ΣΑΙΝΙΑ 4

Τεύχος 4 Μάρτιος 2012

45ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ Δ1

Τα Σαΐνια Να’ μαστε πάλι εδώ με πολλά και ενδιαφέροντα νέα που αξίζει να μάθετε!!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ: Δράσεις και αποδράσεις

2

Σκέψεις για τον τόπο μας

3

Ήξερες ότι...

4

Διάφορα επιστημονικά...

5

Ο Πασχάλης Τσαρούχας στο σχολείο μας

6

Ο Μάρτης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια.

Ως

Μια βόλτα στα παραμύθια

9

παλικάρια,

να

λεοντάρια,

σταις

να

ζούμε

κατοικούμε,

να

ράχαις

στα στα

βλέπωμεν

στενά, βουνά; κλαδιά,

να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά; Να

8

σα

Σπηλιαίς

7 Κανόνες Κ.Ο.Κ.

πότε

μονάχοι

χάνωμεν

αδέλφια,

πατρίδα

και

γονείς ,

τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; Καλλιώναι παρά

μίας

σαράντα

ώρας

χρόνοι,

ελεύθερη

σκλαβιά

και

ζ ωή, φυλακή.

Ρήγας Φεραίος-Βελεστινλής

Πήγαμε Θέατρο!! Πήγαμε Καρναβαλικό Εργαστήρι!! Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Θέατρο της Πάτρας για να παρακολουθήσουμε την καταπληκτική παράσταση « Χάιντι». Γελάσαμε πάρα πολύ και διασκεδάσαμε με την ψυχή μας με την κατσικούλα, τη Φροϊλάιν Ρότενμάϊερ, τον Πέτερ και γενικά με όλους τους πρωταγωνιστές της παράστασης.

Στα πλαίσια του Καρναβαλιού των Παιδιών 2012 συμμετείχαμε μαζί με την Τρίτη τάξη του σχολείου μας στο Καρναβαλικό Εργαστήρι των Παιδιών που γίνεται κάθε χρόνο σε συνεργασία με την Α/θμια εκπαίδευση Ν. Αχαΐας. Εκεί είχαμε τη δυνατότητα να ξεναγηθούμε στο χώρο κατασκευής των αρμάτων και στη συνέχεια να

κατασκευάσουμε κούκλες από κάλτσες. Ήταν μια ωραία εμπειρία και μας άρεσε που μπορέσαμε να φτιάξουμε κάτι με πολύ απλά υλικά. Τ. Αποστολόπουλος

Σελίδα 2

Τα Σαΐ νια

ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ Μια βόλτα στο μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Το μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας βρίσκεται στην Κηφισιά της Αθήνας. Οι μόνιμες εκθέσεις του είναι με βαλσαμωμένα ζώα της ξηράς και της θάλασσας, κοράλλια και έντομα. Σε όλη τη διάρκεια του χρόνου γίνονται πολλά προγράμματα με διάφορα θέματα. Τα Χριστούγεννα για παράδειγμα που επισκέφτηκα το χώρο λειτουργούσε το πρόγραμμα « Γιορτές στο μουσείο». Εκτός από τη σταθερή έκθεση υπάρχουν παράλληλα και άλλες μικρές δραστηριότητες. Κάποιες από αυτές που συμμετείχα εγώ ήταν « Οι τέσσερις εποχές του Βιβάλντι», «Ο Ηρακλής υδραυλικός» και μια άλλη προβολή για το διάστημα, για τους πλανήτες και τους αστερισμούς. Επίσης στο χώρο υπάρχει εστιατόριο που μπορεί κανείς να φάει κάτι και να ξεκουραστεί και ένα πωλητήριο με διάφορα αναμνηστικά είδη του μουσείου και παιχνίδια. Πέρασα πολύ ωραία εκείνη την ημέρα και θα πρότεινα σε όποιον πάει στην Αθήνα να το επισκεφτεί. Τηλέμαχος Αποστολόπουλος.

Λίμνη Πλαστήρα Η λίμνη Πλαστήρα είναι λίμνη που βρίσκεται στο Νομό Καρδίτσας. Είναι τεχνιτή λίμνη και το επίσημό της όνομα είναι λίμνη Ταυρωπού. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στον ποταμό Ταυρωπό. Η ιδέα για την κατασκευή της ανήκει στο στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, όταν το 1935 την επισκέφτηκε, γιατί είχαν σημειωθεί καταστροφικές πλημμύρες στην περιοχή από συνεχείς βροχές.Εκείνος βλέποντας τότε το χώρο είπε: « Εδώ μια μέρα θα γίνει λίμνη!».Πριν την κατασκευή της λίμνης υπήρχε στο οροπέδιο αεροδρόμιο, όπου προσγειώθηκε στην Ελλάδα το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και ηλεκτροπαραγωγή καθώς εκεί κοντά βρίσκεται και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Τα τελευταία χρόνια έχει αξιοποιηθεί και τουριστικά. Το μαντείο των Δελφών Το μαντείο των Δελφών ήταν το γνωστότερο μαντείο των Αρχαίας Ελλάδας. Βρίσκεται στους Δελφούς και θεωρείται ο ομφαλός του κόσμου γιατί σύμφωνα με την παράδοση όταν ο Δίας άφησε δύο αετούς, έναν προς την Ανατολή και έναν προς τη Δύση, συναντήθηκαν στους Δελφούς. Ήταν αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Η Πυθία επικοινωνούσε με το θεό και έδινε τους χρησμούς. Οι πρώτοι που δικαιούνταν να λάβουν χρησμό ήταν οι κάτοικοι των Δελφών. Οι χρησμοί τις παλαιότερες εποχές ήταν γνωστοί για το διφορούμενο νόημά τους. Αρκετές ήταν οι φορές που το μαντείο έπαιρνε το μέρος μιας παράταξης όπως για παράδειγμα στον Πελοποννησιακό πόλεμο που πήρε το μέρος των Λακεδαιμονίων. Όμως οι υπηρεσίες του δίνονταν προς όλους άσχετα με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στις περιοχές τους. Κατερίνα Ζαπή

Τεύχος 4

Σελίδα 3

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ Η Ελλάδα Τι όμορφη που είναι η Ελλάδα! Και πόσο ευτυχισμένη νιώθω που ζω σ’ αυτή τη χώρα! Η Ελλάδα μπορεί να είναι μικρή μα είναι πολύ όμορφη. Έχει έναν γαλάζιο ουρανό που δε θα τον βρεις πουθενά καταγάλανη θάλασσα με υπέροχες ακρογιαλιές. Τα μικρά νησάκια που πετάγονται μέσα στη θάλασσα δείχνουν υπέροχα. Όλες οι περιοχές της Ελλάδας είναι υπέροχες. Όμορφα, καταπράσινα βουνά με ωραία χωριουδάκια χτισμένα. Απέραντες πεδιάδες με ποταμάκια που καταλήγουν στη γαλάζια θάλασσα, πράσινα δέντρα και γαλάζιος ουρανός μοιάζουν σαν ζωγραφισμένος πίνακας. Η Αθήνα, η πρωτεύουσά μας με τον Παρθενώνα να στέκεται εκεί ψηλά. Η Θεσσαλονίκη με το Λευκό Πύργο, η Πάτρα, η πόλη μου είναι πεντάμορφη με το κάστρο της, η Κρήτη είναι το ωραιότερο νησί και άλλες πολλές περιοχές. Σε όλα αυτά τα μέρη ακούς το κελάιδισμα των πουλιών, τη φλογέρα του βοσκού και το χτύπημα των κυμάτων στους βράχους. Αυτή είναι η όμορφη πατρίδα μου! Χαρά Χρονοπούλου ( Μαθήτρια Δ2 τάξης)

Μια αλλιώτικη ονειρεμένη Πάτρα! Σήμερα η πόλη μας είναι πολύ διαφορετική απ’ό,τι την έχουμε συνηθίσει. Οι πιο πολλοί δρόμοι της είναι πεζόδρομοι. Παντού υπάρχει πράσινο. Τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα γλάστρες με πολύχρωμα λουλούδια. Στους λίγους δρόμους της κυκλοφορούν μόνο ποδήλατα, πουθενά αυτοκίνητα και μηχανές. Ακόμα και οι πεζοί της περιμένουν υπομονετικά το πράσινο φανάρι στην άκρη του πεζοδρομίου. Όλοι τηρούν τον ΚΟΚ. Τι ωραία που κυλάει η ζωή σε αυτή την πόλη! Ξαφνικά ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος που δεν ταιριάζει καθόλου σε αυτή την ηρεμία… Είναι το ξυπνητήρι μου που χτυπά για να ετοιμαστώ για το σχολείο! Τι κρίμα που όλα ήταν μόνο ένα όνειρο… Μακάρι να ήταν έτσι στην πραγματικότητα! Χ. Κωνσταντίνου ( Μαθητής Δ2 τάξης)

Συνέντευξη με την ελιά ΔΗΜ: Πού μεγάλωσες; ΕΛΙΑ: Μεγάλωσα σ’ ένα λιβάδι με πολλά δέντρα και λουλούδια. ΔΗΜ: Ποιος είναι ο κορμός σου και πώς είναι ο καρπός σου; ΕΛΙΑ: Ο κορμός μου είναι σκληρός και καφέ και ο καρπός μου είναι η ελιά. ΐ ΔΗΜ: Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου; ΕΛΙΑ: Τα φύλλα μου είναι καταπράσινα σαν το γρασίδι. ΔΗΜ: Τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα; ΕΛΙΑ: Οι άνθρωποι είναι καλοί, με ποτίζουν και με σκαλίζουν αλλά για τα άλλα δέντρα αισθάνομαι καλύτερα γιατί μου κάνουν συντροφιά. ΔΗΜ: Έχεις ακούσει καμιά ιστορία απ’ τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου; ΕΛΙΑ: Έχω ακούσει πολλές ιστορίες όπως την κοκκινοσκουφίτσα και τα τρία γουρουνάκια. Σπύρος Κατσαΐτης

Σελίδα 4

Τα Σαΐ νια

ΗΞΕΡΕΣ ….

Πώς μπορούν να περπατούν οι υπνοβάτες; Η δραστηριότητα των ανθρώπων ελέγχεται από συνειδητές και ασυνείδητες λειτουργίες. Οι πρώτες εξαρτώνται από τη θέλησή μας ενώ οι δεύτερες αφορούν τις αυτόματες ενέργειες, όπως είναι η αναπνοή, η όραση ή το βάδισμα. Στη διάρκεια του ύπνου οι ασυνείδητες λειτουργίες παραμένουν ενεργές, γι’αυτό και οι υπνοβάτες μπορούν να περπατούν κοιμισμένοι. Πού βρίσκεται το Μπιγκ Μπεν; Το Μπιγκ Μπεν δεν είναι το ρολόι με τις τέσσερις όψεις στον πύργο 105 μέτρων δίπλα στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, όπως πιστεύουν πολλοί. Είναι η καμπάνα, βάρους 14 τόνων, όπου σημαίνει την ώρα. Η κατασκευή της χρονολογείται από το 1858, ενώ το όνομά της ( που σημαίνει Μεγάλος Μπεν) οφείλεται στονεργοδηγό Μπέντζαμιν Χολ. Χρήστος Κωνσταντίνου (Μαθητής Δ2 τάξης) Πηγή: Πώς; Πού; Πότε;

Γιατί οι δορυφόροι γυρίζουν γύρω από τη γη και δεν πέφτουν πάνω της; Οι τεχνητοί δορυφόροι μεταφέρονται έξω από την ατμόσφαιρα της Γης με ισχυρούς πυραύλους. Μόλις βρεθούν στο διάστημα, οι πύραυλοι δίνουν μια μεγάλη ώθηση στο δορυφόρο στην κατάλληλη γωνία, έτσι ώστε η δύναμη αυτής της ώθησης να εξισορροπεί τη δύναμη της βαρύτητας που έλκει το δορυφόρο προς τη Γη. Αυτή η ώθηση των πυραύλων έχει ως αποτέλεσμα ο δορυφόρος να περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τη Γη σε σταθερό ύψος. Σπύρος Καλοδίκης ,Πηγή:365 ερωτήσεις και απαντήσεις

Νόμοι της καντεμιάς Ο νόμος της σειράς: Αν περιμένεις σε σειρά και αποφασίσεις να πας στη δίπλα που κινείται πιο γρήγορα, είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή που άφησες θ΄αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα. Ο νόμος της μηχανικής επιδιόρθωσης: Μόλις τα χέρια σου γεμίσουν με γράσο ή άλλο υλικό που λερώνει, θα σε πιάσει φαγούρα στη μύτη ή κάπου αλλού. Ο νόμος του τηλεφώνου: Όταν καλείς λάθος αριθμό, ποτέ δεν είναι απασχολημένο. Ο νόμος του άλλοθι: Αν πεις ψέματα στη δουλειά, ότι άργησες επειδή π.χ έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου, την επόμενη μέρα το λάστιχο θα σκάσει πραγματικά. Νίκος Ροβήλος- Χρόνης Παπαμιχαήλ (Μαθητές Δ2 τάξης) Πηγή: Διαδίκτυο

Τεύχος 4

ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ Οι πρώτοι άνθρωποι Τα πρώτα ανθρωποειδή εμφανίστηκαν πριν από 3,5 εκατομμύρια χρόνια στην Αφρική καθώς αποκτούσαν περισσότερη ευφυΐα και επιδεξιότητα, οι προϊστορικοί άνθρωποι άρχισαν να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους και να εξαπλώνονται σε όλη τη Γη. Ο αυστραλοπίθηκος είχε πολλά κοινά με τους σημερινούς πίθηκους. Το όνομά του σημαίνει « πίθηκος του Νότου». Το ύψος του ήταν 1,10μ. Περπατούσε κυρτός και τα χέρια του κρέμονταν ελεύθερα από τους ώμους. Ο homo electus ήταν ψηλότερος κατά 40 εκ. Περπατούσε «στητός» και είχε πιο μεγάλο κρανίο. Ο homo sapiens «ο σοφός άνθρωπος», έμοιαζε περισσότερο με το σύγχρονο άνθρωπο. Είχε ύψος 1,70μ. και το κεφάλι του είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με το δικό μας. Ο homo habilis, ο οποίος δέχτηκε τον αυστραλοπίθηκο, είναι ο πραγματικός πρόγονός μας και ο πρώτος εκπρόσωπος του ανθρώπινου είδους «homo» που χρησιμοποίησε τον έναρθρο λόγο. Ο homo habilis έφτιαξε με κλαδιά, τα οποία σκέπαζε με φύλλα, τα πρώτα καταφύγια. Η ανακάλυψη της φωτιάς Έχουν περάσει σχεδόν 800.000 χρόνια από τότε που ο homo electus έμαθε ν΄ανάβει φωτιά, τρίβοντας κλαδιά ή πυρόλιθους μεταξύ τους. Οι αιχμές των ακοντίων γίνονταν πιο σκληρές με το πύρωμα κι έτσι πιο αποτελεσματικές στο κυνήγι. Επίσης η φωτιά έδινε πια στο homo electus τη δυνατότητα να ψήνει τα θηράματά του. Ξεκινώντας από την Αφρική εγκαταστάθηκε στην Ασία και την Ευρώπη. Ανδρέας Μοναστιρλής Πηγή: Η εγκυκλοπαίδεια του Δημοτικού

Μεταξοσκώληκας Η εκκόλαψη του σπόρου που αποτελεί και το πρώτο στάδιο της εκτροφής του μεταξοσκώληκα γίνεται στα μέσα Απριλίου με αρχές Μαΐου. Ο μεταξόσπορος του οποίου το μέγεθος δεν ξεπερνά το κεφάλι μιας καρφίτσας εκκολάπτεται σε δώδεκα με δεκαπέντε περίπου ημέρες υπό συνθήκες θερμοκρασίας 20-25 βαθμούς Κελσίου. Ο νεαρός μεταξοσκώληκας από τη στιγμή που θα εκκολαφτεί μέχρι τη στιγμή που θα πλέξει το κουκούλι περνά από πέντε διαφορετικά στάδια που λέγονται ηλικίες. Διαχωρίζονται μεταξύ τους από ένα ενδιάμεσο στάδιο που λέγεται ύπνος. Συνολικά δηλαδή ο μεταξοσκώληκας περνά πέντε πέντε ηλικίες και τέσσερις ύπνους. Τρέφεται αποκλειστικά με νωπά φύλλα μουριάς, τα οποία στα πρώτα στάδια εκτροφής ψιλοκόβονται.Κατά την εκτροφή που διαρκεί συνολικά σαράντα περίπου μέρες οι μεταξοσκώληκες τοποθετούνται πάνω σε ξύλινα κρεβάτια, τις λεγόμενες κρεβάτες. Κατά την περίοδο της πρώτης ηλικίας ο μεταξοσκώληκας είναι πολύ μικρός και μαύρος. Τρώει συνεχώς μόνο λεπτοκαμωμένα μορεόφυλλα και κάθε μέρα μεγαλώνει σημαντικά. Μόλις ολοκληρωθεί η εκτροφή οι μεταξοσκώληκες ανεβαίνουν στα κλαδιά πουρναριού που έχουν τοποθετηθεί πάνω στα κρεβάτια για να πλέξουν το κουκούλι τους. Ο μεταξοσκώληκας εκκρίνει από τους δυο μεταξογόνους αδένες του το μετάξι και με συγκεκριμένες κινήσεις του σώματός του πλέκει το κουκούλι. Το πλέξιμο γίνεται από έξω προς τα μέσα με αποτέλεσμα ο μεταξοσκώληκας να εγκλωβίζεται μέσα στη φούσκα ενώ σταδιακά μεταμορφώνεται σε φυσαλίδα το πλέξιμο του κουκουλιού. Ολοκληρώνεται σε δώδεκα μέρες υπό συνθήκες σκότους και απόλυτης ηρεμίας. Μάνια Παπαθωμά. Πηγή: Διαδίκτυο

Σελίδα 6

­Τα Σαΐνια

Ο ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ Στα πλαίσια της επίσκεψης του Πασχάλη Τσαρούχα στο σχολείο μας για την παρουσίαση του καινούριου του βιβλίου με τίτλο « Ο Μπίλης Καντίλης γνωρίζει τα μέτρα ασφαλείας» οι μαθητές της Δ1 τάξης βρήκαμε την ευκαιρία να του πάρουμε μία συνέντευξη, την οποία παραθέτουμε πιο κάτω: Κύριε Τσαρούχα, γιατί γίνατε συγγραφέας παιδικών βιβλίων; Συγγραφέας παιδικών βιβλίων έγινα, νομίζω, γιατί μου άρεσε να λέω παραμύθια, ιστορίες και επειδή δεν μου πολυάρεσαν οι ιστορίες που μου έλεγαν οι άλλοι , έφτιαχνα τις δικές μου. Γιατί ασχοληθήκατε και στα δύο βιβλία σας με την κυκλοφοριακή αγωγή; Γιατί μεγαλώνοντας κι εσείς θα καταλάβετε ότι στην Ελλάδα έχουμε πολύ μεγάλο έλλειμμα. Δεν έχουμε πάρα πολύ μεγάλη πληροφόρηση κι εκπαίδευση σε πάρα πολλά θέματα, ένα από αυτά είναι το θέμα της κυκλοφοριακής αγωγής, της οδικής ασφάλειας, της οδηγικής συμπεριφοράς, πώς δηλαδή μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε σωστά το οδικό περιβάλλον, δηλαδή τους δρόμους αλλά και τα οχήματά μας π.χ πατίνια, ρόλερ, σκέιτ, ποδήλατα, μικρά μηχανάκια, μοτοσικλέτες, αυτοκίνητα, φορτηγά. Στην Ελλάδα, απ’ ό,τι ξέρω τουλάχιστον, κανείς δε μας μαθαίνει πώς να τα χρησιμοποιούμε σωστά παρά μόνο όταν γίνουμε μεγάλοι και θέλουμε να βγάλουμε δίπλωμα οδήγησης. Τότε όμως είναι πολύ αργά γιατί σ’ αυτή την ηλικία, όταν είμαστε μικροί, μπορούμε να μάθουμε σωστά τα πράγματα, να τα καταγράψουμε στον εγκέφαλό μας και στο υποσυνείδητό μας και να τα έχουμε σαν χρήσιμες πληροφορίες για όλη μας τη ζωή. Έτσι λοιπόν βλέποντας ότι δεν υπάρχει αυτού του είδους η εκπαίδευση στην πατρίδα μας αποφάσισα να φτιάξω εγώ μια σειρά βιβλίων για να προσπαθήσω να μάθω σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να χρησιμοποιούμε τα οχήματά μας. Τι θέμα έχει το επόμενό σας βιβλίο; Ο Μπίλης Καντίλης τρέχει στο MOTO GP. Είναι μια σύνθετη ιστορία που θα έχει δύο κομμάτια. Ξεκινάει παίρνοντας μέρος με το μπαμπά του και τη μαμά του με μια τρίκυκλη μοτοσικλέτα ( με καλάθι δίπλα) στη σκυταλοδρομία εθελοντικής αιμοδοσίας. Δεν ξέρω αν το έχετε ακούσει ποτέ, οι μοτοσικλετιστές σε όλη την Ελλάδα παίρνουν μέρος σ’ αυτή τη σκυταλοδρομία. Δηλαδή ξεκινάμε εμείς που είμαστε στην Αθήνα με τις μοτοσικλέτες μας και πηγαίνουμε στο Λουτράκι για να μεταδώσουμε το μήνυμα της εθελοντικής αιμοδοσίας, ότι είναι καλό να δίνουμε αίμα. Εκεί στο Λουτράκι γίνεται μια μικρή εκδήλωση κι έρχονται μοτοσικλετιστές απ’ το Λουτράκι, ενώνονται με τη δική μας ομάδα και πάμε για παράδειγμα μετά στην Πάτρα. Στην Πάτρα γίνεται μια μικρή εκδήλωση, προστίθενται και οι μοτοσικλετιστές της Πάτρας και συνεχίζουμε, πηγαίνουμε στη Σπάρτη. Και γίνεται σαν ένα ταξίδι, βόλτα ας πούμε, όπου το κάνουμε ντυμένοι όλοι με κόκκινα γιλέκα για να δείξουμε ότι είναι πολύ σημαντικό και πολύ χρήσιμο να δίνουμε αίμα για να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. Θα δείτε σ’ αυτό το βιβλίο, που θα βγει του χρόνου και που θα’ χουμε την τύχη και τη χαρά να το δούμε μαζί, ότι δεν είναι σημαντικό μόνο για τους συνανθρώπους μας να δίνουμε αίμα, είναι χρήσιμο και για μας γιατί δίνοντας αίμα ανανεώνουμε τα κύτταρά μας. Αφού λοιπόν φτάσουμε στο Αίγιο, στο επόμενο βιβλίο ανακοινώνει τότε στο Μπίλη η μαμά του και ο μπαμπάς του ότι εμείς θα πάμε Ιταλία να δούμε το MOTO GP. Κι εκεί, όπως ξέρετε, ο Μπίλης θα δει ένα όνειρο το βράδυ και θα τρέξει στον αγώνα MOTO GP με όλους τους παγκόσμιους πρωταθλητές.

Τεύχος 4

Σελίδα 7

Επειδή γράφετε παιδικά βιβλία και είστε και ηθοποιός, σκέφτεστε ποτέ στο μέλλον ν’ ασχοληθείτε με το παιδικό θέατρο; Παιδικό θέατρο έχω παίξει όταν ήμουν πολύ πολύ νέος ηθοποιός. Επίσης έχω γράψει παιδικά θεατρικά έργα. Δεν ξέρω, πλάκα θα είχε, θα ήταν ωραίο. Αλλά δεν μπορώ να σου απαντήσω ναι ή όχι, δεν το αποκλείω όμως, μπορεί και να γίνει κάποια στιγμή Τι σας αρέσει πιο πολύ, να είστε ηθοποιός ή συγγραφέας; Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα, δύο διαφορετικές δουλειές. Δεν ξέρω, μερικές φορές μου αρέσει να είμαι ηθοποιός, να παίζω, μερικές άλλες μου αρέσει να γράφω βιβλία. Νομίζω ότι αυτή την περίοδο μου αρέσει περισσότερο να γράφω βιβλία. Τι σας αρέσει να οδηγείτε πιο πολύ μηχανή ή αυτοκίνητο και γιατί; Μόνο μοτοσικλέτα μου αρέσει να οδηγάω. Αυτοκίνητο παίρνω μόνο αναγκαστικά, αν χρειαστεί να πάμε κάπου μακριά με την οικογένειά μου, με τον Αχιλλέα, το γιο μου, και δεν μπορούμε να πάμε με τις μοτοσικλέτες. Καμιά φορά πάει η Θεοφανία, η γυναίκα μου, με τον Αχιλλέα κι εγώ πηγαίνω με τη μοτοσικλέτα από δίπλα και δίνουμε ραντεβού, όταν φτάσουμε. Δεν μ’ αρέσει το αυτοκίνητο γιατί δε μου αρέσει να είμαι κλεισμένος σ’ ένα κουτί χωρίς να’χω επαφή με το περιβάλλον. Μ’ αρέσει πάρα πολύ να’χω επαφή με το περιβάλλον. Να, τώρα που βρέχει δε μ’ ενόχλησε καθόλου, μου άρεσε που ήρθα με βροχή στο σχολείο. Τι κάνετε στον ελεύθερό σας χρόνο; Δεν έχω ελεύθερο χρόνο. Αν υποθέσουμε ότι έχω λίγο ελεύθερο χρόνο, θα πάω καμιά εκδρομή, θα διαβάσω, θα ασχοληθώ με τις μοτοσικλέτες μου ( τις χαλάω, τις διορθώνω, τις ξαναφτιάχνω, είναι σαν παιχνίδι). Εσείς δεν έχετε ένα παιχνίδι αγαπημένο που το χαλάτε συνέχεια; Έτσι κι εγώ με τα μηχανάκια. Επίσης παίζω πολύ με το γιο μου τον Αχιλλέα, αλλά αυτά δεν τα θεωρώ ελεύθερο χρόνο, τα θεωρώ κομμάτια από την καθημερινότητά μου. Νομίζω όμως ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος στον ελεύθερό του χρόνο είναι να διαβάζει και να πηγαίνει ταξίδια. Είναι πολύ ωραίο να πηγαίνεις ταξίδια. Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; Το άμεσο σχέδιό μου είναι να πάμε κάτω να κάνουμε την παρουσίαση του βιβλίου μου. Δεν ξέρω. Εγώ δε φτιάχνω ποτέ μεγάλα σχέδια γιατί δεν ξέρω αν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Δεν υπάρχει λόγος να βάλεις ένα στόχο κι όλη σου τη ζωή να κυνηγάς να τον πραγματοποιήσεις γιατί τότε χάνεις τη ζωή σου. Η ζωή είναι όμορφη όταν απολαμβάνεις τη διαδρομή, δηλαδή όταν απολαμβάνεις το δρόμο, την καθημερινότητά σου. Αν ,πάλι κατά τη γνώμη μου, βάλεις ένα μεγάλο στόχο και πεις εγώ θέλω να κάνω αυτό ή να κάνω εκείνο, έχεις ένα πολύ μεγάλο κίνδυνο να χάσεις όλη τη διαδρομή βλέποντας μόνο ένα σημείο απέναντι. Συνήθως μου αρέσει να απολαμβάνω το σήμερα, το τώρα και να προσπαθώ να κρατάω τα μάτια μου, τ’αυτιά μου και τα αισθητήριά μου ανοιχτά στις προκλήσεις που παρουσιάζονται. Να, ας πούμε σήμερα ήρθα να κάνω παρουσίαση του βιβλίου. Μου είπαν οι δάσκαλοί σας ότι πριν θα δώσεις μια μικρή συνέντευξη στα παιδιά. Αυτό ήταν μια έκπληξη για μένα, πήρα την εφημερίδα σας, θα τη διαβάσω, θα δω τι σκέπτεστε, πως σκέπτεστε, πως διατυπώνετε αυτό που σκέπτεστε, ήταν μια ανατροπή στο πρόγραμμά μου. Αν είχα κλειδωμένο μέσα στο μυαλό μου ότι έχω να κάνω αυτό και μετά να πάω εκεί και να κάνω το άλλο τότε θα ήμουν τουλάχιστον ένας ανόητος και δυστυχισμένος άνθρωπος. Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας κι ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο νέο σας βιβλίο! Ευχαριστώ κι εγώ.

Παναγιώτης Γιαννόπουλος

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Η Γοργόνα των Κυθήρων Το καλοκαίρι ταξιδέψαμε σε ένα όμορφο νησί, τα Κύθηρα. Μόλις τακτοποιηθήκαμε βγήκα μια βόλτα σε μια κοντινή, μικρή παραλία. Εκεί συνάντησα δυο ψαράδες που μου εξήγησαν πως κατά τη μυθολογία σε μια σπηλιά κατοικούσε η γοργόνα των Κυθήρων, η Πελαγία και πως εκεί μέσα έκρυβε το θησαυρό της. Πολλοί θαρραλέοι ναυτικοί προσπάθησαν να τον ανακαλύψουν αλλά μάταια. Δεν τα κατάφεραν. Αποφασισμένη να βρω το θησαυρό νοίκιασα ένα κανό και τράβηξα κουπί προς τα μεγάλα βράχια. Αφρισμένα τα κύματα μαστίγωναν την είσοδο της σπηλιάς. Ξαφνικά ένιωσα μια ανατριχίλα. Ο αέρας ολοένα και δυνάμωνε και η θάλασσα φουρτούνιαζε. Τότε πετάχτηκε μέσα από τα κύματα η Πελαγία κρατώντας στο χέρι της το θησαυρό. Μου τον έδωσε και μου είπε να τον χρησιμοποιήσω δίκαια. Όμως όταν τον άνοιξα, παρατήρησα πως δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο αφρός και ξεβρασμένα φύκια. Τότε κατάλαβα πως ο θησαυρός ήταν η ζωή της θάλασσας!! Μαρία Ποταμιάνου. ( Μαθήτρια Δ2 τάξης) Η πριγκίπισσα Σοκολατίνα Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε ένα κάστρο μαγικό η μικρή σοκολατίνα. Θα αναρωτιέστε γιατί να ονομάζεται έτσι. Μα και φυσικά γιατί έτρωγε πολλά γλυκά και κυρίως τις σοκολάτες. Αυτή λοιπόν η πριγκίπισσα είχε και τρεις ιππότες να την προστατεύουν και αυτοί είναι: Ο Σκαρμούτσος μούτσος, ο Γλειφιντζουροχιονάνθρωπος και ο Πιπίλας πίλας. Μαζί τους έκανε πολλές πολλές περιπέτειες. Μια από αυτές είναι όταν είχαν πάει στην παραλία, όπου εκεί ένας δράκος αφρισμένος από το κακό του μαστίγωνε τους ανθρώπους με ένα γλειφιντζούρι για να μπορέσει να βρει το θησαυρό στο απέναντι νησί. Πήγαν λοιπόν με τη βάρκα τους να τον σταματήσουν και όταν φτάσανε εκεί κανένας δεν ήταν θαρραλέος να βγει και κρύφτηκαν όλοι πίσω από την πριγκίπισσα. Τότε η μικρή σοκολατίνα τους απάντησε: Δεν μπορώωωω!! Έχω κάνει μανικιούρ με όλες τις γεύσεις παγωτού!! Οι ιππότες τότε της απάντησαν: Καλά, καλά, υψηλοτάτη, θα το κάνουμε εμείς. Εκείνη τη στιγμή πήγε πρώτος ο Πιπίλας πίλας και μαζί με τη βοήθεια των άλλων κατάφεραν να βάλουν το δράκο μέσα σε μια σπηλιά που είχε κρυστάλλους ζάχαρης. Κι εδώ τελειώνει όλο αυτό το παραμύθι το γλυκό με την πριγκίπισσα Σοκολάτα σταυροπόδι μες στη βάρκα! Μαριάδνη Φατούρου. ( Μαθήτρια Δ2 τάξης)

Σελίδα 9