w środku pomocy. W Realu Sociedad Illarramendi nie miał konkurenta, bo Bergara to inny typ piłkarza, a na Pardo trener też specjalnie nie stawiał, więc grał cały czas, ufano mu, był podstawowym piłkarzem i jednocześnie liderem. SŁUSZNOŚĆ TRANSFERU: Postawienie na tego piłkarza ma swoje racjonalne uzasadnienie — kibice w Madrycie przewidują, że będzie to nowy Xabi Alonso. Z racji klubu, w którym się wychował oraz z racji stylu gry, bo to nie jest taki typowy przecinak jak Markel Bergara. On potrafi „coś więcej” — potrafi zagrać długą piłkę, potrafi zagrać prostopadle, potrafi uderzyć z dystansu. Po prostu ma odpowiednie predyspozycje. Poza tym, sprawdził się w zespole, który osiągnął ogromny sukces w postaci czwartego miejsca na mecie sezonu. Czeka go spore wyzwanie. Potencjał ma ogromny, ale przeskok jakościowy też jest niezwykle duży. Nie chcę mówić, że to przeskok z poloneza do mercedesa, ale przynajmniej z opla astry do mercedesa. Mimo wszystko, daję mu solidną czwórkę z nadziejami na przyszłość. ZASADNOŚĆ CENY: Królewscy zapłacili za niego kwotę odstępnego, która wpisana była w umowie wypożyczenia do Castilli. Zatem innej kwoty Brazylijczycy do siebie nie dopuszczali. Patrząc na potencjał piłkarza i to co zdążył już zademonstrować, nie są to pieniądze wyrzucone w błoto. W zeszłym sezonie zagrał w jednym spotkaniu, ale i tak było to rzucenie go na głęboką wodę. Mimo wszystko, spisał się wtedy nadzwyczaj przyzwoicie, jak i zresztą w całym sezonie. Nie przypominam sobie większych błędów tego zawodnika, zbierał bardzo pochlebne recenzje, poczuł się w Madrycie jak ryba w wodzie. Niezależnie czy zostanie w Realu na dłużej, czy szybko pożegna się z Królewskimi, opłacało się wyłożyć te sześć milionów, bo jego potencjał pozwala wierzyć, że wdrapie się do pierwszej jedenastki za jakiś czas. ROLE W ZESPOLE: Myślę, że to będzie zmiennik drugiego defensywnego pomocnika, jednak problem polega na tym, iż nie wiemy jeszcze, w jakim ustawieniu będzie grał Real, na co zdecyduje się Ancelotti. Zważywszy, że do Królewskich może trafić Bale, zważywszy, że szykuje się miejsce w składzie dla Modricia, trudno ocenić, na ile Casemiro będzie mógł drużynie pomóc. Tych opcji jest bardzo, bardzo dużo. Nie wyobrażam sobie, żeby Królewscy mogli zdecydować się na trójkę defensywnych pomocników, bo to w ogóle nie wchodzi w rachubę w takiej marce jak Real Madryt. Zostaje dwóch DM-ów, z czego jeden musi być kreatywny. Zatem Brazylijczyków będzie zastępował tego typowego pivota, czyli defensywnie usposobionego pomocnika. Dla mnie nadaje się na zmiennika Khediry, może grać w tych mniej ważnych meczach jak choćby Puchar Króla czy inne spotkania o pietruszkę. Trzymanie go w rezerwach mija się z celem, więc albo ktoś uzna, że będzie przydatny jako zmiennik, albo powinien zostać wypożyczony, aby móc się ogrywać. SŁUSZNOŚĆ TRANSFERU: Podoba mi się gra tego piłkarza. Bardzo dużo myśli na boisku, jest inteligentny, potrafi czysto odbierać piłkę, co jest naprawdę dużym darem, nie ma u niego nierozsądnych i brutalnych wejść. Nie osłabia w głupi sposób drużyny, bo jego wślizgi są często wyrachowane i przemyślane. Rozumie swoją rolę na boisku, szybko się dostosowuje i wie, co mu wolno, a czego powinien się wystrzegać. To są opinie, które mogę wysnuć po kilku meczach, musiałbym oglądać grę Casemiro o wiele częściej, aby jednoznacznie stwierdzić, na ile przyda się Realowi i w jakim odstępie czasowym od transferu. Byłbym jednak ostrożny, bo rzecz jasna mówimy o nadziejach, a nie czasie teraźniejszym. Czwórka z długoterminowymi nadziejami.
ŻELISŁAW ŻYŻYŃSKI - nc+ ZASADNOŚĆ CENY: Ceny? Tu nawet trudno mówić o cenie, bo transfer tego wychowanka należy traktować niemal jak powrót z wypożyczenia. Teoretycznie 6,5 miliona euro, a praktycznie 1,5 miliona, bo przecież za pięć oddano go rok wcześniej do Leverkusen. Z punktu widzenia skarbnika Realu to liczba bliska zeru, a z punktu widzenia Ancelottiego — młody gracz na lata wart miliony. ROLA W ZESPOLE: Spodziewam się szybkiego wejścia do podstawowej jedenastki i nie mam wątpliwości, że Carvajal da Realowi więcej niż Arbeloa, przede wszystkim w ofensywie. Swoją drogą, po tym co widziałem w Bundeslidze w poprzednim sezonie, stałem się fanem Carvajala i jestem przekonany, że prawego obrońcę na długie lata zyska też niebawem reprezentacja. Wymagający niemieccy eksperci stawiali go w jednym szeregu z Lahmem, Uchidą i Piszczkiem, a to też o czymś świadczy.
SIERPIEŃ 2013 | ¡OLÉ! MAGAZYN 43