INSINANZA EN BRASIL Educación de primaria de Brasil A educación preescolar: considerase parte do programa de educación básica, pero non é obrigatoria ata o último curso (a partir dos 6 anos).
En teoría, o goberno Brasileiro ofrece educación gratuíta e obrigatoria. A pesar do esforzo que leva tendendo Brasil nas últimas décadas, grazas a iso os nenos poden ter unha escola onde traballar e xogar. A escolarización obrigatoria en Brasil comprende nove cursos a partir dos 6 anos e ata os 14 anos. O sistema educativo brasileiro se estrutura da seguinte maneira: A Educación Fundamental: para todos os alumnos de idades comprendidas entre os 7 e os 14 anos. Dividise en dous ciclos de oito cursos cada un Ciclo inicial de educación fundamental cunha duración de 5 anos, de 7 aos 11 anos (de 2º a 6º curso).
Ciclo final de educación fundamental: composto por tres cursos, dos 12 aos 14 anos (de 7º a 9º cursos). A Educación Secundaria: comprende a idade dos 15 aos 17 anos. Teñen unha
duración de tres cursos (de 1º a 3º cursos)
TRABALLO DOS NENOS EN BRASIL Traballo infantil Traballo infantil en Brasil
Escravitude infantil A Escravitude infantil en Brasil xa supera o millón de nenos
Os menores son obrigados a exercer tarefas ilegais, que abarcan desde os traballos forzosos á mendicidade, prostitución e delincuencia.
Entre 2001 e 2004, a España chegaron 9.117 menores inmigrantes procedentes de Brasil.
EDUCACIÓN
Dende 1997, a escolarización volveuse obrigatoria dende os 7 anos ata os 16. Sen embargo, a escola non é gratuíta e fai falta engadir as taxas de escolaridade, os gastos relacionados coa compra de material e uniformes. A educación é demasiado cara para algúns e en consecuencia, moitos nen@s non teñen acceso. Só o 13% de nen@s están inscritos na educación secundaria. Ademais, as clases están saturadas (entre 50 e 60 alumnos), o que non facilita a aprendizaxe. A taxa de alfabetización nas persoas de máis de 15 anos é 57%.
Os resultados indican que o traballo infantil está moi ligado ao nivel de pobreza do fogar, que os orfos, constitúen nalgunhas zonas do país. Case o 20% da poboación infantil, ten unha posibilidade maior de traballar. As “sequías” e as “hambrunas” repetitivas ameazan a supervivencia destes nenos.
POBOACIÓN Poboación: 91,73 millóns
Esperanza de vida: 60 anos
Mortalidade en menor de 5 anos: 68% O Día Internacional contra o Trabajo Infantil, é unha data que se celebra desde o ano 2002 co obxectivo de concienciar sobre os millóns de menores que cada día teñen que gañarse o pan como si foran adultos. Segundo a Organización Internacional do Traballo, aínda hai 215 millóns de nenos traballadores e, aínda que a cifra diminuíu dende os 222 millóns de 2008, a redución é cada vez máis lenta. A metade de nenos están atrapados nas peores formas do traballo, que inflúen na Escravitude, actividades ilícitas, prostitución ou calquera actividade que poida danar a súa saúde. A OIT calcula ademais que 5 millóns de nenos están atrapados no traballo forzoso, especialmente por explotación comercial con fines sexuais e servidume por pasivo. A Organización Internacional do Traballo establece os 15 anos como idade mínima para empezar a traballar, e só en casos excepcionais podería reducirse aos 14 anos. Sen embargo: A idade mínima de admisión a todo tipo de emprego ou traballo, que por natureza as condicións en que se realice poida resultar perigoso para a saúde e a seguridade da moralidade dos menores, non deberá ser inferior a dezaoito anos. As consecuencias son: -Traballo en vez de estudio e ocio -Non gozan da súa etapa da vida porque teñen outras preocupacións. -Moitas horas pouco diñeiro.
-Abuso infantil -Risco mental e físico
Esperamos que se termine... o traballo INFANTIL
Autoras: Ana Ramos, Jéssica Iglesias e Tseday Fernández
Na India, máis de 350.000 nenos e nenas carecen dos medios para ser escolarizados. Case a metade deles vense obrigados a contribuír ao sustento familiar dende idades prematuras. O mero acceso á educación non é suficiente. A calidade é un elemento fundamental, máis se cabe para as colectivos que sofren exclusión. Na India, o ensino público sofre de carencias fundamentais: falta de material escolar, un número excesivo de alumnos/as nas aulas, elevado absentismo laboral entre os docentes, o que dificulta enormemente as condicións da aprendizaxe. O período educativo obrigatorio comprende desde os 6 años ata os 25. Todos os niveis educativos, desde primaria ata a universidade. Estes son os centros de educación da India, e as idades regulamentarias.
Gardería: 0-6 años. Primaria: 6-11 años. Secundaria: 11-15 años. Ensinanza secundaria superior: 16-17 años. Universidade: dependendo do tipo de titulación poden ser os 4 años (que soe ser a media), os estudios médicos 5 anos ou 3 anos para ensinanzas artísticas e comerciais.
Explotación infantil India Cando falamos de Escravitude infantil non nos estamos referindo a nenos que empezan a traballar aos 14 ou 15 anos, son nenos que teñen 5 ou 6 años e son obrigados a traballar en condicións de explotación extrema. En moitas ocasións os nenos son separados dos seus pais coa promesa de que recibirán un salario e ensinaráselles un bo oficio, terán unhas boas condicións de vida e recibirán unha educación. Son moitas as familias que nunca máis volven ver aos seus fillos. Estes nenos viven encerrados sen recibir ningún salario e, por suposto, nunhas condicións de miseria absoluta, pois non reciben nin alimentos necesarios nin, por suposto, ningún tipo de atención médica. Os nenos son obrigados a traballar catorce horas ao día en calquera tipo de traballo. Se usan mans de obra infantil en:
A produción de algodón. No corte de pedras preciosas. Na industria da minería. Na industria da seda. Na confección das alfombras. Na industria do bordado. E, cada vez máis, como "empregados" domésticos.
Cando adquiramos algún produto debemos asegurarnos de que para a súa fabricación non empregaron man de obra infantil. Colaborar coas ONG que loitan diariamente por conseguir erradicar do mundo a escravitude dos nenos. Impoñer aos gobernos que tomen todas as medidas necesarias para acabar coa escravitude infantil na India ou en calquera outro lugar do mundo onde se produza. Xián Lores, Tiago Maldonado, Omar Serroukh