FONH 5 2022

ΑΡ. 5 / ΜΑΪΟΣ 2022

Το Βάρος της Μάνας... Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η απάντηση επιφανούς δικαστή σε δημοκρατική χώρα του εξωτερικού στην ερώτηση: «Θα μπορούσατε να δώσετε τον ορισμό του όρου γυναίκα;», καθώς δήλωσε ότι αδυνατεί ν’ απαντήσει, γιατί δεν είναι βιολόγος… Εδώ που φτάσαμε, χρειαζόμαστε κοινωνικό ανθρωπολόγο για να ορίσει τι είναι γονείς, δικαστικό λειτουργό να επιβεβαιώσει το φύλο του κοριτσιού ή του αγοριού και, βέβαια, στην ερώτηση τι κάνεις, θα ζητήσουμε τη βοήθεια του ψυχολόγου μας πριν απαντήσουμε!… Καταντήσαμε μια κοινωνία με χαώδη κενά σε θέματα που μέχρι χτες υπαγορεύονταν απλά απ’ τους φυσικούς νόμους και αρχές που, ανεξάρτητα από την κοσμοαντίληψη κάποιου, ήταν απ’ όλους αποδεκτοί, αν όχι ιεροί. Έχουμε γκρεμίσει με τις «προοδευτικές» μας απόψεις τα δομικά ιστορικά θεμέλια της ζωής μας και μένουμε εκστατικοί για την τραγικότητα που ζούμε είτε με τον πόλεμο της Ουκρανίας είτε με την καθημερινότητα της πατρίδας μας, σαν όλα αυτά να μην είναι φυσική συνέπεια της αλαζονικής μας υπερβολής. Φτάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να εμπιστευτούμε την υπέρτατη ανθρώπινη αγάπη που είναι η μητρική και να ψάχνουμε, ενοχικά, να βρούμε το γιατί της κατάντιας μας. Εμείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι μιας κοινωνίας που γύρισε υπερήφανα την πλάτη της στον Δημιουργό της και αργά και δραματικά καταργεί, ανατρέπει και καταστρέφει τις βασικές αρχές και αξίες που κρατούν όρθιες τις ανθρώπινες σχέσεις χιλιάδες χρόνια τώρα. Δεν είναι το πρόβλημα της ζωής μας οι διακριτές τουαλέτες που θα χρησιμοποιήσουν τα παιδιά μας στα σχολεία αλλά η μοναδική ταυτότητα της συγκρότησης του χαρακτήρα που πρέπει να τα διδάξουμε και που τελικά επηρεάζει τις επιλογές της ζωής τους. Η αυτοκαταστροφική αυτή διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα τραγικές στρεβλώσεις που οδηγούν σε ανθρώπινα αδιέξοδα χιλιάδες ανθρώπους σε κάθε επίπεδο της ζωής. Το μήνυμα της ανάστασης του Χριστού είναι το μόνο που μπορεί να φέρει ανατροπή και να σταματήσει αυτό το κατρακύλισμα. Πρέπει επειγόντως να ανακαλύψουμε και να ζήσουμε την αγάπη του Θεού Πατέρα μας για να μπορέσουμε έτσι να γιορτάσουμε ξανά γνήσια και αυθεντικά τη γιορτή της μητέρας. Όχι απλά με ευχολόγια, τραγούδια και παχιά λόγια ή προσφέροντάς της μερικά λουλούδια, αλλά σηκώνοντας το ατέλειωτο βάρος που άδικα τη φορτώσαμε, ώστε να μπορέσει να ξαναγίνει η μάνα της καρδιάς μας και η καρδιά της ζωής μας. Και μη μου πείτε ότι και γι’ αυτό χρειαζόμαστε κάποιον ειδικό επιστήμονα, εκτός απ’ την προσωπική μας ευθύνη, γιατί αλλιώς θα αρχίσω να μην πιστεύω πια στη λογική του ανθρώπου… Φώτης Ρωμαίος MAΪΟΣ 2022 | 1

ΜΑΪΟΣ 2022 • TEΥΧOΣ 5 • ΕΤΟΣ 80ο

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΜΑΪΟΣ 2022

περιεχόμενα Προσευχή για τη Μητέρα Νικολέττα Π. Πετρίδου

Έως πότε θα αμφιταλαντεύεστε; Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

Ειρηνοποιοί ή Ταραχοποιοί; Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Αποτυχία - Αποτυχημένος Συμεών Α. Ιωαννίδης

Πώς εξηγούνται τα θαύματα στη Βίβλο; Έραστος Φίλος

Τα παιδιά στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις Τάσος Μαρκουλιδάκης

«Επειδή ο Θεός μού το ζήτησε...» Σούλα Μαξιμιάδου-Isch

Πρόσφυγες και μετανάστες Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

Εντυπώσεις Αναγνωστών μας Ουκρανία: Μια μάχη πνευματική Αλέξανδρος Κατσάνης

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Δέσμιοι των φόβων μας

03 04 08 11 12

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος

14 16 18 20 22 25

office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διόρθωση κειμένου: Παρασκευή Κάκαρη Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 MAY 2022 • NUMBER V • VOL. LXXX

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

33

Όραμα Ζωής... Συνέντευξη με τον Δημοσθένη Κατσάρκα Μέσα στα αγαθά ως νεκρός

34

Owner: AMG International

37

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis

38

Managing Editor: Fotis Romeos

Χαρούλα Τσαγκαλίδου - Ξανθοπούλου

Μια Μητέρα Αναπολεί Έφη Αγαπίδου

H Γωνιά του Βιβλίου Μαριάνθη Λ. Κοκτσίδου

Αποδέσμευση χώρου από τη σκέψη και την καρδιά μας! Θοδωρής Καλογερόπουλος

Συνεργασία καρδιάς και ψυχής... Η αγάπη του Θεού στη δημιουργία & σωτηρία του Ανθρώπου: η προφητική αφήγηση του Ωσηέ Γιούλικα Κ. Masry

Από τον Επιούσιο Άρτο Τζίμυ, «το παιδί που ήθελε να περπατήσει» Ρίτα Αναγνώστου

Μια υπέροχη απάντηση Renee Riede

H φωτεινή σκάλα Ανέστης Πεταλίδης

40 42 44

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS” P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

46 48

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 €

50

ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS

52 55

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Προσευχή για τη Μητέρα Αγαπητέ μας Ουράνιε Πατέρα, πλησιάζουμε τον άγιο θρόνο Σου για να προσευχηθούμε για τις μητέρες μας, καθώς ο μήνας αυτός είναι αφιερωμένος σ’ αυτές. Είναι τόσο σπουδαίες στη ζωή όλων μας! Εσύ τις δημιούργησες και τους έδωσες δύναμη και ικανότητες να κάνουν κάθε θυσία για τα παιδιά τους. Εσύ έβαλες μέσα τους αισθήματα αγάπης και φροντίδας, για να μας συμπαραστέκονται σε κάθε μας ανάγκη, χωρίς να κουράζονται ή να παραπονιούνται και είναι πάντοτε με ανοιχτή αγκαλιά. Κύριέ μας, να τις ευλογείς πάντα, να τις δίνεις δύναμη και υπομονή κάθε ημέρα. Καθοδήγησέ τες να είναι πάντοτε παράδειγμα προς μίμηση στα παιδιά τους, ακόμη κι όταν μεγαλώσουν. Ιδιαίτερα προσευχόμαστε για τις μητέρες που μεγαλώνουν κι ανατρέφουν τα παιδιά τους μόνες τους. Εσύ να καλύψεις κάθε τους ανάγκη και οι καρδιές τους να στρέφονται πάντα σ’ Εσένα, τον πανάγαθο και παντοδύναμο Θεό. Θεέ μας, να δώσεις σε κάθε μητέρα να κατανοήσει ότι δεν χρειάζεται να αποζητά την τελειότητα, αλλά να κάνει τα καθήκοντά της με πιστότητα και χαρά, αντλώντας δύναμη από Εσένα. Όπλισέ τες με ιδιαίτερη χάρη, ώστε με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους την αλήθεια της σωτηρίας. Κύριέ μας, Σ’ ευχαριστούμε για τις μητέρες μας, γιατί αυτές μας έφεραν στον κόσμο, μας ανάθρεψαν με θυσίες κι αγάπη. Βοήθησέ τες να νιώθουν την ασφάλεια και την προστασία Σου και να Σ’ εμπιστεύονται για καθετί στη ζωή, τόσο τη δική τους όσο και των παιδιών τους. Να τις δώσεις ψυχική αντοχή, γαλήνη και ειρήνη και τίποτε να μην τις χωρίσει από την αγάπη Σου. Παρακαλούμε, γέμισέ τες με τη χαρά Σου κι αυτή τη χαρά να τη μεταδώσουν στην οικογένειά τους. Ακόμη, Σε παρακαλούμε να θεραπεύσεις όσες μητέρες ασθενούν και χρειάζονται περίθαλψη, επειδή για Σένα τίποτα δεν είναι αδύνατο. Παρηγόρησε και στήριξε εκείνους που η μητέρα τους πρόσφατα έφυγε από τη ζωή αυτή και βρίσκεται στην παρουσία Σου. Παρηγόρησέ τους και γαλήνεψε την καρδιά τους. Κύριε, είμαστε ευγνώμονες για τις μητέρες μας, γιατί Εσύ μας τις χάρισες. Κύριέ μας, σε όλες τις μητέρες του κόσμου να δίνεις δύναμη, σοφία χαρά, πιστότητα σ’ Εσένα και μια ζωή γεμάτη ευλογίες! Κύριέ μας, Σ’ ευχαριστούμε και Σ’ ευγνωμονούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, γιατί οι μητέρες μας είναι για εμάς τόσο πολύτιμες. Μας προσφέρουν τόσα πολλά από τη μέρα που μας έφεραν στον κόσμο, αλλά και σ’ όλα τα χρόνια της ζωής μας. Να τις ανανεώνεις σωματικά και ψυχικά, καθώς μας βοηθούν και μας συμπαραστέκονται σε κάθε δυσκολία και χαίρονται με τη χαρά μας! Πατέρα μας, Σε δοξάζουμε και Σ’ ευχαριστούμε για τις μητέρες μας. Προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού. ΑΜΗΝ. Διασκευή: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός MAΪΟΣ 2022 | 3

ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΜΦΙΤΑΛΑΝΤΕΥΕΣΤΕ; Το Ερώτημα της θείας Απόφασης

ΟΤΑΝ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Στη Βίβλο απαντώνται πολλά ερωτήματα που υποβάλλει ο Θεός σ’ εμάς τους ανθρώπους -κατά κύριο λόγο. Κάποια απ’ αυτά έχουν απαντήσεις και κάποια όχι. Είναι αναπάντητα. Δημιουργούν όμως και απορίες: Δεν είναι παντογνώστης ο Θεός; Γιατί ρωτάει; Φέτος, με τη σειρά μας αυτή προσπαθούμε να δούμε κάπου τον εαυτό μας αντιμέτωπο απευθείας με τον Θεό και ν’ ακούσουμε ερωτήματα που έχει να μας απευθύνει Εκείνος. Τι έχουμε να απαντήσουμε;

Μ

ια λέξη που συχνά ακούγεται, ιδιαίΠράγματι, η Γραφή μάς λέει ότι δεν υπάρχει τερα στις μέρες μας, είναι ο όρος ουδέτερο έδαφος στα πράγματα του Θεού. «ουδετερότητα». Η μία χώρα απαιτεί Επίσης μας λέει ότι δεν υπάρχει «μεικτή» ουδετερότητα για τη γείτονά της, άλλες χώρες λύση στα πράγματα του Θεού, που να τα θέλουν να διασφαλίσουν την ουδετερότητα συνδυάζει όλα σε μία κατσαρόλα. για τον εαυτό τους και να μην μπλέξουν σε πολεμικές επιχειρήσεις ή να μη δεχτούν επίΗ Ουδετερότητα θεση από τη γείτονά τους κλπ. Η Ελβετία, Κάποτε πήγαν στον Ιησού έναν κωφάλαλο για παράδειγμα, είναι το κλασικό παράδειγμα και δαιμονισμένο κι ο Ιησούς τον θεράπευσε. ουδετερότητας από το 1815, πολύ πριν από Οι Φαρισαίοι που δεν είχαν τίποτε να πουν, την Ελληνική Επανάσταση. Δεν την πειράάρχισαν να τον δυσφημούν ότι τα δαιμόνια ζουν, δεν πειράζει κι αυτή κανέναν και ευητα βγάζει με τη δύναμη του Βεελζεβούλ. Κι ο μερεί. Κύριος με άψογη λογική τούς απάντησε ότι Ένα ερώτημα που μπορεί να τεθεί είναι: αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει, γιατί κανένα «υπάρχει ουδετερότητα στα πνευματικά βασίλειο δεν στέκεται, αν ο ένας στραφεί πράγματα; υπάρχει κάποια πνευματική “Ελεναντίον του άλλου και το βασίλειο διαιρεθεί. βετία”»; Μ’ άλλα λόγια, μαθαίνω πως ο Θεός Ο σατανάς προστατεύει το βασίλειό του και με καλεί στη σωτηρία του. Θέλει να με κρατο κρατάει ενωμένο. «Έτσι, κατά λογική ακοτήσει σαν τη στοργική μάνα στην αγκαλιά λουθία, δεν υπάρχει ουδετερότητα στη στάση του, ενώ εγώ περιδιαβαίνω τον κόσμο, ζω σας», σαν να τους έλεγε. «Όποιος δεν είναι τη ζωή μου μακριά από τον Θεό και δεν με το μέρος μου, είναι εναντίον μου· κι θέλω να βάλω στο κεφάλι μου κανένα «αφεόποιος δεν μαζεύει μαζί μου, σκορπίζει» ντικό». Από την άλλη, ο σατανάς μού προ(Ματθαίος 12:30). σφέρει τα πάντα, με καλεί σε μια ζωή ηδονής Θα πει κανείς, μα εγώ δεν είμαι κανένας μακριά από τον Θεό, αλλά εγώ αντιστέκομαι, εγκληματίας. Αγαπώ τους συνανθρώπους γιατί ξέρω ότι ο δρόμος του με οδηγεί στην μου, είμαι συμφιλιωτικός με τους άλλους, απώλεια. Έτσι παραμένω αδέσμευτος. Δεν κάνω δωρεές, πάω στην εκκλησία τακτικά, γίνεται; Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος; Δεν διαβάζω τη Βίβλο μου, τι άλλο να κάνω; υπάρχει «λευκό» ψηφοδέλτιο; Τι «δημοκραΓιατί σώνει και καλά να πάω στον Χριστό τία» είναι αυτή; και να υποταχθώ; γιατί να Ποια είναι η απάντηση της βάλω τη ζωή μου κάτω από Βίβλου; Του ΧΑΡΗ τον έλεγχο του Θεού; εγώ Ο Λόγος του Θεού, ο γραΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com θέλω να ζήσω «φυσιολογικά». πτός, έχει την απάντηση!

MAΪΟΣ 2022 | 5

Δεν είμαι εναντίον της εκκλησίας ή των ευσεβών χριστιανών, αλλά αφήστε με να ζήσω όπως εγώ νομίζω. Η απάντηση του Χριστού εξακολουθεί να είναι η ίδια: ή μαζί μου ή εναντίον μου. Μέσος, ουδέτερος δρόμος δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει σωτηρία μακριά από τον Χριστό και δεν υπάρχει αιώνια ζωή χωρίς τον Χριστό (διάβασε στην Καινή Διαθήκη: Πράξεις 4:12· Ιωάννης 14:6 κ.αλλ.). Κι ο Αϊνστάιν έλεγε για τους πνευματικούς «ουδετερόφιλους»: «Είναι επικίνδυνο να ζει κανείς σ’ αυτό τον κόσμο. Όχι επειδή υπάρχουν οι κακοί, αλλά επειδή υπάρχουν εκείνοι που δεν κάνουν τίποτε γι’ αυτό».

Ο Συγκρητισμός Από την άλλη μεριά, είναι κι εκείνοι που θέλουν να λατρεύουν δύο θεούς: και τον Θεό και το διάβολο. Τους αρέσει να έχουν δύο αφεντικά: και τον Χριστό και τον Βεελζεβούλ. Χατίρια στον ένα – χατίρια και στον άλλο. Θυσίες στον ένα – θυσίες και στον άλλο. Καλό να τους έχουμε και τους δύο μαζί μας. Όπου ο ένας δεν ακούει την προσευχή μας, μπορεί να την ακούει ο άλλος. Αν ο ένας δεν μας κάνει τα χατίρια, να μας τα κάνει ο άλλος. Κάπως έτσι σκέφτονταν και οι σύγχρονοι του προφήτη Ηλία στη Σαμάρεια, πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ. Κάπου εκεί στον 8ο αιώνα π.Χ. εισήγαγε η βασίλισσα Ιεζάβελ τη λατρεία του Βάαλ. Γενικά ο Βάαλ ήταν ο θεός της βροχής και της γονιμότητας και οι κάτοικοι της Σαμάρειας είχαν κάθε συμφέρον να τον λατρεύουν, γιατί τον ήθελαν να τους φέρνει την καρποφορία στα χωράφια τους και τη γονιμότητα στα κοπάδια τους. Η αλήθεια είναι πως ήθελαν και τον αληθινό Θεό, τον Γιαχβέ. Μ’ αυτόν είχαν κάνει διαθήκη αιώνια και ήταν ο μεγάλος προστάτης τους, από τότε που τους έβγαλε σαν έθνος από την Αίγυπτο. Αυτό, όμως, δεν άρεσε στον Θεό. Ο Θεός ήταν πάντοτε θεός ζηλότυπος, δηλαδή 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

θεός που θέλει την αποκλειστικότητα στη λατρεία και δεν μοιράζεται τη δόξα του με άλλους: «Εγώ είμαι ο Κύριος», διακηρύττει. «Αυτό είναι τ’ όνομά μου. Τη δόξα μου δεν θα τη δώσω σε άλλον, ούτε τη φήμη μου στα είδωλα» (Ησαΐας 42:8). Το περιστατικό που ο Ηλίας κατέβασε φωτιά από τον ουρανό και απέδειξε με δυναμικό τρόπο πως ο Γιαχβέ ήταν ο αληθινός Θεός είναι γνωστό (Α΄ Βασιλέων 18:20-40). Το ερώτημα που έθεσε ο Ηλίας στον λαό που περίμενε το θαύμα ήταν: «Ώς πότε εσείς θα αμφιταλαντεύεστε; Αν ο Κύριος είναι Θεός, ακολουθήστε τον· κι αν είναι ο Βάαλ, ακολουθήστε εκείνον». Είναι ίσως το πιο κρίσιμο ερώτημα, ακόμα και στον σημερινό άνθρωπο. Το Ερώτημα της Απόφασης.

Η Απόφαση Μέσα σ’ όλη τη Βίβλο, αυτό που ευχαριστεί περισσότερο τον Θεό είναι η σταθερή απόφαση να τον ακολουθήσει ο άνθρωπος. Ποτέ δεν του άρεσαν οι «εξισορροπιστές». Ίσως αυτοί να είναι κατάλληλοι για τη διπλωματία, για τις λεπτές υποθέσεις, όταν παραμονεύει κάπου ο διχασμός κλπ. Στο δίστρατο της ζωής όμως, ο Θεός θέλει μια ξεκάθαρη απάντηση: με ποιον είμαστε; Δεν μπορούμε να δουλεύουμε δύο κυρίους, όπως λέει κι ο Χριστός: «ή θα μισήσεις τον ένα και θ’ αγαπήσεις τον άλλον ή θα προσκολληθείς στον ένα και θα περιφρονήσεις τον άλλον» (Λουκάς 16:13). Είναι ανάγκη να πάρεις, φίλε μου, μια οριστική απόφαση, με πίστη, και να ριχτείς στην αγκαλιά του Χριστού τώρα. Ο Χριστός σε καλεί. Όλους μας μας καλεί: «Ελάτε σ’ εμένα όλοι οι κουρασμένοι και οι βαρυφορτωμένοι της ζωής». Γιατί δεν πηγαίνεις; Κάνε ένα βήμα πίστης και όλα τα άλλα θα τα αναλάβει εκείνος. Θα σε ελκύσει στον εαυτό του, θα σε κρατήσει πάνω από τα κύματα και, αν βουλιάξεις, είναι εκεί να σε σηκώσει και να ξαναπερπατήσεις μαζί του στο νερό. Έως πότε θα αμφιταλαντεύεσαι; n

Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της τελευταίας σελίδας των Νέων του Σπορέα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Ειρηνοποιοί ή Ταραχοποιοί «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα ονομαστούν γιοι του Θεού» (Ματ. 5:9)

Αν ρωτούσε κάποιος ποια είναι η μεγαλύτερη ανάγκη του ανθρώπου σήμερα, τι θα απαντούσαμε; Κάποιοι θα έλεγαν περισσότερα χρήματα, άλλοι θα πρότειναν καλύτερη εκπαίδευση ή σύγχρονη υγειονομική περίθαλψη κλπ. Κι όμως, η πραγματική ανάγκη του ανθρώπου είναι η ειρήνη του με τον Θεό, που φέρνει ειρήνη στο νου και στην καρδιά του. Εκτός από τον απρόκλητο καταστρεπτικό πόλεμο στην Ουκρανία στις ημέρες μας και όλους τους -σχεδόν αναίτιους- πολέμους τα τελευταία χρόνια, κάθε λίγο τρομοκράτες σκοτώνουν ή τραυματίζουν ανυποψίαστους συνανθρώπους μας. Η έλλειψη ειρήνης δεν είναι πρόβλημα μόνο ανάμεσα σε κράτη. Είναι πρόβλημα και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Το υπ’ αριθμόν 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι είναι οι συγκρούσεις με τους συνανθρώπους τους. Συχνές είναι οι συγκρούσεις στην οικογένεια, στο χώρο εργασίας, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, στη Βουλή κ.α. Η έλλειψη ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές καταστάσεις. Διαβάζουμε τα δράματα, ακόμη και ανθρωποκτονίες που εκτυλίσσονται συχνά στις οικογένειες. Βλέπουμε απότομη έξαρση της βίας και των εγκλημάτων σ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα. Πολλές φορές, ακόμη και άνθρωποι στις εκκλησίες προκαλούν προβλήματα, προστριβές και εντάσεις. Κι αντί να είναι ειρηνοποιοί, πυρο-

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

δοτούν διαμάχες μεταξύ των ηγετών και των μελών της εκκλησίας. Συχνά ακούμε θλιβερές ιστορίες διαμάχης και διχασμών στην εκκλησία για θέματα τελείως επουσιώδη. Το έργο του Θεού έχει υποφέρει από ανθρώπους που φέρνουν διχασμούς και ταραχές επιδιώκοντας προβολή και πρωτοκαθεδρίες, με θλιβερά αποτελέσματα. Δυστυχώς, λίγοι είναι οι ειρηνοποιοί στην εκκλησία. Λέγεται για έναν ποιμένα ότι κάποια μέρα, επιστρέφοντας στο σπίτι, άκουσε την κόρη του να καβγαδίζει με κάποιες φίλες της και να εκστομίζουν άπρεπα λόγια μεταξύ τους. Ρώτησε γιατί μαλώνουν. Και η κόρη με χαμόγελο του είπε: «Μπαμπά, δεν μαλώνουμε, απλώς παίζουμε εκκλησία!». Κόκαλο ο ποιμένας! Είναι λυπηρό, όταν τα παιδιά μας επαναστατούν κι

απομακρύνονται όχι μόνο από την εκκλησία αλλά κι από τον Θεό, εξαιτίας των ποικίλων σκανδάλων και της ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας που υπάρχει σε εκκλησίες ή σε «χριστιανικές» οικογένειες. Είπε κάποιος: «Η ειρήνη είναι το σήμα κατατεθέν των παιδιών του Θεού. Κάποιος που δεν είναι ειρηνοποιός είτε δεν είναι Χριστιανός είτε είναι ασυνεπής Χριστιανός. Το άτομο που είναι συνεχώς διχαστικό και εριστικό δεν είναι σε καλή σχέση με τον Θεό... Μόνον ο Θεός καθορίζει ποια είναι τα παιδιά Του. Είναι αυτοί που έχουν τα χαρακτηριστικά που περιγράφει ο Ιησούς στους Μακαρισμούς». Η δημιουργία γαλήνιας και ειρηνικής ατμόσφαιρας στην εκκλησία, στην οικογένεια, στην κοινωνία είναι καθήκον κάθε Χριστιανού. Ο Ιησούς διακήρυξε: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα ονομαστούν γιοι του Θεού» (Ματθαίος 5:9). Δεν είπε ‘μακάριοι αυτοί που αγαπούν την ειρήνη’, αλλά ‘οι ειρηνοποιοί’, επειδή κύριο μέλημά τους είναι η ειρήνη. Ο Μπίλλυ Γκράχαμ είπε: «Για να είσαι ειρηνοποιός, πρέπει να γνωρίζεις τον Δοτήρα της ειρήνης. Ο μακαρισμός απευθύνεται στον ειρηνοποιό και όχι στον κατακτητή». Η ποιότητα της ζωής μας γίνεται μίζερη, όταν βρισκόμαστε σε σύγκρουση με τους άλλους. Ο συνειδητός Χριστιανός δημιουργεί ειρηνική ατμόσφαιρα όπου κι αν βρίσκεται. Δεν

επιδιώκει, ούτε προκαλεί συγκρούσεις. Δυστυχώς, πολλοί αρέσκονται να ζουν σε ατμόσφαιρα διαμάχης, αντί σε υγιή ατμόσφαιρα ειρήνης. Ο μακαρισμός αυτός είναι σημαντικός, επειδή δείχνει στον κόσμο την ποιότητα της πίστης μας. Εκείνοι που δημιουργούν ειρηνικές συν-

να τους ευχαριστήσουμε όλους. Η ειρήνη που ζητά ο Θεός δεν είναι σε βάρος της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Δεν θα ανεχτούμε την αμαρτία για χάρη της ειρήνης. Ο απόστολος Παύλος προτρέπει στο Ρωμαίους 12:18: «Όσο εξαρτάται (κείμενο: ει δυνατόν) από σας, να ζείτε ειρηνικά με όλους τους αν-

θήκες ονομάζονται «γιοι του Θεού». Εμείς είμαστε ειρηνοποιοί ή ταραχοποιοί; Οι καβγατζήδες αμαυρώνουν την εικόνα των ακολούθων του Χριστού. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ειρήνη με κάθε τρόπο και οποιοδήποτε κόστος. Ο Ιησούς είπε: «Μη νομίσετε ότι ήρθα να φέρω ειρήνη πάνω στη γη. Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη, αλλά διχασμό (κείμενο: μάχαιρα)» (Ματθαίος 10:34). Τι εννοούσε ο Ιησούς, ο Άρχοντας της Ειρήνης, μ’ αυτά τα λόγια; Δεν μπορούμε

θρώπους». Φυσικά, ορισμένες καταστάσεις το καθιστούν αδύνατο. Ο μεγαλύτερος πόλεμος είναι όταν ο άνθρωπος είναι σε πόλεμο με τον Θεό. «...Όποιος, επομένως, θελήσει να είναι φίλος του κόσμου, γίνεται αυτομάτως εχθρός του Θεού!» (Ιακώβου 4:4). Και η ειρήνη με τον Θεό επιτυγχάνεται μόνο μέσω του Χριστού: «...έχουμε αποκτήσει ειρήνη με το Θεό μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Ρωμαίους 5:1). Ας επιδιώξουμε να είμαστε MAΪΟΣ 2022 | 9

ειρηνοποιοί στο σπίτι, στην εκκλησία, με όλους τους ανθρώπους. Ο μακαρισμός αυτός επηρεάζει: Α. Τη μαρτυρία μας για τον Χριστό Δεν μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί μάρτυρες Χριστού, όταν προκαλούμε συνεχώς συγκρούσεις με τους άλλους. Για χάρη της πίστης μας και της καλής μαρτυρίας είναι σημαντικό να ασκούμε υπομονή και μακροθυμία και να εμπιστευόμαστε στον Ιησού να δώσει τη λύση σε προβληματικές καταστάσεις, παρά να πάρουμε εμείς τις καταστάσεις στα χέρια μας. Επίσης, αν πούμε κάτι που προκαλεί λύπη στον άλλον ή κάνουμε κάποιο λάθος, να το παραδεχτούμε και να ζητήσουμε συγχώρηση, να μην αφήσουμε την υπερηφάνεια να βλάψει τη μαρτυρία μας. Β. Τη φυσική και ψυχική υγεία μας Οι διαμάχες έχουν επίπτωση και στην υγεία μας. Βασικά όργανα του σώματός μας επηρεάζονται (αρτηριακή πίεση, καρδιά, στομάχι κ.ά.). Μας κυριεύει άγχος για ώρες, ίσως και για μέρες και μήνες και χάνουμε τη χαρά, όταν βρισκόμαστε σε διαμάχη με κάποιον.

Ο Ιάκωβος στην επιστολή του 4:1-3 μας μιλάει για τρεις πολέμους στους οποίους βρίσκεται ο άνθρωπος. Ι. Πόλεμος με τους άλλους Αυτός ο πόλεμος ξεσπά, όταν δεν ενεργούμε με χριστιανικό τρόπο προς τους άλλους. Κάθε άνθρωπος έχει ξεχωριστή προσωπικότητα. Πολλές φορές η δική μας προσωπικότητα έρχεται σε σύγκρουση με του άλλου. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η δική μας προσωπικότητα είναι αψεγάδιαστη. Στην πραγματικότητα, κανενός η προσωπικότητα δεν είναι τέλεια. Είναι κέρδος για όλους να μάθουμε να εκφράζουμε την αγάπη του Θεού προς τους άλλους, ακόμη κι αν ο άλλος είναι ψυχρός σαν μάρμαρο απέναντί μας. Αυτό γίνεται, όταν υποταχθούμε στον Θεό. ΙΙ. Πόλεμος με τον εαυτό μας Αυτός ο πόλεμος προκύπτει, επειδή οι ενέργειές μας δεν εναρμονίζονται με τις χριστιανικές πεποιθήσεις μας. Όσοι ανταγωνίζονται κάποιους άλλους, δεν έχουν καλή σχέση οι ίδιοι με τον εαυτό τους. Δεν έχουν ειρήνη στην ταραγμένη καρδιά τους, επειδή το πρόβλημα βρίσκεται στην καρδιά. Για να είσαι ειρηνοποιός, χρειάζεται πρώτα να έχεις ειρηνική σχέση με τον εαυτό σου. Κι αυτό γίνεται,

αν επιτρέψεις στον Θεό να σου δώσει τη δική Του ειρήνη. ΙΙΙ. Πόλεμος με τον Θεό Δεν είμαστε ειρηνοποιοί, όταν προσπαθούμε εμείς να κυβερνήσουμε τον εαυτό μας, αντί να εμπιστευτούμε τον Θεό να πάρει Εκείνος τον έλεγχο της ζωής μας. Εύκολα λέμε, «ο Θεός είναι ο Κυβερνήτης μου», αλλά το τιμόνι το κρατάμε εμείς! Ωσότου παραχωρήσουμε το τιμόνι στον Θεό, θα είμαστε ταραχοποιοί αντί ειρηνοποιοί. Συνοπτικά, ειρηνοποιός είναι ο πιστός που προσπαθεί, με τη χάρη του Θεού, να συμφιλιώσει τους ανθρώπους πρώτα με τον Θεό κι ύστερα με τους συνανθρώπους τους που βρίσκονται σε διαμάχη. Γι’ αυτό και το έργο του ειρηνοποιού είναι θεϊκό, επειδή ο Θεός είναι η πηγή της ειρήνης. Ο Χριστός είναι ο κατεξοχήν ειρηνοποιός, είναι «της Ειρήνης Άρχοντας» (Ησαΐας 9:6) και Αυτός μας «δίνει τη δική Του ειρήνη και όχι αυτήν του κόσμου» (Ιωάννης 14:27). «...Να ζείτε ειρηνικά μεταξύ σας» (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:13). n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

Αποτυχία - Αποτυχημένος

• • • • • • • • •

Το κόστος για να ζήσει κανείς μια συνεπή και επιτυχημένη χριστιανική ζωή είναι ασύγκριτα μικρότερο από το κόστος μιας ασυνεπούς και αποτυχημένης χριστιανικής ζωής. Η όποια αποτυχία δεν είναι παρά μια ευκαιρία να ξαναπροσπαθήσεις, έχοντας αποκτήσει μεγαλύτερη πείρα και σοφία. Ούτε οι επιτυχίες είναι μόνιμες, ούτε οι αποτυχίες οριστικές. Η ενεργός δύναμη, η οποία μπορεί να ωθήσει τον άνθρωπο να ξεπεράσει τη γραμμή της αποτυχίας και να μεταβεί στην επιτυχία, λέγεται πίστη. Τα δύο δυσκολότερα πράγματα που καλείσαι να διαχειριστείς σωστά στη ζωή είναι η αποτυχία και η επιτυχία. Μπορεί να έχουμε χιλιάδες λόγους για να αποτύχουμε, αλλά καμία απολύτως δικαιολογία. Μαθαίνουμε πώς να είμαστε σοφοί περισσότερο από τις αποτυχίες μας, παρά από τις επιτυχίες. Προκειμένου να πετύχεις στη ζωή σου, χρειάζεται η επιθυμία σου για επιτυχία να είναι μεγαλύτερη από το φόβο σου για αποτυχία. Επιτυχία είναι η τέχνη να πας από τη μια αποτυχία στην άλλη χωρίς να χάσεις τον ενθουσιασμό σου στο κυνήγι για την επιτυχία.

• • • • • • • •

Οι περισσότεροι άνθρωποι αποτυχαίνουν επειδή λείπει ο σκοπός στη ζωή τους, όχι οι ικανότητες. Όσο έχεις τη διάθεση και τη θέληση να συνεχίσεις τις προσπάθειες, δεν είσαι ποτέ αποτυχημένος. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να αποτύχεις κάποιες φορές και στο να είσαι αποτυχημένος. Τα μεγάλα τολμήματα παραμένουν μεγάλα ακόμα κι αν οδηγήσουν σε αποτυχία. Μην αποθαρρυνθείς από κάποιες αποτυχίες σου. Μάθε πως η αποτυχία είναι το βασικό συστατικό για τη συνταγή της επιτυχίας! Κάνε τις όποιες αποτυχίες σου μάθημα για την πορεία σου προς την επιτυχία. Αποκλείεται να μη ζήσεις κάποια αποτυχία στη ζωή σου, εκτός κι αν δεν κάνεις τίποτα από το φόβο μην τυχόν και αποτύχεις, οπότε ολόκληρη η ζωή σου καταντά μια αποτυχία! Η μεγαλύτερη αποτυχία για οποιονδήποτε άνθρωπο είναι να μη βρει στη ζωή του την ΟΔΟ, την ΑΛΗΘΕΙΑ και τη ΖΩΗ που είναι ο Σωτήρας Χριστός και να χάσει έτσι την αιώνια ζωή κοντά Του! n Συλλογή-Διασκευή: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ MAΪΟΣ 2022 | 11

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...

Πώς εξηγούνται τα θαύματα στη Βίβλο; Μια κοινή «εξήγηση»

που πολλοί Πώς να δοθεί εξήγηση στο γεγονός ότι αθεϊστές χρησιμοποιούν είναι η ευθεία αμφι- ξαφνικά έγιναν θαρραλέοι, δημόσιοι ομολοσβήτηση των θαυμάτων της Βίβλου ως απί- γητές της Ανάστασης, άνθρωποι που μόλις θανων γεγονότων, ως μη ιστορικών περι- πριν από λίγο είχαν αντικρίσει τον άδειο γραφών ή ως «μύθων», που μετά από το τάφο αλλά αμέσως μετά -εξαιτίας του φόβου θάνατο του Ιησού προστέθηκαν στη Βίβλο τους- διασκορπίστηκαν προς όλες τις κατευαπό τους μαθητές Του και την πρώτη εκκλη- θύνσεις; Σίγουρα κάτι σημαντικό θα τους σία. είχε συμβεί. Βέβαια, και εδώ δίνεται η «εξήΚάποιοι άλλοι «εξηγούν» τα θαύματα με γηση» ότι η αλλαγή τους οφείλεται σε ψυχοτην αλληγορική ή ψυχολογική τους διάσταση. λογικά αίτια, ότι δηλαδή ο Ιησούς «αναστήΈτσι, το περπάτημα του Ιησού επάνω στα θηκε» μόνο στη συνείδησή τους. Όλα αυτά νερά ερμηνεύεται ως: «Ο Ιησούς θέτει κάτω μπορεί να είναι όμορφα διατυπωμένα και με από τα πόδια Του τις δυνάμεις του σκότους». επιστημονική μάλιστα ορολογία, αλλά στην Η κατάπαυση της τρικυμίας ως: «Ο Χριστός πραγματικότητα δεν στέκουν. είναι Κύριος των στοιχείων της φύσης». Ο Ένα τρίτο είδος «εξήγησης» είναι ο συμχορτασμός των 5000 ανθρώπων ως: «Ο βιβασμός με αυτό που κάποιοι θεωρούν επιΘεός καλύπτει κάθε μας έλλειψη». Τα θερα- στημονική εξήγηση σε κάτι που τότε θεωρείτο πευτικά θαύματα του Ιησού λογίζονται ότι «θαύμα» αλλά που στην επιστημονική μας συμβολίζουν την κυριαρχία του Κυρίου πάνω εποχή βρίσκει φυσική εξήγηση, όπως -για στην αρρώστια κλπ. Ο φόβος των μαθητών παράδειγμα- η κατάπαυση της τρικυμίας: την ώρα της τρικυμίας εξηγείται ψυχολογικά: Ήταν σύμπτωση, λένε, που ο Ιησούς άπλωσε «Ο Ιησούς χαρίζει εσωτερική ειρήνη· δεν το χέρι Του προς τον άνεμο τη στιγμή που ο χρειάζεται να φοβόμαστε όταν Εκείνος βρί- άνεμος ούτως ή άλλως θα κόπαζε· επίσης σκεται μαζί µας». Όμως, στην σύμπτωση όταν ο Μωυσής περίπτωση της ανάστασης χτύπησε το βράχο και έτρεξε Από τον του Χριστού, πώς μπορεί να νερό. Επρόκειτο για κάτι συΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ Δρα Φυσικών Επιστημών νηθισμένο στην έρημο, λένε, σταθεί μια τέτοια θεώρηση; 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

για βράχο που περιείχε φλέβα νερού να σπάει όταν κανείς χτυπήσει µε δύναμη. Όσο για το χορτασμό των 5000 ανθρώπων, αυτό οφείλεται δήθεν στην επιρροή του κηρύγματος του Ιησού. Το παράδειγμα του παιδιού να προσφέρει τα ψωμιά και τα ψάρια του στους μαθητές ήταν τόσο μεταδοτικό, που καθένας που είχε κάτι φαγώσιμο μαζί του το έβγαλε και έδωσε στους διπλανούς του, ώστε όλοι να χορτάσουν. Στα θαύματα ανάστασης νεκρών επρόκειτο μάλλον, λένε, για φαινομενικά πεθαμένους, κάτι που συμβαίνει και σήμερα. Με τέτοια επιχειρήματα λοιπόν επιμένουν κάποιοι να «εξηγούν» τα θαύματα στη Γραφή και με επιστημονικά συμβατό τρόπο! Ο Γερμανός μαθηματικός Hans Rohrbach (Χανς Ρόρμπαχ) δίνει μια διαφορετική εξήγηση. Στο βιβλίο του «Η Επιστήμη και τα θαύματα της Βίβλου»1 γράφει τα εξής: Σήμερα έχουμε μια τελείως διαφορετική αντίληψη περί ύλης... Επιστημονικά, η ύλη ισοδυναμεί µε ενέργεια. Όμως τι είναι ενέργεια; Γνωρίζουμε πώς ‘ενεργεί’, αλλά όχι πώς να περιγράψουμε τη φύση της. Ένα τεμάχιο ύλης θεωρείται ως μια μεγάλη συρροή στοιχειωδών σωματιδίων. Μόνο µέσω της πολύ γρήγορης αλλά τακτικής κίνησης των σωματιδίων αυτών προέρχεται η οπτική αίσθηση της ύλης. Μπορεί να αντιτάξει κανείς ότι τουλάχιστον αυτά τα μικρά τεμάχια, τα στοιχειώδη σωματίδια, από τα οποία αποτελούνται τα άτομα, τα µόρια, η ύλη στο σύνολό της, είναι κάτι το υλικό. Αλλά δεν είναι έτσι αυτό... Η ύλη συνίσταται από ταλαντώσεις χωρίς να υπάρχει φορέας. Ομολογώ πως δεν είναι εύκολο να µπει κανείς σ’ αυτό τον τρόπο σκέψης. Αν κανείς ρωτήσει τι βρίσκεται πέρα από το όριο αυτό, δηλαδή τι παράγει αυτές τις ταλαντώσεις, τις οποίες αντιλαμβανόμαστε χωρίς να μπορούμε να τις εξηγήσουμε, τότε υπάρχουν δυο δυνατές απαντήσεις. Η μια είναι: ‘Το τίποτα’. Κάθε άθεος ή μηδενιστής μπορεί να υποθέσει, µε βάση την επιστημονική γνώση, πως ο κόσμος έγινε από το τίποτα. Η άλλη είναι: ‘Η αόρατη πραγματικότητα του Θεού’. Όποιος πιστεύει πως υπάρχει Δημιουργός και

πως αυτός ο Δημιουργός όχι µόνο έπλασε τον κόσμο, αλλά και τον διατηρεί, μπορεί να ολοκληρώσει την επιστημονική γνώση ως εξής: Αυτές οι ταλαντώσεις είναι το αποτύπωμα του Θεού, προέρχονται από Εκείνον και αποτελούν (στο χώρο και το χρόνο) τη Δημιουργία Του... Η ύλη ισοδυναμεί µε ενέργεια, δεν είναι στατική, ‘γίνεται’... Ο λόγος του Θεού ‘γίνεται’... Ο Θεός λέει να γίνει κάτι και γίνεται (Ψαλμ.

33:9). Ο λόγος του Θεού είναι που δημιουργεί και δια του οποίου τα πάντα ενεργούνται... Ο Θεός λέει, ο λόγος Του γίνεται και παρουσιάζεται στον υλικό κόσμο ως ταλάντωση, στοιχειώδες σωματίδιο, ύλη. Ο λόγος του Θεού έχει την ασύλληπτη αυτή ικανότητα να φανερώνεται σαν ενέργεια και να απλώνει το πεδίο ταλαντώσεων το οποίο ερευνούμε επιστημονικά. Συνεπώς, είναι αυτονόητο ότι ο Θεός μπορεί να κάνει θαύματα και να επεμβαίνει στη φύση. Αν ο Θεός θελήσει το λάδι στο δοχείο της χήρας στα Σαρεπτά να µη σταματήσει να ρέει, τότε αυτό Του στοιχίζει µόνο ένα λόγο και τα σωματίδια, που αποτελούν το λάδι, έρχονται σε ύπαρξη και δεν αφήνουν το λάδι να στερέψει, όσο ο Θεός το θέλει. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και µε το χορτασμό των 5000 ανθρώπων. Όσο ο Ιησούς κόβει το ψωμί κι ευχαριστεί, το ψωμί πολλαπλασιάζεται στα χέρια Του, επειδή ο Θεός έτσι το θέλει, ώστε στο τέλος, μέσα στα δώδεκα καλάθια να βρίσκεται περισσότερη ‘ύλη’ απ’ ό,τι υπήρχε στην αρχή. Και καταλήγει ο Ρόρμπαχ: «Το σύμπαν δεν είναι ένα κλειστό σύστημα, όπως ανθρωπίνως το αντιλαμβανόμαστε, αλλά είναι ανοικτό προς την κατεύθυνση του Θεού». n ___________ 1

Κατεβάστε ηλεκτρονικά το βιβλίο του Ρόρμπαχ στο ιστολόγιό μου: https://areopagusbriefs.org/2016/07/05/miracles/.

* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.org/ MAΪΟΣ 2022 | 13

Τα παιδιά στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις

Η

Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στην λάδα, καθώς οι εκάστοτε κυβερνήσεις έχουν Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) για να περάσει περισσότερους από 80 νόμους ή είσαι παιδί, ιδίως στους τομείς της σχέδια δράσης που αφορούν τα παιδιά, παχυσαρκίας, της παιδικής φτώχειας και της αλλά τα σχέδια δράσης δεν έχουν οριοθετηψυχικής υγείας. Παραδείγματος χάρη, η Ελ- μένους στόχους και χρονικά πλαίσια, ούτε λάδα είναι πρώτη σε παιδική παχυσαρκία κοστολογήσεις. Ο δεύτερος λόγος αφορά στην Ε.Ε. και τρίτη σε παιδική φτώχεια. την ποιότητα των υπηρεσιών του εκπαιδευΚατά τη γνώμη του Λουτσιάνο Καλεστίνι, τικού συστήματος και του συστήματος υγείας πρώτου επίσημου εκπροσώπου της UNICEF και την αδυναμία του συστήματος κοινωνικής στην Ελλάδα, οι λόγοι είναι προστασίας να υπηρετήσει τέσσερις. Ο πρώτος λόγος όλα τα ευάλωτα παιδιά. Ο τρίΑπό τον αφορά την ημιτελή πολιτική τος λόγος είναι ότι η μέση χώΤΑΣΟ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ ατζέντα για τα παιδιά στην Ελρα της Ε.Ε. ξοδεύει κάθε χρόνο 14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

7.000 ευρώ για την εκπαίδευση κάθε παιδιού, ενώ στην Ελλάδα ξοδεύουμε μόλις 2.688 ευρώ. Ο τέταρτος λόγος αφορά την κουλτούρα. Για παράδειγμα, συχνά στην Ελλάδα οι παππούδες προσέχουν τα εγγόνια τους. Αν είσαι παιδί που το προσέχει κατά βάση η γιαγιά ή ο παππούς, έχεις 58% περισσότερες πιθανότητες να είσαι υπέρβαρος. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ένα στα πέντε παιδιά παγκοσμίως έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Στην Ελλάδα ένα στα έξι παιδιά θα δεχθεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας στη ζωή του, ένα στα δεκατρία παιδιά θα έχει και σωματική επαφή με τους δράστες και ένα στα τριάντα θα έχει μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού. Ένα μεγάλο ποσοστό περιστατικών δεν αναφέρεται ποτέ στις υπηρεσίες προστασίας, ενώ στο 93% των περιπτώσεων ο θύτης είναι κάποιος που το παιδί γνωρίζει και εμπιστεύεται από τον οικογενειακό ή φιλικό κύκλο. Την ίδια στιγμή, συγκλονίζουν οι αποκαλύψεις της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τη Σεξουαλική Κακοποίηση στην Καθολική Εκκλησία, που διαπίστωσε ότι τουλάχιστον 216.000 παιδιά σε διάφορες χώρες έχουν υποστεί κακοποίηση από Καθολικούς ιερείς. Ο Θεός δημιούργησε το θεσμό της οικογένειας και τα παιδιά είναι ένα δώρο από Αυτόν. Στον Ματθαίο κεφ.19 διαβάζουμε: «Έφεραν τότε στον Ιησού παιδιά για να τα ευλογήσει βάζοντας τα χέρια του πάνω τους και να προσευχηθεί γι’ αυτά, αλλά οι μαθητές τούς μάλωσαν. Τότε ο Ιησούς τούς είπε: ‘‘Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να ’ρθούν κοντά μου, γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά”» (Ματθαίος 19:13-14). Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Ιησού δείχνοντας σε ένα παιδί ότι έχει αξία στα μάτια μας και στα μάτια του Θεού. Τα παιδιά αποτελούν ευλογία, κληρονομιά και ανταμοιβή από τον Θεό (Ψαλμός 127:3-5).

Ο Λόγος του Θεού περιέχει επίσης αρκετά εδάφια σχετικά με τη σημασία της προστασίας των παιδιών. Ο Ιησούς μάς καλεί να φροντίζουμε τα παιδιά, επειδή είναι πολύτιμα για Εκείνον! Σε πολλούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, τα παιδιά συχνά κακοποιούνται, παραμελούνται και απορρίπτονται. Κάθε χρόνο εκτιμάται ότι ανήλικα κορίτσια και αγόρια από 127 χώρες του κόσμου εξωθούνται στην πορνεία, ενώ σε 137 χώρες καταγράφεται μαύρη και παράνομη παιδική εργασία. Στη χώρα μας, το 30% των θυμάτων σεξουαλικού trafficking είναι μικρά παιδιά ή έφηβοι. Ο Θεός μάς καλεί να μην περιφρονούμε τα παιδιά (Ματθαίος 18:10) και να συμπαραστεκόμαστε στα ορφανά και στις χήρες, ειδικά όταν υποφέρουν (Ιάκωβος 1:27). Ο Θεός ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για εκείνους που είναι πιο ευάλωτοι, αλλά και εκείνους που βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας και συχνά υφίστανται εκμετάλλευση. Όταν οι μαθητές του Ιησού Χριστού τον ρώτησαν: «Ποιος είναι άραγε ανώτερος στη βασιλεία του Θεού;», ο Ιησούς φώναξε τότε ένα παιδάκι, το ’βαλε να σταθεί ανάμεσά τους και είπε: ‘‘Σας βεβαιώνω πως αν δεν αλλάξετε κι αν δε γίνετε σαν τα παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού. Όποιος λοιπόν ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδί, αυτός είναι ο ανώτερος στη βασιλεία του Θεού. Και όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί στο όνομά μου, δέχεται εμένα τον ίδιο. Όποιος γίνει αφορμή να κλονιστεί ένας απ’ αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σ’ εμένα, είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να καταποντιστεί στη θάλασσα”» (Ματθαίος 18:2-6). Ως Χριστιανοί καλούμαστε να τιμούμε, αγαπάμε, υπηρετούμε και προστατεύουμε τα παιδιά, ιδιαίτερα τα πλέον ευάλωτα, αλλά και να μοιραζόμαστε την αγάπη του Θεού μαζί τους. n MAΪΟΣ 2022 | 15

«Επειδή ο Θεός μού το ζήτησε...»

Γ

νώρισα την Φάτι το 2009, όταν αρχί«Πριν φύγουμε από τον Νίγηρα τον πεσαμε το Πρόγραμμα Δορκάς στη Νια- ρασμένο Μάιο, αγοράσαμε ραδιόφωνα για μέι, στον Νίγηρα. Συχνά την επισκε- κάθε χήρα και προσθέσαμε μια κάρτα SD πτόμουν στο σπίτι της και την έβλεπα στις για να ακούνε τη Βίβλο και άλλα χριστιανικά συναθροίσεις μας στο Σπίτι Δορκάς. Πίσω μηνύματα στη μητρική τους γλώσσα. Ήταν από το δειλό χαμόγελό της κρύβεται μια το δώρο που θέλαμε να έχουν τα περασμένα ευαίσθητη γυναίκα. Πάντοτε ήθελα να τη Χριστούγεννα. γνωρίσω καλύτερα. Πρόσφατα Την περασμένη εβδομάδα συγκινήθηκα από τα νέα της πήρα ένα φωνητικό μήνυμα Από την Φάτι, που μου είπε η Λουκία η από τη Φάτι, στο οποίο ευχαΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ-ISCH κόρη μου: ριστούσε ιδιαίτερα τη διακονία 16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Δορκάς για τις χήρες, γιατί, εκτός από την υλική βοήθεια που προσφέρουμε, η πνευματική είναι πιο σπουδαία και αναγκαία. Οι χήρες ξέρουν πως τις αγαπάμε και προσευχόμαστε γι’ αυτές. Η Φάτι ήταν ιδιαίτερα ευγνώμων για το ραδιόφωνο. Μεταξύ άλλων, είπε πως άκουσε ένα μήνυμα που μιλούσε για συγχώρηση και πολύ συγκινήθηκε, γιατί αισθάνθηκε πως άκουσε τη φωνή του Θεού. Συνέχισε και μου διηγήθηκε την ιστορία της, πως ο πατέρας της πέθανε αμέσως μετά τη γέννησή της και η μαμά της ξαναπαντρεύτηκε. Η Φάτι έμεινε με τον παππού, τη γιαγιά και τους θείους της. Μετά από το θάνατο της γιαγιάς της, ο παππούς ανέθεσε τη φροντίδα της σε έναν από τους θείους της και του είπε πως θα μπορούσε να μένει στο σπίτι που άφηνε για τη Φάτι μέχρι να μεγαλώσει, κάτι που η ίδια δεν ήξερε. Όταν μεγάλωσε, έμαθε αυτή την ιστορία από κάποιον άλλο συγγενή της. Ήταν έτοιμη να παντρευτεί και ο θείος της αρνιόταν να της δώσει το σπίτι της. Έτσι, έφυγε αναστατωμένη και θυμωμένη και έκοψε κάθε επαφή μαζί του. Δεν τον είχε δει ούτε του είχε μιλήσει πάνω από 40 χρόνια. Αλλά όταν της μίλησε ο Θεός από το μήνυμα που άκουσε στο ραδιόφωνό της, αποφάσισε να πάει να επισκεφτεί το θείο της. Εκείνος όχι μόνο έμεινε έκπληκτος από την επίσκεψή της, αλλά θαύμασε, όταν του ζήτησε να τη συγχωρήσει για το λάθος που έκανε να μην τον επισκέπτεται και να μην του μιλά. Ο θείος και η οικογένειά του έμειναν έκπληκτοι

και σοκαρισμένοι. Ο θείος τη ρώτησε αν πραγματικά τον συγχώρησε που της είχε πάρει το σπίτι και τη ρώτησε πώς μπόρεσε να το κάνει αυτό. Η απάντησή της ήταν πολύ σύντομη αλλά σαφής: ‘‘Επειδή μου το ζήτησε ο Θεός’’. Μετά από την πρώτη επίσκεψή της, πήγε και δύο άλλες φορές και θέλησε να έχει μια φωτογραφία μαζί του. Η Φάτι είναι γεμάτη χαρά, γιατί συμφιλιώθηκε με το θείο της. Δοξάστε τον Θεό μαζί μας. Προσεύχεστε για τη Φάτι και την επαφή της με το θείο της, ο οποίος έχει μεγάλη επιρροή στην κοινωνία. Δεν είναι μόνο ο αρχηγός όλης της οικογένειάς του σαν “chef”, όπως λέμε στην Αφρική, αλλά και αρχηγός της γειτονιάς του. Είμαι πολύ ευγνώμων στον Θεό για το μέσο που χρησιμοποίησε για να μιλήσει στην καρδιά της Φάτι, για την υπακοή της στη φωνή Του και για το αποτέλεσμα που έφερε το δώρο μας». «Γιατί ο Λόγος του Θεού είναι ζωντανός και αποτελεσματικός και κοφτερότερος από οποιοδήποτε δίκοπο μαχαίρι, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι το σημείο να διαχωρίζει την ψυχή από το πνεύμα και τις αρθρώσεις από το μεδούλι, κι έχει τη δύναμη να διακρίνει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις της καρδιάς, μια και δεν υπάρχει κανένα δημιούργημα αδιερεύνητο για τον Θεό, κι είναι όλα γυμνά και διάφανα μπροστά στα μάτια του, στον οποίο και θα δώσουμε λόγο» (Εβραίους 4:12-13). n MAΪΟΣ 2022 | 17

Πρόσφυγες και μετανάστες

Ε

υθύς εξαρχής ας κάνουμε το διαχωρι- παντού, αλλά όσο γενναία και να είναι η ασμό με πολύ απλά λόγια: Πρόσφυγας ντίστασή τους, η απάνθρωπη μεταχείριση είναι αυτός που εξαναγκάζεται σε φυγή του άμαχου πληθυσμού, των παιδιών και από την πατρίδα του λόγω πολέμου ή διωγ- των ηλικιωμένων και η φρίκη των συνεχόμεμού, προκειμένου να σώσει τη ζωή του. Με- νων βομβαρδισμών από τον εισβολέα είναι τανάστης είναι αυτός που με τη θέλησή του πέρα από κάθε φαντασία ενός λογικού ατόμου εγκαταλείπει την πατρίδα του, κυρίως για οι- στην εποχή μας. κονομικούς λόγους. Και στις δυο περιπτώσεις Βρέθηκα πρόσφατα σε ένα ταξίδι στη σχεδόν πάντα ένας πόλεμος και οι σκληρές Λέσβο και είπα να ρίξω και πάλι μια ματιά συνέπειές του γίνεται η αιτία να ξεσπιτωθούν στον Λέσβιο συγγραφέα του περασμένου αιάνθρωποι και να πάρουν το δρόμο της προ- ώνα Στρατή Μυριβήλη. Στο βιβλίο του, «Η σφυγιάς ή της μετανάστευσης. Ζωή εν Τάφω», περιγράφει την αβάσταχτη Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμ- και φρικτή καθημερινότητα των στρατιωτών μές, εκατομμύρια Ουκρανοί φεύγουν από τα στα χαρακώματα, κατά τη διάρκεια του Α΄ σπίτια τους κυνηγημένοι από το γείτονα Παγκοσμίου Πολέμου, όπως ο ίδιος τη βίωσε. εχθρό που εισέβαλε στην πατρίδα τους. Με Γράφει λοιπόν σε κάποιο σημείο: κάθε μέσο προσπαθούν να φτάσουν σε «Η οβίδα που σκάνει σκούζει μ’ εκδικητικήν άλλες, ασφαλείς χώρες, οι οποίες ανοίγουν οργή. Είναι ένα τέρας τυφλό, όλο ρύγχος, τα σύνορά τους και τους υποπου χύνεται και σπαράζει με Από την δέχονται. Οι Ουκρανοί πολίτες σιδερένια δόντια τη γης. Ένα ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥυπερασπίζονται σθεναρά τη μηχανικό χτήνος που μιλιούνια ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Δρα Νομικής χώρα τους που βάλλεται από άνθρωποι πατούκωσαν μέσα 18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

στη χοντρή κοιλιά του συμπυκνωμένη την όχτρα τους και τόστειλαν να δαγκώσει. Και σαν σκάσει, όλες αυτές οι όχτρες, χιλιάδες όχτρες που λουφάζουν, φυλακωμένα δαιμονικά έμβρυα μέσα στην ατσαλένια μήτρα, ξαπολιούνται... Είναι πολύ απάνθρωπο πράμα ο βομβαρδισμός. Είναι φριχτό». Απέναντι από το ξενοδοχείο μου στη Μυτιλήνη, ο προσφυγικός καταυλισμός του Καρά Τεπέ στο νησί με τις χιλιάδες ακόμα πρόσφυγες από έναν άλλον, το ίδιο φρικτό πόλεμο, πριν από λίγα χρόνια. Κοντά στο ξενοδοχείο, ο προσφυγικός συνοικισμός για τους Έλληνες πρόσφυγες του Μικρασιατικού Ξεριζωμού, πριν από εκατό χρόνια. Περιδιαβαίνοντας τα στενά δρομάκια του, θυμήθηκα την ιστορία που μου διηγήθηκε σε μια συνάντησή μας πριν από χρόνια αγαπητή φίλη από τη Βόρεια Ελλάδα. Μου ’λεγε λοιπόν πως η γιαγιά της, πρόσφυγας τότε από τη Μικρασία, «σταύρωνε» τα παιδιά και τα εγγόνια της -απ’ όσο η ίδια θυμόταν- μη τύχει και περάσει μπροστά από την πόρτα τους πρόσφυγας από τη Συρία και δεν του δώσουν νερό, γιατί η ίδια και η μητέρα της είχαν επιζήσει επειδή μια πονόψυχη γυναίκα είχε ανοίξει την πόρτα της εκεί στη Συρία και τους έδωσε να πιούνε και να φάνε, καθώς περνούσαν στο δρόμο τα καραβάνια με τα γυναικόπαιδα που έσπρωχναν οι Νεότουρκοι προς την έρημο, σε βέβαιο θάνατο δηλαδή από τις κακουχίες. Ποτέ δεν το ξέχασε αυτό η γιαγιά της και γι’ αυτό άφηνε παραγγελιά σε παιδιά και εγγόνια, μη τυχόν αρνηθούν τη βοήθειά τους σε Σύρο πρόσφυγα. Δεν είχε ξεσπάσει ακόμα ο πόλεμος στη Συρία, μα και ούτε φαινόταν κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. «Μα, γιαγιά», την απόπαιρναν, «πού να φτάσει μέχρις εδώ πρόσφυγας από τη Συρία και γιατί;». «Εσείς πάντως να έχετε το νου σας!» τους παράγγελνε σοβαρή. «Και να που ήρθε η ώρα και η στιγμή να εκτελέσω τη “διαταγή” της γιαγιάς μου», τε-

λείωσε τη διήγησή της η φίλη μου. «Σηκωνόμουν χαράματα για να πάω στη Θεσσαλονίκη στον καταυλισμό των προσφύγων από τη Συρία για να βοηθήσω. Πού να το ’βαζε ανθρώπου νους...». Έτσι είναι, όποιος ζει σε τόπο ασφαλή και σταθερό ξεχνάει πως όλα μπορούν να ανατραπούν από τη μια στιγμή στην άλλη και πως και ο ίδιος μπορεί να βρεθεί ξαφνικά «καθ’ οδόν». Για έναν αναγεννημένο Χριστιανό άλλωστε αυτό είναι καθημερινό βίωμα γιατί, εκτός από πολίτης του κράτους στο οποίο ζει, είναι και πολίτης της Ουράνιας Πολιτείας, ταξιδιώτης στο δρόμο προς τα εκεί. Στην Α΄ Πέτρου 2:11-12 ο απόστολος εκλιπαρεί: «Αγαπητοί, σας παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους... να έχετε καλή τη διαγωγή σας μεταξύ των εθνών...». Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια πατρίδα, ο Χριστιανός έχει δύο. Καθημερινό μέλημά του επομένως είναι να φροντίζει, ώστε να διατηρείται μια σταθερή ισορροπία των καθηκόντων του και προς τις δυο πατρίδες του. Ως Χριστιανός να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού. Ως πολίτης να πράττει το δίκαιο και να υπακούει στους νόμους, γνωρίζοντας βέβαια ότι αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα βρεθεί σε δίλημμα, επειδή ζει και εργάζεται μέσα σ’ έναν κόσμο πονηρό και κακό και αυτό σημαίνει μάχη. Μάχη με τον εαυτό του, μάχη με τους άλλους, αν επιλογή του είναι βέβαια βλέποντας το κακό να προσπαθεί όσο γίνεται και μπορεί να το σταματήσει. Αλλά αξίζει αυτός ο αγώνας με έντιμα και χρηστά μέσα για το Δίκαιο, το δικό σου και των άλλων, που σου παρέχει μια έννομη και δημοκρατική πολιτεία. Γνωρίζοντας με βεβαιότητα ότι μια άλλη, Αιώνια Πατρίδα σε περιμένει, την πύλη της οποίας θα διαβείς με μόνο εφόδιο το διαβατήριο που απέκτησες όσο ζούσες στην επίγεια πατρίδα σου, δηλαδή το ΝΑΙ το δικό σου στην πρόσκληση του Θεού για τη σωτηρία σου. n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ MAΪΟΣ 2022 | 19

Ζωντανές Μαρτυρίες... ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 80 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ (1942-2022) Φέτος το περιοδικό μας Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ κλείνει 80 χρόνια πνευματικής προσφοράς προς τους συμπατριώτες μας, στην πατρίδα και στην αλλοδαπή. Για το σκοπό αυτό αφιερώνουμε μια στήλη, όπου θα δημοσιεύονται σύντομες εντυπώσεις αναγνωστών μας. Θα το εκτιμήσουμε, αν κι εσείς μάς γράψετε σύντομα σχόλια για το περιεχόμενο του περιοδικού μας. Μπορείτε να στείλετε τις εντυπώσεις σας στο e-mail: g.kantartzis@gmail.com Η Φωνή του Ευαγγελίου

Ολοκληρωμένο χριστιανικό περιοδικό Γνώρισα τη «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» μέσα στο σπίτι μας, όταν εκείνα τα χρόνια, μικρό παιδί, την έβλεπα στα χέρια της οικογένειάς μου. Τότε, αυτό που με ενδιέφερε ήταν η παιδική στήλη με τις ωραίες ιστορίες και τα πετυχημένα σκίτσα. Αργότερα, μεγαλώνοντας, με εντυπωσίαζαν τα ιεραποστολικά νέα και με συγκινούσαν οι ομολογίες των ανθρώπων που γνώριζαν τον Χριστό και σπούδαζαν στα βιβλικά σχολεία. Όταν πια ωρίμασα και μελετούσα την Αγία Γραφή, εύρισκα στο περιοδικό θεολογικά και ερμηνευτικά άρθρα και θέματα. Με λίγα λόγια, «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» ήταν και συνεχίζει να είναι ένα ολοκληρωμένο χριστιανικό περιοδικό που ξέρει να πιάνει τον παλμό της εποχής και να προσφέρει απαραίτητες πληροφορίες στο Χριστιανό αναγνώστη. Εύχομαι να συνεχίζει να εμπνέει, να παρηγορεί και να γίνεται ευλογία σε πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ηλίας Χατζηελευθερίου, Ποιμένας, Κατερίνη

Σύγχρονο ιεραποστολικό περιοδικό «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» είναι ένα σύγχρονο ιεραποστολικό περιοδικό! Περιέχει ενθαρρυντικά νέα του έργου του Θεού από 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

όλο τον κόσμο. Είναι πηγή ενθάρρυνσης και έμπνευσης για να προσευχόμαστε για όλα τα έθνη. Επιπλέον, η ποικιλία των κοινωνικών θεμάτων που περιέχει (οικογένεια, γονείς, νέοι, παιδιά...) το ανάγει σε ένα ολοκληρωμένο και ωφέλιμο περιοδικό για κάθε ηλικία. Ευχή μας είναι να επηρεάσει πολλούς αναγνώστες! Συγχαρητήρια για τα 80 χρόνια προσφοράς και υπηρεσίας προς τους Έλληνες της πατρίδας μας και του εξωτερικού. Κάθε ευλογία σε όλους τους συνεργάτες του περιοδικού! Παύλος Δημητριάδης, Ποιμένας, Πειραιάς

Θεματολογία βιβλική, περιεκτική, σύγχρονη «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» αποτελεί ένα σύγχρονο χριστιανικό περιοδικό με εξαιρετική παρουσίαση, αλλά και με ποικιλία πρακτικών θεμάτων που απασχολούν το μέσο αναγνώστη. Η θεματολογία είναι βιβλική, περιεκτική, σύγχρονη και ενδιαφέρουσα τόσο για τους Χριστιανούς που μαθαίνουν πώς να εφαρμόζουν τις αιώνιες αλήθειες στις διάφορες εκφάνσεις της καθημερινότητάς τους, όσο και για όσους βρίσκονται σε πνευματικές αναζητήσεις. Είθε ο Θεός να ευλογεί το περιοδικό και τους συντελεστές του και να το χρησιμοποιεί για να φανερώνεται το μεγαλείο της αγάπης και της δύναμης του αιώνιου Τριαδικού Θεού, όπως φανερώθηκε μέσα

από τη ζωή, σταύρωση και ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τάσος Μαρκουλιδάκης, Ποιμένας, Νίκαια

Ζωντανή, δυνατή και ειρηνική φωνή Ευχαριστούμε όλους εσάς που με πιστότητα συνεχίζετε επί 80 χρόνια την πνευματική προσφορά με το περιοδικό σας. Είμαστε ευγνώμονες που για μας «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ», για 35 χρόνια, είναι μια ζωντανή, δυνατή και ειρηνική φωνή... Θεάρεστο είναι το έργο που επιτελείτε. Προσευχόμαστε για όλους εσάς, για την πλούσια σπορά που γίνεται μέσω του περιοδικού σας. Ευχόμαστε πολλοί Έλληνες να ακούσουν τη Φωνή του Κυρίου. Τάκης Καραθανάσης Αξιωματικός Αεροπορίας ε.α.

Όργανο για την εξάπλωση του λόγου και του έργου του Είναι μεγάλη η χαρά μας που για 80 χρόνια το περιοδικό αυτό χρησιμοποιείται από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό σαν όργανο για την εξάπλωση του λόγου Του και του έργου Του. Όλα αυτά τα χρόνια μάς έφερνε νέα από ιεραποστολικούς αγρούς για την πρόοδο του ευαγγελίου. Ευλογηθήκαμε ιδιαίτερα από τις χρήσιμες συμβουλές του Δρα Καβάκα για τις οικογενειακές σχέσεις και από άλλους συνεργάτες, που με απαράμιλλο ζήλο κράτησαν και κρατούν ενήμερο το αναγνωστικό κοινό του περιοδικού. Ο Κύριος να εξακολουθεί να ευλογεί το έργο Του.

Aιδ. Μίλτος & Άντζελα Χατζηβασιλείου, Καναδάς

Πολύτιμη, ευχάριστη, εποικοδομητική Χρόνια πριν, όταν ήμασταν παιδιά, μαλώναμε ποιος να πρωτοδιαβάσει το αγαπημένο περιοδικό μας, τα «Παιδικά Φύλλα». Κάτι παρόμοιο συμβαίνει τώρα με το εξίσου αγαπημένο περιοδικό «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ». Κάθε σελίδα του είναι πολύτιμη, ευχάριστη, εποικοδομητική. Ακόμη και η παιδική σελίδα δεν μένει αδιάβαστη... Ευχόμαστε η «ΦΩΝΗ» να συνεχίσει να αντηχεί για πολλά χρόνια! Ο Θεός να ευλογεί

και όλους που με αγάπη συνεργάζονται να τη διατηρήσουν αξιόλογη και αγαπητή για τόσα χρόνια. Γιώργος και Έφη Αγαπίδη, Τορόντο, Καναδάς

Απολογητικά Θέματα Είχα «μεταφερθεί» σε συγκινητικές, για μένα, στιγμές του πάλαι: Πλανόδιος κήρυκας, φωτογραφείο στην απέναντι γωνιά των συνάξεων του δρόμου, μικρή ομάδα προσευχής στο φωτογραφείο... Είμαι ερασιτέχνης βιβλικός ερευνητής και θεωρώ πως η περισσότερη έρευνα υπάρχει στα Απολογητικά, μέρος των οποίων και τέτοια γεγονότα (τονίζουν την όλη τότε ατμόσφαιρα...) Νομίζω καλό είναι, πού και πού, μια στήλη ρετρό. Τίμος Γονής, Αθήνα

«Μάννα εξ ουρανού» Συνειδητοποίησα την αξία του περιοδικού «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ», όταν με τον σύζυγό μου ζήσαμε για δύο περίπου χρόνια σε ένα μικρό χωριό της Ελλάδας, σχεδόν χωρίς χριστιανική συντροφιά... Κάθε καινούριο τεύχος ήταν πνευματική τροφή, σαν το μάννα εξ ουρανού! Πέγκυ Κάκαρη-Διαμαντάτου, συντ/χος φιλόλογος, Αθήνα

80 χρόνια της ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ Σε έναν κόσμο που έχει βγάλει τον Θεό έξω από τους «έξυπνους» υπολογισμούς του, διακόπτοντας έτσι την επικοινωνία του με τη μόνη πηγή της Ζωής, το περιοδικό ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ προσφέρει στους αναγνώστες του αιώνια, ουράνια ελπίδα. Μέσα από τις σελίδες του «ξεδιπλώνεται» η μαρτυρία για τη σωτήρια χάρη του Θεού, όπως αυτή φανερώνεται στα ποικίλα αδιέξοδα του ανθρώπου. Επιπλέον, το περιοδικό βοηθά τον αναγνώστη του να αποκτήσει την βεβαιότητα της αιωνιότητας, καθώς, διαβάζοντάς το, «συμπορεύεται» με Εκείνον που είναι η Οδός, η Αλήθεια, η Ζωή και το Φως. Μακάρι να έρθει η ευλογημένη στιγμή που θα το βλέπουμε στα σπίτια όλων των συμπατριωτών μας... Χαρούλα Τσαγκαλίδου-Ξανθοπούλου Εκπαιδευτικός MAΪΟΣ 2022 | 21

Ουκρανία: Μια μάχη πνευματική

Π

όλεμος. Μια λέξη που και μόνο στο τους, τα ορφανά που αναζητούν τους γονείς άκουσμά της ρίγη φόβου διαπερνούν τους, τους νοικοκύρηδες που θωρούν το κατην ανθρώπινη ψυχή. Διαβάζουμε ταστραμμένο βιος τους, τα αφιλόξενα υπόγεια γι’ αυτόν στα βιβλία της ιστορίας, τον «ζούμε» καταφύγια και τους τραχείς δρόμους της προστις διηγήσεις των παππούδων, αφουγκρα- σφυγιάς. Καθώς θα διαβάζεις αυτές τις γραμζόμαστε τις αγωνίες του σε μακρινές γωνιές μές, η ευχή και προσευχή μας είναι το κακό του πλανήτη. Αλλά όταν αγγίζει το κατώφλι να έχει σταματήσει και η ειρήνη να έχει αποτης πόρτας του σπιτιού μας, όταν ο καπνός κατασταθεί. των όπλων γεμίζει με αβεβαιότητα την καθηΗ ανείπωτη τραγωδία της Ουκρανίας, μερινότητά μας, η λέξη αποκτά άλλο νόημα στην κατά τα λεγόμενα «πολιτισμένη» και που μετατρέπεται γρήγορα σε δάκρυ, πόνο, «αναπτυγμένη» Ευρώπη, αναδεικνύει για μια θλίψη, οργή και απελπισία. ακόμη φορά τη χείριστη, τη θηριώδη πλευρά Παρακολουθώντας τα γετης φύσης του ανθρώπου της Από τον γονότα στην Ουκρανία, οι σκέαμαρτίας, που δεν μπορεί να ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΤΣΑΝΗ ψεις μας πηγαίνουν στις μααλλάξει δίχως πίστη στο λυΔιεθνολόγο-Εμπ/μονα Υπ. Εξωτερικών νάδες που θρηνούν τα παιδιά τρωτικό έργο του σταυρού.

22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Η έκταση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, τα εκατομμύρια των προσφύγων, η ανατροπή παγκόσμιων γεωστρατηγικών ισορροπιών, η εκτεταμένη οικονομική φθορά, όπως και ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης ή ενός πυρηνικού ολέθρου δίνουν στον πόλεμο αυτόν διάσταση που δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Οι επιπτώσεις της κρίσης θα γίνονται με την ημέρα όλο και πιο αισθητές, εάν δεν επικρατήσει η σύνεση – ποια άλλωστε – και δεν υπάρξει σύντομα κατάπαυση του πυρός, πράγμα που όλοι ευχόμαστε. Εντωμεταξύ, η ανθρωπότητα “βομβαρδίζεται” με κάθε λογής απόψεις και αναλύσεις, που αντί να μορφώσουν γνώση και γνώμη, μεταμορφώνουν τις μάζες σε οπαδούς της μιας ή της άλλης πλευράς, που απολαμβάνουν τις μεταξύ τους διαμάχες, αν και μακρινοί θεατές σε μια αρένα όπου τα θηρία του πολέμου κατασπαράζουν σάρκες και συνειδήσεις. Δυστυχώς, πιστοί Χριστιανοί δεν εξαιρούνται των ανωτέρω. Πέρα από τις όποιες σωστές ή ενδεχομένως λανθασμένες εκτιμήσεις στις οποίες προβαίνουμε – άλλωστε ποιος διεκδικεί το αλάθητο; – ο πόνος και η συμφορά παραμένει μια πραγματικότητα που μας καλεί να κοιτάξουμε πέρα από τις εξελίξεις, εκεί που το απέραντο κίτρινο των σιτηρών της ουκρανικής στέπας αγγίζει τον ορίζοντα του γαλάζιου ουρανού, πέρα από την όποια γεωστρατηγική και γεωπολιτική σημασία της χώρας-σιτοβολώνα της Ευρώπης με πλούσιους γεωφυσικούς πόρους. Η Ουκρανία έχει τη δική της πνευματική σημασία στη Βασιλεία του Κυρίου. Υπήρξε πύλη για τη διάδοση του ευαγγελίου στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και πέραν των Ουραλίων. Στους λόφους του Κιέβου λέγεται ότι περπάτησε ο Απόστολος Ανδρέας. Ορόσημο του εκχριστιανισμού των Σλάβων της Ανατολής, μεταξύ των οποίων οι σημερινοί Ουκρανοί, Ρώσοι και Λευκορώσοι,

θεωρείται το έτος 988 μ.Χ., οπότε βαπτίστηκε ο ηγεμόνας του Κιέβου Βλαδίμηρος, αν και τα πραγματικά κίνητρα, όπως και ο μετέπειτα μαζικός εξαναγκασμός του πληθυσμού σε αποδοχή της χριστιανικής πίστης εγείρουν ερωτήματα ως προς την αληθινή τους μεταστροφή στον Κύριο. Σταδιακά, όμως, οι Σλάβοι της Ανατολής ασπάστηκαν το Xριστιανισμό με βαθιά θεοσέβεια που άφησε το αποτύπωμά της ακόμη και στη λογοτεχνική και μουσική τους παράδοση. Κατά την περίοδο του κομμουνιστικού καθεστώτος, στην Ουκρανία υπήρξαν πολλοί φάροι που φώτιζαν με το φως του ευαγγελίου όλη την τότε Σοβιετική Ένωση. Η εκκλησία του Χριστού παρέμεινε ζωντανή παρά τους σκληρούς διωγμούς σε βάρος της. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, χίλια χρόνια μετά από τη βάπτιση του Βλαδίμηρου, ξεκίνησε στην Ουκρανία αναζωπύρωση η οποία κράτησε πολλά χρόνια. Είμαι προσωπικός μάρτυρας, καθώς και καρπός αυτής της αναζωπύρωσης. Παρά τις απαγορεύσεις, οι λιγοστές εκκλησίες γέμιζαν ασφυκτικά από ψυχές οι οποίες διψούσαν για την αλήθεια και αναζητούσαν τη σωτηρία που προσφέρει απλόχερα ο Κύριος. Και τούτο κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση το 1991, στην Ουκρανία υπήρχαν ήδη πολυάριθμες και πολυπληθείς, ζωντανές και δραστήριες εκκλησίες. Πιστοί Χριστιανοί των ευαγγελικών εκκλησιών κάνουν και σήμερα αισθητή την παρουσία τους μέσα στην κοινωνία και στο κράτος. Το σημαντικότερο, η Ουκρανία έγινε κέντρο ιεραποστολικής δράσης. Δεκάδες πιστοί Ουκρανοί ίδρυσαν εκκλησίες σε όλη τη Ρωσία, τη Σιβηρία, μέχρι την Άπω Ανατολή, τον Καύκασο και τη Κεντρική Ασία, ακόμη και στη Μογγολία και Κίνα. Άλλοι ποιμαίνουν εκκλησίες της διασποράς, υπηρετώντας ψυχές που μετανάστευσαν σε MAΪΟΣ 2022 | 23

Ευρώπη και Αμερική μετά από το 1991. Η τιμή και η δόξα ανήκει στον Κύριό μας. Αυτή λοιπόν η αδερφική εκκλησία βρίσκεται σήμερα μέσα στη δίνη του πολέμου. Εκκλησίες καταστράφηκαν. Πολλοί πιστοί αναγκάστηκαν να στείλουν τις οικογένειές τους, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους γονείς, σε γειτονικές χώρες για ασφάλεια. Άλλοι παρέμειναν στις υπό συνεχή βομβαρδισμό πόλεις, βοηθώντας ανθρώπους σε ανάγκη. Επιβεβαιωμένες πληροφορίες μιλούν για τους πρώτους νεκρούς πιστούς εργάτες του ευαγγελίου. Η εκκλησία όμως στέκεται. Μεταφέρει αμάχους στα σύνορα, βοηθά τραυματίες, παρηγορεί πληγέντες και θρηνούντες και προσφέρει κάθε λογής στήριξη, υλική και πνευματική. Στα αφτιά μας φτάνουν πολλές ιστορίες πόνου και θλίψης. Αλλά και θαυμαστές ιστορίες ελέους και θαυμαστής επέμβασης του Θεού. Ο Κύριος είναι ζωντανός και μέσα στο καμίνι του πολέμου. Παράλληλα, η κινητοποίηση σε όλη την Ευρώπη είναι τεράστια. Άνθρωποι ανοίγουν τα σπίτια τους σε πρόσφυγες, προσφέρουν και υπηρετούν με κάθε μέσο αυτούς που κυνηγημένοι από τις φλόγες του πολέμου ανα24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ζητούν καταφύγιο. Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο αριθμός των προσφύγων ξεπερνούσε τα 4 εκατομμύρια! Τις στιγμές αυτές της αβεβαιότητας, του πόνου και της δυστυχίας, η Εκκλησία του Κυρίου καλείται να σταθεί με προσευχή για τα αδέρφια μας στην Ουκρανία, παρακαλώντας τον Πατέρα Θεό για προστασία, δύναμη, θάρρος, πνευματική διάκριση και επαγρύπνηση, αλλά και συγχώρηση, προς δόξαν του Ονόματος του Κυρίου, για τη διάδοση της Βασιλείας Του. Αλλά και για τα αδέρφια μας στη Ρωσία, τα οποία παρά τις απαγορεύσεις και διώξεις, παίρνουν θέση και αρνούνται να συμβιβαστούν με την επιλογή του πολέμου. Ας προσευχόμαστε για ειρήνη και σοφία για τους κυβερνώντες όλου του κόσμου, καθώς η σύνεση εκλείπει. Ας προσευχόμαστε ο Κύριος να ανοίξει δρόμους υπηρεσίας για όπου και όπως ο καθένας κληθεί και μπορέσει.

Η εκκλησία στην Ουκρανία έχει άμεση ανάγκη για πρακτική συμπαράσταση. Το ίδιο και τα εκατομμύρια των προσφύγων που φτάνουν στις ευρωπαϊκές χώρες. Η μάχη ίσως είναι πολιτική, γεωστρατηγική ή οικονομική. Είναι σίγουρα, όμως, πρωτίστως πνευματική. n

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΜΑΪΟΣ 2022

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Ο Θεός δεν παύει

να εργάζεται! Τα τελευταία δύο και παραπάνω χρόνια ήταν γεμάτα καινούριες μεγάλες προκλήσεις για τις διακονίες και τους συνεργάτες μας σε όλο τον κόσμο, μαζί με την ταλαιπωρία που προκάλεσε η πανδημία και την ανάγκη για προσφορά βοήθειας προς τους πρόσφυγες κι άλλους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στο Αφγανιστάν και το Μυανμάρ. Είναι επίσης οι μόνιμες προκλήσεις της διακονίας μας ανάμεσα στα φτωχά παιδιά και σ’ εκείνα που κακοποιούνται, καθώς και προς τις γυναίκες που είναι θύματα σωματεμπορίας, Είναι ακόμη τα εκατομμύρια εκείνων που κατευθύνονται προς την αιωνιότητα χωρίς τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, επειδή δεν άκουσαν ποτέ γι’ Αυτόν. Τόσο πολλοί συνάνθρωποί μας αντιμετωπίζουν φυσικές και πνευματικές ανάγκες, που κάποτε φαίνεται αδύνατο να καλυφθούν. Ο Θεός μάς έδωσε για μια ακόμη χρονιά την ιδιαίτερη ευκαιρία να διακηρύξουμε τα Καλά Νέα! Ο Θεός, μέσα στην αγάπη Του, έστειλε τον Υιό Του ακριβώς για να καλύψει τη βαθύτερη πνευματική ανάγκη κάθε ανθρώπου. Και στο όνομα Εκείνου εκφράζουμε έμπρακτα την αγάπη Του, καλύπτοντας τις φυσικές ανάγκες πολλών στους τομείς που διακονούμε. Αυτό είναι το μήνυμα και η δύναμη του Ευαγγελίου που μπορεί να αποκαταστήσει την ελπίδα και να μεταμορφώσει τη ζωή εκείνων που υποφέρουν και χάνονται χωρίς τον Χριστό. Είναι ανάγκη το μήνυμα να συνεχίσει να διακηρύττεται και είμαστε ευγνώμονες στον Θεό που μέσω των υποστηρικτών της Ιεραποστολής μας μας δίνει τη δυνατότητα να το κάνουμε σε 37 χώρες του κόσμου.

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Κάθε εποχή, εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία για να προσελκύσουμε την προσοχή των ανθρώπων στον Σωτήρα Χριστό. Καταχωρούμε μηνύματα του Ευαγγελίου σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτύου, για να εξηγήσουμε τι σημαίνουν οι γιορτές και να δώσουμε έτσι την ευκαιρία να εργαστεί ο Θεός στις καρδιές των ανθρώπων για να ελκυστούν στον Χριστό. Βοηθούμε ποιμένες εκκλησιών εκπαιδεύοντάς τους και εφοδιάζοντάς τους με το απαραίτητο υλικό για την αποτελεσματικότερη επιτέλεση της υψηλής αποστολής τους για τη διακήρυξη του Ευαγγελίου. Η προσευχή μας είναι σε κάθε πρόγραμμα διακονίας ο σπόρος που σπέρνεται να φυτρώσει και να δώσει άφθονο καρπό. Οι ανάγκες είναι μεγάλες, αλλά χάρη στην αγάπη, τις προσευχές και τις δωρεές των υποστηρικτών της Ιεραποστολής μας μπορούμε να επιτελούμε το ευλογημένο αυτό έργο και αφήνουμε τον Θεό να μας χρησιμοποιεί για την επέκταση της Βασιλείας Του στον κόσμο και για τη δόξα Του. Εύχομαι η χαρά και η ειρήνη του Κυρίου μας να γεμίζει τις καρδιές σας και να συνεχίσει να σας χρησιμοποιεί για τη δόξα Του. Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης MAΪΟΣ 2022 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Θεραπεία παιδιών που υπήρξαν θύματα εκμετάλλευσης Το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων Bahay Silungan της Ιεραποστολής μας στις Φιλιππίνες ιδρύθηκε για να προστατεύει παιδιά που υφίστανται εκμετάλλευση και να τα βοηθά να θεραπευτούν. Το ειδικευμένο προσωπικό μας εργάζεται με ζήλο στο όνομα του Ιησού Χριστού για να αποκαταστήσει τη ζωή τους. Επίσης, πολλά από τα παιδιά στο Κέντρο μας είτε δεν έχουν πάει ποτέ στο σχολείο, είτε έχουν μείνει πολύ πίσω στην εκπαίδευσή τους. Το Κέντρο γιορτάζει φέτος τον τρίτο χρόνο από την ίδρυσή του. Επειδή ο αριθμός των παιδιών που υφίστανται εκμετάλλευση στις Φιλιππίνες αυξάνεται κι επειδή υπάρχει έλλειψη διαθέσιμων υπηρεσιών, η Ιεραποστολή μας εργάζεται για την επέκταση του Κέντρου Bahay Silungan. Δύο κορίτσια, η Kim Ruth και η Esther N. (ψευδώνυμα για λόγους ασφάλειας) ήρθαν στο Bahay Silungan ως θύματα εκμετάλλευσης. Στο Κέντρο μας βρήκαν το νόημα και το σκοπό της ζωής τους. Και οι δυο τους τώρα γνωρίζουν ότι είναι παιδιά του Θεού και έχουν ένα λαμπρό μέλλον. Μάλιστα, η μία θέλει να γίνει δικηγόρος για να βοηθήσει άλλους.

Kim Ruth, 10 ετών Η Kim Ruth έφυγε από το σπίτι της λόγω σεξουαλικής κακοποίησης από ένα μέλος της ευρύτερης οικογένειάς της. Ήρθε στο Bahay Silungan το Δεκέμβριο του 2018, όταν ήταν μόλις 8 ετών, στην τρίτη τάξη του δημοτικού. Στην αρχή ήταν πολύ ντροπαλή, αλλά σύντομα άρχισε να νιώθει άνετα. Έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο τόσο στο σχολείο, όσο και στην πίστη της στον Θεό. Όταν ήρθε στο Κέντρο μας, δεν ήξερε να διαβάζει στα αγγλικά κι ούτε μπορούσε άνετα να διαβάζει στη γλώσσα της πατρίδας της. Οι υπεύθυνοι του Κέντρου τη δίδαξαν επί μερικούς μήνες και τώρα μπορεί να διαβάζει πιο καλά και πιο γρήγορα.

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Η σχολική της επίδοση έχει επίσης βελτιωθεί, παρά την εξ αποστάσεως εκπαίδευση λόγω της πανδημίας. Τώρα είναι στην πέμπτη δημοτικού και μπορεί να κάνει τις εργασίες του σχολείου της χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη βοήθεια από το προσωπικό. Αναδείχτηκε, μάλιστα, μια από τις τρεις καλύτερες μαθήτριες στην ορθογραφία. Το πιο σημαντικό είναι ότι δέχτηκε τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα της κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Κέντρο μας και ανυπομονεί να δώσει τη μαρτυρία της για τον Χριστό στην οικογένειά της όταν επιστρέψει κοντά τους. Τα σχέδια για επανένωση με την οικογένειά της ξεκίνησαν το 2019, αλλά ματαιώθηκαν λόγω της πανδημίας. Τα σχέδια επανένωσης ξεκίνησαν ξανά το 2021.

Esther N., 17 ετών Η Esther ήρθε στο Bahay Silungan το 2019 για να αποφύγει σεξουαλική προσέγγιση από το βιολογικό πατέρα της. Τώρα είναι 17 ετών και φέτος σκοπεύει να γυρίσει στην οικογένειά της. Τον πρώτο μήνα της παραμονής της στο Κέντρο μας η Esther ήταν ντροπαλή και κλεισμένη στον εαυτό της. Τα ψυχικά της τραύματα ήταν σοβαρά, αλλά μέσα σε τρεις μήνες η κατάστασή της βελτιώθηκε σημαντικά. Η συμβουλευτική τη βοήθησε να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον και άρχισε να κάνει φιλίες με τα άλλα κορίτσια. Εξακολουθούσε ακόμα να έχει κάποια προβλήματα στο θέμα της συμπεριφοράς της. Οι συμβουλές που της έδιναν στο Κέντρο μας μέσα από εποικοδομητική κριτική, τονίζοντας τα δυνατά και θετικά της σημεία, τη βοήθησαν. Η τηλεφωνική επικοινωνία με την οικογένειά της της έδινε χαρά και ελπίδα. Σιγά σιγά η συμπεριφορά της προς τις συγκατοίκους της έγινε πιο γλυκιά. Ανέπτυξε επίσης στενή φιλία με μια άλλη κοπέλα που είχε την εμπειρία της κακοποίησης. Επιπλέον, έδειξε ιδιαίτερα ηγετικά χαρίσματα και συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες στο Κέντρο. Θέλει να γίνει δικηγόρος κάποια μέρα. Αγαπάει τον Κύριο και καταλαβαίνει πως ο Θεός αλλάζει και μεταμορφώνει τη ζωή της, αλλά εξακολουθεί να χρειάζεται βοήθεια για να στερεωθεί στην πίστη της. Για την ανάπτυξη της σχέσης της με τον Χριστό χρειάζεται συνεχείς ευκαιρίες για πνευματικές δραστηριότητες, καθώς και πνευματικές συμβουλές και παρακολούθηση.

MAΪΟΣ 2022 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Η διακονία «Δορκάς» βοηθάει να συμφιλιωθούν διαιρεμένες οικογένειες Όταν η εκπαίδευση ενός κοριτσιού απειλήθηκε εξαιτίας οικογενειακών προβλημάτων, η παρέμβαση της διακονίας «Δορκάς» της Ιεραποστολής μας στην Ουγκάντα βοήθησε να επέλθει συμφιλίωση και ειρήνη μεταξύ των μελών της οικογένειας, ώστε η ζωή να συνεχιστεί ομαλά. Όλα ξεκίνησαν πριν από πέντε χρόνια, όταν πέθανε η σύζυγος του Everest. Η Ayebare Margret, το μεγαλύτερο από τα τέσσερα κορίτσια του ζευγαριού, σε ηλικία μόλις 11 ετών ανέλαβε τη φροντίδα των μικρότερων αδερφών της στο σπίτι του ενός δωματίου, όπου έμεναν με τον πατέρα τους. Ο Everest ξαναπαντρεύτηκε, αλλά μια μέρα, όταν όλοι έλειπαν, η καινούρια του σύζυγος μάζεψε όλα τα πράγματά τους από το σπίτι και εξαφανίστηκε, χωρίς ν’ αφήσει Ayebare Margret τίποτα! Ο Everest ορκίστηκε να μην παντρευτεί ποτέ ξανά. Σκέφτηκε να δώσει τα παιδιά να τα φροντίζουν οι γονείς του, αλλά η οικογένεια των παππούδων έχει πολλά άλλα εξαρτώμενα μέλη και τα γηρατειά δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Έτσι, ο Everest άρχισε να φροντίζει ο ίδιος τα παιδιά του με τη βοήθεια της Margret, που βοηθούσε μαγειρεύοντας και κάνοντας κι άλλες δουλειές του σπιτιού. Όλα ήταν καλά, μέχρι που ο Everest αποφάσισε να παντρευτεί ξανά. Τα παιδιά συμφώνησαν μαζί του, αλλά η Margret είχε προστριβές με τη μητριά της κι επίσης ένιωθε ότι έχανε το δεσμό με τον πατέρα της. Η κατάσταση χειροτέρεψε, καθώς η Margret γινόταν πεισματάρα και επαναστατική τόσο με τον πατέρα, όσο και με τη μητριά της. Η σύγκρουση έφερνε αναστάτωση στην οικογένεια. Ο Everest έβγαλε τη Margret από το σχολείο, λέγοντας ότι δεν πίστευε πως άξιζε η εκπαίδευση ενός τόσο ατίθασου παιδιού. Τα νέα για την οικογενειακή αναστάτωση έφτασαν στο προσωπικό της διακονίας «Δορκάς», καθώς η Margret και η αδερφή της υποστηρίζονται από την Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα. Ένας από τους υπεύθυνους της διακονίας μας κάλεσε τη Margret και τον 30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Everest στο Κέντρο «Δορκάς» για να ακούσει τα προβλήματά τους, ώστε να βρεθεί κάποια λύση. Με δάκρυα στα μάτια η Margret είπε: «Ο πατέρας μου κι εγώ είχαμε άριστες σχέσεις, μέχρι που ο πατέρας μου παντρεύτηκε αυτή τη γυναίκα και τότε η στάση μου απέναντί της άλλαξε. Ο πατέρας μου δεν με προσέχει πια. Νιώθω ότι υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα ανάμεσα σ’ εμένα και σ’ εκείνον, πράγμα που δεν συνέβαινε πριν. Νιώθω παραμελημένη, κανένας δεν νοιάζεται για μένα. Ο πατέρας αρνήθηκε να πληρώσει τα δίδακτρα του σχολείου μου, έτσι μένω στο σπίτι και δεν «Αν εμείς ομολογούμε τις πηγαίνω ούτε καν στην εκκλησία. Νιώθω πληγωμένη». αμαρτίες μας, αυτός είναι Ο Everest είπε: «Την ημέρα που παντρεύτηκα αυτή πιστός στο λόγο του και τη γυναίκα, η στάση της Margret άλλαξε. Ο λόγος που είναι δίκαιος, ώστε να μας παντρεύτηκα ήταν για να απαλλαγούν αυτή και οι αδερφές συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει της από τις δουλειές του σπιτιού και να επικεντρωθούν από κάθε αδικία» στις σπουδές τους, αλλά η κατάσταση έγινε χειρότερη. Η Α΄ Ιωάννου 1:9 οικογένειά μου βρίσκεται σε μια χαοτική κατάσταση, δεν έχουμε καθόλου ειρήνη». Το προσωπικό του Κέντρου μας άκουσε και τις δύο πλευρές. Μίλησε, συμβούλεψε, τους διάβασε τι λέει ο Λόγος του Θεού, προσευχήθηκε, υπενθύμισε στη Margret και στον Everest ότι ο Θεός αγαπά και τους δύο και συζήτησε πρακτικούς τρόπους χειρισμού των οικογενειακών ζητημάτων χωρίς να κατηγορεί ο ένας τον άλλον. Η Margret συνειδητοποίησε ότι το πρόβλημα οφειλόταν στη στάση της και υποσχέθηκε να αλλάξει. Ζήτησε συγH Margret με τον πατέρα της χώρεση από τον Θεό και από τον πατέρα της. Ανέφερε, μάλιστα, το εδάφιο Α΄ Ιωάννου 1:9 και προσευχήθηκε στον Θεό να την καθαρίσει απ’ όλες τις αμαρτίες της. Μετά από αρκετή συζήτηση μεταξύ του προσωπικού μας και του πατέρα μέσα από το Λόγο του Θεού για τη συγχώρηση και για την άπειρη αγάπη του Θεού για όλους μας και μετά από προσευχή, ο πατέρας της Margret έδωσε τη ζωή του στον Χριστό και η Margret ανανέωσε την πίστη της. Πατέρας και κόρη αγκαλιάστηκαν, κάτι που δεν είχε συμβεί για αρκετό καιρό. Συμφώνησαν επίσης η διακονία «Δορκάς» να βοηθήσει τη Margret με τα μαθήματα της, καθώς εκείνη επέστρεψε στο σχολείο. Τώρα είναι 16 ετών, στο γυμνάσιο, και το όνειρό της είναι να γίνει επαγγελματίας νοσοκόμα, αφού παρακολουθήσει τη Σχολή Νοσοκόμων της Ιεραποστολής μας. Ο Everest είπε πρόσφατα ότι τώρα υπάρχει ειρήνη στο σπίτι τους κι ότι ο Θεός είναι ανάμεσά τους. Το προσωπικό στη διακονία «Δορκάς» συνεχίζει να προσεύχεται για την οικογένεια, την επισκέπτεται συχνά και συμπαραστέκεται. n MAΪΟΣ 2022 | 31

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της τον Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των Χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται τον Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Αν θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: ΗΠΑ/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Δέσμιοι των φόβων μας Στη σημερινή εποχή, αμέτρητοι άν-

ηγετών. Φοβόμαστε, καθώς αφουγκραζόμαστε τα βήματα των επερχόμενων δεινών. Μοιάζουμε με τα πουλιά που κρώζουν ανήσυχα, καθώς αισθάνονται τον ερχομό της θύελλας. Ας πάμε σαν μικρά φοβισμένα παιδιά και ας πέσουμε στην αγκαλιά του Χριστού. Ας Τον παρακαλέσουμε: «Ιησού, πάρε «Ὁ φόβος, το φόβο που φωλιάζει μέσα μου και δώσε ὄνομα οὐσιαστικὸν. μου τη δική Σου τη χαρά και την ειρήνη». Στήν ἀρχὴ, ἑνικὸς ἀριθμὸς Αυτός μπορεί να ξεριζώσει το φόβο μας, να καὶ μετὰ πληθυντικὸς. αναπτερώσει το φρόνημά μας, να μας γεμίΟἱ φόβοι. σει θάρρος. Με τη θεϊκή αυθεντία Του και Οἱ φόβοι την παντοδύναμη εξουσία Του μας προτρέγιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα...» πει: «Μη φοβάσαι. Μόνον πίστευε». Ας ε«Ο φόβος πάντα, ο φόβος παντού.» Ο φό- μπιστευθούμε στα πανίσχυρα χέρια Του τις βος για την υγεία, την οικονομική δυσπραγία, αγωνίες μας και τις ανησυχίες μας, τους σκοτην εργασία ή την ανεργία. Ο φόβος για την τεινούς φόβους μας και τους ακριβούς θηοικογένειά μας, τα παιδιά μας, τα αγαπητά σαυρούς της καρδιάς μας, το παρόν μας και μας πρόσωπα. Ο φόβος για το παρόν, για το μέλλον μας, την προσκαιρότητά μας και την αιωνιότητα. Τα χέρια του Χριστού είναι το μέλλον, για τη ζωή, για το θάνατο. πολύ δυνατά αλλά και πολύ τρυφερά, γιατί Φοβόμαστε, καθώς βλέπουμε τη φλεγόμενη είναι πληγωμένα. Καρφώθηκαν από άπειρη και σπαρασσόμενη Ουκρανία. Φοβόμαστε, αγάπη στο σταυρό του Γολγοθά για μας. Ο καθώς ακούμε τις πολεμοχαρείς κραυγές του Σταυρωμένος και ΑναστημέΠούτιν και τις απειλές του νος Χριστός σε προτρέπει: Μπάιντεν. Φοβόμαστε, κα«Μη φοβάσαι. Εγώ είμαι Του θώς διαπιστώνουμε την παΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ μαζί σου. Μην τρομάζεις. Φιλόλογου-Ποιητή ράνοια ή την ανεπάρκεια των Εγώ είμαι ο Θεός σου». n θρωποι, κοντά μας και μακριά μας, φωνάζουν ή ψελλίζουν με αγωνία: «Φοβάμαι». Ο φόβος σαν πάχνη σκεπάζει όλη τη γη, παγώνει τις καρδιές και σαβανώνει τις ελπίδες και τα όνειρα των ανθρώπων.

MAΪΟΣ 2022 | 33

Όραμα Ζωής... ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΚΑΤΣΑΡΚΑ

Κ

ανένας δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από μισό αιώνα και παραπάνω ότι ο οραματισμός ενός νεαρού πιστού Χριστιανού γιατρού από τη Θεσσαλονίκη για τη δημιουργία μιας κλινικής πρότυπο με χριστιανικές αρχές θα έβρισκε ανταπόκριση και υποστήριξη χωρίς επιφυλάξεις από έναν άλλο Χριστιανό, Ελληνοκύπριο, μεγάλο οραματιστή και άνθρωπο του Θεού από τις ΗΠΑ, τον αείμνηστο Σπύρο Ζωδιάτη. Ο οραματισμός αυτός υλοποιήθηκε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός λαμπρού νοσηλευτικού ιδρύματος που στολίζει τη βιβλική πόλη της Θεσσαλονίκης και υπηρετεί κάθε μήνα προσφέροντας υψηλότατου βαθμού σύγχρονες ιατρικές υπηρεσίες σε χιλιάδες ανθρώπους από κάθε γωνιά της πατρίδας μας και όχι μόνο, κερδίζοντας την εκτίμηση όλων των συμπολιτών μας. Αυτό το σύγχρονο θαύμα είναι η Κλινική ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, που λειτουργεί εδώ και 47 χρόνια με Διευθυντή της τον γιατρό και οραματιστή του έργου αυτού Δημοσθένη Κατσάρκα, με συνεργάτιδα την αντάξια σύζυγό του Ευνίκη Κατσάρκα. Δούλεψαν σκληρά, συστηματικά, μεθοδικά κι έφεραν την Κλινική σε τέτοιο αξιοζήλευτο επίπεδο λειτουργίας, που θα τη ζήλευαν πολλά νοσοκομεία της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Από τις απαντήσεις του Δρα Δημοσθένη Κατσάρκα, οι αναγνώστες μας θα πληροφορηθούν πώς ο Θεός εκπλήρωσε, κατά θαυμαστό τρόπο, τον οραματισμό του νεαρού γιατρού, πέρα και πάνω από κάθε ανθρώπινη προσδοκία, και τον χρησιμοποιεί για τη δόξα Του. ΦτΕ 34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

•

Ερώτηση: Πότε και πώς γνωριστήκατε με τον Σπύρο Ζωδιάτη; Πώς ήταν η ανταπόκρισή του στον οραματισμό σας για μια Κλινική υψηλών προδιαγραφών; > Γνώρισα τον Σπύρο Ζωδιάτη το 1948, όταν ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να δώσει μια διάλεξη στην ειδική αίθουσα του Ε μπορικού Επιμελητηρίου της πόλης μας. Ήταν η πρώτη φορά που η Ευαγγελική Κοινότητα της Θεσσαλονίκης τολμούσε να βγει σε δημόσιο χώρο, έξω από τα στενά πλαίσια των ελαχίστων Ευαγγελικών Εκκλησιών που υπήρχαν τότε. Η διάλεξη του Σπύρου Ζωδιάτη έγινε δεκτή με πολύ ενδιαφέρον από το κοινό της πόλης μας και δημιουργήθηκε ένα κύμα θετικών σχολίων, που το δεχτήκαμε με ιδιαίτερη ικανοποίηση. Βέβαια, κάποιος που ανήκε στην παλιότερη γενιά, ρώτησε λιγάκι ενοχλημένος: «Ποιος είναι αυτός ο προπετής νεαρός;». Με την παρουσία του στην Ελλάδα, ο Σπύρος Ζωδιάτης και οι συνεργάτες του μοίρασαν μερικές χιλιάδες Καινές Διαθήκες, που είχαν προετοιμαστεί σε ειδική έκδοση με σκληρά εξώφυλλα, χρώματος μπλε. Μερικά αντίτυπα απ’ αυτές νομίζω ότι εξακολουθούν ακόμη να υπάρχουν σε διάφορα ελληνικά σπίτια. Ήταν η πρώτη γνωριμία του Σπύρου Ζωδιάτη με την Ελλάδα και η πρώτη φορά που την επισκεπτόταν εκείνος. Ήταν άλλωστε μόλις 26 χρόνων. Τώρα, όσον αφορά το δικό μου οραματισμό, ομολογώ ότι με κατέπληξε ο ενθουσιασμός με τον οποίο «υποδέχτηκε» την επιστολή μου, όπου του ανέφερα τις σκέψεις μου το 1961 και ζητούσα την ενδεχόμενη συνεργασία μαζί του για την επίτευξη του στόχου. Μου είπε ότι τον ίδιο οραματισμό έχει κι εκείνος στην καρδιά του και ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε στην υλοποίησή του σε λίγο καιρό. Πολύ αργότερα βέβαια, μου αποκάλυψε ότι όταν μου έγραφε εκείνα τα λόγια, τότε

δεν είχε στο ταμείο του ούτε ένα δολάριο που θα μπορούσε να το διαθέσει γι’ αυτό το σκοπό. Ήταν όμως ο άνθρωπος που όταν αγκάλιαζε έναν οραματισμό, που του φαινόταν ότι του τον έδινε ο Θεός, δεν τα ’βαζε κάτω, αλλά προχωρούσε προς την υλοποίηση του στόχου, με την προσδοκία ότι παράλληλα θα εμφανίζονταν και οι οικονομικές δυνατότητες για να υλοποιηθεί αυτός.

•

Ερ.: Ο οραματισμός σας τελικά υλοποιήθηκε και η Κλινική αποτελεί κόσμημα όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σ’ όλη την Ελλάδα. Ποιες είναι μερικές κορυφαίες εμπειρίες που δεν ξεχνάτε σ’ όλες αυτές τις δεκαετίες; > Συμπληρώνονται τον ερχόμενο μήνα σαράντα επτά χρόνια λειτουργίας της Κλινικής «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ» στο Πανόραμα. Εάν σ’ αυτά τα χρόνια προσθέσουμε και τα δέκα περίπου χρόνια που χρειάστηκαν για την προετοιμασία, τις μελέτες, τα σχέδια, την εξασφάλιση των πόρων κλπ., καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι περίπου εξήντα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η σχετική συζήτηση μέχρι σήμερα. Καταλαβαίνετε ότι στο διάστημα αυτό έγιναν τόσα πολλά, ώστε μου είναι πολύ δύσκολο να αναφερθώ σε μερικές «κορυφαίες εμπειρίες», όπως μου ζητάτε. Παρ’ όλα αυτά, θα σας αναφέρω τον εξαιρετικά κοπιώδη αγώνα που προηγήθηκε μέχρι το «άνοιγμα» της Κλινικής, τις ποικίλες απογοητεύσεις που συναντήσαμε, τους ενθουσιασμούς που κατά καιρούς μάς κατελάμβαναν, την προσήλωση και την προσευχή MAΪΟΣ 2022 | 35

στον Θεό για να μας οδηγήσει σε αίσιο αποτέλεσμα και ένα σωρό άλλα. Θυμάμαι ακόμη την πρώτη εβδομάδα της λειτουργίας της Κλινικής, όταν δεν εμφανίστηκε ούτε ένας ασθενής, με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι πιθανόν δεν επρόκειτο να έρθει ποτέ κανείς! Και θυμάμαι την πρώτη κυρία που εμφανίστηκε στην πόρτα μας και με έκπληξη διαπίστωσε ότι την περίμεναν τέσσερις άνθρωποι εκεί, κρατώντας ανθοδέσμες στα χέρια τους. Θυμάμαι επίσης τους αγώνες και την αγωνία μας για να μπορέσουμε, στο τέλος κάθε μήνα, να πληρώσουμε το προσωπικό μας, τα ποικίλα χρέη που είχαν δημιουργηθεί σε τράπεζες, εταιρίες, ιδιώτες κλπ. και που μας κυνήγησαν για αρκετά χρόνια, ώσπου με τη βοήθεια του Θεού τα αποπληρώσαμε μέχρι κεραίας. Θυμάμαι τον συναγερμό που προκλήθηκε, όταν οι τρεις άρρωστοι που νοσηλεύαμε έγιναν πέντε και σε λίγο δώδεκα, με αποτέλεσμα να μας πιάσει πανικός για το «πώς θα ανταποκριθούμε σε τόση δουλειά». Σήμερα, βέβαια, νοσηλεύουμε 2.500 ασθενείς κάθε μήνα και διενεργούμε περισσότερες από εκατό επεμβάσεις κάθε μέρα. Για να φτάσουμε όμως σ’ αυτό το σημείο ο δρόμος ήταν και πολύς και δύσκολος και αγωνιώδης. Θυμάμαι τον ενθουσιασμό μας όταν αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη διενέργεια καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων, με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια το σχετικό τμήμα της Κλινικής μας να ανέλθει σε μια από τις πρώτες θέσεις σε αριθμό επεμβάσεων σε πανελλήνια κλίμακα. Θυμάμαι πόσες αντιδράσεις συναντήσαμε, όταν αποφασίσαμε να κάνουμε επέκταση των εγκαταστάσεών μας. Αντιδράσεις μάλιστα που προέρχονταν από τις αρμόδιες αρχές, από τους ανταγωνιστές μας, από διαφόρους παράγοντες που είχαν ιδιοτελείς σκοπούς κλπ. Σήμερα πια, κοιτάζοντας προς τα πίσω, και θαυμάζω και συγκινούμαι και προβληματίζομαι. Και φυσικά, ευγνωμονώ τον Θεό για το αποτέλεσμα.

•

Ερ.: Πώς βλέπετε το μέλλον της AMG, αλλά και της Κλινικής ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, που τόσα χρόνια διευθύνετε με σοβαρότητα, αξιοπρέπεια και συνέπεια; 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

> Το μέλλον της AMG βρίσκεται στα χέρια του Θεού και θέλω να ελπίζω ότι θα υπάρχουν και μελλοντικά άνθρωποι με οραματισμό και έμπνευση που θα συνεχίσουν την παγκόσμια αυτή διακονία, ώστε και το Ευαγγέλιο του Χριστού να κηρυχθεί σε τόπους όπου είναι άγνωστο, αλλά ταυτόχρονα και σε πολλούς ανθρώπους που ταλαιπωρούνται να φτάσει το ευεργετικό χέρι των πιστών ανθρώπων, που είναι πρόθυμοι να τους επισκεφθούν και να τους υπηρετήσουν. Άλλωστε, η ιεραποστολή μας αριθμεί ζωή 80 χρόνων, με συνεχή, αταλάντευτη και ευλογημένη πορεία. Η σημερινή ηγεσία της συνεχίζει την «παράδοση» του Σπύρου Ζωδιάτη. Όλα αυτά, με την ευλογία του Θεού, αποτελούν εγγύηση για το μέλλον. Όσον αφορά τον «ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ», θέλω να πιστεύω ότι είμαστε ήδη έτοιμοι να παραδώσουμε, όταν το αποφασίσει ο Θεός, την όλη λειτουργία της Κλινικής σε χέρια ανθρώπων που έχουν την ίδια πίστη με μας, τον ίδιο ενθουσιασμό και τον ίδιο οραματισμό. Απαραίτητα στοιχεία όλα αυτά, ώστε το έργο να συνεχιστεί στις ίδιες προδιαγραφές που το χαρακτήριζαν μέχρι σήμερα.

•

Ερ.: Τι θα λέγατε σε νέους ανθρώπους που θέλουν να «πετύχουν» στη ζωή τους ακολουθώντας τις χριστιανικές αρχές και αξίες ως απόσταγμα της δικής σας εμπειρίας; > Στους νέους ανθρώπους που διαθέτουν όλα τα στοιχεία που αναφέρετε, θα έλεγα να προχωρήσουν με συνέπεια, με προσοχή και με προσευχή. Να μην απογοητεύονται, γιατί τα εμπόδια που θα συναντήσουν θα είναι πολλά, να μη βιάζονται, αλλά να προχωρούν βήμα – βήμα με πίστη, με θάρρος, με οραματισμό. Το τι θα προκύψει τελικά, είναι στην αρμοδιότητα του Θεού. Εμείς οι άνθρωποι, όμως, έχουμε υποχρέωση να αγωνιζόμαστε, να προχωρούμε, να φανταζόμαστε διάφορους στόχους, που μπορεί να τους πετύχουμε ή να μην τους πετύχουμε. Αλλά αυτό που κυρίως αξίζει δεν είναι τόσο ο τερματισμός. Είναι κυρίως ο αγώνας. n

Μέσα στα αγαθά ως νεκρός

Μ

ε τη συνάδελφο αυτή υπηρετούσαμε όμορφα επιπλωμένη. «Τώρα, αγοράσαμε και στο ίδιο σχολείο, σε ένα χωριό κάπου αυτοκίνητο, αλλά σήμερα αισθάνομαι πιο κοντά στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, ο άδεια από ποτέ. Αν δεν ήμουν τόσο δειλή, σύζυγός της ήταν διευθυντής στο ίδιο σχο- θα αυτοκτονούσα», κατέληξε. λείο. Η κοπέλα αυτή είχε πολλά χαρίσματα. «Καλή μου, σκέφθηκες πώς θ’ αντικρίσεις Ψηλή, καλοσχηματισμένη, με ωραίο πρό- τον Πλάστη σου; Εκείνος σε προίκισε με τόσα σωπο και φωτεινά γαλαζοπράσινα μάτια. χαρίσματα! Σου έδωσε ό,τι επιθύμησες κι Ήταν χαριτωμένη, ευγενική, με συγκατά- εσύ είσαι τόσο πονεμένη;», τη ρώτησα. «Δεν βαση, ζεστασιά και αυτοπεποίθηση. Ένα πιστεύω στον Θεό», μου απάντησε. «Μα, άτομο, δηλαδή, που ο Πλάστης Θεός είχε αυτό είναι το πρόβλημα, γλυκιά μου. Το κενό προικίσει με πολλές χάρες. Γρήγορα με έκανε της ψυχής δεν μπορούν να το γεμίσουν υλικά να νιώθω άνετα κοντά της. πράγματα. Το κενό της ψυχής σου μόνο ο Μου πρότειναν, για να μην ταλαιπωρού- Χριστός μπορεί να το γεμίσει. Ζήτησέ Του να μαι με τα λεωφορεία, να με μεταφέρουν στο κατοικήσει μέσα σου, μη φθείρεσαι από την σχολείο με το αυτοκίνητό τους. Είχα τη χαρά απελπισία», την προέτρεψα. «Θαυμάζω την να απολαμβάνω καθημερινά τη συντροφιά ηρεμία και τη χαρά της ζωής που απολαμτης. Δεν ήταν μόνο όσα έλεγε. Με ξεκούραζε βάνεις στην πίστη σου», είπε λίγο βιαστικά ακόμα και ο τρόπος που τα έλεγε. Κάποια και άλλαξε κουβέντα. μέρα, καθώς μιλούσαμε, της είπα: «θα πρέΈνιωσα πόνο, γιατί είδα πόσο κακό είναι πει να είσαι πολύ χαρούμενη με το καινούριο να ψάχνει ο άνθρωπος στη λάθος κατεύσας αυτοκίνητο. Λίγοι δάσκαλοι έχουν το θυνση. Η ζωή της απιστίας, της επιδίωξης προνόμιο να διαθέτουν δικό τους αμάξι». υλικών αγαθών και απολαύσεων γεμίζει την Τότε ήταν η δεκαετία του 1970. ψυχή με απόγνωση στερώντας την από την Ξαφνικά, αντίκρισα ένα άλλο πρόσωπο αληθινή χαρά της ζωής και τη γνήσια ειρήνη που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα ξαναδεί, της καρδιάς. Τα δώρα αυτά μόνο ο Θεός χαούτε όμως και φανταστεί. Σαν να έπεσε μια ρίζει, δια του Αγίου Πνεύματος, σε όποιον μάσκα και τα φωτεινά της μάτια σκοτείνιασαν Τον εμπιστεύεται με μετάνοια και πίστη. με πόνο. Η απάντησή της με άφησε άναυδη. Άραγε, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι «Ξέρεις, σε σένα θα το πω», εξομολογήθηκε. αυτό που φθείρει τον άνθρωπο, διαλύει οιΤότε, μου διηγήθηκε ότι καταγόταν από κά- κογένειες, καταστρέφει και αποσαθρώνει την ποιο μικρό χωριό της Θεσσαλίας, όπου κοινωνία είναι, απλώς, η έλλειψη πίστης εκείνη την εποχή υπήρχε η νοοτροπία ότι τα στην Αγάπη του Θεού; Ο άνθρωπος, όσο κι κορίτσια δεν πρέπει να σπουδάζουν. Για το αν πολλαπλασιάζει τα υπάρχοντά του, όσα λόγο αυτό, με πολλή επιμονή κατάφερε να κι αν κατέχει, όσο κι αν αυξάνει τη γνώση πείσει τον πατέρα της να της επιτρέψει να και την τεχνολογική του πρόοδο, μοιάζει σαν φτάσει μέχρι την Παιδαγωγική μια πλούσια, στολισμένη βιΑκαδημία. Πέτυχε, όμως, όλους τρίνα ενός καταστήματος, που Της τους στόχους της. Έγινε δαόμως κρύβει μια άδεια αποΧΑΡΟΥΛΑΣ ΤΣΑΓΚΑΛΙΔΟΥσκάλα, διορίστηκε, δημιούρθήκη. Γι’ αυτό και μέσα στα ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ γησε οικογένεια, απέκτησε μάαγαθά, ουσιαστικά θυμίζει νεΕκπαιδευτικού λιστα και μια μονοκατοικία, κρό... n MAΪΟΣ 2022 | 37

Μια Μητέρα Αναπολεί

Ή

ταν ένα πρωινό του φθινοπώρου, στο σημείο που συνήθως τα άφηνα, κι εκείνα η μέρα ήταν πάρα πολύ όμορφη έτρεχαν ξέγνοιαστα να συναντήσουν τα άλλα και λαμπρή. Αποφάσισα να αφήσω παιδάκια. Το ίδιο δρομάκι, ο ίδιος φράχτης, τις δουλειές μου και να κάνω έναν περίπατο οι ίδιοι θάμνοι... Στο ίδιο σημείο τα περίμενα στους γειτονικούς δρόμους, κάτι που δεν και μετά το σχολείο, να στρίψουν από τη καταφέρνω να κάνω συχνά. Η ατμόσφαιρα γωνία και να τρέξουν κρατώντας την τσάντα ήταν πολύ καθαρή. Ο ήλιος έλαμπε και το τους γεμάτα χαρά να με συναντήσουν... Στεπεζοδρόμιο που περπατούσα ήταν γεμάτο κόμουν εκεί και με τη φαντασία μου τα ξανάόμορφα κόκκινα, πράσινα, κίτρινα φθινο- βλεπα να τρέχουν χαρούμενα. Δεν μπόρεσα πωρινά φύλλα. παρά να σκουπίσω κάποιο δάκρυ νοσταλγίας. Καθώς περπατούσα και απολάμβανα τη Ναι, τα χρόνια έχουν περάσει. Οι καταφύση, πρόσεξα ιδιαίτερα ένα δένδρο που στάσεις έχουν αλλάξει. Ναι, τα παιδιά μου ξεχώριζε από τα άλλα. Το βήμα μου έγινε δεν είναι πια παιδάκια, κι εγώ δεν είμαι πια πιο αργό, καθώς το παρατηρούσα. Τα φύλλα μια νεαρή μητέρα... Καθώς σκεφτόμουν την του είχαν ένα έντονο κίτρινο χρώμα και σε ομορφιά της φύσης κι εκείνο το χρυσαφένιο μερικά σημεία φαίνονταν και μερικά κόκκινα. δένδρο στο φόντο του γαλάζιου ουρανού Ήταν μεγάλο δένδρο και καθώς σήκωνα το και αναπολούσα με συγκίνηση τα περασμένα κεφάλι μου, έβλεπα ανάμεσα στα φύλλα και χρόνια, ήρθε μια γλυκιά ειρήνη μέσα μου. τα κλαδιά το βαθύ γαλάζιο χρώμα του ου- Ναι, είναι θαυμάσια η ζωή. Ο Θεός τα έχει ρανού. Πάνω από το δένδρο, ακόμα πιο φτιάξει όλα τόσο ωραία. Δημιούργησε στη ψηλά, τα μάτια μου αγκάλιασαν ολόκληρο φύση τις εποχές και κάθε εποχή έχει την τον ουρανό, που ήταν τόσο καθαρός και ομορφιά της. Έτσι και στη δική μας την ανλαμπρός. Ήταν μια εξαίσια εικόνα και τη θρώπινη ζωή κάθε ηλικία έχει τη χάρη της! χαιρόμουνα πραγματικά εκείνη τη στιγμή. Ναι, υπάρχουν αλλαγές στη ζωή μας. Και είπα: Θεέ μου, τι όμορφη που είναι η Ναι, η ζωή μας φεύγει... τελειώνει... Μια βεδημιουργία Σου! Τι όμορφα τα έχεις φτιάξει βαιότητα και ασφάλεια ήρθε τότε μέσα μου όλα! Και τα έδωσες σε μας να τα χαιρόμαστε, και μια φωνή μού είπε: Μη λυπάσαι, παιδί να τα απολαμβάνουμε! Όμως τα χρόνια περ- μου. Η ζωή δεν σταματάει εδώ. Ο Χριστός, νούν, η ζωή μας είναι τόσο σύντομη, φεύγει, ο καλός ποιμένας, μάς υπόσχεται άφθονη τελειώνει... ζωή. «Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή (τα πρόΜε αυτές τις σκέψεις συνέχισα τον περί- βατά μου) και να την έχουν άφθονη» (Ιωάν. πατό μου. Ο δρόμος που είχα πά10:10). Μας χαρίζει ατέλειωτη ζωή, ρει με έφερε μπροστά στο σχολείο όμορφη, αιώνια μαζί Του! Ναι, η Της όπου πήγαιναν τα παιδιά μου, ζωή μας συνεχίζεται, δόξα στο ΕΦΗΣ ΑΓΑΠΙΔΟΥ όταν ήταν μικρά. Στάθηκα για λίγο όνομά Του! n 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

MAΪΟΣ 2022 | 39

H ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «Ιστορίες θαυμάτων... στη ζωή ενός φτωχού αγοριού» του Αιδ. Νίκου Στεφανίδη

Με τον τίτλο αυτόν κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις GRAFO Α.Ε. η αυτοβιογραφία του Νίκου Στεφανίδη. Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος ο συγγραφέας αφηγείται την προσωπική του ιστορία. Γεννημένος σ’ ένα μικρό χωριό της Κοζάνης, σε μια αγροτική οικογένεια, πέρασε πολύ φτωχικά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του, απλή και ευσεβής με χριστιανική μαρτυρία στο χωριό, δίδαξε στα τέσσερα παιδιά της από πολύ μικρά τον Λόγο του Θεού, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν όλα τον δρόμο του Θεού. Η οικονομική δυσπραγία της οικογένειας ήταν μεγάλο εμπόδιο στην επιθυμία του συγγραφέα να σπουδάσει. Ο Θεός όμως με θαυμαστές επεμβάσεις δημιούργησε ευκαιρίες, έστειλε ανθρώπους και έτσι κατάφερε να τελειώσει το εξατάξιο Γυμνάσιο. Επειδή αισθανόταν καθαρά την κλήση του Θεού να Τον υπηρετήσει, μετά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις έφυγε στο εξωτερικό για θεολογικές σπουδές. Σπουδάζοντας, υπηρετούσε συγχρόνως τον Θεό, καθώς του άνοιγε δρόμους με θαυμαστούς τρόπους και κάλυπτε όλες τις ανάγκες του. Είχε τη χαρά και την ευλογία να δει πολλούς καρπούς στη διακονία του. Μετά από το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στην Ελλάδα και μετά από πρόσκληση της ΕΕΕ Κατερίνης ανέλαβε

40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

την ποίμανσή της για τα επόμενα δέκα χρόνια. Κατόπιν πήγε στην Αθήνα, όπου υπηρέτησε ως διευθυντής του Ελληνικού Βιβλικού Κολλεγίου για τέσσερα χρόνια και στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση διαχείρισης ενός τουριστικού γραφείου που ειδικεύεται στον θρησκευτικό τουρισμό, βοηθώντας παράλληλα ως εθελοντής στη διακονία προσφύγων «Χέρια βοηθείας». Το 2003, μετά από πρόταση του ΔΣ της διακονίας αυτής, δέχτηκε τη θέση του διευθυντή. Και τότε άρχισε μια νέα σειρά θαυμαστών επεμβάσεων στην πορεία της ζωής του συγγραφέα, καθώς με τη χάρη του Θεού έζησε κι άλλες «ιστορίες θαυμάτων». Απαντήσεις σε προσευχές, σωτηρία

προσφύγων, φροντίδα για τις κάθε είδους ανάγκες, προστασία από κινδύνους και ποικίλες επεμβάσεις του Θεού την τελευταία στιγμή, ενώ φαινόταν να μην υπάρχει ελπίδα, είναι μερικά από τα θαύματα που αφηγείται με πολλή ζωντάνια ο συγγραφέας. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου με τίτλο «Ιστορίες θαυμάτων στη ζωή των προσφύγων» ο συγγραφέας αφηγείται πολλές ιστορίες μουσουλμάνων προσφύγων, που αγγίχτηκαν με θαυμαστό τρόπο από την αγάπη του Θεού, μέσω της διακονίας «Χέρια βοηθείας», δέχτηκαν τη σωτηρία του Χριστού και βαπτίστηκαν. Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όσο απίστευτες κι αν ακούγονται (οι ιστορίες), εγγυώμαι ότι είναι πέρα για πέρα αληθινές. Άλλωστε κι ο Θεός μας είναι Θεός θαυμάτων κι έτσι μας φανερώνει τον εαυτό Του!» Φτάνοντας ο αναγνώστης στο τέλος του βιβλίου, που αποτελείται από 112 σελίδες, νιώθει ότι πράγματι ο Θεός ενεργεί «ιστορίες θαυμάτων» και δίνει ευκαιρίες στη ζωή των παιδιών Του που Τον αγαπούν, επιθυμούν να Τον υπηρετήσουν και εμπιστεύονται σ’ Αυτόν κάθε τους ανάγκη.

«Η ΚΗΔΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ Περιθανάτια Ποιμαντορική Φροντίδα και Επικήδεια Κηρύγματα»

ματα» του ίδιου συγγραφέα, Αιδ. Νίκου Στεφανίδη. Στην αρχή του βιβλίου ο συγγραφέας αναφέρει ότι στα χρόνια της διακονίας του τέλεσε πολλές τελετές κηδείας και κάποιες φορές βρέθηκε αντιμέτωπος με ακραίες περιπτώσεις. Με βάση αυτές τις εμπειρίες του, απευθύνεται κυρίως σε Εργάτες του Ευαγγελίου και Ποιμένες. Δίνει συμβουλές για την ποιμαντική φροντίδα των ετοιμοθάνατων και τη συμπαράσταση προς τους πενθούντες μετά τον θάνατο του αγαπητού τους προσώπου. Επίσης, δίνει οδηγίες και πρακτικές συμβουλές για την τελετή της κηδείας, το περιεχόμενο του κηρύγματος και την απόδοση τιμής στον αποθανόντα. Στη συνέχεια παραθέτει, σε τέσσερις ξεχωριστές ενότητες, μερικά επικήδεια μηνύματα που ο ίδιος εκφώνησε κατά καιρούς σε τελετές κηδείας: για αποδημήσαντες πιστούς, για άτομα με αμφίβολη πίστη, για ειδικές περιπτώσεις και για Εργάτες του Ευαγγελίου. Το βιβλίο αποτελείται από 182 σελίδες και είναι χρήσιμο όχι μόνο για ποιμένες και Εργάτες του Ευαγγελίου, αλλά και για κάθε πιστό που θα ήθελε να βρίσκεται κοντά σε ανθρώπους που βαδίζουν προς τη δύση της ζωής τους ή να συμπαραστέκεται και να παρηγορεί ανθρώπους που πενθούν.

Από τις εκδόσεις GRAFO Α.Ε.

> Για πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον συγγραφέα Νίκο Στεφανίδη: 2310.939316 ή 697.2221469. Και τα δύο βιβλία διατίθενται δωρεάν.

κυκλοφόρησε επίσης το βιβλίο «Η ΚΗΔΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ – Περιθανάτια Ποιμαντορική Φροντίδα και Επικήδεια Κηρύγ-

Μαριάνθη Λ. Κοκτσίδου, Φιλόλογος

του Αιδ. Νίκου Στεφανίδη

MAΪΟΣ 2022 | 41

Αποδέσμευση χώρου στη σκέψη και την καρδιά μας!

Σ

ε εποχή έντονων αντιπαραθέσεων, που οι πεποιθήσεις των ανθρώπων γίνονται απόλυτες και απαιτητικές, η παραδοχή ότι ο Θεός μπορεί να σταθμίζει τα γεγονότα & η αποδέσμευση χώρου στη σκέψη και την καρδιά μας για Κείνον είναι επίκαιρες και χρήσιμες όσο ποτέ!

Α) Οι πεποιθήσεις των ανθρώπων γίΟ άνθρωπος... νονται απόλυτες και απαιτητικές! «Μες στην καρδιά του κάνει σχέδια ο άνΟι πεποιθήσεις και οι απόψεις των ανθρώθρωπος...» πων γίνονται ανελαστικές, αμετάβλητες και «Του ανθρώπου όλοι οι δρόμοι τού φαντάμαχητικές! Κανείς δεν φαίνεται να έχει πια ζουν καθαροί...» διάθεση ευγενούς αντιπαράθεσης και φιλι«Του ανθρώπου μελετά η καρδιά τι πρόκεικού αντίλογου! ται να κάνει...» Οι άνθρωποι εκφράζονται δυνατά και αδιαΠαροιμίες 16:1α,2α,9α ΝΜΒ φορούν για τη σύγκρουση που μπορεί να επιφέρει η αδιαλλαξία των απόψεών τους. Β) Η παραδοχή ότι ο Θεός μπορεί, δίνει Βεβαιωμένοι για την ορθότητα των σκέψεκαι κάνει! ών τους, με εγωκεντρική αντιμετώπιση και Σε αυτή ακριβώς την καμπή της παγκόαδιάφορη εκτίμηση των παραδιπλανών θέσμιας ιστορίας χρειαζόμαστε όσο ποτέ την σεων, ετοιμάζονται για λεκτική αντιπαράθεπαραδοχή ότι ο Θεός θέλει, είναι ικανός και ση χωρίς καμία διάθεση αποδοχής της γνωρίζει να σταθμίζει τα γεγονότα. Ζυγίζει γνώμης ή της συμβουλής από φίλους και τις διαθέσεις! γνωστούς! Γι’ αυτό και η έλλειψη δίκαιης Ο Θεός θέλει να ρυθμίζει τη ζωή μας, είναι κρίσης! Αυτό το βλέπουμε σε μια κάθετη ικανός να το κάνει και γνωρίζει καλύτερα τομή σε όλους τους ανθρώαπό τον καθένα να σταθμίπους. Παιδιά, γονείς, δάζει τα γεγονότα. Είναι κοντά Του σκαλοι, πολιτικοί, έμποροι, μας και είναι έτοιμος να καΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ μορφωμένοι, αναλφάβητοι! τευθύνει τα βήματά μας!

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο Κύριος... «...μα την απάντηση την τελική ο Κύριος τη δίνει.» «...μα ο Κύριος σταθμίζει τις διαθέσεις.» «...αλλά τα βήματά του τα κατευθύνει ο Κύριος.» Παροιμίες 16:1β,2β,9β ΝΜΒ Γ) Η αποδέσμευση χώρου στη σκέψη και την καρδιά μας είναι επίκαιρη και χρήσιμη όσο ποτέ! Οι διάφορες ιδέες και οι αντικρουόμενες απόψεις κερδίζουν έδαφος στη σκέψη και το μυαλό μας και δεν αφήνουν πνευματικό χωροχρόνο για την υπακοή και την εκτέλεση του θελήματος του Θεού. Μας παρασύρει και κυριαρχεί πάνω μας η κοινωνία και η πολιτεία, η μόδα και οι απόψεις, οι κάποιοι και ο οποιοσδήποτε! Για να παραδεχτούμε ότι ο Κύριος δίνει απαντήσεις, σταθμίζει τις διαθέσεις και κατευθύνει τα βήματά μας, χρειαζόμαστε να συλλογιστούμε και να

προσευχηθούμε στον Θεό να μας ελευθερώσει από όσους λογισμούς μάς έχουν αιχμαλωτίσει. “Γιατί μπορεί να ζούμε μέσα στον κόσμο, δεν πολεμάμε όμως με όπλα κοσμικά. Τα όπλα με τα οποία πολεμάμε εμείς δεν είναι κοσμικά, αλλά έχουν τη δύναμη από το Θεό να γκρεμίζουν οχυρά. Με αυτά ανατρέπουμε ψεύτικους ισχυρισμούς και καθετί που ορθώνεται με αλαζονεία εναντίον της γνώσεως του Θεού. Με αυτά αιχμαλωτίζουμε κάθε σκέψη και την κάνουμε να υπακούει στο Χριστό. Είμαστε έτοιμοι να τιμωρήσουμε κάθε παρακοή, όταν ολοκληρωθεί η δική σας υπακοή” (Β΄ Κορινθίους 10:3-6) Ας ξεκινήσουμε με είκοσι λεπτά σκέψη για και προς τον Θεό κάθε μέρα και με δέκα λεπτά γράψιμο για ό,τι σκεφτόμαστε για Κείνον. Σύνολο 30΄! n MAΪΟΣ 2022 | 43

Συνεργασία καρδιάς και ψυχής... ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ Ρωτάμε τον Ανανία Καβάκα για τη Φωνή του Ευαγγελίου για την επέτειο των 80 χρόνων κυκλοφορίας της...

O

παλαιότερος από τους σημερινούς εκλεκτούς συνεργάτες μας είναι ο νευρολόγος-ψυχίατρος Ανανίας Καβάκας. Με τα εμπεριστατωμένα, εκλαϊκευμένα άρθρα του σε θέματα γάμου, οικογένειας, ψυχικής υγείας και πνευματικών αναζητήσεων, που απασχολούν και ταλανίζουν τον άνθρωπο της εποχής μας, βοήθησε πολλές φορές και πολλούς από τους αναγνώστες μας. Σε τέτοια θεματολογία συνέγραψε και δέκα βιβλία που είχαν ευμενή υποδοχή. Ο Α.Κ. είναι ένας πράος άνθρωπος, με μεγάλη προσφορά και στα εκκλησιαστικά δρώμενα... ΦτΕ

• Πότε αποφασίσατε να έχετε μια ζωντανή,

συνειδητή πορεία και σχέση με τον Ιησού Χριστό; Ήμουν 15 ετών, όταν μετά από μια τριετή έντονη αναζήτηση της αλήθειας, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπάρχει Θεός και ότι τα Ευαγγέλια είναι ιστορικά αξιόπιστα. Επιπλέον, ότι μέσα από αυτά μπορείς να γνωρίσεις τον Χριστό και το λυτρωτικό Του έργο για τη σωτηρία κάθε αμαρτωλού ανθρώπου. Αποφάσισα τότε να ακολουθήσω το δρόμο του Θεού. Σύντομα όμως διαπίστωσα ότι μπροστά στην αμαρτία δεν μπορούσα πάντοτε να αντισταθώ. Ο νέος αυτός προβληματισμός μου λύθηκε μετά από σύντομο χρονικό διάστημα όταν, κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματος με θέμα την παραβολή του ασώτου υιού, διαπίστωσα δύο αλήθειες.

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Πρώτον, ότι και εγώ ήμουν αμαρτωλός. Μέχρι τότε πίστευα ότι εγώ, από ηθικής άποψης, ήμουν καλός και ότι το πρόβλημά μου ήταν ότι κάπου κάπου παρασυρόμουν στην αμαρτία και όχι ότι από τη φύση μου ήμουν αμαρτωλός και για αυτό χρειαζόμουν κι εγώ, όπως ακριβώς και όλοι όσοι είχαν κάνει πολύ χονδρές αμαρτίες, τη σωτήρια χάρη του Θεού και τη λυτρωτική θυσία του Χριστού για να γίνω αποδεκτός από τον Θεό. Δεύτερον, ότι χωρίς τη δύναμη που μας δίνει ο Χριστός δια του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή που να ευαρεστεί τον Θεό. Ο Χριστός είπε στους μαθητές του και λέει και σε μας: «Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε» (Ιωάννης 15:5γ). Μια αλήθεια που, αν ο πιστός άνθρωπος δεν την αντιληφθεί έγκαιρα, μπορεί άσκοπα

να ταλαιπωρηθεί στην προσπάθεια να ζήσει όπως θέλει ο Θεός στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις, οι οποίες είναι, δυστυχώς, τελείως ανεπαρκείς γι’ αυτό το σκοπό.

•

Μπορείτε να μας δώσετε με συντομία μερικά βιογραφικά στοιχεία, σπουδές, εργασία, διακονία στο χώρο της Εκκλησίας; Γεννήθηκα στην Προσοτσάνη Δράμας από γονείς που είχαν έρθει πρόσφυγες από τη Θράκη. Πήρα το πτυχίο της Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης το 1961 και μετά από τριετή μετεκπαίδευση στην Αγγλία, εγκαταστάθηκα στην Αθήνα και εργάστηκα ως Νευρολόγος-Ψυχίατρος. Από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας πήρα το διδακτορικό μου δίπλωμα το 1975. Συγχρόνως, μου δόθηκε η ευκαιρία και η τιμή να υπηρετήσω τον Κύριο ως υπεύθυνος του Κυριακού Σχολείου στην κεντρική, την Ελεύθερη Ευαγγελική Εκκλησία της Αθήνας για μερικές δεκαετίες και να γράψω και να δημοσιεύσω μια σειρά βιβλίων στο πεδίο της Ψυχολογίας και της Συμβουλευτικής, από τη χριστιανική άποψη πάντοτε.

•

Πότε αρχίσατε τη συνεργασία σας με τη Φωνή του Ευαγγελίου; Ήταν, από ό,τι θυμάμαι, αρχή της δεκαετίας του 1980, όταν η τότε διευθύντρια του περιοδικού Μαρίκα Παρδαλάκη μού τηλεφώνησε και με ρώτησε αν θα μπορούσα να γράψω κάποια άρθρα, τα οποία να έχουν σχέση με την Ψυχολογία από χριστιανική άποψη, για να δημοσιευτούν στο περιοδικό. Έτυχε, ανθρωπίνως το λέω αυτό -καθώς στη ζωή του χριστιανού δεν γίνεται τίποτα τυχαία- να έχω τότε έτοιμα τρία άρθρα, τα οποία δεν είχαν γίνει αποδεκτά για δημοσίευση από άλλο χριστιανικό περιοδικό, επειδή αποτελούσαν μια σειρά και δεν ήταν αυτοτελή άρθρα το καθένα από αυτά. Δεν μπορούσα εκείνη τη στιγμή να φανταστώ ότι η δημοσίευση εκείνων των άρθρων θα αποτελούσε την αρχή μιας συνεργασίας με τη «Φωνή», με τη μορφή της δημοσίευσης ενός άρθρου κάθε μήνα, η οποία συνεργασία θα διαρκούσε για περισ-

σότερο από 40 χρόνια. Για αυτό, ο λόγος του Θεού μάς προειδοποιεί να μην καταφρονούμε την ημέρα των μικρών πραγμάτων (Ζαχαρίας 4:10).

•

Ποια είναι η γνώμη σας για τη συνεργασία σας με το περιοδικό και πώς βλέπετε το μέλλον του, αλλά και γενικά το μέλλον των θρησκευτικών περιοδικών και βιβλίων; Η συνεργασία με την εκάστοτε διεύθυνση του περιοδικού, αλλά και με το επιτελείο του γενικά, ήταν απόλυτα αρμονική όλα αυτά τα χρόνια. Υπήρχε πάντοτε αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτίμηση. Ως προς το μέλλον, κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να το προβλέψει. Είναι αλήθεια ότι σήμερα υπάρχουν στη διάθεση κάθε ανθρώπου πολλά μέσα ενημέρωσης και πολλές πηγές από όπου μπορεί να αντλήσει πληροφορίες και να βρει απαντήσεις στις απορίες και στους προβληματισμούς του. Η πληθώρα ακριβώς των μέσων πληροφόρησης, τα οποία μάλιστα ελέγχονται στην πλειονότητά τους από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό και μερικοί μάλιστα απορρίπτουν τον Θεό και προσπαθούν να προωθήσουν αντιχριστιανικές αρχές και πρακτικές, κάνει, νομίζω, επιτακτική την ανάγκη ύπαρξης χριστιανικών περιοδικών και βιβλίων, που θα παρουσιάζουν την αλήθεια του Θεού, σε αντίθεση με το ψέμα που διοχετεύεται ύπουλα από τον κόσμο του πονηρού. Πιστεύω ότι πάντοτε υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να βρουν την αλήθεια. Ένα περιοδικό που παρουσιάζει την αλήθεια απλά και ευχάριστα, αλλά πάντοτε ουσιαστικά, όπως πιστεύω ότι το κάνει «η Φωνή του Ευαγγελίου», δύσκολα θα χάσει την αξία του. Αυτό εύχομαι για τη «Φωνή του Ευαγγελίου», όπως και για κάθε άλλο περιοδικό ή βιβλίο που είναι αφιερωμένο στην υπηρεσία του Κυρίου και έχει ως σκοπό την εξαγγελία του Ευαγγελίου της χάρης του Θεού, για τη δόξα πάντοτε του αγίου Του Ονόματος. n MAΪΟΣ 2022 | 45

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ & ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: Η ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΩΣΗΕ

«και θέλω εφελκύσει αυτήν... και θέλω μιλήσει εις την καρδίαν αυτής» (2:14) «Και θέλω σε μνηστευθεί εις εμαυτόν εις τον αιώνα» (2:19)

O

λόγος για τον οποίο ο Θεός έφτια- Προσώπων που συνιστούν τον Τριαδικό ξε τον άνθρωπο δεν ήταν άλλος Θεό) και να γίνει η απαρχή της δημιουργίας από τη δική Του κυρίαρχη θέληση του ανθρώπου. «Ας κάμωμεν άνθρωπον που, με ελατήριο την ιδιότητά κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίΤου της αγάπης, άφησε να ωσιν ημών», λέει ο Λόγος Από την ξεχυθεί και προς τα έξω του Θεού αναφερόμενος στη ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY (εκτός δηλαδή των Τριών συναινετική των Τριών Προ46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Εδάφια που μιλούν απευθείας στην καθημερινότητά μας σώπων διαβούλευση που προηγήθηκε της από αγάπη δημιουργίας του ανθρώπινου γένους (Γέν. 1:26). Το ίδιο και όταν, στο πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός διάλεξε το λαό Ισραήλ για να γίνει ο «εκλεκτός» Του. Πάλι από θεϊκή αγάπη πάρθηκε η απόφαση και έτσι έγινε αυτή η εκλογή, ασχέτως αν ανέκαθεν, όπως και σήμερα, οι Εβραίοι θεωρούν ότι επιλέχτηκαν λόγω της δικής τους αξίας. Όπως τονίζει ο H.D. Spurgeon, ο Θεός διαλέγει με μοναδικό κριτήριο τη δική Του κυρίαρχη βούληση και πάντοτε με κίνητρο τη δική Του χάρη και αγάπη, έτσι ώστε να μην υπάρχει ποτέ περιθώριο στο δημιούργημα να καυχηθεί για οτιδήποτε. Το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα, που ασχολείται με τη σχέση του λαού Ισραήλ με τον Θεό, έχει μια πολύ τρυφερή απεικόνιση της εγγύτητας που έχει ο Θεός με τους δικούς Του: τη σχέση του άντρα προς τη γυναίκα του (Ωσηέ 2:2) χαρακτηρίζοντας την αποστασία και στροφή προς άλλους θεούς και άλλες αξίες ως προδοσία και μοιχεία. Όπως θυμόμαστε από τη Γένεση (2:21 επ.), το αποτύπωμα του Θεού στο λαό Του είναι τόσο έντονο, ώστε να θεωρείται, όπως ακριβώς και η δημιουργία της γυναίκας από τον άντρα, ως αιτία να αφήσουν πίσω κάθε άλλη δέσμευση ώστε να αφιερωθούν ο ένας στον άλλο σαν να ήταν «μία σάρκα». Ο «λαός μου», λέει ο Θεός αναφερόμενος στους εκλεκτούς Του -με το κτητικό «μου» να μην αφήνει καμία αμφιβολία για το βαθμό του ουσιαστικού αυτού δεσμού. Ας σκεφτούμε μάλιστα ότι, με την έκσταση στην οποία ο Θεός έβαλε τον Αδάμ προκειμένου να πλάσει από την ίδια του την ύπαρξη την Εύα, αυξήθηκε

ακόμα περισσότερο η εγγύτητα, λες και τώρα πια εκτεινόταν πίσω-πίσω, στο υποσυνείδητο θα έλεγαν οι ψυχολόγοι, ή σε μια εποχή που ο θεολογικά σκεπτόμενος θα έλεγε ότι δεν ήταν καν ‘χρόνος’ αλλά η ασύνορη αιωνιότητα του Τριαδικού Θεού, δηλ. το μυστήριο που δεν μπορεί ποτέ να κατανοήσει ο πεπερασμένος ανθρώπινος νους. Παρ’ όλα αυτά όμως, και ο εκλεκτός λαός του Θεού αποστάτησε από τον Θεό και έγινε για λίγο «ο μη λαός Του». Σαν να τον αποπαίδισε ο Ουράνιος Πατέρας, όπως έγινε και με τον Αδάμ όταν τον έδιωξε από τη Βασιλεία των Ουρανών (Γέν. 3:23) και έβαλε στην πύλη, με φύλακες τα χερουβείμ, μια περιστρεφόμενη πύρινη ρομφαία (Γέν. 3:24). Ο στόχος ήταν, μετά την Πτώση, να μην μπορεί να ξαναμπεί ο άνθρωπος στην Εδέμ και να φάει από το ξύλο της ζωής, που θα αποκαθιστούσε τη σχέση του με τον Θεό κατά τρόπο «αυτόματο», παρακάμπτοντας δηλ. τη δικαιοσύνη του Θεού και επισκιάζοντας το εύρος της αγάπης Του να προσφέρει ως μεσολαβητή το μονογενή Του Υιό για να αναλάβει Αυτός στους ώμους Του την ανθρώπινη αμαρτία και να πληρώσει γι’ αυτήν, χαρίζοντας στη συνέχεια στον καθένα, δια πίστεως, τη δική Του δικαιοσύνη. Ως δώρο. Στην προφητική αφήγηση του Ωσηέ, τις ανώφελες προσπάθειες να εμποδιστεί η κατηφόρα της απομάκρυνσης του εκλεκτού λαού του Θεού από τον Ίδιο (αγκάθια, φράχτες, σύγχυση) θα ακολουθήσει η ευεργετική παρένθεση του ελέους και της αγάπης του Θεού προς τον παραβάτη λαό Του. Αυτή είναι σύμφωνη με την MAΪΟΣ 2022 | 47

αρχική βάση πάνω στην οποία Εκείνος στήριξε τη διαθήκη Του με το λαό Ισραήλ και δεν ακολουθεί τους νόμους μιας οριζόντιας αντιστοιχίας: πιστότητα-επιβράβευση, απιστία-τιμωρία. Είναι ο δρόμος της σοφίας του Θεού που, ενώ ακόμα διαρκεί η αποστασία, έρχεται ο Ίδιος να ελκύσει και να σαγηνέψει τον Ισραήλ, να μιλήσει στην καρδιά του, να τον ευαισθητοποιήσει στην αγάπη, έτσι που εκείνος από μόνος του να ανακαλύψει την πολυτιμότητα της σχέσης με τον Θεό και να καταχαρεί και να τραγουδήσει όπως στις μέρες της νιότης του (2:15) -παραπέμποντας στη μελωδική έκφραση ευγνωμοσύνης Ισραήλ και Μωυσή μετά την επιτυχημένη έξοδο από τα δεσμά της δουλείας στην Αίγυπτο (Έξοδος 15:1). Τότε είναι που θα του πει: «Λαός μου είσαι» και ο Ισραήλ θα απαντήσει: «Θεός μου είσαι» (2:23). Μάλιστα όχι μόνο αυτό, αλλά ο Θεός τώρα κάνει δώρο στον Ισραήλ το να τον ξαναπάρει για λαό Του στον αιώνα, αναφερόμενος φυσικά στη δέσμευση που θα επιτρέψει στον εκλεκτό Του λαό να έχει και πάλι το προνόμιο της πρόσβασης στη Βασιλεία των Ουρανών, η οποία είναι αιώνια, και να μείνει εκεί αμετάθετα αιωνίως (2:19). Στο σημείο αυτό, καθώς το βιβλίο του προφήτη Ωσηέ προχωρεί στην αλληγορία ανθρώπου-συζύγου μιας γήινης γυναίκας, της Γκομέρ, η οποία δεν είναι πιστή στον άντρα της, γίνεται λόγος για κάτι ακόμα πιο ευθέως ανάλογο με τη θυσία του Χριστού για τον αμαρτωλό άνθρωπο. Η προτροπή που δίνεται στο σύζυγο της Γκομέρ

είναι όχι μόνο να την αγαπήσει παρά την αμαρτία της και ενόσω εκείνη είναι ακόμα αμαρτωλή, αλλά και να πάει στην αγορά να την εξαγοράσει από τους άλλους, εκείνους που την κρατούν αιχμάλωτη, πληρώνοντας ο ίδιος το τίμημα για την απελευθέρωση και αποκατάστασή της, έτσι όπως ο Ιησούς Χριστός έκανε για μας επάνω στο σταυρό. «Και δεν θα είσαι πια για κάποιον άλλον· και εγώ θα είμαι αφοσιωμένος μόνο σε σένα» (3:3) είναι τα λόγια που ο προφήτης συμβουλεύει τον άντρα της Γκομέρ να της πει αφού θα την έχει ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας. Γκομέρ λοιπόν και ανθρώπινη ψυχή ταυτίζονται σ’ αυτή την πλήρη αποκατάσταση της σχέσης μεταξύ Θεού και ανθρώπου, αφού το τίμημα της αμαρτίας πληρώνεται και η λύτρωση ξαναφέρνει τον άνθρωπο στους δεσμούς αγάπης με τον Τριαδικό Θεό, που ήταν και η απαρχή της σχέσης τους κατά τη δημιουργία. Το να γνωρίσει και να αναγνωρίσει ο άνθρωπος την αγάπη του Θεού εν τω Χριστώ σε όλο της το πλάτος, μήκος, βάθος και ύψος δεν είναι εύκολο ούτε στη δημιουργία, ούτε στην αναγέννηση, ούτε στο στάδιο του προοδευτικού αγιασμού του πιστού, διότι είναι μια αγάπη που ξεπερνάει τον πεπερασμένο ανθρώπινο νου (Εφεσίους 3:18-9). Αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να γεμίσει πλήρως ο άνθρωπος με την πληρότητα που κλείνει μέσα Του ο Τριαδικός Θεός τόσο στη μεταξύ των τριών Προσώπων σχέση, όσο και στη σχέση Του με τον ανθρωπο. n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu 48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια εξαμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή 49 |

Για νέες συνδρομές: 210.4834214 Η ΦΩΝΗ ΤΟΥτηλ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του Επιουσίου Άρτου 1-6/2022

Τζίμυ, «το παιδί που ήθελε να περπατήσει»

Ο

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Τζίμυ ήταν ο μικρότερος γιος μιας πολυμελούς οικογένειας με 6 παιδιά, που κατοικούσαν σε ένα ορεινό χωριό της Τανζανίας στην Αφρική. Μια μέρα, μαζί με το φίλο του πήγαν τα ζώα για βοσκή, αλλά ξέσπασε δυνατή μπόρα και τα παιδιά επέστρεψαν μούσκεμα στα σπίτια τους. Ο Τζίμυ, βρεγμένος μέχρι το κόκαλο, κάθισε δίπλα στη φωτιά που είχε ανάψει η αδερφούλα του για να μαγειρέψει. Εκεί τον πήρε ο ύπνος και, χωρίς να το καταλάβει, η φωτιά άρχισε σιγά σιγά να καίει τα ποδαράκια του. Δυστυχώς είχε γίνει μεγάλη ζημιά. Ο γιατρός αναγκάστηκε να του κόψει το ένα πόδι και το άλλο έμεινε αγκυλωμένο, χωρίς να μπορεί να το τεντώσει. Ο Τζίμυ δεν θα μπορούσε να περπατήσει ποτέ ξανά... Οι μετακινήσεις του γίνονταν με τα χέρια, καθώς σερνόταν κάτω στο χώμα. Ήταν πλέον ένας ανάπηρος που δεν θα μπορούσε να εργαστεί, οπότε οι γονείς του δεν τον ήθελαν πια. Τον εγκατέλειψαν στο σπίτι της γιαγιάς, που κι αυτή ήταν τυφλή από το ένα μάτι. Ήταν πολύ δυστυχισμένος, ζήλευε τα παιδιά που έπαιζαν ξέγνοιαστα και πήγαιναν στο σχολείο. Καθόταν στην άκρη του δρόμου και τα παρακολουθούσε, δεν μπορούσε να συμμετέχει σε τίποτα. Άσχημες σκέψεις τριβέλιζαν το μυαλό του. «Γιατί και εγώ να μην μπορώ να περπατήσω... Θέλω να πεθάνω». Ήταν λυπημένος, βρόμικος και ολομόναχος, όλοι τον είχαν ξεχάσει. Όλοι εκτός από τον Θεό που τον αγαπούσε και είχε σχέδια γι’ αυτόν. Δεκέμβριος του 2012. Ένα γκρουπ Ελλήνων Χριστιανών επισκέφθηκε το χωριό του και έκαναν ένα χριστουγεννιάτικο εορταστικό πρόγραμμα σε μια μικρή εκκλησία εκεί. Κάποιοι πήραν τον Τζίμυ αγκαλιά και τον πήγαν στη γιορτή. Οι επισκέπτες τού έκαναν δώρο μια καρέκλα με ρόδες για να μπορεί να μετακινείται. Το θαύμα μόλις είχε αρχίσει. Σε ένα χρόνο από τότε, ήρθαν κάποιοι ιεραπόστολοι από την Ελλάδα για

να χτίσουν ένα ορφανοτροφείο στο χωριό του, ειδικά για εγκαταλελειμμένα παιδάκια. Μαντέψτε λοιπόν. Ναι, το πρώτο παιδάκι που φιλοξενήθηκε ήταν ο Τζίμυ. Χαρούμενος και ευτυχισμένος μέσα σε τόση φροντίδα, απολάμβανε την καινούρια του ζωή, αλλά η χαρά του μεγάλωσε, όταν του αγόρασαν ένα ειδικό ποδήλατο σχεδιασμένο έτσι, ώστε να κάνει πετάλι με τα χέρια. Τώρα μπορούσε να πηγαίνει στο σχολείο, όπως και τα άλλα παιδιά. Έμαθε να γράφει, να διαβάζει και ήταν ο καλύτερος μαθητής. Πολύ γρήγορα αποφάσισε να δώσει τη ζωή του στον Χριστό και να Τον ακολουθήσει. Τελείωνε το δημοτικό όταν τον ρώτησαν αν θα ήθελε να ξαναπερπατήσει και αυτός, εννοείται, δέχτηκε αμέσως! Ο Τζίμυ ήρθε στην Ελλάδα. Ένας Χριστιανός γιατρός στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Πάτρας ανέλαβε να κάνει τη δύσκολη επέμβαση χωρίς αμοιβή. Όλοι τού συμπαραστάθηκαν με τη φροντίδα τους και τις συνεχείς προσευχές τους. Μετά από αρκετό καιρό, το Μάρτιο του 2018, επέστρεψε στην Τανζανία περπατώντας με καινούρια πόδια και με τη βοήθεια μιας πατερίτσας. «Θεέ μου, δεν μπορώ να πιστέψω ότι περπατώ», έλεγε και έψαλλε παίζοντας την κιθάρα του ευτυχισμένος... Το επόμενο όνειρό του ήταν να γίνει γιατρός για να βοηθήσει τα παιδιά της χώρας του. Όμως το Σεπτέμβριο του 2021, καθώς αποφοίτησε από το γυμνάσιο με έπαινο για την καλύτερη επίδοση της τάξης του, ένιωσε ξαφνικά πόνους στην κοιλιακή χώρα και στο στομάχι του. Οι ιατρικές εξετάσεις έδειξαν όγκο στο χοληδόχο πόρο και ήρθε πάλι στην Ελλάδα για να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο «Άγιος Λουκάς» της Θεσσαλονίκης αυτή τη φορά, όπου του προσφέρθηκε δωρεάν ιατρική νοσηλεία. Η εγχείρηση έγινε, αλλά η ελπίδα για θεραπεία ήταν πλέον ανθρωπίνως αδύνατη. Όλοι προσεύχονταν γι’ αυτόν. Όμως το σχέδιο του Θεού ήταν να τον πάρει κοντά Του. Στις 8 Μαρτίου 2022 το απόγευμα, έφυγε για να συναντήσει τον Κύριό του που τόσο αγαπούσε και μιλούσε για Αυτόν σε όλα τα παιδιά του ορφανοτροφείου της «ΤOM». Ήταν ο τέταρτος γιος της τρίτεκνης οικογένειας του Αλέκου και της Ναυσικάς Χαραλαμπίδη και φιλαράκι του αγαπημένου του Γιάννη, που όλοι είμαστε πολύ περήφανοι για αυτούς. Δοξάζουμε και ευχαριστούμε τον Θεό για το μεγάλο έργο σχετικά με τη φροντίδα ορφανών παιδιών που τους ανέθεσε και έφεραν εις πέρας με τόσο ευλογημένα αποτελέσματα. Πάντα, όταν θα μιλάμε για την «ΤOM», θα έρχεται στο νου μας η εικόνα του αγαπημένου μας Τζίμυ. Κι αν κάποιοι από μας δεν τον γνωρίσαμε στη γη δεν πειράζει, θα τον συναντήσουμε υγιή και αρτιμελή στην αιώνια χαρά του ουρανού… n MAΪΟΣ 2022 | 51

Μια υπέροχη απάντηση Αρκετά! Μέχρι εδώ!

Έχουν περάσει τρεις μήνες κι εγώ ακόμα περιμένω μια απάντηση σχετικά με τους γονείς μου. «Νομίζω ότι δεν αντέχω άλλο», λέω στη φίλη μου την Ολίβια, καθώς περπατάμε προς το μπακάλικο στη γωνία του δρόμου για να πάρω ένα λίτρο γάλα για την οικογένειά μου. «Δεν αντέχεις άλλο;» ρωτάει η Ολίβια. «Τι δεν αντέχεις άλλο, Βίκυ;» «Βαρέθηκα να προσεύχομαι και να ζητώ να αλλάξουν τα πράγματα». «Ποια πράγματα ακριβώς;» ρωτάει η Ολίβια, λες και δεν ξέρει για ποιο πράγμα μιλάω, παρόλο που κι οι δυο μας γνωρίζουμε ότι ξέρει πολύ καλά. «Έλα τώρα, Ολίβια, ξέρεις – για τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου το Δαβίδ. Και για την κατάσταση που επικρατεί στην οικογένειά μου αυτό τον καιρό. Νομίζω ότι προσευχήθηκα αρκετά για να αλλάξουν τα πράγματα. Απλά δεν βλέπω να γίνεται τίποτα». «Μα δεν πρέπει να τα παρατήσεις», λέει η Ολίβια. «Ναι, καλά», απαντώ εγώ, «νομίζω ότι μπορώ να τα παρατήσω». Ο μπαμπάς μου έχασε τη δουλειά του 52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

εδώ και τρεις μήνες και δε φαίνεται να νοιάζεται και πολύ να βρει άλλη δουλειά. Απλά δεν το καταλαβαίνω! Ο Θεός δεν βλέπει πόσο σκληρά εργάζεται η μαμά και πόσο πολύ χρειάζεται τη βοήθεια του μπαμπά; Κι από την άλλη, είναι ο «πολυβραβευμένος» αδελφός μου ο Δαβίδ. Ο Δαβίδ αυτό τον καιρό προσφέρει κοινωνική υπηρεσία στο Δήμο για να γλιτώσει το Αναμορφωτήριο, επειδή είχε συλληφθεί να κλέβει στο μπακάλικο της γειτονιάς. Το ίδιο μπακάλικο στο οποίο κατευθυνόμαστε τώρα με την Ολίβια... Πηγαίνουμε σ’ αυτό γιατί είναι το μόνο κατάστημα όπου μπορούμε να πάμε περπατώντας. Καλά ακούσατε, περπατώντας. Αυτό κάνεις, όταν η οικογένειά σου δεν έχει αυτοκίνητο, επειδή οι γονείς σου δεν πλήρωσαν τις δόσεις του αυτοκινήτου. Πηγαίνεις παντού... περπατώ ντας! «Α, καλώς την Ολίβια... γεια σου, Βίκυ», ακούμε τον κ. Γρηγόρη μόλις μπήκαμε στο μαγαζί. Ο τρόπος που μας χαιρετάει κάνει πολύ φανερό το γεγονός ότι συμπαθεί την Ολίβια, ενώ δεν δίνει δεκάρα για μένα. Είμαι σίγουρη ότι αντιδράει έτσι εξαιτίας του αδελφού μου του Δαβίδ, γιατί ο κ. Γρηγόρης ήταν πολύ φιλικός μαζί μου στο παρελθόν. Τώρα μπορεί να πιστεύει ότι κι εγώ είμαι σαν τον παράνομο μεγάλο αδελφό μου. Δεν είμαι όμως. Πιστέψτε με, εγώ ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να κλέψω κάτι! Ποτέ! «Μπορώ να σας βοηθήσω;», ρωτάει ο κ. Γρηγόρης. «Θα ήθελα ένα λίτρο γάλα», απαντώ εγώ. «Μάλιστα», λέει ο κ. Γρηγόρης. Όμως νιώθω ότι δεν μου δείχνει εμπιστοσύνη, γιατί με το που πήγαμε στο ψυγείο να πάρω το γάλα, αυτός ήρθε από πίσω μας. Σοβαρά

τώρα; Ο κ. Γρηγόρης πιστεύει ότι θα κλέψω ολόκληρο το λίτρο με το γάλα, θα το κρύψω κάτω από την μπλούζα μου και θα το σκάσω από το μαγαζί χωρίς να πληρώσω; Αλήθεια τώρα!!! Βάζω το γάλα πάνω στον πάγκο και προσπαθώ να του χαμογελάσω όσο καλύτερα γίνεται. «Τέσσερα δολάρια», μου λέει. Εγώ βάζω το χέρι μου στην τσέπη να βγάλω τα πέντε δολάρια που μου είχε δώσει η μαμά πριν φύγουμε από το σπίτι, όμως το μόνο που βρίσκω στην τσέπη μου είναι δυο καραμέλες και μια τσίχλα. «Για μια στιγμή, τι γίνεται εδώ;», μουρμουρίζω ψάχνοντας ξανά και τις δυο μου τσέπες. «Είδες, Ολίβια, τη μαμά που μου έδωσε τα χρήματα πριν φύγουμε από το σπίτι, έτσι δεν είναι;» «Και βέβαια το είδα!», απάντησε η Ολίβια ενώ οι πελάτες άρχισαν να σχηματίζουν ουρά από πίσω μας. «Η Ολίβια μπορεί να τα είδε, όμως εγώ δεν βλέπω τα χρήματα», απάντησε ο κ. Γρηγόρης με αυστηρή φωνή. «Και σίγουρα δεν θα μπορέσω να κρατήσω την επιχείρησή μου αν αρχίσω να μοιράζω γάλα στον κόσμο. Ιδιαίτερα, μάλιστα, σε κάποιους που απλώς μπαίνουν μέσα για να αρπάξουν ό,τι χρειάζονται». Τα μάγουλά μου ξαφνικά άναψαν. Γιατί δεν λέει απλώς το όνομα του αδελφού μου του Δαβίδ αντί να λέει «κάποιους»; Ξέρουμε κι οι δυο πολύ καλά τι εννοεί. Ήμουν έτοιμη να πάρω το γάλα και να το επιστρέψω πίσω στα ψυγεία, όταν ένα μικρό ρυτιδιασμένο χέρι απλώνεται και προσφέρει στον κ. Γρηγόρη ένα κολλαριστό χαρτονόμισμα των δέκα δολαρίων. «Τι είναι αυτό;», ρωτάει εκείνος.

MAΪΟΣ 2022 | 53

«Είναι για το γάλα», απαντάει το άτομο με το απλωμένο χέρι. «Το γάλα;», επαναλαμβάνει ο κ. Γρηγόρης. Γυρίζω πίσω και βλέπω μια μικροσκοπική ηλικιωμένη γυναίκα ντυμένη με τα καλύτερα κυριακάτικα ρούχα της. «Είναι για το γάλα της κοπελίτσας που είναι μπροστά μου», απαντάει εκείνη μ’ ένα χαμόγελο. Τι; Κάποια που δεν γνωρίζω, κάποια που δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου, στ’ αλήθεια πληρώνει για το γάλα μου; «Εννοείτε... εννοείτε εμένα;», τραύλισα. «Και βέβαια, γλυκιά μου», απαντάει εκείνη. «Και σε παρακαλώ... κάνε μου τη χάρη να κρατήσεις τα ρέστα». «Μα τα ρέστα είναι έξι δολάρια. Δεν θα σας χρειαστούν για τα ψώνια σας;» «Όχι σήμερα, γλυκιά μου», απαντάει εκείνη διπλώνοντας μέσα στα χέρια μου τα ρέστα που της έδωσε ο κ. Γρηγόρης. «Όχι σήμερα». «Όμως – δεν μπορώ – εννοώ, πώς θα μπορέσω να σας ευχαριστήσω;», ρωτάω ενώ εκείνη κρατάει ακόμα τα δυο μου χέρια μέσα στα δικά της. «Αχ, γλυκιά μου, πίστεψέ με», μου λέει, ρίχνοντας μια ματιά στον κ. Γρηγόρη, «εγώ θα έπρεπε να ευχαριστήσω εσένα». «Μα για ποιο λόγο;» «Στη ζωή μου υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που μου έκαναν πολλά καλά», μου λέει. «Και τώρα εσύ μου έδωσες την ευκαιρία να κάνω κι εγώ κάτι μικρό σε κάποιον».

54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Κάτι μικρό;», ψιθύρισα. «Κάτι υπέροχο, θέλετε να πείτε!» «Υπέροχο;», είπε μ’ ένα μειδίαμα. «Όσο γι’ αυτό, δεν ξέρω...». Όμως ήταν κάτι υπέροχο για μένα. Πάνω που νομίζεις ότι τα πράγματα δεν μπορεί να πάνε χειρότερα, έρχεται κάποιος σαν απάντηση στην προσευχή σου. Ίσως δεν ήταν απάντηση σ’ αυτά για τα οποία προσευχόμουν, δεν βρήκε δουλειά ο μπαμπάς μου, ο Δαβίδ δεν άλλαξε τρόπο ζωής, όμως ήταν αρκετό για να μου δώσει μια ώθηση. Ήταν αρκετό για να μου δείξει ότι ο Θεός ακούει τις προσευχές μας και νοιάζεται για μένα και την οικογένειά μου. Ήταν αρκετό για να με βοηθήσει να έχω λίγη περισσότερη υπομονή και να πιστεύω ότι κάποια μέρα τα πράγματα θα αλλάξουν. Ήταν αρκετό για να μου υπενθυμίσει πως ο Θεός εργάζεται με διάφορους τρόπους που εμείς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Μάλιστα. Θα μπορούσα να πω ότι αυτό είναι κάτι Υπέροχο! n

Της Renee Riede Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Η φωτεινή σκάλα

*

Χτύπησες την πόρτα με δύναμη πίσω σου. Άρχισες ν’ ανεβαίνεις τη φωτεινή σκάλα και να φεύγεις. Αυτή η πόρτα που χτύπησες πίσω σου έγινε πολλαπλή ηχώ της ζωής μου. Χτυπά και ξαναχτυπά σαν κρότος στα βουνά, πέτρα που κυλά κι εγώ τη βρίσκω ανάμεσα στις στιγμές μας. Είναι μερικές συμφορές που μας προβληματίζουν και μας στενοχωρούν. Η δική σου αναχώρηση είναι απ’ αυτές. Ανεβαίνοντας εσύ εκείνη τη φωτεινή σκάλα, εγώ ένιωθα πόνο, θλίψη κι απορία μαζί, που όλα με μας τους δυο τελείωναν εδώ κάτω στη γη... Μου άρεσαν αυτά που έλεγες και ο τρόπος που τα έλεγες. Έφερνες μέσα μου τον Θεό και το Λόγο του. Κάθε φορά που σ’ άκουγα γοητευόμουν κι αυτό δεν έγινε ποτέ τυπική συνήθεια. Τώρα πια, που έκλεισες την πόρτα και έφυγες κι ανεβαίνεις τη φωτεινή σκάλα, μπορώ να σου εξομολογηθώ, αν και δεν ξέρω- έχει τώρα σημασία ή άραγε... μ’ ακούς και τώρα... Αγαπημένε μου αδελφέ, τους τελευταίους μήνες, τις τελευταίες βδομάδες, δεν ήμουν πάντα τόσο ψύχραιμος όσο έδειχνα, έβραζα μέσα μου. Σ’ εξαπατούσα κάνοντας τον ψύχραιμο κι έχω τύψεις γι’ αυτό. Αν λύγιζα, αν φώναζα, αν έκλαιγα μπροστά σου; Ξέρεις, στο γραφείο οι συνάδελφοι με κοιτούσαν κάπως, γιατί εκεί που εργαζόμασταν ξαφνικά ξεσπούσα σε άφωνους λυγμούς. Στο αυτοκίνητο, μόνος πολλές φορές, προσευχόμουν στον Θεό για σένα με κραυγές. Κάποιες φορές ξέφευγα και τα έβαζα μαζί Του για όλα αυτά που περνούσες, τα δύσκολα και πονεμένα. Σε μια συμπροσευχή στην τοπική μου εκκλησία, άρχισα να κλαίω δυνατά με λυγμούς κι αναφιλητά και δεν μπορούσα να σταματήσω.

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

MAΪΟΣ 2022 | 55

Μπροστά σου όμως ψύχραιμος, δυνατός, με διάθεση να μιλάμε για οτιδήποτε άλλο εκτός από την υγεία σου. Καθώς ανεβαίνεις, καλέ μου φίλε, τη φωτεινή σκάλα, σου λέω πως δεν ήμουν αληθινός μπροστά σου κι έχω τύψεις γι’ αυτό. Κατά βάθος ξέρω πως αν ξαναζούσα τις στιγμές τις δύσκολες μαζί σου, την ίδια στάση πάλι θα κρατούσα. Θα καθόμασταν στον καναπέ, θα έπαιρνα τα πόδια σου στην αγκαλιά μου και θα τα έκανα μασάζ... Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που διάβαζες, μελετούσες κι ετοίμαζες το κήρυγμα της Κυριακής στο γραφείο σου στο Βιβλικό Κολέγιο. Θα μου λείψει η συνήθειά σου μετά από ένα καλό γεύμα με καλή παρέα, να θέλεις να σε πάρει ο ύπνος για λίγο, ενώ η παρέα δεν σταματούσε την κουβέντα της. Μέχρι να σε πάρει ο ύπνος, όλοι εμείς να σε πειράζουμε κι εσύ ν’ αφήνεις ένα γλυκό χαμόγελο σε όλους μας. Ανεβαίνεις τη φωτεινή σκάλα και το κάνεις με ανακούφιση, θαρρείς πως για σένα η αναχώρηση αυτή είναι κέρδος, ενώ για μένα είναι απώλεια. Σε πήρε αυτή η φωτεινή σκάλα που μοιάζει με κυλιόμενη που μόνο ανεβαίνει και ποτέ δεν κατεβαίνει. Υπολόγιζα πως έχουμε πολλά χρόνια μπροστά μας για να βρεθούμε και να τα λέμε. Υπολόγιζα όμως χωρίς Αυτόν που είναι η Ζωή! Άλλες οι εξελίξεις, γρήγορες, καθοριστικές και τελεσίδικες. Ό,τι ζήσαμε μαζί αυτές τις δεκαετίες, «σκλάβωσε» μέσα μου κάτι όμορφο κι ευλογημένο. Μεγάλη παρακαταθήκη. Η νοσταλγία της παρουσίας σου κοράκι, δεν περνά στιγμή που να μη μου ραμφίζει την ψυχή. Μου λείπει η παρουσία σου, η παρέα σου κι οι συζητήσεις που κάναμε. Τώρα δίχως συμπλέγματα κι απωθημένα νιώθω άνθρωπος μικρής σημασίας. Θεέ μου, γιατί ο Τζεφ Μπάλντουιν ανεβαίνει τη φωτεινή σκάλα κι εγώ μένω ακόμη εδώ κάτω; Γιατί; Πεθύμησα να βρεθώ ξανά στο Βιβλικό Κολέγιο και στο γραφείο σου. Να πάμε, γι’ άλλη μια φορά, στη βιβλιοθήκη του Βιβλικού Κολεγίου και να μου λες για τις διάφορες εκδόσεις, να μου λες για διάφορα ιδιαίτερα βιβλία... χιλιάδες βιβλία, που ήθελες συνεχώς να αυξάνεις την ποιότητα και την ποσότητά τους. Πόσο περήφανος ήσουν για το Βιβλικό Κολέγιο, τη βιβλιοθήκη του, τους μαθητές, το προσωπικό, το διοικητικό συμβούλιο! Ανέβηκες τη φωτεινή σκάλα με μια σιγουριά, θαρρείς κι ανήκες αλλού... Ανέβηκες τη φωτεινή σκάλα για να είσαι εκεί όπου είναι Εκείνος! Ανέβηκες κι όμως καταφέρνεις και πλανιέσαι ανάμεσά μας, σαν ευωδιά, σαν χρώμα, σαν νοστιμιά, σαν κελάηδημα... Το κοράκι της νοσταλγίας σου πάντα θα μου ραμφίζει την ψυχή. Δεν μπορώ... Ώρες ώρες, δεν σου κρύβω, θέλω να τρέξω και να σου ζητήσω να βρεθούμε ξανά μαζί, να σμίξουμε για λίγο. Δεν το κάνω, γιατί ξέρω καλά πως έχεις φύγει, πήγες στον τόπο που ετοίμασε ο Κύριός μας για τους δικούς Του... Κι εσύ είσαι ένας από αυτούς! n * 9.3.2022 Ο Τζεφ Μπάλντουιν ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Κυρίου του για την αιωνιότητα...

56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

"

"

"

! !

!" ! #!

!

! $! ! ! % ! ! ! &! ! &! ! ! '! % ! ! % $!

! !

!

!

!

!

!

! !

!

! ! !

!

! ! &! ! ! !

! ! ! ! ! ! ! ! ! % ! &! ! ! ! ! &! ! ! ! ! ! ! ! &! ! % ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! &! ! ! ! ! ! ! ! &! ! ! % ! ! ! ! ! $! ! !

10€ !

! ! !

! ! (!

!

! !

!

!

&! !

!

!

!

! !

!

! !

!

!

!

! !

&!

% ! ! % ! !

$! !

!

!

! !

! !

!

! !

! ! ! !

!

!

! &!

&! &!

!

! !

&! !

!

! ! ! ! ! !

!

! !

! !

! !

!

! !"

! ! !

! ! !

#"$%&"

Για Γιαπαραγγελίες παραγγελίες> >www.ologos.gr www.ologos.grή ή210.4834214 210.4834214καικαιστα σταβιβλιοπωλεία βιβλιοπωλείαμας: μας: Αθήνα: Αθήνα:

Πάτρα: Πάτρα: Λάρισα: Βόλος:Βόλος: Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:

Αλβανία: Αλβανία:

Sarande Libraria 23Sarande Κορίνθου 199 Libraria Σωκράτους 23 Εμμ. Μπενάκη 28 28 Εθν. Αμύνης Κορίνθου 199 Εμμ. Μπενάκη Δευκαλίωνος 2 Σωκράτους 42 Εθν. Αμύνης 42 «O LOGOS» 262 23 262 23 412 22 «O LOGOS» 382 21 382 21 106106 78 78 546 21 546 21 ! 00355.692585746 ! 24210-35801 ! 00355.692585746 ! 24210-35801 ! 210-3823495 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2410-232594 ! 2310-232210 ! 2310-232210! 2610-224197

!"#"$!!!"!!!! !!!"#$%&'(&)*+,,-'(,%."/%

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

ST

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Τ.Θ. 254, 19400 ΚΟΡΩΠΙ

PR

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

!! !

" !

! ! ! ! !

!

!

!"

! #! ! $! ! " ! ! ! $! ! $! ! ! !" $! ! ! %! ! ! ! ! #! $! ! ! ! ! ! ! ! " $! ! ! ! $! ! ! ! ! ! #! ! ! ! " ! ! ! ! " ! ! ! #! ! ! ! ! ! $! ! ! ! ! #! " ! ! ! ! ! $! ! ! ! #! ! ! ! ! ! $! ! ! ! ! ! ! ! ! ! &!

7€

! ! !

!

!"

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.692585746

#"$%&"