MondoManila

97 “Oh, I‟m just hangin out, feeling the grass and everything. You know that kind of stuff.”

“I didn‟t know you‟re an environmentalist.”

“Not really. I just love nature. The feel of grass under my feet and my butt.

There‟s too much garbage out there, man. You should take a break and sit on the grass.”

Kupal! Punyeta ka. Anong garbage ang pinagsasasabi mo? Ang totoong garbage, iyang magasing hawak-hawak mo‟t dagling isinilid sa bag nang makita mo ko. Ulol! Lokohin mo ang lola mong Amerikanong manyak.

“What are you reading?”

“Nothing, just some literary stuff. I‟m tired of reading engineering journals.

A part of my break from the garbage, I read Hemingway, Steinbeck, among others.”

You are reading filth, motherfucker.

“That‟s good, man. Well, I‟ll see you around then.”

“Yeah. Stay cool, man.”

Lumakad na ako papalayo. Bad trip. Nasayang lang ang tinira kong jutes, hindi ako nakapagtrip ng maayos.

Bumalik ako sa Sunken Garden. Medyo madilim na. Umupo ako sa damuhan, malayo sa mga naglalampungang mga magsyota.

Habang lumilipas ang amats ng jutes, iniisip ko ang ilang taong pag-aaral ko sa UP. Iniisip ko ang mga raket ko. Iniisip ko ang nanay kong tali sa utang kay Almang Paybsiks. Iniisip ko ang tatay kong hindi na muling magpakita nang habulin siya ng taga ng nanay ko. Tapos, inisip ko ang mga pangarap ko kapag