Boulderen in Belgische badplaats Klimmers die deze zomer zand in hun schoenen willen, kunnen hun hart ophalen op het strand van de Belgische badplaats Westende. Daar wordt van 6 mei tot 20 september het zogeheten Bleau Beach Westende gehouden, een initiatief van Klimzaal Bleau in Gent. De openlucht-klimfaciliteit op het strand is iedere dag geopend; er zijn routes voor een breed publiek, van recreant tot wedstrijdklimmer. Toegang tot de boulders aan het strand kost e 8,50. Meer informatie over Bleau Beach Westende staat op bleau.be.
NK Boulder 2011 in Klimmuur Centraal Het Nederlands kampioenschap Boulder wordt zaterdag 24 september gehouden in Klimmuur Centraal in Amsterdam. De datum voor het kampioenschap was al eerder vastgesteld, maar de locatie voor de wedstrijd stond nog niet vast. De beste twaalf heren en dames uit de nationale bouldercompetitie plaatsen zich voor het NK Boulder. Het NK begint met een halve finale waarna zes heren en zes dames in de finale strijden om de nationale titel.
Aan de lijn met Wouter Jongenelen Wouter Jongeneelen werd in 2009 behalve wedstrijdklimmer ook bondscoach. De boulderspecialist is nu bezig met zijn tweede wedstrijdseizoen in deze dubbelrol. Dat van 2011 begon eind april officieel in Milaan waar Vera Zijlstra (13de), Casper ten Sijthoff (53ste), en Wouter (18e) meededen aan de eerste boulder worldcup. Het wedstrijd seizoen 2011 is van start gegaan! Hoe ging het in Milaan? “Het was een goede start, zeker voor Vera. Waar we aan gewerkt hebben komt er ook echt uit, dat is mooi om te zien. Ter vergelijking; bij de eerste worldcup vorig jaar in Greifensee stond er geen enkele Nederlander in de halve finale. Daarnaast is er nog genoeg ruimte voor verbetering. Met Casper ging het niet lekker, die presteerde onder zijn niveau. Dat is het mentale aspect. Als hij de eerste boulder lekker had geklommen dan had je een hele andere wedstrijd gezien. Ikzelf moest er weer een beetje inkomen, maar het ging zeker niet slecht. Hoe heb je je eerste seizoen als bondscoach ervaren? Hectisch. Jarenlang ben je een teamgenoot en plotseling krijg je een totaal andere rol. Dat doet veel, met jezelf en met je teamgenoten. Dat levert soms stress op en incidenteel zelfs botsingen, maar dit seizoen gaat het veel beter. De rolverdeling is duidelijk, we weten wat we van elkaar kunnen verwachten, er is rust in de tent. In 2010 zijn jullie gestart met twee teamtrainingen in de week. Wat zijn de veranderingen voor 2011? Sinds oktober hebben wij een heel goede krachttrainer vanuit het CTO: Tanja Sarenac. Zij heeft ontzettend veel ervaring in verschillende sporten en weet die goed te vertalen naar de klimsport. Ook is er hele goede communicatie tussen de NKBV-fysiotherapeuten, de bondsarts en de medische begeleiding vanuit het CTO. Als we iets hebben, worden we supersnel geholpen, ik denk dat we hiermee ten opzichte van de rest van de klimwereld voorlopen. Ook krijgen we sinds kort structurele begeleiding van een uitstekende sportpsycholoog. Dat gaat echt verschil maken. Omdat ons trainingscentrum Monk Bouldergym is, blijft het soms schipperen voor goede leadtrainingen. We gaan soms naar de klimhal in Puurs in België of Wuppertal in Duitsland waar voorgeklommen kan worden in een groot aantal
harde routes. Ik heb ook steeds meer contact met de persoonlijke trainers van de klimmers en zo komen we gezamenlijk tot een goed programma. Op 17 en 18 juni is het weer tijd voor de worldup in eigen land. Dit is een meetpunt voor het NOC*NSF voor de topsportstatussen. Levert zoiets extra stress op? Het is één van de leukste wedstrijden van het jaar en dat werkt ontzettend stimulerend, tegelijkertijd kan het ook heel moeilijk zijn. Om goed te kunnen presteren moet je in je hoofd los zijn van alles. Dat is tijdens de worldcup in Nederland misschien wel moeilijker dan bij de andere worldcups. Met zo’n meetpunt moet je je eigenlijk zo min mogelijk bezighouden. Het is al niet goed om te klimmen met resultaatverwachtingen in je achterhoofd, het is nog slechter als je al bezig bent met het resultaat van je resultaat. Een topsportstatus is natuurlijk fijn als financiële ondersteuning, maar er kleven ongetwijfeld ook nadelen aan? Zo’n topsportstatus heeft alleen maar voordelen. Als een klimmer een topsportstatus haalt dan profiteert de NKBV mee omdat er meer subsidie binnenkomt voor topsport. Lastig is dat je eens in de zoveel tijd in de doping-pool terecht komt. Je zit dan in een groep met atleten van verschillende topsporten die op elk moment van de dag op doping gecontroleerd kunnen worden. Zo’n periode duurt zo’n 9 maanden waarbij je continue door moet geven waar je bent. Zelf heb ik in de afgelopen periode twee keer ‘s avonds laat een controleur op de stoep gehad in Teteringen. Vera heeft de pech dat ze twee keer achter elkaar in de doping-pool zat. Ach, uiteindelijk is dat ook alleen maar goed, want het houdt je sport schoon. Vergelijk het met gefouilleerd worden op Schiphol, het is misschien irritant, maar beter dan naast iemand in het vliegtuig zitten met een bom in zijn schoen.