2013 04 by Piëzo Inbeeld

2013Â04

Het leven gaat om de reis, niet om de bestemming

PiĂŤzo Methodiek nu buiten Zoetermeer

Diploma uitreiking in fase 4

Energietips van Jacques Teeuwisse en Kees van der Wulp

Bij Piëzo werken we met de PiëzoMethodiek, een stappenplan dat we inzetten bij de ondersteuning van de deelnemers bij het ontwikkelen van kennis en vaardigheden, die te maken hebben met hun talent. De methodiek bestaat uit 4 fases of stappen, die in deze pijl te zien zijn.

De verhalen in de PiëzoNieuws passen (bijna allemaal) bij een van de fases uit de PiëzoMethodiek. De verhalen hebben het gekleurde cijfer in de titel gekregen dat bij die stap hoort. Algemene verhalen hebben geen cijfer.

Mirjam van Bijnen

Elène Klaren

Henk Leentfaar

Sarah Abd ElAal, interviews Meerpunt en tuinieren Aan iedereen die ideeën heeft aangedragen, hartelijk dank!

elene@stichtingpiezo.nl

http://www.stichtingpiezo.nl/ piezonieuws/piezonieuws.html

PiëzoMethodiek ook buiten Zoetermeer 4 Nieuws uit fase 4 Diplomauitreiking 5 Gordana Stanković gaat ons verlaten 6 50 jaar afschaffing slavernij 8 Femke Boerkamp weer naar school 10 Interview met Jolanda van Saane 12 OpStap! met Saeed 14 Interview met Annet de Jong over Kinderen tuinieren 17 Jacques Teeuwisse en Kees van der Wulp 20 Malika van den BoschWahemmou 24 Een gesprek met Edo Haan wethouder Zoetermeer 28 Update groeiprogramma 31 Interview met Carel ten Teije 32

Taalkronkels 16 Highlights uit de Piëzo Centra 34 Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Een mand vol kansen… Het gaat buitengewoon goed met onze activiteiten binnen het Groeiprogramma van het Oranjefonds. De doelstelling voor 2013 gaan we ruimschoots halen! De eerste samenwerkingsovereenkomst werd onlangs getekend bij "De Hodenpijl" in Schipluiden. Ik mocht daarbij zijn en was onder de indruk van de grote betrokkenheid van de aanwezigen en de intrinsieke motivatie om aan de slag te gaan met de Piëzomethodiek. Het was – op een zonovergoten zaterdagmiddag in juni een prachtige bijeenkomst, waar vanaf het begin een Piëzosfeer hing: onderling vertrouwen, openlijke kwetsbaarheid, intimiteit, begrip over en weer, een luisterend oor en een gemeenschappelijk doel. Tijdens de bijeenkomst in Schipluiden kreeg ook ik de gelegenheid om in mijn functie van Piëzo voorzitter enkele woorden tot de aanwezigen te richten. Enkele woorden, die voor met name de aanwezigen van "De Hodenpijl" – voor zover nog nodig een extra stimulans zouden zijn om onze werkwijze in praktijk te brengen. Ik besteedde aandacht aan kernwoorden als "kwetsbaar", "talentontwikkeling", "geluk" en "wederkerigheid", maar vanzelfsprekend ook aan de manier waarop dat mijns inziens het beste tot zijn recht komt. Samengevat: "Kruip in de huid van de ander. Kijk rond en bekijk welke stap het eerst gezet moet worden om in ontwikkeling te komen. Realiseer vervolgens datgene wat daarvoor nodig is". Naast enkele persoonlijke ervaringen ("Ook ik ben binnen Piëzo als voorzitter nog volop in ontwikkeling en er komen talenten tot ontwikkeling, waarvan ik nooit had gedacht ze te bezitten" en "Terugkijkend in de tijd besef ik, dat ik in mijn leven reeds meerdere malen de Piëzo methodiek heb toegepast zonder dit als zodanig te beseffen") heb ik benadrukt hoe belangrijk het is, dat Piëzo binnen Zoetermeer een geweldig, fijnmazig netwerk heeft. Onze organisatie heeft "lijntjes", die doorlopen tot "in de haarvaten" van de Zoetermeerse samenleving en dat maakt de Piëzomethodiek tot zo'n succes. Er zijn door inzet

van dat netwerk immers talloze mogelijkheden om tegemoet te komen aan de ontwikkelwensen van onze deelnemers. Ik heb in dat kader gesproken over een "Piëzomand vol met kansen". De kern van ons werk is, als je het door die bril bekijkt: kansen bieden aan kwetsbare inwoners van Zoetermeer (en zij die dit dreigen te worden), opdat zij zich ontwikkelen met gebruikmaking van hun talenten. Wij doen dat met behulp van een specifieke, door onszelf ontwikkelde, succesvolle aanpak: de Piëzomethodiek! Onze organisatie heeft inmiddels contacten met meerdere organisaties buiten Zoetermeer die geïnteresseerd zijn in de Piëzomethodiek. Dit duidt erop, dat onze belofte aan het Oranjefonds om in 3 jaar tijd onze Piëzomethodiek binnen 30 organisaties elders in Nederland in te voeren, bepaald geen loze belofte is geweest. We gaan met z'n allen – zoals dat heet – ons "stinkende best doen" om die belofte daadwerkelijk te realiseren. Met z'n allen binnen Piëzo en dat zijn er zeer velen! Laat dit voorwoord, waarin het Groeiprogramma centraal staat, niet de indruk wekken dat onze organisatie niet op veel meer fronten actief is. Niets is minder waar! Piëzo bruist!!! En… er staan nog vele nieuwe activiteiten op stapel! Daarover de volgende keer in de PiëzoNieuws. Voor nu: de zomervakantie breekt aan. Ik wens u allen – thuis in Zoetermeer of elders in Nederland of daarbuiten – een zo plezierig mogelijke periode. Rust allen een beetje uit en laad de accu weer op. We zullen elkaar in het komende (school)jaar weer volop nodig hebben in onze pogingen om voor velen deze samenleving (een beetje) rechtvaardiger te maken! Tot de volgende keer, Roel Pots, voorzitter.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Voor onze eerste pilotorganisatie werd op 15 juni 2013 de eerste samenwerkingsovereenkomst getekend. Stichting SamenWerken in Schipluiden gaat als eerste organisatie in Nederland met de PiëzoMethodiek werken. De intentieverklaring werd tijdens een feestelijke bijeenkomst door vertegenwoordigers van beide stichtingen bij Op Hodenpijl in Schipluiden getekend: Remy Mosch namens Samen Werken en Roel Pots, bestuursvoorzitter, namens Piëzo. Stichting SamenWerken is een organisatie die zich inzet om mensen met een beperking veelal ontstaan door ziekte op een laagdrempelige manier weer mee te laten doen in de samenleving.

Stichting Piëzo maakt onderdeel uit van het Groeiprogramma van het Oranje Fonds. Het groeiprogramma stimuleert de sociale ondernemers en maatschappelijke organisaties om hun lokale succesvolle initiatief op meerdere locaties op te zetten, zonder dat de kracht van de oorspronkelijke aanpak verloren gaat. Hiertoe biedt het Oranje Fonds Groeiprogramma een gedegen kennistraject en financiële ondersteuning.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

De diplomering maandag 8 juli in PCO van de groep Zorg & Welzijn niveau 2 betekent de afronding van een uniek opleidingstraject van WZH, ID College, WZI van de Gemeente en Piëzo . Het is de tweede groep (20 dames) die in een jaar het diploma haalt. Een diploma met meer mogelijkheden voor de toekomst. De WZI en Piëzo dames hebben een baangarantie bij de WZH in Oosterheem en een deel had al een stageplek bij WZH in Den Haag. Het was een groep met een verscheidenheid aan opleiding, karakters, culturen en achtergronden; een échte mix dus.

Veel geleerd

Het was voor iedereen een heel afwisselend, maar geen makkelijk jaar. Niet alleen een dag naar school, maar ook veel huiswerk met ingewikkelde opdrachten die veel tijd vroegen. Het sociale leven moest op een laag pitje! De hoeveelheid opdrachten groeide en de tassen werden in de loop van het jaar heuse koffertjes waar de dames soms écht onder gebukt gingen. Wel gaven zij aan heel veel geleerd te hebben en één van de cursisten vond dat haar hersenen weer in topconditie waren gebracht!! Sommigen zijn vast van plan om door te gaan met niveau 3. Naast de wekelijkse lesdag ook drie dagen praktijk; voor een deel van de dames die al in dienst waren van WZH in Den Haag was het bekend, maar voor de Piëzo en WZIdames was het een nieuwe uitdaging. Bij de stagebezoeken was de betrokkenheid en aandacht van de stagiaires voor de vaak dementerende ouderen goed te merken. Er was een wederkerige affectie tussen de oudere bewoners en de stagiaires.

Moeilijk afscheid

Toen de stagiaires begin mei naar hun nieuwe werkplek in Oosterheem gingen, was het een moeilijk afscheid voor alle partijen want ook de werk en praktijkbegeleiders zagen de dames niet graag vertrekken. De dames hebben zich het afgelopen jaar niet laten leiden door alle voorgestelde bezuinigingen van het kabinet en "zorgelijke" verhalen over hun toekomst in de verpleeghuizen of als thuishulp. Natuurlijk geeft het stof tot nadenken. Zij zijn echter opgeleid om voor het welzijn van de kwetsbare groep in onze samenleving te waken en te zorgen. Na 8 juli zijn zij, met hun diploma en hun speld, bereid om deze uitdaging met veel inzet en liefde aan te gaan.

In een samenwerking tussen WZH (Woon Zorgcentra Haaglanden), ID College, de afdeling Werk, Zorg en Inkomen van de gemeente Zoetermeer, Fonds 1818 en Piëzo is sinds 2011 een uniek opleidingstraject ontwikkeld voor de MBO2 opleiding "Helpende Zorg en Welzijn" (BBL). Het traject is: drie dagen stage en één dag naar school en, als het diploma is behaald, een baangarantie bij WZH in Zoetermeer. Piëzo verzorgt extra ondersteuning door de inzet van vrijwilligers en tijdens het studiejaar is er vanuit Piëzo een coach voor de studentes. Het opleidingstraject is onderdeel van fase 4 van de PiëzoMethodiek. Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Gordana is sociaalcultureel werker in PiëzoCentrum Buytenwegh. Na de zomervakantie kont zij niet meer terug. Naast het werk voor Piëzo is zij ook counselor, ze concentreert zich op geweldloze communicatie.

Gordana, waar kom je vandaan?

Ik kom uit Joegoslavië, dat bestond nog toen ik jong was. Nu heet het land waar ik vandaan kom Kroatië. In 1991 ging ik naar Engeland, daar heb ik 15 jaar gewoond, daarna 6 jaar in Nederland en twee jaar in Spanje en nu weer 9 maanden in Nederland. Door werk kwam ik in Nederland: ik werkte bij de European Council on Refugees and Exiles, ECRE, er is geen Nederlandse naam voor. Het is een Europese samenwerking van vluchtelingenorganisaties, Vluchtelingenwerk Nederland is er ook lid van. Op een dag sprak ik de directeur, hij stelde me voor om te gaan werken in Nederland aan een project en dat accepteerde ik. Ik wilde graag in nog een ander land wonen om te zien hoe het daar is. In het

begin was het interessant: ik kende niemand, dat was leuk, ik heb veel nieuwe vrienden gemaakt. Ik werkte altijd in het Engels, nu bij Piëzo werk ik voor het eerst in het Nederlands. Ik ben echt dankbaar voor het vertrouwen dat in mij is gesteld, dat Mirjam geloofde dat ik dit aankon. Het is ook zo!

Maar van tevoren weet je het niet zeker.

Hoe ben je bij Piëzo terechtgekomen?

Ik kende Piezo door een vriendin, Christine, we deden samen een counseling/coaching cursus. Toen ik terugkwam in Nederland zocht ik een parttime baan om ook tijd te hebben voor mijn counselingpraktijk. Ik heb Mirjam ontmoet en met haar gesproken over vrijwilligerswerk voor het groeiprogramma dat net van start ging. Ze vroeg of ik lid wilde worden van de planninggroep. Dat was spannend en interessant! In november kwam de plek vrij in PiëzoCentrum Buytenwegh, Piëzo had daar snel een sociaalcultureel werker nodig. Ik was "vrij" en zocht tijdelijk werk, ik wist dat ik niet lang meer in Nederland zou blijven. Deze zomer stop ik. Mijn opvolgster Marili Pedro staat al in de

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

startblokken: zij komt elke week om mee te lopen,

komen kijken hoe dat in Nederland gaat. Ik

om ingewerkt te worden en om kennis te maken. Dat is belangrijk voor de continuïteit. Iedereen is op die manier maximaal bij de overgang betrokken,

organiseer dat bezoek vanuit Frankrijk, en als het bezoek daadwerkelijk plaatsvindt, kom ik die vier dagen naar Nederland.

Marili zelf, deelnemers, docenten.

Ik vind het leuk om zo op projectbasis te werken en dat wil ik meer gaan doen. Ik wil ook verder met mijn counselingpraktijk, ik wil trainingen geven. Bijvoorbeeld voor dit soort onderhandelingen, hoe zie je de ander als partner en niet als rivaal of zelfs vijand. Misschien gaan we deze zomer ook nog één of twee maanden naar Frankrijk, en we gaan in oktober naar mijn vader in Kroatië. Dat is een hele reis, Frankrijk, Italië, Kroatië. Leuk.

Eigen praktijk

Voor mijn eigen counselingpraktijk heb ik tijd op donderdag en vrijdagmiddag, dan ben ik vrij. Ik heb wel mensen gezien, maar ik ben zo betrokken geraakt bij Piëzo! Piëzo "gaat ook mee naar huis"! Misschien heb ik niet helemaal genoeg tijd gehad om mijn praktijk zo te ontwikkelen als ik wilde. Ik wil ook trainingen gaan geven, ik denk na over mijn doelgroep en over de nadruk die ik wil leggen. Ik ga me richten op geweldloze communicatie, daarmee voel ik me op mijn gemak. Dat gaat veel over gevoelens en behoeften, dat gaat niet heel gemakkelijk in het Nederlands. Ik kan het wel in het Engels, in die taal heb ik me ontwikkeld; op mijn werk, thuis spreek ik ook Engels. Bij Piëzo werk ik voor het eerst in het Nederlands. Het Engels gaat soms ook beter dan het Kroatisch!

Hoe ziet je toekomst eruit, na Piëzo?

Ik weet niet precies hoe mijn toekomst eruit ziet, ik vind het ook leuk dat ik het niet weet. Eind juli stop ik bij Piëzo, wij gaan in augustus naar Frankrijk, niet alleen voor vakantie. Als we vijf maanden willen blijven doen we dat, als we één maand willen blijven doen we dat. We zien wel wat op ons pad komt. Wat op mijn pad kwam, is de organisatie van een werk/studiebezoek. Voor mijn voormalige baas organiseer ik een studiebezoek van landen van de WestBalkan. Dat zijn landen die in de EU zitten of dat graag zouden willen. Zij komen in september hierheen, om te bestuderen hoe het werkt in Nederland. De sociale dialoog, het poldermodel is uniek en zoiets bestaat helemaal niet in die landen. Nederlandse organisaties zien elkaar als partners, niet als rivalen. De landen van de West Balkan landen waren van socialistisch en transformeren naar het kapitalisme. Intussen is er oorlog geweest. Er is nauwelijks tijd geweest om de maatschappelijke processen te veranderen. Er zijn bijvoorbeeld wel vakbonden en die doen goede dingen: loonsverhoging, nieuwjaarsgeschenken voor werknemers. Maar ze weten niet hoe ze als volwaardige partner met de regering kunnen onderhandelen. Ze

Het leven gaat om de reis, niet om de bestemming

Ik blijf openstaan voor wat komt. Ik weet hoe het gaat: je maakt een mooi plan, en dan komt er ineens iets anders voorbij wat leuk is. Dat zie ik dan als een aanwijzing voor mezelf, dat nieuwe ga ik proberen. En weg is het plan. Ik maak dus niet teveel plannen! Ik geniet van het moment. Ik denk niet alleen aan de bestemming van de reis maar ik geniet van de reis zelf. Ik hou ervan om van plek naar plek te gaan; maar de grootste reizen heb ik eigenlijk gemaakt terwijl ik stilzat op één plek. Ik reis in mijn hoofd… Als je het aan me vraagt, is mijn motto wat ik las op een Zen Dogcartoon van Edward Monkton. Je ziet de zee, je ziet de zon, je ziet een bootje. In het bootje ligt een hond met een zonnebril op te zonnen. Eronder staat: "He knows not where he's going For the ocean will decide – It's not the destination... It's the glory of the ride"

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Diane Vlet is de voorzitter van de stichting Herdenking Slavernijverleden Zoetermeer. Samen met Eva Jonker (secretaris) en Coert Gummels (penningmeester) heeft zij de stichting op 10 januari 2013 opgericht. En Eva is volgens Diane een heeeele goeie secretaris! De volledige naam van de Stichting is: Stichting Herdenking Slavernijverleden Suriname en de Nederlandse Antillen, afdeling Zoetermeer. Website: http://www.stichtingherdenkingslavernijverleden.nl

Diane: Ik was allang actief bezig in Zoetermeer, vooral bij Paloeloe, de SurinaamsNederlandse Sociaal Culturele Vereniging in Zoetermeer. Ik heb daar onder andere in het bestuur gezeten. Tot nu toe organiseerde ik vanuit Paloeloe de herdenking, maar we hebben gekozen om er een apart comité voor op te richten. Met Eva en Coert zijn we begonnen met bespreken hoe dat zou kunnen, we hebben uitgebreid vergaderd over financiën en statuten. Zo hebben we de "Zoetermeerse afdeling" opgericht van de Stichting Herdenking Slavernijverleden Suriname en Nederlandse Antillen. We wilden het goed aanpakken! Waar andere stichtingen nog weleens in de slachtofferrol blijven hangen wilden wij het anders doen.

Diane: Wij voelen ons namelijk helemaal geen slachtoffer. Onze slogan is "Laat het verleden niet doorleven in het heden". Dat er slavernij is geweest, is een feit. Het gaat erom hoe je ermee omgaat. We willen ervan leren, we zijn er sterker van geworden. Je ziet dat aan de cijfers:65% van de Surinaamse bevolking in Nederland is HBO opgeleid!

Diane: We zijn begonnen door met allerlei organisaties te praten, zoals met Piëzo, Terra Artprojects (maakt de professionele hedendaagse kunst in Zoetermeer voor een breed publiek toegankelijk en zichtbaar), het Stadsmuseum voor kunst en cultuur, enzovoort. Wij waren ook maar drie Zoetermeerse burgers; mét een stichting maar zónder geld. Hoe moesten we dit oppakken? We zijn overal heen gegaan, aan alle organisaties die we konden bedenken gevraagd: wat denken jullie, waar kunnen we iets voor elkaar betekenen, elkaar aanvullen. We wilden het ook hún project laten worden. We hebben een heel divers programma voor de herdenkingsweek. (Zie daarvoor de agenda verderop.) In etalages van de Dorpsstraat komt een object te staan waarmee aandacht wordt gevraagd voor ons onderwerp. Dat heeft Terra Artprojects geregeld. We hebben ook het Historisch Genootschap gevraagd in de archieven te duiken om alles over slavernij in Zoetermeer op te diepen, maar er was jammer genoeg niets te vinden. We hadden van alles gepland om met de pers praten, maar veel daarvan is een beetje blijven liggen. Jammer, maar dat gebeurt als je afhankelijk bent… Ik ga nu zelf maar persberichten schrijven..! Op 1 juli wordt de herdenkingssteen bij het Castellum Palensteyn door de burgemeester onthuld. Wij zorgen dan voor de artiesten, muzikale omlijsting, aankleding enzovoort. We hadden subsidie aangevraagd voor een mooi groot feest ter afsluiting van de week, maar het is helaas niet genoeg. We hadden voor het feest het Stadhuisplein in gedachten, heel mooi gecombineerd met Zoetermeer Culinair, met allerlei uitingen van Surinaamse cultuur: gedichten, lintendans, tumba, kawina, de indiaanse groep Wayonong, Apinti muziek, Gerda Havertong, Oscar Harris en Frank Ong A Lok. En nog veel meer. We wilden het echt goed neerzetten, niet met alleen een paar voorlichtingskraampjes, en tentjes met bami, nasi en roti – wat allemaal niet eens creools is bijvoorbeeld, niet dat wij het niet lekker vinden. Maar wij Surinamers en Antillianen hebben een culinaire keuken met

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

verschillende smaken en ingrediënten. Zo wilden wij natuurlijk pom (ovenschotel van aardvrucht gemarineerd vegetarisch maar ook lekker met kip) en batjaw (gezouten vis Culinair)! Maar dat feest gaat niet door. Als je nagaat dat Amsterdam een miljoen heeft gekregen en Rotterdam, Den Haag en Middelburg 3 à 4 ton, maar van bijna niets hebben wij iets gemaakt in Zoetermeer. Maar goed, onze doelstelling is toch wel bereikt, ook zonder het feest.

Diane: Suriname, de Nederlandse Antillen en Nederland delen een geschiedenis. Daar is veel van te leren. We willen als stichting niet een reactie oproepen in de trant van: néé hè, alweer die slavernij. Er zijn ook mensen die er niets mee hebben. Ik persoonlijk heb wel iets met de slavernij: mijn Afrikaanse betovergrootoma was slavin. Zij heette Jaba en had als brandmerknummer 1180. Jaba had een dochter genaamd Margaretha Adelaide Vlet. In 1852 beviel Margaretha Adelaide Vlet, van een zoon genaamd Johannis Franciscus Vlet. In 1853 werden er enkele slaven vrij gelaten op verzoek van ene meneer A. DessT. Margaretha Adelaide Vlet (28 jaar) en haar zoon Johannis Franciscus Vlet (1 jaar) werden vrijgelaten in Nickerie. Ik heb het uitgezocht, waarschijnlijk is het kind verwekt door een Delftse marconist. Meer weet ik niet van hen. Mijn stamboom heeft allerlei takken: de Nederlandse tak, de slaventak en een Indiaanse tak, van de oorspronkelijke bewoners van Suriname. Veel mensen voelen verdriet of boosheid over de slavernij, maar ze kennen vaak de geschiedenis niet goed; bijvoorbeeld dat Afrikaanse stammen vijanden verkochten aan slavenhandelaars is niet bij iedereen bekend… Je kunt er dus niet alleen Nederlanders van beschuldigen. Ik ben in het slavernijgeschiedenismuseum Kura Hulanda geweest op Curaçao. Dat is zo heel erg wat je daar ziet, wat er is gebeurd. Je komt er met een bezwaard hart uit – en dan zie je een spreuk, dat je verder moet met je eigen leven en het verleden laten rusten. Dat is erg waar, en illustreert onze doelstelling eigenlijk precies.

Diane: Als je zo'n stichting wilt hebben als wij, moet je weten wat slavernij inhoudt. Ik ben erop gaan studeren, en ik kwam erachter dat iedereen al snel met een vorm van slavernij te maken krijgt, ook en juist in deze tijd! Wij willen naar buiten brengen dat het nog steeds bestaat. Dat is de bewustwording waar we het steeds

over hebben. miljoenen mensen leven in bizarre omstandigheden: ze worden misbruikt, uitgebuit, mishandeld, geprostitueerd, verhandeld, er is vreselijke kinderarbeid, enzovoort, ik kan een hele reeks afschuwelijke misstanden opnoemen. Wij willen de Zoetermeerders, ook de kinderen, bewust maken en ze vragen laten stellen: "Is deze koffie niet door kinderhandjes geplukt?" "Hoe kan deze bloes zo goedkoop zijn?" "Hoe wordt mijn smartphone gemaakt?" We willen graag dat mensen erbij stilstaan en twee keer nadenken, omdat het zo niet kan en mag doorgaan. Wij in het Westen hebben er veel invloed op. Natuurlijk kun je niet alles en iedereen veranderen met een kleine stichting in Zoetermeer. Ons doel is daarom dat Zoetermeer over 5 jaar weet wat slavernij inhoudt, waar het over gaat, en dat het er nog steeds is.

Diane: Op 7 juli eindigt de herdenking van 150 jaar afschaffing van de slavernij. In november wordt het 200jarig bestaan van het koninkrijk gevierd, dat is ook weer gedeelde geschiedenis waar we als stichting mee aan de slag gaan. Vanaf januari gaan we dan weer verder met onze doelstelling. We gaan stug door, ook op de social media, Facebook, Twitter, website en presentaties die wij geven aan buurthuizen, op scholen en in kerken. We worden ook regelmatig uitgenodigd om mee te praten, bijvoorbeeld door politieke fracties van de gemeente. Het is goed om ons overal te laten zien. We hopen over 5 jaar veel te hebben bijgedragen aan de

bewustwording in Zoetermeer rond slavernij, maar ook van de Surinaamse en Antilliaanse kunst en cultuur. Kijk hier voor onze activiteiten.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Op 24 juni jl. organiseerde Janneke van Kempen haar 250ste themabijeenkomst in PiëzoCentrum Palenstein. Janneke is een vrijwilligster die aan de wieg van Piëzo heeft gestaan. Tijdens de koffie en taart werd zij door de deelnemers en door de voorzitter Roel Pots, hartelijk toegesproken en ontving zij een certificaat en vele cadeautjes. Vol enthousiasme organiseert zij wekelijks een bijeenkomst rond een interessant onderwerp.

Elke maandag van 9:1511:15 uur in PiëzoCentrum Palenstein aan het Rakkersveld 253.

Femke Boerkamp sociaal cultureel werker van PiëzoCentrum Meerzicht gaat in september deelnemen aan de Oranje Fonds Zomerschool. De Zomerschool is een traject dat door het Oranje Fonds (samen met MOVISIE en Verdiwel) wordt georganiseerd. De Oranje Fonds Zomerschool biedt een extra impuls aan de professionalisering van ondernemende welzijnsprofessionals. Het totale traject omvat een startdag in juni, het uitwerken van een projectopdracht als voorbereiding op de Zomerschoolweek, de week zelf en een natraject waaronder een terugkomdag. Femke gaat tijdens de Zomerschool een project ontwikkelen binnen het thema "Vrijwillige inzet en Burgerkracht". Dat project gaan we dan binnen Piëzo uitvoeren. Meer informatie: http://www.oranjefonds.nl/oranjefonds/zomerschool/

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Door Sarah ElAal

Wie zijn jullie?

proberen bij elke ouder in te schatten wat het beste zou

Mijn naam is Jolanda van Saane. Ik werk al bij Meerpunt

zijn. We geven ze dan folders mee, en de ouders kiezen

sinds de start in september 2010.

dan uit wat het beste bij hun past.

Ik doe een opleiding psychologie voor kinderen en

Na twee weken bellen we even na, om te vragen of ze

jeugd, en vanaf het moment dat ik hoorde dat het CJG

iets aan het gesprek hebben gehad, en of we verder

(Centrum Jeugd en Gezin) vorm zou krijgen, wist ik: daar

nog iets voor ze kunnen doen. Als het nodig is, bellen we

wil ik gaan werken. Ik kom van de

vaker. De mensen vinden het fijn als wij nabellen. We

Jeugdgezondheidszorg (JGZ), het consultatiebureau,

vragen daarvoor wel altijd toestemming, omdat we

dat samen met Piëzo de medewerkers voor een

geen dossiers bijhouden; we maken alleen

informatie en adviesbalie leverde. Zo komt mijn collega

werkaantekeningen zodat de hulpvraag duidelijk is.

Susanne Vonk ook van de JGZ, en mijn andere collega Nieke Hoogstad komt van Piëzo. Ook voor mijn studie

Hoe helpen jullie de mensen verder?

kan ik het als relevante werkomgeving gebruiken. Ik doe

Er is zoveel aanbod! De éne organisatie doet dit, en de

het nog steeds met heel veel plezier. Ik leer elke dag

andere doet het ook maar dan net iets anders... Ons

heel veel bij. Mijn collega's zijn ook ontzettend

inlooppunt is een van de pijlers van Meerpunt. Het is

enthousiast. We zijn een hecht team.

toegankelijk voor iedereen die vragen heeft over jeugd en gezin, vrijblijvend en laagdrempelig. Het is echt een

Waarom is er een Meerpunt?

bundeling van de krachten van de 25 partners. Zij

De toenmalige minister van Jeugd en Gezin, André

hebben allemaal een samenwerkingsovereenkomst

Rouvoet, heeft elke gemeente verplicht gesteld om een

getekend, waarin

centrum van Jeugd en Gezin te realiseren. In

staat dat zij achter de

Zoetermeer is het anders vormgegeven dan in de

doelstelling van

meeste steden, omdat er hier voor is gekozen om het

Meerpunt staan.

een samenwerkingsverband te laten zijn. Dus het is

Die doelstelling is

niet:"hier is het gebouw, het centrum voor jeugd en

voornamelijk "sluitende

gezin, en we kijken wel wat er bij komt". We werken echt

zorg" volgens het

vanuit de samenwerking en verbinding tussen alle

motto "één gezin, één

organisaties, werken vanuit wat een kind (en gezin )

plan". Dat houdt in dat

nodig heeft. Ik vind dit zelf een mooie aanpak: om met

de betrokken

elkaar samen te werken rond jeugd en/of een gezin.

hulpverleners bij elk gezin een plan maken

Wat houdt jullie werk in?

samen met dit ene

Het is een combinatie. We beantwoorden vragen van

gezin, ook al zijn er

ouders en professionals, en we houden ook de website

meerdere

en een site voor professionals bij.

hulpverleners bij

Onze taak is om de mensen door te verwijzen naar de

betrokken. Samen één

partners. Daarom is er specifiek voor gekozen om

plan maken, in plaats

Meerpunt niet te bemannen met "echte" hulpverleners.

van dat elke organisatie een ander plan gaat maken.

Wij verlenen namelijk zelf de hulp niet. We worden wél

Als het nodig is, kan er een "Meerpuntoverleg" komen.

getraind in gesprekstechnieken, omdat het belangrijk is

Daarin gaan de partners die betrokken zijn bij het gezin

de hulpvraag goed duidelijk te krijgen. Als iemand

samen met het gezin om tafel zitten om het plan samen

bijvoorbeeld komt vragen naar sociale vaardigheids

stellen. We willen allemaal dat het gezin eruit komt. "Één

training voor zijn kind, kan je wel een foldertje geven,

gezin, één plan" is vanaf het begin de insteek geweest

maar misschien past dat helemaal niet bij het kind. Of

van Meerpunt, om de ouders de regie te geven. Omdat

misschien is er wel iets anders aan de hand.

er vaak over ouders wordt gesproken of over het kind, in plaats van met hen. De ouder is eigenlijk de professional

Wij kennen het aanbod dat er in Zoetermeer is, en we

van het kind. Gezamenlijk worden beslissingen

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

genomen. Dat is het sterke van deze aanpak.

mensen, het luisterend oor, en soms net een stapje meer zetten dan dat ze gewend zijn.

Waar is het Meerpunt? Het inlooppunt is gevestigd in de bibliotheek in het

Hoe is de samenwerking met Piëzo, als partner van

Stadshart.

Meerpunt?

Deze locatie is echt goed gekozen, omdat je hier

Nou, Piëzo is natuurlijk een hele sterke partner van

laagdrempelig bent. Mensen komen heel makkelijk

Meerpunt. We krijgen regelmatig ouders die weinig

even de bieb in, gaan even in onze folders kijken, of

contact hebben met andere ouders. We vertellen ze

kijken even bij de boeken en denken "ik heb toch

vaak over Piëzo en de mogelijkheid om daar vrijwilliger

eigenlijk een vraag", dus mensen lopen makkelijk aan.

te worden bijvoorbeeld, of een cursus te doen. De activiteiten die jullie organiseren voor ouders zijn een

Op de site is ook een deel voor jongeren. Wat doen

mooie aanvulling voor de stad Zoetermeer. Het is een

jullie voor hen?

organisatie om trots op te zijn als Zoetermeerders. Deze

We hebben ook een Meerpunt inlooppunt voor de

samenwerking hopen we in de toekomst zo te houden

jongeren, dat heet het JIP. Het Jip is ook een partner

of misschien zelfs te verbeteren. We krijgen ook vaak

van Meerpunt. We werken heel nauw samen met het

vragen vanuit Piëzo. "Wat kunnen we voor deze ouders

JIP, en er komen regelmatig ouders bij hen, of juist

betekenen?", of "Weten jullie waar deze mensen het

jongeren bij ons, en dan verwijzen wij ze heel makkelijk

beste geholpen zijn?", en zo kunnen we elkaar aanvullen

door. Het JIP inlooppunt is ook gevestigd bij de

en helpen. Ook als iemand ons laat weten dat ze iets

bibliotheek.

willen betekenen voor Zoetermeer, sturen we hen door naar Piëzo.

Is er een voorbeeld van een ouder die jullie hebben geholpen, dat je kunt delen?

Werkt het? Er was een moeder,

Op onze site staat een quote van wethouder Mariëtte

met vier kinderen

van Leeuwen, met onder andere jeugdzaken in haar

onder de 6, en zij en

portefeuille. Zij zegt dat Zoetermeer uniek is, en het

haar partner werkten

meest brede CJG van Nederland heeft. En we mogen

allebei fulltime. Zij

aannemen dat zij weet wat ze zegt!

belde dat ze het er erg moeilijk mee had.

Dus jullie doen het goed?!

Dus wij hebben haar

We hebben het heel bijzonder opgepakt en het loopt

doorgestuurd naar

gewoon heel goed. Er worden veel verbindingen

het opvoedbureau,

gelegd tussen de verschillende organisaties, ze weten

omdat we dachten

elkaar te vinden, en dat is heel belangrijk om het beste

dat ze het met een

aan het Zoetermeerse gezin te geven. Het is allemaal

paar tips al veel

heel positief. Het is enorm mooi dat je deze voorziening

makkelijker kon

in Zoetermeer hebt, mooi om mensen te kunnen helpen

hebben. We belden

en snel op de goede plek te krijgen. Daar doen wij ons

na twee weken op,

best voor. Het is hartstikke leuk werk.

en we hoorden dat ze daar is geweest en

Wilt u zelf nog iets zeggen waarvan u denkt, dit

dat het nu allemaal goed gaat. Wie middenin de drukte

moeten de mensen weten?

en de problemen zit, kan vaak de oplossingen niet meer

Ja, kom gewoon naar ons toe! Stap over die drempel

zien, dan ben je alleen maar aan het overleven. En dan

heen, die is heel laag! Als je ergens mee zit, kom

is een luisterend oor sowieso al heel veel hulp. Mensen

gewoon langs, dan gaan we kijken hoe je het beste

kunnen hun verhaal kwijt, en door erover te praten

geholpen bent. Want het is niet nodig om je last

ordenen ze hun gedachten en dat helpt al enorm. Wat

helemaal alleen te dragen. Dat is mijn uitdaging voor

wij doen is naar mensen luisteren, en ze op weg helpen.

ieder Zoetermeers gezin.

Dus de menselijke kant is hier heel sterk? Ja, onze insteek is ook echt dat persoonlijke contact met Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

In opdracht van de gemeente Zoetermeer heeft Piëzo een traject uitgevoerd met inburgeraars om hen op praktische wijze verder te helpen met hun maatschappelijke participatie. Een groep van 14 inburgeraars heeft gedurende een kwartaal extra taalbegeleiding gevolgd gericht op maatschappijoriëntatie. Zij werden gedurende het traject ondersteund door een taaldocent en taalvrijwilligers. Alle deelnemers zijn begeleid om maatschappelijk actief te worden. Hierbij is gebruikt gemaakt van de de PiëzoMethodiek. Het traject werd op feestelijke wijze afgesloten met heel goede resultaten. Deelnemers hebben een actieplan gemaakt met een toekomstperspectief. Twee deelnemers gaan aan de slag met een taalmaatje en de andere 12 hebben inmiddels een baan als vrijwilliger. We spreken met één van de deelnemers, Saeed Seyed Hoseini, 26 jaar, getrouwd, 1 kind.

Hallo Saeed, hoe kwam je bij de cursus terecht?

Na de inburgering ben ik begonnen aan de AKA opleiding, maar dat was door de taal nog te hoog gegrepen. Iedereen praatte zo snel! Ik heb dat aangegeven bij mijn klantmanager van de gemeente, en zij verwees mij door naar de cursus Opstap! van Piëzo. Die heb ik gedaan, hij duurde van januari tot juni. Het ging heel goed, ik heb veel geleerd. Nu is mijn niveau een stuk hoger.

Wat ga je nu doen, na de cursus?

Na de cursus heb ik me aangemeld bij Piëzo om vrijwilligerswerk te doen. Ik doe baliewerk bij PiëzoCentrum Palenstein, ik telefoneer ook veel. Ik heb daar ook erg veel geleerd. Ik sta er veel en vaak in contact met allerlei verschillende mensen, daardoor is mijn gevoel over het zelf spreken van de taal is verbeterd en ik begrijp het ook beter. Ik heb gesproken met mijn klantmanager, en als ik een goede opleiding vind, mag ik die volgen. Sandra en Evelyn van Piëzo kijken nu wat voor mij een goede vervolgopleiding zou zijn. Ik wil het liefst een korte opleiding, ik wil snel voor mijn gezin kunnen zorgen. Ik zou een opleiding op het gebied van de logistiek, de horeca of de zorg kunnen doen. Maar het liefst zou ik een logistiekopleiding doen om chauffeur te worden. Ik heb in Nederland mijn rijbewijs gehaald. Ik wil iets leren voor de toekomst. Ik wil zelf mijn geld kunnen verdienen, ik wil de taal erg goed leren zodat mijn kind later niet voor me hoeft te tolken.

Richting

Ik wou dat er een Opstap! cursus 2 was – ik wil nog heel veel leren. Ik zou graag bij Piëzo willen blijven werken, daar kom je verder. Piëzo geeft een richting aan waar je verder mee komt.

Kun je iets vertellen over wat je hebt geleerd bij de cursus Opstap?

Voordat ik de cursus had gedaan kon ik zelf helemaal geen brieven schrijven in het Nederlands. Nu kan ik brieven en mails schrijven, ik hoef niet meer naar de formulierenbrigade, ik kan nu bijna alles helemaal zelf. Er hoeft niemand te komen om mij te helpen. Ik heb tijdens de cursus heel veel geleerd over de Nederlandse taal. Over de klanken, over de grammatica, over hoe je een zin maakt, en ik kan een officiële brief schrijven. Ik vind het vooral heel leuk dat ik door de cursus de durf gevonden heb om Nederlands te speken. Voordat ik de cursus had gevolgd, was ik er erg verlegen over. Nu heb ik het diploma. Bij het uitreiken van de diploma's waren ook twee klantmanagers aanwezig, helaas de mijne niet. Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

De taallessen vormen een belangrijke pijler voor de PiëzoMethodiek, het is leuk om dat in de PiëzoNieuws te onderstrepen op een leuke manier. Wie leert maakt fouten. Dat is niet erg en kan zelfs heel grappig uitpakken. Soms is de "fout" zelfs geniaal, doordat er heel creatief met de taal wordt omgegaan. Zó creatief dat een gewone Nederlander alleen maar bewonderend kan luisteren... In deze rubriek willen we de grappige en geniale taalvondsten van onze cursisten graag in het zonnetje zetten!

Ingezonden door Evelyn van Boven:

"Alvast een (bewuste) taalverwarring van een een cursiste van mijn eerste Opstap! groep en doet nu vrijwilligerswerk bij Femke in PiëzoCentrum Meerzicht. Zij kan de taal erg beeldend en poëtisch gebruiken. Dat vind ik heel knap." "We hadden een gesprek over het leren van de Nederlandse taal en hoe belangrijk het is om je boodschap te kunnen overbrengen. Daarbij hebben we gesproken over wat belangrijk is in de communicatie, namelijk: kun je je boodschap overbrengen, kun je vertellen wat er leeft in je hart. En dan is het niet belangrijk of de zinnen nog niet helemaal perfect zijn of dat je foutjes maakt in de grammatica. Daar gaat communicatie helemaal niet over, het gaat erover of je contact maakt met de ander en of je elkaar begrijpt."

"Mijn cursiste zei toen (heel mooi): "Zonder taal ben je blind"." Evelyn

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Interview met Annet de Jong (gemeente Zoetermeer), door Sarah Abd ElAal

Hallo Annet, wie ben je en wat doe je?

Ik werk bij de gemeente Zoetermeer bij het team Groen, Spelen, Leren. Vroeger heette dat Natuur en Milieueducatie.

Je werkt aan een nieuw groentetuinproject bij Buytenhaghe. Wat houdt dat project in?

Het project heet officieel 'Het visioen van Buytenhaghe, een visie op het groen'. Het vindt plaats op het grondgebied van het verzorgingstehuis Buytenhaghe. Toen daar een renovatie kwam hebben wij dat moment aangegrepen om een stuk grond van 200 m2 te prepareren voor schooltuinen. Buytenhaghe stelt de grond ter beschikking, in ruil daarvoor beplantende vrijwilligers samen met de schoolkinderen de tuin. En de opbrengst is voor de kinderen en de bewoners.

Wie zijn de samenwerkingspartners? Hoe is deze samenwerking tot stand gekomen?

Er zijn vier partijen die samenwerken aan dit project: het verzorgingstehuis Buytenhaghe, de gemeente, Piëzo en groep 5 van de Prinses Margriet School: zij gaan er schooltuinieren. Ik kende Stichting Piëzo al door de €nergyparties. Er was een groot schoolproject rond energiebesparing. Piëzo heeft het energyparties en energieconsulentensysteem opgezet samen met mijn collega van de afdeling die Milieu in zijn portefeuille heeft. Zo is de samenwerking met Stichting Piëzo tot stand gekomen. Het systeem van €nergycoaches is goed uitgewerkt, dus toen dachten wij: op die manier kunnen wij ook

natuurcoaches inzetten, zodat wij ook het adoptiegroen en de stadslandbouw kunnen uitbreiden. En zo zijn we gestart met het project van Buytenhaghe. De vrijwilligers kunnen bij dit project kennismaken met een zorgcentrum. Ze zien een stukje maatschappij, het brengt ze misschien op het idee om er zelf als vrijwilliger of zelfs in de toekomst als werknemer actief te worden. Dat komt overeen met de PiëzoMethodiek. Verder kunnen ze door met mensen te praten sociale contacten opdoen, maar ook een eventuele taalachterstand inhalen. De school is heel enthousiast en heeft ook een ervaren leerkracht. Het is een sociaal bewogen school: via de Zonnebloemactie hadden ze al contact met het verzorgingstehuis. Ze zitten dicht bij het verzorgingstehuis, de kinderen kunnen er heel veilig komen, via het Binnenpark.

Wanneer is het project begonnen?

Bijna 15 jaar geleden zijn we begonnen de bewoners actiever te betrekken bij het openbaar groen, Één manier is adoptiegroen, waarbij mensen een stukje gemeentegroen adopteren en beheren. Zo kunnen mensen met elkaar in contact komen. Daarnaast hebben wij al 35 jaar het schooltuinieren verzorgd. Alle groepen 5 van de basisscholen krijgen een schooltuinseizoen. Nu is dit project er in april bijgekomen.

Wat is het voordeel van het project?

Bezig zijn in het groen is goed voor mensen, oudere en jongere mensen. Doordat je in het groen werkt, beweeg je meer, het is ontspannend, je hebt iets om

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

over te praten. Er zijn onderzoeken die dit

daarvoor op. Maar er zijn nog veel dingen die

bewijzen. Dit project heeft heel veel sociale aspecten. Voor de kinderen betekent dit dat naast educatieve

uitgebreid kunnen worden. We gaan bijvoorbeeld ook kijken of we Piëzodeelnemers kunnen opleiden tot helpers bij de activiteiten met de bewoners in

ook pedagogische en sociale aspecten aan bod komen. Zij leren meer dan alleen plantjes zaaien en oogsten. Ze leren waar voedsel vandaan komt, ze leren samenwerken, ze leren omgaan met teleurstellingen, het weer kan

het verzorgingstehuis. Dat biedt nog meer mogelijkheden voor activiteiten in het verzorgingstehuis.

immers tegen zitten, of de oogst kan mislukken. Maar het mooie is: je eigen worteltjes smaken altijd, en die van de supermarkt minder !

Hoe werkt het?

Stichting Piëzo heeft de vrijwilligers die meehelpen bij de lessen en het onderhouden van de tuintjes. Niet alleen de tuintjes van de kinderen, Er is een “Piezotuin”, een gemeenschappelijke “soeptuin” en er staat een vierkantemeterbak met tuinkruiden. De gemeente heeft een korte cursus verzorgd om de vrijwilligers van Piëzo op te leiden. Dat is een opleiding tot natuurcoach. Je leert tuinieren, maar ook hoe je met schoolkinderen omgaat (pedagogiek/didactiek). Het groen van Zoetermeer willen we gebruiken als middel voor participatie, educatie, stadslandbouw... Zo biedt het groen de mogelijkheid om zowel verschillende generaties mensen met elkaar in contact te brengen als verschillende groepen mensen; in dit project zijn dat de bewoners van het verzorgingstehuis, schoolkinderen en Piëzo deelnemers. In de toekomst hopen we ook de buurtbewoners erbij te betrekken. De Piëzovrijwilligers kunnen ook op een andere manier helpen. We beginnen met de schooltuintjes, en leiden de Piëzomensen

Toekomst

Met het vernieuwde schooltuinprogramma halen de kinderen al voor de zomer vakantie grotendeels hun oogst binnen. Dat betekent dat er tijdens en na de zomervakantie ruimte is om met anderen groepen te gaan tuinieren; de eerste contacten met een buitenschoolse opvang zijn al gelegd. Het idee is dat de Piëzovrijwilligers dan intensiever worden ingezet en dat de ruimte die vrijgekomen is, geplant wordt met nieuwe producten. Deze producten zijn grotendeels voor de bewoners en de kinderen van de , buitenschoolse opvang In het reguliere schooltuinprogramma staat aan het einde van het groeiseizoen een soeples' . Dan maken de leerlingen soep van de groenten uit hun “soeptuim”. We gaan kijken hoe we de soeples zo kunnen uitbreiden dat we het samen met de bewoners kunnen doen. Vorig jaar zijn we begonnen met het neerzetten van drie plantenbakken met tuinkruiden. We hebben de bewoners aangeboden om als activiteit

kruidenboter te maken met de zelfgekweekte tuinkruiden. De activiteitenbegeleider heeft er spontaan een hele Franse middag van gemaakt met Franse muziek, stokbrood, enz. Het idee is dat Piëzovrijwilligers dit soort dingen ook kunnen gaan doen, en ook buiten de schooltuinen om de activiteitenbegeleiders kunnen helpen om de

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

producten uit de tuin te verwerken. Hóé we de producten precies gaan verwerken moeten we nog bekijken. Er zijn allerlei mogelijkheden, en de activiteitenbegeleiders weten natuurlijk precies wat de bewoners wel en niet kunnen. Er zijn ook plannen om de bewoners van Buytenhaghe bij de tuin zelf te betrekken. Het 'visioen' is: groot en veel! In overleg met de medewerkers van het verzorgingstehuis kunnen de Piëzomensen bekijken hoe ze de ouderen kunnen betrekken bij de tuin.

Tot slot: wat vind je er zelf van?

Het is een heel boeiend project. Alle partijen gaan uit van het mogelijke en niet van het onmogelijke. Dat vind ik heel bijzonder, leuk, en inspirerend. In mijn ogen is de "spirit" er. Dit is een project waaraan iedereen zijn specifieke expertise op zijn manier bijdraagt. Dat maakt het interessant en heel verrassend. Alle partijen willen dat het project goed start en draait, alle partijen zien de meerwaarde ervan in. We willen uitdragen wat je allemaal kunt doen met openbaar groen. Wie ook wil tuinieren, kan contact met ons opnemen!

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Jacques en Kees vinden het erg leuk om samen te werken. Ze hebben elkaar om allerlei redenen al een week of zes niet gezien. Ze zijn blij elkaar vandaag weer te ontmoeten en dat is leuk om te zien. Kees:

Ik weet nog steeds niet hoe ik bij de €nergyparty’s ben gekomen…

Jacques: ik wel. Je bent een keer als belangstellende langs geweest en toen vond je het leuk. Hij heeft de beste kwalificaties van allemaal. Kees: Nou, nou… Jacques: Jawel. Zijn grote kracht is de kennis van de techniek. Hij schrijft ook het mooie verdiepingsmateriaal voor de cursisten: wat is een LEDlamp, wat is een spaarlamp… Hij legt het tot in detail uit en in heel begrijpelijke taal. Overal, ook op internet, blijft dergelijke informatie erg aan de oppervlakte en vaak zijn het verkooppraatjes. Kees: Er is wel een goede site, daar heb ik veel van geleerd: www.olino.org (Jacques grijpt snel naar zijn pen), ze doen er lichtmetingen en noem maar op, ze hebben ontzettend veel informatie, je vindt er echt gedegen studies. Dat is misschien te moeilijk voor de consulenten,

wij maken het daarom "eetbaar" voor ze. De achtergrond van Kees:

Ik heb aan de TU Eindhoven gestudeerd, ik ben afgestudeerd als elektrotechnisch ingenieur. Daarna ben ik in dienst gegaan. In de tussentijd heb ik natuurkundeles gegeven aan het VWO, ik heb dus ook mijn eerstegraads lesbevoegdheid. Ik had de keuze: in dienst gaan, of niet in dienst gaan maar altijd in het onderwijs blijven. Ik ben toch maar in dienst gegaan, ik wilde mijn opleiding goed gebruiken. Ik kwam bij het laboratorium van de luchtmacht, anderhalf jaar. Daarna kon ik bij de Ursulakliniek in Wassenaar onderzoek doen. Ik kwam er bij een werkgroep van TNO, daar heb ik vijf jaar gewerkt aan de computeranalyse van hersensignalen (EEG). Die

afdeling van de Ursulakliniek is samengegaan met het oude Westeinde Ziekenhuis. In het nieuwe Westeinde heb ik hetzelfde onderzoek gedaan. Daarna werkte ik, nog steeds bij TNO, bij het Medisch Biologisch Laboratorium waar DNA onderzoek werd verricht en ik de microscopie voor mijn rekening nam. Beeldbewerking kwam ook op in 1985. Rond 1995 ben ik van instituut verhuisd. Ik ging naar het Prins Maurits Laboratorium van Defensie. Daar deed ik vooral onderzoek naar beschermende kleding zoals gaspakken. Ik werkte daar ook weer op allerlei gebieden met beeldbewerking, alles natuurlijk Defensie gerelateerd. Sedert 2003 werkte ik in Ypenburg op het ballistisch laboratorium, ook weer veel beeldbewerking, en ontwikkeling van instrumenten. Het ballistisch lab houdt zich bezig met het effect van kogels, de inslag op glas, muren en pantsers. Mijn laatste bijdrage was het ontwikkelen van een nieuw instrument om zeer nauwkeurig de snelheid van een kogel te meten vlak voor hij inslaat. Daarna ging ik met pensioen. Nou ja, ik werk af en toe nog weleens voor de baas, dan bellen ze op om meer zekerheid over nieuwe ontwerpen te krijgen.

Kees en Piëzo:

Ik werd taalmaatje bij het Gilde, ik heb er verschillende maatjes gehad. Mijn vrouw zag later een advertentie van Piëzo: ze vroegen taalvrijwilligers. Ik ben drie jaar geleden met taallessen begonnen. Na twee jaar kwam de Taal in praktijkcursus erbij, die doe ik nu een jaar. Daar gaat het niet zozeer om grammatica maar meer om praten, we bootsen veel situaties na. Op straat, in de winkel, de weg vragen, sollicitatietraining etc. Het is erg leuk. In de tussentijd ben ik ook bij de €nergyparty’s gekomen. Ik bemoei me vooral met de elektrische zaken, lampen, elektrisch koken. In de speciale bijlagen bij het cursusboek vertellen we bijvoorbeeld over gelijk en wisselstroom. Ik vind die verdieping nodig. Mijn angst is dat iemand bij een party aanwezig is die er al het nodige van weet, een lastige vraag stelt en dat een consulente daar dan met haar mond

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

vol tanden staat of iets zegt wat niet klopt – dat zou slecht zijn voor Piëzo. Daarom gaat één van ons tweeën meestal mee als backup. Daarvoor hebben we die terugkombijeenkomsten dus ook nodig – om de kennis van de consulenten uptodate te houden.

De achtergrond van Jacques:

In het begin van de oorlog werd mijn vader door de Duitsers opgepakt en in het Oranjehotel in Scheveningen gevangen gezet. Bij Energieles op 't Schrijverke een bezoek aan hem bracht mijn jaar waren interessant door overheidsopdrachten. moeder mij even bij de melkboer. Het bleek, door We zijn als land erg rijk, als je ziet wat we bezitten afwezigheid van mijn vader, dat zij mij niet kon aan onroerend goed in hartje New York, verzorgen. Ik ben bij de melkboer in het gezin Washington… ooit voor een lage prijs gekocht en opgenomen, zij zijn echt mijn ouders, ik had het nu goud waard! Het was een fantastische tijd. Dat niet beter kunnen treffen dan met hen. is zo'n beetje mijn achtergrond. In mijn woonomgeving waren veel kleine Mijn interessantste projecten: de aannemingsbedrijfjes ik mocht bij een timmerman interieurrestauratie van de Eerste Kamer aan het spijkertjes zoeken tussen de houtkrullen met een Binnenhof, en ik heb samen met twee andere magneetje. Ik vond het daar zo leuk dat ik naar de architecten een zestal zelfwoningbouwprojecten ambachtsschool ging, daar heb ik meubelmaken in de sociale sfeer van het allereerste begin tot en en timmeren gedaan. Daar was ik na drie jaar met de oplevering gedaan, een groep sociaal klaar, ik was 15 en ben bij een aannemer gaan bewogen architecten uit het eerste kwart van de werken tot mijn dienstplicht. In die tijd pikte ik gelijk vorige eeuw navolgend. Er is altijd een sociale de avondschool op – dat was de start van 18 jaar beweging geweest binnen de architectuur. Ik hou avondstudie voor de algemene ontwikkeling, ook van het restaureren van meubels. daarna heb ik een hogere technische opleiding Ik wil nog twee boeken schrijven: over mijn gedaan en daar weer na een academische ervaringen van bouwen in een land met een opleiding tot architect. volledig andere cultuur en over Ik ben getrouwd en heb twee kinderen. Al dat ambassadeursvrouwen. studeren kon alleen dankzij de volledige steun van mijn vrouw. Carrière en studie… Jacques en Piëzo: Na dienst ben ik bij een architectenbureau gaan Mijn vrouw vond een jaar of twee geleden dat ik werken. Toen ik 33 was studeerde ik af op sociale wat moest gaan doen, ik ben wel gevraagd voor woningbouw. Ik ben gelijk een eigen bureau het onderwijs, maar dat is niks voor mij, daar ben ik gestart. Tijdens de crisis van 1983 kreeg dat meer ongeschikt voor. Ik heb zeer veel respect voor de handen en voeten, en heb voor de overheid veel mensen die in het onderwijs werken! Ik zit wel in de opdrachten uitgevoerd. Werkzaamheden verricht examencommissie voor bouwkundig middelbaar aan de monumentale gebouwen rond het beroepsonderwijs. Dat vind ik zinvol om te doen. Binnenhof de Ridderzaal en restauratie van de Maar dankzij mijn vrouw kwam ik dus bij Piëzo Eerste Kamer. De laatste twaalf jaar aan terecht. ambassades en residenties in het buitenland. Restaureren, renoveren en verbouwen. Tot mijn €nergyparty’s 67e jaar heb ik in een maatschap in mijn bureau Iedereen kan zich aanmelden bij Piëzo voor een gewerkt en ben toen uitgetreden. De laatste 12 Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

€nergyparty bij hem of haar thuis. De gastheer of

Zoetermeerse vinding:

gastvrouw nodigt dan mensen uit om erbij te zijn. De aanwezigen kunnen met korting materialen aanschaffen bij de Bouwhof. Tijdens een

Het is beter om je bank niet voor de verwarming te zetten. De radiator werkt gedeeltelijk met straling en als een convector, dat laatste betekent dat

€nergyparty gaat de consulent kamer voor kamer door, per kamer geeft hij of zij energietips.

lucht wordt opgewarmd en omhoog wordt gestuurd. Zet je er een bank voor, dan wordt de warmte van de straling in de bank opgenomen. Dat is slecht voor de bank en voor het zitcomfort. Dat begrijpen we allemaal. Maar vaak kan het echt niet anders en moet de bank voor een goede woonkamerindeling daar wel staan. Het beste wat je dan kunt doen is radiatorfolie plakken tegen de muur en tegen de achterkant van de bank. Zo werkt het geheel als een convector. Vind je de folie lelijk op de muur? Je kunt er ook een speciale kast omheen maken met dezelfde bouwprincipes als met de bank.

Kees en Jacques:

Het doel van €nergyparty’s

is om met vrijwel geen of hooguit een hele kleine investering, over een termijn van 1 tot 2 jaar een besparing van 100 tot een paar honderd euro te halen. Een stekkerblokje koop je één keer en je hebt er jaren plezier van. Het gaat niet over zonneboilers of zonnepanelen, dat is veel te duur.

We leggen ook de jaarrekening van het energiebedrijf uit.

Wij maken het cursusboek voor de consulenten, met bijlagen en verdiepende stof. We hebben het cursusboek samen herschreven. Jacques keek er bouwkundig naar en Kees technisch. Het is een goed boek geworden. Het is de bedoeling dat we één keer per maand een bijeenkomst met de consulenten houden waarbij een specifiek onderwerp verder wordt uitgediept. Het is een soort bijscholing, daar wordt de kennis van de consulenten geüpdatet, het is om bij te blijven. We doen proefsessies met nieuwe producten waarbij we naar elkaar luisteren. De presentatievorm is ook belangrijk. We doen ook wat aan gezond wonen, bijvoorbeeld ventilatie, eenvoudige technisch praktische zaken. We horen dat we vrij succesvol zijn. Kees:

wij vullen elkaar aan. Dat is leuk.

Jacques: ik was bij een €nergyparty voor mensen in de schuldhulpverlening – dat was fantastisch. De organiserende mevrouw vroeg gelijk om nog drie party’s. De feedback was geweldig. Kees: Ja, dat valt op hoor. Hoe lager het inkomen, hoe meer de mensen geïnteresseerd zijn. Andere mensen denken heel hooghartig dat ze het allemaal al weten. Maar elke euro die je kunt besparen is er een, toch?

€nergyparty’s: de beste energietips! Jacques is het meest trots op deze echte

Kees heeft een echt onderzoekje gedaan: Er wordt vaak gezegd dat als je een klein beetje water wilt verwarmen, dat een elektrische waterkoker dan goedkoper is. Er zijn verschillende

meningen over en ik dacht, ik ga het gewoon maar zelf meten! Ik had een kraan, twee ketels (één met een platte en één met een ronde bodem), een waterkoker, de prijzen van de leverancier, en de gasmeter in de meterkast en een vermogensmeter. Ik kookte 300 ml, 600 ml en 1 liter water. Met alle gegevens heb ik uitgerekend wat het kost en wat bleek? Gas is ongeveer de helft goedkoper. Jacques: Gaaf hè?! Kees:

Elektrisch koken is veel duurder.

De ketel met platte bodem is ook beter. Bij de ronde bodem gaat de warmte makkelijker weg. Voor 2 kopjes water is gas 55% van elektra. Het is niet helemaal lineair, als de hoeveelheid water in

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

de ketel afneemt, gaat het opwarmen van de

domweg omdat mensen soms een te grote

ketel een rol spelen. De lijn plat dan wat af. Boven 700, 800 ml is het vrijwel lineair. Niet alles wat op internet staat is waar.

aansluiting hebben! Het staat op de meter: een gasmeter is normaal van het type g4, g6. Soms heeft iemand ineens g10, van een vorige bewoner

Het koken geldt ook voor de magnetron, die is ook elektrisch. Zet gewoon een keteltje op het gas, dat is het goedkoopst, en het mooie is: je bespaart meteen heel veel. Gebruik wel het passende pitje bij de ketel.

misschien. Voor elektriciteit is een normale aansluiting 3x25 ampère (zie je jaarafrekening, dat is gelijkwaardig aan 1x35 ampère). Is je aansluitcapaciteit te groot, dan betaal je honderden euro’s per jaar teveel. Kijk ook eens op je meter. Heb je een te grote aansluiting? Je belt gewoon even Stedin op en zegt: "Ik heb een te grote aansluiting, ik wil een kleinere". Hij wordt gratis vervangen. Jacques:

Jacques: Leuk hè?

Kees: Ik ga ook nog een verhaal maken over de verschillende manieren van koken. Gas, elektrisch, inductie, infrarood… Het zijn misschien wel allemaal lange termijn besparingen, het gaat misschien wel steeds om dubbeltjes, maar tel al die dubbeltjes eens voor het hele jaar op!

Nog meer energietips

Jacques: Goed om te weten: als iets warm wordt gebruikt het al snel veel energie. Modems bijvoorbeeld, maar die kunnen niet uit als er een vaste telefoon aan zit. Je bespaart dan op de aansluiting (kabel vs telefoonnet) in feite, niet op het energiegebruik. Kees: Wij geven ook veiligheidstips: rol altijd het hele stofzuigersnoer uit. Kees: Wat doe je als een (warme) spaarlamp breekt? Snel raam open en 15 tot 30 minuten de kamer uit voor je het glas opveegt. Niet met de stofzuiger opzuigen! Kees: Ook interessant: wat kost

een jaar drinkwater drinken voor één persoon? 1 euro.

Kees: Je kunt echt het best opladers uit stopcontact halen. De Senseo gebruikt ook stroom als hij uit is. In standby, staat hij op je te wachten… Jacques: "Elke watt in een jaar is ongeveer € 2,00." Jacques: We willen de energiebesparing ook nóg iets dichter naar duurzaamheid brengen. Kees: Het loont ook om je aansluitingen in de meterkast te bekijken. Als je bedenkt dat de regiobeheerders ca. 50 miljoen per jaar verdienen

We leggen ook energiebelasting uit

en dat je daarover btw betaalt! Kees: Je kunt geld verdienen met je energiebelasting. Tot een bepaald bedrag heb je vrijstelling van energiebelasting, dus als je minder gebruikt krijg je geld terug! Dat gaat vanzelf, daar hoef je niets voor te doen. Jacques: Alle oude apparaten vreten energie vergeleken met wat er nu wordt gemaakt. Een dikbuikTV gebruikt veel meer dan een flatscreen. Jacques: Als je een week niet thuis bent kan de verwarmingsketel best uit, je modem, computer, boiler etc. ook. Kees: Een 10liter boilertje in de keuken is ook een goed idee. Kijk, je tapt wat warm water. Voor het warme water bij de kraan is, is er veel koud water weggespoeld. Dan tap je je pannetje en doet de kraan dicht. De hele leiding zit vol heet water dat gewoon weer afkoelt. Pure verspilling. Dan is een boilertje van 10 liter met een korte leiding een goed idee als je ketel ver weg op zolder staat. Je gaat op de kleinste details letten… Jacques: (lacht) Als je steeds met energiebesparing bezig bent, leidt dat ook wel tot een vorm van "fundamentalisme". Mijn modem staat altijd aan, hij kan niet uit want mijn vaste telefoon zit erop. De stekker van de modem zit in een verantwoord stekkerblok met een knopje met een lampje erin. En wat me nu gaat hinderen? Dat is dat lampje in dat knopje – kan dat niet UIT? Ik weet heus zelf wel dat het knopje aan staat! Anders deed mijn modem het toch niet… Kees:

kost waanzinnig weinig hoor, dat neonlampje.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Malika's achtergrond

Ik ben 38, kom uit Marokko, ben getrouwd met een Nederlandse man en we hebben twee kinderen, een zoon van 9 en een dochter van 7. Als jong meisje moest ik stoppen met school, vlak voor ik naar de universiteit zou gaan. Mijn vader, die taxichauffeur was, werd ziek. Hij was de enige kostwinner. Op een dag werd hij wakker met last van zijn arm, maar hij ging gewoon werken. Elke zoveel is er een medische keuring – hij werd niet goedgekeurd en mocht niet meer op de taxi. Ik ben toen gestopt met school en ik ben gaan werken voor het gezin. Ik deed een korte opleiding kleding maken en heb werk gezocht. Ik werkte erg hard, soms van maandag tot zondag, soms tot 10 uur 's avonds. Een zware tijd, maar ik heb het overleefd. Ik werkte als cheffin in een bedrijf waar heel mooie lingerie werd gemaakt, van de inkoop van de stoffen tot aan de fraaiste bh's en slipjes, alleen voor de export. Ik zag in een winkel in het Stadshart een bh waarvan ik dacht: misschien hebben wij die wel gemaakt. De prijs was schokkend, dat was een heel een maandsalaris van een meisje dat de bh heeft gemaakt. Na het werk deed ik aan taekwondo. Anders heb je niks naast je werk. Het was dicht bij huis, ik ging drie keer per week. Die hele werkdag kon ik daar afreageren. Mijn twee broertjes heb ik, zodra het kon, ook op judo en taekwondo gedaan. Toen ik in Nederland kwam dacht ik de taal snel te kunnen leren, maar dat is me echt tegengevallen. Ik vond het maar een rare taal! Het is me toch gelukt, ik spreek nog niet echt goed Nederlands, maar ik doe mijn best. Ik ben aan een opleiding begonnen aan het ID college, tijdens dat jaar werd ik zwanger. Ik ben er toch mee doorgegaan, het was mijn droom om te leren en dan mooi werk te vinden. Maar ik heb het laatste jaar niet afgemaakt, mijn zoontje werd ziek, ik was veel in het ziekenhuis. Toen werd ook nog mijn tas gestolen met alle boeken van het jaar erin

– ik zag dat als een teken dat ik voor mijn kind moest zorgen. Maar thuisblijven vond ik niks! Ik heb werk gezocht en heb in Leiden en Delft schoonmaakwerk gedaan. Ik ben nooit afhankelijk geweest van een man en wil dat nu ook niet worden. Zo heb ik het jaren gedaan, tot ik hoorde van Piëzo.

De ontdekking van Piëzo

Ik moest helemaal uitzoeken waar Piëzo was, ik vond PiëzoCentrum Oosterheem en voelde me er gelijk opgenomen in de warme sfeer van open harten. Ik voelde me meteen niet meer zo alleen! Ik merkte dat ik de sfeer had gemist waarmee ik was opgegroeid. Bij Piëzo probeert iedereen de taal te leren, niet alleen ik. Ik ontmoette lotgenoten uit allerlei culturen en allerlei landen. Dat gaat samen heel goed, we begrijpen elkaar, leren samen de taal en lachen samen als het verkeerd gaat. Zo ben ik bij Piëzo begonnen met het leren van de taal, mijn baby, mijn tweede kind kon er naar de opvang. Dat vond ik ook heel fijn, dan was ze dicht bij me. Iemand van de gemeente vroeg me wat ik wilde doen in de toekomst, en ik antwoordde dat ik me verder wil ontwikkelen. Zo ben ik terechtgekomen bij Christine van Piëzo2Work. Daar praat je over van alles, ik heb gepraat over dingen waar ik echt nooit over praat… Dat was voor mij een rare ontwikkeling maar het was erg leuk.

Richard Krajicek Foundation

Bij Piëzo2Work bleek dat ik iets met mijn droom wilde doen, en dat mijn droom sport is. Ik heb uitgezocht wat ik kon gaan doen, en dat was een Aaloopleiding. Ik liep ook stage, dat vond ik heel leuk. Ik wilde toen ook een diploma halen! Heibet vertelde op een dag dat ik diezelfde dag een gesprek had bij de Richard Krajicek Foundation (RKF). Ik ben gaan praten. In ruil voor 100 uur vrijwilligerswerk voor de RKF kun je € 1000 subsidie van ze krijgen voor je opleiding! Dat wilde ik natuurlijk graag. Je mag helemaal zelf weten wat voor opleiding, ik heb gekozen voor een cursus aerobicsinstructrice bij Aalo.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Lees verder op bladzijde 27.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Sinds 1996 verzorgt AALO kortdurende, praktijkgerichte opleidingen opleiding voor de fitnessbranche. Jaarlijks leidt AALO meer dan vijftienhonderd mensen op. www.aalo.nl

Het Piëzo2work traject begeleidt mensen naar werk of opleiding. Het begint met een intensieve training, waarbij gekeken wordt naar: wie ben je, wat heb je meegemaakt en wat zijn de kwaliteiten die je ontwikkeld hebt. Door hierbij stil te staan ontstaat ruimte om, vanuit een nieuw (verrijkt) zelfbeeld, met meer zelfvertrouwen vooruit te kijken. Deelnemers kunnen zo verrassende, nieuwe werkmogelijkheden ontdekken. Na de training volgt de module "Beroepskeuze en werknemersvaardigheden", waarin de deelnemers aan de slag gaan met beroepskeuzetesten en snuffelstages, met als doel een goed beeld te krijgen van het (wens)beroep en alles wat daarbij hoort. Er wordt specifiek aandacht besteed aan de benodigde werknemersvaardigheden. Tijdens het traject worden de deelnemers na ongeveer een maand gekoppeld aan een coach, wiens begeleiding met name plaatsvindt bij het opstellen van een actieplan en het wegwijs maken op de Nederlandse arbeidsmarkt. Een traject duurt 5 maanden, de deelnemers komen 1x per week bij elkaar. Piëzo2work wordt mogelijk gemaakt door Fonds 1818, Instituut Gak en de Gemeente Zoetermeer.

De Richard Krajicek Foundation beloont wijkbewoners die zich positief inzetten voor hun eigen buurt door ze een studiebeurs aan te bieden. In ruil voor het betalen van hun studiekosten zetten zij zich voor minimaal 100 vrijwillige uren in op een plein in hun buurt. Zo snijdt het mes aan meerdere kanten. De buurt raakt betrokken bij het werk dat 'hun' Scholarshippers doen en deze jongeren krijgen de kans zichzelf en de buurt te ontwikkelen. Afgelopen schooljaar kregen zo’n 100 mensen een RKF studiebeurs. Binnen het gebouw van Castellum Palensteyn is ook een Richard Krajicek veld. Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Daar kan ik echt iets mee doen. Ik ben begonnen met een opleiding voor aerobicsinstructrice en na een paar maanden had ik al examen – heel jammer, ik heb het niet gehaald… Maar mijn docente vond dat ik gewoon moest doorgaan. Ik blijf gewoon oefenen op de muziek, en dan zal het goed komen. Intussen heb ik er wel een ander diploma gehaald: Kick Funinstructrice. Mijn docente was erg tevreden! Nu wil ik nóg 100 uur vrijwilligerswerk doen voor nóg een opleiding. Volgende week heb ik daarover een afspraak met de RKF. Ik denk nog na over wat ik wil gaan doen: fitness of kinderinstructrice… Ik blijf zeker bezig met sport. Aerobics ga ik ook nog wel halen hoor! Ik laat het niet vallen, ik heb er al teveel aan gedaan om het op te geven. Ik blijf bij Richard Krajicek. Ik kon als meisje niet de opleiding volgen die ik wilde, maar hier in Nederland wel! Ik ben zo blij met die kans, ik laat hem niet meer los.

Karate

Met het schoonmaakwerk 's avonds ben ik gestopt. Ik wil alleen nog doen wat ik heel graag wil. Toen ik stopte met werken kon ik zelf weer gaan sporten. Ik volg karatelessen! Met karate heb ik nóg iets voor de toekomst, want als je de zwarte band hebt mag je ook lesgeven. Mijn twee kinderen gaan ook naar karate. Karate is goed voor kinderen. Het geeft je zelfvertrouwen en discipline. Morgen hebben we allemaal examen. Mijn zoon heeft de gele, mijn dochter en ik de witte band. Hopelijk gaan we morgen allemaal vooruit. Ik wil graag de gele band overslaan en meteen oranje krijgen… Karate, en vroeger taekwondo, doe ik niet speciaal voor de zelfverdediging, ik ben gewoon niet bang en blijf altijd relaxed. Ik heb nog nooit gevochten in mijn leven. Misschien straal je dat uit op straat, dat mensen niet eens beginnen, ik weet het niet…

De droom

Mijn droom is iets van mezelf, een sportschooltje, voor vrouwen, moeders en kinderen misschien. Ik wil iets gaan huren, en daar zelf lessen gaan geven. Vrouwen moeten niet alleen maar thuis zijn; ook eens een uurtje weg, voor jezelf is goed voor je. Maar vrouwen willen vaak les zonder mannen erbij, vandaar een schooltje voor moeders en kinderen. Als een moeder gaat sporten gaan de kinderen vaak ook iets aan sport doen. Ik doe mijn best daarvoor. Ik zie het al helemaal voor me! Ik zoek altijd iets te doen. Ik doe nooit niks. Ik heb thuis het laminaat gedaan, de tuin al een paar keer, ik heb een inloopkast gemaakt, ik heb het toilet vervangen, de tegels opnieuw gedaan… Alles helemaal zelf. In Marokko zeggen ze dat dat allemaal mannenwerk is – maar ik vind van niet, ik kan het ook en ik vind het bovendien leuk om te doen. Ik wil nu eigenlijk de badkamer gaan doen, maar ik weet nog niet hoe het dan moet met douchen, dat willen we toch elke dag doen. Ja, zo ben ik, ik blijf altijd doorgaan!

Mijn kinderen heb ik zodra het kon op sport gedaan, ik wil niet dat ze buiten gaan hangen, ik wil dat het sporten in hun bloed komt, zodat ze er niet buiten kunnen. Naast karate zit mijn zoon op voetbal en mijn dochter op turnen. Wij staan dus elk weekend vroeg op!

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Langstzittende, veel fietsende wethouder

Sinds 15 jaar zit ik nu in de Zoetermeerse politiek, waarvan 4 als raadslid en nu alweer 11 jaar als wethouder van financiën sociale zaken en werk en inkomen. Vier jaar was ik ook verantwoordelijk voor het welzijnswerk. In die tijd had ik veel met Piëzo te maken – ik heb Piëzo altijd een warm hart toegedragen. Van alle 100.000+ steden ben ik de langstzittende wethouder. Ik hou van het beroep en van de stad, elke dag is een feestje, echt waar. Het leuke van wethouderzijn, is dat ik me overal tegenaan mag bemoeien, en me in de strijd kan gooien. Een groot deel van het werk is: je laten zien, alleen in het Stadhuis blijven zitten werkt niet. Ik fiets veel door de stad, ik praat met mensen. Zo hou ik feeling met wat er onder de mensen leeft. De wijkposten zijn hier ook erg belangrijk in, als vooruitgeschoven post van de gemeente.

Spreekuren, wijkwandelingen

Ik hou ook wel spreekuren, maar ik merk dat wijkwandelingen eigenlijk nog beter zijn. Zo kom je echt met de mensen in contact. Op het spreekuur komen mensen vaak om een probleem voor te leggen. Soms blijken er situaties te zijn waarvan ik denk: "Hoe is het mógelijk". Het komt voor dat ik met een enkel mailtje zo'n probleem intern op het Stadhuis kan oplossen. Ik heb het één keer meegemaakt dat een meneer speciaal naar het spreekuur kwam om me ergens voor te bedanken.

Dat was leuk, en het was zo uitzonderlijk dat ik het nu nog weet. Het leuke van mijn werk is dat je veel kunt doen en bereiken. We zijn een welvarende stad, met een heel goeie wethouder van financiën die het allemaal een beetje binnen de touwen houdt. Ik heb verschillende nevenfuncties, want het is ook in het belang van de stad dat ik me op zo veel mogelijk plekken laat zien. Gisteren had ik bijvoorbeeld een afspraak met Diederik Samsom, op zo'n moment kan ik voor Zoetermeer ook wat zaken op de kaart zetten.

Zoetermeerder

Een wethouder is evenals een burgemeester verplicht in de stad te wonen. Dat is maar goed ook, want dan weet je ook hoe de stad 's avonds en in het weekend is. Ik woon hier nu 27 jaar. Zo ik iets ben, ben ik Zoetermeerder. Onze kinderen zijn hier geboren, getogen en uitgevlogen. Zij kijken terug op een heel prettige jeugd – ze zijn natuurlijk ook perfect opgevoed … Serieus, Zoetermeer is een fantastische stad om in op te groeien, alle voorzieningen en instellingen zijn er: een veilig fietspadennet, veel sportvoorzieningen, het CKC… het is prima geregeld voor gezinnen in Zoetermeer. Toevallig hou ik vanavond een lezing over hoe in de afgelopen 50 jaar Zoetermeer is gepland en gegroeid . We hebben wel 123.051 inwoners, hoewel, misschien zijn er intussen wel weer baby's geboren. We gaan naar de 125.000 wanneer Oosterheem helemaal af is. Weinig mensen realiseren zich dat Zoetermeer groter is dan Leiden of Delft. We hebben het imago van een probleemloze provinciale stad; bijvoorbeeld, een collega van mij werd wethouder in Hilversum, een stad met 86.030 inwoners – die collega werd

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

gefeliciteerd met zijn promotie..!

De grootste steden, de G32

Veel van wat er in Den Haag gebeurt wordt geïnitieerd vanuit de G4, de vier grootste gemeenten van Nederland. Er is ook de G32, daar zijn we sinds een tijdje lid van. Eerst mocht dat niet, toen waren we nog te rijk, de gemeenten die daarin zitten krijgen wat geld en dat kan niet als de gemeente te rijk is. Onderwerpen als Piëzo breng ik daar ook wel in, dan raad ik een Kamerlid bijvoorbeeld aan om eens bij Piëzo langs te gaan en te zien hoe het daar gaat. Wist je dat Den Haag veruit de rijkste gemeente van Nederland is? Zij krijgen het hoogste bedrag per inwoner, twee keer zo veel als Zoetermeer. Dan hoef je je niet meer af te vragen waarom de lokale belasting daar zo laag is. Dat is Den Haag gelukt door perfect lobbyen. Het is dus van groot belang dat Zoetermeer meedraait in dat circuit van grote gemeenten. Doordat we in die club van grote gemeenten zitten, weten we nu sneller wat de plannen zijn en kunnen we de rijksambtenaren van advies dienen. We zijn bij de ontwikkeling van het beleid. We waren vroeger een afwachtende gemeente – maar dat zijn we niet meer.

RandstadRail

Goede verbindingen zijn belangrijk voor een stad. Mensen zijn bereid 3 kwartier te reizen voor hun werk, dat is onderzocht. Maar voor uitgaan niet meer dan 20 minuten. Daarom is een goed openbaar vervoer van belang. De RandstadRail moet eigenlijk een soort bovengrondse metro worden. Het is leuk dat ik in mijn tijd in Zoetermeer het ombouwen van de Sprinterlijn naar de huidige RandstadRail heb meegemaakt. Ik ben vanwege die sprinterverbinding naar Zoetermeer verhuisd ik was even snel op mijn werk in Den Haag als met de tram. De RandstadRail is een groot succes. Het aantal reizigers is veel groter dan ooit van tevoren is geraamd.

Decentralisatie

Wat er door de decentralisaties aan staat te komen wordt erg heftig. Jeugdzorg, grote delen van de AWBZ, het hele dossier "werken"… het gaat allemaal naar de gemeenten. Dat zijn grote veranderingen. Neem bijvoorbeeld een Wethouder Jeugd – als er iets akeligs is met

kinderen dat nationaal nieuws wordt, gaat straks de camera gaat naar de wethouder en niet meer naar de minister.

Piëzo

Er gebeurt van alles op een willekeurige donderdagochtend bij Piëzo. Ik zie het vandaag al weer bij het binnenkomen in dit centrum. Hier "bruist" het echt! Piëzo werkt werkelijk vraaggericht. We hebben gemerkt dat "top down" niet goed werkt; hoe Piëzo werkt speelt veel beter in op de wensen van de mensen. En dat op vier plekken in de stad! Vanuit het Stadhuis kun je niet alles bedenken. Mirjam c.s. zijn in staat om in te spelen op de behoeften die er zijn. Ik heb Piëzo niet meer in mijn portefeuille, maar ik draag het nog altijd een erg warm hart toe. Je ziet namelijk gewoon dat het werkt, dat Piëzo de mensen waar je het voor doet, echt bereikt. Piëzo zit in de haarvaten van de samenleving. Piëzo is in staat om achter de voordeuren van mensen komen; zelfs om ze achter de voordeur vandaan te halen en in staat te stellen mee te doen aan de samenleving. Dat vind ik belangrijk: "meedoen". Het ergste wat

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

iemand kan overkomen is achter de gordijnen alleen nog maar tvkijken. Hier bij Piëzo is daar een remedie tegen ontdekt. Wat Piëzo doet, is het bundelen van de positieve krachten in de wijk. De mensen trekken zich aan elkaar op. Als je als overheid dit soort signalen afgeeft: wij stellen deze ruimtes voor jullie beschikbaar, en we regelen allerlei andere dingen voor jullie, dan zijn er mensen die het willen en kunnen oppakken. Zij maken gebruik van het aanbod, ze nemen de buurvrouw mee, enzovoort. Dat kun je als Stadhuis nooit regelen, de traditionele welzijnsinstellingen kunnen dat ook niet. Zo'n centrum is een beetje het middelpunt van een buurt, het brengt structuur in het leven van mensen. (De wethouder knikt naar een klein jongetje dat door het raam van de deur kijkt) Kijk, daar is het allemaal voor, voor zijn toekomst.

Bijzonder

Eens in de twee maanden is er de naturalisatiebijeenkomst. Veel mensen willen Nederlander worden, zij moeten eerst hun inburgeringsexamen gehaald hebben. Dan reiken de burgemeester en ik om de beurt het paspoort uit. Daarna wordt er een groepsfoto gemaakt; ik sta dus bij mensen op de schoorsteenmantel; zij zien mij elke dag. Als ik ze tegenkom, herkennen ze mij natuurlijk, maar dan herken ik hen soms niet! Tja, ik geef honderden mensen een paspoort… Leuke voorbeelden zijn de complete gezinnen die inburgeren: eerst mag ik de kinderen een paspoort geven, dan komt de vader en uiteindelijk de moeder ook. Het hele gezin heeft dan het inburgeringsexamen gehaald; dat zijn voor mij de mooie voorbeelden. Maar het allerleukste wat ik heb bereikt: ik kreeg lang geleden een ansichtkaart uit Blijdorp. Die kwam van iemand die met de Zoetermeerpas een dagje uit kon naar Blijdorp en daarvoor een bedankje stuurde! Ik weet nog steeds niet wie dat was want er stond geen afzender op, maar de kaart hangt nog steeds op mijn prikbord, al jaren. Daar doe ik het voor!

Het Oranje Fonds is in 2002 ontstaan toen er geld als huwelijkscadeau werd aangeboden aan Koning Willem Alexander en Koningin Máxima bij hun huwelijk. Zij zijn beschermheer en vrouw van het Fonds en daardoor direct betrokken bij het werk van het Oranje Fonds. Het Oranje Fonds is het grootste nationale fonds op sociaal gebied. Jaarlijks besteedt het € 30 miljoen aan de doelstelling waarvan bijna € 27 miljoen aan directe financiële bijdragen in ruim 7000 sociale initiatieven in Nederland en in het Caribische deel van het Koninkrijk. Het Oranje Fonds bevordert sociale samenhang en sociale participatie. Door die steun ontmoeten mensen elkaar of vinden zij een nieuwe plek in de maatschappij. Voor alle informatie over het Oranje Fonds: www.oranjefonds.nl

Het Groeiprogramma, door het Oranje Fonds ontwikkeld samen met McKinsey & Company, biedt sociale pioniers een intensief training en coachprogramma. Sociale pioniers zijn sociale ondernemers die in hun eigen stad of wijk een succesvol traject hebben opgezet dat de sociale samenhang bevordert. Met de hulp van een persoonlijke coach uit het bedrijfsleven en steun van experts op het gebied van strategie, organisatie, financieel management, transparantie en communicatie maken de pioniers hun organisatie sterker, en vertalen zij hun groeiambities in een ondernemingsplan voor de komende jaren. Sinds juli 2012 maakt Piëzo met de PiëzoMethodiek onderdeel uit van het Groeiprogramma. Bekijk hier de veelgestelde vragen over het Groeiprogramma: http://www.oranjefonds.nl/oranjefonds/Groeiprogramma_FAQ/ of kijk op http://stichtingpiezo.nl/methodiek/methodiek.html Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

In deze PiëzoNieuws willen we jullie natuurlijk weer op de hoogte stellen van alle recente ontwikkelingen op het gebied van het Groeiprogramma. Er is de afgelopen maanden veel gebeurd. Op 15 juni jongstleden hebben we de intentieverklaring getekend met Stichting SamenWerken (lees ook verderop in de nieuwsbrief). Daarnaast zal deze zomer de tweede intentieverklaring worden ondertekend door Stichting Sijn uit Leiden en de Bollenstreek. Stichting Sijn is op dit moment druk bezig met het realiseren van een locatie in de binnenstad van Leiden. Die locatie gaat voor Leiden de centrale plek vormen voor fase 1 van de PiëzoMethodiek. Naast de 2 pilotorganisaties uit Schipluiden en Leiden worden we met regelmaat benaderd door andere organisaties die interesse tonen in het werken met de PiëzoMethodiek. Er hebben de afgelopen maanden veel werkbezoeken plaats gevonden van lokale en regionale organisaties op de verschillende PiëzoCentra. Om de implementatie van de PiëzoMethodiek goed te laten verlopen, is een projectgroep van medewerkers en vrijwilligers uit onze eigen organisatie actief. Het voornaamste doel is om (verder) mee te denken en vervolgens te concretiseren op welke wijze we flexibel vorm gaan geven aan de verschillende implementaties.

Mirjam van Bijnen Janita Volders

Naar Schipluiden en Leiden

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Burgerschap

Oorspronkelijk heb ik HTS (Hogere Technische School) gedaan, en later sociologie en sociale geschiedenis gestudeerd. Op dat terrein heb ik ook onderzoek gedaan en een boek geschreven over het ontstaan van sociale bewegingen in Breda rond 1900. Aanvankelijk werkte ik als technisch adviseur, later was ik ook huisman. Daarna heb ik 25 jaar in Den Haag gewerkt bij wat tegenwoordig PostNL heet. Ik werkte op het terrein van de informatievoorziening in de breedste zin des woords, laten we zeggen, aan het opzetten en verbeteren van administraties en automatisering. Naast mijn werk heb ik mijn hele leven altijd wel maatschappelijke functies gehad. Want alleen werk is ook niet alles! Van een bestuur leer je vaak veel meer. Dat is echt waar. Ik heb altijd wel speciale affiniteit gehad met, tja, noem het maar burgerschapsvormi ng in alle aspecten ervan – participatie, integratie, enzovoort. Ik vind het enorm belangrijk dat burgers op enigerlei wijze betrokken zijn bij de werking van de democratie. Dat gaat verder dan politieke partijen! Ik ben dus altijd al actief geweest in de samenleving. In de jaren 90 zat ik in het bestuur van de Zoetermeerse bibliotheek. Gedurende 7 of 8 jaar was ik er bestuursvoorzitter, dan heb je

onder andere een soort representatiefunctie naar de gemeente toe. Ik was ook bijna 20 jaar actief bij de Vereniging voor Volkshogescholen, waarvan 10 jaar als bestuurslid.

Start bij het Piëzo-bestuur

2½ jaar geleden ging ik met prepensioen en ben toen nog eens gaan kijken wat ik kon en wilde doen. Ik had zeker geen behoefte om betaald werk te doen! De moderne mens met prepensioen wordt tegenwoordig al snel zzp'er. Ik wilde dat dus per se niet. Vrijwilligerswerk is belangrijk in een samenleving. Ik zag de vacature van het bestuur van Piëzo in het Streekblad. Ik stuurde een email met cv en mocht op gesprek komen, en toen vond het bestuur dat ik wel in het Piëzobestuur paste. Nu zit ik er alweer twee jaar in, als secretaris penningmeester.

Bestuur

Het bestuur van een stichting is altijd vrij onzichtbaar. Zo hoort het ook natuurlijk. Maar ik vind het leuk om mijn gezicht een keertje te laten zien in de PiëzoNieuws. Ons bestuur is een gezelschap van onafhankelijke mensen die gezamenlijk besluit of iets een goed idee is voor Piëzo of niet. Vroeger zou de gemeente het werk dat Piëzo doet misschien zelf hebben gedaan, met speciale ambtenaren ervoor. Dat gaat allang niet meer zo, er zijn meer en meer burgers actief in allerlei organisaties. Nu beperkt de gemeente zich tot het verstrekken van subsidies om die taken te vervullen. Het bestuur van Piëzo bestaat uit burgers die niet gekozen zijn, het zijn mensen die hun vinger

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

opsteken en melden dat ze interesse hebben om

gemaakt, en daarna door het bestuur

bestuurslid te worden. Het bestuur zelf kiest uit de kandidaten, dat heet: coöptatie. Dat kan op vriendjespolitiek lijken, maar zo is het in mijn

doorgevlooid en uiteindelijk goedgekeurd. Het is typisch zo'n stuk dat misschien niet altijd gelezen wordt, maar het geeft voor de gemeente(raad)

ervaring niet. Aan bestuursleden worden geen speciale eisen door de gemeente gesteld. Als een bestuur het niet goed doet, als er wanbeleid is, krijg je gewoon geen subsidie meer. Dat geldt voor alle stichtingen in Nederland.

een mooi overzicht van wat Piëzo doet. Het geeft ook de kans om dingen die over langere tijd spelen, beknopt weer te geven. Het is dus goed voor de informatievoorziening voor de gemeente, die mensen kunnen onmogelijk onthouden wat alle gesubsidieerde stichtingen precies doen. Met het jaarverslag kunnen we goed laten zien wat er met het geld gebeurd is. Het is niet altijd makkelijk! Bij een bibliotheek bijvoorbeeld kun je de cijfers vrij hard onderbouwen – het aantal boeken, het aantal bezoekers… Maar hoe toon je als Piëzo aan hoeveel mensen zijn geïntegreerd..? De gemeente wil het weten, want zij heeft taken en verantwoordelijkheden op het gebied van inburgering, emancipatie… Zij willen zien dat er binnen de gemeente "clubs" zijn die aanslaan, waar groei in zit, waar veel deelnemers zijn… zoals Piëzo. Het jaarverslag laat dat dus zien.

Het Piëzobestuur komt zes keer per jaar bij elkaar om te vergaderen. Het bestuur heeft twee rollen:

1. Toezicht houden.

De gemeente eist dat je een ordentelijke stichting bent. Begeleiding en toezicht is een eis. Het bestuur houdt toezicht op de directie. Niet op de details, maar in algemene zin. Dus we bemoeien ons bijvoorbeeld niet met het aanstellen van personeel, maar wel met totale aantallen personeel. We zijn een "bestuur op afstand", zoals dat heet. Dan bemoei je je niet teveel met de details en de uitvoering. Wat we doen is nadenken over vragen als: doen we wel of niet mee met het Groeiprogramma van het Oranje Fonds? Ook bekijken en beoordelen we de beleidsvoorstellen die de directie voorlegt, zeker ook voor wat betreft de financiën.

2. Adviseren.

Onze tweede rol is de adviserende rol. Er zitten in ons bestuur mensen met verschillende expertises, iemand uit de kinderopvang, de voorzitter komt uit het onderwijs, ikzelf uit het bedrijfsleven, enzovoort. Ons bestuur is zelf zo verstandig, zo hoort het ook vind ik, om deze verschillende invalshoeken te hebben, maar er is geen richtlijn voor. Vanuit mijn biebtijd heb ik ervaring in contacten met de gemeente, daarom ga ik regelmatig met Mirjam mee daarheen. Samen sta je tenslotte sterker. Vragen die ons bestuur probeert te beantwoorden zijn: hoe bereik je de doelgroep? En: hoe zorg je tegenover subsidiegevers dat je kan laten zien dat je met zijn geld veel goede dingen doet die resultaat hebben. Het is interessant werk. En het is dus gewoon vrijwilligerswerk. Wel is in de statuten bepaald dat een persoon maximaal acht jaar bestuurslid mag zijn. Zo hou je een verse kijk.

Het jaarverslag

Een stichting is verplicht om een jaarverslag te maken. Het jaarverslag wordt door de directie

Piëzo

Piëzo haalt veel mensen binnen en wordt bij de mensen in de stad ook steeds bekender. Piëzo spreekt aan door de formule en de laagdrempelige aanpak enerzijds, en anderzijds door de PiëzoMethodiek. Het lastige aspect dat ik net noemde, aantonen hoeveel mensen zijn geïntegreerd, wordt vergemakkelijkt door de PiëzoMethodiek. Die zit goed in elkaar! De methodiek is op zich misschien niet eens zo heel uniek, het is toch ook een kwestie van gezond verstand: het doorlopen van een aantal fases. Wat het bijzonder maakt, is dat het consequent wordt volgehouden, en doorleefd. Er is aandacht voor alle fases apart, er is aandacht voor de doorstroming. Consequent is de focus op de PiëzoMethodiek gericht. Het zijn daardoor niet alleen mooie woorden. Dat is denk het mooie van Piëzo hoe het nu is. Het is daarbij heel knap hoe het enthousiasme wordt vastgehouden en overgebracht. Nog een ander belangrijk fundament van Piëzo is de goede mix van een professionals en vrijwilligers. Nadrukkelijk worden ook de vrijwilligers uitgedaagd om er meer van te maken: "jij kunt hier ook weer wijzer van worden" Ik vind dat mooi.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

In alle vier de PiëzoCentra zetten vele vrijwilligers zich in en worden hierin gefaciliteerd door professionals van Piëzo om vele activiteiten en cursussen mogelijk te maken. Onze sociaalcultureel werkers Heibet Chalabi, Femke Boerkamp, Gordana Stanković en Natalia Sadinska geven in elke editie van Piëzo en Context zijn samen in PiëzoCentrum Oosterheem een cursus de PiëzoNieuws een voorbeeld. "Liever bewegen dan moe" gestart omdat er erg veel vraag naar was. Door ons drukke leven krijgen wij verschillende soorten klachten en vaak weten we niet precies waarom. Deze cursus bestaat uit gezondheidsvoorlichting in In het PiëzoCentrum in Meerzicht is combinatie met bewegen. Als je een sportbijeenkomst speciaal voor somber bent, of moe bent en/of vrouwen! Deze bijeenkomst wordt "geen zin" hebt, kun je je beter gaan georganiseerd door drie enthousiaste voelen door je te bewegen. vrijwilligers van Piëzo, die graag hun Zo krijg je ook meer zelfvertrouwen. sportieve talenten willen delen. Vrouwen van verschillende leeftijden Tijdens de bijeenkomst wordt er zijn op dit moment met de cursus gewerkt aan het opbouwen van de bezig. De sfeer is erg goed en na de conditie en weerbaarheid van theorie wandelen ze met elkaar door vrouwen. De bijeenkomst start in het de wijk Oosterheem. PiëzoCentrum Meerzicht. De groep gaat vervolgens naar buiten om gebruik te maken van de vele buitensportmogelijkheden in de wijk. Op de verenigingenmarkt in Tegenwoordig hangen De sportbijeenkomst is iedere winkelcentrum Oosterheem waren we in Meerzicht de donderdag tussen 09.15 – 11.15 uur winkeliers met hun koopwaar, maar

Ingezonden bericht:

Een diëtiste van Weten & Eten (Vierstroom) heeft samen met deelnemers gekookt. In de supermarkt kun je uit veel producten kiezen. Maar wat is gezond, waar let je op, zijn al die kreten op de verpakking nu echt waar? De juiste keuzes maken is niet eenvoudig. De diëtist heeft inzicht gegeven in de voedingswaarde van verschillende producten en hoe men verstandig in kan kopen. Ook het bereiden van de producten kwam aanbod in de kookworkshop. Een diëtiste geeft daarbij de benodigde adviezen.Samen met de groep worden gezonde gerechten gemaakt.

nieuwsbrief op achter de balie, zodat iedereen die bij Piezo komt hem kan lezen. Toen ik het eindresultaat wilde bekijken viel mij iets vreemds op, de nieuwsbrief was van rechts naar links opgehangen, alsof het Arabisch schrift was De vrijwilligers konden er ook om lachen en we hebben hem daarna van links naar rechts opgehangen. Femke Boerkamp, Sociaal Cultureel Werker

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

ook de organisaties en verenigingen uit de wijk Oosterheem. De 3 P’s, Palet Welzijn, Perron 28 en Piëzo hebben gezamenlijk laten zien wat ze te bieden hebben aan activiteiten en cursussen voor de bewoners in de wijk Oosterheem. Er werden presentaties gehouden van het brede gezamenlijke activiteitenprogramma zoals pannakooi voor jongeren, kookactiviteiten, (bewegings)cursussen voor ouderen, Nederlandse taallessen, taalontmoetingen en energieparty’s door vrijwilligers. Wijkbewoners kregen de gelegenheid om mee te doen en daar werd ook volop gebruik van gemaakt! Veel nieuwe bewoners van de wijk

Vrijwilligers achter de kraam van stichting Piëzo Oosterheem waren blij met de verenigingenmarkt en de persoonlijke gesprekken met de medewerkers en vrijwilligers van de 3 P’s.

Het voorleesseizoen van de Zoetermeerse VoorleesExpress is samen met alle betrokkenen op feestelijke wijze afgesloten. Voorlezers en gezinnen hebben gedurende 20 weken met veel inzet meegedaan aan de VoorleesExpress. Wethouder Mariëtte van Leeuwen heeft de voorleesdiploma’s uitgereikt aan de kinderen in het bijzijn van hun voorlezers en ouders. De wethouder had nog een verrassing in petto voor alle kinderen! Zij heeft de kinderen voorgelezen uit haar eigen boek, De Wereld

van Wijs. Alle kinderen kregen na afloop een voorleesstimuleringspakket cadeau, het boek van de wethouder en een prachtig MiniLocospel gedoneerd door de Rotaryclub Zoetermeer Geuzen. Speciaal voor de afsluiting was een kinderboekenmarkt georganiseerd in het Atrium van Castellum. De kinderboekenmarkt werd druk bezocht.

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Op 29 mei bracht het College van burgemeester en wethouders een bezoek aan de wijk Buytenwegh. Het eerste deel van het bezoek vond plaats in PiëzoCentrum Buytenwegh waar de resultaten van een buurtonderzoek gepresenteerd werden. Het buurtonderzoek is uitgevoerd door Stichting Mooi, Palet Welzijn en Piëzo en werd ondersteund door Vidomes en de gemeente Zoetermeer. Om een goed beeld van de wijk te krijgen, is het college in drie groepen onder leiding van bewoners –met de fiets of te voet door de wijk getrokken. Het bezoek werd afgesloten met een receptie voor bewoners in PiëzoCentrum Buytenwegh onder het genot van een hapje en een drankje. De hapjes waren klaargemaakt door kinderen van het KinderAtelier.

Iedere woensdag (24 en 31 juli, 7, 14, 21, 28 augustus) van 13:30 – 15:00 uur worden er ouder en kindactiviteiten georganiseerd. Kinderen en ouders die van knutselen, koken, buiten spelen of andere leuke activiteiten houden zijn van harte welkom! Aanmelden is niet nodig! Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer

Herfstvakantie

maandag 21 oktober t/m vrijdag 25 oktober

Kerstvakantie

23 december 2013 t/m vrijdag 3 januari 2014

Krokusvakantie

maandag 24 februari t/m vrijdag 28 februari

Goede Vrijdag

vrijdag 18 april

Pasen

maandag 21 april

Meivakantie

maandag 28 april t/m vrijdag 9 mei

Hemelvaart

29 mei t/m vrijdag 30 mei

Pinksteren

maandag 9 juni

Zomervakantie

maandag 21 juli t/m vrijdag 29 augustus

Participatie, Integratie en Emancipatie Zoetermeer