Interview Directeur EPC Ouro Tada Bouba Ambroise
1. Vous pouvez expliquer le système de l’enseignement en Cameroun? Le système est basé sur le système en France c’est complètement la même structure? Oui, je peux vous expliquez le système l’enseignement au Cameroun est semblable dans le sens de gratuité de l’enseignement palmaire, mais tout différent dans les enseignements privées (catholiques, protestant, islamique). Aussi chez les privées au Cameroun toutes les disciplines sont enseignées (trop de matières) alors que en France les disciplines sont spécialisées selon les branches. 2. Quelle est la différence entre une école catholique, une école de l’état, une école protestante en une école musulmane? Ici entre l’école publique et les écoles privées (catholiques, protestantes, islamique et autres). Chaque ordre d’enseignement est autonome dans l’organigramme de sa structure, mais les écoles ont même but, même finalité, elle suivant les mêmes pédagogies. 3. Comment est-ce que les leçons de réligion sont organisée quand il y a des élèves avec une différente réligion dans la classe? Pour le moment dans les écoles, la seule réligion qui donne l’effectivité de sa réligion, c’est la réligion catholique, les leçons se passent dan les salles de classe comme les autres leçons, mais ne pertubent pas les autres réligions. 4. Quel est votre vision à l’enseignement? Ma vision à l’enseignement est de faire connaître Dieu aux enfants, le former comme des vrais croyants. 5. Quel est la mission la plus importante pour l’ensiegnement? La mission la plus importante pour l’énseignement est la religion catholique.
6. Quoi sont les besoins de l’enseignement en Cameroun? Les besoins sont énormes mais je peux vous énumerer quelques essentiels. besoins d’orientation pédagogique - Favoriser le développement intégral de l’enfant en lui permettant d’être fixer identité, enraconé dans sa culture mais ouverteur monde. - Assurer une éducation de qualité en formant des formateurs capables de s’arrimer à l’évolution dynamique de la science pédagogique et au developpement des autres technique et au developpement des autres technologies applicables et appliquées à l’éducation.
besoins matériels et financiers - Trouver pour chaques élèves les manuels scolaires alloués aux programmes officiels. - Déposer assez des mobiliers et des tables bancs pour les élèves. - Dotation régulières des matériels didactiques pour les enseignements. - Si enseigner c’est communiquer, nous voulons aussi utiliser l’interactivité afin de donner un contenu de processus enseignement/apprentissage, celui des technologies de l’information et de la communication. - Déposer assez de moyens financiers pour investir dans chaque domaine, surtout celui de notre ordre d’enseignement (privé) sol lité par toute la couche sociale.
En conclusion pour participer à ce défit ou même atteindre la finalité, cela nécessite un partenariat, fort stable et diversifié, la mobilisation de toutes les compéter ces et ressources humaines motivées, qualifiées et disponibles. 7. Il y a des statuts et des règlements pour les enseignants, est-ce qu’ils sont toujours respectés? Qui, il existe des statuts et règlements intérieurs pour les enseignants. C’est respecté pour leur qui sont imprégnés, comme nous connaissons jours aux jours les départs massifs des enseignants, nous recrutons des nouveaux qui doivent avoir le temps de s’informer et se former. 8. Est-ce que vous avez déjà pensé à un autre système de punition. Estce que c’est possible de ne plus tapper les enfants par ce que c’est interdit selon les statuts et les réglements pour les enseignants? Très bien, j’ai pensé à un autre système des pumitions raisonnables peuvent être infligées aux élèves par l’enseignant, pas les châtiments corporels, sont interdits dans les système de l’éducation de base camerounaise particulièrement. Je souligne dans notre statut et réglement interieur article 28 page 63.
9. Est-ce que l’enseignement est déjà évolué les années passées? Comment? Qui, l’enseignement a bien évolué les années passées à travers les résultats massifs aux examens et concours, l’intégration sociale de certains de nos élèves. 10. Depuis quand est-ce sue l’école existe? L’école était construit par qui? L’école existe depuis 1958, construite par les parents et l’aide des anciens colonisateurs (les évangélisateurs). 11. Combien d’élèves compte l’école privé catholique d’Ouro Tada? Comment est-ce que vous divisez les élèves dans les classes? Pourquoi il y a deux classes de CM 2 avec 40 élèves et une classe de CM 1 avec 76 élèves? Pour cette année scolaire, à ce moment nous enregistrons 440 élèves réguliers en classe. Nous divisons les élèves dans les classes selon les nombres des enseignants et l’effectif des élèves. Ici vous parlez de deux CM 2 avec 40 élèves, oui cette classe a atteint au moins le quota au moins 80 élèves, mais le CM 1 vient atteindre seulement cet effectif avec l’arrivée du nouveaux catéchistes en formation à l’Emmaüs. 12. Est-ce que la plupart des enfants vont à l’école? A Tada ou ailleurs? La plus part des élèves viennent ici mais certains partent suite aux manques des moyens suffisants pour recevrai la scolarité de leurs enfants. Aussi l’école est entourée de 8 écoles. 13. Il y a beaucoup d’élèves qui doivent redoubler leur année? Quoi sont les causes principaux? Pas forcément, ça dépend du niveau de l’élève, aujourd’hui le système a adopté une promotion collective entre les niveaux, certains peuvent redoubler sur la demande des partent. Causes: - Le manque des niveaux pour certains de nos élèves qui viennent de public, n’ont pas débuté chez nous. - Les maladies exagérés des enfants. - L’occupation au cours de la semaine des élèves par les parents qui n’ont pas assez compris l’importance de l’école. - Les enfants en difficultés mentales par manque des centres spécialisés.
14. Combien doivent les parents payer pour l’enseignement de leur(s) enfant(s)? Les parents payent 7 000 F répartis en deux tranches. Premier tranche 5 000 F dont 4 000 F écolage et 1000 F les frais d’inscription de l’élèves. Deuxième tranche 2 000 F. 15. Il y a des chose que l’école paie pour ses élèves par exemple: des cahiers, des bics, des matériels sportifs, …? Qui, l’école paie les manuels scolaires, les matériels didactiques, les matériels sportifs mais pas assez par manque de moyens limités. On prévu assez de matériels pour les maîtres. 16. Il y a une coopération avec des gens, des établissements ou des organisations de visage à l’école? Qui/Quoi? Comment? Non, il n’y a pas une coopération avec des gens, des établissements ou des organisations de voisinage à l’école. Si oui, peut être celle-ci débute avec vous. 17. Il y a encore des possibilités pour coopérer? Quel? Il y a très bien des possibilités pour coopérer. Bref dans tous les domaines selon votre capité et bonne générosité. 18. Vous employer différenciation pendant les leçons? Qui: Comment? Vous voulez encore développer? Non: Ca serait pas intéressant? Oui, seulement manque aussi des infrastructures et des matériels nécessaires. Nous voulons bien developper, tantôt je disais en haut que la pédagogie est une science évolutive. Ca serait très intéressant où nous voulons former l’enfant ouvert au monde. 19. Est-ce que les enseignants ont suivi des cours pour devenir enseignant? Oui certains enseignants ont suivi des cours lois de leurs formations dans les écoles normales (ENIEG Enseignement normal des instituteurs d’enseignement général). Quelques uns ont suivi quelques stages dans les classes et ont reçu une formation continuelle lors des séminaires. 20. Il y a une formation spéciale pour devenir le directeur d’une école? C’est combien d’années de formation? a) Un an à l’ENIEG, niveau Bac b) Deux ans niveau probatoire c) Trois ans de formation, niveau BEPC
Les non formés ont suivi des stages partiels, ils peuvent être recruté dans l’une des écoles lorsqu ‘il existe un trou, un besoin. 21. Il y a une formation spéciale pour devenir le directeur d’une école? C’est combien d’années de formation? Dire qu’il existe une formation spéciale pour devenir directeur d’une école, parait très banal seulement les expériences s’acquièrent sur les terrains après cinq ans en montant. On peut avoir 50 ans de service, si le potion juge qu’il ne remplisse pas certaines conditions (homme responsable sur tous les plans), l’enseignant peut aller en retraite sans nomination, ni occupé un poste de responsabilité.
INTERVIEW avec le chef du quartier de Tada
1. Qu’est-ce qu’est la fonction du Chef du quartier? Le Chef du quartier veille sur la bonne marche de sa population, il est lien, l’intermédiaire entre les gens de son quartier et les autorités administratives, il soutient le bien fondé… 2. Comment vous êtes associés à l’école? L’école est dans le quartier, mon premier objectif c’est d’éduquer la population. Aussi aider les chefs d’établissement à sensibiliser la population dans ce domaine. 3. Est – ce que l’enseignement est déjà évolué les années passées? Comment? L’enseignement a évolué depuis les années passées, par l’intégration de nos jeunes dans la vie courante, la réussite aux différents examens et concours. 4. Depuis quand est – ce que l’école existe? L’école était construite par qui? L’école existe depuis 1958 avec l’arrivée de nos colonisateurs. Elle était construite par nous les parents et l’aide de certaines organisations qui sont passées dans notre région. 5. Quelle est la mission la plus importante pour l’enseignement selon vous? C’est d’éduquer, former tous les enfants. 6. Quoi sont les besoins de l’enseignement en Cameroun? Les besoins sont énormes: enseignants qualifiés, matériels pour l’enseignement, facilitateurs de transmission, manuels scolaires pour les élèves et les maîtres, satisfaire nos enseignants avec un bon scolaire… 7. Il y a une coöperation avec des gens des établissements ou des organisations de visage à l’école? Qui? Quoi? Comment? Aujourd’hui non, seulement nous avons reçu l’aide pour la construction de certaines salles de classe. Certains organismes qui n’existent plus ici chez nous.
8. Il y a encore des possibilités pour coöpérer? Quel? Il y a très bien la possibilité de coopérer sur tous les plans. 9. Est ce que la plupart des enfants vont à l’école à Tada ou ailleurs? Oui, mais certaines familles très démunies n’ont pas les moyens de payer la scolarité à leurs enfants, si bien que notre région demeure 50% d’analphabètes. 10. Aller à l’école c’est un privilège pour des couche des famillies spécifiques? Très bien, sans école, l’homme serait comme un bidon vide; comme je disais tantôt, c’est les moyens sinon chaque famille aimerait voir son enfant à l’école.
Interview met zuster in Nguetchewe Lea Oosterlinck
De scholen 1. Welke verschillen zijn er tussen staatsscholen (Ecole publique) en vrije scholen (école privée)? Op vlak van verantwoordelijkheid: Ecole publique Verantwoordelijkheid ligt volledig bij het ministerie. Zowel qua functioneren én financieren. Ecole privée Verantwoordelijkheid ligt hier bij privé organisaties. Voorbeeld: In het Katholiek onderwijs in Maroua - Mokolo draagt het bisdom alle verantwoordelijkheid. Zowel op financieel vlak, als op vlak van functioneren. De staat belooft om subsidies te geven, maar die zijn zeer miniem. Zeer typisch voor de situaties hier zijn de achterstallige subsidies . De Paus komt naar Yaoundé. Dit is voor hen de motivatie om de achterstallige subsidies in te halen. De verantwoordelijkheidszin is veel sterker bij het personeel van het vrij onderwijs en wordt ook sterker gestimuleerd van hoger uit. De leerkrachten in het vrij onderwijs krijgen ook een betere vorming. Op vlak van het functioneren zelf: Leerkrachten worden volledig betaald door de staat, in theorie is het onderwijs helemaal gratis. Reële situatie: Wij hebben een school met 300 leerlingen. De staat betaalt 2 leerkrachten. De leerkrachten die door de staat gestuurd zijn hebben een diploma. Er worden nog andere leerkrachten bij gezocht die geen diploma hebben. In theorie worden die door de ouders aangeworven en betaald. Strikt genomen kan de school de ouders niet verplichten te betalen, de oudervereniging kan dit wel. Het loon van deze leraars bedraagt dan wel slechts 1/5 van het loon van de leraars die door de staat betaald worden. Het gevolg is dat de leraars snel opgeven of naar de officiële scholen gaan, omdat ze daar een hoger loon krijgen. Leerkrachten worden aangeworven en betaald door de gemeente. Soms zijn er ook organisaties die hen financieel steunen. Heel concreet geeft dit soms situaties waarbij er 100 lln in het eerste leerjaar zitten. Het grote probleem is het enorme gebrek aan verantwoordelijkheid, zowel bij de leerkrachten, directie, als bij de inspectie.
Op vlak van de gebouwen Soms zijn er organisaties die financiële steun bieden en scholen oprichten (bouwen), maar achteraf wordt dat niet goed onderhouden. Wat het katholieke onderwijs betreft staat het bisdom in voor de financiële ondersteuning. Het bisdom heeft hiervoor onvoldoende geld en probeert op andere manieren aan geld te geraken: Schoolgeld: Lln moeten betalen om naar school te kunnen gaan. Er gaat 6000CFR naar Maroua. Van dit geld moeten alle leerkrachten betaald worden. Dit is uiteraard onvoldoende. Geld zoeken vanuit buitenland. In de katholieke vrije scholen worden leerkrachten betaald per 60 leerlingen. Met uitzondering voor de echte ‘brousse scholen’, daar volstaat de norm van 50 leerlingen. Daarnaast kan de oudervereniging ook leerkrachten aanwerven. Waar er mogelijkheden zijn om beroep te doen op buitenlandse donors, gebeurt het nogal dat leerkrachten aangeworven worden en betaald worden vanuit deze bron(nen). Concreet naar onze school vertaald: 220leerlingen zijn voldoende om 4 leerkrachten betaald te krijgen door het bisdom. De 2 andere leerkrachten worden betaald door een project in het buitenland. Problemen die zich stellen:
Het feit dat leerkrachten die het diploma van onderwijzer hebben, in het vrije onderwijs, aangetrokken worden door het officiële onderwijs , door het feit dat ze daar meer geld krijgen en aangeworven worden door illegale wegen. Die leerkrachten die een zeer goede vorming gekregen hebben, door hun jaren in het vrije onderwijs, zijn een goede aanwinst voor het officiële onderwijs, zowel qua kwaliteiten als qua inzet.
De eisen voor het oprichten van een school liggen veel hoger bij het vrije onderwijs. Scholen moeten aan een aantal voorwaarden voldoen: - Gebouwen in cement - Een minimum aantal leerlingen voor SIL en CP - … Naar deze voorwaarden wordt niet omgezien in het officieel onderwijs. In het katholiek onderwijs laten ze het niet toe en ben je verplicht om deze voorwaarden strikt uit te voeren. Wat niet betekent dat er geen goede officiële scholen zijn. Ouders en bevolking zijn er zich zeer van bewust dat de vrije katholieke scholen veel beter functioneren dan de andere scholen. Voorbeeld : Op 1 september zijn de leerlingen én de leraars aanwezig op vrije katholieke school en kan de school starten. In de officiële scholen kan dit 3 weken duren vooraleer het op gang geraakt.
Er zijn ook veel kinderen die niet naar school gaan. De sous-prefectuur zou daarvoor moeten instaan (Lawan). Hij doet aan bewustmaking en probeert ouders en kinderen te overtuigen. De school start pas 2 maand later, en dan haken er velen al af. Het leerlingenaantal wordt gehalveerd.
Ouders zijn er zich nog niet bewust van dat de school voor hun kinderen een zeer belangrijke zaak is. Het probleem is dat je hier geen werk vindt, naar gelang je diploma, en dit werkt heel demotiverend. Sommigen starten na het lager onderwijs met secundair onderwijs. Enkelen slagen hierin en vervullen dit tot een goed einde. Sommigen gaan nog verder studeren. Velen krijgen de kans niet verder te studeren omdat de middelen ontbreken. Diegene die het wel gedaan hebben demotiveren hun broers en zussen omdat zij zien dat studeren niet echt iets uithaalt. Je beroep, hangt niet vast aan je diploma. Er is weinig aandacht voor het extreme Noorden, maar die er niet geraken omdat ze niet van het Zuiden zijn. Aanwezigheid van leerlingen is een ander groot probleem. Er zijn veel kinderen die spijbelen. Spijbelen is al een probleem in het vrije onderwijs, maar het is nog een veel groter probleem in het officieel onderwijs. Hier moet de leerkracht zijn verantwoordelijkheid dragen. In het officieel onderwijs is het niet onmogelijk dat je de directeur een hele week niet ziet op school. 2. Welke specifieke verschillen zijn er op te merken tussen onze school (Mboua) en de school waar u als directrice aan de slag bent? (verschil stad- platteland)
In de stad tref je meer ontwikkelde mensen aan. De mensen zijn zich meer bewust van het belang van het onderwijs. Zij volgen hun kinderen en vragen hun rapport op. De belangstelling voor de school is veel minder op het platteland. Wanneer ze hun schoolgeld niet betalen, krijgen ze de rapporten van hun kinderen niet te zien. Dit is voor de ouders niet echt een probleem. De kinderen zijn zich er zeer bewust van dat de vrije school iets anders is dan de officiële school. Zo zijn er kinderen die tegen hun ouders zeggen : “Als je mij naar de officiële school stuurt, ga ik niet”. (2e leerjaar). 3. Hoe ben je terecht gekomen in het onderwijssysteem hier? Allereerst heb ik onderwijs gegeven in Tielt, tot ik 55 jaar oud was. Er was een plan om een missie te beginnen in Cameroun. Dit plan werd vooral gestimuleerd vanuit de zusters in Congo. Er was vraag naar een internationale groep. Er was al een kandidaat van Guatemala, iemand van Congo, en ze zochten nog iemand uit België. Ik heb hier lang over nagedacht. Uiteindelijk ben ik naar hier (Cameroun) gekomen. Op het moment dat ik hier aankwam, bestond de school nog niet. We waren van mening: je moet geen nieuwe school oprichten, maar je moet steunen wat er al bestaat. Ik nam deel aan een vergadering van de ouderraad en was daar zeer welkom. Ik bood mijn hulp aan en kreeg de titel ‘schatbewaarder’. Titels zijn hier heel belangrijk. Zo had je een voorzitter, secretaris, schatbewaarder, raadsleden,… Ik kreeg toen de reactie: “Wat heeft zij met ons geld te maken?”, en had meteen door dat werken in het officieel onderwijs onmogelijk was voor mij. In 1998 wou de pastoor een school oprichten. Wij hadden er niet zoveel vertrouwen in omdat we onze twijfels hadden over de inzet van de ouders. We gingen ervan uit dat de ouders er niet aan toe waren om zich zo in te zetten voor een vrije school.
Uiteindelijk heeft de priester de school opgericht en vond onderwijzer die lesgaf in een école parent (school die door ouders betaald werd). Na 1 jaar is de priester vertrokken, en hadden we geen priester meer. Ik nam zijn taak over en begeleidde die school. De school was op dat moment nog niet aangenomen door het bisdom. Je kan pas aangenomen worden door het bisdom, als je aangenomen bent door de staat. We zijn gegroeid tot 3e , 4e, 5e leerjaar. Vier à vijf jaar later zijn we aangenomen door de staat. We kregen de directeur betaald door bisdom, andere leerkrachten moesten wij zelf betalen. In 2004 werd onze school officieel aanvaard als vrije school. Directie is verantwoordelijk voor het functioneren van de school. Iedere katholieke school heeft een gedelegeerde die tussen het bisdom en de school staat (hij oefent controle uit, vooral op gebied van financies). De band tussen het bisdom en de school is de afgevaardigde, en dat is Lea nu voor Nguetchewe. Justine is directrice. Een gedelegeerde heeft eigenlijk geen functie in het functioneren van de school. Katholieke scholen worden gevolgd door het bisdom, met een raadgever (pedagogische adviseur, inspecteur) die begeleidt. Er zijn vormingsdagen, maar parallel daarmee is de school verplicht ook de vormingen van de officiële scholen te volgen en de inspectie daarvan te volgen. Zij hebben bijvoorbeeld iedere maand een pedagogische dag. Leerkrachten gaan les volgen en beoordelen dan. 4. Wat zijn de noden hier? Wat is het grootste probleem? Wat de lagere school betreft is het grootste probleem het feit dat de ouders aan de school geen prioriteit geven voor hun kinderen. Gevolgen: - Kinderen gaan niet naar school - Hun resultaten of inspanningen worden niet gevolgd - Ze hebben moeite om het materiaal bij elkaar te krijgen Een groot probleem dat zich stelt bij de vrije scholen is het feit dat de leraars als het ware ‘weggezogen’ worden naar het officieel onderwijs. Daar verdienen ze meer (de ouders moeten daar ook meer betalen). Blijkbaar is er een duidelijk plan vanuit het ministerie om de katholieke scholen te elimineren. Ze willen ermee stoppen tegen 2015. Dat gebeurt op een zeer subtiele manier. De subsidies geven ze niet, zelfs al zijn ze beloofd. Ze worden gehalveerd (je krijgt veel minder dan aanvankelijk beloofd was). Het is zeer dubbel. De kinderen van de autoriteiten gaan naar de katholieke scholen, maar anderzijds… Het probleem is ook dat het onderwijs voor het land geen prioriteit is. Wat geïnvesteerd wordt in het leger, gendarmerie e.d. is veel groter in vergelijking met de financiële steun voor het onderwijs. Corruptie is ook een groot probleem. Wat de staat betreft: De staatsscholen functioneren niet goed. Er is een gebrek aan didactisch materiaal want de staat financiert hier niet in. Ook de infrastructuur is gebrekkig. De regering bouwt op, maar het onderhouden komt in de handen van de ouders terecht. Zij hebben hiervoor vaak geen
geld en dus worden de gebouwen vaak aan hun lot over gelaten. Soms worden de gebouwen vernield door kinderen die daar gaan spelen, omdat ze geen middelen hebben om de school te sluiten. Niet alleen het gebrek aan middelen, maar ook de prioriteiten/ mentaliteit die de ouders hierin stellen ligt aan de oorzaak van het probleem. Wat de leerkrachten betreft: Er is een gebrek aan professionele kennis én een groot gebrek aan verantwoordelijkheid. In het begin waren er 380 leerlingen. Voor dit aantal leerlingen werden er twee leerkrachten door de staat betaald. Er moeten er dus bij aangeworven worden. Deze leerkrachten moeten door de ouders betaald worden. Dit is een groot probleem want de ouders betalen niet. Hierdoor worden gedreven leerkrachten gedemotiveerd. Ook de leerlingen gaan niet regelmatig naar school. Slechts 30 % van de leerkrachten gaat regelmatig. Op papier staat dat er 600 leerlingen naar school gaan, in werkelijkheid zijn dat er 160. Wat de ouders betreft: Ze sturen hun kinderen enkel naar school omdat het moet, maar ze kopen geen schriften of balpennen. Ze denken dat de school hun kinderen een betere toekomst zal bieden. Ze hopen dat hun kind een hoge functie zal krijgen doordat het geschoold is. Maar ze zien vaak dat hun kind, nadat het afgestudeerd is, geen werk vindt en daardoor raken ze gedemotiveerd. Ze sturen hun kinderen dus enkel naar school omdat het moet, niet omdat ze overtuigd zijn van het belang van het onderwijs. 5. Hoe zie je de toekomst? Wat heb je al bereikt en wat wil je zeker nog bereiken (op welke manier)? School opgericht. Eerste lln die uit deze school weg zijn, zitten nu in het 6e jaar middelbaar. Hun voorlaatste jaar secundair (totaal 7j sec) goede resultaten. Ik hou mn hart vast voor de toekomst owv het feit dat het bisdom verplicht is van het schoolgeld te verhogen en ouders dit niet als belangrijk zien dreigt het omgekeerde effect te hebben + ook de kwaliteit verbetert niet omdat de beste weggetrokken worden naar de off scholen. Het bisdom moet geld hebben om hun lkn te betalen. Als je ze hier wil houden moet je ze meer betalen, daar zit het grote probleem. Dat de school goed functioneert, dat de ouders bewuster worden en vooral dat er ouders zijn die de school in handen nemen. We moeten hemel en aarde verzetten om oudervergaderingen te organiseren. Concreet: wie echt bekommerd is om de school en zich ook inzet voor de school = president vh oudercomité, de voorzitter. Bekwaamheid, eerlijkheid en inzet zijn hier van groot belang.
6. Wat houdt dat concreet in ‘de vorming van leerkrachten’ en worden alle leerkrachten opgeleid alvorens aan de slag te gaan? Neen. Er is een vorming van 3 jaar. BAC: 1 jaar vorming voor het onderwijs je krijgt diploma onderwijzer Jaar voor de BAC: volg je 2 jaar BUPC: officieel diploma na 4 jaar secund onderwijs, dan volg je 3 jaar. OFFICIELE VORMING voor alle onderwijzers Opleiding is belangrijk omdat je dan het diploma hebt, maar qua inhoud stelt dit niet veel voor. Vrije scholen: bisdom – seduc die vormingsdagen organiseert. 7. In hoeverre wordt er in de basisscholen al muzisch gewerkt, en op welke manier gebeurt dit dan? Zeer weinig. Het enige wat misschien een beetje naast het muzische is. Op het einde van de middag zijn de lln een beetje moe er wordt dan gezongen of de lln dragen gedichtjes voor. Restation : lijstje met gedichten , maar dat is dus echt immiteren. Bvb: tekenen. Lk tekent kruik op bord, lln tekenen kruik na. Inspanningen voor meer ervaringsgericht onderwijs. Er zijn programma’s voor. Ze werken eraan maar dat is nog niet echt doorgedrongen. Er wordt dus Engels gegeven vanin het 1e lj. Ik sta daar zeer sceptisch tegenover. 8. Werken jullie ook met een leerplan? Hanteren de nabijgelegen scholen hetzelfde leerplan of wordt het soms aangepast? Het leerplan is officieel. Voor iedereen gelijk. (hetzelfde voor katholieke scholen en officiële scholen). Het is van de staat. Normaal heb je een séquence. Vooraleer de examens worden gehouden is er een vergadering om de vragenlijst op te stellen. Er is een officieel programma voor zowel het staatsonderwijs als het katholiek onderwijs. De school zelf is wel vrij om daar leerstof aan toe te voegen. Het privé onderwijs zal meer materies toevoegen en je kan ook zeggen dat het completer is dan het staatsonderwijs. Het privé onderwijs biedt meer kwaliteit. De plaats van het onderwijs binnen dit programma: Het is verplicht om godsdienst te onderwijzen, maar in realiteit gebeurt dit niet altijd. Het hangt af van de leerkracht. Als de leerkracht zelf gelooft en als hij zelf overtuigd is van het belang van de godsdienst, dan zal hij godsdienst onderwijzen. Men twijfelt er sterk aan of de voorziene uren voor godsdienst wel degelijk gebruikt worden. De leerkrachten geven de voorkeur aan wiskunde of taal.
9. SEDUC & CDD CDD: Comité Diocisin De développement: Oorsprong is de optie van de bisschop Jaques de Bernot dat altijd ontwikkeling en evangelisatie moeten ALTIJD samengaan. Concreet: Op het bisdom is er een hele structuur voor het pastoraal en een andere structuur voor ontwikkeling. Je hebt dus verschillende luiken voor ontw. Onderwijs, vrouwenemancipaties, jongerenbeweging, gezondheid, waterprojecten,… die hebben allemaal bureau in Maroua van waaruit de ontwikkeling een stuk gepland, georganiseerd wordt en doorgespeeld wordt naar het comité de promotion humaine van de parochies. Van daaruit worden de activiteiten begeleid. Het CDD werkt altijd met een 3 jarenplan. Op dit moment wordt het 3 jarenplan opgemaakt voor 2009-2012. 1e etappe: Er wordt gepolst naar de noden bij de bevolking + de vraag naar ‘Hoe zien jullie zelf het antwoord daarop?’. Wat is jullie aandeel daarin en wat verwacht je van ons als financiële begeleiding? Al die elementen worden samengebracht en van daaruit wordt het 3 jarenplan opgesteld en opgestuurd naaar de ontwikkelingspartners in het buitenland. 5 partners die permanent steunen en controleren - BD - Missio in Duitsland - Canada - Mimisa in Nederland (gezondheidzorg) - Frankrijk Het plan wordt goedgekeurd, er wordt in gesnoeid vanuit parochie kan je projecten opmaken. Wat wil je realiseren, wat vragen ze aan ons. Vb: 3 waterputten realiseren. We betalen …. (CDD legt dit bedrag vast) Als de bevolking hun aandeel niet brengt, beginnen ze niet. Op alle vlakken moet dit aandeel er eerst zijn alvorens te kunnen starten. Eens je project gerealiseerd moet je uw verantwoording opsturen. Zij zullen dan een rapport opmaken per jaar. Partners komen controleren en zijn streng. Vb: verantw voor water Er gaat veel geld naar waterputten, mensen onderhouden dit niet en vragen nieuwe. Daardoor zijn er nu veel strengere controles. Er zijn projecten die niet meer worden toegestaan omdat de mensen niet eerlijk ermee omgaan. Anderzijds leidt het ook tot heel wat verwezenlijkingen. SEDUC: Sécrétariat Diocisin de l Education
Verschillende godsdiensten 10.
Als je het ‘religieus profiel ‘ van Kameroen kort zou moeten beschrijven, welke godsdiensten zijn er aanwezig en vond er voorbije decennia een verschuiving plaats? Vanuit het extreme Noorden hier: 4 overwegende godsdiensten Het christendom (protestanten en katholieken) Moslims (Islam) Traditionele godsdienst (heidenen)- les animistes
Oorspronkelijk was er enkel de traditionele godsdienst. Islam is er gekomen door de verschillende invaties die van het Noorden kwamen. In het Zuiden is de overwegende godsdienst het katholicisme, hier niet. Doorheen de tijden is het christendom gekomen. Eerst protestantisme, dan katholicisme,… Ook verschillende sektes ontstonden ( advantisten). Getuige van Jehowa en andere nominaties van sektes. De verschuiving bestaat erin dat die meer en meer verder doordringen en dat de Islam veel aggressiever is dan vroeger. Vooral ook dat de fundamentalisten van de Islam actief zijn. Zodat zelfs onze Islamieten hier, er schrik van hebben (zij komen van Arabie). De Islam is hier zeer duidelijk aanwezig. Vb: Wordt betaald door Saoedie Arabie (met de moskees die je ziet verschijnen) In onze scholen tref je kinderen aan zowel van de traditionele godsdienst, katholieken, protestan alsook Islamieten. Dit heeft ook zijn weerslag op onze school. Cathechese zit strict in het leerplan. Die catechese is dan ook zeer ruim met zeer veel aandacht en respect voor elke verschillende godsdienst. De katholieke school wil het katholiek geloof echt duidelijk maken. Het probleem is dat er ouders zijn die omwille van deze redenenen afhaken. (omdat er duidelijk katholieke cathechese aanwezig is). Oplossing: Verandering van term: ze gebruikte in een oudervergadering een ander woord (godsdienst (religion) – catechese). Worden opgevoed met respect voor de andere (is een hele opgave). Moslims hebben een duidelijk superioriteitsgevoel. Vanuit het economisch standpunt domineren zij en hebben zij gronden en handel in handen. Vb: ajuinen. Zij bepalen de prijzen, verhuren gronden,… Conflict id school tussen een moslimkind en een maffakind is veel groter en gevaarlijker dan een conflict tussen 2 moslimkinderen. Een verstandhouding is er, maar dit is een beetje schijnbaar. Een schijnbare samenwerking met ons. De islamitische ouders zijn veel minder geïnteresseerd in de opvoeding van hun kinderen. Enerzijds is het opvoedingssysteem zeer vrij (vb: kind van 10 jaar zegt niet eens waar hij heen gaat) Dit leidt tot veel banditisme. Een duidelijk teken van gierigheid als je je zakken zelf draagt (je gunde het niet aan diegene die er iets konden aan verdienen) Wat de ontwikkeling hier in het Noorden betreft, hebben we dit hoofdzakelijk te danken aan de katholieke aanwezigheid. Als de kerk het niet doet, doet niemand het.
Protestanten zijn hier veel minder sterk in. Dit heeft onder meer te maken met het feit dat zij ook veel minder buitenlandse steun krijgen. Over het algemeen zijn de protestantse ouders verantwoordelijker en moediger dan de katholieke. Ze zijn sterker gemotiveerd. 11. Is het christendom aanwezig in het programma van de basisscholen? Hoe / op welke manier? De catechese heeft zijn plaats, dat is zeker. Onderscheid tussen de catechese en de cultus. Je gaat de Islamitische kinderen niet doen bidden, en dus geen eucharistieviering organiseren voor iedereen. Moslimkinderen bidden niet mee. Gewoonlijk bidden ze maandagochtend het Onze Vader. Zelfs de protestanten bidden het Onze Vader, maar ze maken geen kruisteken. De Islamieten doen dit niet mee en zijn soms een klein beetje provocerend. Ik persoonlijk zou daar nog een sterker onderscheid in maken. We zijn zodanig gewend aan het respecteren van andere meningen, het plaatsgeven van andere meningen. Hier is dit niet zo sterk. Ik ben van het principe: te nemen of te laten. De catechese wordt door de leerkrachten niet au serieus genomen. Zelfs de godsdienstles wordt niet gegeven. Er is nochtans een heel programma voorzien. Leerkrachten vinden het niet belangrijk genoeg. Er is een zuster aangesteld om op het niveau van het bisdom vorming te geven en catechese aan te leren. 12. Is het christendom over het algemeen sterk aanwezig in het maatschappelijk leven? In het noorden: 30% christendom (15% katholieken- 15% protestanten) 30% Islamieten 40% traditionele godsdiensten. Sociale leven: Voor de protestanten, katholieken, moslims en traditionele godsdiensten is er een diepe religiositeit. Deze religiositeit leidt soms tot fatalisme (dieu la voulu). Daar vechten wij tegen. Magie en hekserij is hier zeer sterk aanwezig. Vb: Le devin (genie) krabbenwaarzegger 13. Is er ook iets van voor-christelijke godsdiensten aanwezig? En waarom houden mensen dat in leven, wat hebben zij eraan? In 80% van de gevallen gaat het om psychologie en inbeelding. Voor 20% zijn er wel degelijk krachten aanwezig. De godsdienst vormt het kader waarin ze leven, hun houvast. Het vindt zijn oorsprong in de tradities, stilaan begint dit te veranderen. Tot voorkort waren de traditionele godsdiensten afgesloten van de buitenwereld, maar nu heeft de buitenwereld steeds meer invloed. Dit geldt ook voor het extreme Noorden.
Hun godsdienst geeft hen zekerheid. Zij die vasthouden aan de traditionele godsdienst proberen op die manier dingen te verklaren. Als er iets slechts gebeurt, wijt men dit aan een kwade geest. Het geeft antwoord op levensvragen. Ze zijn heel conservatief, en houden daarom sterk vast aan de tradities. Men kan zijn voorouders niet verloochenen. Ze kunnen vervloekt worden als ze dit wel doen. En uit schrik hiervoor, gaan ze correct leven. Hun geloof beperkt hun toekomst, opdat ze té sterk vasthouden aan deze traditionele gebruiken. Stilaan beginnen sommigen zich hier al van te distantiëren.
Kinderen met een beperking 14. Hoe worden kinderen met een beperking behandeld? Er worden verschillende oorzaken gekoppeld aan een handicap: - Hekserij: een kind dat blind geboren wordt omdat de moeder behekst werd tijdens de zwangerschap. - Fout van de voorouders, waardoor het kind gestraft werd. - Te wijten aan een ziekte door een muggenbeet. Het kind blijft in de familie, in Nguetchewe gaat het ook niet naar school. In Mokolo zijn er wel initiatieven om ook kinderen met een auditieve of visuele beperking naar school te laten gaan. Ouders willen geen geld geven aan een kind dat niet productief is. Voor een kind met een mentale handicap is het veel moeilijker. Ze denken dat er twee geesten in het kind wonen. Ze gaan dan meestal op zoek naar een traditionele geneesheer om de slechte geest te verdrijven. Dit doen ze door bijvoorbeeld offers te schenken. 15. Met welke ogen wordt er naar mensen met een beperking gekeken? (Als straf ?) Ze zien een kind met een handicap niet als hun eigen kind, maar als het kind van hekserij. Zo is er iemand in Nguetchewe die mentaal gehandicapt is. Ze hebben deze persoon overal mee naartoe genomen, maar niets baatte, nu is hij vastgeketend in een hut. 16. Wordt er ook aandacht besteed rond inclusie? Zoja, in welke mate en op welke manier. In Nguetchewe wordt er niet aan inclusie gedaan. In Mokolo zijn geïntegreerde klassen voor doof – stomme kinderen en voor kinderen met een visuele beperking in Tada. Er zijn kinderen met een beperking die in de gewone klassen zitten, maar dit komt doordat ze te oud zijn voor de geïntegreerde klassen. Er zijn geen middelen of er is geen speciale uitrusting voor kinderen met een beperking.
Interview père Gustaud
1. Est-ce que vous pouvez décrire l’opinion générale concernant l’enseignement des enfants handicapés à Mokolo.
Une personne handicapée n’est pas tellement si importante dans la communauté. Ils veulent donner leur argent pour l’école des enfants en bonne santé. Les enfants handicapés ne sont pas si tellement important parce qu’ils n’ont pas les mêmes possibilités comparant avec les autres. Dans l’école des enfants aveugle il y a une changement dans l’avenir. On commence a faire attention aux enfants handicapés. C’est une mentalité qui grandit petit à petit. Théoriquement le gouvernement s’occupe beaucoup d’eux qui sont handicapés, mais pratiquement il ne s’en occupe pas du tout. Le gouvernement promet beaucoup, mais en réalité il ne réalise pas beaucoup. La commune (la délégation social) nous n’avons pas aider. La commune donne aux centres sociaux un budget de 5millions mais on peut dire qu’il y a beaucoup de flatterie. Les autorités ne sont pas impliqués. Au contraire, on ne profite personne handicapé.
2. Quelle est votre opinion? Est-ce que l’enseignement est qualitatif? Est-ce qu’il y a encore quelques besoins? Comment est-ce que vous voyez le futur?
Si je dois donner une chiffre, je donne six sur dix. Nous sommes au début. Ca commence à développer, mais c’est nécessaire qu’ils reconnaissent la structure en Europe. Tous les aides viennent des gens d’autre part. Ici à Mokolo, on a une logopédiste Italienne et une orthopédiste de la Pologne. Donc on a besoin d’une encadrement des étrangers. Les enseignants qui enseignent ici les enfants handicapés sont spécialisés. Ils ont eu une formation, donnée par les étrangers. Ceux qui donnent la formation viennent seulement dans les vacances d’été. Nous sommes très limitées parce que nous sommes dépendant des autres étrangers. Donc on n’a pas de grande chose, mais nous sommes contents qu’ils nous donnent les aides. C’est un grand chemin à faire.
3. Quelle est la pensée de la population de Mokolo concernant les enfants handicapés? C’est une punission de Dieu? Ils ne rendent pas compte d’ eux?
Il y a des différentes pensées concernant les enfants handicapés.
L’épilepsie: C’est beaucoup présent ici. Ils croient que les ancêtres ont fait mal. Les enfants sont malades à cause d’une punition. L’épileptique est causé souvent par les moustiques du barrage. Il y a 600 personnes qui souffrent la maladie, surtout des enfants (Mokolo jusqu'à Tada). 200 de 600 enfants sont suivis. Les autres ne sont pas suivis. Pour attirer ceux qui ont la maladie, il faut payer 150francs. Ce n’est pas le cas qu’ils n’ont pas l’argent, mais ils ne s’en intéressent pas. Pour eux ce n’est pas une priorité parce que la maladie ne guérit pas. On a créé des réseaux qui suivent les enfants dans leur vie. Comme la paroisse ici, de Mboua.
Les enseignants pensent que la maladie est contagieuse. Les élèves aussi on peur des autres enfants épileptiques. Quand il y a un enfant qui a une crise épileptique, les autres fuient par la fenêtre. Parce qu’ils ont l’idée que c’est à cause d’une punition, ils ne soignent pas beaucoup.
Pour les enfants aveugles , ils ne s’intéressent pas beaucoup, parce qu’ils ne sont pas productifs.
Pour les enfants sourds-muets c’ est un peu plus facile. Au contraire des enfants aveugles, ils sont capables de faire quelque chose. 2/3 des parents paient pour l’enseignement de leurs enfants. La mentalité est poussé par des initiatives. On peut dire qu’il y a une petite évolution très lente.
Il y a quelques responsables qui suivent les personnes handicapés. Il y a 4à5 responsables, un par village. Ils ont un bon cœur. Mais il n’y a pas des salaires. Un jour que l’argent est fini, tous est fini. On laisse mourir les gens gravement handicapés. Les gens de la famille les laisse complètements. Il faut se débrouiller. Les responsables de la paroisse doivent chercher les enfants handicapés et les accueillir. Les enfants restent dans la paroisse et rentrent seulement pendants les vacances.
Pour les enfants handicapés des musulmans, c’est encore plus pire. Ils prient 5 fois par jours, mais qu’est ce qu’ils font pour son petit fils? Rien. Parce qu’ils voient ca à cause d’une punition de Dieu, c’est Dieu qui veut ça comme ça, ils n’essaient pas de changer leur destin.
4. On a vu qu’il y a quelques élèves handicapés qui suivent les cours dans les classes ‘normales’. Il y a aussi des classes spéciales pour les sourds – muets. Est- ce qu’il y a quelqu’un ou une organisation qui décide que les enfants peuvent participer dans les classes normales ou spéciales.
C’est coordonner par la paroisse. Théoriquement on ne peut pas refuser certains élèves à cause d’un handicap. Mais pratiquement ça arrive beaucoup. Une fois, une fille épileptique est chassée par un maître. Le maître et le directeur n’ont rien dit, donc le père et les sœurs ne savent rien, comme ça ils ne pouvaient pas changer. Il y a un garçon aveugle qui est dans les classes normales parce qu’ il est une mesure de l’école ici. Lécole aveugle n’ existe pas au niveau de cm2.
Le problème : les petits filles qui dorment ici. Personne ne s’intéresse d’eux. Quand on demande : « Est qu’ils partent à l’école ? » les parents répondent : Non, « pourquoi pas ? » « Il n’a pas d’argent. » Au village les enfants restent toujours à la maison parce qu’on ne vient pas les chercher. La famille ne s’intéresse pas. Le village ne s’intéresse pas beaucoup. Les parents ne peut pas payer le transport pour quelqu’un qui n’est pas capable de se déplacer.
IL y a 3 filles et 2 garçons qui dorment ici. Ils rentrent pendant le week-end. Vingt enfants restent dans une famille d’accueille. Ca c’est très positive. Les aveugles restent à l’école, c’est un internat. Ils rentrent à la maison pendant le weekend. Ils sont capables de retrouver leur chemin, même une distance de 10 km, ils peuvent défier. Quelques enfants fort handicapés ont besoin d’être accompagner. Coté positif : les personnes handicapés ne se plainent pas trop. Ailleurs ils sont beaucoup plus fort courageux. C’est dans leur sens. Ils ne plainent pas sa peine. C’est d’ habitude de supporter.
5. Est-ce qu’ils ont besoin d’un formulaire du médecin? Ce sont seulement les handicaps physique ou aussi mentale, … Il y a encore d’autres écoles, institutions pour des enfants handicapés?
C’est compliqué. Il n’y a presque rien. Une grand centre, a la sortie de Maroua. D’abord l’origine de maladie mentale ici. Quelqu’un devient fou à cause de ses sortilèges…ce n’est pas vrai , mais ils pensent ça. C’est difficile. Ce n’est pas quelque chose physique. En Europe la dépression est reconnue. Mais ici, les gens avec des problèmes émotionnels ou mentales, on les voit comme des gens faibles. Il faut être spécialisé pour travailler avec des enfants handicapés mentales. On n’a pas besoin une formulaire. Il y a une centre pour les enfants handicapés mentales où ils donnent le kinésithérapie. Mais aussi ici le même problème qui se passe ; les gens disent que c’est à cause de sorcellerie, donc ils ne s’en occupent pas.
6. Combien d’élèves handicapés il y a dans la paroisse et dans l’école.
65 leerlingen waaronder een 20-tal kinderen in de paroisse overnachten. Naast de doofstomme kinderen zijn er ook nog 5 kinderen met een fysieke handicap.
7. Le contenu d’enseignement est different comme dans les classes normales ou est-ce qu’on suit le même programme?
On suit le même programme, mais chaque lundi et mercredi les élèves suivent l’orthophonie. Pour les enfants sourds-muets c’est très important de travailler avec les dessins et des fiches.
8. Est-ce qu’il a un plan de cadre donné par le gouvernement que tout les écoles doivent suivre.
Il y a un plan de cadre. C’est le même plan comme dans l’école normale. Ils essaient de donner les leçons dans le même rythme, le même niveau, comparant avec les autres classes.
9. Qui travaille avec les enfants handicapés? Est-ce que vous avez besoin de plus de personnes? Les parents, est-ce qu’ils coopèrent aussi?
On a encore besoin des familles d’accueil. Ce sont des bons gens, mais c’est difficile pour les trouver.
Il y a l’orthophonie 3 jours par semaine. Ils apprennent les dialogues et la phonétique aux enfants. Le samedi matin ils font la couture.
On a besoin des personnes spécialisés. Les nouveaux sœurs, vont arriver en septembre. C’est une équipe nouvelle. Je crois aussi qu’il ne faut pas exagérer non plus parce que c’est l’Afrique ici. Les grands enfants peuvent aider les plus petits. Ils peuvent garder les autres. On a besoin des gens spécialisé mais aussi les parents qui s’occupent d’eux. Ils peuvent jouer des jeux avec eux par exemple (ou raconter des histoires).
Il y a aussi du problème de l’adolescence. A l’âge de la puberté, certaines filles vont partir en mariage.
10.Les objectifs pour la fin de l’année sont les mêmes pour les classes intégrées?
On travaille avec le même plan de cadre donc les objectifs sont aussi le même. A la fin d’année, les élèves qui n’ont pas atteint les objectifs, ne peuvent pas réussir.
11.Quelle aproche spécifique on utilise pour les enfants handicapés? (les sourds – muets)
On utilise les fiches avec des dessins pour montrer aux élèves. On travaille aussi beaucoup avec des dessins (au tableau). (zie foto)
12.Quel matérial est disponible? Quel programmes? Quel therapie est-ce qu’on utilise? C’est le même pour tous les enfants ou est-ce qu’il y a une différence?
On n’utilise pas un certain thérapie, sauf l’orthophonie (2 fois par semaine).
13.Qui travaille avec les enfants, qui enseigne les enfants? Comment sont – ils choisi? Est-ce qu’on coopère avec les docteurs, infirmières, l’hôpital?
Les enseignants qui ont suivi une formation spécialisée pour donner des lecons aux enfants handicapés, travaille ici avec les élèves sourds-muets. Mais la contenu de la formation implique apprendre la langue des signes. Il y a deux sortes des langues des signes. Ici, on utilise la langues des signes Françaises.
14.Comment est la coopération?
Il y a un centre italienne. C’est important et nécessaire qu’il y a la supervision d’abord. Après il y a une organisme aux Pays-Bas qui donne l’argent pour les enfants handicapés. En plus on collabore avec un centre à la barrière de Mandaca. Il y a un infirmier spécialisé qui fait le thérapie. A la clinique prothèse aussi il fabrique le matériel. Le grand problème est qu’il y a seulement 1 infirmier. Il a fondé tous, il donne les formations aux étudiants, il soignent aussi les patients, en plus il donne encore la thérapie. Il y a des sœurs polonaises au léproserie.