MondoManila

5 kuwento ni loko tungkol sa mga adventures niya sa army noong araw. Hindi ako makapaniwala nang sabihin niyang kwarenta‟y dos lang siya. Ang tingin ko kasi sa kanya, laylay na balikat, malaking tiyan, ubaning ulo, parang sitenta anyos na siya. Tinanong ko siya kung bakit siya nag-retiro. Sabi niya, problema daw sa pamilya.

Kalahating kahong beer ang naubos namin. Pagkatapos, uminom pa kami sa isang beerhouse sa bayan, sa may Session Road. Halos gumapang na kami nang umuwi. Inihatid ko si Sarge sa bahay niya (wala siyang kasama sa bahay maliban sa isang binatilyong Ifugao na pinag-aaral daw niya). Inaya niya akong pumasok sa loob, may ibibigay daw siya sa akin, parang ganting utang na loob.

Nagulat ako nang bigyan ako ni Sarge ng isang supot ng damo.

“First class „yan,” sabi niya.

“Walang hiya ka, Sarge. Gumagamit ka pala nito.”

“Ikaw ba, hindi?”

“Gumagamit din. Kaya lang, akala ko, hanggang toma ka lang.”

“Akala mo lang „yon.”

Paalis na „ko. Parang gusto ko na ring pumlasta sa kama. Pero siyempre, pagkatapos kong tikman ang damong bigay ni Sarge. Pumihit ako pagdating sa may pinto palabas.

“Sarge, mas masarap tirahin ito kung sabay tayong mag-trip.”

“Oo nga sana kaya lang, dehins ko na kaya. Sa susunod na lang.”

“Sige.”

Umuwi na „ko. Pagdating ko sa bahay, nagbukas ako ng sardinas tapos nilagay ko sa plato. Inilapag ko sa tapat ng bintana. Tuwing gabi kasi, may