunikacyjnej regionu, dzięki któremu Podkarpackie stanie się bardziej dostępne, a tym samym jeszcze bardziej atrakcyjne dla inwestorów, turystów i samych mieszkańców.

30

Rozbudowa lotniska to szansa na realne budowanie jego pozycji oraz rozwój sieci połączeń lotniczych, a co za tym idzie – otwarcie regionu zarówno na zachód, jak i wschód Europy i świata. Podkarpackie, które od niedawna reklamuje się hasłem »przestrzeń otwarta«, udowadnia, że szeroko otwiera się na świat”.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Projekt polegał na przygotowaniu infrastrukturalnym terenów Podstrefy Białystok Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dzięki inwestycji stolica regionu oferuje potencjalnym inwestorom dogodne warunki dla rozwoju przedsiębiorczości wraz z dostępem do infrastruktury i mediów.

Przygotowanie terenów inwestycyjnych jest jednym z warunków rozwoju gospodarczego miasta i całego regionu. Inwestycja sprzyjać będzie realizacji w województwie podlaskim przedsięwzięć innowacyjnych – to jeden z wymogów stawianych podmiotom zainteresowanym działalnością w specjalnych strefach ekonomicznych. Lokalizacja inwestycji pozwoli na utworzenie nowych miejsc pracy i zwiększenie tempa wzrostu gospodarczego. Na powiększeniu strefy zyskają też przedsiębiorstwa działające w jej sąsiedztwie.

W ramach projektu wybudowano infrastrukturę dla terenów inwestycyjnych, w tym m.in. sieć wodociągową, wybudowano również nowe oraz przebudowano istniejące drogi gminne i powiatowe.

Marszałek województwa podlaskiego Jarosław Dworzański podkreśla zalety projektu: „Przygotowanie białostockiej podstrefy Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej w obrębie ulic Mickiewicza, Kuronia, Myśliwskiej, Solnickiej i Żurawiej w Białymstoku to niezwykle ważne działanie na rzecz rozwoju regionu, szczególnie w przypadku takich województw, jak Podlaskie. Dofinansowanie z regionalnego programu operacyjnego pozwoliło władzom Białegostoku uzbroić prawie 30 ha terenu położonego w pobliżu drogi krajowej S19. Sąsiedztwo działek inwestycyjnych pozytywnie wpływa na rozwój miasta i całego województwa. Przynoszą one korzyści nie tylko inwestorom, którzy zdecydują się ulokować tu swoje fabryki, ale także lokalnym firmom, które mogą się rozwijać dzięki współpracy z dużym, silnym partnerem. Zyskują także mieszkańcy naszego regionu, którzy mają większe szanse na znalezienie zatrudnienia, przede wszystkim w branży usługowej i budowlanej.”

Członek KR-u, prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski, mówi o projekcie: „Odpowiednie przygotowanie terenów inwestycyjnych to działanie wpisujące się w szerszą strategię rozwoju Białegostoku. Jestem przekonany, że uda nam się w pełni wykorzystać gospodarczy potencjał miasta, co wywrze z pewnością wpływ na cały region. Działania te trzeba jednak realizować, mając na uwadze kontekst.

Białystok to stolica województwa o niezwykłych walorach przyrodniczych.

Lokalizacja w tym miejscu wszelkich możliwych zakładów produkcyjnych mijałaby się z celem i mogłaby przynieść znacznie więcej szkód niż pożytku.

Dlatego też liczymy na zainteresowanie inwestorów chcących lokalizować u nas przemysł nieuciążliwy, szczególnie taki, który wykorzystywałby innowacyjne technologie. Takich zaś możemy zachęcić, proponując im preferencyjne warunki, właśnie w SSSE”.

Województwo podlaskie: W stronę inwestora Przygotowanie terenów inwestycyjnych dla podstrefy Suwalskiej Strefy Ekonomicznej w Białymstoku poprzez budowę infrastruktury i nawierzchni ulic Beneficjent: Miasto Białystok Program: Regionalny program operacyjny województwa podlaskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa 1: Wzrost innowacyjności i wspieranie przedsiębiorczości w regionie Działanie 1.2: Region atrakcyjny dla inwestycji Poddziałanie 1.2.1: Tereny inwestycyjne Okres realizacji: 08.06.2007–28.05.2010 Koszt całkowity projektu: 50 202 080,06 PLN Montaż finansowy projektu: 45 886 752,15 PLN środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 41 240 673,15 PLN (89,87%) budżet miasta: 4 646 079,00 PLN (10,13%)

31

Województwo pomorskie: Fizyka dla przyszłości Zakup nowoczesnego wyposażenia dydaktycznego laboratorium fizycznego dla studentów i doktorantów kierunku fizyka Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku Beneficjent: Uniwersytet Gdański Program: Regionalny program operacyjny dla województwa pomorskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa programu operacyjnego: 2. Społeczeństwo wiedzy Działanie: 2.1: Infrastruktura edukacyjna i naukowo-dydaktyczna Okres realizacji projektu: kwiecień 2009 r. – czerwiec 2010 r.

Całkowity koszt realizacji projektu: 3 487 483,82 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 2 615 612,85 PLN (75%) wkład własny: 871 870,97 PLN (25%)

32

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Dzięki realizacji projektu „Fizyka dla przyszłości” po raz pierwszy w historii Uniwersytetu Gdańskiego (a także wszystkich innych uczelni w kraju) absolwenci fizyki zapoznają się z nowoczesną aparaturą pomiarową i nowoczesnymi metodami analizy danych pomiarowych w murach własnej uczelni, co jeszcze przez lata zapewni im nadwyżkę wiedzy i umiejętności w odniesieniu do sprzętu, który zastaną u potencjalnych pracodawców (firm, innych uczelni, laboratoriów badawczych itd.). Absolwenci fizyki Uniwersytetu Gdańskiego będą poszukiwanymi na rynku pracy specjalistami w dziedzinie nauk ścisłych, obeznanymi z najnowszymi technologiami, będą pracownikami kreatywnymi i otwartymi na innowacje.

Na potrzeby laboratorium zakupiono setki nowych przyrządów, wszystkie o standardzie światowym, najnowszych rozwiązaniach technologicznych w swoich klasach. Kilka urządzeń na wyposażeniu laboratorium to unikaty przewyższające poziomem technicznym to, czym dysponują pracownie naukowe polskich uczelni. Należą do nich: spektrometr ramanowski (pierwsze takie urządzenie w Polsce, trzecie na świecie); spektrofluorymetr oraz skaningowy mikroskop elektronowy o nowatorskiej, pierwszej na świecie kompaktowej konstrukcji.

Marszałek województwa pomorskiego Mieczysław Struk komentuje projekt: „Nowe technologie to dla młodych wykształconych ludzi nie tylko szansa na rozwój ich potencjału, ale także możliwość równej rywalizacji na rynku pracy. Podnoszenie jakości kształcenia jest kluczem do wzrostu znaczenia Pomorza oraz całego kraju na arenie międzynarodowej.

Mogę śmiało powiedzieć, że projekt »Fizyka dla przyszłości«, realizowany przez Uniwersytet Gdański, jest dumą województwa pomorskiego i sytuuje nas w ścisłej krajowej czołówce. Nowe laboratorium z wysokiej klasy sprzętem badawczym to szansa dla młodych ludzi, by stać się poszukiwanymi na rynku pracy specjalistami w dziedzinie nauk ścisłych, obeznanymi z najnowszymi technologiami, kreatywnymi, otwartymi na innowacje pracownikami.

Wsparcie przez województwo pomorskie projektu »Fizyka dla przyszłości« to inwestycja w młode pokolenie i perspektywa wzmocnienia potencjału regionu. Mając świadomość, że najlepszym ulokowaniem środków pieniężnych jest nauka, władze regionu ufają, że projekt ten zapoczątkuje tworzenie silnej, wyspecjalizowanej kadry wspierającej różne gałęzie gospodarki”.

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Poprzez rewitalizację obszarów poprzemysłowych projekt ten przyczyni się do powstania jednego z najnowocześniejszych muzeów w Polsce, będącego jednocześnie specjalistycznym centrum edukacji archeologicznej, etnograficznej, teatralnej i artystycznej.

Przedsięwzięcie obejmujące utworzenie imponującej przestrzeni wystawienniczej, prezentującej m.in. historię Górnego Śląska, poszerzy dotychczasową ofertę kulturalną regionu i zwiększy jego atrakcyjność turystyczną.

Marszałek województwa śląskiego Adam Matusiewicz opisuje projekt: „Muzeum Śląskie zostało formalnie powołane ustawą Sejmu Śląskiego w 1929 roku. Od tego czasu do dzisiaj zgromadziło ponad 83 tys. eksponatów. Są to zarówno dzieła sztuki, jak i archeologii, etnografii, historii, fotografii i plastyki nieprofesjonalnej. W 1991 r. jako oddział muzeum utworzono Centrum Scenografii Polskiej, niemające odpowiednika w polskim muzealnictwie.

Już raz przymierzano się do utworzenia nowoczesnej siedziby Muzeum Śląskiego.

Prace rozpoczęły się w 1936 roku. Projekt budynku był jednym z najnowocześniejszych w tamtym czasie w Europie. Zakończenie prac budowlanych przypadło na początki II wojny światowej. Jeszcze przed oficjalnym otwarciem nowej siedziby Muzeum Śląskiego hitlerowcy nakazali jego rozbiórkę, niszcząc wszystko, co stanowiło symbol polskości.

W 1984 roku Muzeum Śląskie wznowiło swoją działalność w tymczasowej siedzibie, w centrum Katowic, gdzie mieści się do dzisiaj. Wciąż jednak pojawiały się różne koncepcje jego nowej siedziby. W 1987 roku narodził się pomysł zaadaptowania na potrzeby Muzeum terenu dawnej Kopalni Węgla Kamiennego »Katowice« z wykorzystaniem jego postindustrialnej zabudowy.

Województwo śląskie: Nowe oblicze starej kopalni Budowa nowej siedziby Muzeum Śląskiego w Katowicach Beneficjent: Muzeum Śląskie Program: Regionalny program operacyjny województwa śląskiego na lata 2007–2013 Priorytet VI: Zrównoważony rozwój miast Działanie VI.1: Wzmacnianie regionalnych ośrodków wzrostu Okres realizacji: lata 2008–2012 Koszt całkowity projektu: 324 271 174,73 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 225 448 089,84 PLN (85%) wkład własny: 98 823 084,90 PLN (15%)

Nowe Muzeum Śląskie będzie pierwszym obiektem wyznaczającym w Katowicach tzw. oś kultury, w ramach której oprócz nowego gmachu muzeum powstanie również Międzynarodowe Centrum Kongresowe (projekty wpisane do listy projektów kluczowych RPO WSL) oraz siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (projekt dofinansowany z POIŚ).

Poruszanie się po nowej siedzibie umożliwią podziemne lub naziemne przejścia. Nad powierzchnią zobaczymy jedynie szklane wieże doświetlające podziemne ekspozycje – według projektu wystawy zaprezentowane na wszystkich kondygnacjach w głównym budynku w całości znajdą się pod ziemią. Ponad 6 tys. m2 powierzchni wystawienniczej w pełni umożliwi zaprezentowanie zbiorów, które czekają na tę chwilę w magazynach muzealnych. Na gości nowego Muzeum Śląskiego będzie czekać sześć wystaw stałych, w tym ekspozycja dotycząca historii Górnego Śląska, oraz szeroko prezentowana kolekcja zbiorów Centrum Scenografii Polskiej”.

33

Województwo świętokrzyskie: Rozwojowe Targi Modernizacja i rozbudowa infrastruktury Targów Kielce jako Międzynarodowego Ośrodka Wystawienniczo-Kongresowego Beneficjent: Targi Kielce Sp. z o.o.

Program: Program operacyjny „Rozwój Polski Wschodniej 2007–2013” Oś priorytetowa III: Wojewódzkie ośrodki wzrostu Działanie III.2: Infrastruktura turystyki kongresowej i targowej Okres realizacji: 2009–2014 Koszt całkowity projektu: 203 235 494,48 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 60 368 071,00 PLN (29.7%) budżet miasta: 142 867 423,48 PLN (70.3%)

Marszałek województwa świętokrzyskiego Adam Jarubas mówi o projekcie: „Z województwem świętokrzyskim należy wiązać dynamicznie rozwijającą się ofertę turystyki biznesowej, skupioną wokół Targów Kielce – wicelidera polskiego rynku wystawienniczego z kilkudziesięcioprocentowym udziałami w rynku. Targi Kielce (www.targikielce.pl) rozpoczęły swą działalność w 1992 roku, a pierwszymi targami zorganizowanymi w kieleckim ośrodku wystawienniczym był Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego.

W latach 90. w Kielcach odbywało się zaledwie kilka wystaw rocznie. Teraz w kalendarzu targów na 2011 rok jest ich kilkadziesiąt!

Województwo świętokrzyskie, dzięki swojemu położeniu geograficznemu, potencjałowi społeczno-gospodarczemu, pięknej przyrodzie i wielkich możliwościach inwestycyjnych, ma warunki, by stać się jednym z najatrakcyjniejszych w kraju. Ten ogromny potencjał pomagają wykorzystać właśnie Targi Kielce.

Ponad dwustumilionowy projekt rozbudowy Targów Kielce okazał się najpopularniejszym projektem Programu operacyjnego »Rozwój Polski Wschodniej«. Zdecydowali o tym internauci w konkursie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego »Przymierz się«.

W ramach unijnego projektu powstał m.in. terminal wejściowy z elektronicznym systemem rejestracji wystawców i zwiedzających, wyremontowano zniszczoną pożarem halę F oraz wybudowano najnowocześniejszą w Polsce halę wystawienniczą wartą 35 mln PLN.

34

Na przełomie 2010 i 2011 roku rozpoczęła się budowa Centrum Kongresowego za 61 mln PLN. To największa inwestycja w historii Targów Kielce. Centrum będzie spełniało wiele funkcji, dzięki niestandardowym rozwiązaniom”.

Realizacja projektu przyczyni się do rozwoju gospodarczego Kielc i regionu świętokrzyskiego poprzez tworzenie nowych miejsc pracy, rozwój edukacji i innowacji oraz działania promocyjne.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Województwo warmińskomazurskie: Gastronomia z europejskimi gwiazdkami Budowa, rozbudowa i unowocześnienie bazy szkolnictwa zawodowego, gastronomiczno-hotelarskiego z uwzględnieniem dostosowania do standardów unijnych Regionalny program operacyjny „Warmia i Mazury” na lata 2007–2013 zakłada wzrost udziału turystyki w gospodarce regionu, głównie dzięki zwiększeniu atrakcyjności oferty turystycznej. Jakość tej oferty w dużym stopniu zależeć będzie od fachowości kadry zatrudnionej w tym sektorze. Omawiany projekt zrealizowano w celu stworzenia nowoczesnej bazy kształcenia w zawodach gastronomicznych i hotelarskich. W jego ramach rozbudowano i zmodernizowano cztery placówki oświatowe w regionie. Powstały w nich nowe, nowocześnie wyposażone pracownie, m.in. hotelarskie, gastronomiczne (kawiarniane, cukiernicze, garmażeryjne, czekolady), techniki biurowej i komputerowej, obsługi konsumenta, oceny organoleptycznej. Szkoły rozszerzyły ofertę kształcenia o nowe kierunki. Nowa baza dydaktyczna, która powstała w wyniku realizacji projektu, oraz rodzaj i liczba pracowni będą spełniać europejskie standardy szkolenia zawodowego, a wyposażenie w wysoce specjalistyczny sprzęt zapewni odpowiedni, wysoki poziom nauczania.

Marszałek województwa warmińsko-mazurskiego Jacek Protas wypowiada się na temat projektu: „Turystyka jest jedną z głównych gałęzi gospodarki na Warmii i Mazurach.

Odwiedzającym oferujemy między innymi aktywny wypoczynek nad jeziorami, zwiedzanie oraz bogatą kuchnię regionalną. Stąd pomysł na projekt, który poprawi konkurencyjność regionalnej oferty turystycznej na rynku krajowym i europejskim.

Samorząd województwa zdecydował o wsparciu szkół zawodowych z branży hotelarskiej oraz gastronomicznej. Dofinansowanie dostały placówki w Ełku, Szczytnie, Elblągu i Olsztynie. Dzięki funduszom unijnym możliwa jest poprawa infrastruktury technicznej w tych placówkach, wyposażenie sal do praktycznej nauki zawodu. Tworzone są nowe, autorskie programy nauczania, a kadra pedagogiczna przechodzi odpowiednie szkolenia.

Szkoły otrzymują akredytacje jako centra państwowych egzaminów zawodowych.

Dla uczniów organizowane są również praktyki w Polsce i Europie. Absolwenci tych szkół będą świetnie przygotowani do świadczenia usług na najwyższym poziomie, a to wpłynie na jakość oferty kierowanej do turystów i mieszkańców regionu”.

Nazwa beneficjenta: Powiat ełcki//powiat szczycieński/gmina Miasto Olsztyn/gmina Miasto Elbląg Program: Regionalny program operacyjny „Warmia i Mazury” na lata 2007–2013 Oś priorytetowa 3: Infrastruktura społeczna Działanie 3.1: Inwestycje w infrastrukturę edukacyjną Okres realizacji: 8 stycznia 2008 r. – 29 października 2010 r.

Koszt całkowity projektu: 42 852 319,88 PLN (w tym kwalifikowalnych 30 446 265,34 PLN) Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 30 446 265,34 PLN (71%) wkład własny: 12 406 054,54 PLN (29%)

35

Województwo wielkopolskie: Pociąg do nowoczesności Zakup taboru dla regionalnych pasażerskich przewozów kolejowych Beneficjent: Samorząd województwa wielkopolskiego Program: Wielkopolski regionalny program operacyjny na lata 2007–2013 Oś priorytetowa II: Infrastruktura komunikacyjna Działanie 2.4: Tabor kolejowy dla regionalnych przewozów pasażerskich Okres realizacji: 2010–2014 Koszt całkowity projektu: 483,3 mln PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 168,4 mln PLN (85% dofinansowania) środki z budżetu państwa: 29,7 mln PLN (15% kwoty dofinansowania) wkład własny: 198,1 mln PLN oraz pokrycie wydatków niekwalifikowanych (podatek VAT)

Przedmiotem projektu, realizowanego w latach 2010–2013, jest zakup 22 elektrycznych zespołów trakcyjnych (EZT) dla regionalnych pasażerskich przewozów kolejowych.

Nowoczesne pociągi przeznaczone do obsługi regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich na liniach zelektryfikowanych będą użytkowane na następujących liniach kolejowych: Poznań – Kutno, Poznań – Zbąszynek oraz Poznań – Inowrocław.

Kolorowe 75-metrowe pojazdy zabiorą po 204 pasażerów na miejscach siedzących i będą wyposażone w klimatyzację, monitoring, udogodnienia dla osób niepełnosprawnych oraz niską podłogę. Pociągi mogą poruszać się z maksymalną prędkością eksploatacyjną 160 km/h.

Zakup nowych pociągów w powiązaniu z utworzeniem przez samorząd województwa własnej spółki przewozowej Koleje Wielkopolskie i rosnącymi nakładami budżetowymi na transport kolejowy zapewni wkrótce nową jakość usług transportowych w Wielkopolsce.

Bezpieczniejsza, szybsza i lepiej dostosowana do oczekiwań pasażerów oferta sprawi, że pasażerowie z mniejszych miast wygodniej i w krótszym czasie dotrą do Poznania.

Nowe pociągi będą tańsze w eksploatacji niż obecnie używane lokomotywy, co pozwoli na obniżenie kosztów nowych połączeń regionalnych.

Marszałek województwa wielkopolskiego Marek Woźniak podsumowuje projekt: „To największy zakup inwestycyjny w historii wielkopolskiego samorządu. Decyzję w sprawie kupna nowoczesnego taboru kolejowego podjęliśmy w 2006 roku, z myślą o tym, by Wielkopolanie mogli szybko i bezpiecznie przemieszczać się na wyznaczonych liniach kolejowych.

Zamówione przez nas pojazdy spełniają wymogi bezpieczeństwa, które zaczną obowiązywać dopiero za kilka lat. Pierwsze z nich mają trafić do Wielkopolski już przed Euro 2012, a wszystkie – do połowy 2014 roku. Dostarczenie tych pociągów będzie niewątpliwie prawdziwym przełomem cywilizacyjnym dla kolei w naszym regionie.

Nową jakość w obsłudze regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich ma nam zagwarantować powołana niedawno spółka Koleje Wielkopolskie.

Nie wykluczam, iż za kilka lat zdecydujemy się na zakup kolejnych pociągów dla Wielkopolski, ale będzie to zależało między innymi od możliwego dofinansowania z Unii Europejskiej”.

36

fot. Archiwum Pesa

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Marszałek województwa zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz opowiada o projekcie: „Przedmiotem projektu był zakup 10 spalinowych zespołów trakcyjnych napędzanych silnikami Diesla, wyprodukowanych przez bydgoską spółkę PESA. Kolejne dwa pojazdy tego samego typu województwo zachodniopomorskie zakupiło ze środków własnych. Wszystkie pociągi są w pełni nowoczesne, ekologiczne i dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Model autobusu szynowego SA136 przez podróżnych i kolejarzy nazywany jest »smerfem« ze względu na swoją biało-niebieską kolorystykę. Szynobusy są wielkim udogodnieniem dla wszystkich podróżujących pomiędzy największymi miastami województwa. Ich trasy sięgają także poza jego granice – do Piły i Chojnic.

Szybkie i bezpieczne połączenia oferują duży komfort podróżowania. Gwarantuje go 157 wygodnych i miękkich, przystosowanych do długich podróży foteli oraz klimatyzowane wnętrza, które zapewniającą przyjemny chłód nawet podczas największych upałów.

Nad bezpieczeństwem podróżnych czuwa system monitoringu obejmujący zarówno wnętrze, jak i sytuację na zewnątrz pojazdu. Ponadto każdy pociąg wyposażony jest w złożony system diagnostyki pokładowej, współpracujący z komputerami pokładowymi i na bieżąco informujący maszynistę o pracy pojazdu. Dane te są także transmitowane za pomocą sieci GSM do lokomotywowni, w której pojazd jest serwisowany.

Nie zapomniano także o ochronie środowiska naturalnego. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych zespołów napędowych, spełniających wyśrubowane europejskie normy ekologiczne, przekładniom hydrodynamicznym, cichemu zawieszeniu oraz hamulcom tarczowym pojazdy emitują znacznie mniej substancji szkodliwych i hałasu niż inne eksploatowane pojazdy kolejowe.

Długich podróży nie będą musieli się obawiać niepełnosprawni, rodzice z małymi dziećmi ani turyści podróżujący ze swoimi jednośladami, gdyż obniżona podłoga pojazdów ułatwi wsiadanie. Dodatkowo przewidziano szereg udogodnień dedykowanych tym osobom.

Inne usprawnienia to gniazdka umożliwiające ładowanie baterii telefonów komórkowych i zasilanie notebooków oraz system informacji audiowizualnej wykorzystujący m.in. panele LCD i system GPS. Dzięki nim podróżni śledzą rozkład jazdy pociągu, jego położenie, najbliższe stacje i prędkość, z jaką się porusza. Monitory LCD umożliwiają wyświetlanie filmów, m.in. promujących województwo i wydarzenia kulturalne odbywające się w regionie.

Organizowanie i dotowanie regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich oraz nabywanie taboru kolejowego jest jednym z zadań samorządu województwa.

Zakup nowych szynobusów nie tylko zwiększy spójność komunikacyjną województwa, ale przede wszystkim poprawi warunki podróżowania i umożliwi skrócenie czasu podróży. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu taboru o lepszych parametrach trakcyjnych w stosunku do klasycznych pociągów spalinowych. W ten sposób komunikacja kolejowa może stać się alternatywą dla transportu samochodowego w regionie”.

Województwo zachodniopomorskie: Przyjazne „smerfy” Wykonanie i dostawa 10 autobusów szynowych o napędzie spalinowym Beneficjent: Województwo zachodniopomorskie Program: Regionalny program operacyjny województwa zachodniopomorskiego na lata 2007–2013 Oś priorytetowa: Rozwój infrastruktury transportowej i energetycznej Działanie: Zintegrowany system transportowy województwa Okres realizacji: 2010–2011 Koszt całkowity projektu: 149 364 600 PLN Montaż finansowy projektu: środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 122 430 000 PLN (81,97%) budżet województwa: 8 184 600 PLN (5,48%) fundusz kolejowy: 18 750 000 PLN (12,55%)

37

10 Open Days – w Polsce odbędzie się 17 imprez lokalnych

9. Europejski Tydzień Regionów i Miast Bruksela 10–13 października 2011 r.

Już po raz dziewiąty od 2003 r. Komitet Regionów i Dyrekcja Generalna ds. Polityki Regionalnej w Komisji Europejskiej wspólnie zorganizują Europejski Tydzień Regionów i Miast „Open Days”, podczas którego co roku spotykają się przedstawiciele lokalnych i regionalnych władz z całej Europy. W edycji 2011 udział weźmie 206 regionów i miast z 35 krajów oraz szereg organizacji europejskich. W tegorocznym programie przewidziano 112 seminariów i warsztatów, w których ma wziąć udział 6 tys. osób.

Ponadto od września do listopada odbędzie się ponad 200 lokalnych imprez dla 20 tys. osób w 35 krajach pod hasłem „Europa w moim regionie, Europa w moim mieście”.

Ich celem jest informowanie oraz tworzenie okazji do dyskusji. W regionach i miastach Polski odbędzie się 17 różnych imprez lokalnych z udziałem masowej publiczności i ekspertów. Tematem przewodnim będzie strategia „Europa 2020”. Oprócz tego głównymi wątkami tegorocznej edycji Open Days będą „Lepsza realizacja” oraz „Znaczenie aspektu geograficznego”.

Udział w tych imprezach to dla polskich regionów i miast możliwość okazania zainteresowania unijną polityką i podkreślenia konstruktywnego i trwałego dialogu między obywatelami a instytucjami europejskimi. To także sposobność do zwrócenia uwagi obywateli na wyzwania, które ich bezpośrednio dotyczą, jak również do zacieśnienia współpracy poprzez wymianę najlepszych wzorców postępowania.

Więcej szczegółów znajduje się na stronie www.opendays.europa.eu

38

Łódź

Miasto Łódź

Debata

„Europa 2020” – branże twórcze

Szczecin

Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego

Seminarium

Znaczenie aspektu geograficznego

Olsztyn

Radio Olsztyn / Urząd Marszałkowski Województwa WarmińskoMazurskiego

Impreza radiowa

Zdrowie

Białystok

Radio Białystok

Audycja radiowa

Partnerstwo Wschodnie

Lublin

Radio Lublin

Audycja radiowa

Aktywność osób starszych: możliwości oferowane w ramach programu „Uczenie się przez całe życie”

Kraków

Zarząd Województwa Małopolskiego

DO USTALENIA

DO USTALENIA

Opole

Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego

Seminarium

„Europa 2020”

Rzeszów

Urząd Marszałkowski

Konferencja

„Europa 2020”

Warszawa

Województwo Mazowieckie / Mazowiecka Agencja Energetyczna

Seminarium

Efektywność energetyczna

Łódź

Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego, Departament Polityki Regionalnej, Departament ds. PO „Kapitał ludzki”, Departament Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich, Centrum Obsługi Przedsiębiorcy

III doroczne Forum Funduszy Europejskich

„Europa 2020”

Gdańsk / Gdynia

Stowarzyszenie „Pomorskie w Unii Europejskiej”

Seminarium

„Europa 2020”

Poznań

Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego

Konferencja

„Europa 2020”

Gdańsk

Miasto Starogard Gdański

Stoisko na wolnym powietrzu, prezentacje multimedialne, wystawa fotograficzna, warsztaty

Kielce

Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego

Warsztaty

„Europa 2020”

Toruń

Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego

Seminarium

Lepsza realizacja

Zielona Góra

Departament Współpracy Zagranicznej i Informacji Europejskiej (Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego)

Warsztaty

Lepsza realizacja

Warszawa

Urząd Miasta Stołecznego Warszawy

Konferencja

„Europa 2020”

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

11 Kalendarz wydarzeń

CZERWIEC

26–27 września

11 października

30 czerwca

Wspólne spotkanie krajowych punktów kontaktowych ds. spójności terytorialnej (NTCCP) i spotkanie Grupy ds. Rozwoju Miast (UDG)

Konferencja w sprawie przygotowania światowego szczytu Rio+20

Prezentacja priorytetów prezydencji polskiej podczas sesji plenarnej Komitetu Regionów w dniach 29 czerwca – 1 lipca » Bruksela

» Warszawa, Polska

28–29 września

do

» Warszawa, Polska

18 października Komitet Regionów: Komisja CIVEX

Komitet Regionów: Komisja EDUC LIPIEC

» Bruksela

» Sofia, Bułgaria

19–20 października

4 lipca

28–29 września

Komitet Regionów: Komisja COTER

Konferencja pt. „Dziedzictwo kulturowe – produkty lokalne, znaczenie globalne”

Komitet Regionów: EuroPCom europejska konferencja nt. komunikacji w sektorze publicznym

» Sofia, Bułgaria

» Bruksela

» Bruksela

5 lipca 29–30 września

Komitet Regionów: Komisja ECOS » Bruksela

19–20 października

Szczyt Partnerstwa Wschodniego » Warszawa, Polska

7–8 lipca „Polityka spójności oparta na wynikach” » Gdańsk, Polska

12 lipca Wspólne spotkanie krajowych punktów kontaktowych ds. spójności terytorialnej (NTCCP) i spotkanie Grupy ds. Rozwoju Miast (UDG) » Warszawa, Polska

29–30 września

» Warszawa, Polska

19–20 października Komitet Regionów: Komisja COTER, konferencja pt. „Jaka polityka spójności dla obszarów wiejskich po 2013 r.”?

30 września

» Warszawa, Polska

Komitet Regionów: Komisja NAT » Bruksela

terytorialnego

Wiejskich Komitetu

» Warszawa, Polska

Terytorialny wymiar Europejskiego Funduszu Społecznego (z udziałem przewodniczącej Komitetu Regionów Mercedes Bresso)

18–19 lipca Seminarium nt. wymiaru w politykach rozwojowych

Europejski Kongres Gmin (z udziałem przewodniczącej Regionow Mercedes Bresso)

19–20 października Przyspieszenie reform – wsparcie EFS dla dobrego rządzenia

PAŹDZIERNIK

» Warszawa, Polska » Ostróda, Polska

3–4 października 24 października

Komitet Regionów: Komisja ENVE WRZESIEŃ

» Malmö, Szwecja

Bałtyckie Forum Rozwoju » Gdańsk, Polska

8–9 września

3–4 października

Stała Konferencja Władz Lokalnych i Regionalnych na rzecz Partnerstwa Wschodniego (CORLeap)

Konferencje pt. „Rio+20: Eko-gospodarka”

» Poznań, Polska

8–9 września

» Malmö, Szwecja

5 października

24–25 października Efektywne instrumenty rozwoju terytorialnego (z udziałem przewodniczącej Komitetu Regionów Mercedes Bresso) » Warszawa, Polska

Komitet Regionów: Komisja ECOS

Wyjazdowe posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów » Poznań, Polska

» Bruksela

10 października Posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów

15–16 września

25 - 26 października II Roczne Forum Interesariuszy Strategii Unii Europejskiej Regionu Morza Bałtyckiego » Gdańsk, Polska

» Bruksela

Konferencja nt. programów transnarodowych (z udziałem przewodniczącej Komitetu Regionów Mercedes Bresso) » Katowice, Polska

10–13 października

25–26 października

Komitet Regionów: Open Days – Europejski Tydzień Regionów i Miast

Grupa Robocza ds. EFS przy Komitecie Europejskiego Funduszu Społecznego » Bruksela

» Bruksela

21 września Grupa robocza Komitetu Koordynującego Fundusze przy Komisji Europejskiej (COCOF) ds.

Spójności Terytorialnej i Rozwoju Miast » Bruksela

19 września

9–12 października

27–28 października

Miasteczko polskie

Posiedzenie Komitetu Koordynującego Fundusze (COCOF)

» Bruksela

» Warszawa, Polska

11–12 października LISTOPAD

Komitet Regionów: Sesja plenarna

Komitet Regionów: Konferencja polskich regionów nt. przyszłości TEN-T » Bruksela

» Bruksela

11 października Komitet Regionów: Konferencja polskich regionów nt. miejskiego wymiaru polityki spójności

26 września Komitet Regionów: Komisja CAFA » Bruksela

» Bruksela

3–4 listopada Spotkanie dyrektorów generalnych ds. polityki regionalnej, spójności terytorialnej i rozwoju miast » Warszawa, Polska

9 listopada Komitet Regionów: Konferencja polskich regionów nt. Partnerstwa Wschodniego » Bruksela

39

14 listopada

29 listopada

2 grudnia

Posiedzenie Komitetu Monitorującego Program Sieci Rozwoju Obszarów Miejskich URBACT II

Komitet Regionów: Kwestie zmiany klimatu – miasta i regiony europejskie działają (do potwierdzenia)

Komitet Regionów: Komisja ECOS

» Warszawa, Polska

» Bruksela

17–18 listopada Instrumenty polityki spójności jako narzędzie wsparcia dla regionów borykających się z problemami rozwojowymi

Spotkanie attaché ds. polityki regionalnej na temat nowych rozporządzeń dla polityki spójności po 2013 r.

29 listopada Komitet Regionów: Komisja ENVE » Bruksela

» Lublin, Polska

21 listopada » Bruksela

ESPON WEEK: Seminarium ESPON 2013 – Spójność terytorialna w praktyce

23 listopada

» Kraków, Polska

Komitet Regionów: Komisja EDUC

29–30 listopada » Bruksela

24 listopada Zintegrowane podejście do rozwoju – klucz do inteligentnej, inkluzywnej i zrównoważonej Europy (z udziałem przewodniczącej Komitetu Regionów Mercedes Bresso) » Poznań, Polska

Grupa Robocza ds. EFS przy Komitecie Europejskiego Funduszu Społecznego

28 listopada

14–15 grudnia Komitet Regionów: Sesja plenarna

GRUDZIEŃ

» Bruksela

1 grudnia

15 grudnia

1 grudnia

Grupa robocza Komitetu Koordynującego Fundusze przy Komisji Europejskiej (COCOF) ds.

Spójności Terytorialnej i Rozwoju Miast » Bruksela

» Kraków, Polska

grudzień Rada ds. Ogólnych (GAC)

1–2 grudnia

» Bruksela

ESPON WEEK: Komitet Monitorujący Programu ESPON 2013 » Kraków, Polska

Komitet Regionów

» Bruksela

Komitet Europejskiego Funduszu Społecznego

» Kraków, Polska

UNIA EUROPEJSKA

» Bruksela

Posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów

» Bruksela

ESPON WEEK: Spotkanie punktów kontaktowych ESPON

40

Komitet Regionów: Forum pt. „Jaką rolę mają odgrywać europejskie miasta i regiony w odniesieniu do przyszłości polityki UE w zakresie badań i innowacji?”

13 grudnia

Komitet Regionów: Komisja NAT » Bruksela

13 grudnia

Komitet Regionów: Konferencja polskich regionów nt. unijnej strategii dla regionu Morza Bałtyckiego

Komitet Regionów: Komisja CIVEX

28 listopada

» Warszawa, Polska

30 listopada

» Bruksela

» Poznań, Polska

Ewaluacja oddziaływania interwencji publicznej.

Seminarium metodologiczne DG Regio.

» Kraków, Polska

25 listopada Nieformalne spotkanie ministrów ds. polityki regionalnej, spójności terytorialnej i rozwoju miast

» Kraków, Polska

12 grudnia 29–30 listopada

Komitet Regionów: Komisja CAFA

» Bruksela

7–9 grudnia

12 Kontakt

Stałe Przedstawicielstwo Rzeczpospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej w Brukseli Jan Tombiński Adres: Rue Stevin 139, 1000 Bruksela Telefon: +32 (0)2 78 04 220 Faks: +32 (0)2 77 77 297 (298) E-mail: bebrustpe@msz.gov.pl

Ambasador, Stały Przedstawiciel:

Karolina Kierońska Telefon: +32 (2) 78 04 366 E-mail: karolina.kieronska@msz.gov.pl http://brukselaeu.polemb.net/index.php?document=1

Kontakt w kwestiach związanych z Komitetem Regionów:

Koordynatorzy polskiej delegacji w Komitecie Regionów Alicja MAJEWSKA-GAŁĘZIAK E-mail: alicja.majewska-galeziak@europarl.europa.eu Monika KAPTURSKA E-mail: monika.kapturska@wielkopolska.eul Dyrektor Biuro Informacyjne Województwa Wielkopolskiego Avenue de l’Yser 19 B-1040 Bruksela Telefon: + 32 2 732 96 88 + 48 61 278 53 96 +32 474 316 583 Faks: + 32 2 734 09 44

Przedstawicielstwa polskich regionów w Brukseli Kontakt: Przedstawiciel: Ewa Foltynowicz Adres: Avenue d`Auderghem 22-28, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 740 27 29 Faks: +32 (0)2 740 27 20 E-mail: brussels@lowersilesia.pl www.umwd.dolnyslask.pl/urzad/wspolpraca-z-zagranica/regionalne-biuro-wojewodztwa-dolnoslaskiegow-brukseli/

1. Biuro Regionalne Województwa Dolnośląskiego w Brukseli 41

Kontakt: Przestawiciel: Beata Skowrońska Adres: Avenue de Tervueren 84, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 734 12 17 Faks: + 32 (0)2 734 29 96 E-mail: brussels@kujawsko-pomorskie.pl www.mojregion.eu

2. Biuro Informacyjne Województwa KujawskoPomorskiego w Brukseli

Kontakt: Przedstawiciel: Marta Smulkowska Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 738 02 24 Faks: + 32 (0)2 735 33 20 E-mail: bruksela@lubelskie.pl www.eastpoland.eu

3. Biuro Regionalne Województwa Lubelskiego w Brukseli

Kontakt: Przedstawiciel: Jarosława Suchecka Adres: Avenue Palmerston 3, 1000 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 234 68 56 Faks: + 32 (0)2 234 68 59 E-mail: bruksela@lubuskie.pl www.bruksela.lubuskie.pl

4. Biuro Regionalne Województwa Lubuskiego w Brukseli

5. Przedstawicielstwo Miasta Łodzi w Brukseli

6. Przedstawicielstwo Województwa Łódzkiego w Brukseli

7. Przedstawicielstwo Województwa Małopolskiego w Brukseli

8. Biuro Regionalne Województwa Mazowieckiego przy UE

9. Biuro Informacyjne Województwa Opolskiego w Brukseli

Kontakt: Przedstawiciel: Ewelina Izydorczyk-Lewy Adres: Square Marie-Louise 1, 1000 Bruksela Telefon: (02) 230 96 18 Faks: (02) 231 15 88 E-mail: brussels@uml.lodz.pl www.brussels.lodz.pl Kontakt: Dyrektor: Marcin Podgórski Adres: Square Marie-Louise 1, 1000 Bruksela Telefon: +32 (0)2 230 90 77 Faks: +32 (0)2 231 15 87 E-mail: lodzkie.region@lodzkie.pl www.bruksela.lodzkie.pl Kontakt: Przedstawiciel: Filip Zoń Adres: Rond Point Schuman 14, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 286 85 21 Faks: + 32 (0)2 286 85 28 E-mail: filip.zon@umwm.pl www.malopolskaregion.eu Kontakt: Dyrektor: Nina Małachowska Adres: Rue Victor Hugo 199, 1030 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 230 96 62 Faks: + 32 (0)2 230 70 83 E-mail: mazovia@skynet.be www.mazovia.pl/wojewodztwo/wspolpraca-zagraniczna/biuro-w-brukseli/ Kontakt: Dyrektor: Dariusz Kozak Adres: Avenue de Tervueren 13B, 1040 Brussels Telefon: + 32 (0)2 732 73 21 Faks: + 32 (0)2 732 73 24 E-mail: opolskie@skynet.be www.bruksela.opolskie.pl

10. Biuro Informacyjne Województwa Podkarpackiego w Brukseli

Kontakt: Przedstawiciel: Katarzyna Stachowicz Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela Telefon: +32 (0)2 738 02 23 Faks: +32 (0)2 735 33 20 E-mail: bruksela@podkarpackie.pl www.eastpoland.eu

11. Biuro Regionalne Województwa Podlaskiego w Brukseli

Kontakt: Przedstawiciel: Michał Szczepura Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela Telefon: +32 (0)2 738 02 22 Faks: +32 (0)2 735 33 20 E-mail: info@podlaskie.eu www.podlaskie.eu

42 12. Regionalne Biuro Województwa Pomorskiego w Brukseli

Kontakt: Dyrektor: Anna Drążek Adres: Rond Point Schuman 6, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 282 84 10 Faks: + 32 (0)2 282 84 12 E-mail: pomorskie@pomorskieregion.eu www.pomorskie-eu.pl

13. Biuro Regionalne Województwa Śląskiego w Brukseli

Kontakt: Dyrektor: Magdalena Chawuła Adres: Rue Saint Laurent 36/38, 1000 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 514 77 67 Faks: + 32 (0)2 218 77 77 E-mail: brws.bruksela@silesia-region.pl www.silesia-europa.pl

14. Biuro Regionalne Województwa Świętokrzyskiego w Brukseli

Kontakt: Dyrektor: Piotr Gołacki Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (2) 738 02 27 Faks: +32 (2) 735 33 20 E-mail: piotr.golacki@sejmik.kielce.pl www.eastpoland.eu

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Kontakt: Dyrektor: Małgorzata Wasilenko Adres: Avenue de Tervueren 48, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 738 02 26 Faks: + 32 (0)2 735 33 20 E-mail: malgorzata.wasilenko@warmia.mazury.pl www.eastpoland.eu Kontakt: Dyrektor: Monika Kapturska Adres: Avenue de l’Yser 19, 1040 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 734 09 41 Faks: + 32 (0)2 734 09 44 E-mail: brussels.office@wielkopolska.eu www.wielkopolska.eu Kontakt: Dyrektor: Sebastian Gojdź Adres: Rue Montoyer 31, 1000 Bruksela Telefon: + 32 (0)2 414 96 04, +32 (0)2 514 01 07 Faks: + 32 (0)2 411 32 15 E-mail: westpomerania@wzp.pl www.wzp.pl/westpomerania/

15. Biuro Regionalne Województwa WarmińskoMazurskiego w Brukseli

16. Biuro Informacyjne Województwa Wielkopolskiego w Brukseli

17. Biuro Regionalne Województwa Zachodniopomorskiego w Brukseli

43

www.pl2011.eu

Komitet Region贸w Opracowanie: Dyrekcja Komunikacji, Prasy i Organizacji Imprez Data publikacji: lipiec 2011 r.

Rue Belliard/Belliardstraat, 101 | 1040 Bruxelles/Brussels | Belgique/Belgi毛

QG-31-11-015-PL-C

UNIA EUROPEJSKA