20ο/56ο Δημοτικά Σχολεία Ηρακλείου Κρήτης Πρόγραμμα Ευέλικτης Ζώνης
ΜΕΙΩΝΩ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΩ ΚΙ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ. Συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί: Mηναδάκης Γιώργος, ΠΕ70 Σεργάκη Μαίρη, ΠΕ05, Μ.Δ.Ε στη Λογοτεχνία και το Θέατρο Κατροτζανάκη Μαρία, ΠΕ70 Βασιλάκη Κατερίνα, ΠΕ70
Ε,ΟΧΙ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ! Οικολογικές ιστορίες με...φαντασία από τους μαθητές της Δ’τάξης
ΗΡΑΚΛΕΙΟ σχολ.έτος 2014-15 1
1.ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ Ο κύριος Βρομίζογλου είναι γείτονας του κυρίου Πρασινίδη. Είναι πολύ διαφορετικές οικογένειες. Ο κύριος Βρομίζογλου δεν προσέχει καθόλου γιατί καταναλώνει περισσότερο πετρέλαιο από τον κύριο Πρασινίδη. Μια φορά η οικογένεια του κυρίου Πρασινίδη πήγε βόλτα με το ποδήλατο. -Ε! Κύριε Βρομίζογλου! Μη βγάζεις καυσαέρια πάνω στα μούτρα μας! -Δεν το κάνω εγώ.Το αυτοκίνητο φταίει. -Ναι; Για παίξ’του μια κλωτσιά! Πάει λοιπόν ο Βρομίζογλου δίνει στο αυτοκίνητο μια κλωτσιά και το σπάει! -Πάει δε θέλω άλλο τα αυτοκίνητα. Θέλω να προστατέψω το περιβάλλον. Κι έτσι, ο κύριος Βρομίζογλου ονομάστηκε κύριος Καθαριότης!
Ελευθερία Ξυδάκη
2
2.ΜΙΑ ΒΡΟΜΙΚΗ ΠΟΛΗ Ένα παιδί, ο Παναγιώτης έμενε σε μια βρόμικη πόλη. Οι άνθρωποι δεν έκαναν ανακύκλωση και με τα σκουπίδια βρόμιζαν το περιβάλλον. Μόνο ο Παναγιώτης δεν πετούσε σκουπίδια κάτω αλλά στον κάδο κι έλεγε συνέχεια στους ανθρώπους να μη μολύνουν το περιβάλλον. Αυτοί όμως δεν τον άκουγαν και συνέχιζαν το ίδιο βιολί. Μια μέρα στο σχολείο ο Παναγιώτης είδε κάποια παιδιά να πετάνε σκουπίδια κάτω. Αμέσως πήγε και τους είπε να μην πετάνε σκουπίδια κάτω. Τα παιδιά συτά δε συμπεριφέρονταν σωστά. Τον έριξαν κάτω και του είπαν: -Δε θα μας λες εσύ τι να κάνουμε! Αλλά μετά του ζήτησαν συγγνώμη και του είπαν: -Δε θα ξαναρίξουμε σκουπίδια κάτω. Από τότε τα παιδιά έλεγαν στους γονείς τους να μη μολύνουν το περιβάλλον και έτσι η πόλη έγινε καθαρή.
Μιχάλης Γραμματικάκης
3
3.Η ΠΟΛΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ Κάποτε υπήρχε μια πόλη που την έλεγαν ‘’Πόλη της Ανακύκλωσης’’. Την έλεγαν έτσι γιατί ολοι οι κάτοικοί της προστάτευαν το περιβάλλον. Δηλαδή, για παράδειγμα, πετούσαν όλα τα σκουπίδια στους κάδους, έκαναν ανακύκλωση και στους δρόμους δεν υπήρχε ούτε ένα σκουπίδι. Προστάτευαν πολύ τη γη στην οποία ζούσαν. Ειδικά δυο κάτοικοι της, η κυρία Χαρτούλα και ο κύριος Πλαστικούλης, που είχαν οικολογική συνείδηση, έκαναν πολύ οικονομία για να είναι όμορφη και ‘’πολύχρωμη’’ η φύση. Στην πόλη αυτή υπήρχε πάντα καλός καιρός με έναν ηλιόλουστο ήλιο. Όμως μια μέρα άρχισε να συννεφιάζει και να βρέχει. Οι κάτοικοί της επηρεάστηκαν και άρχισαν να πετάνε παντού σκουπίδια. Μόνο ο κύριος Πλαστικούλης και η κυρία Χαρτούλα δεν επηρεάστηκαν και άρχισαν να προσπαθούν να μάθουν γιατί έβρεξε. Ανακάλυψαν ότι ένας κάτοικος, κατά λάθος, είχε πετάξει κάτω ένα σκουπίδι. Η πόλη ξαφνικά άρχισε να μοιάζει με σκουπιδότοπο. Όμως ο κύριος Πλαστικούλης και η κυρία Χαρτούλα δεν τα παράτησαν. Συνέχισαν να κάνουν ανακύκλωση. Ήταν βέβαια δύσκολο γιατί ήταν μονάχα δυο και οι άλλοι κάτοικοι ήταν εκατοντάδες. Αλλά προσπαθούσαν και συνέχιζαν. Προσπαθούσαν και τη μέρα και τη νύχτα. Τη νύχτα ήταν πιο εύκολο γιατί οι κάτοικοι κοιμόνταν. Ο κύριος Πλαστικούλης και η κυρία Χαρτούλα ήταν εξαντλημένοι γιατί είχαν να κοιμηθούν πολύ καιρό. Όμως σιγά-σιγά άρχισε να βγαίνει και πάλι ο ήλιος . Οι κάτοικοι άρχισαν να ξανακάνουν και πάλι ανακύκλωση. Η χλωρίδα και η πανίδα άρχισαν να επανέρχονται. Όλοι οι κάτοικοι ήταν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι και συνέχισαν όμορφα τη ζωή τους.
Φιώνα Παπαδάκη
4
4.Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΒΑΖΟΜΕΛΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Κάποτε, ένα μικρό κοριτσάκι πήγε σε ένα μανάβικο που ζούσε μια βαζοοικογένεια με μέλι. Ήταν η βαζομελομαμά, η βαζομελομπαμπάς και ο μικρός βαζοομελογιός. Το κοριτσακι αποφάσισε να πάρει τα δυο μεγάλα βάζα με μέλι γιατί είχαν περισσότερη ποσότητα. Έτσι ο μικρούλης βαζομελογιός τους έμεινε μόνος του. Περίμενε, περίμενε, αλλά τίποτα. Μετά από πολύ καιρό, δυο βάζα με μέλι ήρθαν δίπλα στο μικρό που έμοιαζαν με τους γονείς του... Και ήταν οι ίδιοι! Ο βαζομελογιός ήταν πάρα πολύ χαρούμενος που είχε ξανά τους γονείς του. Εκείνοι του είπαν όλες τους τις περιπέτειες στο σπίτι του κοριτσιού. Η αγαπημένη του βαζομελογιού ήταν αυτή : ‘’Mια μέρα, τα δυο βάζα μέλι καθόταν άδεια στον πάγκο του σπιτιού του κοριτσιού. Όταν η μαμά είδε ότι ήταν άδεια πήγε αμέσως να τα πετάξει. Όμως δεν τα πέταξε στον κάδo ανακύκλωσης αλλά στα σκουπίδια. Τότε η κόρη της έκανε παρατήρηση και της είπε ότι στο σχολείο μαθαίνουν για το περιβάλλον, τη φύση, την ανακύκλωση και ότι πρέπει οπωσδήποτε να σώσουμε τον πλανήτη!’’
Μαρία Πλατάκη
5
5.Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Μια φορά σε ένα μέρος ζούσε ένα μικρό παιδάκι που το έλεγαν Σωτήρη. Αυτός όταν έβλεπε ένα παιδάκι να ρίχνει ένα σκουπιδάκι κάτω του έλεγε να το πετάξει στο κάδο ανακύκλωσης. Ακόμα και στο σχολείο, όταν ένα παιδάκι τελείωνε το φαγητό τού του έλεγε να το πετάξει στον κάδο. Μια μέρα είδε την πόλη να έχει σκουπίδια και είπε πως έχει μολυνθεί το περιβάλλον. Ο Σωτήρης άρχισε να κλαίει γιατί ήθελε να είναι όμορφη η πόλη. Ήθελε να την προστατεύσει. Μετά πήγε στο σπίτι, έφαγε το φαγητό του και πήγε να κοιμηθεί γιατί ήταν πάρα πολύ κουραστική μέρα για το Σωτήρη. Μετά από λίγο που ξύπνησε ο Σωτήρης τα είπε όλα στη μαμά του, την κυρία Κατερίνα. Η μαμά του τα κατάλαβε όλα και του είπε: -Θα σε βοηθήσω να τα μαζέψουμε όλα. Θα φέρω ακόμα και τους φίλους σου να μας βοηθήσουν να μαζέψουν όλα τα σκουπίδια. -Μαμά, είπε ο Σωτήρης, θα φέρεις και τις δικές σου φίλες ακόμα και τις θείες μου. Τότε μάζεψαν όλα τα σκουπίδια και ο Σωτήρης έζησε χαρούμενος που η πόλη ήταν τόσο καθαρή.
Μαρία Χειμωνάκη
6
6.Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Μια φορά κι έναν καιρό, η κυρία Σακούλα με τον άντρα της τον κύριο Σακουλάκη πήγαν μια βόλτα και ήταν χεράκι-χεράκι! Κάποια στιγμή είδαν μια πόλη που ήταν πολή ωραία. Η κυρία Σακούλα είπε στον άντρα της: -Άντρα μου, αυτή η πόλη είναι πάρα πολύ ωραία. Όχι σαν τη δικιά μας που πετάνε σκουπίδια έξω από τους κάδους. Πρέπει όλοι να κάνουμε ανακύκλωση, είπε η κυρία Σακούλα. Γρήγορα να πάμε σε όλους τα νέα. Εσύ πήγαινε στον κύριο Ονοματούλη και εγώ στην κυρία Ονοματούλα και στους υπόλοιπους. Τα είπαν σε όλους και αμέσως άρχισε δουλειά και μετά από μερικές μέρες η πόλη τους ήταν η πιο όμορφη του κόσμου!
Μαρία Ρουσάκη
7
7.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΟΥΜΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα σούπερ μάρκετ ένας κύριος αγόρασε αλουμινόχαρτο για να σκεπάσει τα κουλουράκια και φυσικά το αλουμινόχαρτο είναι από αλουμίνιο! Ο κύριος Αλουμίνης που έτσι λεγόταν το αλουμινόχαρτο ήταν πολύ χαρούμενος γιατί ο κύριος που τον αγόρασε ήταν οικολόγος. Προστάτευε το περιβάλλον, κάνοντας οικονομία στο ρεύμα και στο νερό. Αυτό άρεσε πολύ στον κύριο Αλουμίνη και ονειρευόταν πως μόλις τον χρησιμοποιήσει θα τον πετάξει στο μπλε κάδο, δηλαδή στον κάδο ανακύκλωσης, όπου θα τον πάρει το φορτηγό της ανακύκλωσης και το εργοστάσιο της θα τον ξαναφτιάξει και θα τον κάνει ένα νέο αλουμινόχαρτο. Και μόνο που το σκεφτόταν αυτό του άρεσε πάρα πολύ! Όμως η οικολογική συνείδηση του κυρίου οικολόγου λύγισε και έκανε ένα σημαντικό λάθος που θα κατέστρεφε όλη τη ζωή του κυρίου Αλουμίνη. Ο οικολόγος πέταξε το καθαρό αλουμινόχαρτο στον κάδο απορριμμάτων! Ο πλανήτης ήταν πολύ λυπημένος που ένας οικολόγος έκανε ένα τέτοιο λάθος σε ένα υλικό ανακύκλωσης. Φυσικά θα έρθει το απορριμματοφόρο και θα το πάει στο εργοστάσιο απορριμμάτων καίγοντας το υλικό της ανακύκλωσης! Ο κύριος Αλουμίνης ήταν πολύ λυπημένος. Όμως, ο κύριος οικολόγος κατάλαβε το λάθος του και πήγε με τα πόδια τρέχοντας στο εργοστάσιο απορριμμάτων περνώντας από τόπους χλωρίδας και πανίδας. Και μόλις έφτασε λαχανιασμένος είπε στους υπεύθυνους του εργοστασίου να σταματήσουν τις μηχανές για να βρει το φίλο του,τον κύριο Αλουμίνη! Τον βρήκε εύκολα γιατί τον είδε λυπημένο και με τα μούτρα κάτω. Τον πήρε και τον πέταξε στο μπλε κάδο. Τότε κατάλαβε πως η φύση είναι πολύ ευαίσθητη και πως πρέπει να προστατεύεις πολύ περισσότερο τη γη μας, ακόμα και όταν είσαι οικολόγος!
Ειρήνη Αγγελάκη
8
8.ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ Μια μέρα η κυρία Νικολακοπούλου ήθελε να φτιάξει καφέ. Πήγε να ανοίξει την καφετιέρα αλλά είχε χαλάσει. Την πήρε λοιπόν και την πήγε να την πετάξει στα σκουπίδια. Ξαφνικά μια ομάδα ανθρώπων που ήταν ντυμένοι παράξενα της λένε: -Ma τι κάνεις εκεί; -Πετάω την καφετιέρα μου στα σκουπίδια, απάτησε εκείνη. -Πήγαινε την πρώτα να δουν αν έχει πρόβλημα και μετά την πετάς. Κάνε και λίγη οικονομία καημένη! Εξάλλου, δεν την πετάς στο σωστό κάδο. Η κυρία Νικολακοπούλου πήγε την καφετιέρα στον ειδικό κι εκείνος της είπε ότι έχει χαλάσει. Πάει να την πετάξει στα σκουπίδια αλλά θυμήθηκε τα λόγια των ανθρώπων που είχε δει πριν λίγο. Μετά σκέφτηκε: -Aν δεν την πετάξω σε αυτό τον κάδο, τότε που θα την πετάξω; Ένας άνθρωπος από αυτούς που είχε συναντήσει πριν,της λέει: -Aκολούθα με... Την πήγε έξω από ένα μαγαζί που πουλούσε ηλεκτρονικά είδη. Έξω υπήρχε ένας πράσινος κάδος και την πέταξε εκεί. Έτσι, κατάλαβε που έπρεπε να πετάει το κάθε σκουπίδι.
Μαρία Παπαδάκη
9
9.Η ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ, Η ΚΥΡΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πόλη, την Εξυπνούπολη, ζουσε η κυρία Συνείδηση, μια νέα και όμορφη κοπέλα. Η κυρία Συνείδηση, εκτός από όμορφη, ήταν και οικολόγος. Ξεκίνησε να είναι οικολόγος όταν μια μέρα έμαθε από ένα παιδάκι πόσο σημαντική ήταν η ανακύκλωση για το περιβάλλον. Κι από τότε η κυρία Συνείδηση έκανε βάρδιες στους κάδους ανακύκλωσης για να μη χαλάσουν οι άνθρωποι την προστασία που προσφέρει η ανακύκλωση στο περιβάλλον. Κατάλαβε ότι η γη θα σωθεί όταν όλος ο κόσμος προσέχει και κάνει ανακύκλωση για να σώσει τον πλανήτη. Έτσι, αποφάσισε να πει σε όλο τον κόσμο για την ανακύκλωση. Για να μην τα πολυλογούμε, μέσα σε μια ώρα, όλος ο κόσμος, στην κυριολέξια, ήξερε για την ανακύκλωση. ‘Ενα μήνα μετά, τα αποτελέσματα ήταν τέλεια. Σώθηκαν τα δάση και μαζί τους τα ζώα. Ειδικά κάθε Καθαρά Δευτέρα ήταν μια ονειρική μέρα στην καταπράσινη φύση! Οι κάτοικοι έκαναν πολύ οικονομία μέσα στα σπίτια τους. Για παράδειγμα, το χαρτί το χρησιμοποιούσαν και από τις δυο πλευρές, τα βάζα τα χρσιμοποιούσαν πολλές φορές. Έτσι, όλος ο κόσμος μαζί με την κυρία Συνείδηση σας χαιρετούν! Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Αναστασία Μπιολάκη
10
10.Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΟΥΠΟΛΗ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η κυρία Οικονομία και ο κύριος Οικονόμος. Ζούσαν στην Ανακυκλωσούπολη. Όλα τα σπίτια της πόλης είχαν κάδους ανακύκλωσης. Όλη η πόλη φρόντιζε για την προστασία του περιβάλλοντος. Κάθε Σαββατοκύριακο, παιδιά και μεγάλοι φύτευαν δέντρα και λουλούδια στα καμμένα δάση. Αυτό ήταν και το πρόβλημα της πόλης. Πολλοί άνθρωποι άναβαν φωτιές. Το δεύτερο πρόβλημα της πόλης ήταν ότι σιγά-σιγά η χλωρίδα και η πανίδα της πόλης εξαφανιζόταν. Ο δήμαρχος της πόλης, ο κύριος Σκουπιδούλης, πήρε αυστηρά μέτρα. Έβαλε δασοφύλακες σε όλα τα δάση. Όποιος έβαζε φωτιά στα δάση πλήρωνε πρόστιμο 100 ευρώ και όποιος έκοβε τα δέντρα χωρίς άδεια έμπαινε φυλακή για 4 μήνες. Επίσης, το δεύτερο πρόβλημα μπορούσε να λυθεί αν οι άνθρωποι δε σκότωναν τόσα πολλά ζώα. Μια μέρα, ένας κυνηγός, ο κύριος Καδούλης, πήγε σε ένα δάσος και σκότωσε πολλά ελάφια, λύκους και αλεπούδες για να κάνει γούνες και να τις πουλήσει. Ο δήμαρχος τον έβαλε για 3 χρόνια φυλάκη. Δυστυχώς όμως τα χορταράκια που έτρωγαν τα ελάφια μεγάλωσαν και ξεράθηκαν. Τα ζώα που έτρωγε ο λύκος μεγάλωσαν και πέθαναν. Όλοι κατάλαβαν πως δεν πρέπει να πειράζουμε τα ζώα και τη φύση αλλά και ούτε να πετάμε σκουπίδια και να τη μολύνουμε γιατί ο άνθρωπος χρειάζεται τα δάση και το οξυγόνο για να ζήσει!
Ελευθερία Βακωνάκη
11
11.ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΩ ΚΙ ΕΠΙΒΙΩΝΩ Ο Μπεν, ένα μικρό παιδί, στην αρχή δεν ήξερε και δεν έκανε ανακύκλωση, πετούσε τα σκουπίδια στο δρόμο και μόλυνε τη γη και το περιβάλλον. Μια μέρα του χάλασε το ψυγείο. Πήγε να το πετάξει στον κάδο απορριμμάτων και ο γείτονας του ο κύριος Γιώργος του είπε: - Το ψυγείο το πετάμε σε ειδικούς κάδους. Από τότε άρχισε να κάνει σιγά-σιγά ανακύκλωση. Πρόσεξε πως έτσι η ζωή του έγινε καλύτερη. Αλλά μια μέρα πήγε να πετάξει κατά λάθος τα πλαστικά μπουκάλια στον κάδο. Μετά όμως σκέφτηκε πως αυτά δεν είναι σκουπίδια και τα έβαλε στο μπλε κάδο. Έτσι, η φύση έμεινε καθαρη.
Δημήτρης Παπαδάκης
12
12.ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ; Mια φορά κι έναν καιρό μια οικογένεια, η οικογένεια Μπριτζολάκη ζούσε σε μια πόλη που δεν ήξερε καθόλου τι σημαίνουν οι λέξεις: aνακύκλωση και οικολόγος. Σ’αυτή την πόλη επικρατούσε η βρομιά. Μια μέρα σ’αυτή την πόλη, ο κύριος Μπριτζολάκης πήγε να πετάξει τα σκουπίδια κάτω στο δρόμο. Όμως, ένα φως εμφανίστηκε μπροστά του και του είπε: -Θα δημιουργήσω ένα κάδο και εκεί θα πετάς τα σκουπίδια. Πήγαινε και ενημέρωσε την πόλη για τους κάδους. Μέσα σε ένα μήνα, η πόλη από μαύρη έγινε πράσινη. Πιο όμορφη. Πιο καθαρή. Πιο λαμπερή.
Γιάννης Μαρκάκης
13
13.Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Μια φορά κι έναν καιρό, η οικογένεια Οικονομία ζούσε σε μια πολύ βρόμικη πόλη. Ο κύριος Οικονόμος ξεκίνησε να πάει στην παραλία. -Τι βρόμικη παραλία είναι αυτή . Θα πάω στον υπέυθυνο. -Ω,ω,ω!! Παρακαλώ; Λέγετε; -Πού είναι ο κάδος ανακύκλωσης για να μαζέψω τα σκουπίδια της παραλίας; Α, και κάτι άλλο. Μπορώ να κρεμάσω μια ταμπέλα να λέει: ‘’KANTE ANAKYΚΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ. ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ!’’ -Α,α,α! Ε, καλά. Τότε, κάντε αυτό που θέλετε. Ο κύριος Οικονόμος άρχισε να γράφει την ταμπέλα και να μαζεύει τα σκουπίδια. Και τότε η πόλη έγινε καλύτερη.
Ελένη Βελιγραντή
14
14.Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ Ο κύριος Προστασάκιας μια φορά κι έναν καιρό ξύπνησε, σηκώθηκε από το κρεβάτι του, πλύθηκε, ντύθηκε και βγήκε έξω. Ξαφνικά είδε ένα μπλε κάδο ανακύκλωσης γεμάτο. Ο κάδος είχε απ’ έξω σκουπίδια. Τότε, ο κύριος Προστασάκιας τηλεφώνησε στο δήμαρχο και του είπε να βάλει περισσότερους κάδους για την προστασία της γης μας και του πλανήτη μας. Ο δήμαρχος του υποσχέθηκε ότι θα βάλει κι άλλους κάδους για την προστασία του περιβάλλοντος. Μια μέρα, ο κύριος Προστασάκιας ξύπνησε, έκατσε στο κρεβάτι του και είπε: -Aπό σήμερα θα κάνω οικονομία στο ρεύμα και στο νερό και έτσι θα γίνω οικολόγος και θα προστατεύω τη φύση. Έτσι κι έγινε!
Αλέξης Λάμας
15
15.Η ΜΙΚΡΗ ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια οικογένεια που έκανε πολύ ανακύκλωση, προστάτευε τη φύση και τη γη. Μια μέρα, η μικρή οικολόγος, η Μαρίνα, είδε κάποια παιδιά που πετούσαν τα σκουπίδια κάτω και τους είπε να μην τα πετάνε κάτω αλλά αυτά δε την άκουσαν και συνέχισαν να καταστρέφουν τη γη. Η μικρή οικολόγος μετά πήγε στον κάδο και τον είδε άδειο. Όλα τα σκουπίδια ήταν κάτω. Η Μαρίνα πήρε πλαστικά γάντια, τα μάζεψε, τα πέταξε στον κάδο μαζί με τα γάντια και μετά έκλεισε τον κάδο. Έπειτα, η μικρή οικολόγος Μαρίνα, καθάρισε το σχολείο από τα πολλά απορρίμματα και έτσι έμεινε καθαρό και λαμπερό για πάντα.
Στέλλα Γιαννακάκη
16
16.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΟΥΚΑΛΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΨΑΧΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΔΟ ΤΟΥ Μια μέρα, μια ωραία κυρία, η κυρία Κατερίνα βγήκε από το σπίτι της για να πετάξει τα σκουπίδια της. Επειδή όμως ο κάδος ήταν μακριά, βρήκε μια γωνιά και τα πέταξε. Δεν ήξερε πως τα πλαστικά μπουκάλια που πέταξε θέλουν 450 χρόνια για να διαλυθούν. Τα μπουκάλια άρχισαν να σπρώχνουν τη σακούλα για να βγούνε έξω και να πάνε στον κάδο ανακύκλωσης. Τα κατάφεραν. Πρώτος-πρώτος ο κύριος Μπούκαλος και ακολούθησαν και τα άλλα μπουκάλια. Δεν πρόλαβαν να κυλήσουν καλά-καλά και ένα χαρτί τσαλακωμένο και πατημένο από τις ρόδες των αυτοκινήτων φωνάζει: -Ελάτε να με πάρετε! Δεν μπορώ άλλο εδώ! Τα μπουκάλια αποφάσισαν να την πάρουν. Την έλεγαν κυρία Χαρτουλίτσα. Ξεκίνησαν και λίγο πιο κάτω βλέπουν ένα άδειο κουτί από τσιγάρα. Το πήραν και αυτό. Στο τέλος είδαν και μια μπαταρία. -Μα τι ασυνείδητοι άνθρωποι. Δεν προσέχουν τη γη τους. Έφτασαν όλοι μαζί στον κάδο. Μπήκαν πρώτα στο γκρι κάδο αλλά δεν τους ήθελαν! -Φύγετε! Δεν είστε εδώ. Έτρεξαν κακήν κακώς και μπήκαν στο μπλε κάδο. -Δεν είσαι εδώ φώναξαν στη μπαταρία. Πήγαινε στον άλλο με τις μπαταρίες. Φεύγει η μπαταρία και πάει στον διπλανό. Σε λίγο ήρθε το ειδικό σκουπιδιάρικο. Τους περιμένει ένα μεγάλο ταξίδι...
Αθηνά Κουναλάκη
17
17.ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δυο κορίτσια, η Αγγελική και η Ειρήνη. Ήταν πολύ καλά παιδιά αλλά δεν έκαναν ανακύκλωση και σπαταλούσαν την ηλεκτρική ενέργεια και το νερό. Επίσης πετούσαν κάτω όλα τα σκουπίδια τους. Μια μέρα όμως καθώς έπαιζαν στο πάρκο κατάλαβαν πως κάποιος τους παρακολουθούσε. Στο πάρκο δεν ήταν κανείς και έτσι συνέχισαν το παιχνίδι τους. Όμως, ξαφνικά ακούστηκε μια ψιλή, θυμωμένη φωνούλα. -Κορίτσια, ελάτε εδώ τώρα. -Ποιος είσαι; Aπάντησαν εκείνα. Eίμαι ο κύριος Σκουπίδης, ο κάδος ανακύκλωσηςτου πάρκου και είμαι πολύ θυμωμένος μαζί σας. Πετάτε παντού σκουπίδια! Δεν έχετε οικολογική συνείδηση! Γι’ αυτό θα έρθετε μαζί μου για να σας δείξω τι κάνετε εσείς και κάποιοι άλλοι άνθρωποι. Ο κύριος Σκουπίδης πήγε τα κορίτσια σε καμένα δάση που είχαν πάρει φωτιά από τσιγάρα, σε εργοστάσια που δεν είχαν βάλει φίλτρα στις καμινάδες και σε άλλα μολυσμένα μέρη. Τότε κατάλαβαν πως αυτό που έκαναν τόσα χρόνια δεν ήταν σωστό και απέκτησαν οικολογική συνείδηση. Ο κάδος τους εξήγησε πολλά πράγματα για την ανακύκλωση και την εξοικονόμηση ενέργειας. Από τότε τα κορίτσια δε μόλυναν το περιβάλλον. Έκαναν οικονομία στο νερό και στο ηλεκτρικό ρεύμα και μάζευαν τα σκουπίδια.
Άννα Θαλασσινού
18
18.Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ Μια μέρα η κυρία Μελένια πήγε να πετάξει τα σκουπίδια στον κάδο ανακύκλωσης. Όμως, τα ανακυκλώσιμα τα έβαλε στον πράσινο κάδο, δηλαδή στα σκουπίδια, όχι στο μπλε κάδο που είναι της ανακύκλωσης. Ένας κύριος, που τον λένε Καθαριάκια, της είπε ότι με αυτό που κάνει θα μολύνει το περιβάλλον και θα έχουμε βρόμικη γη. Αυτή του γύρισε την πλάτη και έφυγε. Την άλλη μέρα, ο κύριος Καθαριάκιας πήγε σε ένα δάσος για να μαζέψει σκουπίδια. Εκεί είδε την κυρία Μελένια να πετάει σκουπίδια στο δάσος. Ο κύριος Καθαριάκιας. Θύμωσε γιατί κάθε πρωί μάζευε τα σκουπίδια που είχε πετάξει αυτή. -Μα τι κάνεις;;; Εγώ μαζεύω τα σκουπίδια κι εσύ τα πετάς; -Ε, τότε να μην τα μαζεύεις. -Μα τι κουταμάρες λες; Πρέπει να τα μαζεύω γιατί κάνει καλό στον πλανήτη μας. Κατάλαβες γιατί τα μαζεύω; -Eντάξει. Πετάω κάποια σκουπιδάκια. Σιγά!!! -Θα σου πω μια ιστορία, αλλά πρέπει να με ακούσεις προσεκτικά. -Εντάξει. Λέγε. -Μια φορά είχα πάει σε ένα δάσος για να κάνω πικ-νικ και ήταν εκεί και μια άλλη οικογένεια. Εγώ έφαγα, πήρα τα σκουπιδάκια μου τα πέταξα στον κάδο και ετοίμασα τα πράγματα μου για να φύγω. Η οικογένεια αυτή έφαγε και μετά έφτιαξαν τα πράγματα τους και ήταν έτοιμοι να φύγουν. Μια στιγμή είδα πως δεν είχαν πετάξει τα σκουπίδια τους. Τους είπα πως πρέπει να τα πετάξουν στον κάδο. Αυτοί το έκαναν, αλλά δεν ήξεραν γιατί το έκαναν αυτό. -Και τώρα ούτε εσύ ξέρεις. -Ναι. Μπορείς να μου πεις; -Φυσικά μπορώ να σου πω. Πετάμε τα σκουπίδια σε πράσινους κάδους ενώ τα ανακυκλώσιμα στους μπλε κάδους. -Πω, πω!!! Πόσα πράγματα έμαθα σήμερα. -Ναι και δεν πρέπει να τα ξεχάσεις ποτέ. -Και βέβαια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ!
Χαρά Παρασύρη
19
19.Ο ΑΝΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ Η ιστορία μας ξεκινά στις 5 Ιουνίου. Ενώ ο Ανοικολογικός κοιμόταν στο κρεβάτι του ξύπνησε ξαφνικά με νεύρα. -Αχ, μουρμούρισε. Είναι η μέρα του περιβάλλοντος. Μισώ το περιβάλλον και πέταξε κάτω το χαρτάκι από το ημερολόγιο. -Ανοικολογικέ, πόσες φορές σου έχω πει να μην πετάς κάτω τα χαρτιά; Του είπε η μαμά του. Ο Ανοικολογικός δεν άκουγε τη μαμά του και ήπιε το γάλα του σε ποτήρι μιας χρήσεως. -Ανοικολογικέ, πόσες φορές σου έχω πει να μην πίνεις το γάλα σου σε ποτήρι μιας χρήσεως; Και πάλι ο Ανοικολογικός δεν άκουσε τη μαμά του και όταν είδε ότι μια μπλούζα του είχε μικρύνει την πέταξε στα σκουπίδια. -Ανοικολογικέ, πόσες φορές σου έχω πει ότι δεν πετάμε τις μπλούζες στα σκουπίδια; -Ω, μα πια!! Φώναξε ο Ανοικολογικός. Ως πότε θα μου λες τι να μην κάνω; -Μέχρι να αποκτήσεις οικολογική συνείδηση, άντε πήγαινε να φτιάξεις τα μαλλιά να πάμε στο σχολείο. Ο Ανοικολογικός έφτιαξε τα μαλλιά βάζοντας λακ αντί για ζελέ. -Ανοικολογικέ, πόσες φορές σου έχω πει να μη βάζεις λακ. Α! Τι βλέπω! Έβαλες το κολατσιό σου σε αλουμινόχαρτο. Σταμάτα να βάζεις το φαγητό σου σε αλουμινόχαρτο. -Σταμάτα να μου λες τι να μην κάνω. Η μέρα του περιβάλλοντος. Άλλο ένα πράγμα να σου χαλάσει τη διάθεση την πιο ζεστή εποχή του χρόνου. -Να αποκτήσεις αγάπη για το περιβάλλον όταν γυρίσεις σπίτι, είπε η μαμά. -Σιγά, είπε ο Ανοικολογικός και έφυγε για το σχολείο. Ο Ανοικολογικός πέρασε τη βρομερή γειτονιά του κι έφτασε στο σχολείο του. Στο σχολείο του έσβηνε πολύ με τη γόμα. -Στοπ! Φώναξε ένας συμμαθητής του. Κάνεις κακό στον πλανήτη μας τη γη. -Αυτό θέλω κι εγώ. Μισώ τη γη. -Ηρεμήστε! Φώναξε η δασκάλα. Ο Ανοοικολογικός δε σταμάτησε να μισεί τη γη. Μα το βράδυ τον επισκέφθηκε το περιβάλλον και του είπε ότι δεν θα το μισούσε για πάντα. Μετά τον επισκέφθηκε η φύση και του έδειξε ότι οι ενέργειές του βλάπτουν τη χλωρίδα και την πανίδα. Και τέλος, η Ανακύκλωση του έδειξε ότι αν συνεχίσει έτσι όλοι θα αρρωστήσουν. Έτσι, ο Ανοικολογικός άλλαξε και η Φύση αλλά και όλοι οι άλλοι χάρηκαν...
Μαρίνος Σαντιξής
20
20.Ο ΑΔΕΙΟΣ ΚΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΟΥΠΙΔΕΝΙΑ ΑΥΛΗ Ο κύριος Κάδος ζει σε μια αυλή γεμάτη σκουπίδια. Οι ιδιοκτήτες δε σκέπτονταν καθόλου το περιβάλλον. Μια μέρα ο κύριος Κάδος δεν άντεχε πια τόσα σκουπίδια να χαλούν τη φύση και να μη μπαίνουν σε αυτόν. Έτσι, είπε στη φίλη του την κυρία Ανακύκλωση να μιλήσει στους ιδιοκτήτες του σπιτιού γι’αυτό το θέμα. Όταν μπήκε μέσα στο σπίτι δεν είδε την οικογένεια. Μάλλον κοιμόταν. Αποφάσισε τότε να καθαρίσει όλα τα σκουπίδια από την αυλή του σπιτιού. Το πρωί, τα παιδιά της οικογένειας πήγαν στο σχολείο και μόλις είδαν την αυλή τους τόσο καθαρή ενθουσιάστηκαν πολύ που αποφάσισαν να βρουν ποιος τους είχε καθαρίσει την αυλή. Τελικά, αποφάσισαν να ρωτήσουν όλη τη γειτονιά. Κανείς όμως δεν τους απάντησε ‘’ναι’’. Μέχρι που ρώτησαν την κυρία Ανακύκλωση και εκείνη τους είπε να κάνουν ανακύκλωση και να μην πετούν τας σκουπίδια κάτω αλλά μόνο στον κάδο. Έτσι, η οικογένεια από εκείνη τη μέρα είχε μια καθαρή και όμορφη αυλή.
Χριστίνα Τσάμπου
21
21.ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ Μια φορά κι έναν καιρό μέσα σε ένα σπίτι ασυνείδητων ανθρώπων ζούσε ένα μπουκάλι, η κυρία Πλαστικούλα. Ήταν τόσο καλή μπουκαλίνα και είχε κάνει και φίλους, τον κύριο Κουτάκη και τη κυρία Μαρμελαδίτσα. Μια μέρα λοιπόν οι ασυνείδητοι άνθρωποι του σπιτιού πέταξαν όλα τα φιλαράκια στα σκουπίδια. Δεν μπορούσαν να το αντέξουν αυτό. Βρομούσε πάρα πολύ εκεί μέσα. Όμως, θα έκαναν υπομονή. Ήταν μόνο ένα βράδυ. Τα χαράματα ήρθε το φορτηγό ήρθε το φορτηγό της ανακύκλωσης, μα πήρε μόνο τα ανακυκλώσιμα από το μπλε κάδο. Μετά ήρθε λίγο καθυστερημένα και το φορτηγό των σκουπιδιών και τα πήρε. Περίμεναν εκεί μια ώρα για να φτάσουν στο εργοστάσιο των σκουπιδιών. Μόλις οι άντρες άρχισαν να αδειάζουν τα σκουπίδια στο χώμα, τα φιλαράκια με ένα μεγάλο πήδο βρέθηκαν πάνω από τον πλανήτη γη! Τα είδαν όλα εκεί πάνω! Πέταξαν μέχρι τον πλανήτη Άρη όπου βρήκαν μια οικογένεια εξωγήινων. Αποφάσισαν να μείνουν μαζί τους για να υπενθυμίζουν στους μικρούς εξωγήινους να κάνουν ανακύκλωση!
Αγγελικη Καρμίρη
22
22.Η ΚΥΡΙΑ ΒΡΟΜΑΚΗ...ΚΑΘΑΡΟΥΛΑ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κυρία, η κυρία Βρομάκη. Μια μέρα της χάλασε η πρέσα για τα μαλλιά. Πήγε να την πετάξει στον κάδο απορριμμάτων. Ένας μικρός οικολόγος που περνούσε από εκεί με το ποδήλατό του, της είπε: -Συγγνώμη, κυρία. Τι κάνετε εκεί; -Πετάω τη χαλασμένη πρέσα για τα μαλλιά. -Μα την πετάτε σε λάθος κάδο. Αυτός είναι κάδος για τα σκουπίδια, έτσι κάνετε κακό στη χλωρίδα και στην πανίδα του πλανήτη μας. -Σκουπίδι είναι κι αυτή αφού χάλασε! -Πρέπει να την πετάξετε σε ειδικό κάδο ανακύκλωσης. Η κυρία ετοιμάζεται να την πετάξει στο μπλε κάδο. -Πάλι σε λάθος κάδο την πετάτε. Αυτός είναι κάδος για γυαλί, πλαστικό, χαρτί και αλουμίνιο. -Μα σε ποιο κάδο θα πρέπει να την πετάξω επιτέλους; -Na πάτε σε ένα κατάστημα που πουλάει ηλεκτρικές συσκευές. Απ’εξω έχει ένα πράσινο κάδο ηλεκτρικών συσκευών. Εκεί ρίχνουμε τις χαλασμένες συσκευές. -Εντάξει από δω και πέρα θα κάνω ανακύκλωση και θα προστατεύω το περιβάλλον. Έτσι, από εκείνη τη στιγμή, η κυρία Βρομάκη έγινε κυρία Καθαρούλα και...οικολόγος!
Ζαχαρίας Καρκανάκης
23
23.ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πολύ μακρινή περιοχή του πλανήτη, υπήρχε μια μικρή άσχημη πόλη που οι κάτοικοι της για να βγουν από το σπίτι φορούσαν μάσκες οξυγόνου, γιατί ο αέρας ήταν τόσο μολυσμένος που όποιος τον ανέπνεε λιποθυμούσε. Μια μέρα η δήμαρχος της ‘’Βρομούπολης’’ αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνει κάτι για να καθαρίσει την πόλη και να την κάνει ξανά όμορφη. Πήγε πρώτα να βρει τους επιστήμονες της πόλης για να της πουν τι να κάνει, αλλά της είπαν ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα, γιατί όλα πια έχουν καταστραφεί. Η δήμαρχος πήγε μετά και βρήκε έναν άνθρωπο που όλοι έλεγαν ότι ήταν ο πιο περίεργος επιστήμονας του κόσμου. Η δήμαρχος στην αρχή φοβόταν να πάει γιατί όλοι έλεγαν ότι ήταν λίγο απότομος με τους άλλους ανθρώπους. Αλλά, παρόλα αυτά πήγε. Όταν την είδε ο κύριος Τρελώνης, έτσι έλεγαν τον επιστήμονα, δε χάρηκε καθόλου. Αντίθετα, έδειξε να θυμώνει πολύ! Όταν όμως άκουσε τι ήθελε από εκείνον η κυρία Μαριάννα Καθαρισμού, η δήμαρχος δηλαδή, έβαλε τα γέλια και της είπε ότι είναι πια πολύ άργα. Η κυρία Καθαρισμού δεν το έβαλε όμως κάτω και του είπε ότι μόνο αυτός να βοηθήσει την πόλη τους. Τότε ο Τρελώνης σκέφτηκε για αρκετή ώρα και μετά απάντησε στη δήμαρχο: -Oι μόνοι που μπορούν να σώσουν την πόλη είναι τα παιδιά αν αυτά μάθουν να ανακυκλώνουν, να μη σπαταλάνε το νερό, να μην πετάνε σκουπίδια, να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ,τότε η πόλη μπορεί να αλλάξει γιατί τα παιδιά θα αναγκάσουν και τους γονείς τους να προσέχουν. Η δήμαρχος αναφώνησε: -Μα αυτό είναι μια υπέροχη ιδέα! Από την άλλη μέρα κιόλας σε όλα τα σχολεία άρχισαν να γίνονται μαθήματα οικολογίας και ανακύκλωσης, αλλά παράλληλα τα σαββατοκύριακα τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους καθάριζαν την πόλη από τα σκουπίδια. Η αλήθεια είναι ότι έπρεπε όλοι να δουλέψουν όλοι πάρα πολύ για να τα καταφέρουν καθώς επίσης, θα έπρεπε να έχουν και πολλή υπομονή. Μετά από δυο χρόνια σκληρής προσπάθειας η πόλη είχε πια αλλάξει και η δήμαρχος μια ηλιόλουστη Κυριακή κάλεσε όλους τους κατοίκους στο μεγάλο και πεντακάθαρο πια πάρκο της πόλης να γιορτάσουν την Άνοιξη, αλλά κυρίως να γιορτάσουν την τεράστια αλλαγή της πόλης τους. Εκείνη τη μέρα θα βάφτιζαν ξανά την πόλη και θα της έδιναν το όνομα ‘’Καθαρούπολη’’!
Εύα Μηναδάκη
24
24.Ο ΜΗΝΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΕΝΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ Σε μια πόλη, την Κακούπολη ζούσαν 7.000 άνθρωποι και μέσα σε αυτούς ζουν δυο συγκάτοικοι. Τον ένα από αυτούς τον έλεγαν Δενανακύκλωση και τον άλλο Μηνανακύκλωση. Και οι δυο μάζευαν πολλά πλαστικά και γυαλιά και δεν τους έφτανε αυτό, τα πετούσαν και όπου έβρισκαν. Μια Κυριακή, που γίνονταν εκλογές, είχαν βάλει και οι δυο υποψηφιότητα. Ο ένας για δήμαρχος και ο άλλος για αντιδήμαρχος. Υποσχέθηκαν στους συμπολίτες τους ότι κανείς δε θα τους έλεγε πια ότι πρέπει να κάνουν ανακύκλωση. Πολλοί ήταν αυτοί που τους ψήφισαν κι έτσι ο Μηνανακύκλωσης έγινε δήμαρχος και ο Δενανακύκλωσης αντιδήμαρχος. Μόλις εκλέχθηκαν, διέταξαν να μαζευτούν όλοι οι κάδοι ανακύκλωσης κι οι πολίτες θα μπορούσαν να πετούν όπου ήθελαν τα πλαστικά, τα γυαλιά και τα αλουμίνια. Έτσι, σύντομα, η πόλη γέμισε με μπουκάλια, κουτάκια , συσκευές χαλασμένες κι όχι μόνο έχασε την ομορφιά της αλλά είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνα βρόμικη. Τότε, ο Μηνανακύκλωσης πήγε στη γειτονική πόλη, που φημιζόταν για την καθαριότητά της, και συνάντησε το δήμαρχο της πόλης αυτής. Τον ρώτησε τι μπορεί να κάνει για να καθαρίσει και να γίνει πιο όμορφη και η Κακούπολη. Ο γείτονας δήμαρχος του είπε ότι η μόνη λύση ήταν να αρχίσουν αμέσως την ανακύκλωση. Ο Μηνανακύκλωσης κατάλαβε το λάθος του και γυρνώντας στην πόλη του μίλησε στο Δενανακύκλωση. Αποφάσισαν να γεμίσουν γρήγορα την πόλη τους με κάδους ανακύκλωσης και να πουν στους πολίτες ότι όποιος δεν ανακυκλώνει θα τιμωρείται. Η Κακούπολη άρχισε να αλλάζει προς το καλύτερο και σύντομα οι κάτοικοι ζήτησαν να αλλάξει το όνομα της πόλης τους. Έτσι λοιπον η Κακούπολη έγινε... Ανακυκλούπολη!
Μάνος Ρογδάκης
25
25.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΡΙΧΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ Ο δήμαρχος κύριος Τρίχας τις τελευταίες μέρες έβλεπε πως υπήρχε ένα πρόβλημα στο περιβάλλον. Ο πλανήτης ήταν γεμάτος σκουπίδια. Όσους πιο πολλούς κάδους έβαζε ο δήμαρχος τόσα πιο πολλά σκουπίδια μαζεύονταν. Ο δήμαρχος σκεφτόταν πολλές μέρες τι να κάνει. Μια μέρα κάλεσε όλους τους ανθρώπους στην αυλή του δημαρχείου και τους είπε: -Γυναίκες, άνδρες και παιδιά, έχετε μήπως παρατηρήσει πως οι δρόμοι είναι βρόμικοι επειδή πετάτε τα σκουπίδια και δεν κάνετε ανακύκλωση; Οι άνθρωποι απάντησαν: -Όχι! Ο δήμαρχος τότε είπε: -Όμως από εδώ και πέρα, πρέπει να κάνετε ανακύκλωση και να πετάτε τα σκουπίδια στους κάδους για να μην αντιμετωπίζουμε αυτό το πρόβλημα. Από εκέινη την ημέρα, οι άνθρωποι άρχισαν να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους και να κάνουν οικονομία. Από τότε λύθηκε το πρόβλημα των σκουπιδιών.
Ειρήνη Βασιλάκη
26
26.Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΡΟΚΑΤΣΟΥΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Μια φορά κι έναν καιρό ο Αντώνης Γεροκατσούνας ζούσε σε μια μεγάλη πόλη, την Σκουπιδούπολη. Οι κάτοικοι της πόλης πετούσαν τα σκουπίδια όπου να ‘ναι και η πόλη ήταν όλο βρομιές. Ο Αντώνης Γεροκατσούνας με την οικογένειά του ήταν οι μόνοι που έκαναν ανακύκλωση. Μια μέρα, κάποια παιδιά είδαν τον Αντώνη Γεροκατσούνα να μαζεύει κάτι σκουπίδια που είχαν πετάξει κάποια παιδιά και τον ρώτησαν: -Tι κάνετε εκεί κύριε Γεροκατσούνα; Tότε, ο κύριος Γεροκατσούνας είπε στα παιδιά ότι κάνει ανακύκλωση και τους εξήγησε τι είναι αυτό. Τα παιδιά έτρεξαν αμέσως στο δήμαρχο της πόλης και του μίλησαν για την ανακύκλωση και τότε αμέσως ο δήμαρχος πήγε και τα έβγαλε στα κανάλια. Εκεί τα παιδιά είπαν τι είναι η ανακύκλωση και έτσι όλοι οι άνθρωποι άρχισαν να κάνουν και αυτοί ανακύκλωση. Από τότε η πόλη έγινε από μάυρη άσπρη και ονομάστηκε Ομορφούπολη.
Μηνάς Τζανής
27
27.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΚΟΥΠΙΔΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ Ένα ωραίο πρωινό, ο κύριος Σκουπίδακας ξύπνησε και κοίταξε από το παράθυρό του. Η Βρομούπολη ήταν γεμάτη σκουπίδια. -Μα υπάρχει πιο βρόμικη πόλη από αυτή εδώ; Αν υπάρχει να μου τρυπήσετε τη μύτη, είπε. Κατέβηκε και ήπιε τον καφέ του. Ύστερα πήγε στη δουλειά του. Στο δρόμο σκεφτόταν αν υπάρχει τρόπος να καθαριστεί η πόλη του. Όταν έφτασε, πάρκαρε το αυτοκίνητο και λίγο πριν μπει στο εργοστάσιο που δούλευε άκουσε μια φωνή: -E, εσύ χοντρέ κύριε με τη γραβάτα! -Ποιος με κορόιδεψε; -Εγώ, είμαι ένα δέντρο εδώ. -Α, και γιατί με κοροιδεψες; -Για να με προσέξεις. -Τέλοσπάντων, τι θέλεις; -Θέλω να σου μιλήσω για την ανακύκλωση. Είναι ένας τρόπος για να καθαριστεί η Βρομούπολη. -Α, σας παρακαλώ κύριε Δέντρο, μη μου λέτε ανοησίες. Σίγουρα δεν υπάρχει τρόπος για να βρεθεί λύση στην καθαριότητα της πόλης μας και τώρα γειά γιατί έχω δουλειά. -Καλά, τελείωσε τη δουλειά σου και θα σε περιμένω εδώ. ΄Ετσι, ο κύριος Σκουπίδακας πήγε να δουλέψει. Όταν σχόλασε πήγε να βρει το δέντρο. -Ακούω λοιπόν, τι έχεις να μου πεις. -Ξέρεις έχω βρει τον κατάλληλο τρόπο για να καθαριστεί η πόλη -Και ποιος είναι αυτός; -Eίναι η ανακύκλωση. Η ανακύκλωση είναι η επαναχρησιμοποίηση των σκουπιδιών. Α, έκανα ένα λάθος. Όχι σκουπίδια αλλά συσκευασίες. Ποτέ δεν πετάμε σκουπίδια στην ανακύκλωση. Πετάμε μόνο χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, πλαστικό, λευκοσίδηρο. -Και σε ποιους κάδους τα πετάμε; -Στους μπλε. Δεν πρέπει ποτέ να πετάμε ανακυκλώσιμες συσκευασίες στους κάδους σκουπιδιών. Αν κάνουμε ανακύκλωση, τα σκουπίδια θα μειωθούν και η Βρομούπολη θα είναι καθαρή. -Α, τότε όλοι οι πολίτες πρέπει να το κάνουν και ξέρω κι εγώ τι να κάνω. Γεια χαρά! Το επόμενο πρωινό, ο κύριος Σκουπίδακας πήγε τον κύριο δήμαρχο Βρομάρα και του τα είπε όλα. Τότε ο δήμαρχος έβγαλε νόμους για να γίνεται
28
ανακύκλωση. Σύντομα, όλοι οι πολίτες το έκαναν. Έτσι η Βρομούπολη έγινε Καθαρούπολη!
Δημήτρης Κοτσαρίδης
29