lidhur me këtë manifestim kam kujtimet e mia që do t’i lexoni në vijim. Letër, drejtuar akademikut Qosja Akademikut Rexhep Qosja Aktashi 58 Prishtinë Ne, punëtorët kosovarë me punë të përkohshme në Belgjikë, jemi të indinjuar thellë në shpirt e në zemër, me masakrat që po i përjeton populli ynë. Gjakderdhjen e madhe po e përjetojmë si një humnerë të cilën na e hapi armiku shekullor, e në të cilën do të rrokulliset ai vet. Jemi solidarë me rininë e popullin tonë trim dhe liridashës, jemi krenarë më këto shqiponja që vdekjen për lirinë e mëmëdheut e shohin si lindje të dytë, se me një rini, me një popull si ky i yni, patjetër do të realizohen aspiratat gjithëpopullore për vetëvendosje drejt një demokracie të pashmangshme. Ne, rreth 25.000 shqiptarë të komunitetit të Belgjikës, jemi me ju në dasma e gëzime, por sa herë ta lyp nevoja e atdheut, as vdekjes nuk e kemi zakon t’i frikësohemi. Edhe aty jemi me ju dhe gjithë Kosovën. Ne, si komb i vjetër, luftën nuk e dëshirojmë, se shumë herë veç zi na solli, mirëpo kur atë na e shpall armiku, edhe ne patjetër duhet të mbrohemi. Pra, ju priftë e mbara juve sot, e nesër neve. Punëtorët me punë të Përkohshme në Belgjikë.
297