Μάρτιος 2017
# 217
AΝΟΙΞΗ: LETS GET FIT Τα νέα θεατρικά ταλέντα της Θεσσαλονίκης ιδέες. ιστορίες. τάσεις. άνθρωποι. πόλη
ΦΕΣΤΙΒAΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤEΡ: Οδηγός επιβίωσης!
2
â„– 217
3
Μάρτιος 2017
Ένα νέο σχέδιο Εμπράρ χρειαζόμαστε
Εικόνα εξωφύλλου: Μαρίνα Τούλα
MAρτιοσ 2017 Τεύχος 217 / Περιοδος Β’
Γιώργος Τούλας Διανέμεται δωρεάν
Φέτος που συμπληρώνονται εκατό
επιβεβλημένο από ποτέ να ορίσουμε και κυρίως να σχεδιάσουμε ποια Θεσσαλονίκη
χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά του
θέλουμε στο μέλλον. Να αφήσουμε κάτω τους εγωισμούς των παντός φύσεως αξιωμα-
1917 που κατέστρεψε την παλαιά πόλη
τούχων που τρώγονται σαν τα κοκόρια, τους μεγαλοϊδεατισμούς που ακούγονται κατά
και γέννησε την καινούργια, είναι μιας
καιρούς με εξαγγελίες έργων που ποτέ δεν υλοποιούνται, τις ουτοπίες.
άκουσαν μουσική και βρήκαν διαφημίσεις οι:
πρώτης τάξεως ευκαιρία για αναστοχα-
Υπάρχουν τόσο συγκεκριμένα πράγματα που χρειάζεται η πόλη για να αλλάξει που
Αρχισυντακτρια: Κύα Τζήμου
σμό πάνω στο αύριο της πόλης. Ένεκα
μετριούνται και στα δάκτυλα, αν έχεις όρεξη και μάτια να τα δεις. Το υπέροχο θαλάσσιο
εκείνος ο ευλογημένος άνθρωπος ο
μέτωπο που ξεκινά από το Αγγελοχώρι μέχρι το Καλοχώρι και παραμένει νεκρό, ένας
Ερνέστος Εμπράρ που σχεδίασε και οι
μοναδικός κόλπος χωρίς συγκοινωνία, πανιά, δραστηριότητες και διαμορφώσεις που
κατοπινοί υλοποίησαν, όσο υλοποίησαν,
θα έβγαζαν όλη την πόλη στη θάλασσα. Η μετατροπή της ΔΕΘ σε ένα εξαιρετικά σύγ-
αυτήν τη θαυμάσια χωροταξία με τις
χρονο και ταυτόχρονα ενταγμένο μοναδικά στη πόλη νέου τύπου συνεδριακό κέντρο
Γιώργος Τσιτιρίδης, Αλίκη Τσιρλιάγκου
κάθετες και τις οριζόντιες χαράξεις
που μαζί με τη διαμόρφωση της περιοχής από το Δημαρχείο μέχρι το Καυτατζόγλειο σε
Λονδίνο: Κωνσταντίνος Τσορμπατζίδης
που ελευθερώνουν το βλέμμα από τα
μια ευθεία θα ήταν όνειρο. Τα εμβληματικά κτίρια που ρημάζουν από το Αλλατίνι και το
Φωτογράφοι: Γιάννης Σιμητόπουλος,
εμπόδια και δίνουν τις οπτικές διαφυγές
Φιξ, μέχρι την Υφανέτ, τα Λεμονάδικα, τα Καπνομάγαζα, που η αξιοποίηση τους θα άλ-
προς τη θάλασσα ή το βουνό που χρεια-
λαζε γειτονιές ολόκληρες. Οι καλύτερες συγκοινωνίες με τις επεκτάσεις του Μετρό και
ζόμαστε αλλά και τις παιχνιδιάρικες
την αναδιοργάνωση του αμαρτωλού ΟΑΣΘ μαζί με τα καραβάκια. Οι πεζοδρομήσεις
διαγώνιες οδούς που σπάνε που και
στο κέντρο και η επέκταση της παραλίας με παράλληλη πεζοδρόμηση της Νίκης.
που τη γεωμετρική τελειότητα με έξυπνο
Πράγματα που ούτε μυαλό χρειάζονται πολύ ούτε ηρωϊσμούς. Προγράμματα να εντα-
τρόπο. Μια πόλη που είχε αρχή, μέση,
χθούν και βούληση για συνεργασία όλων που σήμερα δεν μιλιούνται καν μεταξύ τους.
τέλος και σχέδιο, πριν αρχίσουμε να
Νέος Εμπράρ δεν θα βρεθεί, είμαι σίγουρος, νέο σχέδιο όμως επειγόντως χρειάζεται
την κανιβαλίζουμε με τις επεκτάσεις και
και πρέπει να είναι εφικτό και όχι φαραωνικό. Και βούληση. Για να λένε μετά από εκατό
τις αυθαίρετες παρεμβάσεις. Σήμερα,
χρόνια οι απόγονοι μας ότι το 2017 οι πρόγονοι σκέφτηκαν το μέλλον της πόλης.
εκατό χρόνια μετά, μοιάζει πιο πολύ
σε 15.000 τεύχη και 320 σημεία διανομής Μαζί μας aυτό το μήνα έγραψαν, σχεδίασαν, φωτογράφισαν, σκέφτηκαν, έφαγαν, χόρεψαν, Εκδότρια / Διευθύντρια: Κατερίνα Καραμφυλίδου Συντονισμός Ιστοσελίδας: Κύα Τζήμου Συντάκτες: Γιάννης Ανδρέου, Μιχάλης Γουδής, Άκης Δήμου, Κωστής Ζαφειράκης, Σάκης Ιωαννίδης, Έυη Καρκίτη, Δημήτρης Κοπαράνης, Χρύσα Νάνου, Χριστίνα Παρασκευοπούλου, Άκης Σακισλόγλου, Έλενα Ταξίδου,
Νέα Υόρκη: Στέλλα Βακιρλή, Ντίνα Πίνος Θανάσης Σταθόπουλος, Stereosis, Γιάννης Τζιμπρές, Μαρίνα Τούλα, Άγγελος Τσεκούρας. Εμπορική Διεύθυνση: Κατερίνα Καραμφυλίδου, katerina@parallaximag.gr Σχεδιασμός: dolphins // communication design Εκτύπωση, Βιβλιοδεσία: Χρωμοτύπ Α.Ε. ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΗΣ Παπαμάρκου 2 • 546 23 Θεσσαλονίκη MONTHLY CITY & CINEMA REVIEW 2 Papamarkou Str., 546 23 Thessaloniki, Greece Τ & f 2310 429050, 2310 429051 info@parallaximag.gr / www.parallaximag.gr
№ 217
4
EXIT Χριστίνα Παρασκευοπούλου
6 Η άνοιξη μπαίνει με το αγαπημένο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στην 19η διοργάνωσή του, όμορφες προβολές μουσικών και νεανικών ντοκιμαντέρ από το In-Edit και το KinderDocs αντίστοιχα, ενδιαφέρουσες νέες εκθέσεις που θα μας τρέξουν στα μουσεία της πόλης, υπέροχες θεατρικές παραστάσεις, καθώς και μοναδικές συναυλίες στις μουσικές σκηνές της πόλης. Η Θεσσαλονίκη σας περιμένει με πλήρες πρόγραμμα.
1. Το ∆άσος κάτω από το δρόμο Την περιοδική έκθεση με τίτλο «Το ∆άσος κάτω από το δρόμο» παρουσιάζουν στην πόλη μας το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου ∆άσους Λέσβου και το Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Θεσσαλονίκης. Η έκθεση παρουσιάζει κυρίως νέα φυτικά απολιθώματα και μικροσκοπικά απολιθώματα ζώων, μάρτυρες της παρουσίας υποτροπικών οικοσυστημάτων στην περιοχή του Αιγαίου πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια. *14/2-7/4/2017, Γενί Τζαμί, Τηλ. 2313 318534, Είσοδος ελεύθερη 2. In-Edit Festival Για άλλη μια χρονιά, το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ στον κόσμο, μας υποδέχεται με μουσικά ντοκιμαντέρ για τον αείμνηστο Λέοναρντ Κόεν που ‘έφυγε’ το 2016, για την Τζάνις Τζόπλιν και τους Blur, ενώ η Βρετανική μουσική σκηνή θα έχει την τιμητική της, μαζί με πολλά άλλα μεγάλα ντοκιμαντέρ της χρονιάς που πέρασε. Όλα πλαισιωμένα από παράλληλες εκδηλώσεις και συναυλίες. *30/3-5/4/2017, Ολύμπιον 3. KinderDocs: Ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους Μέχρι τον Απρίλιο του 2017, η Θεσσαλονίκη υποδέχεται για πρώτη φορά το KinderDocs. Πρόκειται για ενδιαφέρουσες προβολές βραβευμένων ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους από 9 ετών και πάνω, αλλά και για ενήλικες. Κάθε ντοκιμαντέρ αποτελεί μια ιστορία που μιλάει για εφηβεία, φιλία, οικογένεια, εκπαίδευση, δημιουργικότητα, έκφραση, οικογενειακές σχέσεις, τέχνη, διαπολιτισμικότητα, μετανάστευση, περιβάλλον. Οι προβολές θα συνοδεύονται από συζητήσεις και
παράλληλες δράσεις. *Φεβρουάριος-Απρίλιος 2017, ΜΜΣΤ, Τηλ. 2310240002, Ώρα: Παρασκεύες για σχολεία & φοιτητές, στις 10.00 & 12.00, Σάββατα στις 12.00 για όλους, Είσοδος: 3€ (παιδιά), 6€ (ενήλικες), 4. Η Μνήμη της Επανάστασης Με αφορμή την ιστορική επέτειο πραγματοποιείται η μεγάλη έκθεση «Η Μνήμη της Επανάστασης: Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί - 100 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση» με έργα σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών, και με εκκίνηση τα έργα της Συλλογής Κωστάκη, σε ένα σύγχρονο σχόλιο για ένα από τα γεγονότα που καθόρισαν την ιστορία του 20ού αιώνα. *Μέσα Μαρτίου-Μέσα Ιουλίου 2017, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης / Μονή Λαζαριστών, Τηλ. 2310 589140 5. Ειδώλιο: Ένας μικρόκοσμος από πηλό Η μεγάλη αυτή έκθεση θα μας ταξιδέψει στον μοναδικό κόσμο των ιστορικών δημιουργημάτων του πηλού. 780 αντικείμενα, με την μορφή ειδωλίων, από όλα τα μουσεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων της Β. Ελλάδας. *Από αρχές Μαρτίου 2017 και για έναν χρόνο, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Τηλ. 2313310299 6. Ανεμοδαρμένα ύψη της Έμιλυ Μπροντέ Τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» της Έμιλυ Μπροντέ είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, κι έχει μεταφερθεί στο θέατρο και στον κινηματογράφο, έχει γίνει όπερα, μιούζικαλ και μπαλέτο. Ήρωές του είναι τα μέλη δύο οικογενειών, που κατοικούν σε απομονωμένα σπίτια στα χερσοτόπια του Γιόρκσαϊρ και σημαδεύονται από τον έρωτα του Χίθκλιφ και της Κάθριν. Η Μπροντέ παρουσιάζει την ιστορία της καταστροφής
τους με τρόπο αντίστοιχο της αρχαίας τραγωδίας. Το βικτωριανό μυθιστόρημα διασκευάζει και σκηνοθετεί ο Γιάννης Καλαβριανός για το ΚΘΒΕ. *11/2-9/4/2017, Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Τηλ. 2315 200200 7. Ανοιχτή Σκηνή Θεατρικές φωνές της πόλης 2017 Στην έκτη κατά σειρά διοργάνωση του φεστιβάλ «Ανοιχτή Σκηνή - Θεατρικές φωνές της πόλης» προχωρά ο Δήμος Θεσσαλονίκης, με στόχο την τόνωση της τοπικής θεατρικής παραγωγής και την προβολή της δουλειάς των τοπικών ομάδων με επαγγελματικό χαρακτήρα. Θεατρικές ομάδες της πόλης θα παρουσιάσουν για δύο μήνες από μία παραγωγή της επιλογής τους. *Μάρτιος-Απρίλιος 2017, Δημοτικό Θέατρο «Άνετον Σκηνή Νίκος Ναουμίδης», Τ: 2313318208 8. Swans with Mohammad Οι Swans είναι το δημιούργημα του Michael Gira, μια μπάντα πειραματικής ροκ που το κοινό γνώρισε αρχικά από το 1982 μέχρι το 1997 και έπειτα ξανά από το 2010. Από την επιστροφή τους στον χώρο, μας έχουν παρουσιάσει τέσσερεις δίσκους με καταληκτική ηχογράφηση αυτής της μορφής των Swans, το “The Glowing Man”, που κυκλοφόρησε το 2016 και με το οποίο θα τους συναντήσουμε στην πόλη μας. Οι Mohammad από την άλλη, χαλκεύουν τον βαθύ, μονολιθικό τους ήχο τα τελευταία 6 χρόνια, συνενώνοντας χαμηλές συχνότητες, σκοτεινές υφάνσεις, inter-modulations και μακρινές folk αποχρώσεις μέσω ιδιοκατασκευασμένων οργάνων και λογισμικού. Ιδιαίτερα παραγωγικοί, με 7 κυκλοφορίες μέχρι τώρα και με το ηχητικό τους οπλοστάσιο να παρατάσσεται ανάλογα στις ζωντανές τους εμφανίσεις, έρχονται μαζί με τους Swans στην πόλη μας. *4/3/2017, Block33, Τηλ. 2310 533533 9. Γκιακ Σε ένα τραπέζι γάμου κάπου στα χωριά της Λοκρίδας, σε μια γιορτή «ένωσης» θα ξετυλιχθούν οι ιστορίες των συνδαιτυμόνων, δηλαδή οι ιστορίες του Γκιακ. Γκιακ σημαίνει στα αρβανίτικα αίμα, συγγένεια εξ αίματος, βεντέτα, αντεκδίκηση και φυλή. Οι πρωταγωνιστές, αρβανίτες από τα χωριά της Λοκρίδας, έχουν πολεμήσει στη μικρασιατική εκστρατεία κι έχουν όλοι βιώσει το βίαιο τραύμα του πολέμου και της μάχης. Όταν πια επιστρέφουν στον τόπο τους δεν είναι οι ίδιοι. Τη νέα παραγωγή του Κ.Θ.Β.Ε. σκηνοθετεί ο Δημοσθένης Παπαμάρκου. *18/2-2/4/2017, Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, Τηλ. 2315 200200
Μάρτιος 2017
5
№ 217
6
EXIT 10
9
10. Wax Tailor Live Band Ο Wax Tailor, δημιουργός μεγάλων επιτυχιών, επιστρέφει μαζί με την μπάντα του στην Θεσσαλονίκη για μία μοναδική συναυλία. Πρόκειται για τoν διάσημο Γάλλο μουσικό / παραγωγό της down tempo / electro hip-hop σκηνής, που με 5 studio και 2 live albums στο ενεργητικό του και έχοντας πραγματοποιήσει εκατοντάδες συναυλίες σε πάνω από 50 χώρες, προσελκύει θαυμαστές σε ολόκληρο τον κόσμο με ένα μοναδικό μίγμα cinematic hip-hop, soul και funk. Επιστρέφει μαζί με την μπάντα του και το ολοκαίνουριο album “By Any Beats Necessary”στις αποσκευές του. *17/3/2017, Fix Factory of Sound, Τηλ. 2310 500670 & 2310 504014
13. Black Heart Procession Οι Black Heart Procession είναι η μπάντα που ξεκίνησε την μοναχική πορεία της το 1997, στο San Diego της California, κάνοντας το όνομά της συνώνυμο της ευαισθησίας, της μελαγχολίας και του λυρισμού. Mε αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από την κυκλοφορία του εμβληματικού πρώτου album τους, θα πραγματοποιήσουν μία σειρά ζωντανών εμφανίσεων, όπου θα το παρουσιάσουν ολόκληρο, μαζί με επιλεγμένα κομμάτια από όλη την καριέρα τους. *30/3/2017, Fix Factory of Sound, Τηλ. 2310 500670 & 2310 504014
11. 4 πιάνα… 4 πιανίστες Μια βραδιά μουσικής με «4 πιάνα… 4 πιανίστες», όπου για πρώτη φορά εμφανίζονται μαζί τέσσερις διεθνούς φήμης πιανίστες, οι Γιάννης Βακαρέλης, Κυπριανός Κατσαρής, Hélène Mercier και Γιώργος – Εμμανουήλ Λαζαρίδης, σ’ ένα μοναδικό και εξαιρετικά εντυπωσιακό πρόγραμμα που έχει ενθουσιάσει τους πιο απαιτητικούς ακροατές και έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές στην Ευρώπη. Οι 4 καλλιτέχνες ρίχνουν ένα καινούριο βλέμμα σε πολύ γνωστά έργα του κλασικού ρεπερτορίου: μεταφέρουν την ορχήστρα σε τέσσερα πιάνα, με έργα όπως το Bolero του Ravel, το Tannhäuser του Wagner, την Carmen του Bizet και τον Ζορμπά του Θεοδωράκη. *10/3/2017, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης Τηλ. 2310 895 800 12. Επιλογές ενός τολμηρού συλλέκτη. Συλλογή Σταύρου Τσιγκόγλου Τη διαδρομή των εικαστικών τεχνών στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα μέσα από έργα μεγάλων δημιουργών καταγράφει η έκθεση «Επιλογές ενός τολμηρού συλλέκτη. Συλλογή Σταύρου Τσιγκόγλου». Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση της σπουδαίας Συλλογής, που περιλαμβάνει περισσότερα από 200 έργα ζωγραφικής, χαρακτικά και γλυπτά, με έργα που φέρουν την υπογραφή Ελλήνων, καθώς και μεγάλων ξένων καλλιτεχνών, όπως Πικάσο, Μιρό, Νταλί, Κοκόσκα, αλλά και δημιουργίες του ίδιου του συλλέκτη. *20/2-26/4/2017, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ, Τηλ. 2310247111
12
Μάρτιος 2017
7
№ 217
8
THEATRE
ΔΥΝΑΤΟI ΣΤΗ ΣΚΗΝH Γιώτα Κωνσταντινίδου
Μάνος Παπαδόπουλος
E
ίναι νέοι ταλαντούχοι και πραγματικά σπουδαίοι στις μεταμορφώσεις επί σκηνής. 13 ταλαντούχα παιδιά της πόλης μιλούν για τη συνεργασία τους με τη δεύτερη μεγαλύτερη Κρατική Σκηνή, την αγάπη τους για τη δουλειά τους όσο και για την επιβίωση ενός ηθοποιού σε μια πόλη με μια πολυσύνθετη θεατρική φυσιογνωμία (ανεξάρτητες θεατρικές σκηνές, θεατρικές ομάδες, Κρατικό Θέατρο).
Το θέατρο έχει τη δύναμη να επιδρά, να πείθει, να καθοδηγεί. Ένα θέατρο ζωφόρο, εξελισσόμενο, δυναμικά παρόν στο επίκεντρο της πολιτιστικής ζωής της Θεσσαλονίκης όσο και της Βόρειας Ελλάδας, οραματίστηκε και πρωτοστάτησε στα πρώτα χρόνια ίδρυσής του, ο Σωκράτης Καραντινός, καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Την ημέρα των εγκαινίων στην ταράτσα του Βασιλικού Θεάτρου της Θεσσαλονίκης, το 1961, χαιρετίζει ένα θέατρο που ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Το 2017 το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παλεύει να επιβιώσει και διεκδικεί το πρωταγωνιστικό ρόλο στα θεατρικά πράγματα της πόλης, αγκαλιάζοντας τα νέα ταλέντα της σκηνής. Ελευθερία Αγγελίτσα «Πάρε ρίσκα, κάνε λάθη, ξεβολέψου όταν νιώσεις πολύ σίγουρος, χαμογέλα στην τύχη για να την έχεις με το μέρος σου και δουλειά δουλειά δουλειά», είναι οι συμβουλές επιβίωσης για ένα νέο ηθοποιό από την Ελευθερία Αγγελίτσα. Από τη συμμετοχή της ως μέλος χορού στην «Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων» ως την Κωνσταντίνα στην παράσταση, «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ» και τη «Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της», η Ελευθερία θεωρεί ότι όποιον ρόλο κι αν κληθείς να υποδυθείς, έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις κάτι που εμπεριείχες και ίσως αγνοούσες την ύπαρξή του. Από τη φοιτητική θεατρική ομάδα του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας ως τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ δε μετανιώνει για τις επιλογές της ζωής της ακόμα κι αν η καθημερινή θεατρική καθημερι-
9
Μάρτιος 2017
δημιουργικής ανάπτυξης στην Κρατική Σκηνή όσο και μια αθρόα προσέλευση του κόσμου στις παραστάσεις του ΚΘΒΕ. «Οι αξιόλογοι ηθοποιοί υπάρχουν, όπως το φωτεινό παράδειγμα της Εταιρείας Θεάτρου Θέση, αλλά χρειάζονται και άλλα στοιχεία για τη θεατρική επιβίωση της πόλης.» Στεφανία Ζώρα Η Στεφανία Ζώρα είναι το «μικρό κοριτσάκι» στην επιτυχημένη παράσταση του ΚΘΒΕ, «Οικογενειακή Γιορτή» υπό σκηνοθετική επιμέλεια Γ. Παρασκευόπουλου. «Το έργο, τρομακτικό. Μοναδική εμπειρία. Δεκατέσσερις άνθρωποι, διαφορετικοί μεταξύ τους, καλούνται να γίνουν μία οικογένεια. Η παράσταση διαδραματίζεται σε έναν ενιαίο χώρο, όπου ηθοποιοί και θεατές γίνονται ένα. Για μένα -Το Μικρό Κοριτσάκι- αυτό είναι το ζητούμενο και η μεγαλύτερη πρόκληση: να κοιτώ. Να κοιτώ τους θεατές. Να κοιτώ τους ανθρώπους.» Εκπρόσωπος της νέας φουρνιάς ηθοποιών της πόλης είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής της Κρατικής Σκηνής και ιδρυτικό μέλος της ομάδας θεάτρου 09. «Οι ‘09’ είναι η θεατρική μου οικογένεια. Ξεκινήσαμε από τη σχολή ακόμη, το 2014, γεμάτοι ιδέες, έμπνευση και όρεξη. Μία ουσιαστική συνάντηση ανθρώπων - φίλων -συνεργατών.» Στις συμβουλές επιβίωσης για ένα νέο ηθοποιό στη Θεσσαλονίκη, θα δηλώσει: «Κι εγώ αναρωτιέμαι. Αγαπώ την πόλη μου, αγαπώ τη δουλειά μου. Ως τώρα στάθηκα τυχερή. Έχω μάθει να ακούω και να έχω υπομονή. Όλα αυτά μαζί, πιστεύω πως είναι το μυστικό: υπομονή, επιμονή, μελέτη, σεβασμός, μέτρο, αγάπη για το θέατρο και χαρά. Πολλή χαρά.»
νότητα της Θεσσαλονίκης είναι άθλος. Γιάννης Γκρέζιος Ο Μακμπέθ ήταν η πρώτη του δουλειά μετά την αποφοίτησή του από τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ γι’ αυτό κατέχει και ιδιαίτερη θέση για τον ίδιο. «Η ακρόαση είχε γίνει λίγους μήνες πριν αποφοιτήσω, χάρηκα πολύ όταν βγήκε η διανομή και είδα ότι είμαι μέσα. Το διάστημα των προβών ήταν γεμάτο προκλήσεις γιατί η κ. Ρεβή μού εμπιστεύτηκε ένα ρόλο για τον οποίο θα την ευχαριστώ πάντα, αλλά και απολαυστικό εξαιτίας του θιάσου. Όσο για τις παραστάσεις, σου έφερνε ένα χαμόγελο να βλέπεις το θέατρο της ΕΜΣ γεμάτο από κόσμο.» Ο Γιάννης Γκρέζιος, είναι ένας από τους νέους ταλαντούχους ηθοποιούς της πόλης που διακρίνει παρά τις οικονομικές αντιξοότητες έναν αέρα
«Πάρε ρίσκα, κάνε λάθη, ξεβολέψου όταν νιώσεις πολύ σίγουρος, χαμογέλα στην τύχη για να την έχεις με το μέρος σου και δουλειά δουλειά δουλειά»
Ελένη Θυμιοπούλου Μας παίρνει μαζί της σ’ ένα νοητό ταξίδι στις διαδρομές των ρόλων της, «Στον Χορό της Ελένης του Ευριπίδη για το πώς η συλλογικότητα συναντάται με την ατομικότητα, στον Κοτίς από τον Βασιλιά Υμπύ για το πώς παίζεις αντρικό ρόλο με κινησιολογία κόμικ, στην κ. Γκιμπς απο την Μικρή μας πόλη για το πως κάθεσαι ακίνητη επί 35 λεπτά μιλώντας ως νεκρή, στην κ. Μεντλοκ από τον Μυστικό Κήπο για την απόλαυση του να παίζεις τους κακούς, στη Μαριέττα από το Τρίτο Στεφάνι για τις επίμονες και επίπονες αναφορές μου σε ένα αγαπημένο πρόσωπο μπας και ποτέ την προσεγγίσω.» Η Ελένη Θυμιοπούλου είναι η μελετηρή φοιτήτρια με υποτροφίες στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών και η κατοπινή ανήσυχη φοιτήτρια της Ψυχολογίας. «Στην ορκωμοσία πήγα με τη μικρή, κουβαλώντας τη δεύτερη στην κοιλιά μου και το μπαμπά να λείπει σε περιοδεία με παράσταση». Έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την ερμηνεία της στο «Τρίτο Στεφάνι», «αποτελεί μια συνεργασία που με μεγάλη περηφάνια μπαίνει στο βιογραφικό μου. Όχι μόνο για την ανταπόκριση που φαίνεται να έχει η παράσταση στο κοινό αλλά και για τη συνάντησή μου με αυτούς τους χαρακτήρες που τόσο πολύ θυμίζουν τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τις μάνες και τις θείες μας. Μια συνομιλία με το παρελθόν είναι η κάθε παράσταση για μένα.» Η Ελένη Θυμιοπούλου είναι από τα πιο σίγουρα χαρτιά υποκριτικής δεινότητας της Κρατικής Σκηνής που ελπίζει σε ηθοποιούς και κοινό, σύγχρονα και κλασικά έργα για τη διατήρηση της θεατρικής φυσιογνωμίας της πόλης. Αίγλη Κατσίκη Με αφετηρία την αγάπη της για τη μουσική θα συναντηθεί με την τέχνη του θεάτρου κάνοντας μια μικρή στάση στη Νομική Θεσσαλονίκης. Πολλά υποσχόμενη απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, η Αίγλη Κατσίκη είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας «ISO». Η ISO (International Super Objective) είναι μια ομάδα δώδεκα καλλιτεχνών από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης και το Ισραήλ. Είναι μια κολεκτίβα χωρίς σκηνοθέτη, στην οποία τα μέλη της παίζουν με τις διαφορετικές γλώσσες ,με αυτά που τους χωρίζουν και με αυτά που τους ενώνουν.» Εκπρόσωπος της νέας γενιάς ηθοποιών της πόλης, γνωρίζει καλά τις δυσκολίες του επαγγέλματος. «Ένας ηθοποιός στη Θεσσαλονίκη επιβιώνει με δυσκολία. Αν είναι τυχερός, είτε θα ανήκει στο δυναμικό της Κρατικής Σκηνής, είτε θα παίζει σε δύο, τρεις διαφορετικές παραγωγές ταυτόχρονα. Αν δεν συμβαίνει τίποτα από τα δυο, ψάχνει για διαφορετική απασχόληση.» Στα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Έμιλυ Μπροντέ που θα ανεβεί στη σκηνή της ΕΜΣ σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, θα είναι η Ισαβέλλα. «Ο χαρακτήρας μου έχει μια δυναμική, που δεν είναι εμφανής από την αρχή. Μένει πιστή στις
№ 217
10
THEATRE
αυτή τη δουλειά.» Χρήστος Παπαδημητρίου «Έρμαιο γίναμε των λόμπι που σαφώς το’ χουνε χόμπι να μας κάνουνε Ναϊρόμπι(...)Μα όχι τον χιτώνα μου, όχι τους αιγιαλούς μου και την πευκοβελόνα μου που πλέκω τους καημούς μου.» Κάπως έτσι σκοπεύει να κατακτήσει το θεατρόφιλο κοινό, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την έμπνευση και την υλοποίηση της τετραλογίας των ΜΠΑΝΤΑρισμένων, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, Χρήστος Παπαδημητρίου, που επιστρέφει στην σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου, με την παράσταση, «…και με τη Νίκη!». Γνώριμος στα θεατρικά πράγματα της πόλης από τις συνεργασίες του με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης και ιδέες και τα θέλω της μέχρι το τέλος.» Ιωάννα Παγιατάκη Η υποκριτική της δυναμική μάς καθήλωσε στην ερμηνεία της στο Zyklon του Θανάση Τριαρίδη για να τη συναντούμε εκ νέου στην «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίτενμπεργκ υπό τη σκηνοθετική οδηγία του Γ. Παρασκευόπουλου και στις δύο παραστάσεις. «Στο Zyklon αναμετρήθηκα με μια ιστορία που αφορούσε το Ολοκαύτωμα αλλά εγώ ερμήνευα μια μεσογειακή γυναίκα με τη ζέστη, την τρυφερότητα την έκπληξη και την ανάγκη της να αγαπηθεί. Η Helene του Festen ζει μια ιστορία οικογενειακών μυστικών είναι Σκανδιναβή, ψυχρή και εκφράζεται με ελάχιστες αυστηρές πινελιές. Η πάλη και οι συγκρούσεις γίνονται μέσα της.» Η Ιωάννα Παγιατάκη θυμάται πως ως φοιτήτρια στα ΤΕΦΦΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών θα συναντήσει το Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο τότε συντονιστή της θεατρικής ομάδας της Φοιτητικής Λέσχης και κατοπινό καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών. Η αγάπη και ο ενθουσιασμός της για το θέατρο την οδηγούν στη Δραματική Σχολή «Εμπρός» με εμπνευσμένους δασκάλους, όπως τον Τάσο Μπαντή, τον Δημήτρη Καταλειφό και τη Ράνια Οικονομίδου στο τιμόνι της Σχολής. Παίρνει μέρος σε πλήθος παραστάσεων του ελεύθερου θεάτρου που τη γεμίζουν εμπειρία αλλά και βαθειά γνώση, πολύτιμα εφόδια που τα εξαργυ-
ρώνει στις συνεργασίες της τόσο με το Εθνικό Θέατρο όσο και με την Κρατική Σκηνή. Η Ιωάννα Παγιατάκη είναι μια ηθοποιός με ακατάπαυστη εργατικότητα, πίστη και συνεχή μελέτη που επιβιώνει σε μια πόλη που παλεύει για τη θεατρική της έκφραση. Βασίλης Παπαγεωργίου Στα 25 του χρόνια, έχοντας ήδη αποφοιτήσει από τη Νομική Αθηνών, βρίσκεται στη Δραματική Σχολή «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» του Γιώργου Κιμούλη. Με εφόδια τεχνικές υποκριτικής άγνωστες ως τότε σε πολλές κρατικές σχολές, όπως laban, Alexander, le coq, ουδετερότητα και με σπουδές κλασσικής κιθάρας, θεωρίας της μουσικής και κλασικού τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών εμπλουτίζει το βιογραφικό του με συνεργασίες στο Εθνικό Θέατρο, την Κρατική Σκηνή, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας και ιδιωτικούς θιάσους. Από τον «Περικλή» του Σαίξπηρ ως τον «Σύσσημον» του Ν. Παναγιωτόπουλου, τους «Επτά Επί Θήβας» του Αισχύλου ως την «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίτενμπεργκ, ο Βασίλης Παπαγεωργίου διανύει έναν πνευματικό δρόμο δημιουργίας και αυτοπραγμάτωσης. Αυτό που αναγνωρίζει στην τελευταία του δουλειά στην «Οικογενειακή Γιορτή» σε σκηνοθεσία Γ. Παρασκευόπουλου, «είναι μια «επώδυνη ενδοσκόπηση», απαραίτητη, καθώς αλλιώς δεν θα υπήρχε νόημα να κάνουμε
την Κρατική Σκηνή, χαρακτηρίζει τις συνεργασίες του με τις δύο σπουδαίες θεατρικές σκηνές ως αναμφισβήτητα επαγγελματικά εχέγγυα. «Η Πειραματική σαν πιο μικρός οργανισμός είχε κάτι πιο έκδηλα «κυτταρικό» σαν λειτουργία. Αυτό μεταφραζόταν και σε μία πιο οικεία ατμόσφαιρα. Στο ΚΘΒΕ από την άλλη, περισσότερες συνεργασίες και πρόσβαση σε εκ περιτροπής διαφορετικές αντιλήψεις περί θεάτρου. Σαφώς, συναρπαστικές και οι δύο θητείες.» Μάχιμος εργάτης του θεάτρου αναγνωρίζει τη περιορισμένη αγορά εργασίας για έναν ηθοποιό της Θεσσαλονίκης και επιλέγει να ατενίζει με συγκρατημένη αισιοδοξία την εξελικτική πορεία της Κρατικής Σκηνής. «Μια στόχευση επί του παρόντος με μία εναρμονισμένη με τη δοκιμαζόμενη
Μάρτιος 2017
THEATRE
κοινωνία θέση-πρόταση πνευματικής ψυχαγωγίας, είναι ζητούμενο από μέρους του οργανισμού. Χρειαζόμαστε πνευματικότητα στις μέρες αυτές.» Γρηγόρης Παπαδόπουλος Ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος υποκριτικής. «Για να διδάξει τις τεχνικές του ένας καλλιτέχνης θα πρέπει να παραμένει ανοιχτός να διδαχθεί από τους μαθητές του ή καλύτερα τους ακροατές του», υποστηρίζει ο Γρηγόρης Παπαδόπουλος. Αριστούχος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, θεωρεί την Κρατική Σκηνή της πόλης κοιτώνα του πολιτισμού, «το ΚΘΒΕ καλύπτει μια μεγάλη γκάμα θεατών, από τα πιο λαϊκά στρώματα μέχρι τους πιο απαιτητικούς θεατρόφιλους. Όλοι θα βρουν κάτι που θα τους ταιριάζει, όλοι θα πάνε στο θέατρο.» Έχει συνεργαστεί με ανεξάρτητες σκηνές, όπως η Ακτίς Αελίου και είναι ιδρυτικό μέλος του Eclipses Group Theatre. «Για να επιβιώσουν οι ανεξάρτητες θεατρικές σκηνές πρέπει να επιβιώσουν τα μέλη τους. Απ’ τη στιγμή που έχουν σταματήσει οι επιχορηγήσεις απ’ τη μία και απ’ την άλλη έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι ομάδες που κάνουν ερασιτεχνικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα.» Από τον Ηρακλή του Ευριπίδη, την Ειρήνη του Αριστοφάνη, το Blasted της Sarah Kane, την Άγρια Μοναξιά, το Πέτρες στις Τσέπες του, ως το Αναπάντεχο, το Παρακαλώ Περιμένετε και την Τριλογία της Μήδειας, ο Γρηγόρης Παπαδόπουλος είναι ο ηθοποιός που ασκείται αδιάκοπα σε ό,τι του ανατίθεται, έτοιμος και ολοκληρωμένος για το επόμενο βήμα του. Αναμένουμε να τον απολαύσουμε στα Ανεμοδαρμένα Ύψη, της Έμιλυ Μπροντέ. Πολυξένη Σπυροπούλου ‘ Έχει φορέσει το προσωπείο της Ρεγάνης (σκην. Στ. Λιβαθινού), της Ισαβέλλας (σκην. Γ. Ρήγα), της Αγγέλα Παπαστάμου (σκην. Ενκ. Φεζολάρι), της Λαίδη Μακμπέθ(σκην. Αν.
11
№ 217
12
THEATRE
Ρεβή), της Ραυμόνδης (σκην. Γ. Αναστασάκη) αλλά και πολλά ακόμη. Πρόκειται για την Πολυξένη Σπυροπούλου, μια από τις πιο ταλαντούχες θεατρικές προσωπικότητες του ΚΘΒΕ. Άριστη απόφοιτος της Δραματικής Σχολής της Κρατικής Σκηνής με υπόβαθρο σπουδές στην Αρχαιολογία, πειραματίζεται αρχικά με ανεξάρτητες ομάδες και ΔΗΠΕΘΕ. Ανήσυχη και άκρως δημιουργική, παρουσιάζει τα δικά της πρότζεκτ(ΝόΝα- αυτοσχεδιασμοί, επινόηση, Μάγισσες WANTED-σωματικό θέατρο, Τι ξέρεις για τα όνειρα-αφηγηματική performance) και είναι υπεύθυνη για τη σχεδίαση και την εμψύχωση θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων. «Ως εμψυχώτρια αλλά και ως μητέρα, πιστεύω πως είναι πολύτιμα και απαραίτητα τα προγράμματα αυτά σε σχολεία, θέατρα, μουσεία, οπουδήποτε για να απογειώσουμε τον μαγικό κόσμο των παιδιών, αυτά είναι οι οδηγοί μας. Με αυτή την αφετηρία και με αφορμή θεατρικές συνθήκες και ρόλους προέκυψαν τα εργαστήρια που εμψυχώνω και με μεγάλους πια.» Για την Πολυξένη, οι λόγοι για να είναι κανείς αισιόδοξος για την πορεία των θεατρικών πραγμάτων της πόλης φαίνεται να υπερτερούν των οποιωνδήποτε δυσχερειών, «Έχουν ανοίξει νέα θέατρα, δημιουργούνται συνεχώς νέα σχήματα, λειτουργούν δραματικές σχολές, εργαστήρια, το Καλλιτεχνικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, νέοι άνθρωποι πειραματίζονται, το ΚΘΒΕ έχει εμφανώς ανθίσει. Ο κόσμος βλέπει θέατρο, ψάχνει, συζητάει, νιώθει, κρίνει, συγκινείται μέσα από γνήσιες στιγμές θεατρικής πράξης. Η πόλη είναι οι άνθρωποί της. Είμαι αισιόδοξη για τους ανθρώπους.» Χρήστος Στυλιανού Αιχμαλώτισε κοινό και κριτικούς με την πρόσφατη ερμηνεία του στην τραγωδία του Αισχύλου, «Επτά Επί Θήβας» σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις. Ό ίδιος θα χαρακτηρίζει ως κομβική για την καριέρα του τη συνεργασία με το Λιθουανό σκηνοθέτη, «Πιστεύω πως καταφέραμε και ξεπεράσαμε τις αμφιβολίες, τους εγωισμούς και τις αδυναμίες μας
για αυτό και δημιουργήσαμε κάτι πολύ ανθρώπινο και ειλικρινές -κάτι που ισχύει άλλωστε για όλη την παράσταση: μια άγρια αδερφική ανταγωνιστική σχέση θανάτου χωρίς να ειπώνεται τίποτα.» Κύπριος στην καταγωγή με σπουδές στις πολιτικές επιστήμες θα ασχοληθεί με το θέατρο ως μια ευρύτερη έννοια ενεργούς πολιτικής συμπεριφοράς και θα κλείσει πάνω από 10 χρόνια αξιό λογης θεατρικής παρουσίας στην πόλη μας. Άριστος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ επαληθεύει τις κρίσεις των δασκάλων του και πρωταγωνιστεί σε πληθώρα παραστάσεων της Κρατικής Σκηνής, από τον «Σοβαρό Ερνέστο» του Όσκαρ Ουάιλντ, στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, στην «Ελένη» του Ευριπίδη, στις τετραλογίες των «ΜΠΑΝΤΑ- ρισμένων» ως το «Βόϋτσεκ» του Μπύχνερ και την «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίτενμπεργκ κ. ά. Ταλαντούχος στο να μεταμορφώνεται πλήρως σε κάθε ρόλο που του ανατίθεται, ο Χρίστος Στυλιανού, αντιμετωπίζει το θέατρο ως ομαδική δουλειά και ένα παιχνίδι ισορροπιών με γνώμονα την έρευνα και την επίπονη εργασία. Παντρεμένος με την ηθοποιό Ελένη Θυμιοπούλου και πατέρας δυο κοριτσιών πιστεύει στον πλουραλισμό των θεατρικών πραγμάτων της πόλης και στο θέατρο ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Ορέστης Χαλκιάς Ο Ορέστης Χαλκιάς, ως παιδί ηθοποιών μεγάλωσε μέσα στο θέατρο. «Οι γονείς μου πολλές φορές με έπαιρναν μαζί τους επειδή απλά δεν είχαν που να με αφήσουν. Έτσι, μεγαλώνοντας, ήταν η φυσική εξέλιξη το να συμμετάσχω σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου και της Θεατρικής Ομάδας Πυλαίας.» Εισήχθη στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ με απώτερο στόχο τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ από όπου και αποφοίτησε με άριστα. Για τον ίδιο, ο ηθοποιός είναι μια ολότητα, φωνή, σώμα και νους όπου δεν είναι λίγες οι φορές που έχει να αντιμετωπίσει ανυπέρβλητες δυσκολίες. «Η διαφορά για έναν ηθοποιό της Κρατικής Σκηνής είναι ότι κινείται και δουλεύει σε ένα προστατευμένο περιβάλλον εξασφαλίζοντας τα νόμιμα δικαιώματά του, τα οποία πολλές φορές καταπατούνται στο
ελεύθερο θέατρο.» Από την καλλιτεχνική του συνάντηση με τον Μιχάλη Μαρμαρινό ως τη συμμετοχή του στο χορό στην «Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων», τη διδασκαλία του Ταξιάρχη Χάνου και τη συνεργασία του με τον Nikita Milivojevic και τον Γιάννη Καλαβριανό, ο Ορέστης Χαλκιάς κάνει λόγο για μια διαδρομή κομβικής καλλιτεχνικής σημασίας. Θα τον συναντήσουμε ως Λίντον στα «Ανεμοδαρμενα Ύψη» του Γιάννη Καλαβριανού και στην «Επιθεώρηση» του Χρήστου Παπαδημητρίου. Κωνσταντίνος Χατζησάββας Στις πρόβες της «Οικογενειακής Γιορτής» γνωρίσαμε έναν ηθοποιό χαμηλών τόνων, επίμονο και μελετηρό που άκουγε με προσοχή τη συζήτηση γύρω από το θέμα της παράστασης. Πάνω στη σκηνή αποκαλύφθηκε ένα ηχηρό ταλέντο πλήρως ανταποκρινόμενο στις απαιτήσεις του ρόλου. Ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας, φαίνεται να ακολουθεί πιστά τις συμβουλές του πρώτου δασκάλου του στο Εργαστήρι «Νέων Μορφών» και κατοπινό σκηνοθέτη του, Γιάννη Παρασκευόπουλου, να «ακούει» και να μην προαποφασίζει τίποτα για έναν ρόλο. Εργάτης του «ελεύθερου θεάτρου» για πολλά χρόνια θα βρεθεί στο κατώφλι του ΚΘΒΕ και θα συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις όπως στην «Ελένη» του Ευριπίδη, στον «Υμπύ Βασιλιά» του Ζαρύ Αλφρέντ, στο «Déjà Vu» του Κάφκα, στο «Debrayage» του Ντε Βος Ρεμί, στο «Βόϋτσεκ» του Μπύχνερ, στους «Επτά Επί Θήβας» του Αισχύλου κ..ά αναγνωρίζοντας στην Κρατική Σκηνή μια στέρεη θεατρική στέγη όπου μπορεί να είναι διαρκώς παραγωγικός και δημιουργικός. Ασχολείται χρόνια με το σπικάζ, εξασκώντας μέρος της τεχνικής του ως ηθοποιός και δεν διαπραγματεύεται ένα βασικό λόγο που αποφασίζει κάποιος να ασχοληθεί με την υποκριτική, «Να έχει άλλοθι να λέει και να κάνει πράγματα που υπό άλλες συνθήκες δε θα έκανε ποτέ.»
Μάρτιος 2017
13
№ 217
14
TIME TO FIT
Με την νέα τάση να επιτάσσει την αυτοβελτίωση σε σώμα και πνεύμα, στρεφόμαστε στους χώρους εκγύμνασης και ευεξίας της Θεσσαλονίκης που θα μας βοηθήσουν να βρούμε τον ρυθμό μας. Ειδικά στοχευμένοι χώροι που θα μας συστήσουν τις πολλές πτυχές της γιόγκα, μιας μορφής άσκησης πνευματικής όσο και σωματικής, του pilates, ενός συστήματος άσκησης που αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς, με αρχές την ακρίβεια και την αυτοσυγκέντρωση, της εναλλακτικής μορφής άσκησης μέσω χορού με στοιχεία της μεθόδου Axis Syllabus, αλλά και των εξειδικευμένων προγραμμάτων εκγύμνασης κι ενδυνάμωσης των γυμναστηρίων της πόλης.
Διαλογιστικό Κέντρο Σατυανάντα Γιόγκα Θεσσαλονίκης Το σύστημα της Σατυανάντα Γιόγκα είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο ολιστικό σύστημα της γιόγκα που δημιουργήθηκε με την έμπνευση του Σουάμι Σατυανάντα Σαρασουάτι και το οποίο είναι κατάλληλο για όλους. Είναι ένα εξελισσόμενο σύστημα που έχει τις ρίζες του στην παράδοση, προσαρμοσμένο ωστόσο στις ανάγκες του σήμερα. Στόχος της ολιστικής προσέγγισης είναι να αναπτυχθούν όλες οι πλευρές της προσωπικότητας ενός ατόμου: η φυσική, η νοητική , η συναισθηματική, η ψυχική και η πνευματική ώστε να οδηγηθεί κάποιος σε μια πιο αρμονική κατάσταση ύπαρξης. Με την άσκηση στη γιόγκα το άτομο απομακρύνει το άγχος και την ένταση και αποκτά καλύτερη υγεία, ευεξία και ζωτικότητα. Το σύστημα της Σατυανάντα Γιόγκα περικλείει όλους τους κύριους κλάδους της γιόγκα, όπως χάθα, ράτζα, γκυάνα, μπάκτι και κάρμα γιόγκα. Στο Διαλογιστικό Κέντρο Σατυανάντα Γιόγκα, που λειτουργεί στη Θεσσαλονίκη από το 1980, έχει κανείς τη δυνατότητα να γνωρίσει το σύστημα της Σατυανάντα Γιόγκα, μέσα από μια ποικιλία προγραμμάτων όπως: εβδομαδιαίοι κύκλοι γιόγκα (για αρχάριους και προχωρημένους), κύκλοι διαλογισμού, εξειδικευμένα προγράμματα (ράτζα γιόγκα, προετοιμασία για κρίγια γιόγκα, σχέσεις και επικοινωνία, εμβάθυνση στα τσάκρα, γιόγκα για μέλλουσες μητέρες, για παιδιά, για μουσικούς, τεχνικές αποτοξίνωσης της Χάθα Γιόγκα κλπ.), εξειδικευμένα σεμινάρια πάνω σε διάφορους κλάδους της Γιόγκα και άλλες τακτικές δραστηριότητες. Όλοι οι κύκλοι δίνονται από έμπειρους εισηγητές εκπαιδευμένους στο σύστημα Σατυανάντα Γιόγκα. *Διαλογιστικό Κέντρο Σατυανάντα Γιόγκα Θεσ/νίκης, Προξένου Κορομηλά 1, 2ος όροφος, Τ. 2310 283109, www.yoga-thessaloniki.gr Anahata Yoga Studio Το Anahata Yoga Studio ιδρύθηκε από την Έλενα Μουρατίδου, δασκάλα γιόγκα και Healthy Living Coach, με όραμα να μοιραστεί την πρακτική της γιόγκα σαν έναν ολιστικό τρόπο ζωής ανεξαρτήτως ηλικίας, σωματότυπου και φύλου. Στόχος της να διατηρηθεί ζωντανή η πλούσια παράδοση της γιόγκα με σεβασμό στις ρίζες της, προσαρμοσμένη στο Δυτικό τρόπο ζωής και προσιτή σε όλους. Με πάνω από 20 τάξεις την εβδομάδα, τo στούντιο προσφέρει μία ευρεία γκάμα μαθημάτων γιόγκα, όπως Hatha, Vinyasa, Aerial, Morning, CandleLight Yoga, Tai Yoga Massage, Γιόγκα Εγκυμοσύνης και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην πρακτική της Dharma και Θεραπευτικής Yoga. To Αnahata Yoga Studio μάλιστα είναι το μοναδικό Dharma Yoga Affiliated στούντιο στην Ελλάδα. Οι δάσκαλοι γιόγκα, γυμναστές, φυσικοθεραπευτές και Τai Massage Therapists του στούντιο, είναι όλοι τους άρτια εκπαιδευμένοι, εξειδικευμένοι στο αντικείμενο τους και πιστοποιημένοι από το Διεθνή Οργανισμό Γιόγκα «Yoga Alliance USA». Το στούντιο διοργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα, σεμινάρια και διαλέξεις για όσους θέλουν να εμβαθύνουν στο αντικείμενο. Προσφέρονται, τέλος, προγράμματα προσαρμοσμένα σε ηλικιωμένους καθώς και ευπαθείς ομάδες. Με τις εγγραφές να πραγματοποιούνται όλο το χρόνο και το πρώτο μάθημα πάντα δωρεάν, σας υποδέχεται σε ένα ζεστό και χαρούμενο περιβάλλον 230 τ.μ. με μότο: μαζί, απλά και σταθερά! *Anahata Yoga Studio, Θεμιστοκλή Σοφούλη 107, Καλαμαριά, Τηλ. 2315313844 Marga Yoga Η Marga Yoga είναι ένας νέος χώρος στην πόλη, όπου διδάσκεται Hatha Yoga για όλα τα επίπεδα ασκούμενων. H έμφαση είναι στην εναρμόνιση σώματος και νου. Η διδασκαλία γίνεται σε μικρά τμήματα των 5 ή 6 ατόμων. Ο δάσκαλος έτσι έχει προσωπική επαφή με κάθε μαθητή, γνωρίζοντας τις ανάγκες του και βοηθώντας τον εξατομικευμένα. Η φιλοσοφία του χώρου είναι ότι δεν αρκεί να φροντίζουμε το σώμα και την ψυχή μας μόνο μια συγκεκριμένη ώρα την εβδομάδα, όταν τον υπόλοιπο χρόνο ζούμε μέσα στο άγχος, με άπειρες προτεραιότητες πάνω από τον εαυτό μας. Ο σκοπός της Marga Yoga είναι να μας εκπαιδεύσει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Να φροντίζουμε τη στάση του σώματος, τη διατροφή μας, να σεβόμαστε τα όρια μας, τα σωματικά και τα συναισθηματικά. Μέσα από την πρακτική μας στην Marga Yoga ασκούμε το σώμα, ώστε να χαλαρώσει και να ηρεμήσει ο νους. Η Πασχαλιά Κασίδου, που είναι η ιδιοκτήτρια του χώρου, είναι Yoga Teacher και Rebirther-Breathworker. Διοργανώνει σεμινάρια στον χώρο της αλλά και retreat εκτός πόλης, με σκοπό την αυτογνωσία και την προσωπική ανάπτυξη. Στον χώρο γίνονται και ατομικές συνεδρίες Συνειδητών Αναπνοών (Rebirthing) αλλά και ιδιαίτερα μαθήματα θεραπευτικής γιόγκα, με τεχνικές BKS Iyengar και χρήση βοηθημάτων. *Marga Yoga, Μαρασλή 11, Τηλ. 6946461188, www.margayoga.gr Enter Pilates Το Studio Enter Pilates, ένα από τα πρώτα εξειδικευμένα στον χώρο του pilates, ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2011 στην οδό Εξαδακτύλου 5, υπό την διεύθυνση δύο πιστοποιημένων δασκάλων pilates, της Δήμητρας Ατσαβέ, απόφοιτο ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ, και της Ιωάννας Γεωργιάδου, απόφοιτο της ανωτέρας επαγγελματικής σχολής χορού Άννα Πέτροβα. Από τον Νοέμβριο του 2015 το studio μεταφέρθηκε σε έναν όμορφο, φωτεινό χώρο, πλήρως εξοπλισμένο με όργανα pilates στο κέντρο της πόλης. Η άρτια εκπαίδευση και η εμπειρία των δασκάλων κάνουν το Enter Pilates να ξεχωρίζει. Το στοιχείο όμως που κάνει τη διαφορά είναι η φιλοσοφία που διακρίνει το μάθημα: Ολιγομελή τμήματα πέντε ατόμων ανά δασκάλα, όπου ο κάθε μαθητής ακολουθεί το δικό του προσωπικό πρόγραμμα, προσαρμοσμένο στις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις του σώματός του. Το studio λειτουργεί από Δευτέρα έως Παρασκευή, 9πμ με 9μμ, με οκτώ τμήματα διάρκειας 1,5 ώρας το καθένα και το Σάββατο με ένα τμήμα στις 10:30. Το πρώτο μάθημα δωρεάν. *Enter Pilates, Μητροπόλεως 110 με Εθνικής Αμύνης 3, 2ος όροφος, Τηλέφωνο: 2314 027 427, www.enter-pilates.gr
photo: Θώμη Τζήμου
Μάρτιος 2017
15
Μαθήματα σύγχρονου χορού βασισμένα στο Axis Syllabus Axis: ένας άξονας γύρω από τoν οποίo μπορεί να περιστραφεί μία άρθρωση./ Syllabus: ένα σύνολο κινητικών δεξιοτήτων. Το Axis Syllabus είναι ένα σύστημα ανάλυσης της κίνησης που συγκεντρώνει τεκμηριωμένη πληροφορία σχετικά με την εκπαίδευση του σώματος και την πρακτική της κίνησης. Οι πληροφορίες λαμβάνονται από αρχές που υπάρχουν στη φύση, από επιστήμες όπως η ανατομία, βιομηχανική της κίνησης, φυσική καθώς και σωματικές πρακτικές με στόχο να διδάσκει τους ανθρώπους πώς να κινηθούν πιο αποδοτικά. Η Axis Syllabus Research Community ανανεώνει συνεχώς τα επιστημονικά δεδομένα μέσα από μια διαδικασία συνεχούς έρευνας και ανταλλαγής. Η Καπουσίδου Βάια είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική, Απόφοιτος Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού ΊΡΙΣ’, κάτοχος MFA Choreographing Live Art (UK) και δασκάλα Pilates. Είναι εκπαιδευόμενη δασκάλα της μεθόδου Axis Syllabus, στοιχεία της οποίας εισάγει στη διδασκαλία σύγχρονου χορού στο Enter Pilates Studio από το 2016. Απευθύνεται σε χορευτές κάθε επιπέδου και σε ανθρώπους που θέλουν να βελτιώσουν τις κινητικές τους δεξιότητες. Το πρώτο μάθημα δωρεάν. *Enter Pilates, Μητροπόλεως 110 με Εθνικής Αμύνης 3, 2ος όροφος, Τηλέφωνο: 2314 027 427, www.axissyllabus.org Ashtanga Yoga Thessaloniki Μετά από πολυετή εκπαίδευση και εμπειρία στη διδασκαλία της γιόγκα και μέσα από τη συνεχή επαφή και την κοινή τους αγάπη για την αστάνγκα, δυο δασκάλες αποφάσισαν να συμπορευτούν στην πρώτη και μοναδική σχολή στην Θεσσαλονίκη αφιερωμένη στην συστηματική άσκηση της ashtanga yoga. Η ashtanga είναι ένα ολοκληρωμένο παραδοσιακό, φιλοσοφικό και συγχρόνως πρακτικό σύστημα που οδηγεί στην ολόπλευρη υγεία και εξέλιξη, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και μεθοδολογία. Μέσα από συγκεκριμένη ακολουθία σωματικών στάσεων (asana), συγχρονισμένων με την αναπνοή (vinyasa) και την οπτική εστίαση (drishti), η πρακτική γίνεται ένας διαλογισμός σε κίνηση. Η Νατάσα Συμεωνίδου και η Δήμητρα Μαναβοπούλου, με υπευθυνότητα και φροντίδα μοιράζονται αυτήν τη μοναδική μέθοδο που προσφέρει ισορροπία και αρμονία σε κάθε επίπεδο, με μαθητές κάθε ηλικίας, ιδιαιτερότητας ή εμπειρίας, με μαθήματα καθοδηγούμενα και ατομικής καθοδήγησης σε περιβάλλον τάξης (mysore). Παραδίδονται επίσης μαθήματα χάθα, γιόγκα για παιδιά και για άτομα με ξεχωριστές ανάγκες και προσφέρονται μαθήματα σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Με πιστοποίηση από τον Manju Pattabhi Jois, τον γιο του ιδρυτή της αστάνγκα, Sri K Pattabhi Jois και καταχώρηση στη διεθνή λίστα δασκάλων αστάνγκα, καθώς και στον διεθνή οργανισμό Yoga Alliance. Ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Αστάνγκα Βινυάσα Γιόγκα Ελλάδας. Διεξάγονται σεμινάρια και διαλέξεις με διεθνώς διακεκριμένους δασκάλους. Ο φιλόξενος χώρος τους βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στην οδό Βαλαωρίτου 20. *Ashtanga Yoga Thessaloniki, Βαλαωρίτου 20, 6ος όροφος,Τηλ. 6936524761, 6944397510, www.ashtangayogathessaloniki.com, Fb: Ashtanga Yoga Thessaloniki PS training Μια ομάδα έμπειρων επαγγελματιών του χώρου του αθλητισμού και της διατροφής, αποτελεί τους συντελεστές του PStraining. Είναι ίσως ο μοναδικός ιστότοπος στον οποίο συνυπάρχουν οι υπηρεσίες του personal training και της διατροφής-διαιτολογίας. Η πολύχρονη ενασχόληση των προπονητών της στο χώρο του fitness, τους καθιστούν κατάλληλους ακόμη και για τους πιο απαιτητικούς. Είτε έχετε σαν στόχο την απώλεια βάρους, είτε τη γενική βελτίωση της φυσικής σας κατάστασης, η PS training έχει τη λύση για εσάς μέσω του εξατομικευμένου προγράμματος που σας παρέχει. Η προσωπική προπόνηση (personal training) με την ομάδα της PS training πλεονεκτεί έναντι των συμβατικών μεθόδων εκγύμνασης στον τομέα της ευελιξίας, καθώς οι συνεδρίες πραγματοποιούνται σε όποιον χώρο επιλέξετε εσείς, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Επίσης, στην προσπάθεια να συνεχιστεί με αμείωτο ενδιαφέρον η προσωπική σας βελτίωση και προς αποφυγή της ρουτίνας, οργανώνονται προπονήσεις εξωτερικού χώρου όπως trail running, κολύμβηση, ποδηλασία και άλλα. * pstraining.gr, e-mail:mailto:info@pstraining.gr, Τηλ: 6939824557, 6945269632 Level SportsHall Το Level SportsHall δραστηριοποιείται στον χώρο του fitness τα τελευταία τρία χρόνια, κάνοντας trend την σωστή και συστηματική άσκηση, συμβαδίζοντας με τις πιο σύγχρονες εξελίξεις στον χώρο του μαζικού αθλητισμού. Ο Στέλιος και ο Μανώλης μαζί με μια κορυφαία ομάδα συνεργατών φυσικής αγωγής έχουν δημιουργήσει ένα χώρο με αγάπη και διάθεση προσφοράς προς τον άνθρωπο. Το περιεχόμενο των προγραμμάτων άσκησης σχεδιάζεται σύμφωνα με τις βασικές προπονητικές αρχές, προσαρμοσμένες στις ανάγκες των αθλούμενων, συμβαδίζοντας πάντα με τις πιο τελευταίες και σύγχρονες εξελίξεις στον χώρο του μαζικού αθλητισμού. Στις αίθουσες λειτουργούν προγράμματα Les Mills, trx, cross training, stott pilates reformer, μαθήματα ορθοσωμικής, group training και personal training. Το γυμναστήριο διαθέτει ολοκληρωμένες λύσεις σε μια αναζήτηση εκγύμνασης και ευεξίας, μετατρέποντας τη γυμναστική σε μια μοναδική εμπειρία άσκησης, καθιστώντας το σημείο αναφοράς στον χώρο του fitness. *Level SportsHall, Βενιζέλου 7, Καλαμαριά, Τηλ. 2310436369 Alterlife Boutique Ένα διαφορετικό γυμναστήριο μας περιμένει με το όνομα Alterlife Boutique σε έναν ζεστό χώρο στην περιοχή της Καλαμαριάς. Πρόκειται για έναν πολυτελή χώρο με υπερσύγχρονο εξοπλισμό υψηλών προδιαγραφών, που δίνει νέα πνοή και ενέργεια, ενώ παράλληλα αποτελεί τον ιδανικότερο προορισμό απόδρασης και αναζωογόνησης στην καθημερινότητα. Το Alterlife προσφέρει τη δυνατότητα στους ενδιαφερόμενους να δοκιμάσουν τα ειδικά του προγράμματα γυμναστικής και άσκησης που χαρίζουν πρωτόγνωρη εμπειρία σε κάθε προπόνηση, η οποία πραγματοποιείται σε small group personal training, από 1 μέχρι 4 άτομα. Τα αποτελέσματα, που θα φανούν μάλιστα μέσα στον πρώτο μήνα, βασίζονται στα εξειδικευμένα προγράμματα του γυμναστηρίου, από τα οποία ξεχωρίζουμε τα δυναμικά Love your body, Total make over και Empower yourself, καθώς και στην υποστήριξη από το επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό του. Το γυμναστήριο Alterlife Boutique σας καλεί να εμπιστευτείτε τους έμπειρους γυμναστές του και να ξεκινήσετε ένα μοναδικό πρόγραμμα fitness με γνώμονα την ενδυνάμωση, την αυτοβελτίωση και την αγάπη για το σώμα στην Καλαμαριά. *Alterlife Boutique, Δημοκρίτου 32Α και Σίμου Λιανίδη, Τηλ. 2310486420, 6955415173, www.alterlife.gr
№ 217
16
19o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤEΡ ΙΣΤΟΡIΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (3-12/3) 1. NEW ENTRIES
12 ΛOΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠAΤΕ Κύα Τζήμου
Τ
εκμηρίωση. Στις εποχές που διανύουμε η λέξη αποκτά βάρος μεγατόνων. Στη δίνη ενός ανεμοστρόβιλου ειδήσεων, εικόνων και μαρτυριών που αδυνατούμε να τεκμηριώσουμε την αλήθεια τους, με μια αθρόα και συνεχή τροφοδοσία ειδήσεων χωρίς ανιχνευτή αλήθειας, ο κινηματογράφος τεκμηρίωσης γίνεται αναγκαίος. Πώς θα ακούσουμε τις ιστορίες πίσω από την είδηση, μπροστά στον εκκωφαντικό θόρυβο των πηχυαίων τίτλων που εμφανίζονται στις οθόνες των υπολογιστών μας; Μπροστά στην ασαφή και ανολοκλήρωτη εικόνα των γεγονότων ανοίξτε τα μάτια και τ΄αυτιά σας, γιατί αυτές οι εικόνες ήρθαν για να μείνουν. Δεν θα αλλάξουν την αλήθεια τους το επόμενο λεπτό, δεν θα καταρριφθούν στην επόμενη δημοσίευση. Θα ειπωθούν με τον τρόπο που τους αρμόζει. Με σεβασμό, με μαρτυρίες, με επί τόπου κινηματογράφηση, με αναζήτηση στην ιστορία, με έρευνα και καταγραφή. Το ντοκιμαντέρ έχει να σου πει και να σου μάθει πολλά, να σε κάνει κοινωνό του παγκόσμιου γίγνεσθαι, να σε ταξιδέψει στην άκρη του κόσμου, να σε συστήσει σε αφανείς και επώνυμους ήρωες, να σου φανερώσει κόσμους αόρατους, να σου δείξει τον κόσμο οδηγώντας σε στους πιο δύσκολους δρόμους. Για όλα αυτά και για άλλα πολλά που για 10 μέρες θα είσαι και πάλι στις ουρές για να δεις μέσα απ΄το "παράθυρο στον κόσμο". Η νέα ομάδα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου είναι έτοιμη, μετά την επιτυχημένη διοργάνωση του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, να δεχτεί και την πρόκληση της διοργάνωσης του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα (3-12 Μαρτίου 2017). Στα ηνία η Διευθύντρια, Ελίζ Ζαλαντό, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής, Ορέστης Ανδρεαδάκης και ο Υπεύθυνος Προγράμματος, Δημήτρης Κερκινός. Και φυσικά θα κινδυνέψετε να χαθείτε στους φεστιβαλικούς δρόμους. Ο άθλος της επιλογής ανάμεσα στις 213 ταινίες του Φεστιβάλ μοιάζει ακατόρθωτος. Γι΄αυτό κι εμείς φτιάξαμε τον πιο πλήρη οδηγό και αυτού του φεστιβάλ. Όλα όσα πρέπει να ξέρετε. Προσδεθείτε.
Τα νέα τμήματα που θα εγκαινιασει φέτος η διοργάνωση ήρθαν για να μείνουν με πρώτη τη δημιουργία Διαγωνιστικού Τμήματος στο οποίο θα συμμετάσχουν πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες απ’ όλο τον κόσμο. Με αυτήν την αλλαγή, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης εναρμονίζεται με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου (που έχει εδώ και χρόνια διαγωνιστικό τμήμα με πρώτες ή δεύτερες ταινίες δημιουργών απ’ όλον τον κόσμο), ενώ σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωσή του «το φεστιβάλ ενισχύεται και αποκτά ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στο εξαιρετικά ανταγωνιστικό πεδίο των φεστιβάλ ντοκιμαντέρ παγκοσμίως». Στα βήματα των μεγάλων φεστιβάλ όπως η Μπερλινάλε και το Σαν Σεμπαστιάν όπου το culinary cinema υπάρχει πλέον ως ξεχωριστό τμήμα, η ενότητα Food vs. Food ήρθε να καλύψει το κενό. Το φαγητό, βλέπετε, είναι η τάση στην καθημερινότητά μας είτε ως ανάγκη είτε ως απόλαυση και οδηγός στην ψυχαγωγία και είναι απολύτως θεμιτό να γίνει και πρωταγωνιστής στη νέα ενότητα του Φεστιβάλ. Ο κινηματογράφος γίνεται το αντικείμενο μελέτης σε άλλη μια νέα ενότητα που εγκαινιάζεται φέτος με τίτλο Σινεμά και μας ξεναγεί σε ρεύματα και αξέχαστες στιγμές της έβδομης τέχνης, ενώ η πρωτοπορία είναι αυτή που χαρακτηρίζει την τέταρτη πρωτιά του ΦΝΘ, τη νέα ενότητα που ακούει στο όνομα Film Forward.»
2. Το Διαγωνιστικό που του αξίζει Έπρεπε να περιμένουμε 19 χρόνια και μια αλλαγή διεύθυνσης για να αποκτήσει αυτό το διεθνώς αναγνωρισμένο Ντοκιμαντέρ της πόλης μας, το Τμήμα που επιβάλλεται να υπάρχει σε κάθε φεστιβάλ της δυναμικής και της πολυπλοκότητας του ΦΝΘ. Τα ντοκιμαντέρ που θα έχουν τη δυνατότητα να διαγωνιστούν είναι οι πρώτες και δεύτερες ταινίες τεκμηρίωσης μεγάλου μήκους (άνω των 50 λεπτών) σκηνοθετών απ’ όλο τον κόσμο, που δεν έχουν πραγματοποιήσει πρεμιέρα στην Ελλάδα. Το διαγωνιστικό τμήμα περιλαμβάνει φέτος 12 ταινίες, ενώ τρεις από αυτές είναι ελληνικής παραγωγής: το Village Potemkin του Δομίνικου Ιγνατιάδη που ακολουθεί τον Δομίνικο, πρώην χρήστη ουσιών, να περιπλανιέται στην Αθήνα, το Πού είσαι Σιγκάλ; του Άγγελου Ράλλη, που μας μεταφέρει στο Σιγκάλ του Β. Ιράκ και το The Extra Mile της Βικτώριας Βελοπούλου επικεντρωμένο στον Λευτέρη που συμμετέχει στο πιο δύσκολο τρίαθλο του κόσμου με έναν σημαντικό σκοπό: να ευαισθητοποιήσει το κοινό για άτομα με κινητικές και νοητικές δυσκολίες. Από τις υπόλοιπες ξεχωρίσαμε το Το Βελγικό Ιερό Νερό/Sacred Water του Ολιβιέ Ζουρντέν που εξερευνά τη σεξουαλικότητα των γυναικών στη Ρουάντα σε μια αναζήτηση του νερού που αναβλύζει από το γυναικείο σώμα και αποκαλύπτει με χιούμορ, αυθορμητισμό και χωρίς ίχνος ντροπής το μυστήριο της γυναικείας ηδονής. Το ινδικό Machines του Ραχούλ Τζέιν, μια εικαστικά συναρπαστική ματιά στο εσωτερικό ενός γιγαντιαίου εργοστασίου κλωστοϋφαντουργίας στην Ινδία, που διερευνεί το νόημα της σύγχρονης εργασίας, της εκμετάλλευσης, και του ανθρώπινου κόστους της μαζικής παραγωγής στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας. Το καναδέζικο Οι Μεγάλοι Ινδιάνοι της Ροκ / Rumble: The Indians Who Rocked the World της Κάθριν Μπέινμπριτζ, που διερευνά την ιστορία ενός ουσιαστικού, ζωτικής σημασίας κεφαλαίου, που ώς τώρα δεν είχε γραφτεί, για τη βαθιά επιρροή των αυτόχθονων Αμερικανών μουσικών στην αμερικανική και διεθνή ποπ κουλτούρα.
17
Μάρτιος 2017
3. Food stories Είναι η μανία της εποχής. Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς για κάποια συνταγή θα μιλούν. Δεν χρειάζεται πια να τηλεφωνείς στη γιαγιά σου για να μάθεις, εκατοντάδες foodbloggers έχουν ρωτήσει ήδη τη δικιά τους. Άλλοι τόσοι σεφ, μάγειρες και μαγείρισσες σου μαγειρεύουν από αυγά μέχρι ασπίκ πέστροφας στην οθόνη της τηλεόρασης. Το φεστιβάλ με αυτήν την ενότητα έχει σκοπό να σε πάει ένα βήμα μακρύτερα από το μάτι της κουζίνας σου. Το φαγητό, απόλαυση αλλά και εργαλείο εκμετάλλευσης, πολύτιμο αγαθό σε αφθονία ή έλλειψη, είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο νέο τμήμα Food vs. Food του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Ιστορίες που συνδέουν γεύσεις, ζωή, έρωτα, αλλά και τη σκοτεινή όψη του ανθρώπου, αποτυπώνονται στα ντοκιμαντέρ τα οποία πιάνουν το νήμα του φαγητού από την καλλιέργεια, περνούν στην παραγωγή και φτάνουν είτε στο τραπέζι μας, είτε σε νέα γαστρονομικά επίπεδα. Ιδιαίτερο είδος του ντοκιμαντέρ, το culinary cinema υπάρχει πλέον ως ξεχωριστό τμήμα σε μεγάλα φεστιβάλ όπως η Μπερλινάλε και το Σαν Σεμπαστιάν. Ανάμεσα στις συνολικά 10 ταινίες της ενότητας δείτε την Αγιορείτικη Μαγειρική Κληρονομιά του Χρήστου Ματζώνα, ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο και τις γεύσεις, με παραδοσιακές συνταγές που διασώζονται και εξελίσσονται με τη μαεστρία των μοναχών του Αγίου Όρους. Το απίστευτο success story μιας ομάδας ιδεαλιστών οι οποίοι πριν από τριάντα χρόνια μετέτρεψαν μια πάμφτωχη περιοχή της Ισπανίας σε διεθνώς αναγνωρισμένο «ναό» του κρασιού, στο Πριοράτ του Νταβίντ Φερνάντεθ ντε Κάστρο (Ισπανία). Την ένοχη όψη της σοκολάτας, ως προϊόν εργασίας παιδιών-σκλάβων σε αφρικανικές φυτείες κακάο, στο ντοκιμαντέρ Φάκελος: Σοκολάτα της Μπέντε Φόρερ (Ολλανδία) και τα Μυρμήγκια σε μια Γαρίδα του Μαουρίς Ντέκερς (Ολλανδία) όπου καταγράφεται η μεγάλη πίεση και η πρόκληση που αντιμετώπισε ο χαρισματικός σεφ του Ρενέ Ρετζέπι, ώστε το εστιατόριό του να παραμείνει αντάξιο της φήμης του. Η γενναιόδωρη
ιστορία του Κώστα, ο οποίος εμπνεύστηκε την κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», χαρίζοντας δωρεάν γεύματα σε όσους συνανθρώπους μας τα έχουν ανάγκη στο Εγώ, ο άλλος άνθρωπος του Λουκά Αγέλαστου και της Σπυριδούλας Γκούσκου.
4. Δυο ξεχωριστοί Ιταλοί
Οι Γιέρβαντ Τζανικιάν και Άντζελα Ρίτσι Λούκι γεννήθηκαν το 1942 και από τις αρχές του ’70 ζουν και δουλεύουν μαζί. Θεωρούνται παγκοσμίως δεξιοτέχνες στην ανασύνθεση, αφηγηματική και αισθητική, σπάνιου αρχειακού υλικού από τον 20ο και 21ο αιώνα. Καταπιάνονται με τα μεγαλύτερα ζητήματα της σύγχρονης ιστορίας, μέσα όμως από τα μάτια των ηττημένων και των αφανών ηρώων της. Δική τους, πρωτότυπη εφεύρεση που ονομάζουν «αναλυτική κάμερα» και η οποία επεξεργάζεται εκ νέου το αρχειακό υλικό, γεννώντας νέες αφηγήσεις και νοήματα Το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, μέρος της ενότητας >> Film Forward, αποτελείται από πέντε ταινίες και δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να γνωρίσει το έργο των Ιταλών κινηματογραφιστών, λίγο πριν τη συμμετοχή τους στη Documenta 14, που ξεκινά στις 8 Απριλίου 2017 στην Αθήνα. Ο φασισμός, η βαρβαρότητα της αποικιοκρατίας, οι πόλεμοι που συγκλόνισαν τον κόσμο και η μετανάστευση, είναι βασικά θέματα στο σινεμά τους. Οι εικόνες τους σε στοιχειώνουν: πολιτικές κι ανατρεπτικές, εξωτικές αλλά και εφιαλτικές, κουβαλούν έντονο συναισθηματικό φορτίο. Δείτε οπωσδήποτε το Ω, Άνθρωπε! (2004), μέρος της «Τριλογίας του Πολέμου», που ζουμάρει σε πρόσωπα και σώματα που εκφράζουν τη φρίκη και τον τρόμο των ένοπλων συγκρούσεων.
5. Ένας ασυμβίβαστος Ρώσος
Ο ουκρανικής καταγωγής, μαχητικός ρώσος ντοκιμαντερίστας, Βίταλι Μάνσκι δε διστάζει να αποκαλύψει τους μηχανισμούς προπαγάνδας της Βόρειας Κορέας ή να αποτυπώσει τις πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσία και τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία. Ένα θέμα που βρίσκεται μονίμως στην επικαιρότητα, οι σχέσεις Ουκρανίας - Ρωσίας, έχουν
πρωταγωνιστικό ρόλο στις ταινίες του, πυροδοτώντας όχι μόνο τον διάλογο, αλλά και αντιδράσεις από τις αρχές. Ο 54χρονος Μάνσκι θα είναι παρών στη Θεσσαλονίκη και θα μοιραστεί μαζί μας τα μυστικά της τέχνης του. Το 2014 οι συγκρουσιακές του απόψεις, του κόστισαν την κρατική επιχορήγηση προς το ArtDocFest, το οποίο διηύθυνε. Από το 2015 ζει στη Λετονία. Από τα συνολικά 30 ντοκιμαντέρ του, το Φεστιβάλ επιλέγει επτά αντιπροσωπευτικά: Στο αποκαλυπτικό Κάτω από τον Ήλιο (2015), o Μάνσκι, έχοντας εξασφαλίσει άδεια γυρισμάτων από το καθεστώς της Βόρειας Κορέας, εκθέτει τη φαινομενικά αψεγάδιαστη ζωή των πολιτών της χώρας, αποκαλύπτοντας τους μηχανισμούς προπαγάνδας και ανελευθερίας. Ηρωίδα του, ένα οκτάχρονο κορίτσι που προετοιμάζεται για τους εορτασμούς των γενεθλίων του πρώην ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ιλ. Ένα τολμηρό ταξίδι επιχειρεί στο φιλμ Αγωγός (2013). Ακολουθεί στα ενδότερα της χώρας τον εμβληματικό για τη Ρωσία αγωγό που συνδέει τη Δυτική Σιβηρία με τη Δυτική Ευρώπη, αναδεικνύοντας μια εντυπωσιακή ανθρωπογεωγραφία γεμάτη αντιθέσεις.
№ 217
18
6. Music makes the world go round
7. Το σινεμά μπροστά στην κάμερα
Τρεις κορυφαίες ροκ μπάντες σε εκρηκτικές εμφανίσεις ήγουνται μουσικά ντοκιμαντέρ που θα δούμε στο πολυαγαπημένο καθιερωμένο τμήμα της Μουσικής, στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Let’s rock & roll με τους Rolling Stones στην περιοδεία τους στη Λατινική Αμερική με στάση Κούβα: Οι Rolling Stones ολέ ολέ ολέ!: Ταξιδεύοντας στη Λατινική Αμερική του Πολ Ντάγκντεϊλ (ΗΠΑ-Ηνωμένο Βασίλειο). Λίγο πριν την 20η επέτειό τους, οι Placebo δίνουν συναυλίες σε 10 ρωσικές πόλεις στο Placebo: Alt. Russia του Τσάρλι Τάργκετ-Άνταμς (Ηνωμένο Βασίλειο) και μπαίνουν στα άδυτα της εναλλακτικής καλλιτεχνικής σκηνής της χώρας. Τον Αύγουστο του 2015 οι Σλοβένοι Laibach έγιναν η πρώτη ξένη ροκ μπάντα που έπαιξε ποτέ live στη Βόρεια Κορέα. Το ντοκιμαντέρ Ημέρα απελευθέρωσης των Μόρτεν Τράαβικ και Ούγκις Όλτε (Νορβηγία, Λετονία) καταγράφει αυτό το γεγονός ορόσημο, αλλά και δυο κουλτούρες που δεν μοιάζουν να συναντιούνται ποτέ.
«Στη μυθοπλασία ο σκηνοθέτης είναι Θεός. Στο ντοκιμαντέρ ο Θεός είναι ο σκηνοθέτης», έχει πει ο Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ο κινηματογράφος πρωταγωνιστεί σε μια νέα ενότητα που εγκαινιάζεται φέτος με τίτλο Σινεμά και μας ξεναγεί σε ρεύματα και αξέχαστες στιγμές της έβδομης τέχνης. Για αρχή φέτος η ενότητα κάνει το boom της με μια διεθνή πρεμιέρα και focus στον Άλφρεντ Χίτσκοκ (το 78/52 του Αλεξάντρ Ο. Φιλίπ (ΗΠΑ) αναλύει τη θρυλική σκηνή στο ντους από το φιλμ Ψυχώ του Άλφρεντ Χίτσκοκ και διεισδύει στο μυαλό μιας ευφυίας που ενέπνευσε), αλλά και στον αγαπημένο του Φεστιβάλ Αμπάς Κιαροστάμι (το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ Πήγαινέ με Σπίτι, θα προβληθεί στο 19ο ΦΝΘ και το 76 Λεπτά και 15 Δευτερόλεπτα, ένα συγκινητικό πορτρέτο του έργου και της ζωής του σκηνοθέτη από τον επί 25 χρόνια συνεργάτη και φίλο του Σεϊφολά Σαμαντιάν. Δείτε όμως και το Η Αποφοίτηση της Κλερ Σιμόν που αναφέρεται στη θρυλική σχολή Κινηματογράφου La Fémis, απ’ όπου αποφοίτησαν όλοι οι μεγάλοι του κλασικού γαλλικού σινεμά.
8. ISIS, τρομοκρατία και πρόσφυγες Το 2015, 800.000 άνθρωποι πέρασαν από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου οδεύοντας προς την Κεντρική Ευρώπη. Ταξίδι δύσκολο, ατελείωτο, με αβέβαιο φινάλε: Refugee Highway του Χρόνη Πεχλιβανίδη. Πρόσφυγες και νησιώτες: σχέση πολύπλοκη, αλλά και τρυφερή, ποτισμένη με φόβο αλλά και ελπίδα. Eyes of Exodus της Alexandra Liveris. Έχει όρια η σάτιρα; Καθηλωτικές μαρτυρίες πριν και μετά το τραγικό χτύπημα στα γραφεία του Charlie Hebdo, αλλά και μια αντιτρομοκρατική φάρσα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, δίνουν απαντήσεις στο Πεθαίνοντας στο Γέλιο του Στέλιου Κούλογλου.
9. Εϊπίδη’s Choice
Ο πρώην διευθύντης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου διαλέγει 10 ντοκιμαντέρ πρόσφατης παραγωγής (2005 - 2013). Ο άνθρωπος που ουσιαστικά ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ πριν 18 χρόνια, είναι ο απόλυτος ειδήμων για να συγκεντρώσει τα καλύτερα σε μια Carte Blanche. Μερικά μπορεί να τα έχετε δει σε προηγούμενες διοργανώσεις, για τα υπόλοιπα η συμβουλή μου είναι μία: Δείτε τα όλα. Must Ο Απατεώνας του Μπαρτ Λέιτον (2011, Μεγ. Βρετανία-Ισπανία-ΗΠΑ, ένα ντοκιμαντέρ θρίλερ για την εξαφάνιση ενός παιδιού, Οι Τελευταίες Μέρες του Σισμαρέφ του Γιαν Λάουτερ (2008, Ολλανδία) που καταγράφει το χρονικό μιας οικολογικής καταστροφής, που προκαλείται λόγω της τήξης των πάγων και το εξαιρετικό Αποκλεισμός του Σεργκέι Λοζνίτσα (2005, Ρωσία), για την πολιορκία του Λένινγκραντ, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
10. Φοβού τους Έλληνες ΚΑΙ ντοκιμαντέρ φέροντΑς
64 (από τα 110 που συνολικά έθεσαν υποψηφιότητα) ελληνικά ντοκιμαντέρ θα προβληθούν στο 19ο ΦΝΘ, τόσο στο διεθνές πρόγραμμα, όσο και στο ελληνικό πανόραμα. Πολιτική, κοινωνία, προσωπικές ιστορίες, ανθρώπινα δικαιώματα, τέχνη και φαγητό, βρίσκονται φέτος στο επίκεντρο των ελληνικών ταινιών. Ξεχωρίσαμε το Greek Animal Rescue του Μενέλαου Καραμαγγιώλη που επικεντρώνει σε ομάδα εθελοντών που φροντίζουν αδέσποτα στον Ασπρόπυργο κι έναν σύλλογο από το Λονδίνο που νοιάζεται για τα εγκαταλελειμμένα ζώα της Ελλάδας, μια Ελλάδα που αλλάζει και φλέγεται στις Μνήμες του Νίκου Καβουκίδη που αφορά στην κρίσιμη περίοδο 1936-1952. Φέτος κλείνει ένας αιώνας από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Εκατό χρόνια με όνειρα, ελπίδες, πολέμους, καταστροφές και εξεγέρσεις χώρεσαν στην Μεγάλη Ουτοπία του Φώτου Λαμπρινού. Το Συρματόπλεγμα, Γεντί Κουλέ Τόπος Μνήμης της Ομάδας Ντοκιμαντέρ Δήμου Νεάπολης Θεσσαλονίκης, απλά και μόνο γιατί είσαι Θεσσαλονικιός και σε νοιάζει η ιστορία της πόλης σου. Κρίση στο ζενίθ. Οικονομικά «πραξικοπήματα». Και οι παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε Ιταλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρο και Ελλάδα: This is Not a Coup του Άρη Χατζηστεφάνου μήπως και βγάλει καμιάν άκρη. Σε μια λαϊκή παραλία στην Τεργέστη της Ιταλίας, ένας τοίχος χωρίζει ακόμη και σήμερα τους άντρες από τις γυναίκες. Μια τραγικωμωδία για την ανθρώπινη φύση, τα σύνορα και τις ταυτότητες: Η Τελευταία Παραλία των Θάνου Αναστόπουλου και Νταβίντ Ντελ Ντεγκάν. Μια κινηματογραφική βόλτα στην πολυτάραχη ζωή και το έργο της διεθνώς καταξιωμένης συγγραφέως Άλκης Ζέη. Μια διαδρομή που κουβαλά την ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα: Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης της Μαργαρίτας Μαντά. Ένας σταρ του Μπόλιγουντ ρισκάρει την καριέρα του στην μάτσο κινηματογραφική βιομηχανία της Ινδίας. Θέλει να αλλάξει το πώς οι άνδρες αντιμετωπίζουν τις γυναίκες στη χώρα του, στο The Snake Charmer της Νίνας Μαρίας Πασχαλίδου. Στο Man at Home των Στρατή Βογιατζή και Κωνσταντίνου Κουκούλη ακολουθούμε τον Μάσιμο από την Αιθιοπία, ένας από τους χιλιάδες άστεγους της Αθήνας που ζωγραφίζει ασταμάτητα μέσα στο παράπηγμά του, όπως ένας μοναχός αφοσιώνεται στο δικό του προσωπικό δρόμο.
19
Μάρτιος 2017
12. Φεστιβάλ δεν είναι μόνο ταινίες
11. Τα μεγάλα ονόματα Αν είστε από αυτούς που αναζητάτε εγγυημένα και βραβευμένα ντοκιμαντέρ που έχουν ήδη διακριθεί κατασκευασμένα από έμπειρους κινηματογραφιστές έχουμε μερικά must για σας: Το Tower του Κιθ Μέιτλαντ (ΗΠΑ) αναπαριστά με συναρπαστικό, πρωτότυπο τρόπο ένα από τα πρώτα περιστατικά μαζικής δολοφονίας στις ΗΠΑ (τον Αύγουστο του 1966 ένας οπλισμένος άντρας στο πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν πυροβόλησε 16 ανθρώπους και τραυμάτισε 33) χρησιμοποιώντας κινούμενα σχέδια τα οποία εναλλάσσει με πραγματικά ντοκουμέντα. Στο Austerlitz, του Σεργκέι Λοζνίτσα (Γερμανία), ο σπουδαίος ουκρανός δημιουργός, στήνει την κάμερά του σε ένα πρώην ναζιστικό στρατόπεδο και καταγράφει την εμπορευματοποίηση της φρίκης. Στο Safari του αγαπημένου Ούλριχ Ζάιντλ (Αυστρία) καλοζωισμένοι δυτικοί διοργανώνουν εκδρομές για σαφάρι στη Ναμίμπια.Ψυχαγωγούνται, σκοτώνουν άγρια ζώα, φωτογραφίζονται με τα τομάρια και επιστρέφουν τροπαιούχοι στο σπίτι τους, κρεμώντας τα βαλσαμωμένα κεφάλια πάνω από το τζάκι. Το Houston we Have a Problem του Ziga Virc, εξερευνά τον μύθο που θέλει την Αμερική να αγοράζει το διαστημικό πρόγραμμα της Γιουγκοσλαβίας στην αρχή της δεκαετίας του 60. Στο Dawson City: Frozen Time του Μπιλ Μόρισον (ΗΠΑ) ένας θησαυρός ταινιών του 1910 και 1920 έρχεται στο φως από τις ανασκαφές στην περιοχή Γιούκον (κοντά στον Καναδά) και αφηγείται την αληθινή ιστορία πίσω από τη χρυσοθηρία στην Αλάσκα. 9 βραβεία και 6 υποψηφιότητες κουβαλά το When Two Worlds Collide των Χάιντι Μπράντενμπουργκ και Μάθιου Ορζελ που ακολουθεί ένα ακτιβιστή οικολόγο στην μεγάλη οικολογική καταστροφή του Αμαζόνιου. Το ολλανδικό The Good Postman του Τονισλάβ Χριστόφ διηγείται μια ιστορία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα στη γειτονική Βουλγαρία. Δείτε το για να καταλάβετε. Και για να κλείσει ο κύκλος του γύρου του κόσμου έχουμε το γερμανικο Gaza Surf Club των Φίλιπ Γκναντ και Μίκι Γιαμάιν γυρισμένο στη Γάζα με το φακό πάνω στους νέους που βρίσκουν νόημα στη ζωή τους σερφάροντας στις παραλίες που απλώνονται στη στενή λωρίδα μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ.
Εκθέσεις - Συναυλίες - Παράλληλες εκδηλώσεις για να κάνετε ένα διάλειμμα εκτός σκοτεινής αίθουσας. Ένας πρωτότυπος γαστρονομικός διαγωνισμός με έμπνευση από την μεγάλη γευστική παράδοση της Θεσσαλονίκης «τρέχει» στην πόλη, καθώς και μια ξεχωριστή έκθεση που θα φιλοξενηθεί στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όλα ενταγμένα στη νέα ενότητα του Φεστιβάλ, Food vs. Food: «Χωρίς μαχαίρι και πιρούνι», με θέμα το φαγητό στον ελληνικό κινηματογράφο: από το προφιτερόλ του Γιώργου Κωνσταντίνου στα Χτυποκάρδια στο θρανίο στα μπαχάρια της Πολίτικης Κουζίνας του Τ. Μπουλμέτη (3/330/8, Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Α΄- Λιμάνι, 10.00 – 20.00. Είσοδος: 2 ευρώ). Άλλες 3 ξεχωριστές εκθέσεις: Σκίτσα που γεννήθηκαν μέσα από την προσφυγική κρίση «Μιχάλης Κουντούρης, Made in Europe, Μιλώντας για το προσφυγικό χωρίς λόγια» (4 -19 Μαρτίου 2017, MOB Café-Ίωνος Δραγούμη & Παπαδοπούλου 2, 10:00 - 02:00. Επιμέλεια: Περιοδικό δρόμου «σχεδία»). Προβολές μικρού μήκους ταινιών που έφτιαξαν πρόσφυγες μαζί με πολίτες από χώρες που τους υποδέχονται, στο Home Νew Ηome, όπου πολιτιστικές οργανώσεις, Πανεπιστήμια και ΜΚΟ από 6 χώρες (Γερμανία, Ελλάδα, Τουρκία, Ιορδανία,
Λίβανος και Παλαιστίνη) ανέλαβαν μια κινηματογραφική πρωτοβουλία διαπολιτισμικού διαλόγου για την προσφυγική κρίση (10 Mαρτίου 2017, 12.00, αίθουσα Παύλος Ζάννας). «Τζον Μπέρτζερ: Ένας ριζοσπάστης ουμανιστής»: Τριάντα σχέδια και ζωγραφιές του βρετανού διανοούμενου, θεωρητικού της τέχνης, συγγραφέα και ζωγράφου Τζον Μπέρτζερ (1926-2017) συνοδεύουν ιδανικά το αφιέρωμα που πραγματοποιεί φέτος το 19ο ΦΝΘ προς τιμή του (Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Β1, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, 4 Μαρτίου - 13 Απριλίου 2017, Τρίτη - Σάββατο 10:00 – 18:00. Είσοδος: 3 ευρώ). Ακόμη μη χάσετε το αφιέρωμα Moving Silence: Από τη βερολινέζικη πλατφόρμα για τον σύγχρονο βωβό κινηματογράφο που από το 2009 διοργανώνει προβολές φιλμ χωρίς ήχο που συνοδεύονται από ζωντανή μουσική. Η έκθεση περιλαμβάνει ένα διεθνές πρόγραμμα ταινιών μικρού μήκους συνοδεία ζωντανής μουσικής από μουσικούς της Θεσσαλονίκης, ενώ παράλληλα θα παρουσιάζεται και έκθεση GIF (10 – 11/3/2017 Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης -Αποθήκη Β1, Λιμάνι). Ακόμη 2 βιβλιοπαρουσιάσεις για την έκδοση για την θρυλική Κινηματογραφική Λέσχη της «Τέχνης» της Θεσσαλονίκης, «Η ΤΕΧΝΗ στη Θεσσαλονίκη - Η Κινηματογραφική Λέσχη 1955-1967» (Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017, 12:00, αίθουσα Παύλος Ζάννας) καθώς και για το βιβλίο «Μικρές Υιοθεσίες» του ντοκιμαντερίστα Σταύρου Ψυλλάκη (Σάββατο 11 Μαρτίου 2017, 12:00, αίθουσα Παύλος Ζάννας).
№ 217
20
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΙΝΕΜΑ
Γιώργος Τούλας
Ο
Γιώργος Τούλας πιάνει το νήμα της ζωής του σημαντικότερου ίσως έλληνα Διευθυντή Φωτογραφίας, από ένα μικρό χωριό της Φθιώτιδας μέχρι τη διεθνή καριέρα.
Ο πρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας, Γιώργος Αρβανίτης, ζει κι εργάζεται τα τελευταία 25 χρόνια στη Γαλλία. Είναι ταυτισμένος στην κινηματογραφική μας συνείδηση με τα άψογα λυρικά πλάνα του Θόδωρου Αγγελόπουλου αλλά και με τις εξαιρετικές ταινίες του Βούλγαρη και του Κακογιάννη. Πριν από αυτούς συνεργάστηκε με τον Φίνος Φιλμ για 6 χρόνια, «φωτίζοντας» τους μεγάλους σταρ της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Από τις ιδιοτροπίες της εθνικής μας σταρ, της Αλίκης, στα πλατό του μεγάλου Θόδωρου Αγγελόπουλου και της γαλλικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, η απόσταση μεγάλη και η εμπειρία ακόμη μεγαλύτερη... Με ένα σύνολο 110 ταινιών στο βιογραφικό του (πάνω από 60 στην Ελλάδα), από το 1989 που αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Γαλλία, είναι μέλος της Γαλλικής Ένωσης Διευθυντών φωτογραφίας, της Ακαδημίας Κινηματογράφου, της Γαλλικής Ακαδημίας Τέχνης και Τεχνικής του Κινηματογράφου και της Ανώτερης Εθνικής Σχολής Επαγγελμάτων Εικόνας και Ήχου.
Το χωριό μου το λένε Δίλοφο Προέρχομαι από μια οικογένεια αγροτών, από τη Φθιώτιδα. Το χωριό μου λέγεται Δίλοφο και βρίσκεται 800 μέτρα πάνω από τη Σπερχειάδα. Η μάνα μου και ο πατέρας μου είχαν στάνες με πρόβατα με κατσίκια και τα κτήματα… Διαλύθηκε στον εμφύλιο. Ο πατέρας μου, όταν έγιναν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές, πήγε να ψηφίσει και ήταν κάποιος με ένα περίστροφο στο χέρι και του ‘δώσε ένα φάκελο σφραγιστό για να ψηφίσει. Τότε ήταν που έφυγε. Μετά από λίγο πιάσανε τη μάνα μου γιατί ο άντρας της έγινε αντάρτης, «έφαγε» 13 χρόνια στο στρατοδικείο της Λαμίας και κάθισε 8 χρόνια στις φυλακές Αβέρωφ. Μείναμε 4 παιδιά, οι δύο αδερφές μου ο αδερφός μου και εγώ, και ήρθε ο αδερφός της μάνας μου (είχε δύο αδέρφια) που είχαν μια ταβέρνα και ένα γαλακτοπωλείο στη Νέα Πεντέλη. Είχε 4 παιδιά ο θείος μου και 4 εμείς σύνολο 8. Μετά άρχισα να εργάζομαι, πήγαινα σχολείο το απόγευμα και την ημέρα εργαζόμουν. Μοίραζα το γάλα. Εκείνη την εποχή στη Νέα Πεντέλη, επειδή ήταν το κλίμα ξηρό, ερχόντουσαν όλοι οι φυματικοί, γιατί η
φυματίωση θέριζε. Έστηναν παράγκες και αντίσκηνα, είχε πολύ λίγα σπίτια, και ένα δημοτικό σχολείο που λειτουργούσε εξατάξιο και εκεί τελείωσα το σχολείο. Θυμάμαι ακόμα, μου ‘χε κάνει εντύπωση σαν παιδί, και είναι στα αυτιά μου, αυτός ο βήχας, ο ξερός βήχας των ανθρώπων και η πιζάμα η ριγέ με τις ρίγες τις φαρδιές. Και μάλιστα δεν υπήρχαν ραδιόφωνα και θυμάμαι έστελναν μία αντένα, ένα σύρμα ήταν από πεύκο σε πεύκο, και είχε ένα περίεργο σελήνιο που γύριζε την βελόνα και είχαν ραδιόφωνο με ακουστικά. Εκεί πρωτάκουσα και εγώ ραδιόφωνο και μουσική! Και κινηματογράφο είδα. Έφτιαξε ένας θερινό κινηματογράφο, στη Νέα Πεντέλη, θα ήμουν 8-9 χρονών, σκαρφάλωσα σε ένα δέντρο, ήταν υπαίθριος κινηματογράφος, και είδα για πρώτη φορά σινεμά. Μια ταινία που λεγόταν «Ο Σικελικός εσπερινός». Τελείωσα το δημοτικό σχολείο και έφυγα. Δίπλα στου μπάρμπα μου το γαλατάδικο ήταν ένας ηλεκτρολόγος ο οποίος με πήρε για να μάθω τη δουλειά. Ηλεκτρολόγος, εγκαταστάσεις στα σπίτια με το σφυρί και με το καλέμι και
21
Μάρτιος 2017
πήγα μετά και σε μια σχολή νυχτερινή, τελείωσα 4 χρόνια ηλεκτρολόγος, πηγαίνοντας το βράδυ και την ημέρα δουλεύοντας στην οικοδομή. Το «κόλλημα» με το σινεμά Αφού είχα τελειώσει τη σχολή και δούλευα οικοδομή, μου ήρθε η ιδέα να πάω σε μία σχολή ηθοποιών. Είχε ανοίξει λοιπόν στην οδό Ξενοφώντος στο Σύνταγμα μία σχολή… Εκεί ανακάλυψα τη μουσική με τον Μάριο Βάρβογλη, τον οποίο είχαμε δάσκαλο μουσικής. Είχαμε στην υποκριτική τον Θάνο Κωτσόπουλο και τον Μάνο Κατράκη, στον κινηματογράφο τον Ερρίκο Ανδρέου… ήταν η αφρόκρεμα. Εκεί λοιπόν κόλλησα. Στη σχολή ερχόταν και ένας ηλεκτρολόγος του κινηματογράφου. Είχε το ίδιο ψώνιο με εμένα. Οπότε του λέω «εγώ τελείωσα μια σχολή, έχω ένα πτυχίο ηλεκτρολόγου, δεν μπορώ να δουλέψω εκεί πέρα;» και μου λέει «εντάξει θα μιλήσω» και έρχεται μετά από μία μέρα και μου λέει «θα ‘ρθεις», του λέω «ναι, πού;» και μου λέει στα studio του Τζανή Αλιφέρη στα Πατήσια. Μπαίνω μέσα, πρώτη ταινία ήταν ο «Τσακιτζής, ο προστάτης των φτωχών» (1960) με τον Ανδρέα Μπάρκουλη.Την εποχή εκείνοι οι διευθυντές φωτογραφίας ήταν οι θεοί, ήξεραν το μυστικό ας πούμε. Έβαζε το διάφραγμα μόνος του ο ένας, έβαζε το φίλτρο μόνος του ο άλλος, να μην τους πάρουν τα μυστικά. Επειδή ήμουν καχεκτικός, αδύνατος, έγινα η μασκότ του studio και ρωτούσα συνέχεια και μου έλεγαν. «Πώς κάνεις διόρθωση στην απόσταση, τι είναι το διάφραγμα;» κλπ. Όταν έφευγαν όλοι για φαγητό, εγώ πήγαινα κοιτούσα από τη μηχανή, έλυνα από τον τρίποδα την κεφαλή και κοιτούσα κίνηση, να δω πώς είναι μέσα. Και κάποια στιγμή -δεν θυμάμαι με ποιον οπερατέρ ήμουν- μου λέει «ο ηλεκτρολόγος αρρώστησε, θέλω ένα προβολέα εκεί..». Βάζω τον προβολέα, κόβω και με την μπαντιέρα και μου λέει «ωπ εσύ θα ‘ρθεις μαζί μου». Και δούλεψα σαν ηλεκτρολόγος, δεν θυμάμαι σε πόσες ταινίες… Κάποια στιγμή λοιπόν, αφού τελείωσε η ταινία, πήρα μια φωτογραφική μηχανή κάποιου και ένα κομματάκι φιλμ και δύο φωτάκια μικρά και πήγα στο σπίτι μου
έκανα 3 φωτογραφίες τις αδερφές και τον αδερφό μου και τις τύπωσα και ήταν πια για μένα κάτι μεγάλο… Είμαι εκεί στο «ελληνικό Hollywood» και τους δείχνω τις φωτογραφίες μου. κάποιος ενδιαφέρθηκε και βρέθηκα να δουλεύω σαν βοηθός στην «Προδοσία» του Μανουσάκη. Μέσα σε έξι χρόνια είχε ακουστεί ότι είμαι πολύ καλός βοηθός. Έξι χρόνια με τον Φίνο Μετά κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνό μου, είχε βγει και η μάνα μου από την φυλακή, δούλεψε και κάποια χρόνια και μαζεύτηκε όλη η οικογένεια μαζί. Μέναμε σε ένα υπογειάκι πίσω από το σταθμό Πελοποννήσου, και κάποια στιγμή λοιπόν χτυπάει το «τηλέφωνό μου» -ποιο τηλέφωνο; Στη γωνία στο περίπτερο με φώναξαν- και μου λένε από τη Finos Film. Τότε όνειρο κάθε τεχνικού ήταν να δουλέψει στην Finos Film, γιατί είχε τα πάντα. Πάω την άλλη μέρα, βλέπω τον Φίνο και μου λέει «εσύ είσαι ο Αρβανίτης;», λέω «μάλιστα» …με κοίταζε περίεργα. «Είσαι ελεύθερος; Θέλω να κάνω μια ταινία» και του λέω μάλιστα «ποιος θα είναι ο οπερατέρ;» και μου λέει «εσύ». Και έτσι κάνω την πρώτη μου ταινία, τον «Ξυπόλητο πρίγκιπα», έγχρωμο σινεμασκόπ, κατευθείαν στα βαθιά νερά. Τότε ήταν πολύ αργά τα φιλμ, χρησιμοποιούσαν πάρα πολλά φώτα. Μπήκα μέσα στο πλατό και δεν ήξερα από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Οφείλω όμως κάτι στον Φίνο. Είπαν «εντάξει το παιδί έχει κάτι, αλλά είναι αργός» και ο Φίνος είπε «άστο αυτό, θα συνηθίσει, θα μάθει». Έτσι ξεκίνησα. Τότε είχα τη Ζωή Λάσκαρη που δεν την ενδιέφερε ποιος προβολέας θα πέφτει πάνω της, σαν τη Βουγιουκλάκη. Μια φορά μάλιστα τσακωθήκαμε με τη Βουγιουκλάκη γιατί όπως καθόταν σε κάποια σκηνή, χτυπούσε ένας προβολέας στον τοίχο και από την αντανάκλαση του τοίχου έπεφτε πάνω της ένα φως καταπληκτικό. Και πάω να το κρατήσω και μου λέει «τι κάνεις, πού είναι ο προβολέας μου» και προσπαθώ να της εξηγήσω πως το φως της αντανάκλασης είναι καταπληκτικό και δεν το δέχτηκε, ήθελε τον προβολέα πάνω στο πρόσωπό της. Μια φορά που είχαμε τσακωθεί
№ 217
22
πολύ, μου είπε «Θα σε σβήσω από τον κινηματογράφο» και της απαντάω «μην λες κουταμάρες, γιατί εγώ μέχρι τα 80 μου θα φωτογραφίζω, ενώ εσύ σε δέκα χρόνια δεν θα φωτογραφίζεσαι». Και έσπασε καθρέφτες, πέταξε πράγματα, με απέλυσε, και της λέω μόνο ο Φίνος μπορεί να με απολύσει «κάνε μου την χάρη». Θυμάμαι ο Αλέκος ο Αλεξανδράκης μου έλεγε «μα ξεκινάμε με ένα πλάνο προφίλ και οι δύο και ξαφνικά γυρίζει αυτή σιγά σιγά προς την κάμερα και έρχεται φάτσα στο φακό και εγώ είμαι πάντα δεύτερο πλάνο» Ο Φίνος ήταν καταπληκτικός. Ο Φίνος δεν ήταν όμως ούτε έμπορας ούτε καλλιτέχνης, ήταν τεχνικός. Ήταν μέσα από το σινάφι. δούλεψα στον Φίνο 6 χρόνια σαν διευθυντής φωτογραφίας και τότε εμφανίστηκε στη ζωή μου ο Αγγελόπουλος. Το σινεμά με τον Αγγελόπουλο Ο Θόδωρος (Αγγελόπουλος) είχε έρθει από τη Γαλλία και έγραφε τότε κριτική σε μια εφημερίδα… Και ήμουν ελεύθερος όταν ήταν να κάνει την «Εκπομπή». κράτησαν δυο χρόνια τα γυρίσματα, τότε και η μικρού μήκους ήταν ιεροτελεστία. Δεν είχαμε λεφτά, θυμάμαι είχαμε ένα καρπούζι και έπρεπε να είναι ντεκόρ και εμείς το κρατάγαμε δυο χρόνια, το είχαμε κολλήσει με ταινίες γιατί είχε ανοίξει, για να είναι ακριβώς το ίδιο. Όταν τελειώσαμε, εμφανίζεται και μου λέει, θα κάνουμε την «Αναπαράσταση». Ήμασταν 4 άνθρωποι, ο Θόδωρος ο βοηθός του, ο Παπαγιαννόπουλος που έκανε τα πάντα, εγώ και ο βοηθός μου. Εγώ έκανα τον οπερατέρ, τον κάμεραμαν, τον οδηγό …τα πάντα. Παραγωγός ήταν ένας από την Αθήνα που μας έστελνε το βδομαδιάτικο, ο Γιώργος Σαμιώτης. Μια μέρα τρώγαμε, δυο δεν τρώγαμε, δεν έχει σημασία. 36 μέρες κάναμε την ταινία και ήταν η πιο σημαντική του Θόδωρου. Στο μεταξύ είχα πάρει άδεια, από τον Φίνο, άνευ αποδοχών όταν κάναμε την ταινία. Μετά, έρχεται η δεύτερη ταινία του Αγγελόπουλου, «Μέρες 36». Του λέω κύριε Φίνο θέλω να πάω να κάνω αυτό με τον Θόδωρο, μάλιστα είχα πάρει και
βραβείο φωτογραφίας στο μεταξύ και για τη Φίνος Φιλμ ένας οπερατέρ της να παίρνει βραβείο φωτογραφίας, ήταν κάτι μεγάλο. Το εκτίμησε ο Φίνος. Πάμε στην Κρήτη για τα γυρίσματα της φυλακής και επιστρέφουμε στην Αθήνα, οπότε μου λέει ο Φίνος πρέπει να αρχίσουμε μια ταινία με τη Βλαχοπούλου. Μια κωμωδία του Σακελάριου. Λέω εντάξει, πάω στον Θόδωρο, του λέω δουλεύουμε τώρα στην Αθήνα, με τον Φίνο δουλεύαμε οχτάωρο, οπότε του λέω μετά τις 4, θα έρχομαι να δουλεύουμε μέχρι τα μεσάνυχτα και έτσι τελειώσαμε και την άλλη την ταινία. Όταν όμως μπήκα μέσα στο πλατό του Φίνου για να αρχίσω την κωμωδία, δεν θα το πιστέψεις, αλλά πέρασε όλη μέρα και δεν μπορούσα όλη μέρα να φωτίσω ένα πλάνο. Άναβα το φως, έβλεπα ένα ντεκόρ πράσινο χάλια, δεν ήθελα να το βλέπω, έσβηνα το φως. Έβλεπα τα κοστούμια των ηθοποιών κι έλεγα όχι. Πάω στον Αλέκο Σακελλάριο και του λέω «Αλέκο δεν μπορώ, λυπάμαι δεν ξέρω τι μου συνέβη, αλλά δεν μπορώ». Πηγαίνω και στον Φίνο και του λέω: «κύριε Φιλοποίμη δεν γίνεται, δεν θέλω να κάνω κακό ούτε σε εσάς ούτε στον εαυτό μου, δεν ξέρω τι έχω πάθει» και έφυγα. Μου λέει ο Φίνος «μα θα πεινάσεις» αλλά αφού δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς… Και έφυγα από τον Φίνο και βγήκα στο ελεύθερο εμπόριο. Ο Φίνος είχε αδυναμία σε δύο ανθρώπους. Στον Καβουκίδη, γιατί τον είχε από μικρό παιδί, και σε μένα. Αν θέλεις ήμασταν τα παιδιά που «μας έφτιαξε» ο Φίνος. Άρχισε να πέφτει ο κινηματογράφος, να δουλέψω στην τηλεόραση δεν μου άρεσε, ούτε στα διαφημιστικά. Φοβόμουν μήπως αυτή η αισθητική του διαφημιστικού περάσει στις ταινίες αργότερα, που σε πολλούς συνέβη. Οπότε φοβήθηκα και είπα όχι δεν πειράζει… λιγότερα λεφτά, αλλά… Ήταν δύσκολος άνθρωπος ο Θόδωρος. Πίστευε ότι αν σε κάνει να υποφέρεις ότι θα βγάλεις καλύτερο αποτέλεσμα. Ήταν και λίγο σφιχτός. Έλεγε: «Οι αγιογράφοι κάνουν 40 μέρες νηστεία για να έχουν έμπνευση» και του απαντούσα «εγώ δεν είμαι αγιογράφος, αν δεν έχω γεμάτο στομάχι δεν λειτουργώ». Ήταν δύσκολος, αλλά εγώ όταν δούλευα τα ξέχναγα όλα αυτά. Δεν με ενδιέφεραν. Όταν έβαζα το μάτι μου στην κάμερα και έβλεπα το πλάνο που είχε στήσει έλεγα «δεν πάνε στο διάολο τα υπόλοιπα»; Είχα υπομείνει πολλά πράγματα δουλεύοντας με τον Αγγελόπουλο. Από βροχές και καταιγίδες, κρύο, ζέστη… τους ρευματισμούς που έχω έτσι τους απέκτησα. Αλλά ήταν το αποτέλεσμα που τα κάλυπτε όλα. Τα ξεχνάς. Εκείνο όμως που είχε ο Αγγελόπουλος είναι ότι μου έδινε χρόνο. Το καταλάβαινε όταν του έλεγα ότι δεν μπορώ να τραβήξω με αυτό το φως κλπ. Ας πούμε στην τελευταία σκηνή στο «Ταξίδι στα Κύθηρα» ήρθαμε Θεσσαλονίκη, θα γυριζόταν στο λιμάνι, και τα τελευταία λεπτά έπρεπε να είναι με βροχή. Δεκαπέντε ημέρες δεν κάναμε τίποτα γιατί είχε πολύ ήλιο. Περιμέναμε. Κανένας άλλος δεν θα περίμενε και σε αυτό βοηθήθηκα πολύ από τον Αγγελόπουλο γιατί και αυτός ήταν μανιώδης. Είναι πολλές οι ταινίες με τον Αγγελόπουλο. Ο «Θίασος»… Θυμάμαι κάνοντας ένα πλάνο, ένα μεγάλο μονοπλάνο, όπου σταμάτησα γιατί με πήραν τα δάκρυα. Δεν έβλεπα από τα δάκρυα. Ήταν τόση η ομορφιά αυτή που έβλεπα. Όχι η ομορφιά σαν εικόνα, η ομορφιά σαν πράξη μέσα σε αυτό που έβλεπα. Είπα συγνώμη και σταμάτησα το πλάνο. Τι να πω, για το «Ταξίδι στα Κύθηρα»; Να πω για το «Τοπίο στην Ομίχλη», για τον «Θίασο»; Για τις «Μέρες του 36», οι οποίες έκαναν μια επανάσταση στην έγχρωμη φωτογραφία; Μάλιστα, επειδή δεν μπορούσαμε στα εσωτερικά να κάνουμε δουλειά, φώτιζα απ’ έξω και χτυπούσα τα ρεφλεκτέρ στο ταβάνι για να ‘χουμε φως κλπ. Η «Αναπαράσταση», όμως, με βοήθησε γιατί εκεί ανακάλυψα το φυσικό φως. Έψαχνα να βρω τρόπους να το αναπαράγω και να φαίνεται φυσικό. Η διεθνής καριέρα Εν τω μεταξύ ο κινηματογράφος «έπεφτε» όλο και περισσότερο. Ξαφνικά, όταν γυρνούσα τον «Θίασο», ένας τρελός Βέλγος σκηνοθέτης, (Jean-Jacques Andrien), ο οποίος είχε δει σε ξένο Φεστιβάλ τις «Μέρες του 36», έρχεται στην Ελλάδα και δυο μέρες μετά στην Πελοπόννησο, με τον Αγγελόπουλο, και μου λέει «θέλω να κάνεις την ταινία μου στις Βρυξέλλες». Με φωνάζει μετά από 2-3 χρόνια να κάνουμε μια ταινία μαζί με τον Τζέρεμι Άιρονς και την Φανί Αρντάν, την «Australia» …πήγαμε στην Αυστραλία και πήγα στην Γαλλία για να κάνω το post production της ταινίας και εκεί άκουσα το όνομά μου να κυκλοφορεί. Και λέω δεν κάθομαι ένα χρόνο να δω; Ήμουν τυχερός γιατί εκείνη
την χρονιά είχα κερδίσει το βραβείο στη Βενετία για την «Αυστραλία», στο Σικάγο για το «Τοπίο στην Ομίχλη» και ήμουν υποψήφιος για τα ευρωπαϊκά Όσκαρ, τα Φελίξ. Και με το που πάτησα το πόδι μου στη Γαλλία, υπογράφω αμέσως συμβόλαιο. Και έτσι ξεκίνησα και έφτασα μέχρι σήμερα να έχω 110 ταινίες στην πλάτη μου. Το βιογραφικό γράφει 135 γιατί είναι και μικρού μήκους και κάποια τηλεόραση αλλά 110, μεγάλου μήκους. Έκανα ταινίες με τον Ντασέν, τον Κακογιάννη και μετά φεύγοντας δούλεψα με τον Σλέντορφ. Δούλεψα στην Αγγλία και έκανα την τελευταία μου ταινία τώρα. Και συνεχίζω ακόμα. Τα μάτια μου βλέπουν καλά, τα πόδια μου κρατάνε. Η ψηφιακή τεχνολογία και το νέο σινεμά Για μένα δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικά αλλά ο κινηματογράφος πρέπει να γίνεται όπως γινόταν. Όταν έχεις μια κάμερα, ένα φακό, ένα τρίποδα, ένα σενάριο, έχεις ηθοποιούς, κοστούμια ήχο, όλη η συνθήκη είναι ίδια. Έχεις ευκολίες έχεις και δυσκολίες. Εκείνο που άλλαξε πολύ είναι η σκηνοθεσία. Οι σκηνοθέτες έπεσαν στην παγίδα της ευκολίας. Η τεχνολογία αντικατέστησε τη σκέψη. Παλιά είχαμε 30.000 μέτρα φιλμ να τελειώσουμε την ταινία. Έπρεπε να δουλέψει να βρει τα πλάνα του, να βρει το στυλ του. Τώρα δεν πληρώνεις και είσαι «τράβα, τράβα, τράβα». Παλιά ο σκηνοθέτης κοίταζε τους ηθοποιούς, από το βλέμμα τους έπαιρνε και έπαιρναν και εκείνοι, υπήρχε μία διάδραση. Τώρα οι ηθοποιοί είναι μόνοι τους, και ο σκηνοθέτης κοιτάζει ένα μόνιτορ και δίνει εντολές. Είναι και οι νέοι οι σκηνοθέτες που λένε κάνουμε πολλά πλάνα για να δώσουμε ρυθμό. Ο ρυθμός ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Τον ρυθμό τον καθορίζεις από την αρχή. Δεν κόβεις τα πλάνα γρήγορα για να δώσεις ρυθμό. Ο Αγγελόπουλος έκανε ένα προσωπικό κινηματογράφο, με ένα ρυθμό που τον είχε καθορίσει από την αρχή.
Μάρτιος 2017
23
24
â„– 217