Musa Hoti, Shënime, kujtime, përjetime, dokumente nga Reshat Sahitaj.

ai që qëndron deri në fund të fundit), ku pikënisja dhe caku janë të njohur e që më çdo kusht duhet të tejkalojë të gjitha pengesat e pritura e të papritura, përndryshe sakrificat dhe obligimet tona i pezullojmë në gjeneratat vijuese apo në fëmijët, nipat e mbesat tona, punë që nuk na e lejon ndërgjegjja – nëse kemi sadopak- e që ne duhet t’iu dalim zot njëherë e përgjithmonë!

Piketimet e depërtimit në thelbin e çështjes- janë bërë, kurse Lëvizja e Republikës Socialiste Shqiptare në Jugosllavi (që i përfshinë të gjitha grupet patriotike e revolucionare në vend dhe jashtë), paraqet limit të kundërthënieve të shkaktuara absurde (shaka që e mohon ekzistencën e një solucioni të dytë drejt zgjidhjes së çështjes), problematikë e shkaktuar dhe e kultivuar gjatë nga doktrina dekadente e palaçove e që më të drejt hasen në ashpërsinë e subjektit të ngritur, çështje që nuk zgjidhen në tavolina të rrumbullakëta nga gënjeshtarët në tribuna antipopullore e antishqiptare, që duan të lundrojnë mbi gjakun e vet për një jetë të premtuar, e që mund të zgjidhen me unitet e me ngjyrën e flamurit.

Ata pseudopatriotë ( si tejpamës e gjeni që janë), preferojnë shtrirje të qafës para kasapit, kurse rryma e revolucionit imponon bukë e liri, aksione e progres e që po afirmohet drejt masovitetit të plotë suksesiv. Rrugën e dytë të gjarpërinjve të gjakut, rrugën e turpit e të tradhëtisë, rrugën e zezë e të pakrye mund ta vazhdojnë ata që edhe e filluan, por jo kurrë punonjësit e shkollarët e të vetëditurit.

Nuk jemi në gjendje të kënaqemi me rezultatet e arritura, kur tani sa jemi nisur nga starti i vonuar e i përgjumur, por kryesore është gjetur rruga e vetme që do vazhdohet pa asnjë pushim të vogël.

Si luftëtar i përjetësimeve të aspiratave të Lëvizjes së LRSSHJ, si revolucionar i vogël e i parëndësi, si biri i trojeve tuaja të martirizuara do i qëndroj besnik i përjetshëm i kushtrimit dhe i Zërit të Kosovës- që është vetë zëri i vullnetit , i nevojës, i kërkesës për një rreze drite, e që në mënyrë paqësore dhe simbolike do e përkrahi rrugën e vetme të nderit- gjer në vdekje.

Pak fjalë për LRSSHJ-në. Përveç organeve punëdrejtuese të L. në vend, degëve e celulave në të gjitha viset shqiptare nën Jug, L. disponon edhe shumë degë e celula në mbarë botën e komuniteteve 182