Het eerste wat opvalt in Dierenthuis is de huiselijke sfeer. In de opvang zijn geen hokken en tralies te vinden. Geen beton maar vrolijke kleuren. Honden en katten wonen hier in harmonie samen. De deuren naar de omheinde tuin staan altijd open. Overal staan manden met zachte dekens, grote kussens en bedden. Dit is een plek waar verwaarloosde of zieke katten en honden met gedragsproblemen na een zwaar leven eindelijk een thuis krijgen, waar ze tot hun dood blijven. Een plek waar vrijwilligers zich dagelijks inzetten voor de verzorging van de dieren. Maar ook een plek die al jarenlang bedreigd wordt in haar voortbestaan door conflicten en juridische procedures. Opa Dierenthuis is in 2001 opgericht door Alice en Steven van Duijn. Zij hadden een eigen bedrijf en in haar vrije tijd was Alice vrijwilligster in het asiel. Daar werd ze geconfronteerd met dieren die het moeilijk hadden, bijvoorbeeld oude honden die weinig kans hadden om geplaatst te worden. Zo was er Opa. Een tandloos, blind en ook nog doof hondje. Dagelijks werden er harde brokjes in zijn hok gezet maar die kon hij nauwelijks eten. Hij kwijnde weg en Alice besloot het oude beestje mee naar huis te nemen. Ook de verwilderde en bange katten gingen haar aan het hart. Steeds meer dieren nam ze mee naar
huis. Elf jaar geleden besloten Alice en haar man de opvang van kansarme dieren goed aan te pakken. Het eigen bedrijf werd opgedoekt en Stichting Dierenthuis werd opgericht. Alice en Steven zijn nu de beheerders van een opvang die 82 honden en ruim 1000 katten huisvest. Zij wonen midden tussen de dieren en delen zelfs hun slaapkamer met hen. Rondo Op een van de bedden in Dierenthuis ligt een rode, volslanke kater uit te buiken. Rondo heeft talent voor genieten. Als er iets lekkers te halen valt staat hij vooraan. Vindt hij dat hij aandacht tekort komt, dan stort Rondo zich voor de voeten van een verzorger met zijn buikje omhoog. Dat betekent: 'knuffelen graag'. Niemand kan zich zo heerlijk loom uitrekken als hij. Je ziet het niet aan hem, maar Rondo is besmet met kattenaids. Stichting Dierenthuis is de grootste permanente opvang voor katten die besmet zijn met het AIDS- of Leucosevirus in Nederland. Beide virussen tasten het afweersysteem van de kat aan waardoor de kat gevoelig wordt voor allerlei infecties. Het AIDS virus is alleen overdraagbaar tussen katten onderling door speeksel of bloedcontact. Door gewoon sociaal contact komt besmetting nauwelijks voor. Alle katten in Dierenthuis zijn gecastreerd en leven in harmonie samen. Het Leucosevirus
is sneller overdraagbaar en deze dieren hebben daarom een eigen verblijf. Met de juiste zorg, kunnen katten die besmet zijn met het AIDS- of Leucosevirus vaak nog jarenlang een goed leven leiden. In asielen krijgen ze die kans meestal niet en wacht hen een spuitje. Gelukkig zijn er steeds meer asielen in Nederland en BelgiĂŤ die de weg naar Dierenthuis weten te vinden. Ook Rondo had dit geluk. Toen hij als zwerver van de straat werd gehaald en er in het asiel kattenaids bij hem werd geconstateerd, verhuisde hij naar Dierenthuis. Zielig? In de keuken van Dierenthuis zit Silvie. Een poesje dat geboren is met een heupafwijking. Daardoor loopt ze niet zoals een gewone kat maar hupt ze als een konijntje. Silvie kan heel zielig kijken maar ze weet wat ze wil en hoe ze het krijgt. Als ze trek heeft gaat ze naast de tafel met voerbakken zitten en miauwt indringend. Dat betekent dat ze opgetild wil worden. Natuurlijk staat er een opstapje naast de tafel zodat ook de gehandicapte katten het eten kunnen bereiken. Maar Silvie wordt liever een handje geholpen. Als dezelfde verzorger later terug komt om haar weer van de tafel af te helpen is dat niet meer nodig. Silvie was klaar met eten en zit al lang buiten in de zon. Ze is gewoon zelf van de tafel gesprongen. Naast dieren met een aangeboren afwijking zijn er ook dieren
| 41