Musa Hoti, Shënime, kujtime, përjetime, dokumente nga Reshat Sahitaj.

madh (Bellaqevcin e dikurshëm) me vëllaun e së cilës, me Hilmi Rakovicën ( dëshmor i kombit) isha ne lidhje organizative. Kur turma e pafund zbriti nga Fakulteti Filozofik, iu bashkëngjitëm demonstruesve në mënyrë spontane.

Pas vrasjes së Murat Mehmetit (tani dëshmor), demonstruesit që i prinin manifestimit madhor, fillimisht të studentëve, iu bashkëngjitën turma nxënësish të shkollave të mesme, punëtorët dhe qytetarët e Prishtinës. Ky manifestim mori përmasa gjithëpopullore. Demonstruesit, që i prinin manifestimit të dalë nga kontrolli, thyen të gjitha vitrinat e dyqaneve në të dy anët e rrugës (tani “Nëna Terezë”), rrotulluan makina zyrtare e ndonjëra edhe u dogj.

Ne tri javët e ardhëshme, me propozimin e Hilmi Rakovicës, u mora me organizimin e demonstratave që nga Tetova deri ne Monastir.

Duke punuar me klasat e larta të tetëvjeçares “Rilindja”, kisha mundësi të punoj për ngritjen e vetëdijes kombëtare tek nxënësit që për ta ishte një ABC edukativo-patriotike e një niveli shumë të lartë.

Puna ime la mbresa si tek nxënësit, ashtu edhe tek prindit e tyre, të cilët më përkrahnin.

Kur partiakët e Drenasit ia mësyn shkollës sonë për t’i gjykuar demonstratat e 68-ës, u kthyen me bisht ndër shalë. Nga diskutimet e arsimtarëve dhe kryetarit të Pleqësisë, partiakët komunistë m’i lëshuan qentë e tyre besnik të pushtetit. Përparësia ime qëndronte në atë se unë punoja në Drenas, por isha banor i Mitrovicës dhe banoja në Prishtinë.

Në Drenas qeveria e asaj kohe më shpalli person te papërshtatshëm politikisht. Në Obiliq, pas një viti pune, hafijet e UDB-ës raportuan te shefat e tyre dhe, me urdhër të Komitetit, më larguan nga shkolla “Migjeni”. Pasi arrita te punësohem në Mitrovicë në Qendrën Teknike “Boris Kidriç”, punëtorët e Sigurimit Shtetëror si shqipfolësit me merrnin në pyetje dhe më torturonin. Pas shumë torturave, që më bënin shqipfolësit e tipit të Faruk Mehmetit dhe gjakpirësit Zejnullah Shalës, u detyrova të largohem përkohësisht duke patur përvojën që babai im kishte përjetuar tërë ato tortura barbare të UDB-ës, më këshilluan të marr rrugën e mërgimit me 14