ThetKhineofMinDin by min din

rif; 'if&JUoufcdkif (twJG - 2)

ဒီထက္ပုိ႐ႈပ္လာတာက ကိုရန္ဝင္း ထြက္ခ်က္ေတြကိုပါ ယူလာျပန္ေရာဗ်ာ။ ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ မတူတာ၊ သံုးေယာက္ ဆိုေတာ့ ပိုဆုိးကုန္ျပန္တာပဲဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ္န႔ဲ ကိုရန္ဝင္း ကလည္း သိပ္အဆက္အသြယ္ရွိလွတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ ဒါကို သူတို႔က မယံုျပန္ဘူး။ မနက္ေျခာက္နာရီေလာက္မွာ တနာရီေလာက္ အိပ္ခြင့္ေပးၿပီး ထပ္စစ္ျပန္ပါေရာဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ျမန္ျမန္ၿပီး ၿပီးေရာ ဆုိတ့စ ဲ ိတ္ေတြေပၚေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ သေဘာအတိုင္း တျခားလူထြက္ခ်က္ေတြန႔ဲ က်ေနာ္႔ ထြက္ခ်က္ ညီေအာင္သာ ေရးလုိက္ေပေတာ့ ေျပာေတာ့လည္း ... ေတာ္ပါေတာ့ကိုသက္ခိုင္၊ ေနာက္တခါ ဒုကၡ ထပ္ မေပးပါနဲ႔ေတာ့တ့။ဲ ေနာက္တေန႔ ေန႔လည္ေလာက္ ေရာက္လာျပန္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ တခုေျပာခ်င္တာက တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ အမွန္ေတြခ်ည္း ျပာေတာ့မယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေနၿပီဗ်။ ေအးေလ၊ လိမ္ေနလည္း အပိုပဲျဖစ္ေနၿပီေလ။ ကုိရန္ဝင္းလည္း အမွန္၊ ေမာင္ေမာင္ျမင့္လည္း အမွန္၊ က်ေနာ္ တေယာက္ထဲ ထြက္ခ်က္ကြဲေနတာ။ ဒါကို ေရႊကိုယ္ေတာ္ေတြက က်ေနာ့္ကုိ လုိတာပုိၿပီး အထင္ႀကီးေနတာဗ်။ သူတို႔ စိတ္ထဲမွာ က်ေနာ္က ရဲရဲေတာက္ေသြးနဲ႔အာခံေနတယ္ ထင္ေနတာ။ ဘယ္ကလာ ရဲရမွာလဲ၊ ပါတားနီ ျဖစ္ေနၿပီ။ ပါတားနီ ဆိုတာေတာင္ မသိဘူးလား ဗ်ာ ။ က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္တုန္းက ဒန္အုိးဒန္ခြက္ အေဟာင္းေတြကို ပါတားနီလို႔ေခၚတဲ့ ေဆးနီဆိုးထားတဲ့ ပဲလံုးေလးေတြ နဲ႔လဲလို႔ရတယ္။ အဲဒီပါတားနီက စားလိုက္ရင္ ပါးစပ္မွာ နီကုန္တယ္၊ စားတုန္းခဏပဲ နီတာ၊ ေနာက္ ခဏၾကာရင္ ေပ်ာက္သြားေရာ။ က်ေနာ္န႔ဲ ကာလူးခ်ဖက္ အလံနီလူထြက္ ကိုတင္ထြန္းကို က်ေနာ္ ေပးထားတဲ့နာမည္က ပါတားနီ။ သူက သခင္စိုး တပည့္အရင္း။ အခု က်ေနာ္လည္း ပါတားနီ ျဖစ္ေနၿပီလုိ႔ဆိုလုိတာေလ။ တခုေတာ့ က်ေနာ္ အေသအေၾက ဖုံးကြယ္ထားတာရွိတယ္။ ဒါက ဗုိလ္ႀကီးခင္ေဇာ္ကိစၥ။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ေျခခ်င္းလိမ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ က်ေနာ္ မုပန ြ ္ေရတပ္စခန္းမွာ သြားသြားအိပ္ေနတဲ့ကိစၥ။ မလုပ္ေကာင္းဘူး၊ မျဖစ္သင့္ဘူး ထင္လုိ႔ပါဗ်ာ။ မေတာ္တဆေပၚသြားရင္ ခင္ေဇာ္ ခမ်ာ မိန္းမရတာေတာင္ မၾကာေသးဘူး၊ တခါတည္း တန္းျပဳတ္ၿပီး ေထာင္ထဲဝင္ရမယ့္ ကိန္းေလ။ ဒါေတာ့ က်ေနာ္ ထိန္းရမယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ခင္ေဇာ္႔ကို က်ေနာ္အဖြ႔ေ ဲ တြ တေယာက္မွ မသိၾကဘူး။

ေနဦး၊ ၾကံဳတုန္း ခင္ေဇာ္႔ကို က်ေနာ္ဂ်ီက်တာေျပာရအံုးမယ္။ ဘုန္းေက်ာ္၊ ေရြႊေသြးနဲ႔ ရဲမြန္လွဳိင္တို႔လည္း လြတ္သာြ း ေရာ၊ က်ေနာ္က မုပန ြ ္ေရတပ္မွာရွိတ့ဲ ခင္ေဇာ့္အခန္းမွာ သြားအိပ္ေနလုိက္တယ္။ သံုးညေလာက္ရွိမယ္။ ဒီေကာင္ ကလည္း

ဗိုလ္ႀကီးျဖစ္မွ

ဘာေသာက္သလဲ

မေမးနဲ႔၊

အရက္ဆို

လာသာလာခဲ့၊

အခ်ိန္မေရြးဆုိတ့အ ဲ ထဲက။

အကာလိေကာလည္း ခ်တာပဲ။ က်ေနာ္န႔ေ ဲ တာ့ တကယ့္ကုိ ဘက္က်ေနတာပဲ။ က်ေနာ္ ေမာ္လၿမိဳင္ကုိ လာတာ ငန္းေတး လွ်ပ္စစ္စက္႐ံုက မီးထုိးဆီပ်က္ေတြ ေလလံဆြဲမလုိ႔လာတာလုိ႔ ေျပာထားတာ၊ သူကလည္း တခြန္းမွ ထပ္ မေမးဘူး။ က်ေနာ္ကလည္း မေမးေလ ႀကိဳက္ေလ။ လူခ်င္းေတြ႔တာနဲ႔ ပုလင္းဖြင့္တာပဲ။ အရက္က အာမီေလ။ သူ႔ အခန္းမွာ အလံုအေလာက္ ရွိတယ္။ တည ခင္ေဇာ္န႔က ဲ ်ေနာ္ မူးၿပီး တပ္အျပင္ဘက္ထြက္တယ္။ ေသာက္ၿပီး ထမင္းစားမလို႔ ဟင္းထြက္ဝယ္တာ ထင္တယ္။ ခင္ေဇာ့္မိန္းမက ရန္ကုန္ခဏ ျပန္သြားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အိမ္မွာ ဘာမွ စားစရာမရွိတာ။ ဘာဝယ္ၿပီး ျပန္လာ မွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ တပ္ထဲ ျပန္အဝင္မွာ စခန္းအဝင္ဝက ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးကုိ က်ေနာ္ ၾကည့္ၿပီး အသံျပဲ ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ဖတ္ပစ္လုိက္တယ္။ တပ္မေတာ္သားအမိ၊ တပ္မေတာ္သားအဖ၊ ဒုိ႕သားအဖ သံုးေယာက္ ... လို႔။

http://www.mindin.info/