Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Jaworznie
Typowe błędy popełniane przez uczniów W obszarze treści uczniowie zamiast charakteryzować bohatera literackiego prezentowali postać rzeczywistą lub postać filmową, np. Irenę Sendlerową, Janusza Korczaka, Jana Pawła II, Jana Kochanowskiego, Adama Małysza, Shreka, np. Chciałbym opisać Irenę Sendlerową, ponieważ wykazała się odwagą tym że pomogła dziecią, była polską działaczką społeczną, podczas okupacji pomogła Żydom i za to myśle że jest bardzo odważna.; Moim zdaniem odwagą wykazał się Henryk Sienkiewicz, ponieważ napisał książkę „Potop”.
błędnie odczytywali termin „bohater literacki”, uznawali, że jest to synonim terminu „twórca literatury” lub „bohatera – postaci wyjątkowej”, np. Moim bohaterem jest Jan Kochanowski, ponieważ napisał fraszki, które są bardzo interesujące. Kochanowski pisze o ludziach, których spotkało w życiu coś ciężkiego…; W swojej charakterystyce chciałbym opisać Wisławę Szymborską. Wybrałem ją z tego powodu, że imponuje mi swoimi literackimi powieściami, artykułami, wierszami.
charakteryzowali postać wymyśloną przez siebie, niemożliwą do identyfikacji wśród postaci literackich, np. Pragnę przedstawić Dziubka – tytułowego bohatera książki Joanny Chmielewskiej.
prezentowali model bohatera literackiego, który cechował się odwagą, ale nie przywoływali tytułu i autora utworu, imienia czy nazwiska postaci, np. Mój bohater literacki był odważny, przystojny, zadbany, poważny, sumienny, uczciwy, miał zabawny styl życia, żonę i dzieci, dobrych znajomych i też pomagał innym ludziom i znajomym i inni też mu pomagali w jakiś poważnych sprawach i nie tylko.” ; Bardzo podobała mi się osoba, która wykazała się odwagą, robi to, co kocha. Dzięki takim ludziom jak ona świat staje się lepszy.
łączyli cechy różnych postaci literackich, np. Maćko z Bogdańca był młodym, przystojnym mężczyzną, który zakochał się w Danusi. Pieczętował się herbem Tępa Podkowa, a zawołanie rodowe brzmiało "Grady".
streszczali losy bohatera literackiego zamiast go charakteryzować
skupiali się głównie na prezentacji postaci i opisie cech zewnętrznych, np. Robinson jest mężczyzną o niewielkim wzroście, słabo zbudowanym, odzianym w skóry.
charakteryzowali bohatera literackiego, nie wykazując, że cechował się odwagą, np. Nazywa się Henryk ,ma 21 lat i chodzi do pracy. Kiedy miał14 lat, rosły mu już wąsy, aż do teraz. Wygląda na szczupłego chłopaka…
ograniczali się do stwierdzenia, że bohater był odważny, nie podawali przykładów zachowań wskazujących na jego odwagę
popełniali błędy zakłócające logikę wywodu, np. Akcja „Krzyżaków” rozgrywa się w czasie powstania listopadowego…
stosowali inną formę wypowiedzi, np. streszczenie lub plan charakterystyki np. 1. Zbyszko z Bogdańca, jeden z głównych bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy”. 2. Zbyszko był przystojny, dobrze zbudowany o cerze gładkiej. 3. Mężny, odważny, szlachetny, uczciwy, dobry. 4. Dla mnie Zbyszko jest bochaterem, który wykazał się odwagą. Wydział Sprawdzianu, Egzaminów Gimnazjalnych i Matur
strona 24 z 154