As enerxías

A enerxĂ­a

Definición: No latín é onde encontramos a orixe etimolóxica da palabra enerxía. Máis exactamente encontrámolo no término enerxía, o cal a súa vez, según se determinou, procede da palabra grega "ένέρϒεια".

O concepto de enerxía está relacionado coa capacidade de xenerar movemento ou lograr unha transformación. No ámbito económico e tecnolóxico, a enerxía fai referencia a un recurso natural e aos elementos asociados que permiten facer un uso industrial do mesmo.

Para a física, a enerxía é unha magnitude abstracta que está ligada ao estado dinámico dun sistema cerrado e que permanece invariable co tempo. Trátase dunha abstracción que se lle asigna ao estado dun sistema físico. Debido a diversas todos os corpoa posúen enerxía.

Propiedades da enerxía: A enerxía posúe estas características:

TRANSFÍRESE Pode pasar duns corpos a outros. Por exemplo, se mesturamos agua quente con auga fría, pasa enerxía da auga quente á fría.

TRANSFÓRMASE Con isto queremos indicar que unha forma da enerxía pode convertirse noutra.

Por exemplo, a enerxía eléctrica pode converterse en química ao cargar a batería dun teléfono móvil.

TRANSPÓRTASE Pode pasar dun lugar a outro, en forma de combustibles fósiles (carbón, petróleo, gas natural), mediante tendidos eléctricos, etc.

A enerxía pódese almacenar en pilas, baterías, etc.

CONSÉRVASE Quere dicir que permanece constante cando pasa dun corpo a outro ou cando unha forma da enerxía transfórmase noutra. Isto normalmente, coñécese como o inicio da conservación da enerxía: a enerxía nin se crea nin se destrue, solo se transforma.

DEGRÁDASE Unha vez que se usa a enerxía nunha transformación determinada, perde parte da súa utilidade. En casos así sóese dicir que a enerxía degradouse ou perdeu calidade (non dicimos que se gastou). Por exemplo, unha resistencia eléctrica produce calor, pero non é posible volver a converter ese calor en enerxía eléctrica.

Fontes de enerxía: As fontes de enerxía son elaboracions naturais dos que o ser humano pode extraer enerxía para realizar un determinado traballo ou obter algunha utilidade. Por exemplo o vento, a auga ou o sol entre outros. Dende a Prehistoria, cando a humanidade descubriu o lume pra quentarse e asar os alimentos, pasando pola idade media no que construía muíños de vento para moer o millo, outra época moderna na que se pode obter enerxía eléctrica fusionando o átomo, o home buscou intensamente fontes de enerxía das que sacar algún proveito pra os nosos días, que foron os combustíbles fósiles; por un lado o carbón pra alimentar as máquinas de vapor industriáis e de tracción ferrocarril así como os fogares,e por

outro, o petróleo e os derivados na industria e o transporte (principalmente en automóvil), se ven estás conviviron con aproveitamentos a menor escala de enerxía eólica, hidráulica e biomasa. Dito modelo de desenvolvemento, non obstante, está abocado ao agotamento dos recursos fósiles, sean posible reposición, pois serían necesarios periodos de millóns de anos pra a súa formación.

A búsqueda de fontes inagotables e o intento dos países industrializados de fortalecer as súas economías nacionales reducindo a súa dependencia dos combustibles fósiles, concentrados en territorios extranxeiros tras da explotación e case agotamento dos recursos propios, levoulles a adopción da enerxía nuclear e en aqueles con suficientes recursos hídricos ao aproveitamento hidráulico intensivo dos cursos de auga.

Tipos de enerxías traballados: -Enerxía solar.

-Enerxía providente do Sol. -Enerxía eléctrica.

-Enerxía hidráulica.

-Enerxía cinética.

-Enerxía térmica.

-Enerxía mareomotriz.

-Enerxía química.

-Enerxía eólica.

-Enerxía nuclear ou atómica.

-Enerxía mecánica.

-Enerxía sonora ou acústica.

-Enerxías renovables.

-Enexías non renovables.

-Enerxía xeotérmica.

-Enerxía solar térmica.

-Enerxía térmica.

-Enerxía luminosa ou lumínica.

Enerx铆a e贸lica

A enerxía eólica

Definición A enerxía eólica é a enerxía obtida do vento, é dicir, a enerxía cinética xerada por efecto das correntes de aire, e que é transformada neutras formas útiles para as actividades humanas.

O termo eólico vén do latín Aeolicus, pertenecente ou relativo a Eolo, deus dos ventos na mitoloxía grega.

A enerxía eólica foi aproveitada desde a antigüidade para mover os barcos impulsados por velas ou facer funcionar a maquinaria de muíños ao mover as súas aspas. Na actualidade, a enerxía eólica é utilizada principalmente para producir enerxía eléctrica mediante aeroxeradores. A finais de 2007, a capacidade mundial dos xeradores eólicos foi de 94.1 xigavatios. En 2009 a eólica xerou ao redor do 2% do consumo de electricidade mundial, cifra equivalente á demanda total da electricidade en Italia, a séptima economía maior mundial.

A enerxía eólica é un recurso abundante, renovable, limpo e axuda a diminuír as emisións de gases de efecto invernadoiro ao substituír termoeléctricas a base de combustibles fósiles, o que a converte nun tipo de enerxía verde.

Enerxía hidráulica

Definición Denomínase enerxía hidráulica ou enerxía hídrica a aquela que se obtén do aproveitamento das enerxías cinética e potencial da corrente da auga, saltos de auga ou mareas. É un tipo de enerxía verde cando o seu impacto ambiental é mínimo e usa a forza hídrica sen represala, no caso contrario é considerada só unha forma de enerxía renovable. Pódese transformar a moi diferentes escalas, existen dende hai séculos pequenas explotacións nas que a corrente dun río move un rotor e xera un movemento aplicado, por exemplo, en muíños rurais.

Non obstante, a utilización máis significativa constitúena as centrais hidroeléctricas de represas, aínda que estas últimas non son consideradas formas de enerxía verde polo alto impacto ambiental que producen.

Cando o Sol quenta a Terra, ademais de xerar correntes de aire, fai que a auga do mar, principalmente, se evapore e ascenda polo aire e se mova cara ás rexións montañosas, para logo caer en forma de chuvia. Esta auga pódese recolectar e reter mediante presas. Parte da auga almacenada déixase saír para que se movan as penlas dunha turbina engrenada cun xerador de enerxía eléctrica.

As características fan que sexa significativa en rexións onde existe unha combinación axeitada de chuvias, desniveis xeolóxicos e orografía favorable para a construción de represas. A enerxía hidráulica obtense a partir da enerxía potencial e cinética contida nas masas de auga que transportan os ríos, provenientes da chuvia e do desxeo. A auga na súa caída entre dous niveis da canle faise pasar por unha turbina hidráulica a cal trasmite a enerxía a un alternador o cal a converte en enerxía eléctrica.

Vantaxes económicas A gran vantaxe da enerxía hidráulica ou hidroeléctrica é a eliminación parcial dos custos de combustible. O custo de operar unha planta hidráulica é case inmune á volatilidade dos combustibles fósiles como a gasolina, o carbón ou o gas natural. Ademais, non hai necesidade de importar combustibles doutros países. As plantas hidráulicas tamén tenden a ter vidas económicas máis longas que as plantas eléctricas que utilizan combustibles. Hai plantas hidráulicas que seguen operando despois de 50 a 100 anos. Os custos de operación son baixos porque as plantas están automatizadas e teñen poucas persoas durante a súa operación normal. Estas plantas producen a mesma cantidade de dióxido de carbono en comparación coa materia gris do planeta. Este feito é beneficioso para a saúde. Como as plantas hidráulicas non queiman combustibles, producen directamente dióxido de carbono. Moi pouco dióxido de carbono é producido durante o período de construción das plantas, pero é pouco, especialmente en comparación ás emisións dunha planta equivalente que queima combustibles.

Inconvintes Poden ser varios: A construción de grandes encoros pode inundar importantes extensións de terreo, obviamente en función da topografía do terreo augas arriba da presa, o que podería significar perdida de terras fértiles, dependendo do lugar onde se constrúan; no pasado construíronse encoros que inundaron pobos enteiros. Co crecemento da conciencia ambiental, estes feitos son actualmente menos frecuentes, pero aínda persisten; Destrución da natureza. Presas e encoros poden ser disruptivas aos ecosistemas acuáticos. Por exemplo, estudos mostraron que as presas nas costas de Norteamérica reduciron as poboacións de troita setentrional común que necesitan migrar a certos locais para reproducirse. Hai bastantes estudos buscando solucións a este tipo de problema. Un exemplo é a invención dun tipo de escaleira para os peixes; Cambia os ecosistemas no río augas abaixo. A auga que sae das turbinas non ten practicamente sedimento. Isto pode resultar na erosión das marxes dos ríos. Cando as turbinas se abren e pechan repetidas veces, o caudal do río pódese modificar drasticamente causando unha dramática alteración nos ecosistemas.

ENÉRXÍA LUMINOSA OU LUMÍNICA

En fotometría a enerxía lumínica é a fracción percibida da enerxía transportada pola luz en que se manifesta sobre a materia de distintas maneiras, unha delas é arrincar os electróns dos metais, pode comportarse como unha onda ou coma se fose materia, pero o máis normal é que se desprace como unha onda e interactuar coa materia de forma material ou física. A enerxía lumínica é de feito unha for ma de enerxía electromagnética. A enerxía luminosa non debe confundirse coa enerxía radiante.

Enerxía lumínica absorbida De toda a enerxía lumínica absorbible só unha fracción precibida polo ollo que ademáis presenta diferentes sensitividad a luz de diferentes cores.Polo que unha medida da luz Nas situacións prácticas a enerxía luminosa transferida a unha superficie dependerá tanto de propiedades físicoquímicas desta como de factores xeométricos como a súa orientación respecto á dirección de incidencia da luz. Isto teñen interese práctico por que a partir da enerxía luminosa pode obterse ben directamente ou ben indirectamente enerxía eléctrica. A forma directa involucra o uso de células fotovoltaicas, mentres que as formas indirectas consisten en quentar un fluído circulante, que pode usarse en mover algún tipo de turbina ou elemento mecánico xerando enerxía cinética, e transformar a enerxía mecánica resultante en enerxía eléctrica. Neste segun do caso frecuentemente úsanse espellos curvados que concentran a enerxía

luminosa nun volume ou área máis reducidos aumentando localmente a intensidade da luz. O fluído quentado frecuentemente está dentro dun circuíto provisto dun sistema de válvulas movidas por vapor de auga que foi vaporizada pola calor concentrada dos espellos.

Eficacia luminosa A eficacia luminosa dunha fonte de luz é a relación existente entre o fluxo luminoso (en lumens) emitido por unha fonte de luz e a potencia (en vatios). Dependendo do contexto, a potencia pode ser o fluxo radiante ou pode ser a potencia eléctrica consumida pola fuente.No primeiro dos casos adóitaselle denominar eficacia luminosa da radiación e no segundo eficacia luminosa dunha fonte ou tamén rendemento luminoso.

Eficacia e eficiencia Noutros sistemas de unidades diferentes ao SE, o fluxo luminoso ten as mesmas unidades que o fluxo radiante, a eficacia luminosa da radiación é entón adimensional e a miúdo denomínaselle eficiencia luminosa ou Coeficiente Luminoso e pode ser expresada como unha porcentaxe. Tamén é u s u a l e li x i r q u e u n i d a d e s ta le s c o m o a e fi c a c i a m á x i m a posible,correspondan a unha eficiencia do 100%. A distinción entre eficacia e eficiencia non é mantida sempre con rigor nalgunhas publicacións ou escritos técnicos, polo que non é raro ver eficiencias expresadas en lumenes por vatio e eficacias expresadas como unha porcentaxe.

Enerx铆a nuclear ou at贸mica

Enerxía nuclear ou atómica

Definición É a que teñen algunhas substancias, como o uranio e o plutonio. Esas substancias dise que son radioactivas. Unha pequena cantidade desas substancias produce moita enerxía.

A enerxía nuclear ou enerxía atómica é a enerxía que se libera espontánea ou artificialmente nas reaccións nucleares. Con todo, este termo engloba outro significado, o aproveitamento da devandita enerxía eléctrica, térmica e mecánica a partir de reaccións atómicas, e a súa aplicación, ben sexa con fins pacíficos ou bélicos. Así, é común referirse á enerxía nuclear non só como o resultado dunha reacción senón como un concepto máis amplo que inclúe os coñecementos e técnicas que permiten a utilización desta enerxía por parte do ser humano.

EnerxĂ­a mareomotriz

Enerxía mareomotriz

Definición As interaccións do sistema Terra-Lúa-Sol producen unha serie de variacións no nivel do mar coñecidas como mareas, das que se pode obter enerxía eléctrica.

Trátase dunha enerxía limpa renovable aínda que non é nova, senón que se ven empregando dende o século XII nos muíños destinados a moer gran e nos serradoiros. En 1966 constrúese a primeira central mareomotriz na desembocadura do Río France (Francia) da que, ña actualidade, se obtén electricidade suficiente para abastecer á Relixión da Bretaña francesa.

O seu funcionamento é semellante ó que ten lugar nos embalses hidroeléctricos e baséase en construír unha presa que peche unha baía e deixe que a marea alta atravesé. Pódese aproveita-la enerxía cinética que resulta tanto da entrada de auga cara á baía como da que sae dela para mover unha turbina que fai xira-lo xerador, convertendo a enerxía cinética en enerxía eléctrica.

Outras formas de extraer enerxía do mar son: as olas (enerxía undimotriz), da diferenza de temperatura entre a superficie e as aguas profundas do océano, o gradente térmico oceánico; da salinidade, das correntes mariñas ou a enerxía eólica mariña.

ENERXÍA ELÉCTRICA Denomínase enerxía eléctrica á forma de enerxía que resulta da existencia dunha diferenza de potencial entre dous puntos, o que permite establecer unha corrente eléctrica entre ambos os dous cando se poñen en contacto por medio dun condutor eléctrico. A enerxía eléctrica pode transformarse en moitas outras formas de enerxía, tales como a enerxía luminosa ou luz, a enerxía mecánica e a enerxía térmica.

A CORRENTE ELÉCTRICA A corrente eléctrica, a enerxía eléctrica maniféstase como corrente eléctrica, é dicir, como o movemento de cargas eléctricas negativas, ou electróns, a través dun cable condutor metálico como consecuencia da diferenza de potencial que un xerador estea a aplicar nos seus extremos.

Cada vez que se acciona un interruptor, péchase un circuíto eléctrico e xérase o movemento de electróns a través do cable condutor. As cargas que se desprazan forman parte dos átomos da substancia do cable, que adoita ser metálica, xa que os metais ao dispoñer de maior cantidade de electróns libres que outras sustancias son os mellores condutores da electricidade. A maior parte da enerxía eléctrica que se consume na vida diaria provén da rede eléctrica a través das tomas chamadas enchufes, a través dos que chega a enerxía suministrada polas compañías eléctricas

aos distintos aparatos eléctricos lavadora, raio, televisor, etc. que se desexa utilizar, mediante as correspondentes transformacións; por exemplo, cando a enerxía eléctrica chega a unha enceradora, convértese en enerxía mecánica, calorífica e nalgúns casos luminosa, grazas ao motor eléctrico e ás distintas pezas mecánicas do aparato.

Enerxía cinética e enerxías renovables e non renovables ENERXÍA CINÉTICA En física, a enerxía cinética dun corpo é aquela enerxía que se posúe debido ao seu movemento. Defínese como o traballo necesario para acelerar un corpo dunha masa determinada dende o repouso ata a velocidade indicada. Unha vez conseguida esta enerxía durante a aceleración, o corpo mantén a súa enerxía cinética salvo que cambie a súa velocidade. Para que o corpo regrese ao seu estado de repouso requírese un traballo negativo da mesma magnitude que a súa enerxía cinética. Adoita abreviarse con letra Ec ou Ek (ás veces tamén T ou K).

ENERXÍAS RENOVABLES Denomínanse enerxías renovables as que se obteñen de fontes naturais virtualmente inagotables, xa sea pola inmensa cantidade de enerxía que conteñen, ou porque son capaces de rexenerarse por medios naturais.

ENERXÍAS NON RENOVABLES Refírese a aquelas fontes de enerxía que se encontran na natureza nunha cantidade limitada e unha vez consumidas na súa totalidade, non se poden sustituir.

Enerxía mecánica

Definición A enerxía mecánica é a enerxía que se debe á posición e ao movemento dun corpo, polo tanto, é a suma das enerxías "potencial e cinética" dun sistema mecánico.

Expresa as capacidades que posúen os corpos con masa de realizar un traballo.

Conservación da enerxía mecánica A enerxía consérvase, e dicir, nin se crea nin se destrúe. Para sistemas abertos formados por partículas que interactúan por forzas puramente mecánicas ou campos conservativos, a enerxía mantense constante no tempo.

Tecnoloxías asociadas á enerxía mecánica 1. Enerxía hidráulica: deixase caer a auga e aprovéitase a enerxía potencial obtida.

Utilízase para xerar enerxía eléctrica e mover muíños de fariña.

2. Enerxía eólica: prodúcena os ventos xeradoras na atmósfera terrestre. Utilízase para xerar enerxía eléctrica, como mecanismo de extración de aguas subterráneas ou de certo tipo de muíños para á agricultura.

3. Enerxía mareomotriz: produto do movemento das mareas e as ondas do mar.

Transfórmase en enerxía eléctrica.