DC-6B
από τα Χανιά στην Κερατέα ΘΕΣΗ 13Α
Τι Τλος DC-6B
από τα Χανιά στην Κερατέα Θέση 13Α
ς υγγρΑ φέ Α ς ιωάννης έυαγγ. ςταμέλος
ςέ ιρΑ λογοτεχνία [1358] 0324/07
έ πιm έ λ έ ι Α - Διορ Θ ω ς η Όλγα παλαμήδη
Layout - Design myrtilo, λένα παντοπούλου
Copyright© 2024
ιωάννης έυαγγ. ςταμέλος
π ρ ωΤ η έΚΔο ς η Αθήνα, Μάρτιος 2024
is B n 978-618-205-563-2
ΚέΝΤριΚη ΔιΑΘέςη: Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 6431108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
ΘΕΣΗ 13Α
Κεφάλαιο 1
ΟΚώστας ήταν στην τρίτη ηλικία και είχε πολύ χρόνο για να διαβάζει. Ανέκαθεν του άρεσε το διάβασμα, όμως πού χρόνος… Εργαζόταν στον χώρο του κοσμήματος. Ήταν επιτυχημένος και έκανε καλά λεφτά. Όμως με μια πενταμελή οικογένεια και μεγάλα επαγγελματικά ανοίγματα, το άλλο χόμπι του, εκτός από τον χορό, το είχε παραμελήσει. Στη βιβλιοθήκη
του είχε ένα σωρό βιβλία αδιάβαστα, τα οποία μάζευε κατά καιρούς με την ελπίδα ότι θα βρει κάποτε τον χρόνο να τα διαβάσει.
Το διάβασμα είναι για πολλούς ανθρώπους
μια απολαυστική διαδικασία. Πολλοί αρέσκονται στα ρομάντζα, άλλοι στα ιστορικά ντοκουμέντα, άλλοι στην αστυνομική λογοτεχνία, άλλοι στην επιστημονική φαντασία. Υπάρχει ακόμα μια κατηγορία ανθρώπων που αρέσκεται στην επιστημονική εκλαΐκευση, ενώ κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν την ποίηση. Οι τελευταίοι, μάλιστα, αυτάρεσκα λένε συχνά ότι ποίηση διαβάζουν όσοι την έχουνε ανάγκη.
Ο Κώστας έδειχνε μια ιδιαίτερη προτίμηση στο παράξενο. Μερικά από τα αδιάβαστα βιβλία του αφορούσαν παράξενα συμβάντα. Περίερ-
γα γεγονότα –στη ζούγκλα, σε ερημονήσια, σε λαούς με ήθη και έθιμα πρωτόγονα, σε ναυτικά συμβάντα– που εν πάση περιπτώσει αναφέρονταν σε ιστορίες που συνέβησαν κάπου, κάποτε. Ναυάγια όπου σε κάποιους η μοίρα φέρθηκε
ευνοϊκά ή αεροπορικά δυστυχήματα με ανάλογη
κατάληξη, όπως εκείνο στις Άνδεις, το «Θαύμα των Άνδεων», που είχε δει και στο σινεμά. Ειδικότερα με τα αεροπλάνα είχε ένα κόλλημα.
Ήξερε καλά την Ιστορία των πτητικών μηχανών, που ξεκινάει με τον Δαίδαλο και τον Ίκαρο.
Γιατί, όπως και η κανονική, έχει κι αυτή τη δική της μυθολογία. Ο Ίκαρος, που ακόμα και από το
Δημοτικό μαθαίνουμε, είναι ο πρώτος μάρτυρας
στην Ιστορία των πτήσεων με μια τεχνολογική εφαρμογή.
Οι σπουδαίες τεχνολογικές εφαρμογές δεν είναι γενικά ανώδυνες. Αν μπορούσαμε να μιλήσουμε με τον πρωτόγονο πρόγονό μας που ανακάλυψε τη φωτιά, θα μας έλεγε ότι φοβάται μήπως η ανακάλυψή της οδηγήσει σε μεγάλες καταστροφές. Και θα είχε δίκιο. Το ίδιο θα μας έλεγε κι αυτός που ανακάλυψε τον τροχό: θα σκοτωθούν αμέτρητοι άνθρωποι. Η Ιστορία τούς έχει δικαιώσει, απλώς το κέρδος της ανθρωπότητας από αυτές τις τεχνολογίες είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερο από τις ζημιές που έχουν προκαλέσει. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος από τη φύ-
ση του να αγαπάει την εξέλιξη και να αποφεύγει τη στασιμότητα. «Αυτό συμβαίνει και με την τεχνολογία των πτητικών μηχανών», σκεφτότανε ο Κώστας. Αυτό μας διδάσκει και η Ιστορία του πολιτισμού γενικότερα.
Η τεχνολογία που κατασκεύασε ο Δαίδαλος
μιμούμενος τα πουλιά ήταν τα φτερά.
Πτήσεις, όπως είναι γνωστό, είχαμε και στην άλλη Μυθολογία μας, όμως χωρίς τη χρήση κάποιας τεχνολογίας. Το ιπτάμενο κριάρι του Φρίξου και της Έλλης, ο ταύρος Δίας που πετάει
με την Ευρώπη στην πλάτη του από τον Λίβανο στην Κρήτη δεν χρησιμοποιούν τεχνολογία.
Ούτε φυσικά τα ιπτάμενα χαλιά της Ανατολής
και οι σκούπες των μαγισσών μπορούν να χαρακτηριστούν τεχνολογικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Αντίθετα, τα αερόστατα είναι τεχνολογικά επιτεύγματα. Υπό αυτή την άποψη, οι αδελφοί Μονγκολφιέ είναι οι πρώτοι ιστορικά που πέταξαν. Και πέταξαν με αερόστατο.
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Χόμο Γιουνιβερσάλις, ο Καθολικός Άνθρωπος της Αναγέννησης, είναι αυτός που σχεδίασε ύστερα από αιώνες μια πτητική μηχανή. Στα χαρτιά βέβαια, αφού η τεχνολογία της εποχής δεν βοηθούσε στην υλοποίησή της, ώσπου να φτάσουμε στους αδελφούς Ράιτ και να καταλήξουμε στα σημερινά, πραγματικά ασύλληπτα τεχνολογικά επι-
Οκόσμος των ιστοριών του συγγραφέα μυθιστορημάτων, συχνότερα, αποτελείται από μια συγχώνευση εικόνων που έχει βιώσει ο ίδιος με άλλες από ένα φανταστικό σύμπαν. Ένα σύμπαν που σε κάποιο βαθμό είναι πραγματικό και σε έναν άλλο δημιούργημα της φαντασίας του.
Αυτή η βασική αρχή διέπει τις ιστορίες αυτού του βιβλίου. Ιστορίες, σαν τους μιγαδικούς αριθμούς, με δύο μέρη, ένα πραγματικό και ένα φανταστικό, διαπλεκόμενα όμως, με μόνη υστεροβουλία εκ μέρους του συγγραφέα να προκύψει μια ιστορία που να έχει ενδιαφέρον.
Στο βιβλίο έχουν συμπεριληφθεί μια νουβέλα με βάση πραγματικά στοιχεία και μερικά σύντομα διηγήματα, με κυρίαρχο στοιχείο το χιούμορ και τη σάτιρα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι ο συγγραφέας δεν γράφει αποστασιοποιημένος – κατοικεί συχνά στο εσωτερικό των ιστοριών του.
ISBN 978-618-205-563-2
