Dimpnazine - Nr. 3 by HOSPIzine

GRATIS Lifestyle magazine N° 3 | 2021

“WE BEREIDEN PATIËNTEN VOOR OP HET LEVEN NA REVALIDATIE”

Reportage

Reizen

Smakelijk

Reportage

De nieuwe revalidatietuin

Op reis in eigen land

De wereld van thee

Chris Willemsen over zijn intense revalidatie

Het beste bed voor uw rug 60 dagenf op proe

eden? Niet tevr ug! Geld ter

MAAK TIJD VOOR MENTALE REVALIDATIE Dit is het eerste Dimpnazine in veel te lange tijd.... Covid speelde ons parten natuurlijk. De wereld is veranderd sinds de vorige editie. Toen kon iedereen nog een magazine lezen en daarna doorgeven. Nu vragen we ons vanachter ons mondmasker af of onze ‘boekjes’ niet besmet zijn. Neem je Dimpnazine dus zeker mee naar huis als je dit aan het lezen bent, laat het niet liggen in het ziekenhuis. Er is veel veranderd, en dan bedoel ik niet alleen corona. Ziekenhuis Geel stapte over naar een nieuw digitaal patiëntendossier en de samenwerking in het netwerk van Kempense ziekenhuizen werd enorm uitgebouwd. We lanceerden ook het project van de revalidatietuin waarover je verder in dit magazine meer kan lezen. Een tuin om te revalideren, dat klinkt eigenlijk ongelooflijk logisch. Toch konden we dit enkel realiseren door de samenwerking met de firma Spronken Orthopedie én dankzij de giften van heel wat individuele patiënten en sympathisanten. De overheid financiert zo’n projecten helaas niet. Daarom doen we een beroep op filantropie via de vzw Dimpnafonds.

DIMPNAZINE | JAARGANG 2 | NR. 3

Na Covid-19 hebben we trouwens allemaal een beetje nood aan revalideren. Niet in het minst mentaal. Dat mogen we niet uit het oog verliezen. Zowel zorgverstrekkers samen met patiënten (en omgekeerd) als patiënten of zorgverstrekkers onder elkaar. We moeten allemaal nog wat afstand bewaren, maar een schouderklopje van tijd tot tijd kan alvast wonderen doen. Laat ons daar allemaal mee beginnen. Dat kleine complimentje, die extra glimlach of die ‘dankjewel’ als surplus. Het is een kleine inspanning die misschien wel wonderen doet voor onze mentale revalidatie. Veel leesgenot! Jan Flament CEO

Dimpnazine is een uitgave van HospiZine / Crossmark v.u. Mario Eggermont Rijmenamseweg 21, 2820 Bonheiden

Redactie Jan Flament, Josti Gadeyne, Hilde Pauwels, Ann Van Hulle

Administratie & adverteren ad@dimpnazine.be - 015 52 80 60 www.dimpnazine.be

Coördinatie & vormgeving Crossmark - Jasper Van den Eijnde & Sanne Van Oudendijck

Contact Ziekenhuis Geel J.B. Stessensstraat 2, 2440 Geel 014 57 77 77 info@ziekenhuisgeel.be Contacteer de redactie: communicatie@ziekenhuisgeel.be

Copyright Het overnemen van teksten en inhoud uit dit nummer is slechts toegestaan na uitdrukkelijke toestemming van de uitgever.

N˚3 | 2021

IN DEZE EDITIE 3 | Maak tijd voor mentale revalidatie

Edito

Onderweg

Interview

Jaarverslag

Aankondiging

Cultuur

Reportage

32 | “Het is leuker om te oefenen in een groene omgeving” Reportage 34 | “Ik was blij een aalscholver te zien” 37 | Onze boeken top 4

Reportage

Cultuur

38 | “Het drinken van pure, losse thee is vaak een ontdekking” Smakelijk 44 | “Voor mij is dit pure ontspanning”

Interview

48 | Hoe bereik je het ziekenhuis?

Praktisch

24 30

N˚3 | 2021

“WE BEREIDEN PATIËNTEN VOOR OP HET LEVEN NA REVALIDATIE” REPORTAGE

ZIEKENHUIS GEEL OPENDE OP 15 JULI OFFICIEEL DE

REVALIDATIETUIN. HET IS EEN GEDROOMDE PLEK VOOR WIE REVALIDEERT EN VOOR THERAPEUTEN, OMDAT OEFENEN ER KAN IN EEN REALISTISCHE OMGEVING. ZIEKENHUIS GEEL BEVESTIGT HIERMEE ZIJN KENMERKENDE WARME AANPAK DIE EEN RE-INTEGRATIE GEMAKKELIJKER MAAKT.

N˚3 | 2021

Het idee van een revalidatietuin speelde al langer door het hoofd van Veronique Luyten. Ze is ergotherapeute, kinesitherapeute en adjunct-diensthoofd van het revalidatiecentrum in Geel. Toen ze er in 1996 stage liep, leerde ze een MS-patiënte met een driewieler opnieuw fietsen. Dat deed ze buiten, in het stukje groen vlakbij. De patiënte was heel blij, omdat het haar onder meer de mogelijkheid gaf om weer met haar kinderen te gaan fietsen. Het werken in een omgeving die de patiënte elke dag zou ervaren, was een enorme meerwaarde en liet Veronique niet meer los. “Toen was er vooral een financiële hinderpaal. Ik wilde immers in een realistische setting uitdagingen zoals een helling, trappen en verschillende soorten ondergrond integreren. Dat is ook de werkelijkheid waarmee onze patiënten moeten leren omgaan.”

DROOM REALISEREN Veronique stond niet alleen met haar idee. “Het leefde bij alle therapeuten. We gingen sowieso voor oefeningen geregeld naar buiten of namen de trappen en gangen van het ziekenhuis als training. Alle mogelijke verschillende paadjes en opstapjes die we vonden, waren zinvol en probeerden we samen met onze patiënten uit.” Ook CEO Jan Flament was gewonnen voor een aangelegde revalidatietuin. “We zijn de directie heel dankbaar, omdat ze oor had voor onze droom om de bestaande tuin om te vormen tot een revalidatietuin”, zegt Veronique. “Het grote pluspunt van de nieuwe tuin is dat alles nu gecentraliseerd is, en veel functioneler is. Je vindt er verschillende paden met ondergronden zoals kiezels, los zand, boomschors en kasseien. De tuin ligt bovendien dichtbij het revalidatiecentrum, wat handig is.” Het project kwam echt in een stroomversnelling toen de firma Spronken Orthopedie, één van de grootste orthopedische bedrijven in Vlaanderen, een flinke duit in het zakje deed. Met hun financiële steun werd het startsein

gegeven. Ook belangrijk zijn de giften via het Dimpnafonds. De vele schenkers en partners maken het mee mogelijk om het project te realiseren. Nog altijd is een financiële bijdrage nodig om aangepast materiaal aan te kopen.

REALISTISCHE CONTEXT De aanleg van de revalidatietuin is doordacht. “Therapeuten legden hun ideeën en ervaringen samen. Ook patiënten gaven tips en zorgden voor inspiratie. Met al deze input gingen het architectenbureau en de tuinaannemer aan de slag om er een mooi geheel van te maken”, zegt Veronique. In het revalidatiecentrum en het ziekenhuis is de vloer heel effen, maar in de buitenwereld is dat niet zo. Voetpaden zijn niet altijd vlak, soms is de opstap behoorlijk hoog. Als het pas heeft geregend, kan het wegdek glibberig aanvoelen. “Het is

voor patiënten op de afdeling Sp (de hospitalisatie-afdeling van het revalidatiecentrum), de afdeling oncologie of kinderen die een langere opname doormaken. Op die manier kunnen ze even weg uit de klinische omgeving, waar de focus vooral ligt op hun genezingsproces. Het is ook een uitstekende manier om familie en vrienden te ontvangen. In een groene omgeving gaat het er ontspannen aan toe en dat kan een hele opluchting zijn.

belangrijk dat patiënten daarop worden voorbereid. Dit is zo voor wie te voet gaat, in een rolstoel zit of een aangepaste fiets gebruikt. Met het oog op hun re-integratie later, is dat essentieel. We merken dat het een stimulans is voor het zelfvertrouwen.”

HET REVALIDATIECENTRUM VAN ZIEKENHUIS GEEL STAAT IN VOOR TWEE- TOT DRIEHONDERD BEHANDELINGEN PER DAG. HET AANBOD IS HEEL GEVARIEERD EN OP MAAT VAN DE PATIËNT.

De revalidatietuin biedt ook prikkels om een nieuwe hobby te vinden. Er is een sportveldje waar opnieuw kan worden getraind of een sport wordt aangeleerd. Ook zijn er moestuinbakken die de vaardigheid om met tuinmaterialen om te gaan, aanscherpen. Fietsen geeft bewegingsvrijheid en is dus heel belangrijk. Veronique: “Veel patiënten willen er immers graag opnieuw met de fiets op uit trekken, maar durven dat niet goed, bijvoorbeeld na een nieuwe knie- of heupprothese. Ze voelen zich onzeker en dat belemmert hen. Hier kunnen ze drempels overwinnen met een aangepaste fiets.”

IEDEREEN WELKOM De revalidatietuin is dan wel ontworpen voor wie een revalidatietraining volgt, maar biedt ook tal van andere mogelijkheden. Patiënten die opgenomen zijn, kunnen er een frisse neus halen als hun medische situatie dat toelaat. Dat is onder meer belangrijk

Veronique: “We bieden met de revalidatietuin een breed kader aan. Ook buurtbewoners kunnen er terecht. Voor de officiële opening merkten we al dat jongere kinderen er na school graag even komen om te basketten of om een spelletje te spelen. Dat is natuurlijk heel mooi. Vlakbij is er een woonzorgcentrum, ook deze bewoners komen soms wandelen. Niet iedereen weet wat revalidatie inhoudt en zo maken ze er hier op een spontane manier kennis mee.”

VERRIJKING Sommige patiënten gaan ook in het weekend of ‘s avonds oefenen, bijvoorbeeld om te laten zien aan familie hoe ze het de voorbije dagen deden. Er is indien nodig begeleiding voor het geval er iets zou voorvallen. “Het is een heel mooie aanvulling op het revalidatieproces en een verrijking. Een patiënt leert niet alleen met krukken te stappen, maar ook hoe hij dat thuis zal kunnen aanpakken. Het is een meer complete context”, zegt Veronique. Veel patiënten zeggen na afloop dat de buitenlucht hen goed deed, ze voelden de zon op hun gezicht. Wie een lange tijd in een ziekenhuiskamer ligt, vindt het letterlijk en figuurlijk echt wel een verademing. Covid19 speelt ook een rol. Longpatiënten moeten binnenshuis met een mondmasker oefenen, buiten kan het zonder, als de nodige afstand wordt bewaard.

N˚3 | 2021

WELBEVINDEN Dokter Tine Logghe is diensthoofd fysische geneeskunde en revalidatie. De term ‘healing environment’, kortweg een omgeving die de gezondheid bevordert, geldt hier ook. Dokter Logghe: “De omgeving werkt gezond, het is duidelijk dat bewegen in een groene omgeving een goede invloed heeft op het welbevinden. In de revalidatietuin zijn er heel wat therapeutische mogelijkheden, maar ook het rustgevende aspect is heel belangrijk. We merken dat de gebruikers heel tevreden zijn. Nog voor de aanleg was voltooid, popelden patiënten om in de tuin aan de slag te gaan. Dat geldt trouwens ook voor de therapeuten zelf, het geeft ook hen heel veel voldoening.”

“DE REVALIDATIETUIN IS EEN HEEL MOOI PROJECT, MAAR DAAR HOUDT HET NIET OP. HET KOMT ER OP AAN OM STEEDS VOORUIT TE DENKEN IN HET BELANG VAN DE PATIËNTEN. WE WILLEN GRAAG INNOVEREN EN MET NIEUWE APPARATUUR WERKEN.”

De revalidatietuin reikt ook aanknopingspunten aan voor het leven na de revalidatie. ‘We bieden een veilige omgeving om patiënten voor te bereiden op hun toekomst, maar uiteindelijk moeten ze zelf de stap zetten. We werken bijvoorbeeld samen met sportclubs om zich open te stellen voor mensen met een beperking. Het is belangrijk dat er een doorstroming is naar het klassieke aanbod.” Fysische problemen zijn heel verschillend. De laatste tijd springen Covid-19-patiënten in het oog. Na een lange tijd van coma en beademing is er vaak een herstelperiode nodig. In het revalidatiecentrum gebeurt heel veel, zoals het helpen van patiënten na een ongeval, na de amputatie van een lidmaat, bij problemen met het hart enzovoort. Revalidatie focust vooral op een zo goed mogelijk opnieuw functioneren in de samenleving. Dokter Logghe: “Ons aanbod van revalidatieprogramma’s is heel uitgebreid. Eigenlijk kan je stellen dat voor elk groot of klein probleem we via revalidatie naar een gepaste oplossing zoeken om indien mogelijk een operatie te vermijden. Het gaat om domeinen als neurologie, orthopedie, nek- en rugklachten, oncologie of longproblemen.” Er zijn in toenemende mate handproblemen. Dat kan bijvoorbeeld

iemand zijn die een zwaar accident had en breuken of peesletsels opliep. Dokter Logghe: “Een kinesist gaat dan na hoe het met de beweeglijkheid is gesteld en hoe daarop kan worden gewerkt. Een ergotherapeut bekijkt hoe de patiënt zelfstandig in het dagelijks leven kan functioneren en of er hulpmiddelen nodig zijn. Voor orthopedische hulpmiddelen werken we samen met Spronken Orthopedie. Hun experten zorgen ervoor dat er bijvoorbeeld een brace wordt aangepast.”

ONDERSTEUND DOOR EEN TEAM “In het revalidatiecentrum zijn er twee- tot driehonderd behandelingen per dag, wat voor een middelgroot ziekenhuis behoorlijk veel is”, zegt dokter Logghe. Er is ambulante zorg, er komen patiënten uit het ziekenhuis en uit onze eigen hospitalisatie-afdeling Sp. Ook andere ziekenhuizen en huisartsen sturen patiënten door. Onlangs was de jongste patiënt 12, de oudste 92. Een grote meerwaarde van ons centrum is dat we in teamverband werken. Er zijn zowat tachtig therapeuten. Als revalidatie-arts coördineren we de behandeling. Elke patiënt krijgt kinesitherapie en ergotherapie. We gaan ook na welke behandelingen daarnaast nodig zijn. Het kan gaan om logopedie, psychotherapie, ondersteuning van de sociale dienst of van de bandagist enzovoort. Er staat dus een heel team klaar voor de patiënt die er op zijn manier ook deel van uitmaakt.” Veronique Luyten: “Heel erg bedankt voor de reeds geschonken giften, maar nog steeds zijn ze heel welkom!” Het Dimpnafonds steunt projecten die de zorg voor patiënten, hun familie en vrienden een extra duwtje in de rug geven. Ziekenhuis Geel zet stevig in op de allerbeste zorgverlening, maar focust ook op betrokkenheid en een warme aanpak op maat van elke patiënt. “Geef kleur aan warme zorg”, luidt het. In Ziekenhuis Geel ligt de focus op het genezingsproces, patiënten worden er omringd door een

JOUW GIFT IS WELKOM! Je kan steunen door een gift op BE53 0689 0926 1253 – GKCCBEBB

Meer info surf naar www.dimpnafonds.be

uitstekende zorgverlening. Met extra projecten wil het ziekenhuis veel meer doen en daarvoor is financiële hulp nodig. In 2019 richtte Jan Flament, CEO van Ziekenhuis Geel, daarom de vzw Dimpnafonds op om dankzij filantropie die extra beleving vorm te geven. Dimpnafonds ondersteunt patiënten en hun familie, vrienden en omgeving in Geel en de ruimere Kempenregio. In de periode 2019-2020 werd in totaal 111.023,2 euro aan Dimpnafonds geschonken. Dat bedrag ging onder meer naar de ondersteuning van het mentale en fysieke welzijn van zorgverleners en Covid-19-patiënten die het hard te verduren kregen. Heel concreet ging het over tablets, mini-monitors en steunkaartjes. Uiteraard ging een groot deel van de giften ook naar de aanleg van de revalidatietuin.

via het Dimpnafonds. De aanleg van de tuin is geslaagd. Maar om het revalidatieproces te versterken, is nog geld nodig om specifieke materialen aan te kopen. Zo staan de volgende materialen nog op het verlanglijstje van bezielster Veronique Luyten: Aangepaste fietsen om patiënten weer veilig te leren fietsen, zoals een driewielfiets, een duofiets en een lage instapfiets. Voor het sportterrein is heel wat materiaal nodig voor bijvoorbeeld voetbal, basketbal, tennis, volleybal en badminton. Moestuinbakken zijn er al, maar nog geen tuingereedschap. Ergonomisch tuingereedschap helpt bij de revalidatie om de fijne motoriek te oefenen.

WAT IS ER NOG NODIG?

Het beleven van de natuur is rustgevend. Daarom is er de ambitie om nestkastjes en voederhuisjes voor vogels aan te kopen.

De revalidatietuin kreeg al veel financiële steun van Spronken Orthopedie en van giften

Bloemen prikkelen de zintuigen en geven kleur, voor bezoekers is dat genieten.

N˚1 | 2019

OP REIS IN EIGEN LAND ONDERWEG

EEN LEUK LOGEERADRES

MAAKT EEN VAKANTIE EXTRA FIJN. HET AANBOD IS GEVARIEERD.

BO RG LO ON TRANENDREEF Logeren in een kunstwerk! Dré Wapenaar ontwierp deze traanvormige sculpturen waarin je kan overnachten. Voor 2021 zijn al reservaties mogelijk. www.borgloon.be

GENT

OU D-TU RN HO UT FAJA LOBI PRIORIJ CORSENDONK De geschiedenis van deze priorij gaat terug tot de 14de eeuw en ligt heel rustig tussen velden, boomgaarden en bossen. Ideaal om de Antwerpse Kempen te verkennen. Een fietsvakantie langsheen andere Corsendonksites met nabezorging van de bagage kan ook. www.corsendonkhotels.com

Deze B&B heeft een locatie in de Tarbotstraat, je logeert er in een authentieke 19de eeuwse woning met tuin op 20 minuten wandelen van het stadscentrum. Er is ook een locatie in de Vlaanderenstraat boven het eetcafé in de schaduw van de Sint-Baafskathedraal. Een deel van de opbrengst gaat naar een herbebossingsproject in Congo. www.fajalobi.be

LANDEN

AN TH EIT

M A RT EL A N G E

STATION RACOUR

SLEEP IN A BUBBLE

NUTCHEL LES ARDENNES

Station Racour is een gerenoveerd treinstation waar je een sfeervolle vakantiewoning kan huren. Er is een grote tuin en de oude spoorlijn is nu een fietspad.

In deze bubble geniet je ‘s nachts van de sterrenhemel. Je hebt ook een fraai uitzicht op de vallei.

Herbronnen is de leuze in deze houten huisjes die volledig opgaan in de natuur. Het is een unieke vorm van glamping.

www.stationracour.be

BRUGG E

www.sleepinabubble.com

P O P E R IN

www.nutchel.be

TEUVE N

BARGE JOHANNA

TALBOT HOUSE

D’N INGELHOF

Op een boogscheut van het historisch centrum van Brugge logeer je op dit unieke schip. Je geniet van het leven op het water. Er worden ook cruises aangeboden.

Dit 18de eeuws herenhuis diende tijdens WO I als ontmoetingsplaats voor Britse soldaten. De sfeer van toen bleef bewaard. Vanuit Poperinge kan je de Westhoek verkennen en ook over de ‘schreve’ een kijkje nemen.

De Voerstreek is idyllisch en heel rustig. In deze vakantiewoning met vakwerk kunnen zeven personen terecht. De Nederlandse grens is vlakbij.

www.johannacruises.com

www.talbothouse.be

www.geuldal.com

N˚3 | 2021

“WIJ HOUDEN DE BOEL MEE DRAAIENDE” GESCHEIDEN – FIERE PAPA VAN KOBE (13 JAAR), ROBIN (20 JAAR) EN JESSE (23 JAAR) – WOONT IN BOOISCHOT EN KOMT ALLE DAGEN MET DE FIETS NAAR HET WERK – HOUDT VAN FITNESSEN, FIETSEN, MET DE MOTO RIJDEN – WERKT 13 JAAR VOOR ZIEKENHUIS GEEL, EERST ALS COÖRDINATOR TECHNISCHE DIENST EN NU ALS DIENSTHOOFD TECHNISCHE DIENST EN STAFMEDEWERKER GEBOUWENBEHEER.

INTERVIEW

LUC GEENS (47) STAAT AAN HET HOOFD VAN DE TECHNISCHE

DIENST VAN ZIEKENHUIS GEEL. “VEEL COLLEGA’S WETEN EIGENLIJK NIET WAAR WIJ DAGELIJKS ALLEMAAL MEE BEZIG ZIJN”, ZEGT HIJ. LATEN WE DAAR VERANDERING IN BRENGEN. WE VRAGEN HEM GEWOON OM HET ONS TE VERTELLEN.

MEDEWERKER IN DE KIJKER

Hoe ziet de technische dienst eruit? “Wij zijn een ploeg van 16 mensen die verschillende taken hebben, maar toch allemaal moeten samenwerken. Zo staan vier mensen in voor het onderhoud en de herstellingen van niet-medische toestellen zoals de bedden, de telefooncentrale, de buizenpost, … Daarnaast doen zij ook klusjes. Zij staan onder leiding van mijn collega Guy. Het onderhoud van alle medische toestellen gebeurt niet door ons, maar door de collega’s van de dienst medische informatietechnologie. Dan hebben we drie mensen die zich bezighouden met het onderhoud van de gebouwen en de techniek. Dat wil zeggen: de elektriciteit, de ventilatie en het sanitair. Zij moeten iets planmatiger werken. Zo doen zij wekelijks controlerondes, kijken ze filters na en nemen ze stalen af. Ik stuur hen aan. En tenslotte hebben we ook nog een schilder en een tuinier in dienst. Ook de werfopvolging behoort tot ons takenpakket. Kleine werven doen we zelf. Zo zijn we bijvoorbeeld bezig met het verbouwen van de verpleegpost van de dienst hematologie-oncologie. En op de dienst pathologische anatomie komen er wanden bij en willen we de lokalen een nieuwe functie geven. Voor deze verbouwingen kijken wij zelf na welke technieken er nodig zijn, zoals extra ventilatie, stopcontacten, verlichting en eventueel sanitair. Daar maken we plannen van en volgen we op dat alles volgens die plannen wordt uitgevoerd. Voor grote werven werken we samen met een studiebureau en een architectenbureau. Hetzelfde principe passen we toe voor onze schilderwerken en het tuinonderhoud. De kleine schilderwerken of projecten waar we wat meer tijd voor hebben, doen we zelf. Bij grote verbouwingen besteden we de schilderwerken uit. En dat geldt ook voor het tuinonderhoud. Collega Julien kan niet meer helemaal alleen alle groenperken en tuintjes van het ziekenhuis onderhouden. De meeste zaken worden dan ook gedaan door onze tuinaannemer. Alles wat de laatste vijf à acht jaar is aangeplant, heeft die firma gedaan. Het meest recente project is het buurttuintje vooraan het ziekenhuis.”

Hebben jullie meegewerkt aan de revalidatietuin? “Jazeker. Het is een werf die we samen met het architectenbureau opvolgden. De aanleg gebeurde niet door onze eigen tuinier uiteraard, maar door de firma Smout. Onze taak bestond erin om de werken dagelijks op te volgen en eventuele vragen van de aannemer te beantwoorden en problemen op te lossen. Als er bijvoorbeeld een boom niet op het oorspronkelijke plan stond, moesten we bepalen wat er moest gebeuren.” Is jullie dienst veranderd doorheen de jaren? “Ja, eigenlijk wel. Toen ik hier begon in 2008 hadden we een kleine technische dienst, en hielden we ons vooral bezig met herstellingen en opvolgen van werven. Er werd minder gekeken naar de lange termijn. Als er iets defect was, bijvoorbeeld compressoren, dan werd er een raming gemaakt en werden ze vervangen. Nu is het de bedoeling dat we een meerjaren onderhoudsplan uitwerken. Dat betekent dat we op voorhand moeten weten wat de staat is van al onze technieken, zodat we ook kunnen inschatten wanneer er vervangingen nodig zullen zijn en er budget moet voorzien worden. Daarnaast zijn er ook taken bijgekomen doorheen de jaren. Het beheer van onze gebouwen houdt niet meer alleen in dat we de huidige staat in orde houden, maar dat we ook kijken waar er verbeterpunten zijn of uitbreidingen nodig zijn. Ziekenhuis Geel maakt deel uit van het Ziekenhuisnetwerk Kempen samen met AZ Turnhout, AZ Herentals en H. Hartziekenhuis Mol. We bekijken waar we naartoe willen met ons ziekenhuis binnen dit netwerk. Waar willen we differentiëren en waar niet? Sinds vorig jaar valt ook afvalbeheer binnen ons takenpakket. De eindverantwoordelijkheid ligt bij onze interne preventie-adviseur, wij doen voornamelijk de praktische kant. Het is mijn collega Annelies die zich daarmee bezighoudt. Dat betekent het opstellen van een afvalbeleid en ervoor zorgen dat dit beleid ook gedragen wordt door iedereen. Dat wordt trouwens nog een hele uitdaging om dit goed uit te rollen. Het is een ding om iedereen te motiveren om aan duurzaamheid te denken en sorteren

ter harte te nemen. Het is een ander ding om dit ook nog praktisch mogelijk te maken. Als we beslissen om piepschuim, glas en PMD te sorteren, moeten we ook plaats voorzien om alles te stockeren. En vervolgens moet dit nog gesorteerd tot in het containerpark geraken. Een hele uitdaging. Op veiligheid willen we ook meer gaan werken. Momenteel doet collega Ahmed doorheen de dag regelmatig een ronde rond de campus om te zien waar er eventueel problemen zijn. Zo merkt hij bijvoorbeeld op of er ergens een boom omgevallen is of dat er vuil ligt. Hij houdt natuurlijk ook een oogje in het zeil naar ongure zaken zoals deuren die geforceerd lijken. In het weekend en ’s avonds werken we met externen die voornamelijk alle niet-bemande afdelingen van het ziekenhuis controleren. Er liggen concrete plannen op tafel om bijkomend nog camerabewaking te voorzien.” Welke anekdote zal je niet snel vergeten? “Een jaar of tien geleden hadden we een heel bijzondere interventie. Een kindje zat met zijn vingertje vast in de afloop van een bad, ergens op een appartement hier in Geel. De huisarts en de ziekenwagen waren al ter plaatse gekomen en konden het kindje niet bevrijden. Het vingertje geraakte niet los, omdat het heel diep vastzat in de afloop. De brandweer werd ook opgetrommeld en die heeft toen beslist om het bad uit te breken en het kindje met bad en al naar onze spoedafdeling te brengen. De collega’s van de spoed hebben dan uiteindelijk ons om hulp gevraagd. Het kindje werd ondertussen verdoofd en onze loodgieter heeft toen de badcabine helemaal kapot geknipt om het vingertje eruit te krijgen. Eigenlijk heeft hij dus het kindje bevrijdt. Dat bad was trouwens een zwaar, gietijzeren bad, dat daarna nog heel lang langs de kant van de spoedafdeling heeft gestaan.”

Is het leuk werk? “Absoluut. Het is een zeer veelzijdige job. Ik moet voor een groot deel planmatig werken, maar doorheen de dag komen er toch steeds andere dingen tussen gefietst. Je moet dus zeker in staat zijn om verschillende zaken tegelijk te doen. En enige mate van stressbestendigheid is ook belangrijk. Je mag niet te snel panikeren, want je bent soms letterlijk met vijf of tien dingen tegelijk bezig. We hebben ook een hechte ploeg. Dat zorgt er zeker voor dat ik elke dag graag kom werken. Ook de band met de collega’s van andere afdelingen is goed. Voor de technische dienst is het belangrijk om een goede verstandhouding te hebben met onze ‘klanten’, de verpleegafdelingen. Zij contacteren ons wanneer er iets defect is en verwachten vaak dat wij hen dadelijk verder helpen. Dat is natuurlijk niet steeds mogelijk, omdat wij ook een bepaalde planning volgen. Wederzijds begrip is dus zeer belangrijk. Het geeft ook veel voldoening om te weten dat je er mee voor zorgt dat alles in het ziekenhuis blijft draaien. Ik ben me er sterk van bewust dat als je de technische dienst weglaat, er niet veel meer overblijft. Hetzelfde geldt trouwens voor andere ondersteunende diensten zoals de poetsploeg en de keuken. Omdat wij problemen oplossen, zien we ook snel resultaat. Dat is erg fijn. Als we met verbouwingen bezig zijn en we zien achteraf dat de collega’s op die afdeling tevreden en blij zijn, dan geeft dat een goed gevoel.”

KEN JIJ OOK EEN BIJZONDERE MEDEWERKER? Laat het ons weten via communicatie@ziekenhuisgeel.be

Intro

Uw erkend Belgisch makelaar voor vastgoed in Spanje!

We presenteren u een greep uit ons uitgebreid aanbod van huizen en appartementen.

2/3

? m2

128 m2

APPARTEMENT ESTEPONA (MARBELLA)

HALFOPEN BEBOUWING LO PAGAN

200 m2

149 m2

LUXE DESIGN APPARTEMENT IN URBANISATIE MADROÑO

LUXUEUZE VILLA DAYA NUEVA

APPARTEMENT IN URBANISATIE LIMONERO

90 m2

121 m2

MODERNE VILLA BENIJOFAR

Bekijk al onze aanbiedingen op

www.second-home-spanje.be

Als erkend Belgisch makelaar staat Second Home Spanje klaar voor iedereen die vastgoed wil kopen in Spanje. Vergeet niet dat het beroep van vastgoedmakelaar in Spanje niet is erkend. Er zijn daar geen specifieke vereisten voor mensen die vastgoed verkopen. Dat in schril contrast met België waar ons beroep streng gereglementeerd is. In België moet je de juiste opleiding hebben voltooid en over het bijhorende diploma beschikken. Daarnaast moet de erkende makelaar zijn jaarlijkse lidgeld betalen en een aantal verplichte opleidingsuren volgen. Last but zeker not least moet de erkende makelaar in België beschikken over een beroepsaansprakelijkheidsverzekering en een gewaarborgde derdenrekening, niet onbelangrijk als je geld overmaakt voor je aankoop in Spanje! Christophe is een erkend vastgoedmakelaar sinds 1997, en weet als geen ander waar je bij je aankoop van vastgoed moet op letten, ook in Spanje! Met onze beroepsethiek en jarenlange ervaring staan wij onze klanten bij voor een zorgeloze, veilige aankoop.

“INVESTEREN IN VASTGOED IN SPANJE IS IN DE EERSTE PLAATS INVESTEREN IN JEZELF, JE FAMILIE, JE LEVENSKWALITEIT EN GEZONDHEID! ZORG DAT JE HET DOET MET DE JUISTE MAKELAAR.” Christophe Dobbelaere OPRICHTER

VRAGEN OF HULP NODIG? Aarzel dan niet en neem contact op met: Christophe Dobbelaere +32 (0)478 34 34 21 christophe@second-home-spanje.be

ZIEKENHUIS GEEL IN 2020 JAARVERSLAG

2020 WAS EEN BIJZONDER JAAR ... EEN JAAR OM NOOIT MEER TE

VERGETEN!OVER DE IMPACT VAN DE CORONACRISIS OP ONS ZIEKENHUIS ZOUDEN WE EEN EINDELOOS VERHAAL KUNNEN SCHRIJVEN: DE PLOTSE ZORG VOOR ALLE COVIDPATIËNTEN, HET OMBOUWEN VAN HET ZIEKENHUIS TOT EEN VEILIGE HAVEN, DE EERSTE GOLF, DE TWEEDE GOLF, …TOCH DOET HET DEUGD DAT WE HET VOORBIJE JAAR OOK EEN AANTAL MOOIE, WARME, INNOVERENDE EN KWALITEITSVOLLE INITIATIEVEN HEBBEN KUNNEN NEMEN DIE KENMERKEN WIE WE ZIJN EN WAAR ZIEKENHUIS GEEL ECHT VOOR STAAT. ONZE SLOGAN, 'ZORG MET KLEUR', WAS NOG NOOIT ZO TOEPASSELIJK.ONS JAARVERSLAG 2020 GEEFT JE EEN OVERZICHT VAN AL DEZE INITIATIEVEN.

12.841

Gemiddeld

53/dag min. 23 max. 97

Opnames

121.487 Raadplegingen

gemiddeld

196/week

Dagopnames

Radiologie

Spoed

Ingrepen

26.331

83.672

767 Bevallingen

78.539 Revalidatie

#KWALITEITSGERICHT

#RESULTAATGERICHT #OMGEVINGSGERICHT

Innovatief beademingstoestel Wereldprimeur voor Ziekenhuis Geel: één beademingstoestel dat meerdere patiënten beademt, waarbij elke patiënt zijn specifieke en geïndividualiseerde beademing krijgt. Het idee ontJUNI stond bij 3 van onze artsen en groeide uit tot een internationale werkgroep van medische specialisten en ingenieurs.

Eerste fondsenwervingscampagne I.s.m. Dimpnafonds lanceerden we een eerste grote fondsenwervingscampagne. We zamelden giften in voor onze helden in de vuurlinie tegen corona. Zo konden we hen voorzien APRIL van psychologische ondersteuning wanneer stress en traumatische ervaringen hen teveel werden. Routesysteem

MyoSuit helpt bij revalidatie Het revalidatiecentrum zette MyoSuit in om post-covidpatiënten vlotter te laten revalideren. We zijn het eerste ziekenhuis in de Benelux die dit innovatieve stapharnas JUNI aankoopt.

Revolutionaire methode voor de behandeling van borsttumoren Ziekenhuis Geel investeert in een revolutionaire methode voor de behandeling van borsttumoren. De techniek met Sentimag-Magseed lokaliseert niet-voelbare tumoren met JULI een magnetisch zaadje en een sonde. Zo kan de chirurg de tumor zeer nauwkeurig verwijderen. De ingreep veroorzaakt bovendien minder pijn én minder stress bij de patiënt. Ook de kans op infecties ligt lager.

Leucocyte Platelet Rich Fibrine (L-PRF) Een eenvoudige techniek met indrukwekkende resultaten op vlak van wondzorg werd in gebruik genomen in het ziekenhuis: Leucocyte Platelet Rich Fibrine (L-PRF). Eigen bloed OKTOBER van de patiënt is hierbij het basisproduct voor een snellere en betere wondheling.

Om makkelijk de weg te vinden naar de juiste locatie in ons ziekenhuis voerden we een routesysteem in.

JUNI

Fietsenstalling

AUGUSTUS

De fietsenstalling werd uitgebreid naar 48 plaatsen. Zo willen we patiënten en bezoekers motiveren om met de fiets naar het ziekenhuis te komen. Goed voor de gezondheid van de fietser, het milieu en de veiligheid rond ons ziekenhuis.

Elektronisch patiëntendossier Voortaan worden alle gegevens van onze patiënten bijgehouden in een elektronisch patiëntendossier HiX. Alle zorgverleners, ook buiten het ziekenhuis, hebben toegang tot NOVEMBER deze info, zodat ze op een veilige en gestructureerde manier gegevens kunnen uitwisselen. Zowel een verbetering voor de patiëntveiligheid als een administratieve vereenvoudiging. Nieuwe hoofdarts

DECEMBER

Vaatchirurg Jos Opheide werd de nieuwe hoofdarts van Ziekenhuis Geel. Hij zal in dialoog treden met de eigen specialisten, de huisartsen en andere spelers in de 1e, 2e lijn en met de andere ziekenhuizen van het Ziekenhuisnetwerk Kempen (ZNK).

N˚3 | 2021

JAARVERSLAG

#MENSGERICHT

#CORONA

De obesitaskliniek werd Baro! Naast een nieuwe naam lanceerden we ook een persoonlijke en gespecialiseerde aanpak: patiënten met overgewicht volgen een uniek, multidisciplinair en gepersonaliseerd FEBRUARI zorgtraject van 2 jaar.

Drive-in voor corona-screenings Op de andersvalidenparking van het ziekenhuis opende een drive-in waar we corona-screenings uitvoerden voor geplande en dagopnames. Het Wit-Gele Kruis nam, met extra JUNI hulp van een groep zelfstandige verplegers, de tests af.

Videocalls met het thuisfront Als familie niet op bezoek mocht komen, dan zorgden we met tablets voor een videocall met het thuisfront. MEI

Tweede plaats bij de NIAZ Jaarprijs 2020 We behaalden de tweede plaats bij de NIAZ Jaarprijs 2020 voor ons project 'Verslavingszorg'. We helpen daarbij patiënten met verslavingsproblemen door een hechte samenJUNI werking tussen professionele hulpverleners en ex-verslaafden.

Unieke blik achter de schermen met TV Plus TV Plus bracht 12 weken lang een unieke blik achter de schermen van Ziekenhuis Geel. In B+ (Be Positive) staan emotionele patiëntenverhalen met een positieve twist SEPTEMBER centraal.

Betoverende inkomzone We toverden onze tijdelijke inkomzone om tot een sprookjesachtig decor. Zo krijg je meteen een welkomstgevoel bij je aankomst. NOVEMBER

Gezocht: helpende handen In de strijd tegen corona kwamen alle helpende handen van pas. Het ziekenhuis ging daarom op zoek naar vrijwilligers, stagiairs, tijdelijke betaalde krachten en jobstuNOVEMBER denten. Collega's van verschillende diensten (keuken, onthaal, technische dienst en verpleging) lanceerden de oproep via sociale media.

Coronavlogs Verpleegkundigen Liese en Emely namen ons in hun coronavlogs mee achter de schermen van het ziekenhuis, in volle corona-epidemie. Ze lieten zien welke impact corona APRIL had op de afdelingen waar patiënten met covid-19 en zonder covid-19 lagen. Dit leverde soms harde, maar vaak ook mooie en ontroerende beelden op.

Steunbetuigingen

DAGELIJKS

Tijdens de coronacrisis kregen wij steunbetuigingen en geschenkjes van heel veel mensen en bedrijven. Hiernaast enkele highlights, maar wij waren uiteraard blij met elke blijk van steun!

Een tuin, een toekomst

Een revalidatietuin maakt je na een ongeval, operatie of ziekte klaar voor het echte leven buiten het ziekenhuis. Fysiek én mentaal. Met jouw gift kunnen we de tuin uitrusten met speciale fietsen, sportmateriaal en tuingereedschap.

Doe een gift BE53 0689 0926 1253 www.dimpnafonds.be

NIEUWE ARTSEN Annelien Brauns

Astrid Van Hoyweghen

Orthopedie

Radiologie

Thorax- en vaatheelkunde

Glenn Servaes

Bieke Wellens

Radiologie

Spoedgevallen

Michael Ruyssers

Arne Heyns

Abdominale heelkunde

Fysische geneeskunde

Fransien Van Hende

Valerie Dionys

Julie de Bellefroid

Toon Vanhemelryck

Psychiatrie

Geriatrie

Spoedgevallen

Anne Iudicello

Pneumologie

VIDEO Katrien Voet

Annelies Dionys

Hematologie

Anesthesie

Al onze nieuwe artsen stellen zich

voor op bit.ly/youtube-ziekenhuisgeel. Volg ons YouTube-kanaal en blijf op de hoogte van onze nieuwste filmpjes! Er komen er regelmatig bij.

SCHILDER- EN WOORDKUNST IN DE GANGEN VAN ZIEKENHUIS GEEL Voortaan kunnen patiënten en bezoekers hun gedachten een beetje verzetten met schilderen woordkunst in de gangen van het ziekenhuis. In totaal gaat het om 43 kunstwerken.

PLANEET GOUDGEEL, EEN NIEUWE BELEVINGSWERELD VOOR ONZE JONGSTE PATIËNTEN

26 schilderijen komen van verschillende kunstenaars van Kunsthuis Yellow Art, dat verbonden is aan het Openbaar Psychiatrisch Zorgcentrum (OPZ) Geel. De muurteksten zijn flarden van onze beloftetekst en duiken op 15 plaatsen doorheen het ziekenhuis op. We hopen dat onze patiënten en bezoekers zo hun zorgen kunnen vergeten en even stilstaan bij een mooie tekening, schilderij of tekst. Want kunst kan troost bieden en je mentale veerkracht verbeteren, wat helpt bij je genezing.

Heb jij een passie voor verpleegkunde, zorg met kleur, dicht bij jouw patiënt?

U SolliciteereN l.be/jobs huisge

www.zieken

Omdat een doktersbezoek voor onze kleinste patiënten vaak een indrukwekkende en angstige belevenis is, willen we het hen zo aangenaam mogelijk maken. Door hun angsten weg te nemen, verminderen we niet alleen stress bij kinderen en hun ouders, maar kunnen onze zorgverleners ook beter hun werk doen. Wanneer je vanaf nu als kind naar het ziekenhuis komt, kom je terecht op Planeet Goudgeel: een avontuurlijke plek met vrolijke figuurtjes zoals ruimtevaarder Cheese en pechvogel Teo. Met leuke muurstickers brengen we Planeet Goudgeel tot leven, van het onthaal tot op de afdeling pediatrie en de kinderdokters. Rode raketjes wijzen de weg. Ook op andere afdelingen waar kinderen komen, vind je Planeet Goudgeel terug. Deze volledig nieuwe beleving is het startschot voor een nieuw kinderziekenhuis. Vanaf 2022 starten we met de bouwwerken. Het nieuwe kinderziekenhuis zal volledig in het teken staan van Planeet Goudgeel. Om dit allemaal te kunnen realiseren doen we een beroep op giften en filantropie via Dimpnafonds vzw. Ontdek nu alvast onze gloednieuwe kindersite, op kindermaat! Meer informatie op kidz.ziekenhuisgeel.be

N˚3 | 2021

DE MAN MET DE BOLHOED CULTUUR

HET WERK VAN RENÉ MAGRITTE SPREEKT TOT DE VERBEEL-

DING. HET IS ALSOF JE IN EEN ANDERE WERELD STAPT. EEN BEZOEK AAN HET RENÉ MAGRITTE MUSEUM IS ABSOLUUT DE MOEITE WAARD.

Met het werk ‘Ceci n’est pas une pipe’ raakte René Magritte wereldwijd bekend. Officieel heet het ‘la trahison des images’ of ‘het verraad van beelden’. Is het een pijp of niet? Nee, want je kan ze niet stoppen, zei René Magritte laconiek. Over wat hij bedoelde, braken tal van kunstliefhebbers, filosofen en een psycholoog als Michel Foucault zich het hoofd. René Magritte was een spilfiguur in de stroming van het surrealisme dat hoogtepunten kende tussen 1925 en 1940. Vaak wordt verwezen naar het ‘manifest’ dat de Franse schrijver en dichter André Breton in 1924 schreef, en de grondslagen van het surrealisme omschreef. Hij geloofde in een universum waar droom en werkelijkheid samen-

komen. Het surrealisme is een stroming die het accent legt op fantasie, met verrassende werken als gevolg. Giorgio de Chirico was een belangrijke inspiratiebron voor René Magritte. Deze Grieks-Italiaanse schilder was een voorloper van het surrealisme. Hij schilderde raadselachtige taferelen die vreemd overkomen, maar toch herkenbaar zijn.

JEUGDJAREN René Magritte werd geboren in 1898 in Lessines, en groeide op in Charleroi. Hij was de oudste van drie zonen. Het gezin verhuisde vaak, onder meer naar Brussel. Daar volgde

N˚3 | 2021

Magritte vanaf zijn 18de les bij Académie des Beaux-Arts. Hij woonde van 1930 tot 1954 in Jette en verhuisde daarna naar Schaarbeek. Daar woonde hij tot hij in 1967 overleed. Zijn jeugdjaren waren niet zo fantastisch. De moeder van het gezin werd in 1912 in de Samber gevonden, zelfmoord luidde het. René Magritte was toen veertien jaar. De kinderen werden door een gouvernante opgevangen. Er vloeiden heel wat speculaties uit voort over de vraag of de dood van zijn moeder invloed had op zijn werk.

ABSURDITEIT René Magritte maakte twee wereldoorlogen mee, wat wellicht zijn zin voor absurditeit aanscherpte. Het enorme bloedvergieten deed hem nadenken over wat nu eigenlijk de zin van alles is. Na WO II maakte hij een sprongetje en schilderde ‘Jean-Marie’, een stroper-dief met een groen gelaat en een houten been. Het gaat om zijn zogenoemde ‘période vache’. Hij maakte in die periode voor een solo tentoonstelling in Parijs een dertigtal werken, vaak met groteske figuren en felle kleuren. Vache betekent in het Nederlands koe, maar kan ook een scheldwoord zijn, zoals helleveeg of loeder. Naar verluidt had Magritte, die al behoorlijk wat bekendheid genoot, geen hoge pet op van wat er zich in de Parijse kunstscene afspeelde.

HEIMWEE René Magritte heeft samen met zijn echtgenote Georgette Berger drie jaar in Frankrijk gewoond, dit in Le Perreux-sur-Marne. René Magritte kon er niet aarden en kreeg bovendien ruzie met André Breton, die hij af en toe ontmoette. Op een feestje droeg zijn echtgenote een gouden juweel met een kruisje. André Breton vond het lelijk en beledigde haar, waarop het echtpaar boos opstapte. Ze keerden in 1930 terug naar België. Toen de Duitsers in 1940 ons land binnenvielen, sloeg

Magritte op de vlucht. Hij had zich behoorlijk links geprofileerd en was bang opgepakt te worden. Omdat zijn echtgenote ziek was, ging ze niet mee naar Frankrijk. Magritte miste haar enorm, hij wou zelfs met de fiets terugkeren, maar deze tocht liep spaak. Na enkele maanden lukte het hem wel naar Brussel te reizen. Magritte en Berger kenden elkaar vanuit hun jeugd, ze waren zielsverwanten.

PEGGY GUGGENHEIM In Frankrijk kon hij het werk ‘Het rijk der lichten’ aan Peggy Guggenheim verkopen, het geld had hij broodnodig. Peggy Guggenheim woonde in New York, ze verwierf op jonge leeftijd een grote erfenis. Haar

vader was omgekomen bij de scheepsramp met de Titanic. Ze werkte in een progressieve boekhandel en besloot in 1920 naar Parijs te trekken. Ze maakte er kennis met tal van kunstenaars, zoals Marcel Duchamp en Jean Cocteau. Het boeide haar om een kunstcollectie aan te leggen, waarmee ze tegelijkertijd financiële ondersteuning bood aan kunstenaars die soms in armoedige omstandigheden leefden en werkten. De Peggy Guggenheim Collection is nu te zien in Venetië.

HONKVAST

Atelier Magritte in Jette

René Magritte zocht geen avonturen op, hij was behoorlijk honkvast in Brussel. Het alledaagse was voor hem een inspiratiebron, maar daar vond hij telkens iets op dat de werkelijkheid tartte. Een brandende trompet, een schip dat er als water uitziet en eerder een luchtkasteel lijkt, een kasteel bovenop een zwevend rotsblok, een paraplu met daarop een glas water. Magritte vertelde dat hij niet fantaseerde terwijl hij aan het schilderen was, hij zag de beelden effectief voor zich. Is er dan toch geen kloof tussen droom en werkelijkheid? Hij speelt ook met taal. De namen van de werken spreken tot de verbeelding. ‘De glazen sleutel’ is een rots op een bergtop. Er is ook ‘De valse spiegel’; een oog met wolken. Het oog is geen spiegel van de ziel, want daar krijgen we niets van te zien, wel van de buitenwereld.

Act in teken van Magritte

BOLHOED © visit Brussel

Huis Magritte in Jette

Magritte droeg vaak een bolhoed, die komt ook in zijn werk voor. Bekend is ‘Golconda’, een schilderij waar identiek geklede mannen met lange zwarte jas en een bolhoed rondzweven. Ook in het werk ‘De maand van de wijnoogst’ zien we anonieme mannen met een bolhoed bij een venster. Naar verluidt schilderde hij graag ’s ochtends. Schaken was een hobby, daarvoor trok hij naar Greenwich in de buurt van de Beurs. Ook de Cirio en Le Petit Rouge waren zaken waar hij graag heen ging.

MUSEUM BRUSSEL In het Magritte Museum vind je tekeningen, schilderijen en commerciële affiches van René Magritte. Je start het bezoek op de derde verdieping waar je kennismaakt met zijn beginjaren, zoals zijn ontdekking van Giorgio de Chirico. Er zijn ook historische tijdschriften en briefwisseling van de

kunstenaar te zien. Op de tweede verdieping is er werk van de periode na 1930, toen hij was teruggekeerd naar Brussel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog houdt hij zich wat op de achtergrond, maar na de bevrijding is er zijn ‘période vache’. Op het eerste niveau vind je topwerken zoals ‘Het rijk der lichten’ en ‘Het domein van Arnheim’. In het museum kan je ook verschillende films bekijken.

Musée Magritte Museum Koningsplein 1, 1000 Brussel www.musee-magritte-museum.be

MUSEUM JETTE Het huis waar René Magritte en zijn echtgenote leefden van 1930 tot 1954 kan je bezoeken. Je maakt kennis met zijn leefwereld en waar hij de meest productieve jaren

Het beroemde Goudblommeke in Papier was een ontmoetingsplaats voor kunstenaars. Initiatiefnemer Geert van Bruaene was thuis in de toenmalige kunstwereld. Heel wat bekende namen van de surrealistische stroming, Cobra en schrijvers gingen er langs. Er waren Marcel Mariën, Jean Dubuffet, Louis Paul Boon, Simon Vinkenoog, Hugo Claus. René Magritte ging er wel langs, maar was eerder introvert. Met Marcel Broodthaers was Magritte goed bevriend. Ze maakten kennis in 1945 en Broodthaers kreeg een kopie van een gedicht van Mallarmé cadeau. Op zijn beurt plaatste Broodthaers in zijn museum Musée d’art moderne - Département des Aigles bordjes met ‘Dit is geen kunstwerk’.

doorbracht. Op het gelijkvloers wandel je door het appartement dat bijna volledig met de oorspronkelijke meubels ingericht

RECLAME

is, op de verdiepingen is er een biografische tentoonstelling.

René magritte museum Esseghemstraat 135, 1090 Jette www.magrittemuseum.be

Magritte was een vaste waarde op internationale tentoonstellingen, maar kon een lange tijd niet leven van zijn kunst. Dus nam hij baantjes aan en illustreerde behangpapier en affiches; bijvoorbeeld voor Alfa Romeo of het sigarettenmerk Belga. Ook ontwierp hij covers van muziek-

partituren, zoals ‘Marche des snobs’ waarop hij drie mannen met hoge buishoed en een strikje laat zien. Samen met zijn broer Paul richt hij in 1930 Studio Dongo op. Reclamewerk vond hij eigenlijk maar niets, maar hij kon er toch artistiek veel in kwijt en bleef ontwerpen, ook toen het financieel niet meer nodig was.

SABENA Reclamelui haalden hun gading bij het werk van Magritte. Een advertentie voor Grand Marnier toont hoe glazen in typische Magritte-wolkjes zweven. Sabena, de vroegere Belgische luchtvaartmaatschappij, vroeg in 1965 aan Magritte om als surrealistische kunstenaar een logo te ontwerpen, niet als reclameman. Het werd ‘L’oiseau de ciel’ of ‘Luchtvogel’. Het is een witte duif met wolkjes die op de vleugeltippen van de vliegtuigen was te zien, maar varianten ervan kwamen ook terecht op andere Sabena spullen zoals het porseleinen servies en speelkaarten. Deze opdracht legde hem financieel geen windeieren. Hij kreeg in 1998, honderd jaar na zijn geboorte, een portret op het geldbriefje van 500 frank.

N˚1 | 2019

Publireportage

ORTHOPEDISCHE HULPMIDDELEN OP MAAT VAN PATIËNTEN: MORE HAPPY PATIENTS! SPRONKEN ORTHOPEDIE IS HEEL NAUW BETROKKEN BIJ DE ZORG VAN PATIËNTEN IN HET REVALIDATIECENTRUM VAN GEEL. EEN ORTHOPEDISCH EXPERT VAN SPRONKEN WERKT SAMEN MET DE ARTSEN, KINESISTEN EN ERGOTHERAPEUTEN VAN HET REVALIDATIECENTRUM. Zowel zorgverstrekkers als patiënten kunnen rekenen op vakmanschap, wetenschappelijke gedrevenheid, innovatie en een uitstekende dienstverlening. Met 130 medewerkers en ruim 300 aanmeet- en servicelocaties kan Spronken snel een oplossing vinden voor elke patiënt.

Bij een amputatie word je als patiënt vaak al voor de ingreep door een orthopedisch verstrekker van Spronken gezien, zodat de begeleiding dan al start. Zes weken na de amputatie kan je aan de slag met jouw been- of armprothese. De revalidatiemedewerkers van Ziekenhuis Geel begeleiden je daarna om weer maximaal mobiel te worden.

EXPERT IN ORTHOPEDISCH MAATWERK

GEPREFEREERDE PARTNER

Spronken Orthopedie is een erkende leverancier van alle mutualiteiten. Ze zijn expert in het volledig assortiment van orthopedische hulpmiddelen zoals arm- en beenprothesen, orthesen bij verlammingen, steunzolen, rolstoelen, scooters, fietsen, rollators, op maat gemaakte schoenen… Als patiënt kan je ook terecht voor herstellingen of hernieuwingen van hulpmiddelen, prothesen en rolstoelen, of voor een second opinion.

Het revalidatiecentrum van Ziekenhuis Geel streeft naar de beste zorg voor elke patiënt. Daarom heeft het ziekenhuis Spronken Orthopedie als geprefereerde partner gekozen. Spronken is toonaangevend in de sector. Ze werken ook samen met universitaire en grotere ziekenhuizen, woonzorgcentra, orthopedische en neurologische afdelingen en revalidatiecentra die aan kwaliteitsnormen zoals JCI, Qualicor of KIWA voldoen.

INNOVATIE Naast expertise is ook innovatie belangrijk in de zorgsector. En dat geldt zeker voor Spronken Orthopedie. Het bedrijf is pionier in het maken van 3D geprinte braces op maat en is ook koploper in vernieuwende technologie voor kinderorthopedie, scoliose, hulpmiddelen bij verlamming, spasticiteit en prothesiologie.

60 JAAR KWALITEIT Spronken Orthopedie bestaat ruim 60 jaar. Vanaf het begin draagt het kwaliteit hoog in het vaandel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Spronken als eerste orthopedisch maatbedrijf in België bekroond werd met het BS EN ISO 13485:2016 kwaliteitscertificaat voor het maken van orthopedische hulpmiddelen. Een duidelijke erkenning voor de ruim 60-jarige expertise van dit zorgbedrijf. Meer info: www.spronken.com

N˚3 | 2021

NIEUWE REVALIDATIETUIN DANKZIJ FILANTROPIE REPORTAGE

IN JULI WAS HET ZOVER. NA EEN HALF JAAR GRAVEN EN BOUWEN WAS

ONZE NIEUWE REVALIDATIETUIN KLAAR VOOR GEBRUIK. DE TUIN STAAT ER DANKZIJ FILANTROPIE: MET GIFTEN VAN PARTICULIERE SCHENKERS EN IN HET BIJZONDER DANKZIJ DE GULLE STEUN VAN HET BEDRIJF SPRONKEN ORTHOPEDIE. “ALS JE ELKE DAG MINSTENS ÉÉN MEDEMENS GELUKKIG MAAKT, IS JE LEVEN GESLAAGD.” MARLY-ANN SPRONKEN, GEDREVEN CEO VAN SPRONKEN ORTHOPEDIE, VERTELT WAAROM ZE DE TUIN EEN WARM HART TOEDRAAGT..

“Mijn vader en moeder startten Spronken Orthopedie 60 jaar geleden met duidelijke waarden, die nog steeds een belangrijke rol spelen in het bedrijf en in mijn leven”, vertelt Marly-Ann. “Spronken wil patiënten gelukkig maken en dit door de beste hulpmiddelen te maken en het beste van zichzelf te geven. Achter elk hulpmiddel zit iemand met bepaalde noden; een patiënt, ouder, mantelzorger… Zo iemand zit echt op een hulpmiddel te wachten voor een beter leven.” Spronken maakt orthopedische hulpmiddelen op maat zoals arm- en beenprothesen, braces, steunzolen, steunkousen, speciale fietsen, rollators… die helpen bij je revalidatie en mobiliteit. Het bedrijf is de geprefereerde partner van Ziekenhuis Geel voor orthopedische hulpmiddelen. “In 2019 vroeg de CEO van Ziekenhuis Geel me of we de nieuwe revalidatietuin wilden ondersteunen. Het revalidatieteam van Geel droomde van een speciale tuin om de zorgkwaliteit te verbeteren en patiënten gelukkiger te maken. De tuin is een topidee! We konden elkaar dan ook snel vinden in dit project en onze liefde voor de medemens.”

GROEN ZORGT VOOR HELING “Als je lang in een klein ziekenhuiskamertje verblijft en dan ook nog eens binnen moet revalideren… als je af en toe toch eens naar buiten kunt, dan heb je een beter leven. Zelf ben ik ook altijd buiten als het kan. Iedereen zou buiten moeten kunnen komen, dat hebben we tijdens de coronacrisis gemerkt. Corona heeft ons meer verbonden met de natuur. En heb je connectie met de natuur, dan genees je sneller. De kleur van heling is niet voor niets groen. Dat is de kleur van de bomen, bladeren… en die kleur vind je ook in de revalidatietuin.”

FILANTROOP IN HART EN NIEREN “Als mens probeer ik een filantroop te zijn. Voor mij is dat liefde voor de medemens, zorgen dat je iets kan betekenen voor iemand. Als je elke dag iets goed doet voor iemand anders, word je daar zelf gelukkiger van. Kijk waar je kan helpen. Dagdagelijks is dat in de kleine dingen en soms komt er een groter project langs, zoals de revalidatietuin. Dan staan we op de eerste rij te springen om mee te helpen”, zegt Marly-Ann met een brede glimlach.

WE HEBBEN JOUW HULP NOG NODIG OM DE TUIN AF TE WERKEN Dankzij de tuin kunnen patiënten mentaal en fysiek herstellen in de buitenlucht en tussen het groen. De tuin maakt hen klaar voor het échte leven buiten het ziekenhuis. De verschillende ondergronden, hellingen en opstapjes zijn al aangelegd dankzij de steun van Spronken Orthopedie, maar we zoeken nog geld voor de laatste onmisbare loodjes, onder andere speciale fietsen en sportmateriaal. “Mijn gemoedstoestand is heel hard verbeterd toen we ook buiten oefeningen gingen doen. Dat was echt een verademing, na zoveel maanden op een kamer te zitten. Buiten kreeg ik het gevoel dat ik wou blijven doorgaan met mijn revalidatie”, vertelt Gunter. Hij lag tijdens de eerste coronagolf zes weken in coma door Covid-19 en revalideert nu nog steeds in ons ziekenhuis. Je leest zijn verhaal op pagina 34 van dit magazine.

DOE JIJ EEN GIFT? Doe nu een gift online via www.dimpnafonds.be. Of schrijf je gift over op rekeningnummer BE53 0689 0926 1253 van Dimpnafonds vzw. Voor een gift van 40 euro en meer krijg je een fiscaal attest. Je krijgt dan 45% van je gift terug via de belastingen. Zo betaal je voor een gift van 40 euro in werkelijkheid maar 22 euro!

ZIEKENHUIS GEEL STEUNEN? DAT KAN! Met jouw steun kunnen we extra meerwaarde creëren voor mensen in nood, van jong tot oud. Je zorgt voor een warm en waardig afscheid als er geen andere uitweg meer is. Contacteer Josti Gadeyne, verantwoordelijke voor giften en filantropie, voor meer informatie: josti.gadeyne@ziekenhuisgeel.be, 014 577335

N˚1 | 2019

“HET IS LEUKER OM TE OEFENEN IN EEN GROENE, REALISTISCHE OMGEVING” REPORTAGE

CHRIS WILLEMSEN (49) IS ACTEUR. VIER JAAR

GELEDEN LIEP HIJ EEN “INCOMPLETE DWARSLAESIE” OP, EEN BESCHADIGING VAN EEN RUGGENWERVEL DIE DE ZENUWBANEN RAAKTE. DAAROP VOLGDE EEN ZWARE OPERATIE EN EEN INTENSE REVALIDATIE. “HET BETEKENT HOOGSTWAARSCHIJNLIJK OOK HET EINDE VAN MIJN ACTEERCARRIÈRE, WANT IK ZAL AFHANKELIJK BLIJVEN VAN EEN WANDELSTOK.”

EEN DWARSLAESIE LEIDDE ER TOE DAT CHRIS WILLEMSEN TERUG MOEST LEREN STAPPEN. HET REVALIDATIEPROJECT LOOPT INTUSSEN VIER JAAR. DE VERSCHILLENDE TYPES ONDERGROND IN DE REVALIDATIETUIN ZIJN VOOR HEM EEN ENORME MEERWAARDE.

De operatie vond plaats in UZ Leuven, daarna werd hij vier maanden opgenomen in campus Pellenberg om te revalideren. “Ik moest terug leren stappen want ik kon niet meer op mijn benen staan. Langzamerhand ging het beter en kon ik naar huis. Als je snel vooruitgang boekt, is eventueel een volledig herstel mogelijk. Bij mij ging het net niet snel genoeg. Het punt dat ik nu heb bereikt, is wellicht definitief. Om mijn situatie stabiel te houden, kom ik naar het revalidatiecentrum van Geel. Ik woon immers in Arendonk, dus Geel is dichterbij. In het begin kwam ik drie keer per week, nu nog één keer. Ik moet onder meer oefeningen doen om mijn spieren los te maken en te stretchen, dat kan ik thuis niet op mijn eentje. Twee keer per week ga ik ook naar een kinesist.”

WANDELEN Bij het revalidatieproces van Chris hoort ook heel wat stappen, en dat kan nu in de nieuwe revalidatietuin. “De voorbije periode oefenden we geregeld in de keldergangen van het ziekenhuis. Een gang heeft een egale vloer en je kan steun zoeken tegen de muren, maar in het dagelijkse leven is dat niet zo. Als je naar de winkel of de bank gaat, zijn er oneffenheden in het voetpad of je moet uitwijken voor werkzaamheden. Je komt heel wat drempels tegen die lastig kunnen zijn als je een beperking hebt. In de tuin zijn er verschillende hindernissen, zoals kiezels, gras, een trap, een helling. De tuin is specifiek ontworpen om ons vertrouwd te maken met de realiteit, bovendien is de openlucht ook aangenamer.” Toen Chris in Pellenberg verbleef, was er een warm voorjaar. Zodra het kon, gingen de

patiënten naar buiten om te genieten van de groene omgeving. “Het is natuurlijk beter dat je niet moet revalideren, maar als je er toch door moet, dan het liefste in een aangenaam kader. Volgens mij maakt het een groot verschil als je niet altijd tussen vier muren moet oefenen. Je kan het vergelijken met wakker worden in de winter op een grijze regenachtige dag tegenover de ervaring die je hebt als je in de zomer de ramen opengooit en de zon schijnt. Dat nodigt uit, het is een ander, vrolijker gevoel.”

ONDERLINGE STEUN Tijdens de wandeling in de revalidatietuin houdt een fietser spontaan halt om met Chris een praatje te slaan. Ze kennen elkaar niet, maar er zijn wel gemeenschappelijke kennissen. Het sociale aspect is heel belangrijk. Omwille van corona was er de afgelopen periode veel voorzichtigheid nodig, maar experten benadrukten dat contacten in de openlucht en met afstand, de voorkeur hadden. Chris: “De revalidatietuin was toen nog niet aangelegd, maar we konden hier wel al zitten. Ik kom naar Geel voor een ambulante behandeling, maar blijf soms nog even hangen. Door het vele oefenen, bouw je een band op met de therapeuten en met de andere revalidanten. Een babbeltje slaan of wat zwanzen, is altijd fijn. Soms steunen we elkaar, want het is niet altijd gemakkelijk en dan helpt het als je kan vragen hoe iemand een bepaalde situatie aanpakt. In principe hoef ik zelfs niet meer naar het revalidatiecentrum te komen. De kinesist in Arendonk kan het traject volledig overnemen. Maar daar zie je niemand, behalve kort in de wachtruimte. Dus ik blijf graag naar Geel komen.”

N˚3 | 2021

“IK WAS BLIJ EEN AALSCHOLVER TE ZIEN” REPORTAGE

GUNTER KEERSMAEKERS (49) VERTELT HOE DE OPENLUCHT EEN ENORME

ERVARING WAS TIJDENS ZIJN REVALIDATIE. HET BUITEN SPORTEN MET ANDERE COVID-19-PATIËNTEN BEURDE HEM OP. HIJ VERTELT DAT HET EEN OPSTEKER IS VOOR WIE EEN ZWAAR MEDISCH TRAJECT MOET AFLEGGEN. HET GAF HEM ALVAST DE MOED OM DE REVALIDATIE VOL TE HOUDEN.

“DE TUIN WAS VOOR MIJ ECHT EEN VERADEMING. HET GAF EEN MENTALE BOOST OM TERUG BUITEN TE KOMEN EN DE ZON TE VOELEN. ALS JE MAANDENLANG TUSSEN DE ZIEKENHUISMUREN DOORBRENGT EN GEEN BEZOEK MAG ONTVANGEN, IS DAT EEN ENORME ERVARING.”

“Toen ik uit coma ontwaakte, leek het wel alsof ik marsmannetjes zag, want iedereen was met beschermende kleding en materiaal ingepakt. Je kan niemand herkennen. Als je dan eindelijk opnieuw buiten oefeningen kan doen, is dat een enorme stimulans om ermee door te gaan. Dat deden we met enkele patiënten samen. Hoewel we allemaal Covid-19 hadden doorgemaakt, droegen we een mondmasker en respecteerden we voldoende afstand. Nu is er een nieuw aangelegde revalidatietuin en dat is echt wel een pluspunt, daar fleurt iedereen van op.”

COMA Gunter kreeg het zwaar te verduren. Hij werd opgenomen in Mol, Turnhout, Middelheim en ging daarna naar Ziekenhuis Geel. Dat hij werd overgeplaatst, kwam omdat er heel wat mis ging. Tijdens zijn coma vielen zijn nieren uit en kreeg hij twee keer een hartstilstand waardoor hij tijdelijk een pacemaker nodig had. Ook werd al zijn bloed gezuiverd. Zijn familie heeft enkele keren de hoop om hem levend terug te zien, opgegeven. “Van de periode van zes weken coma, herinner ik me niets. Ik reed met de wagen naar het triagecentrum van het ziekenhuis en zelfs daar weet ik niets meer van. Ik werd opgenomen en was nog drie dagen wakker. Ik informeerde mijn familie, vrienden en mijn werkgever, maar ook dat herinner ik me niet meer. Het is allemaal weg, wat vreemd is. Toen ik lag te slapen, gebeurde er heel wat met mij, maar ik besefte er niets van.”

ONZEKERHEID “Toen ik wakker werd, wist ik niet wat ik in het ziekenhuis deed. Ik werd nog beademd en kon niet praten. Op mijn gsm zag ik foto’s van mijn handen. Had ik als vrachtwagenchauffeur een zwaar ongeval gehad? Toen ik losgekoppeld werd van de beademing, had ik schrik om iets te drinken. Ik dacht ook dat ik verlamd was, omdat ik niet kon bewegen. Zou ik nooit meer kunnen lopen?” Er volgde een opname op Sp, de hospitalisatie-afdeling van het revalidatiecentrum in Geel. Gunter leerde opnieuw te stappen. Ook was het belangrijk om de conditie terug op te bouwen. De saturatiewaarde zegt iets over het zuurstofgehalte in het bloed en het functioneren van de longen. “Van zodra ik een kleine inspanning deed, zakte de saturatiewaarde fel. Ik deed heel wat oefeningen om mijn fysieke conditie terug op peil te brengen.” De revalidatie duurde van mei 2020 tot juni 2021, dus een ruim jaar. “Er is nog steeds restschade. Mijn ene voet is deels verlamd. Misschien komt dat nog goed, maar er is weinig hoop. Ik kreeg wel al de toelating om terug met de auto te rijden, maar niet met een vrachtwagen. Sowieso zou dat heel moeilijk zijn, want ik werd in augustus aan mijn schouder geopereerd, wat weer een revalidatie van 22 weken betekent.”

N˚3 | 2021

NAAR BUITEN! “Mijn gemoedstoestand is fel verbeterd toen ik naar buiten mocht. Ik kreeg het gevoel dat ik wou blijven doorgaan, het zorgde voor een drive. Als je maandenlang op een kamer hebt doorgebracht, is de buitenlucht kunnen inademen een onbeschrijfelijk gevoel. Ik mocht nog steeds geen bezoek krijgen, maar ik kon wel buiten wandelen en fietsen. Op een dag zag ik in de vijver achter het ziekenhuis een aalscholver. Die zag

ik vaak terug, ik zei de vogel gedag. Ik ben best wel een natuurliefhebber. Het had veel betekenis, hoewel zo’n vogel de normaalste zaak van de wereld is. Door wat ik meemaakte, apprecieer ik zo’n kleine dingen echt wel. Je leert er voor open te staan.” Het buitenleven zorgde ook voor ontspanning. Gunter ging met andere Covid-19-patiënten badminton, tennis of voetbal spelen. “We wandelden rond de vijver, stapten achterwaarts en zijwaarts. Dat was in de mate dat het mogelijk was, want iedereen

had wel enkele beperkingen. Maar het lukte ons en we vonden het plezant. We hadden het gevoel dat we ons met vrienden wat aan het amuseren waren en dat gaf energie. Het is anders dan tussen de ziekenhuismuren, hoewel we er daar ook het beste van maakten en veel lachten. We waren een allegaartje, zeg maar een zootje ongeregeld, maar we kwamen goed overeen. We hielden ons recht met alles wat mogelijk was, hoe banaal het misschien ook was. Ik heb er goede kameraden aan overgehouden.”

ONDERSTEUNING

Koop wijn of bubbels en steun Dimpnafonds Vermeld bij het afrekenen van je online winkelmand “Ziekenhuis Geel” in het veld Contactpersoon.

Surf naar wp2.fiftyonegeel.org

“Ik maakte soms moeilijke momenten mee, zoals toen de revalidatie stopte en ik moest wachten op de operatie aan mijn schouder. Toen zat ik diep, maar ik heb een afspraak gemaakt met een psychologe. De gesprekken met Riet Van den Bergh, een van de psychologen in Ziekenhuis Geel, hebben me heel goed gedaan. Door die ervaring weet ik dat ondersteuning kan helpen. Het is ook zo dat ik nu voortdurend thuis ben en niet veel kan doen. Als vrachtwagenchauffeur was ik zowat tien tot dertien uur van huis. Het contrast is groot en soms moeilijk. Ik heb thuis gelukkig een grote tuin en kan dus naar buiten. Ik maai het gras, wied het onkruid en snoei de hagen. Alles gaat trager, omdat mijn conditie soms minder goed is.”

DIMPNAFONDS Dat een revalidatietuin alle financiële hulp kan gebruiken, weet Gunter heel goed. “De fiets waarop ik destijds oefende, was zacht uitgedrukt een oud krot en veel te klein voor mij.” Maar hij genoot ervan. Het toont aan hoe belangrijk giften voor het Dimpnafonds zijn, zodat er goed materiaal kan aangekocht worden.

ONZE BOEKEN TOP 4

OPTIMALE IMMUNITEIT – VERHOOG JE WEERSTAND TEGEN VIRUSSEN EN BACTERIËN Auteur: Dr. Rudy Proesmans | Uitgeverij: Standaard | Prijs: €24,99

Hoe kunnen we ons zo sterk mogelijk maken tegen virussen en bacteriën? In dit boek neemt dokter Rudy Proesmans je mee op ontdekkingstocht door het vernuftige stelsel dat ons immuunsysteem is. Hoe werkt het precies? Als voedingsarts pleit dr. Proesmans voor een natuurlijke manier van eten en meer respect voor de natuur. Want precies doordat de mens het ecologisch systeem heeft ontwricht, komen steeds meer gevaarlijke virussen op ons af, zoals Covid-19.

Van deze auteur verscheen ook ‘Optimaal gezond zonder medicijnen’. Leuk om weten: dr. Rudy Proesmans is een studiegenoot van dr. Jos Opheide, hoofdarts van Ziekenhuis Geel.

WITTE ZEE Auteur:

Roy

Jacobsen

Uitgeverij:

Bezige

Bij

Prijs:

2 €21,99

Na het grote succes van de roman ‘De onzichtbaren’ vervolgt Roy Jacobsen met Witte zee zijn epos over een Noorse familie die in de tumultueuze twintigste eeuw een bestaan probeert op te bouwen. Noorwegen, 1944. Ingrid is alleen op Barrøy, het eiland dat haar familienaam draagt. Tijdens een zware storm spoelen de lichamen van een gezonken Duits oorlogsschip aan op de kust van het kleine eiland. Tussen de Duitse soldaten bevindt zich de nog levende Russische krijgsgevangene Alexander. Ze moet heel wat doorstaan om hem te beschermen.

DE JONGEN, DE MOL, DE VOS EN HET PAARD Auteur:

Charlie

Mackesy

Uitgeverij:

KokBoekencentrum

Jeugd

Prijs:

€20,00

‘Wat wil jij worden als je groot bent?’ vroeg de mol. ‘Lief,’ zei de jongen. ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy is een moderne fabel voor jong en oud. De 100 illustraties en de poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen de jongen en de drie dieren. De universele lessen die ze samen leren zijn stuk voor stuk levenswijsheden. De Nederlandse editie van ‘The Boy, the Mole, the Fox and the Horse’ is prachtig vertaald door Arthur Japin, waardoor de teksten nog dichterbij komen. Het laat zien hoe je geluk kan vinden in het samenzijn.

BYE BYE CHEESEBURGER Auteur:

Steffi

Vertriest

Uitgeverij:

Borgerhoff

Lamberigts

Prijs:

€24,99

In haar nieuwste kookboek ‘Bye Bye Cheeseburger’ motiveert Steffi Vertriest je om voor een gezonde levensstijl te kiezen. In de verrassende en gezonde gerechten staat een pure keuken centraal. Het zijn makkelijke recepten voor iedere dag, waaronder ook vegetarische, veganistische en gluten- en lactosevrije feel-good gerechten. Dankzij dit boek kan iedereen genieten van wat de natuur ons te bieden heeft.

N˚13 | 2019 2021

“HET DRINKEN VAN PURE, LOSSE THEE IS VAAK EEN ONTDEKKING” SMAKELIJK

THEE IS, OP WATER NA, DE MEEST GEDRONKEN DRANK TER WERELD.

AAN DE BASIS DAARVAN LIGT DE THEEPLANT CAMELLIA SINSENIS WAARVAN ER VERSCHILLENDE VARIËTEITEN BESTAAN. DAARNAAST HEB JE INFUSIES OP BASIS VAN KRUIDEN EN PLANTEN. THEESOMMELIER ELKE BERTENS LEGT UIT HOE WE EEN PERFECT KOPJE THEE KUNNEN ZETTEN.

WAT BOEIT JE IN HET THEEVERHAAL? Elke Bertens: “Heel interessant is dat er maar één theeplant is, de Camellia sinsensis. De oorsprong ligt in Zuidoost-Azië. Sinsens is de Latijnse naam voor Chinees. Maar de plant komt intussen in heel wat regio’s met een tropisch of subtropisch klimaat voor. Van deze plant kan je honderdduizend verschillende variëteiten hebben, maar die gaan allemaal terug naar de basisplant. Je kan er witte, groene, zwarte en oolongthee van maken. Het type heeft met het verwerkingsproces te maken. De kennis daarover is fantastisch, net als het besef dat die al duizenden jaren van generatie tot generatie wordt overgeleverd. Er is al enorm veel over geschreven.”

CHINA IS DE BAKERMAT VAN THEE, HOE IS HET ONTDEKT?

van de soort kunnen dat er een tiental zijn. Bij groene thee zijn de blaadjes licht geoxideerd, bij zwarte bijna volledig. Je kan de oxidatie vergelijken met een appel die je doorsnijdt. Na een tijdje begint die door blootstelling aan de lucht bruin te worden, te oxideren. Oolong zit tussen groene en zwarte thee in, dat heeft te maken met de graad van oxidatie. Een theemeester bepaalt wanneer de oxidatie voldoende gevorderd is. Er zijn heel wat verschillende soorten; van heel licht tot heel donker geoxideerd. Het smaakpallet is heel fijn. Oolong is nog niet zo goed gekend, maar je vindt het in theespeciaalzaken. Als je het leert kennen, ontdek je een pareltje.”

“WAT ME OPVALT, IS DAT WIE ERMEE BEGINT, ER NIET MEER MEE OPHOUDT.”

“Er hangt een legende van Keizer Shennong aan vast. Er werd water gekookt om het te zuiveren. Maar er waaiden enkele blaadjes in het water, die kwamen toevallig van de theeplant. De keizer dronk het op en vond het heel lekker. Hij besloot de theeplant te cultiveren. Het dateert van 2700 v.C., dus duizenden jaren geleden.”

WAT IS HET VERSCHIL TUSSEN DE VIER SOORTEN THEE? “Witte thee wordt gemaakt van ontluikende bladeren van de plant. Na de winterrust van de theeplant worden de bladknopjes bij de eerste oogstronde geplukt. Dat kan dus maar één keer per seizoen, wat witte thee iets zeldzamer maakt. Bij groene en zwarte thee zijn er meerdere plukrondes mogelijk, afhankelijk

JE VINDT IN DE HANDEL NU OOK MATCHA, WAT IS DAT PRECIES?

“Het is een heel speciale thee, typisch voor Japan. Ze komt van een specifieke theeplant, tencha, die tijdens de groei wordt overschaduwd. Daardoor maken de blaadjes meer bladgroen aan, want ze hebben minder zon. In China verhitten ze de blaadjes om het oxidatieproces te stoppen, in Japan gaat men ze stomen. De bladnerf halen ze eruit, de blaadjes worden gemalen. Je krijgt poeder en dat wordt opgeklopt met water. Zo wordt het gedronken. De smaakbeleving is heel anders. Het is een umamismaak, in het oosten de vijfde smaak naast bitter, zout, zuur en zoet. De smaak doet een beetje denken aan erwtjes en sperziebonen. Het is een bom van antioxidanten, vitaminen en theïne. Het is aan een opmars bezig.”

BEVAT ALLE THEE EVENVEEL THEÏNE? “Niet elke theesoort bevat evenveel theïne, dat is afhankelijk van waar de plant groeide.

N˚3 | 2021

Theïne is te vergelijken met het effect van cafeïne bij het drinken van koffie. Je krijgt een boost en energie. Als je in de late namiddag of ’s avonds koffie of thee drinkt, kan dat leiden tot een slechtere nachtrust. Het is echter een fabeltje dat witte thee minder theïne bevat dan zwarte thee. Dat wordt vaak gedacht omdat witte thee lichter van kleur is. Wel bevat koffie tien keer meer cafeïne dan het theïnegehalte bij thee. Wie het advies krijgt om minder koffie te drinken, kan dus wel nog een paar kopjes thee drinken.”

INFUSIES ZIJN DUS EIGENLIJK GEEN THEE? “Er worden ook veel infusies gedronken. Dat rekenen we bij thee, maar dat klopt niet. Thee is de drank die voortkomt van de theeplant. Infusies worden geproduceerd op basis van kruiden, vruchten en bepaalde planten. Het gamma is heel uitgebreid. Sommige zijn heel zacht van smaak, bijvoorbeeld kamille. Er zijn ook soorten die gemengd worden met pittige kruiden zoals gember, kaneel, kruidnagel of soms rode peper. Mengvormen komen steeds meer voor. Zo heb je bijvoorbeeld infusies op basis van zwarte of groene thee. De smaak van pure thee wordt zo wat gecamoufleerd. Het is vaak een ontdekking als men dan toch naar pure thee overschakelt.”

ER KOMEN STEEDS MEER INFUSIES OP DE MARKT, WAT ZIJN DE INSPIRATIEBRONNEN? “Het aanbod wordt steeds groter. Het commerciële speelt natuurlijk een rol. Maar we zien ook dat er wordt ingespeeld op trends in de voeding. Een aantal jaren geleden waren de ‘superfruits’ heel erg in, denk bijvoorbeeld aan cranberry’s. Ook kruiden als kurkuma worden steeds vaker gebruikt. Dat vinden we nu ook terug in infusies. In onze zaak hebben we zowat 450 soorten losse thee en infusies.”

KUNNEN WE ZELF INFUSIES MAKEN MET KRUIDEN EN PLANTEN UIT DE TUIN? “Zeker. Het belangrijkste is dat de kruiden goed gedroogd worden. Je legt ze tussen twee vellen keukenpapier en dan tussen de pagina’s van een dik boek, daarop leg je nog wat gewicht. De klassieke manier dus. Na enkele dagen kan je er een aftreksel van maken. We merken ook dat er behoorlijk wat interesse is

IS KRAANTJESWATER GESCHIKT VOOR HET ZETTEN VAN THEE? “De kwaliteit van het water is van groot belang. Water uit de kraan kan je bij ons probleemloos drinken, maar voor thee is het minder geschikt. Belangrijk is een lage droogrest, dus wat overblijft als je het water laat verdampen. Bij ons is de droogrest te groot, die bedraagt zo’n 200 tot 300 milligram per liter. Met een klassieke filter kan je de droogrest halveren. Thee heeft echter maximaal een droogrest van 60 nodig, dus zo kom je er niet. Het beste is bronwater met een lage droogrest. Dat staat op het etiket. Spa blauw is bijvoorbeeld heel geschikt. Het maakt het kopje thee een tikkeltje duurder, maar ik raad iedereen aan om het te proberen. Het verschil is immers enorm, het pure van de thee komt dan naar boven.”

in workshops waar je leert kruiden te mengen. De mogelijkheden zijn dus legio. Je hoeft niet zelf te gaan plukken, in de handel vind je ook kruiden. Als je toch de tuin of de natuur intrekt, is het opletten, want sommige planten zijn giftig. Als je twijfelt, vraag je best eerst het advies van een expert. Wat me opvalt, is dat wie ermee begint, er niet meer mee ophoudt.”

JE GOOIT DE THEEBLAADJES NIET NA ÉÉN KEER WEG? “Goed om weten is dat je losse thee twee tot drie keer kan gebruiken. Wel mag je bij hergebruik de thee iets langer laten trekken. De smaak verandert. Soms wordt die wat intenser, soms zachter. In onder meer China worden theebladeren eerst heel kort gespoeld met warm water en meteen daarna afgegoten. Dan pas wordt de thee gezet die daardoor een groter smaakpalet heeft. De infusie gebeurt immers sneller omdat de blaadjes al een keertje natgemaakt werden.”

HOE STA JE TEGENOVER HET TOEVOEGEN VAN SUIKER OF HONING? “Het verstopt enigszins de smaak van de thee, maar ik geef vaak het advies om de pure smaak te leren ontdekken. Groene thee kan bitter smaken, maar dat betekent dat de bereidingswijze niet correct was. Je zet groene thee met water van 70°. Als je water kookt, wacht je drie minuten. Per minuut daalt de temperatuur met 10°. Laat groene thee niet te lang trekken, 1 tot 1,5 minuut volstaat.”

THEE IN ZAKJES ZIJN COURANT. IS ER EEN GROOT VERSCHIL MET LOSSE THEE? “Het verschil is groot. Als je een builtje openknipt en de inhoud vergelijkt met dezelfde soort losse thee, dan valt het meteen op. In een builtje zie je het blad niet meer. Ook worden er stoffen aan toegevoegd, zoals bewaarmiddelen of kleine korreltjes suiker of druivensuiker. Als consument weet je

N˚3 | 2021

“THEE IS EEN PASSIE VOOR MIJ”

dat niet altijd. Let wel, er zijn ook heel goede producenten van builtjes. Toch raad ik iedereen aan om losse thee te proberen.”

Al ruim twintig jaar runnen Luk Bertens en

THEE BIJ MAALTIJDEN IS IN HET OOSTEN GEBRUIKELIJK. WELKE GERECHTEN ZOU JE AANRADEN?

dochter Elke Bertens een zaak met kwaliteitsartikelen in het segment van koffie en thee gericht op de detailhandel. Elke Bertens: “Ik werk voor een Duitse thee-importeur en wou meer weten

ER ZIJN WERELDWIJD BEHOORLIJK WAT THEERITUELEN, WELKE SPREKEN JE AAN?

dan wat er in de catalogus stond. Bij de Thee Academie Vlaanderen in Brugge volgde ik een jaaropleiding tot theesommelier. Dat was bij Robin Boels. Daarna volgde ik ook de opleiding Thee & Foodpairing. De interesse in thee groeide daardoor nog meer. Het begon met het verkopen van thee en bijhorende accessoires, maar het werd een passie. Ik kon er eigenlijk niet meer over zwijgen en startte met het geven van workshops voor onze klanten, maar ook voor particulieren en vrienden. Ik schreef me in voor het Belgisch kampioenschap Tea&Foodparing en het kampioenschap Theezetten waar ik de eerste plaats wegkaapte. www.t-co.be

“Het is heel boeiend. Bijna in elke cultuur is theezetten en -drinken een ceremonie. In Japan maken ze matcha klaar. Er wordt veel belang gehecht aan strikte rituelen en specifieke gebaren. Het gebeurt in uiterste stilte. In China wordt daarentegen veel gepraat. Je zit rond een tafel en krijgt thee in een heel klein kopje. In twee slokjes drink je het op om dan te praten over de smaak ervan. Telkens opnieuw krijg je een kopje. Er zijn twee taboes: aan de theetafel praat je niet over politiek of geldzaken. Voor mezelf is het een vorm van mindfulness. Je wacht tot het water kookt, tot de thee getrokken is en geniet er dan van. Je doet even een kwartiertje iets helemaal anders, iets wat we veel te weinig doen.”

“Je kan thee perfect combineren met hartige maaltijden, wat in oosterse landen dagelijks gebeurt. Het leuke is dat een aantal chefs in hun keuken ook op zoek zijn naar alternatieven voor alcohol bij de maaltijden. Er zijn theesoorten die het gerecht opwaarderen. Vis met Japanse sencha is bijzonder lekker. Donker geoxideerde oolong past dan weer perfect bij wildgerechten. Voorgerechten of desserts met geitenkaas smaken prima met witte thee. Leuk is om thee in een wijnglas te serveren, dat sluit visueel mooi aan bij tafelgenoten die wijn drinken.”

VAN COMMUNICATIE Meer weten? Ontdek onze solide marketingen communicatietools op www.crossmark.be

“VOOR MIJ IS DIT PURE ONTSPANNING” INTERVIEW

GEEN BETERE AMBASSADEUR VAN DE VRIJWILLIGERS IN ZIEKENHUIS GEEL

DAN WILLY MENTENS (66). HIJ STAAT DRIE VOORMIDDAGEN PER WEEK AAN HET ONTHAAL EN HELPT ER PATIËNTEN EN BEZOEKERS MET HART EN ZIEL VERDER.

VRIJWILLIGER IN DE KIJKER

Willy is een van de tien vrijwilligers die aan het onthaal staan van Ziekenhuis Geel. Hij is in volle coronacrisis, in september 2020, gestart. “Als gepensioneerde zit je plots met een hoop vrije tijd. Ik ben van nature heel sociaal en heb graag mensen rondom mij. Ik woonde destijds in Antwerpen en voelde op de duur de vier muren op me afkomen. Ik wou iets om handen hebben. Via een vriendin ben ik in het vrijwilligerswerk gerold. Zij hielp mee in twee ziekenhuizen in het Antwerpse, op de logistieke afdeling. Ze heeft me een keer meegenomen en ik was meteen verkocht. Toen ik een tijd later naar Geel verhuisde, heb ik meteen de ziekenhuizen in de buurt opgezocht en gecontacteerd. Geel was het eerste ziekenhuis dat antwoordde en een maand later kon ik aan de slag.” Het was toen alle hens aan dek in het ziekenhuis en Willy werd gevraagd om bij te springen aan het onthaal. “Tot dan had ik vooral de logistieke kant van een ziekenhuis gezien. In Deurne en Antwerpen brachten wij de patiënten van en naar de onderzoeksruimtes en tot bij de dokters. Nu stond ik plots aan het onthaal. Waar het, zeker in het begin, wat chaotisch verliep. Door de nieuwe hygiënemaatregelen ontstonden er lange wachtrijen en de mensen waren zenuwachtig. De onthaalmedewerkers moesten echt ontlast worden. Ik heb er niet voor gekozen om aan het onthaal te staan, maar ik doe dit ongelofelijk graag. In het begin kwam ik twee voormiddagen, maar ondertussen zijn het er al drie geworden.”

ALS EEN VIS IN HET WATER Als vrijwilliger aan het onthaal mag je niet bang zijn om op mensen af te stappen en te vragen of je hen kan verder helpen. Wat dat betreft, voelt Willy zich als een vis in het water. Of zoals hij het zelf zegt: “Voor mij is dit hier een speeltuin. Ik praat ook wel graag. Ik denk dat dat met mijn vak te maken heeft, de zaal- en serveerkunde. Ik heb jaren les gegeven en toen moest ik leerlingen begeleiden. Samen met collega’s kwamen wij ook wel eens op plaatsen waar je normaal gezien niet komt. Zo heb ik aan huis gewerkt bij een minister, op het ministerie en in enkele ambassades. Daar ontvingen we dan prominente figuren uit het binnen- en buitenland en leer je wel omgaan met verschillende soorten mensen.”

GERUSTSTELLEN, GRAPPEN EN GROLLEN Veel mensen zijn zenuwachtig als ze naar het ziekenhuis moeten komen. Als een goede huisvader probeert Willy hen dan te helpen. “Ik begrijp heel goed dat de zenuwen opspelen als je hier binnenstapt. Ik probeer die mensen dan eerst en vooral gerust te stellen. Ik zeg altijd: ‘Je hebt tijd genoeg. Doe maar rustig aan.’ Want er bestaat toch geen enkel ziekenhuis waar je binnenkomt, meteen terecht kan bij de arts of de dienst en direct terug buiten staat.”

WORD VRIJWILLIGER Wil je net zoals Willy het verschil maken? Gebruik je graag je talenten bij het begeleiden van patiënten of bezoekers, in logistiek of administratie, of heb je zelf een voorstel voor vrijwilligerswerk? Neem dan contact op met Jasper en Carine van onze vrijwilligerswerking via ENVELOPE vrijwilligers@ziekenhuisgeel.be of Phone 014 57 75 50 We zoeken samen naar vrijwilligerswerk dat bij jou en het ziekenhuis past.

En als dat niet werkt om het ijs te breken, dan gooit hij met wat complimentjes of maakt wat grapjes. “Onze ploeg van vrijwilligers is erg hecht en wij lachen graag. Zo was ik met mijn collega Greet vorige week aan het grappen over mijn plan om ’s avonds worst met ‘wortelstoemp’ te eten. Plots word ik aangesproken door een dame die vraagt ‘Meneer, die route op mijn kaartje, welke route is dat precies?’. Ik ga meteen met haar mee en wil haar de weg wijzen. En ze zegt me: ‘Ik heb gehoord dat je straks worst met ‘wortelstoemp’ wil klaarmaken. Mijn zoon eet dat ook heel graag. Het liefst nog met een opengesneden worst met saus erover.’ Zo vertellen wij honderduit en zorgen wij voor een vrolijke noot.”

DANKBAARHEID Complimentjes geven, is leuk, maar ze zelf krijgen, doet ook veel deugd. Zo herinnert Willy zich dat er tijdens de coronacrisis een mail binnenkwam bij de directie. Iemand bedankte specifiek de vrijwilligers aan het onthaal voor hun inzet. “Die pluimpjes krijgen we toch regelmatig. Daarvoor doe je het natuurlijk. Er zijn zelfs ‘vaste klanten’ die me een

koffietje komen brengen. Ook de dankbaarheid en collegialiteit van de onthaalmedewerkers geeft voldoening. We kunnen steeds bij hen terecht, moesten we vragen hebben. De sfeer zit hier heel goed. Er zijn zelfs artsen die even langs het onthaal komen om een ‘klapke’ te doen.”

MENSELIJKE VERHALEN Je kan Willy drie voormiddagen per week aan het onthaal terugvinden. Dat betekent dat ‘vaste klanten’ hem vaak herkennen. “Dan krijg ik soms opmerkingen als: ‘Jij hebt hier zeker je bed staan’ of ‘Waar was je vorige keer, want ik heb je niet gezien.’” Zo ontstaat er af en toe ook wel een band met sommige patiënten. “Ik denk dan aan een man die ik tot voor kort regelmatig zag, omdat we samen op de bus stonden te wachten. Ik maakte altijd een praatje met hem. Dat deed hem duidelijk deugd.” Van sommige patiënten ziet hij ook de evolutie in het genezingsproces. Of herkent hij een fiere vader die enkele weken daarvoor met zijn zwangere vrouw mee op consultatie was gekomen. Dan vraagt hij wel eens of het een meisje of jongen geworden is. Die menselijke contacten en verhalen maken het voor Willy helemaal af. “Het is een heel dankbare, zalige bezigheid. Ik noem het ook bewust geen job. Voor mij is dat pure ontspanning. Als ik een dag toch niet kan komen, dan vind ik dat heel erg. Ik kan het écht iedereen aanraden. Best ben je wel sociaal en heb je een hart om mensen te helpen. Wij helpen trouwens niet alleen de patiënten en bezoekers, maar ook de medewerkers van het ziekenhuis. Wij helpen eigenlijk het hele ziekenhuis. Mij moeten ze daarvoor zeker niet betalen. Ik doe dit puur met het hart. Af en toe een bedankje en een complimentje is meer dan voldoende.”

KEN JIJ OOK EEN BIJZONDERE VRIJWILLIGER? Laat het ons weten via communicatie@ziekenhuisgeel.be

N˚3 | 2021

Heb je nieuwe steunzolen, een korset, schoenen op maat, een orthese, een rolstoel of prothese nodig? CONTACTEER ONS

ORTHOPEDISCHE

MOBILITEIT

HULPMIDDELEN

BANDAGISTERIE

Joren Van Herck

Annemie Van Gorp

Joren.vanherck@spronken.com Annemie.vangorp2@spronken.com

0472 921 083

0473 894 714

PROTHESES Bram Bulteel bram.bulteel@spronken.com

0476 889 092

Wij staan graag tot jullie dienst! Ook voor een herstelling, hernieuwing van uw hulpmiddel of voor een gratis tweede opinie.

www.spronken.com

Bezoek ons in het revalidatiecentrum op maandag van 15:30 tot 17:30 en op woensdag van 10:00 tot 12:00.

www.spronken.com

N˚3 | 2021

HOE BEREIK JE HET ZIEKENHUIS? JE KAN ZIEKENHUIS GEEL VLOT BEREIKEN MET DE AUTO, FIETS EN HET OPENBAAR VERVOER.

TACHOGRAAF DOWN inclusief Track & Trace over heel TA Euro

MET DE FIETS

MET DE AUTO

Er is een fietsenstalling vlak voor de hoofdingang van het ziekenhuis.

Als je met de wagen komt, kan je parkeren op de betaalparking vlak naast het ziekenhuis. Je bereikt deze parking via de J.B. Stessensstraat. Om de parking op te rijden, neem je een ticket of voer je jouw abonnement of beurtenkaart in.

MET DE BUS Bussen 490 en 493 stoppen recht voor de hoofdingang van het ziekenhuis. Er is ook een bushalte in de Gasthuisstraat, tegenover de parking van het ziekenhuis. Daar stoppen verschillende bussen: 15c, 19, 20, 302, 306, 490, 491, 492, 493, 510. Je vindt actuele informatie over busverbindingen en -uren op www.delijn.be. Je kan ook bellen naar 070 220 200 om je reis te plannen.

MET DE TREIN Je kan Geel bereiken met de trein. Aan het station van Geel kan je dan de bus naar het ziekenhuis nemen. Te voet is het zo’n 20 minuten vanaf het station.

inclu

TACHOGRAAF DO

inclusief Track & Trace over heel

Neem het ticket met je mee, want na je bezoek aan het ziekenhuis moet je je ticket betalen aan één van onze betaalautomaten. Bij het verlaten van de parking voer je dan je betaalde ticket in om de slagboom te openen.

Betaalautomaat Je kan enkel met een bank- of kredietkaart betalen aan twee automaten. Deze bevinden Vraag vrijblijvend zich aan de parking.

een

GRATIS DEMO

bij u ter plaatse. Parkeertarieven Je kan onze betaalparking gratis gebruiken als je er niet langer dan 20 minuten blijft staan. Als je langer dan 20 minuten parkeert, gelden de volgende tarieven:

Vraag vrijblijvend een

GRATIS DEMO bij u ter plaatse.

Vraag

bij u t

KISS & RIDE Voor het ziekenhuis

• 20 minuten tot 1 uur: € 1,20 • 1 tot 2 uur: € 2,50 • 2 tot 3 uur: € 3,80 • 3 tot 24 uur: € 5,00

zijn er ook enkele parkeerplaatsen waar je snel patiënten kan brengen en ophalen. Auto’s mogen hier maar korte tijd staan, niet langer dan strikt noodzakelijk is.

Beurtenkaart Als je in een bepaalde periode regelmatig naar het ziekenhuis moet komen, kan je kiezen voor een beurtenkaart. Je kan de beurtenkaart gratis verkrijgen aan het onthaal. Vervolgens laad je de kaart zelf op aan de kassa’s op de parking. Per beurt betaal je € 1,50 en één beurt duurt 24 uren. Als je je wagen langer dan 24 uren ononderbroken op de parking laat staan, dan gaan er bij het verlaten van de parking twee beurten van jouw kaart. Je moet een beurtenkaart zowel bij het binnen- als buitenrijden invoeren.

Parkeerplaatsen voor andersvaliden Voor het ziekenhuis vind je een aantal parkeerplaatsen voor andersvaliden. Als je een geldige mindervalidenkaart hebt, kan je je auto parkeren op deze parkeerplaatsen. Als er geen vrije plek is hier, kan je terecht op de betaalparking. Je krijgt dan aan het onthaal een gratis uitrijkaart op vertoon van jouw mindervalidenkaart. Andersvaliden met een geldige kaart kunnen trouwens op alle parkeerplaatsen in Geel gratis en onbeperkt parkeren. Moet je bij spoedgevallen zijn? Dan kan je je auto parkeren op de voorziene parking aan de dienst spoedgevallen. Die bereik je langs de J.B. Stessensstraat. We vragen je wel om zo snel mogelijk, liefst binnen de 20 minuten, je wagen te verplaatsen naar de bezoekersparking. Zo maak je weer plaats vrij voor andere spoedpatiënten die snel eerste hulp nodig hebben.

TACHOGRAAF DOWNLOADS NLOADS TACHOGRAAF DOWNLOADS Track &Track Trace heel Europa ACHOGRAAF DOWNLOADS opainclusief inclusief inclusief Track &&over Trace Trace over over heel heel Europa Europa

usief Track & Trace over heel Europa

OWNLOADS TACHOGRAAF DOWNLOADS Het draadloos uitlezen en verwerken van tachograafgegevens en chauffeurskaarten maakt nu al een

Het draadloos uitlezen en verwerken van tachograafgegevens en chauf

Het Hetuit draadloos draadloos uitlezen uitlezen en enverwerken verwerken van vanzich tachograafgegev tachograafgege l Europa inclusief & Trace over Europa deel vaneven Orditool. vrachtwagen mag hierbij om he belangrijk deel uit van Orditool. De vrachtwagen magbelangrijk zich Track hierbij om het waarDe inheel Europa bevinden.

Het draadloos uitlezen en verwerken van tachograafgegevens en chauffeurs belangrijk belangrijk deel deeluit uit van vanOrditool. Orditool. Devrachtwagen vrachtwagen mag magzich zich Onzevoor nieuwe Track & Trace service is nu ook De beschikbaar voor gemengd Onze nieuwe Track & Trace service is nu ookbelangrijk beschikbaar gemengde vloten van vrachtwagens en deel uit van Orditool. De vrachtwagen mag zich hierbij om het even Onze Onze nieuwe nieuwe Track Track & & Trace Trace service service is is nu nu ook ook beschikbaar beschikbaar lichte bedrijfswagens, die we op een merkonafhankelijke wijze kunnen vov lichte bedrijfswagens, die we op een merkonafhankelijke kunnen ondersteunen over Europa. Onze nieuwe wijze Tracklichte & Trace service is nu ook beschikbaar voor gemengde vlotw lichte bedrijfswagens, bedrijfswagens, die die we weheel op opeen eenmerkonafhankelijke merkonafhankelijke DE ORDITOOLdie OPLOSSINGEN ZIJN BESCHIKBAAR VOOR DE: onder lichte bedrijfswagens, we op een merkonafhankelijke wijze kunnen DE ORDITOOL OPLOSSINGEN ZIJN BESCHIKBAAR VOOR DE: DE DE ORDITOOL ORDITOOL OPLOSSINGEN OPLOSSINGEN ZIJN ZIJN BESCHIKBAAR BESCHIKBAAR VOO VOO » HR-dienst, met Orditach voor de analyse van tachograafgegevens en » HR-dienst, met Orditach voor de analyse van tachograafgegevens en de berekening van prestaties. DE ORDITOOL OPLOSSINGEN ZIJN BESCHIKBAAR VOOR DE: inclusief Track & Trace over heel Europa »» HR-dienst, HR-dienst, met metOrditach Orditach voor voor deanalyse analysevan van vanonderhouds tachograa tachograa » Technische afdeling, Ordifleet, planning en de opvolging Het draadloos enplanning verwerken van tachograafgegevens en chauffeurskaarten maakt Het nu aldraadloos een » Technische afdeling, uitlezen Ordifleet, en» opvolging van onderhoudsbeurten. HR-dienst, met Orditach voor voor de analyse van tachograafgegevens en deuitl be » Dispatching, Orditrack de Track & Trace. »» Technische Technische afdeling, afdeling, Ordifleet, Ordifleet, planning planningen enopvolging opvolging va va belangrijk deel uit van Orditool. De vrachtwagen mag zich hierbij om het even waar in Europa bevinden. belangrijk deel uit »Vraag Dispatching, Orditrack vrijblijvend een voor de Track & Trace. » Technische afdeling, Ordifleet, planning envoor opvolging van onderhoudsbeur »» Dispatching, Dispatching, Orditrack Orditrack voor de devrachtwagens Track Track &&Trace. Trace. en Onze nieuwe Track een & Trace service is nu ook beschikbaar voor gemengde vloten van Onze nieuwe Track Vraag Vraag vrijblijvend vrijblijvend een » Dispatching, Orditrack voor de Track &C Trace. OpenICT | Haachtsesteenweg 322 - 1910 Kampenhout lichte bedrijfswagens, die we op een merkonafhankelijke wijze kunnen ondersteunen over heel Europa. lichte bedrijfswage g vrijblijvend OpenICT | Haachtsesteenweg 322 C - 1910 Kampenhout T +32 2 342OpenICT 01 90 | F +32 2 342 01 93 | info@openict.be | Kampenhout www.orditool.com bij u ter een plaatse. OpenICT | |Haachtsesteenweg Haachtsesteenweg 322 322CC--1910 1910Kampenhout T +32 2DE 342ORDITOOL 01 90 | F +32OPLOSSINGEN 2 342 01 93 | info@openict.be | www.orditool.com ZIJNOpenICT BESCHIKBAAR VOOR DE ORDITOOL OP bij bij uuter terplaatse. plaatse. TT+32 22DE: 342 01 90 22342 01 | |www +32 342 01verwerken 90 |FF+32 +32 342 0193 93| |info@openict.be info@openict.be ww 322 C - |1910 Kampenhout Het| Haachtsesteenweg draadloos uitlezen en van tachograafgegevens en chauffe ter plaatse. » HR-dienst, met Orditach voor de analyse www.orditool.com T +32 2belangrijk 342 90deel | F +32 342Orditool. 01 93en | info@openict.be |mag van01tachograafgegevens de vrachtwagen berekening van prestaties. »zich HR-dienst, uit 2van De hierbij ommet hetO » Technische afdeling, Ordifleet, planning Onze en opvolging van onderhoudsbeurten. nieuwe Track & Trace service is nu ook beschikbaar voor gemengde » Technische afdel lichte bedrijfswagens, die we op een merkonafhankelijke wijze kunnen o » Dispatching, Orditrack voor de Track & Trace. » Dispatching, Ord

TACHOGRAAF DOWNLOADS

GRATIS DEMO GRATIS GRATIS DEMO DEMO RATIS DEMO

Vraag vrijblijvend een

DE ORDITOOL OPLOSSINGEN ZIJN BESCHIKBAAR VOOR DE:

GRATIS DEMO OpenICT | Haachts OpenICT | Haachtsesteenweg 322 C - 1910 Kampenhout » HR-dienst, met Orditach voor de analyse van tachograafgegevens en d

T +32 342 01 90 | bij u»ter plaatse.| www.orditool.com T +32 2 342 01 90 | F +32 2 342 01 93 | info@openict.be Technische afdeling, Ordifleet, planning en opvolging van2onderhoudsb » Dispatching, Orditrack voor de Track & Trace.

Ziekenhuis Geel. We verwelkomen je. Onverwacht of langverwacht. Een eerste indruk. Verrast, angstig of net heel vertrouwd. We begeleiden en ondersteunen. Een weg die je niet alleen aflegt. We zien erop toe hoe iedereen voor elkaar zorgt. Patiënten, bezoekers, artsen, medewerkers en leidinggevenden. Allemaal met elkaar, allemaal voor elkaar. Versterkend en vertrouwd. Resultaatgericht. Wetend waar we naartoe willen. Een visie op het vandaag van morgen. Een brede waaier aan disciplines. Samen voor een uitmuntende zorg. Met wilskracht, doorzettingsvermogen en empathie. Zorgend voor onze mensen. We geven nooit op. Met het hart op de juiste plaats. We stellen gerust en vechten terug. Een plaats voor onderzoek. Waar artsen een diagnose stellen, een behandeling starten of net voorkomen. Oplossingsgericht. Op mensenmaat. Een plaats waar je de weg vindt. De juiste informatie, op het gepaste moment. Slecht of goed. We geven je moed. Omringd door warmte. Altijd dichtbij, wanneer je ons nodig hebt.

word verliefd op Volvo én op Van Houdt.

www.groepvanhoudt.be

OOK ADVERTEREN IN DIMPNAZINE? NEEM CONTACT OP MET HOSPIZINE!

JOUW ADVERTENTIE IN ONZE VOLGENDE ZINE? BEL 015 52 80 60

T. 015 52 80 60 • ad@hospizine.be • www.hospizine.be

Dimpnazine - Nr. 3

Articles inside

“Voor mij is dit pure ontspanning” Interview

Nieuwe revalidatietuin dankzij filantropie Reportage

De man met de bolhoed Cultuur

Onze boeken top 4 Cultuur

“Ik was blij een aalscholver te zien” Reportage

“Het is leuker om te oefenen in een groene omgeving”Reportage

“We bereiden patiënten voor op het leven na revalidatie” Reportage

Op reis in eigen land Onderweg

“Het drinken van pure, losse thee is vaak een ontdekking” Smakelijk