2 Mare · 20 oktober 2011 Geen commentaar
Rondjes rijden Door Bart Braun Als ik het stukjesschrijven ooit echt voor gezien houd, weet ik al wat ik ga doen: ramen wassen. Mijn ramenwasser moet een van de rijkste mensen van Leiden zijn. Twee tientjes voor mijn appartement alleen al, en hij doet de hele straat in een paar uur. Hij komt elke acht weken. Mijn niet-Leidse vrienden stonden met hun oren te klapperen toen ze dat laatste
Colofon
Redactie-adres Pieterskerkhof 6 2311 SR Leiden Telefoon 071–527 7272 Fax 071–527 7288
hoorden. Eentje gaf toe al jaren zijn ramen niet te hebben gelapt. Ik legde uit dat acht weken een heel redelijke tijdsspanne is. In die tijd heeft er vrijwel gegarandeerd een meeuw tegen mijn ramen gescheten. Bovenop de meeuwenkak komt de geluidsoverlast van krijsende vogels die om vier uur ’s nachts de inhoud van vuilniszakken over de complete binnenstad uitsmeren. En de troep die al dat vuilnis geeft. Hulde aan de gemeente Leiden, wiens vuilnisploeg de straten in een mum van tijd weer schoon heeft. Het blijft echter symptoombestrijding: de vuilnismannen en bezemwagens zouden het stukken makkelijker hebben als er wat minder van die meeuwen waren. Het bestrijden van meeuwen is echter niet zo makkelijk. Leiden heeft nu, samen met Alkmaar en Haarlem, een brief aan Den Haag gestuurd: het moet maar eens afgelopen zijn met de beschermde status van die dieren. Dat klinkt als heel wat: een Beschermde Diersoort, dat moet wel wat voorstellen. In werkelijkheid zijn alle inheemse wilde vogels in Nederland beschermd.
Alle zoogdieren trouwens ook, behalve ratten en huismuizen. Heej, dat is gek. Dat zijn nou precies dieren waar we er ook teveel van hebben. Harige meeuwen, zeg maar. Blijkbaar is het opheffen van bescherming niet meteen de oplossing van een probleem. Vier jaar geleden had de gemeente Leiden een idee: we zetten de biologen van universiteit aan het werk. Hoe zit dat nou eigenlijk met die meeuwen? Helpt het als we eieren rapen? Eten meeuwen nog steeds vis, of heeft het weghouden van afval daadwerkelijk zin? Slapen die beesten vooral in de stad, of hebben we te maken met forensmeeuwen? Helpen gele vuilniszakken? Nog een paar vragen die toen niet zijn gesteld, maar die ik graag beantwoord zou zien: halen die meeuwen vooral zelf de vuilniszakken open, of wachten ze tot de katten dat hebben gedaan? Als we met behulp van meeuwenwerende stekels de daken van Leiden meeuwenvrij maken, waar gaan die beesten dan broeden? Zou het kunnen dat mijn ramenwasser er stiekem een enorme meeuwenfokkerij erop na houdt om zijn inkomstenbron te garanderen? Het onderzoek is nooit van de grond gekomen. Een aio heeft een pilotstudie gedaan, en toen was het geld op. En nou willen de gemeentes dat Den Haag meer vrijheid geeft. Welke vrijheden ze nodig hebben, weten ze niet. Afschieten? Vuilniscontainers? Eieretende slangen uitzetten? Ze weten helemaal niets. En de reden dat ze helemaal niets weten, is dat ze indertijd te knieperig waren om wat onderzoek te betalen. Het is als een steeds bozer wordende vader die steeds harder rondjes gaat rijden. Stoppen bij een benzinestation om een kaart te kopen kost immers tijd en geld! In het tijdperk van Dion Graus en Marianne Thieme hoeven we niet op bijzondere ontheffingen van de Faunawet te rekenen. Maar zelfs als die er komen, zit mijn ramenwasser voorlopig nog wel even goed.
Website mareonline.nl E-mail redactie@mare.leidenuniv.nl De redactie is op vrijdag gesloten. Oplage circa 15.000
Column
Hoofdredactie
Frank Provoost frank.provoost@mare.leidenuniv.nl Redactie
Harmke Berghuis redactie@mare.leidenuniv.nl Thomas Blondeau redactieleiden@gmail.com Vincent Bongers vbongers@mare.leidenuniv.nl Bart Braun bbraun@mare.leidenuniv.nl Dirk-Jan Zom D.Zom@mare.leidenuniv.nl
Medewerkers
David van Bodegom • Rivke Jaffe • Petra Meijer • DM Sanders • Benjamin Sprecher Secretariaat Harmke Berghuis Fotografie Taco van der Eb • Marc de Haan Illustraties Bas van der Schot • Bandirah • Silas.nl Basisontwerp Roeland Segaar, Zabriski Communicatie Art direction en vormgeving Marijke Hoogendoorn • richgirl-design.com Drukwerk Dijkman Offset Amsterdam Advertenties Bureau van Vliet B.V. Postbus 20 2040 AA Zandvoort Telefoon 023 - 571 47 45 Fax 023 - 571 76 80 Redactieraad
Prof. dr. J.P. Abrahams (voorzitter) • prof. dr. J. van den Broek • I. Bronstring • A. Brouwer • drs. J.C.M. Damen • prof. dr. A.J.W. van der Does • B. van der Donk • J. Egberts • dr. H. Heestermans • prof. dr. J.J.M. van Holsteyn • mr. F.E. Jensma • prof. dr. J.C. de Jong • D. van der Klugt • A. Liemburg• dr. D.J.W. Meijer • R. Nieuwenkamp • drs. R. Rijghard Jaarabonnementen
Een jaarabonnement op Mare loopt van september t/m juni. Belangstellenden kunnen Mare thuisgestuurd krijgen door € 35,- over te maken op bankrekening 10.32.57.950 ten name van Universiteit Leiden inzake Mare. Studenten betalen € 25,-. Zij maken dit bedrag over op bovenstaand bankrekeningnummer onder vermelding van hun studentnummer. Adreswijzigingen
Alleen schriftelijk met postwikkel. Klachten en opmerkingen over de toezending van Mare 071-5277272. Mededelingen voor het op donderdag verschijnende nummer moeten uiterlijk de voorafgaande donderdag 16.00 uur in het bezit van de redactie zijn. ISSN 0166-3690
Furry Fandom Een jaar lang woonde op de verdieping onder mij een drietal Minervaantjes. Op zich niet bijzonder. Ware het niet dat een van de Minervanen, we zullen hem maar Roderic noemen, op vrij columnwaardige wijze het huis heeft verlaten. En dat ik als indirect gevolg daarvan het beeld van neukende mensen in dierenkostuums op mijn netvlies gebrand zie. Roderick is een doorsnee Minervaan, en hoewel hij fanatiek hockeyde, was hij al behoorlijk gezet. Soms stond hij met zijn fiets en twee hockeysticks in de deuropening. Dan vertelde hij trots dat hockeysticks net golfclubs zijn. Elke stick heeft een ander karakter. Zijn topexemplaar kostte wel 150 euro. Verder sprak ik hem af en toe in de gang over de huisrekening. Meestal was hij dan gekleed in een net iets te strakke trainingsbroek en capuchontrui. Iedereen maakte geld over naar Roderick, waarmee hij dan het gas, water, licht en internet betaalde. Zou Roderick überhaupt geweten hebben dat op de verdieping boven hem een roemruchtig Marecolumnist woont? Vast niet. Al is het maar omdat, in de weinige communicatie die wij hadden, hij mij steevast Bernard noemde. Maar goed. De Minervaantjes dus. Die hebben zich, na een jaar keihard zuipen, eindelijk een plek in een echt Minerva-huis verworven. Ik wens Roderic een prachtige Minerva-carrière toe. Maar pas nadat die eikel de deurwaarder van Essent heeft afgekocht. Blijkt dat hij nooit enige rekening heeft betaald. Pas toen het hele huis bijna werd afgesloten, roken zijn huisgenoten onraad. Ik kwam vorige week een van zijn ex-huisgenootjes tegen op een feest. Hij vertrouwde mij enigszins aangeschoten toe dat ‘hij het helemaal gehad heeft met die dikke’. Nu was er op zich helemaal niets aan de hand – een e-mail naar zijn moeder en het was geregeld – maar toch interessant. Wat bezielt iemand om nu juist het geld voor elektra achterover te drukken? Ik bedoel, als er één manier is om tegen de lamp te lopen is het wel de elektriciteitsrekening niet te be-
talen. Het is bijna alsof hij betrapt wou worden. Hij had het geld vast niet nodig voor een huis-tuin-enkeuken-World-of-Warcraft-verslaving. Nee, dit was een schreeuw om hulp, om aandacht zelfs, zo stel ik mij voor. Ik heb hem al een paar keer gemaild, maar zelfs op onschuldigere vragen, zoals ‘Hoe heet het bedrijf waar we ons water vandaan krijgen’ reageert hij niet meer. Dan moeten we het zelf maar bedenken. Ik heb via Whatsapp een informele enquête gehouden onder mijn vrienden. De meest populaire suggestie was drugsverslaving. Op een gedeelde tweede plaats kwamen de veeleisende vriendin en de ontknapingsservice. Een elegante suggestie kwam van mijn broertje, die ervan overtuigd is dat Roderic een cadeau voor zijn moeder moest kopen, die nu helaas weet waar het geld vandaan komt. Enigszins confronterend werd het pas toen een vriend foto’s rondmailde met daarin neukende furries. Iedereen weet dat het internet vol met obscure shit zit, maar, beste lezer, ik zag ook niet aankomen dat binnen de kortste keren mijn inbox bedolven werd onder fotografisch bewijs van de meest bizarre seksuele afwijkingen. Maar laten we het maar bij de furries houden. Een obscuur fenomeen? Ze verschenen zowel in Man bijt hond als in Valerio duikt onder. Het internet leert ons dat furries, ook wel bekend als onderdanen van het furry fandom, over het algemeen mensen zijn die het leuk vinden zich te verkleden in hun eigen fursuit, een eigen fursona (bijvoorbeeld een antropomorfe kat) hebben waarmee ze gevoelige gedichtjes schrijven en verkleedfeestjes houden. Maar ook dat 76 procent van de furries een relatie heeft met een soortgenoot. Dan weet je al hoe laat het is. Ach Roderic. Waarom ook niet. Benjamin Sprecher is promovendus bij het Centrum voor Milieuwetenschappen Leiden