NASÍN CANDO AS PLANTAS NASEN
POR ESO ME CHAMAN ROSA,
NO MES DAS FROLES NASÍN,
MAIS A DO TRISTE SORRIR,
NUNHA ALBORADA MAINIÑA
CON ESPIÑAS PARA TODOS,
NUNHA ALBORADA DE ABRIL.
SIN NINGUNHA PARA TI.
PLAMBE 2.017/ 2.018 CEIP PORTO CABEIRO
COLLEUME A NOITE, NOITE BRILLANTE CUNHA LUNIÑA FEITA DE XASPES, E FUN CON ELA CAMIÑO ADIANTE CAS ESTRELIÑAS PARA GUIARME, QUE AQUEL CAMIÑO SOLO ELAS SABEN. “CANTARES GALLEGOS”
AS ESTRELIÑAS TODAS QUE ALÓ NO ESPASO ESTÁN, SORRINDO NOS MIRABAN CON SOAVE CRARIDÁ. E FORON, ¡AI! , TESTIGOS DAQUEL TEU SUSPIRAR QUE Ó MEU CORRESPONDÍA CON AMORIÑO IGUAL. “CANTARES GALLEGOS”
CANDO A LÚA APARECE I O SOL NOS MARES SE ESCONDE, TODO É SILENCIO NOS CAMPOS, TODO NA RIBEIRA DORME. QUEDAN AS VEIGAS SIN XENTE, SIN OVELLIÑAS OS MONTES, AS FONTES SIN ROSAS VIVAS, OS ÁRBORES SIN CANTORES. ¡QUE TRISTE! ¡QUE HORA TAN TRISTE AQUELA EN QUE O SOL SE ESCONDE, EN QUE AS ESTRELIÑAS PÁLIDAS TIMIDAMENTE RELOSEN! “CANTARES GALLEGOS”
EU VEN VIN ESTAR O MOUCHO ENRIBA DAQUEL PENEDO. ¡NON CHE TEÑO MEDO MOUCHO, MOUCHO, NON CHE TEÑO MEDO! “CANTARES GALLEGOS”
CANTA, PAXARIÑO ALEGRE, CANTA! CANTA PORQUE O MILLO MEDRE, CANTA! CANTA PORQUE A LUZ TE ESCOITE, CANTA! CANTA QUE FUXE A NOITE. “CANTARES GALLEGOS”
CANDO PENSO QUE TE FUCHES, NEGRA SOMBRA QUE ME ASOMBRAS, Ó PÉ DOS MEUS CABEZALES TORNAS FACÉNDOME MOFA. SI CANTAN, ES TI QUE CANTAS, SI CHORAN, ES TI QUE CHORAS, I ES O MARMURIO DO RÍO I ES A NOITE I ES A AURORA. FOLLAS NOVAS
CANTARTE HEI, GALICIA, TEUS DOCES CANTARES QUE ASÍ MO PEDIRON NA BEIRA DO MARE. CANTARTE HEI GALICIA NA LINGUA GALLEGA, CONSOLO DOS MALES ALIVIO DAS PENAS. “CANTARES GALLEGOS”
ADIOS, RÍOS; ADIOS, FONTES; ADIOS, REGATOS PEQUENOS; ADIOS, VISTA DOS MEUS OLLOS; NON SEI CANDO NOS VEREMOS. MIÑA TERRA, MIÑA TERRA, TERRA DONDE ME EU CRIEI HORTIÑA QUE QUERO TANTO, FIGUEIRIÑAS QUE PRANTEI. ¡ADIOS, PARA SEMPRE ADIOS!
CAMPANAS DE BASTABALES, CANDO VOS OIO TOCAR, MÓRROME DE SOIDADES. CANDO VOS OIO TOCAR, CAMPANIÑAS, CAMPANIÑAS, SIN QUERER TORNO A CHORAR. CANDO DE LONXE VOS OIO, PENSO QUE POR MIN CHAMADES E DAS ENTRAÑAS ME DOIO.
CANDO ERA TEMPO DE INVERNO, PENSABA EN DONDE ESTARÍAS; CANDO ERA TEMPO DE SOL, PENSABA EN DONDE ANDABAS. ¡AGORA… TAN SOIO PENSO, MEU BEN, SI ME OLVIDARÍAS.
COMO CHOVE MIUDIÑO, COMO MIUDIÑO CHOVE, COMO CHOVE MIUDIÑO POLA BANDA DE LAÍÑO POLA BANDA DE LESTROVE.
TEÑO TRES PITAS BRANCAS E UN GALO NEGRO, QUE HAN DE POÑER BOS OVOS ANDANDO O TEMPO.
UNHA VEZ TIVEN UN CRAVO CRAVADO NO CORAZÓN I EU NON ME ACORDO XA SE ERA AQUEL CRAVO DE OURO, DE FERRO OU DE AMOR.