Pas mbarimit të ceremonisë u kthyem në Prishtinë para Teatrit Kombëtar. Vetura e Musa Hotit ishte thyer e tëra. Ne kur e parkuam askush nuk na tha se aty do ketë manifestim. Gjatë ditës ishte zhvilluar manifestimi për ditën e shpalljes së pavarësisë ku dhjetëramijëra e kishin mbuluar sheshin. Për habi Musa Hoti nuk u mërzit për thyerjen veturës. Unë i thash se ti tërë jetën duke sakrifikuar ja tash edhe në liri. Musa qeshi dhe shkuam për ta festuar 28 nëntorin në një lokal ku na priste Hazir Haziri me komandanta të TMK-së. Në dhjetor të po atij viti, Musa duhej të kthehej në Bruksel, për të rregulluar dokumentin e tij të fundit të shpërnguljes për Kosovë. Musa po nisej me zemër të thyer se e dinte që duhej të kthehej sa më parë në Kosovë, kur pritej vdekja e vëllait të tij, Idrizit. Vëllai i Musës ishte në fazën e fundit të zhvillimit të kancerit. Me kerrin tim e përcolla Musa Hotin deri në aeroport. U ndamë duke u përqafuar si asnjëherë më parë. Ne fakt asnjëherë nuk përqafoheshim aq tepër siç bëjnë disa të tjerë që një ditë mos me u pa përqafohen thuajse nuk janë parë dy vjet. E premte 17 janar 2004. Unë isha në shoqëri më Bislim Muçaj, Veton Osmanin e disa të tjerë në Hotel “Victoria”, duke luajtur një rol në filmin episodik “Zemër e vetmuar” në regji të Jeton Ahmetaj. Pak para se të fillonim xhirimin, më cingëroi telefoni nga një shok që jetonte në Bruksel. Më tha se Musa Hoti është vra. Telefonin e mbaja te hapur e nuk e fola asnjë fjalë. Mbeta i shtangur. Lotët më rridhnin si riga shiu. Bislim Muçaj ishte i vetmi që e hetoi se diçka kishte ndodhur. Unë isha kthyer nga dritarja që askush të mos m’i shihte lotët. Bislimi u afrua pranë meje dhe më shtrëngoi.
Si u vra Musa Hoti? Pasi kishte rregulluar një dokument në administratën vendore, ishe ndalur të pinte një gotë në një klub të shqiptarëve. Kohëve të fundit Musa Hoti kishte filluar të pinte e madje jashtë masës. Pinte thuase donte që zhgënjimin e tij të brendshëm ta harronte për pak çaste aq sa zgjaste e dehura.
356