MATMONÓLOGOS

Page 1

MONÓLOGOS MATEMÁTICOS

Invasión de figuras geométricas (Laura) • •

Sonos Matemáticos (Martín)

As matemáticas moldavas (Valeria)

El porqué de la importancia de las matemáticas (Tito) •

Profesionais das mates (Brais)

Amores matemáticos (Daniel)


“INVASIÓN DE FIGURAS GEOMÉTRICAS”

Hola me llamo Laura y voy a hablaros de la invasión de las figuras geométricas en el planeta tierra. Os habéis dado de cuenta de que las figuras geométricas están en todos lados. Por ejemplo, si nos vamos atrás en el tiempo podemos encontrar que Los caballeros de la mesa redonda tenían pues eso una mesa redonda, que por otra parte como todo el mundo sabe cuando tenemos muchos invitados es mejor tener una mesa cuadrada y extensible. Otro ejemplo más actual sería el de las formas geométricas de los campos deportivos, ¿qué forma tienen los campos de fútbol, baloncesto y balonmano? pues rectangulares,¿y los campos de atletismo? ovalados pero...¿alguien puede decir qué forma tienen los campos de golf?....sí los campos de golf son exclusivos hasta en su forma porque no hay otro deporte de esa exclusividad geométrica!!. Y qué me decís del lenguaje, tenemos un montón de frases donde las figuras geométricas son protagonistas y en las que existe una preferencia clara de la figura redonda. Analicemos sino este ejemplo: decimos que "algo me ha salido redondo" para indicar que algo ha salido bien y en cambio decimos "tienes una cabeza cuadrada" para expresar algo negativo de una persona. Se me ocurre que para acabar con la dictadura de los círculos en las expresiones lingüísticas voy a proponer una campaña de igualdad por las figuras geométricas, el lema sería "no te olvides de los trapecios, pirámides y hexágonos, ellos no lo harían". Otro ejemplo de la dictadura de los círculos lo encontramos en los complementos de ropa: pendientes, gafas...Vamos a deteneros en las gafas. Aunque ha habido intentos de cambiar su forma (recordemos las famosas gafas de estrellitas, corazones, patitos...) el


circulo es aqui también el rey. Menos mal que la ropa interior es otra cosa, aquí quien manda es el triángulo, ya sabéis: sujetadores, bragas, calzoncillos, calcetines... ¿calcetines? aún no se ha creado la figura geométrica en los calcetines pero todo llegará... Ahí os dejo pensando con vuestra cabeza cuadrada para que os cuadren las cosas, y forméis parte del porcentaje de personas que nos gustan las matemáticas y las figuras geométricas.

Autora: Laura


SONOS MATEMÁTICOS

Hola son Martín e vouvos falar dun soño que tiven. Eu non sei se algunha vez vos dixeron vosos pais que si ceades moito despois soñades de noite. Este caso pasoume a min. Pero o soño era un tanto estraño. Soñei cunha cárcere de números na que as paredes eran os corchetes, que non deixaban marchar a ninguén se antes non realizaban unha operación. Os gardas eran os signos + e - , e como pasa na realidade sempre discutían, e uns tiñan mais fama que os outros polo seu trato aos presos. Os axentes positivos tiñan boa fama ao contrario cos – porque sempre castigaban os números tivesen ou non por que. No meu soño, había un número que non fora capaz de soportar estar no carcere, enfermou tanto, tanto tanto, tanto que un día apareceu unha raíz cadrada, desas que aparecen nos monitores dos que se atopan na U.C.I.S., U.V.I.S ou como queiran que se chamen, que empezou a pi pi tar e pi tar tar; piiiiii…, dende aquela a aquel número chamanlle nº pi. Entón foi cando me espertei co pitido do despertador. Ese día tiña unha proba de matemáticas. Ainda o habiades crer!! Eu do máximo que me acordaría do IES sería da rapaza mais fermosa que hai, que por desgracia hai poucas. Je je je.

Autor: Martín


AS MATEMÁTICAS MOLDAVAS Ola, chámome Valeria e procedo de Moldavia que está a 5.000 km de España.

No meu país unha ten que ter un supercerebro para entender as matemáticas. En quinto de primaria cando xa por fin dominábamos os números e as operacións, ían e cambiabánolas por letras (incógnitas) que nos volvían locos. Se comparásemos os cerebros dos elefantes cos rapaces de quinto de primaria de Moldavia veríase que son de igual tamaño.

Por se fora pouco non nos permitían usar as calculadoras, obrigábanos a utilizar o cerebro como calculadora. Se me ocorre que os supermercados poderían aforrar un montón se contratasen a persoas de Moldavia, non lles farían falta as máquinas rexistradoras, con introducirlles aos empleados ou empleadas un rollo de papel no oído estarían apañados porque as contas aparecerían feitas.

Alí os profesores de matemáticas eran tan estrictos, que nin nome tiñan. Aquí chámanse Pepe, Xosefa, Xoan... pero alí eran só Profesores.

Para finalizar teño que dicir que ao fin e ao cabo as mates en todos os países so serven para volvernos locos, a nós e aos nosos pais que só de oír que lles pedimos axuda coas mates acaban cun humor máis negro ca noite.

Autora: Valeria


EL PORQUÉ DE LA IMPORTANCIA DE LAS MATES

Todo el mundo dice que las matemáticas son importantes y yo pienso que sí, que son importantes y que el mundo no sería igual sin ellas.

Os pongo varios ejemplos:¿Como seria el instituto sin mates?¿se os ha ocurrido alguna vez pensar que sin mates no podríamos aprobar ni suspender? Sí, no estoy loco, es que si no hubiese números ¡no podríamos tener nunca un cero, aunque tampoco un diez!. Y como no habría sumas, ni restas, ni multiplicaciones, ni raíces cuadradas, fracciones y demás, tampoco tendríamos física y química, tecnología...¡Vamos un chollo! ¡Creo que voy a pedir que en la próxima reforma educativa me dejen meter mano! En el insti mis compañeros, sobre todo los que no quieren estudiar, me declararian héroe nacional por lo menos!

Otra situación donde vemos la dificultad de un mundo sin mate sería la de ir de compras. Se darían situaciones del tipo: A ver Manolo a cuánto las patatas para dar de comer a Laura y Tito tortilla hoy? Con lo fácil que es preguntar a cuánto sale el kilo!

¿Y en la óptica cuando te mide las dioptrías? El óptico/a, te diría, chaval, ves menos que un topo con gafas de sol...en vez de tienes 6 dioptrías y te voy a poner lentillas del tamaño de una cabeza de vaca.

Conclusión, sin mates no podríamos vivir, son el oxígeno de nuestra vida!

Autor: Tito


PROFESIONAIS DA MATES

Ola, son Brais Barros, bueno todos chámanme Barros. Imos a empezar. Alguén pensou algunha vez o importante que son as mates para as profesións? Non, pois eu si. Por exemplo, o fontaneiro que saca o lapis da orella e colle a libreta e di son 1000 $ ou o paisano dos mercadillos que sempre fan as operacións mal para que dea mais caro, ao final saben mas de mates ca nós, son licenciados da vida. Unha avantanxa para nos sería que os policías non soubesen de límites de velocidade. E que me dicides dos deportistas...? non terían que gañar porque non habería primeiro nin segundo...

Bueno ahí quedan estas reflexións!


AMORES MATEMÁTICOS

Hola soy Daniel, un estudiante de 17 años y os voy a contar cómo sería vivir aplicando las teorías matemáticas todo el tiempo. Un día decidí proBarlo en el amor. Me fui a una discoteca e inicié la operación “1+1=2” con la chica que me gustaba del instituto y le dije. -Sabes que tienes el cuerpo perfecto en proporciones griegas? -Sabes que tus ojos son como dos círculos, más bonitos que la propia luna llena? -Tus labios son tan parecidos a un paréntesis que yo daría lo que fuera por besarlos. Bueno, al final pues la chica que me gustaba me arreó con una bota suya y ya no os quiero decir como acabó. Estuve pensando en qué me había equivocado y me dije, ¡uy, que mal se me da ligar, dios mío!. Así que cuando fui a probarlo otra vez y le pregunté -¿Sabías que eres la chica más bella si le restamos tu carácter...? Esta vez me dijo en arameo lo que pensaba de mí, ya ni me acuerdo de lo que pasó después. Llegué a la conclusión de que de ligar con las mate nada de nada y decidí intentarlo de la forma de siempre. Fui por tercera vez a la disco pensando que el que la sigue lo consigue y le dije lo que me salía profundamente del corazón. -Ay, ya no me queda en el corazón tanta pena junta. De las veces que lo intenté acabé mal pero hoy me acordé del casco de la moto por si acaso. -Te quiero, no he querido a nadie tanto como te quiero a ti. Eres la chica de mi vida, te amé desde el primer día que te conocí. Sin tí no habría vida, eres el jazmín de mi jardín, siempre serás la chica de mis sueños en esta vida y en la otra. Tú sólo dime lo que sientes por mí. Al final la historia acabó de perlas y empezamos a salir juntos y llegué a la conclusión: -Si vas a ligar utilizando las matemáticas mejor ir con el casco puesto por si acaso o seguro que acabas mal

Autor: Daniel



Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.