«Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.» Οδυσσέας Ελύτης
«Πρέπει να ξέρεις ν΄αρπάξεις τη θάλασσα από τη μυρωδιά για να σου δώσει το καράβι και το καράβι να σου δώσει τη Γοργόνα και η Γοργόνα τον Μεγαλέξαντρο και όλα τα πάθη του Ελληνισμού» Οδ. Ελύτης, «Ανοιχτά χαρτιά»
«Κυρά Μονοβασιά μου, πέτρινο καράβι μου. Χιλιάδες οι φλόκοι σου και τα πανιά σου. Κι όλο ασάλευτη μένεις να με αρμενίζεις μες στην οικουμένη» έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για τον τόπο του, τη Μονεμβασιά. Γιάννης Ρίτσος
«Δε χρειάζεται να υπάρχει θάλασσα για να προχωρήσει ένα καράβι»
«Το τρελοβάπορο», Οδ. Ελύτης
Πολιτιστικό πρόγραμμα Δ΄2 τάξης: «Το καράβι στην τέχνη μέσα από τον χρόνο» Σκοπός: Ανάδειξη της πολιτισμικής μας ταυτότητας μέσα από τις διάφορες μορφές τέχνης
Επί μέρους στόχοι: Γνωριμία, επαφή και ευαισθητοποίηση με τα διάφορα είδη τέχνης μέσα από ένα εικαστικό-πολιτισμικό ταξίδι στον χρόνο, ανοίγοντας πανιά με ρότα τη φαντασία, τη διαχρονικότητα της τέχνης σε σχέση με το καράβι και τη ναυτοσύνη των Ελλήνων. Επικέντρωση του μεγαλύτερου μέρους της εργασίας σε βιωματικές δράσεις, που έδωσαν τη δυνατότητα να προσεγγιστεί με αβίαστο και ενθουσιώδη τρόπο η τέχνη και οι πολιτιστικές μας αξίες. Ανάπτυξη συνεργατικού πνεύματος και δημιουργικής διάθεσης σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος (μαθητές - συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί) και κατ’ επέκταση…άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία: γονείς, μουσειακοί χώροι, συνοικία, Δήμος, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων κ. Βάσω Αρβανιταντώνη.
Σημαντικότερες δράσεις: Σταχυολόγηση υλικού: ποιήματα, λογοτεχνικά κείμενα, θρύλοι και παραδόσεις, πίνακες ζωγραφικής, παροιμίες, αινίγματα, σχετικοί μύθοι του Αισώπου, τραγούδια, παραδοσιακοί χοροί, παραστάσεις καραβιών, κύρια σε πήλινα αγγεία, τοιχογραφίες κ.ά. Αναζήτηση του υλικού από διάφορες πηγές. Επίσης δημιουργία ομάδων. Συνεργασία και των τριών εκπαιδευτικών του προγράμματος. Κατασκευές τρισδιάστατων Αγιοβασιλιάτικων καραβιών, που συνόδευσαν τους μαθητές μας στην περιήγησή τους στη συνοικία μας, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, αναβιώνοντας τα Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα Χίου. (εκπαιδευτικός εικαστικών, δασκάλα τάξης, συνοδοί-γονείς) Αντιστοίχιση πινάκων ζωγραφικής με ποιήματα με θέμα το καράβι και κεντημάτων ή πινάκων με δημοτικά τραγούδια. Επίσης με τη χρήση ποικίλων υλικών όπως: υφάσματα, δαντέλες, φελλοί, σπάγκοι, φυλλαράκια, κοχύλια, βότσαλα, πλαστικά καπάκια, κεσεδάκια, γενικότερα ανακυκλώσιμα υλικά, χαρτόνια, γκοφρέ κόλλες, κ.ά., οι μαθητές απέδωσαν με μοναδικές κατασκευές, στροφές ποιημάτων που σχετίζονταν με τα καράβια, ενώ εικονογράφησαν και κάποια από αυτά./ Τριήρεις, διαθεματική προσέγγιση (δασκάλα τάξης) Γνωριμία με πίνακες ζωγραφικής Ελλήνων ζωγράφων που απεικονίζουν καράβια. (εκπαιδευτικός των εικαστικών και δασκάλα τάξης)
Εκπαιδευτικές επισκέψεις στο Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης στο Πέραμα και στο Μουσείο “Atelier” Σπύρου Βασιλείου (ξεναγήσεις – δράσεις). Επίσης παρακολούθηση στο Μουσείο της Ακρόπολης του εκπαιδευτικού προγράμματος: «Βάλε το αγαπημένο σου άγαλμα στο δικό σου περιβάλλον», όπου σχηματίζοντας δυο ομάδες, έφτιαξαν ευφάνταστα κολλάζ με ενσωμάτωση στα έργα τους καραβιών. ( δασκάλα τάξης) Δημιουργία λαογραφικής γωνιάς κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, με πλεκτά, τιμόνια, ναυτικούς κόμπους, βαποράκια (σίδερα) κ.ά. μες στην τάξη. / Κατασκευή της Κυρα-Σαρακοστής της Θαλασσινής, κρατώντας καράβι (χαρτονένιες και ζυμαρένια) /Παρασκευή μπισκοτένιων καραβιών στην αίθουσα εκδηλώσεων με τη συνδρομή μητέρων. /Εκπαιδευτική δράση με θέμα τον μοντελισμό καραβιών σε οίκημα γονέα. / Φιλαναγνωσία, σύνταξη ποιημάτων, ακροστιχίδων, σταυρόλεξων. (δασκάλα τάξης) Δημιουργία παραμυθικής ιστορίας από τους μαθητές του Δ΄2, που ως συγγραφείς και εικονογράφοι, συμμετείχαν στον 12ο διαγωνισμό παιδικού παραμυθιού του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, όπου τελικά τους απονεμήθηκε το Α΄ Βραβείο, στις 27/05/2016, στο πολιτιστικό κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης». Ένα έμμεσο αφιέρωμα στο όρος Αιγάλεω, που ανασαίνει τη θαλάσσια αύρα και την αρμύρα αιώνων με βασικό ήρωα τον γλάρο Οτοτοτοί. Αναδεικνύονται η δύναμη της φιλίας, το αγαθό της προσφοράς, η αρμονική συμβίωση και δράση φύσης και ανθρώπων, όπου χέρι χέρι με το όνειρο και το όραμα πάνω στο
καράβι της ελπίδας και της συνεργασίας δίνουν νέα πνοή, χρώμα και ζωντάνια σε καθετί που αγγίζουν. Καθοδήγηση της δασκάλας της τάξης, ψηφιακή σχεδίαση και επιμέλεια εξώφυλλου, οπισθόφυλλου και e-book, ο εκπαιδευτικός της Πληροφορικής. Σχετικός σύνδεσμος όπου μπορεί κανείς να διαβάσει το παραμύθι: https://issuu.com/sergiosgeorgakopoulos/docs/kataprasinodasos_lowres Ομαδικές εργασίες των μαθητών με την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού των εικαστικών στην αίθουσα των Εικαστικών με κεντρικό θέμα τα καράβια, χρησιμοποιώντας γυψόγαζες για την κατασκευή μασκών είτε επάνω σε καλούπι είτε σε μπαλόνι και στολίζοντάς τες με καράβια και γενικότερα θαλασσινά σχέδια, χρησιμοποιώντας πινέλα και τέμπερες. Δημιουργίες καραβιών με χρήση πηλού. (εκπαιδευτικός των εικαστικών) Ηλεκτρονική παρουσίαση και δημιουργία ηλεκτρονικού βιβλίου για την ιστορία του Hellas Liberty. (εκπαιδευτικός της Πληροφορικής) https://issuu.com/sergiosgeorgakopoulos/docs/hellasliberty Μέσω του εργαστηρίου της πληροφορικής και της βιβλιοθήκης του σχολείου, επιπρόσθετη αναζήτηση πληροφοριών και προβολών. (εκπαιδευτικός Πληροφορικής και οι λοιποί εκπαιδευτικοί) Δημιουργία εκθεσιακού χώρου στο τέλος της σχολικής χρονιάς στην αίθουσα εκδηλώσεων με τις εργασίες των μαθητών και μαθητριών και φωτογραφικό υλικό από εκπαιδευτικές επισκέψεις και δράσεις. (Οι εκπαιδευτικοί του προγράμματος) Χορευτικό σχετικό με το θέμα από τους Εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής. Δημιουργία και παρουσίαση σε ηλεκτρονική μορφή αντιπροσωπευτικού μέρους της εργασίας από τη δασκάλα της τάξης.
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα μάινα" Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ΄ τις δυο μεριές Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό. Από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς, βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς. Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ, τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο, Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε, μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε, Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα! Οδυσσέας Ελύτης
Δημιουργία παραμυθιού από το Δ΄2: «Ήταν κάποτε ένα καταπράσινο δάσος» Απονομή του Α΄ Βραβείου, στις 27/05/2016, στο πολιτιστικό κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης», στους μαθητές της Δ΄2 τάξης, για τη συμμετοχή τους στον 12ο διαγωνισμό παιδικού παραμυθιού Κερατσινίου-Δραπετσώνας, όπου έγραψαν και εικονογράφησαν την παραμυθική ιστορία: «Ήταν κάποτε … ένα καταπράσινο δάσος», συνδυάζοντας πραγματικά και φανταστικά στοιχεία. Συγγραφείς – Εικονογράφοι: Οι μαθητές της Δ΄2 τάξης Η δασκάλα της τάξης: Μελπομένη Γιαννακοπούλου Ψηφιακή σχεδίαση και επιμέλεια εξώφυλλου, οπισθόφυλλου και e-book: Σέργιος Γεωργακόπουλος (καθηγητής Πληροφορικής) Σχετικός σύνδεσμος όπου μπορεί κανείς να διαβάσει το παραμύθι: https://issuu.com/sergiosgeorgakopoulos/docs/kat aprasinodasos_lowres
Λίγα λόγια.. Ένα έμμεσο αφιέρωμα στο όρος Αιγάλεω, ένα πάλαι ποτέ καταπράσινο αλλά φημισμένο βουνό, που ανασαίνει τη θαλάσσια αύρα και την αρμύρα αιώνων με βασικό ήρωα τον γλάρο Οτοτοτοί. Ο ουρανοκατέβατος και απρόσκλητος αυτός επισκέπτης κουβαλά μνήμες από το έργο του Αισχύλου «Πέρσες» και σημαίνει αλίμονο. Θυμίζει ότι η αλαζονεία, και όχι μόνο είναι τροχοπέδη και αιτία συμφορών και όταν παραμεριστεί, δίνει χώρο να ανθίσουν η δύναμη της φιλίας, το αγαθό της προσφοράς, η αρμονική συμβίωση και δράση φύσης και ανθρώπων, όπου χέρι χέρι με το όνειρο και το όραμα πάνω στο καράβι της ελπίδας και της συνεργασίας δίνουν νέα πνοή, χρώμα και ζωντάνια σε καθετί που αγγίζουν.
Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα Χίου
Καραβάκια του 2016 (μες στην τάξη)
Καλησπερίζω φέρνοντας αγέρα μυρωμένο απ' τ' αφρισμένα κύματα χιλιοτραγουδισμένο. Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει. Άγιε μου Βασιλάκη μου και Άγιε μου Νικόλα προστάτευε τους ναυτικούς την ώρα του κυκλώνα. Χρόνια πολλά, να 'στε καλά κι εσείς και οι δικοί σας να 'ρθούνε τα ξενάκια σας κι όλοι οι ναυτικοί σας. Σε όλους σας ευχόμαστε αγάπη, ειρήνη υγεία καλή καρδιά, χαμόγελο και Θεία ευλογία. Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή κι αρχή του Γεναρίου του μεγά- του μεγάλου Βασιλείου. Βασίλη μ' από πού 'ρχεσαι,κι από κι από πού κατεβαίνεις και βαστάς, και βαστάς ρόδα και ραίνεις κάτσε να φας, κάτσε να πιεις, κάτσε τον πόνο σου να πεις κάτσε, κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλωσορίσεις κι έβγα, κι έβγα να μας κεράσεις, που να ζεις ,που να ζεις και να γεράσεις. Και του χρόνου!
Με την ευγενική παρουσία γονέων (31/12/2015)
…Τις βάρκες, τις ψαρόβαρκες ο φόβος κυβερνήτης μες στο λιμάνι τις κρατεί· μα η σκέψη μου όλο σέρνεται στα γαλανά τα πλάτια μ’ ένα χρυσόνειρο δετή… Κώστας Καρυωτάκης
«Λιμάνι», Κώστας Πλακωτάρης Κωνσταντινούπολη 1902 - Αθήνα 1969
Στέλλα Παπαδοπούλου
Τάσος Τζίτζης Μιχαήλ Μπόγδανος
Χρήστος Πλόκας
Δανάη Παπαϊωάννου
Παναγιώτης Μαρκεζίνης
Παναγιώτης Μαρκεζίνης Νικόλαος Λιάπης
«Η ψαρόβαρκα» Γεώργιος Δροσίνης Ειρήνη Προγάκη
Σωτηρία Τουσίσογλου
Παναγιώτης Μαρκεζίνης
Ντέιβιντ Πλάσα
Υλικά: κανσόν χαρτόνι καλαμάκια τέμπερες γκλίτερ αυτοκόλλητα πετραδάκια βότσαλα κοχύλια
Παναγιώτης Μαρκεζίνης «Το ευλογημένο καράβι»
Ειρήνη Προγάκη «Η ψαρόβαρκα»
Μιχαήλ Μπόγδανος «Τα φορτηγά καράβια συλλογίζομαι»
Υλικά: ύφασμα δαντέλλα καλαμάκι βελουτέ χαρτί Κάρτα υλικών βαμβάκι Στέλλα Παπαδοπούλου κουμπί «Το ναυτόπουλο» πιπέρι χρωματιστές κλωστές
Υλικά: πανί καλαμάκι χαρτόνι δίχτυ με φελλούς σιλικόνη με νερομπογιά ξυλάκια εσωτερικό ρολού κουζίνας πλαστικά διαφανή κεσεδάκια λαμπάκια με μπαταρία σχοινί κοχύλια βότσαλa πήλινα ψαράκια
Τάσος Τζίτζης
Υλικά: κούτα παπουτσιών διαμορφωμένη σε λιμάνι φορτηγά καράβια από παλιά βιβλία βελουτέ χαρτί για θάλασσα κοχύλια φιγούρα ναυτικού χρωματιστά βότσαλα κολάζ με σπίτια και δέντρα
Δανάη Παπαϊωάννου «Το ναυτόπουλο» Υλικά: κανσόν χαρτόνι σπάγκος λευκό πανί πετραδάκια-κοχυλάκια οδοντογλυφίδες αυτοκόλλητα/κλωστή
Υλικά: κανσόν χαρτόνι λινάτσα φελλός κουφέτα καλαμάκι κορδέλα τούλι
Χρήστος Πλόκας Υλικά: κοχύλια, σχοινάκι, φυλλαράκια, ξυλαράκια χρωματιστά χαρτιά Νικόλαος Λιάπης χαρτόνι φελλός κοχύλια κ.ά.
Η ψαρόβαρκα Έρχετ᾿ η ψαρόβαρκα, έρχεται ολοΐσια πέρα απ᾿ τον Ασπρόπυργο κι απ᾿ τα Πετρονήσια σα νεράιδα αφρόπλαστη, νύφη φτερωτή, τη χαϊδεύει ο *μπάτης· μύρια πλούτη ατίμητα στην ποδιὰ κρατεί, ζηλευτὰ προικιά της. Έρχετ᾿ η ψαρόβαρκα χρυσοστολισμένη, έρχεται ασημόζωστη και ροδοντυμένη, του πελάου αρχόντισσα βεργολυγερή, με πολλὰ καμάρια· πλούτη και στολίδια της έχει και φορεί του γιαλού τα ψάρια! Γεώργιος Δροσίνης
Τα φορτηγά καράβια συλλογίζομαι Τα φορτηγά καράβια συλλογίζομαι που γέρασαν και τώρα, λαβωμένα, χωρίς ούτε μία βάρδια στο κατάστρωμα, σαπίζουν στ’ ακρολίμανα δεμένα. Τα φορτηγά καράβια: που ταξίδεψαν στων πέντε των ηπείρων τα πελάγη -απ’ του Μουρμάνκ τη παγερή τη θάλασσα ίσαμε του Αμαζόνα τα *τενάγη. Τους ναυτικούς τους γέρους συλλογίζομαι που στα μεγάλα των χειμώνων βράδια μ΄ υπομονή κι αγάπη -για τα εγγόνια τους (είτε γι’ αυτούς;-) μικρά φτιάχνουν καράβια, και δεν μπορούνε πια να ταξιδέψουνε μα κάθε μέρα ως το λιμάνι πάνε και, άνεργοι, ανώφελοι και πένθιμοι σαν κάτι τις να χάσανε κοιτάνε. Κώστας Ουράνης Πρέκας Πάρις-Φορτηγά
«Ψαρόβαρκα», Πλακωτάρης Κώστας
Το ευλογημένο καράβι «Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό; Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι; Ανέμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό, πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;» «Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω βοριάδες, νοτιάδες θα βρω μα θα φτάσω με πρίμο αγεράκι, μ' ακέριο πανί.»
Με καράβι στα ταξίδια το ναυτόπουλο γυρνά, και στης θάλασσας τα φίδια τα μικράτα του περνά. Ο βοριάς δεν το τρομάζει ούτ' η άπιστη νοτιά, ούτε χιόνι ούτε χαλάζι, ούτε κύματα πλατιά. Στη δουλειά πουρνό και βράδυ με το στρόμπο* στο πλευρό, ξερό τρώει παξιμάδι, πίνει ακάθαρτο νερό.
«Κι αν οι κάβοι σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι; Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη; Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;»
Πεταχτό σαν το ξεφτέρι ανεβαίνει στα πανιά, και με ρόζους εις το χέρι λύνει δένει τα σχοινιά.
«Ψηλά στο εκκλησάκι του βράχου, που ασπρίζει, για μένα έχουν κάμει κρυφή λειτουργία · ορθός ο Χριστός το τιμόνι μου αγγίζει, στην πλώρη μου στέκει η παρθένα Μαρία.»
Στου κινδύνου την τρομάρα, το φυλάει μοναχή, της μανούλας η λαχτάρα, της μανούλας του η ευχή,
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
που ελπίζει παλικάρι να τον διει καμιά φορά, να τον πουν μικρό Κανάρη μες στ' αθάνατα Ψαρά. * Σκοινί που χρησιμοποιείται για να μετακινούνται βαριά φορτία
Φλώρα Τσαπρούνη
Γεώργιος Νομικός
Λευτέρης Σιμόπουλος
Νεφέλη Σαμαρά Ιωάννα Τσιτούρη
Μυρτώ Καπουσούζη
Υλικά: κανσόν χαρτόνι μεταλλιζέ χαρτόνι φωτογραφίες χρυσόσκονη
Λευτέρης Σιμόπουλος «Το ευλογημένο καράβι»
Φλώρα Τσαπρούνη «Το ευλογημένο καράβι»
Υλικά: πλαστική πιατέλα γκοφρέ χαρτί κοχύλια βοτσαλάκια κανσόν χαρτόνι
Κάρτα υλικών
Γιώργος Νομικός «Το ευλογημένο καράβι» Υλικά: χρώματα τοίχου ρυζόχαρτο φλούδα πορτοκαλιού
Μυρτώ Καπουσούζη «Το ευλογημένο καράβι» Υλικά: σκληρή επιφάνεια για βάση γκοφρέ χαρτί κανσόν χαρτόνι καλαμάκι ξύλινο πανί και πετραδάκια Κάρτα υλικών
Ιωάννα Τσιτούρη «Το ευλογημένο καράβι» Υλικά: χαρτόνι κανσόν χρυσόσκονη Αστεράκια ξύλινη βάση γκοφρέ χαρτί βοτσαλάκια αστερίας , καραβάκι
Έλενα Χατζηκώστα Νεφέλη Σαμαρά «Το ευλογημένο καράβι» Υλικά: σύρμα πίπας, πετραδάκια, σπρέι, κοχύλια, κηρομπογιές, βαμβάκι, ξύλο, αυτοκόλλητα, χρυσόσκονη, σημαιούλα
Υλικά: κανσόν χαρτόνι καπάκια δυο ματάκια άσπρη κλωστή φιογκάκια
Σωτηρία Τουσίσογλου Υλικά: σπίρτα, λευκό χαρτί, μαρκαδόροι Υλικά: αχιβάδες χαρτόνι Ντέιβιντ Πλάσα
Το ευλογημένο καράβι Το ευλογημένο καράβι
Φλώρα Τσαπρούνη
Μουσείο «Atelier Σπύρου Βασιλείου» Στις 22 Ιανουαρίου 2016, ημέρα Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο ζωγραφόσπιτο του μπαρμπα – Σπύρου Βασιλείου, στην οδό Γουέμπστερ 5α, κοντά στην Ακρόπολη, όπου έζησε, δημιούργησε και μεγαλούργησε ο δημοφιλής και πολυτάλαντος ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, γεννημένος στο Γαλαξίδι το 1908.
Στους χώρους του σπιτιού του κυριαρχούσαν τα γήινα και ζεστά χρώματα, ξύλινα έπιπλα μιας αλλοτινής εποχής, πορτρέτα οικογενειακά, πίνακες που απαθανάτιζαν την Αθήνα (παλαιότερη και σύγχρονή του) ενώ ιστία, ζυγαριές, λάμπες, ραπτομηχανές, καθρέπτες, σκάλες μεταλλικές και στριφογυριστές, καραβάκια, ακροβατούσαν ανάμεσα σε γη και ουρανό, στο χθες και το σήμερα, στο παραδοσιακό και το νεωτερικό, παίρνοντας συμβολικές διαστάσεις.
Αγαπημένα πήλινα αντικείμενα του ζωγράφου βρίσκονταν τοποθετημένα σε διάφορες μεριές του σπιτιού, ενώ το καβαλέτο, οι παλέτες και τα πινέλα του (το κινητό του εργαστήρι) επενδυμένα με χρώματα και συναισθήματα συμμετείχαν με τον τρόπο τους και μέσω της ξενάγησης της μουσειολόγου στα εικαστικά του ταξίδια που διήρκησαν αρκετές δεκαετίες (ζωγραφικά, χαρακτικά, αγιογραφικά, σκηνογραφικά). Μια μοναδική και συνάμα ξεχωριστή εμπειρία που ανοίγει ένα ακόμη παράθυρο στον κόσμο της τέχνης.
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα: «Το ζωγραφόσπιτο του μπαρμπα - Σπύρου Βασιλείου» 22/01/21016 Γουέμπστερ 5α, κοντά στην Ακρόπολη.
8-10 Μαρτίου 2016
Φλώρα Τσαπρούνη
Ειρήνη Προγάκη
Η κυρα - Σαρακοστή η Θαλασσινή Στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος : «Το καράβι στην τέχνη μέσα από τον χρόνο», οι μαθητές Μυρτώ Καπουσούζη, Στέλλα Παπαδοπούλου, Φλώρα Τσαπρούνη, Ειρήνη Προγάκη, Νεφέλη Σαμαρά, Ιωάννα Τσιτούρη, Ιπποκράτης Κτιστάκης, Μιχαήλ Μπόγδανος, Ντέιβιντ Πλάσα και Τάσος Τζίτζης έφτιαξαν χαρτονένιες κυρα - Σαρακοστές να κρατούν παραδοσιακά καραβάκια στα χέρια τους, προκειμένου να συνδεθεί το σαρακοστιανό αυτό ευρηματικό ημερολόγιο ή αλλιώς μετρητάρι και με τη ναυτοσύνη των Ελλήνων. Η μαθήτρια Δανάη Παπαϊωάννου παρασκεύασε με τη βοήθεια της μητέρας της μια ζυμαρένια Σαρακοστή με τα πατροπαράδοτα υλικά: αλεύρι, νερό και αλάτι, όπου ζωγράφισε με νερομπογιές ένα γοργοτάξιδο καράβι να πλέει στη δαντελωτή ποδιά της, περιτριγυρισμένο από ένα κοπάδι γλάρων και από τις ανοιξιάτικες αχτίνες του ήλιου. Έτσι προλογίστηκε η παραδοσιακή κυρα Σαρακοστή και με τη ναυτική εκδοχή.
Ιωάννα Τσιτούρη Ιπποκράτης Κτιστάκης
Μιχαήλ Μπόγδανος Ντέιβιντ Πλάσα
Ζυμαρένια κυραΣαρακοστή Δανάη Παπαϊωάννου
Πασχαλινά μπισκοτένια καραβάκια Στα πλαίσια ενός σχολείου ανοιχτού στην κοινωνία πραγματοποιήθηκε από τους μαθητές του Δ΄2, στις 11/04/2016, ημέρα Δευτέρα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου, παρασκευή μπισκοτένιων καραβιών, με την ενεργό συμμετοχή της κ. Ειρήνης και την ευγενική συνδρομή της κ. Ρούλας, μητέρες μαθητριών, της Νεφέλης και της Ιωάννας αντίστοιχα, σε συνεργασία με τη δασκάλα της τάξης. Με τη συγκεκριμένη δράση δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές μας να βιώσουν την τέχνη της ζαχαροπλαστικής στην απλή, αλλά δημιουργική και εικαστική εκδοχή, εντάσσοντάς την στο πολιτιστικό πρόγραμμα «Το καράβι στην τέχνη μέσα από τον χρόνο». Οι μαθητές αφού χωρίστηκαν σε ομάδες, έφτιαξαν ζυμαρένια καραβάκια σε ειδικά διαμορφωμένους πάγκους, τα στόλισαν, χάραξαν τα αρχικά τους με οδοντογλυφίδες για να αναγνωρίζουν τα έργα τους και τα έβαλαν σε λαμαρίνες φούρνου. Αφού ψήθηκαν, το πασχαλινό καλαθάκι γέμισε με μοσχομυριστά, τραγανιστά και γευστικότατα μπισκοτάκια σε σχήμα καραβιού, μέσα σε διάφανα περιτυλίγματα και αφροστολισμένες γιορτινές κορδέλες.
Αφιέρωμα στον Βαλλιανάτο Φώτη (1936 – 2014) και την τέχνη του μοντελισμού (συνέντευξη από την κόρη του, κ. Μαρουσώ με τη συνδρομή της μαθήτριας Φλώρας ) •
•
• •
• • •
Ο Βαλλιανάτος Φώτης γεννήθηκε στο χωριό Φάρσα της Κεφαλονιάς το 1934. Ήταν το τρίτο αγόρι μιας δεκαμελούς οικογένειας που κατάφερε να επιζήσει από τον πόλεμο, τον φονικό σεισμό του 1953, την πείνα και τις δυσκολίες της καθημερινότητας με μόνο όπλο το καΐκι της οικογένειας. Η «καμπούρα» του πατέρα του, όπως ο ίδιος ο Φώτης συνήθιζε να αναφέρει περιπαιχτικά το καΐκι τους, μιας και ο τύπος του ήταν η λεγόμενη «παπαδιά» ή «καμπούρα», έφερνε τα προς τα ζην με σκληρή δουλειά και με πλήρωμα βέβαια τον ίδιο και τα τρία αδέρφια του. Τα παιδιά δούλευαν από μικρά, κάνοντας αρχικά τις δουλειές που μπορούσαν και σταδιακά αναλάμβαναν επιπλέον υπευθυνότητες. Ο ίδιος ο Φώτης πέρασε λοιπόν από όλα τα στάδια της ναυτοσύνης, από ένας ναύτης έως «πρακτικός πλοίαρχος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το δίπλωμα του. Τούτη η δουλειά είναι ένας τρόπος ζωής, με δικούς της κώδικες, • ωράρια, αντοχές και βέβαια γνώσεις. Άνθρωπος έξυπνος, που έμαθε να δίνει λύσεις και να επιβιώνει σε σκληρές θάλασσες και με διαφορετικούς ανθρώπους. Έμαθε να αγαπά το πλοίο του, γιατί αυτό θα τον μετέφερε ασφαλή και θα του έδινε τα χρήματα που είχε ανάγκη. Τα χρόνια υπηρεσίας πολλά και ας σταμάτησε αιφνιδίως το 1984 λόγω ασθένειας, που δεν του επέτρεπε να συνεχίσει ταξιδεύει. Όμως μαχητής καθώς ήταν, ξαναέφερε την ζωή του σε μια ισορροπία και στράφηκε προς την τέχνη του μοντελισμού ως μια ακατανίκητη ανάγκη να υπάρχουν στη ζωή του τα «σκαριά» και η θάλασσα. Κατασκεύαζε ξύλινα μοντέλα πλοίων, με τον πατροπαράδοτο τρόπο κατασκευής πλοίων. Τα δοκίμαζε πάντοτε στο νερό ώστε να επιπλέουν και μάλιστα ένα από όλα είχε εφοδιαστεί με μηχανή που του έδινε την • δυνατότητα της τηλεκατεύθυνσης. Άλλωστε πάντοτε πρόσεχε την λεπτομέρεια και ήθελε να πετυχαίνει όσο το δυνατόν ένα άψογο αποτέλεσμα.
Για να κατανοήσουμε πώς ένας άνθρωπος, χωρίς βασικές γνώσεις στο σχέδιο και στην διαχείριση του ξύλου, κατάφερνε να παίρνει στα χέρια του μια εικόνα ενός πλοίου που του άρεσε και σε μικρό χρονικό διάστημα να γίνεται τρισδιάστατο μοντέλο, θα πρέπει να αναλογιστούμε το πλήθος των εμπειριών. Να σκεφτούμε πόσες φορές είδε να «γεννιέται» ένα πλοίο μέσα στο καρνάγιο, πόσες πολλές φορές φρόντισε ένα πλοίο ώστε να είναι σε καλή κατάσταση ή ακόμη καλαφάτισε το σκαρί του ώστε να αντέξει το ταξίδι, μια και η θάλασσα το είχε πλέον «φάει». Επομένως εκτός από την τεχνική επιδεξιότητα μιλάμε και για μια καταγραφή εικόνων που υπήρχαν στο μυαλό του και ξεπηδούσαν στις μορφές των μοντέλων του. Αγάπησε ιδιαίτερα τούτη την ασχολία του, μιας που του πρόσδιδε ηρεμία. Τον συνέπαιρνε και δούλευε μανιωδώς στο κάθε ένα καράβι που ξεκινούσε. Το πλήθος των μοντέλων του βρίσκονται στην συλλογή του, ενώ λείπουν μόνο εκείνα που ο ίδιος θέλησε να δωρίσει.
(13/06/2016)
Εκθεσιακός χώρος στην αίθουσα των εκδηλώσεων
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χέρι της Γοργόνας που κρατά το τρικάταρτο σα να το σώζει σα να το κάνει τάμα στους ανέμους σα να λέει να τ' αφήσει και πάλι όχι Οδυσσέας Ελύτης
Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;
« Μες στο πλατύ το πέλαγο καράβι ταξιδεύει Τριγύρω νύχτα απλώνεται.. και με τ' αγέρι, που ελαφρά τα κύματα χαϊδεύει, το μπρίκι* το ασπροφόρετο κουνιέται, αργοσαλεύει, σαν νύφη, που όλο και λυγά και γλυκοκαμαρώνεται. Μα ξάφνου, σαν να κάρφωσε σ’ αμμουδιαστό ακρογιάλι τις δυο του άγκυρες μαζί, το μπρίκι στέκει και μπροστά στην πλώρη του προβάλλει Γοργόνα θαλασσόβρεχτη με αγριωπό κεφάλι: — Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος απέθανε για ζει; Βροντολογά το στόμα της και τα νερά αναδεύει με την ψαρίσια της ουρά, και το γυναίκειο της αυτί απόκριση γυρεύει. — Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος στον κόσμο βασιλεύει, ό ναύτης αποκρίνεται, ζωή να 'χεις, Κυρά!
«Γοργόνα», Τσαρούχης Γιάννης
Αλίμονο αν της έλεγε πώς είναι πεθαμένος Από τα χρόνια τa παλιά !... Ευθύς την ίδια τη στιγμή ο ναύτης ο καημένος μαζί με το καράβι του θα βούλιαζε πνιγμένος, και ή Γοργόνα θ’ άρχιζε να κλαίει το βασιλιά. Μα τώρα, που έμαθε πώς ζει, την όψη της αλλάζει και μ’ ομορφιές στολίζεται. Γίνεται κόρη λυγερή, στα κύματα πλαγιάζει, με δυο ματάκια ολόγλυκα τριγύρω της κοιτάζει, κι απ’ τα ξανθά της τα μαλλιά τό πέλαγος φωτίζεται. Το μπρίκι πάλι ξεκινά και σιγαλαρμενίζει στη Θάλασσα την γαλανή. Και ή Γοργόνα στον αφρό σαν γλάρος φτερουγίζει, λύρα κρατάει ολόχρυση και παίζοντας αρχίζει να τραγουδάει στο πέλαγος μ’ ουράνια φωνή! »
Ιστορικό Μουσείο Κρήτης
Γεώργιος Δροσίνης
*Μπρίκι ή πάρων : Μεγάλο δικάταρτο ιστιοφόρο
Αναγνωστικόν Δ' Τάξεως (1946) – ΟΕΔΒ
Μες του λιμανιού αραγμένη τα γαλήνια τα νερά, μια ψαρόβαρκα προσμένει την αυγούλα τον ψαρά. Κι ο ψαράς απ᾿ το καλύβι που προβάλλει εκεί μακριά και στους κλάδους της το κρύβει μια πυκνόφυλλη μουριά,
όπου να’ναι θα κινήσει πριν ο ήλιος να φανεί, τη βαρκούλα του θα λύσει και θ’ απλώσει το πανί. Αρμενίζει όλη τη μέρα με τη βάρκα στ’ ανοιχτά κι όλο ο νους του εκεί πέρα, στο καλύβι θα πετά. Βράδυ-βράδυ θα γυρίσει -ω χαρούμενη στιγμή! και τα ψάρια θα πουλήσει -των παιδιών του το ψωμί. Μιχάλης Στασινόπουλος
«Βάρκα με πανί», π. 1925 Λύτρας Νικόλαος
http://www.maritime-museum.gr
Μήκη κουπιών:3,99 μ. και 4, 2 μ. Ως πηδάλιο: τα μεγαλύτερα διπλά κουπιά στην πρύμνη Επενδυμένο ορειχάλκινο έμβολο στην πλώρη: Μήκος: περίπου 2 μ., βάρος: περ. 200 κ. Υλικό κατασκευής (σύμφωνα με τον Θεόφραστο): Έλατο κάποιες φορές και πεύκο Η καρίνα συνήθως από βελανιδιά Αριθμός πληρώματος: 210 - 216 άντρες από τους οποίους οι 170 ερέτες ή κωπηλάτες
Το ιερό λυχνάρι της Αθηνάς βρέθηκε το 1862 μέσα στο Ερέχθειο. Το εσωτερικό σώμα του σκάφους γέμιζε με λάδι και στην πλώρη από μια οπή έβγαινε το φυτίλι, όπου έκαιγε η φλόγα.
Χάλκινο ομοίωμα μικρού μεγέθους αττικής τριήρους. Υπάρχει χαραγμένη επιγραφή περίπου 5ος αι. π.Χ., όπου αναγράφεται «ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΑθΗΝΑΣ» www.lifo.gr
Αφιέρωμα στην Αθηνά Παλλάδα, που λατρευόταν στο ανατολικό τμήμα του Ερεχθείου. Αρχαιολογικό Μουσείο Ακρόπολης
Χάλκινο έμβολο τριήρους, 0,80 μ. (γύρω στον 4ο αι. π.Χ.) Βρέθηκε στο Αρτεμίσιο και είναι το μισό του αρχικού. Δωρήθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά από τον Β. Κάλλιο. Το πιο πιθανό είναι ότι ανήκε σε τριήρη. Στο έμβολο βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό η επιθετική δύναμη της τριήρους. http://odysseus.culture.gr/h/4/gh4 30.jsp?obj_id=4551
Η Ναυμαχία Aφανισθήκαμεν εκεί στην Σαλαμίνα. Οά, οά, οά, οά, οά, οά, να λέμε. Δικά μας είναι τα Εκβάτανα, τα Σούσα, και η Περσέπολις — οι πιο ωραίοι τόποι. Τι εγυρεύαμεν εκεί στην Σαλαμίνα στόλους να κουβανούμε και να ναυμαχούμε. Τώρα θα πάμε πίσω στα Εκβάτανά μας, θα πάμε στην Περσέπολί μας, και στα Σούσα. Θα πάμε, πλην σαν πρώτα δεν θα τα χαρούμε. Οτοτοτοί, οτοτοτοί· η ναυμαχία αυτή γιατί να γένεται και ν’ απαιτείται. Οτοτοτοί, οτοτοτοί· γιατί να πρέπει να σηκωνόμεθα, να παραιτούμεν όλα, κ’ εκεί να πηαίνουμε να ναυμαχούμε αθλίως. Έτσι γιατί να είναι: μόλις κανείς έχει τα περιώνυμα Εκβάτανα, τα Σούσα και την Περσέπολιν, ευθύς αθροίζει στόλο και πηαίνει προς τους Έλληνας να ναυμαχήσει. Aν ναι βεβαίως· άλλο λόγο να μη λέμε: οτοτοτοί, οτοτοτοί, οτοτοτοί. A ναι τω όντι· τι μας μένει πια να πούμε: οά, οά, οά, οά, οά, οά.
Το ποίημα «Ναυμαχία», το έγραψε ο Καβάφης επηρεασμένος από την τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες». Τα επιφωνήματα οτοτοτοί και οά σημαίνουν αλίμονο και τα συναντούμε στο έργο του Αισχύλου, «Πέρσες».
Κωνσταντίνος Καβάφης (Οκτώβριος 1899) http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=244&cat=4
Νίκος Εγγονόπουλος “Καβάφης”
___Α___ ____Θ____ ___Η______ ___Ν____ ___Α_____ _____Ϊ__ EY___Κ__ __Ε_______ ___Σ_____ T_____Τ_ __Ρ_______ ___Ι_ ___Η_____ ____Ρ____ __Ε___ ____Ι__ ____Σ______
Ιερά αθηναϊκή τριήρης Οι κωπηλάτες ήταν ……… πολίτες Ο διοικητής της τριήρους Κατηγορία κωπηλατών Γνωστή ναυμαχία Καλογερόπουλος Νικόλαος-Αθηναϊκή τριήρης, 1955 Συμμαχία με κέντρο τη Δήλο https://paletaart.wordpress.com/2012/09/02/Καλογερό πουλος-ΝικόλαοςΟι τριήρεις ήταν καράβια …….. Κορίνθιος ναυπηγός που επινόησε (έφτιαξε) την πρώτη τριήρη Χώροι φύλαξης των πλοίων Πολύ γρήγορο (αλλιώς) Γνωστός ναύαρχος των Σπαρτιατών Αλλιώς τα πανιά Ήταν οι ζυγίτες, οι θρανίτες και οι θαλαμίτες Ο Ηρόδοτος ήταν σπουδαίος ……… Λέγονται και κωπηλάτες Μετά τα αρχαϊκά χρόνια ακολουθούν τα ……. Αρχηγός των Αθηναίων στη ναυμαχία της Σαλαμίνας
Οι τριήρεις Οι τριήρεις Ο Αμεινοκλής Ο Αμεινοκλής τριήρεις έφτιαξε τριήρεις στα τέληέφτιαξε του όγδοου αιώνα, στα τέλη του όγδοου αιώνα, στις θάλασσες κυριάρχησαν στιςτετρακόσια θάλασσες κυριάρχησαν για χρόνια. για τετρακόσια χρόνια. Ξύλα, πανιά χρειάστηκε Ξύλα, πανιά χρειάστηκε και τρεις σειρές κουπιά και τρεις σειρές κουπιά κι ο άνεμος που φύσαγε κι ο άνεμος που φύσαγε τους έδινε φτερά. τους έδινε φτερά. Τα έμβολα παρίσταναν Τα έμβολα παρίσταναν τέρατα μυθικά ή ζώα δυνατά τέρατα μυθικά ή ζώα δυνατά και οι κωπηλάτες έδιωξαν και κωπηλάτες τουςοιΠέρσες με τηέδιωξαν μια. τους Πέρσες με τη μια. Στη Σαλαμίνα μια φορά Στη Σαλαμίνα φορά δίνοντας στουςμια Έλληνες δίνοντας στους Έλληνες δόξα και χαρά. δόξα και χαρά. Μυρτώ Καπουσούζη Μυρτώ Καπουσούζη
Η ανίκητη τριήρης
κατασκευή μασκών
Την τριήρη πήραν οι Έλληνες να παν να πολεμήσουν. Σκληρούς αγώνες έδωσαν την πατρίδα να τιμήσουν. Είχε όνομα ελληνικό, γυναικείο, θεϊκό. Τη βαφτίζανε Σειρήνα, Ανδρεία, Νίκη ή Δημοκρατία. Κωπηλάτες πρώτοι άξια παλικάρια, πολεμούσαν στη θάλασσα όπως τα λιοντάρια. Κουβαλά νίκες και χαρές, ιστορίες μυθικές, για εχθρούς τόσο δυνατούς που μόλις την αντίκρισαν θαμπώθηκαν και λύγισαν. Στέλλα Παπαδοπούλου
ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΑΘΗΝΑ ΑΙΓΙΝΑ ΑΥΓΟΤΕΜΠΕΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΑΛΑΞΙΔΙ ΓΟΥΕΜΠΣΤΕΡ ΔΡΟΣΟΥΛΑ ΕΡΕΤΡΙΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΙΚΗ ΛΑΜΠΑ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΣ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΣ
Λεπτομέρεια της νηοπομπής από την τοιχογραφία της Θήρας, περίπου 1650 π.Χ.
Kρατήρας, 730-720 π.Χ.
Πλοίο χαραγμένο σε "τηγανόσχημο" σκεύος περ.2.800 π.Χ.
Γεωμετρικός κρατήρας (800-750 π.Χ.)
Μυκηναϊκός πίθος 17ος αι. π.Χ.
Μυκηναϊκό
πλοίο
Αττικό μελανόμορφο αγγείο (520 π.Χ.)
Αργοναύτες, 420-390 π.Χ. Κύλικα, Διόνυσος, (540-535) π.Χ.
(570 π.Χ.)
κρατήρας , 530 π.Χ.
Αττικό μελανόμορφο κύπελο. 520-510 π.X.
Στάμνος 480-470 π.Χ.
Αττική κύλικα, 6ος αι. π.Χ.
Αλέξης Ακριθάκης
Περσάκη Γιάννα
«Πλοίο στις Σπέτσες» Αλταμούρας Ιωάννης
Φασιανός Αλέκος «Νέος στο λιμάνι»
Γαΐτης Γιάννης «Οδυσσέας και σειρήνες»
«Πριν από την καταιγίδα» Βολανάκης Κωνσταντίνος
Βακαλό Γεώργιος «Βάρκα»
Τσίγκος Θανάσης «Βάρκα»
Μυταράς Δημήτρης «Το κόκκινο καράβι»
Αξελός Μιχαήλ «Το κόκκινο Λίμπερτυ»
Μια βαρκούλα Καράβι φορτωμένη δωδεκάσφηνο, σε σπηλιά κάθε σφήνα κι όνομα. πάει και μπαίνει. 2 1 Ποια πόλη βρίσκεται σε όλα σχεδόν τα πλοία;
3
3
6
8
Σαν σαΐτα ελαφρός, στα πελάγη Καράβι χιλιοτρύπητο ξεναγός, νερό πάγ’ όπου θέλει. στα καράβια 5 4 ουραγός.
Χιλιοκάταρτο 7 καράβι στα Πλοίο μπρος και πίσω βαθιά πάει κι ούτε ένα κύμα βαθιά κάνει. αρμενίζει. Τι είναι; 6 7 1
4
8 Γυρίζω, γυρίζω όταν φυσάει, σαν το καράβι ο αέρας με πάει.
2
5
Αργοκίνητο καράβι, κάθε χρόνο ένα ταξίδι.(αργοκίνητος- αργός) «Αυτός πάει όπως το καράβι στο λάδι». (Χίος: Για εκείνους που διαλέγουν τον σίγουρο και ασφαλή δρόμο.) Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν. Είναι καπετάνιος του γλυκού νερού. (Με μικρές δυνατότητες.) «Ένα καράβι λάδι». (Κύθηρα: ευχή για εκείνους που ασχολούνται με την έκθλιψη των ελαιών στα ελαιοτριβεία.) Έχουμε έντεκα κι η βάρκα γέρνει. Ίσα βάρκα ίσα νερά ή Ίσα καράβι, ίσα νερά ή Ίσα βάρκα, ίσα πανιά ή Ίσα βάρκα, ίσα κουπιά Δηλαδή δεν είχαμε ούτε κέρδος ούτε ζημιά ή Μας ήρθε μια η άλλη Καιρός πανιά, καιρός κουπιά. Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Μικρή τρύπα βουλιάζει μεγάλο καράβι. Μικρό καράβι παίνευε, μεγάλο καβαλίκευε. ή Μικρό καράβι παίναγε, μεγάλο καβαλίκα. (Σιγουριά) Ο καλός καραβοκύρης στην ανεμοζάλη δείχνεται. Ο καλός καραβοκύρης (ο καπετάνιος) στη φουρτούνα φαίνεται. Οι πολλές γνώμες (ή οι πολλοί καραβοκύρηδες) βουλιάζουν το καράβι. Οι πολλοί καπεταναίοι ρίχνουν έξω το καράβι. Όρθιο το φεγγάρι ξάπλα ο καραβοκύρης. Ξάπλα το φεγγάρι όρθιος ο καραβοκύρης. Θα ’χει καλό καιρό, ακύμαντη θάλασσα και το αντίθετο. Όρθιο το φεγγαράκι ξαπλωτός ο βαρκάρης. Όταν ανοίγει το καΐκι, κάθε αέρας (καιρός) φυσά. Όταν το καράβι βουλιάζει, τα ποντίκια το εγκαταλείπουν. Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα.
Ο βαρκάρης Ο βαρκάρης με τη βάρκα έκανε βαρκάδα με μια βάρκα, αλλά έμπασε νερό η βάρκα και του βράχηκε η βράκα. Με τη βάρκα του βρεγμένη και τη βράκα μουσκεμένη ορκίστηκε να μην ξαναβαρκοβραχεί ούτε να ξαναβρακομουσκευτεί.
Πέσαν έξω τα καράβια σου;
Οι μαθητές της Δ΄2 τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Κερατσινίου
Πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Πρέπει να φας μ’ έναν άνθρωπο ένα καράβι αλάτι για να τον πολυκαλογνωρίσεις. Πολλά καράβια στον γιαλό χωρίς καραβοκύρη. Πολλά καράβια φεύγουνε, πολλά λιμάνια μένουν. Σαν αστράφτει και βροντά, δέσε την βάρκα του ψαρά. Σα βουλιάει η βάρκα , τι χρειάζεται η σέσουλα; (Ότι δεν μπορεί να αποφευχτεί δε χρειάζεται η προσπάθεια.) Σα τσακουματίζουν τ' άστρα , δέσε πιο καλά τη βάρκα. (καιρός) Σε καΐκι και σε σπίτι η αθιβολή δε λείπει. Δηλ. η φιλονικία Στα ρηχά δεν πλέει το καράβι. Στην τσακισμένη βάρκα κάθε άνεμος είναι φουρτούνα. Τι ωφελεί ο καλός καραβοκύρης σαν δεν έχει καλούς ναύτες; (Καλός αρχηγός - καλοί συνεργάτες.)
Καπουσούζη Μυρτώ Κτιστάκης Ιπποκράτης Λιάπης Νικόλαος Μαρκεζίνης Παναγιώτης Μπαλωτής Παναγιώτης Μπόγδανος Μιχαήλ Νομικός Γεώργιος Παξίνο Σπυρίδων Παπαδοπούλου Στυλιανή Παπαϊωάννου Δανάη Πλάσα Ντέιβιντ Πλόκας Χρήστος
Προγάκη Ειρήνη Ρούσσος Γεώργιος Σαμαρά Νεφέλη Σανιδάς Ιωάννης Σβανιάς Ιωάννης Σιμόπουλος Ελευθέριος Τζελίλι Χρυσάνθη Τζίτζης Αναστάσιος Τουσίσογλου Σωτηρία Τσαπρούνη Φλώρα Τσιτούρη Ιωάννα Χατζηκώστα Ελένη
Μορφοποίηση – Επιμέλεια : Μελπομένη Γιαννακοπούλου
Το απελπισμένο καράβι, σε καλό λιμάνι αράζει. Το αμπέλι, θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη και το καράβι, στο γιαλό, θέλει καραβοκύρη. Το μεγάλο το καράβι θέλει και βαθιά νερά. Το παλιό καράβι κάνει νερά. Το παλιό καράβι, νερά απ’ ολούθε βάζει. Φτωχός καπετάνιος, πλούσιο ταξίδι δεν κάνει. Δηλ. Η φτωχή εργασία δεν αφήνει κέρδη. Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
Σχολικό έτος:2015-2016