401

Page 1

Νο1

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

τχ.401/25092014 me to πολυγθαλυτερο site/οεματικο δηγοσ

www. lifo.gr

τζιμησ πανουσησ Ο Αθηναίος της εβδομάδας απο την αντα κολοβου

γυμνοι στισ αρχαιοτητεσ Τι έγινε στην Επίδαυρο και ποιος έχει δίκιο; απο τον δημητρη κυριαζη

στη σκια της μερκελ Το αδιέξοδο του να είσαι υποταγμένος στη Γερμανία απο τον στελιο κουλογλου

animal portraits

Λεπτομέρεια από έργο της Karen Barbouttis που παρουσιάζεται στην αίθουσα τέχνης S.G.Art Gallery.

Ένα μεγάλο αφιέρωμα στα χιλιάδες πλάσματα που ζουν μαζί μας, στα ίδια σπίτια, τους ίδιους δρόμους, την ίδια πόλη, κι όσα δεν λένε με τη γλώσσα τους τα λένε με τα μάτια τους και την ουρά τους.

animal lovers Από τη LiFO Team


4 lifo – 25.9.14


Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα. Το εορταστικό 400ό τεύχος μας με το δεύτερο μέρος της «Ιστορίας μιας Πόλης» έτυχε θερμής υποδοχής από τους αναγνώστες, τα μίντια και πλήθος επιστημόνων. Τα συγχαρητήρια και οι επαινετικές κουβέντες –εκτός των άλλων, για την ερευνητική δουλειά αλλά και την καθόλου δυσνόητη παρουσίαση– θα χρειάζονταν ένα ολόκληρο τεύχος για να τυπωθούν. Γι’ αυτό ας μείνουμε πιο πολύ στην κουβέντα που προκάλεσαν τα άρθρα μας. ☛ Για τον Αριστόδικο, έναν κούρο-ορόσημο της ελληνικής τέχνης, έγραψε ο αρχαιολόγος Γιώργος Γιαννακόπουλος και ο atman σχολίασε: «Αυτοί οι κούροι σηματοδοτούν μία από τις πολύ σπάνιες μεταβάσεις (3-4 ως 10 φορές σε ολάκερη την Ιστορία ή έστω στον δυτικό πολιτισμό;) στην Τέχνη και την αντίληψη βασικά του ανθρώπου για τον εαυτό του και τη σχέση του με τον κόσμο. Είναι σαν να βλέπεις έργο του Μπρακ ή κάποιων από τους κυβιστές: το αν σου αρέσει ή όχι είναι κάτι σχετικό. Αυτό το οποίο είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι κάποιος είδε για πρώτη φορά τον κόσμο με αυτήν τη ματιά. Αφού αυτό έχει εντυπωθεί, θα μπορούσε κανείς να πει από κει και πέρα ότι ο κόσμος δεν μπορεί να είναι πλέον ο ίδιος». ☛ Πέντε ιστορίες από χώμα και μάρμαρο στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αφηγήθηκε σε ένα από τα άρθρα του ο δρ. Αρχαιολογίας Κώστας Πασχαλίδης και η youjane σχολίασε: «Συγχαρητήρια για το εκπληκτικό άρθρο σας, κ. Πασχαλίδη! Με συγκίνησε, με έκανε να συναισθανθώ την αγάπη και το πάθος σας για την επιστήμη σας! Πόσο γλαφυρά περιγράψατε τα πρόσωπα, λες και ήσασταν εκεί μαζί τους, αναπνέατε τον μυρωμένο αέρα της δημιουργίας τους και φέρατε και σ’ εμάς μια δροσερή πνοή, στους δικούς μας χαλεπούς καιρούς, που δεν έχουν χρόνο ούτε και παιδεία να εκτιμήσουν όπως τους αξίζει τα σπουδαία και αυθαιρέτως χρίζουν άλλα σημαντικά και τα σημαντικά τα καταβαραθρώνουν».

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Η ιστορία της Αθήνας συγκίνησε και ενέπνευσε

feedback400

posts γράμματα e-mails

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Μερικές παρατηρήσεις έστειλε η Κατερίνα Σ. σχετικά με το άρθρο

«Τι έτρωγαν οι αρχαίοι Αθηναίοι» που μας έγραψε ο Flint Dibble: «Εξαιρετικό άρθρο. Διαβάζω σε αυτό: “Τα πέτρινα ημερολόγια των θυσιών και αρχαία κείμενα αποκαλύπτουν συχνές θυσίες ζώων: ένας Αθηναίος πολίτης του 350 π.Χ. μπορεί να παρευρισκόταν σε σαράντα περίπου φαγοπότια μετά θυσιών ετησίως. Κάθε χρόνο η πόλη παρείχε 800 βοοειδή και 500 κατσίκες περίπου και οι δήμοι 200 βοοειδή και 2.500 πρόβατα και κατσίκες. Το τελετουργικό της θυσίας έχει γίνει, ευτυχώς, ευρέως γνωστό από την αρχαία τέχνη, κείμενα και καμένα οστά. Οι Αθηναίοι αφαιρούσαν τη σάρκα από τα μηριαία οστά των ζώων, τα άλειφαν με λίπος και τα έκαιγαν επάνω στον βωμό. Οι φλόγες, ενισχυμένες από το λίπος, έφταναν ως τον ουρανό και η τσίκνα του ψησίματος κατέβαινε στους κατοίκους της πόλης”. Πόσο ενδιαφέρον το ότι την κρεατοφαγία τους οι αρχαίοι Αθηναίοι ένιωθαν την ανάγκη να τη μασκαρέψουν με τιμητικές “θυσίες προς τους θεούς”. Έστελναν δήθεν τις μυρωδιές στους θεούς κι έτρωγαν οι ίδιοι όλα τα ζώα. Αλλά και πάλι, αυτό κατά τη γνώμη μου δηλώνει έναν άλφα σεβασμό προς τα ζώα –σαν να αισθάνονται την ανάγκη να δικαιολογηθούν, να πουν “πρέπει να τα σκοτώσουμε για χάρη των θεών”– που λείπει απ’ τη σημερινή εποχή». ☛ «Ποιος ήταν πραγματικά ο Αλκιβιάδης;» αναρωτήθηκε στο άρθρο της η δρ. Ιστορίας Αγιάτη Μπενάρδου, γράφοντας την ιστορία του. Ο tktk εντόπισε μια έλλειψη: «Είναι λυπηρό που ακόμα και σήμερα οι Έλληνες αρχαιολόγοι/ιστορικοί αγγίζουν το θέμα του ομόφυλου έρωτα “διακριτικά”, όταν δεν το αποσιωπούν ή δεν το διαστρεβλώνουν τελείως... Σίγουρα ο έρωτας Σωκράτη-Αλκιβιάδη (πνευματική με εξωτερική ομορφιά) είναι μια εκπληκτική ιστορία και μας περιγράφεται εκτενώς... Γιατί τόσος φόβος ακόμα;». Κι ο/η el loco έγραψε ένα άλλο trivia: «Υπάρχει μαρτυρία ιστορική σύμφωνα με την οποία ο Αλκιβιάδης ξόδεψε ένα υπέρογκο για την εποχή ποσό για να “αγοράσει” έναν αδέσποτο σκύλο. Όταν τον πήρε στη κατοχή του τού έκοψε την ουρά και τον άφησε πάλι στους δρόμους. Αδικείται από τις κινηματογραφικές βιογραφίες, ίσως είναι ισάξιος του Καλιγούλα σε “κατορθώματα”». ☛ Και τέλος, στο άρθρο-επίλογο της Αργυρώς Μποζώνη για το πώς είναι να ζεις σε μια πόλη με τόση ιστορία, σχολίασε ο atman: «Σε σχέση με τα ερείπια, πάσχουμε από μια κλασικομανία: η Αθήνα δεν έσβησε το 404 π.Χ., ούτε με το κλείσιμο του 4ου αι. π.Χ. Αυτή η κλασικομανία και η άγνοια των ιστορικών περιόδων που τη διαδέχθηκαν μας κάνει να αισθανόμαστε και μειονεκτικά και αποκομμένοι τελικά από κάτι που είναι μια απώτατη κληρονομιά μας, εφόσον δεν γνωρίζουμε τα ενδιάμεσα συνεκτικά στάδια».

Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. 25.9.14 – lifo

5


Οι νέοι δείχνουν τον δρόμο Ενδιαφέρουσες προτάσεις που βασίζονται στις νέες τεχνολογίες ανέδειξε ο 4oς Διαγωνισμός «i-bank Καινοτομία & Τεχνολογία» της Εθνικής Τράπεζας.

Σ

ε θεσμό έχει εξελιχθεί ο Διαγωνισμός «i-bank Καινοτομία & Τεχνολογία» της Εθνικής Τράπεζας, αφού τα πέντε τελευταία χρόνια που διοργανώνεται στηρίζει έμπρακτα τις πιο πρωτότυπες ιδέες. Ιδέες που έχουν στόχο να καλλιεργήσουν την κουλτούρα της καινοτομίας στην Ελλάδα, να αναδείξουν τη δημιουργικότητα των νέων και να εξελιχθούν σε start-up επιχειρήσεις. Λίγες μέρες πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία υποβολής των προτάσεων του 5ου Διαγωνισμού (8/10, στις 15:00), η LiFO σας παρουσιάζει τρεις από τους νικητές της προηγούμενης χρονιάς:

Με εργαλείο τα social media Εκπαίδευση

«100 Mentors» Έρευνα μέσω έξυπνων κινητών τηλεφώνων

Pollfish Το πρώτο χ ρηματικό βραβείο €20.000 απονεμήθηκε στην ομάδα των Βούρκου Αντρέα, Μπέλλα Ζήση, Παπαδάκη Ιωάννη και Ζαούδη Γιάννη. Τι είναι το Pollfish; Mια πλατφόρμα διεξαγωγής ερευνών μέσα από εφαρμογές έξυπνων κινητών τηλεφώνων. Μέσω της πλατφόρμας οι χρήστες μπορούν να δημιουργήσουν ένα ερωτηματολόγιο, να στοχεύσουν το κοινό στο οποίο θέλουν να απευθυνθούν και να πάρουν αποτελέσματα σε πραγματικό χρόνο, με πολύ χαμηλό κόστος. Αυτήν τη στιγμή το Pollfish έχει περίπου 11 εκατομμύρια χρήστες έξυπνων κινητών τηλεφώνων απ’ όλο τον κόσμο, ενώ έχει διενεργήσει πέραν των 25.000 ερευνών.

H ομάδα των Νικολετάκη Γεωργίου και Ντέλη Παναγιώτας απέσπασε το τρίτο χρηματικό βραβείο ύψους €6.000 παρουσιάζοντας την ιδέα του MentorDeal, μιας διαδικτυακής πλατφόρμας που επιτρέπει σε υποψήφιους σπουδαστές να βρουν «μέντορες» στα κορυφαία πανεπιστήμια-στόχους τους. Οι ενδιαφερόμενοι που έχουν μια γενική ιδέα για το τι θέλουν να κάνουν μπαίνουν στο www.100mentors.com. Μέσα από εκεί μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους 100 Μentors, οι οποίοι θα αναλάβουν να προσωποποιήσουν τις ανάγκες του κάθε ενδιαφερόμενου και να τον συνδέσουν με 3-5 έμπειρους εκπαιδευτικούς. Ο ενδιαφερόμενος επιλέγει τον «μέντορα» που του ταιριάζει, σύμφωνα με το προφίλ του, λαμβάνοντας υπόψη τις αξιολογήσεις και τις ανταγωνιστικές τιμές σε σχέση με άλλες συμβουλευτικές υπηρεσίες που προσφέρονται στην αγορά. Η πλατφόρμα των 100 Mentors έχει τύχει ενθουσιώδους αποδοχής και αριθμεί πάνω από 200 μέντορες από περίπου 40 εθνικότητες, καλύπτοντας πάνω από 500 διαφορετικά ακαδημαϊκά προγράμματα, κυρίως, στην Αμερική και στην Αγγλία. Tο χρηματικό έπαθλο θα τους βοηθήσει να δημιουργήσουν περισσότερα προγράμματα και να επεκταθούν σε νέες αγορές, όπως η Ν. Κορέα και η Κίνα. Παράλληλα σκοπεύουν να προσφέρουν τη δυνατότητα live video επαγγελματικού προσανατολισμού ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα σχολεία της χώρας μας.

IsMOOD Οι Κουνάβης Χρήστος, Κασιμάτη Άννα, Σωτηρόπουλος Διονύσιος και Φούσκας Κωνσταντίνος βραβεύτηκαν για την πρότασή τους με το τέταρτο χρηματικό βραβείο ύψους €4.000. Στόχος και όραμα της isMOOD είναι να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των καταναλωτών και των επιχειρήσεων. Με ποιον τρόπο γίνεται αυτό; Με τη δημιουργία ενός προγράμματος που θα συγκεντρώνει τη στάση που εκφράζουν οι καταναλωτές σε ιστοσελίδες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης απέναντι σε συγκεκριμένα προϊόντα και υπηρεσίες, φιλτράροντας άμεσα τα δεδομένα και εξάγοντας αποτελεσματικά συμπεράσματα που μετατρέπονται σε χρήσιμη επιχειρηματική πληροφορία για τις εταιρείες και τις επιχειρήσεις. Βασική στρατηγική της εταιρείας είναι να επικεντρωθεί στην ελληνική αγορά για το πρώτο διάστημα λειτουργίας της και στη συνέχεια να επεκταθεί στο εξωτερικό.

PUBLI

Πέρα από τον διαγωνισμό, η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε πρόσφατα το πρόγραμμα «NBG Business Seeds», το οποίο με αρχικό προϋπολογισμό €15.000.000 και συνεργασίες με φορείς όπως το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και η Endeavor Greece στηρίζει, μέσω εκπαίδευσης, mentoring, δανεισμού και συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο την καινοτόμο επιχειρηματικότητα δυναμικών κι εξωστρεφών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

6 lifo – 25.9.14


25.9.14 – lifo

7


8 lifo – 25.9.14


25.9.14 – lifo

9


aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο

Edito

StatusUpdate εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Ευγνωμοσύνη... διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης   Νίκος Ζαφείρης art director   Χρήστος Τζοβάρας ... Είναι ωραίο να τα έχεις 400! υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Υπέροχος δίσκος: Οι «Τέσσερις Εποχές» του Βιβάλντι, Recomposed by Max Richter. Κυκλοφορεί από την Deutsche Grammophon. (Kι όποιος θέλει ας διαβάσει και τη συνέντευξη που του πήρα, στο LIFO.gr.) αρχισυντακτησ lifo.gr Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr  Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας συντονισμός ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Λοιπόν, Μαρκέλλα από τη Νέα Υόρκη, αυτή η ιστορία με τα λάθος emails πρεπει να τελειώνει! συντακτική ομάδα columnists: Δημήτρης Ρηγόπουλος, Στέλιος Κούλογλου, Γιάνης Βαρουφάκης, Θεόφιλος Δουμάνης Βιβλίο: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ... Οι Καταστασιακοί/ Situationnistes ξανάρχονται! Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη ... Μην κλαις επειδή τελείωσε κάτι, χαμογέλα γιατί συνέβη. Σύνταξη: Βασίλης Καψάσκης ... Άνθρωπος δικός μου. Αλέξανδρος Διακοσάββας ... Επιτέλους, ας καταλάβουν οι εκπρόσωποι της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας ότι αυτό το «δικό σας» στο οποίο καταφεύγουν κάθε φορά που θέλουν να πάρουν ανάσα στις συναυλίες τους δεν είναι διάδραση αλλά αηδία. Δημήτρης Κυριαζής ... Το χωριό μου στη Μάνη υπάρχει τουλάχιστον από το 1467! Κατερίνα Ηλιάκη ... Καλή επιστροφή!

H μακαρίτισσα Μια συνηθισμένη ιστορία. Με τη γάτα αυτή με συνδέει μια περίοδος της ζωής μου. Έμενα μόνος, μετά από 14 χρόνια ευτυχών συγκατοικήσεων, και έπρεπε να ασκηθώ αίφνης σε πολλά πράγματα: τις χρείες του βίου. Επειδή δεν τα πολυκατάφερνα, είχα μελαγχολήσει. Επίσης, δεν άντεχα να κοιμάμαι μόνος. Όσο κι αν βλόγαγα την ελευθερία μου, σε μια έξαρση μισανθρωπίας.

Από εκείνη την περίοδο που ήταν θολή (πρώτον επειδή το έτσουζα, δεύτερον επειδή δεν είχα ιδέα ποιος είμαι και πού πάω) θυμάμαι μόνο δυο-τρία πράγματα: τον παθιασμένο τρόπο που δούλευα για την εφημερίδα μου (ως εξωτερικός συνεργάτης), αφού αυτό ήταν το μόνο που μου έδινε ταυτότητα. Το πολύ και ανώνυμο γλέντι. Τα ταξίδια. Και αυτήν τη γάτα. Που με λάτρευε και τη λάτρευα, χωρίς καθόλου διαχύσεις. Δεν τη χάιδευα ποτέ. Δεν πλησίαζε κανέναν. Αλλά όταν ξάπλωνα ξεθεωμένος να κοιμηθώ, συνήθως χαράματα, κατέβαινε από τις ταράτσες, τρύπωνε κάτω από τα σκεπάσματα και κοιμόταν στα πόδια μου. Ήταν ό,τι πιο κοντινό σε τρυφερότητα δεχόμουν τότε. Δεν την είχα στειρώσει. Την άφηνα να γυρνάει στις ταράτσες – συχνά οι εραστές της πήδαγαν μέσα στο σπίτι. Οπότε, γεννοβόλαγε συνέχεια. Κάθε λίγο και λιγάκι τα γατάκια τα έκαναν όλα θερινά κι αυτή τα παρακολουθούσε ευτυχισμένη. Δεν με πείραζε. Δεν είχα έπιπλα, ούτε πράγματα που φοβόμουν μη γίνουν χάλια. Δεν υπερβάλλω αν υπολογίσω ότι πρέπει να γέννησε πάνω από 40 γατάκια. Μ’ αρέσουν οι αγάπες που είναι λιγομίλητες, κι αυτή ήταν έτσι. Με κοίταζε σοβαρά, με έλεγχε, με εξέταζε όταν καθόταν απέναντί μου στον καναπέ. Αυστηρή. Αγέλαστη. Έτσι μεγάλωσε και γέρασε. Τον τελευταίο χρόνο άρχισε τους εμετούς. Πέθανε έναν Αύγουστο που ήμουνα στα νησιά και μια άκαρδη Βουλγάρα την πέταξε στα σκουπίδια – και μου το ανακοίνωσε από το τηλέφωνο μια βδομάδα μετά. Είκοσι χρόνια μετά, κι ενώ ζω αλλιώς και αλλού, νέες γάτες έχουν έρθει (κοινωνικές και εύκολες) – όμως αυτή η γάτα είναι η κορυφαία μου. Πάνω κι από τα σκυλιά της παιδικής μου ηλικίας. Γιατί ήμασταν μαζί στα δύσκολα, χωρίς να το κάνουμε θέμα. Γιατί με δίδαξε ότι ο συναισθηματισμός είναι θόρυβος και η αγάπη, όσο αγνότερη είναι, τόσο πιο σκληρά φέρεται. Κι η φιλία είναι ένα λουλούδι που βγαίνει στις πέτρες και στις ερημιές.

Έμενα συνεπώς σε ένα σπίτι που υπολειτουργούσε. Βαριόμουνα ακόμα και να βάλω γλόμπους. Πήγαινα υπνοβατικά ως το μπάνιο και άνοιγα εκείνο το φως – που τουλάχιστον άναβε. Τη νύχτα, το δωμάτιο που έβλεπε στον δρόμο φωτιζόταν από τον στύλο του Δήμου, κι εκεί άκουγα δίσκους και έβλεπα συνέχεια ταινίες σε VHS. Με λίγα λόγια, έχω περάσει και καλύτερα. Κάθε Δευτέρα που ερχόταν μια γυναίκα, σκούπιζε κι έκλαιγε μοιρολογώντας με. Με εκνεύριζε πολύ ο οίκτος της – ευτυχώς, αποφάσισε μια μέρα να βγει στη σύνταξη. Και ησυχάσαμε κι αυτή κι εγώ.

intern Σιμόνη Σούρσου

take 1

τo μοναδικο λαθ0σ του τεύχους 399 1 Η νέα, πρωτοποριακή σειρά βαφής μαλλιών της ΚΟΡΡΕΣ, Argan Oil Advanced Colorant, δεν περιέχει αμμωνία.

συνεργατεσ  Χρήστος Παρίδης ... Ουφ! Πάντα στενοχωριέμαι όταν θυμάμαι τον σκύλο μου. Για τον πόνο που του προκάλεσα, για τον πόνο που μου προκάλεσαν – κι εκείνο, ανυπεράσπιστο ζώο, την πλήρωνε. Τα δικά μου τραύματα, όμως, ακόμα τα κουβαλάω, ξεπληρώνοντας κι εγώ τα λάθη άλλων. M. Hulot, Θοδωρής Αντωνόπουλος Μαρία Παππά, Bασιλική Πλιάτσικα, Ευθύμης Φιλίππου, Λάμπρος Αραπάκος, Λένα Φουτσιτζή, Θεώνη Σκαλέρη Τίνα Μανδηλαρά ... «Δεν ξέρω γιατί η βράβευση του Καβάκου μου φάνηκε μεγάλη παρηγοριά: παρ’ όλη την ασχήμια, υπάρχει πάντα ένα φως που ποτέ δεν χάνεται. Το καλό θα κερδίσει όπως και να ’χει. Και στο πρόσωπο του κορυφαίου μουσικού της χρονιάς βλέπουμε την Ελλάδα όπως θα έπρεπε να είναι». Μίνα Καλογερά φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Θανάσης Καρατζάς, Αναστασία Βουτυροπούλου, Freddie F., Στάθης Μαμαλάκης, Νίκος Κατσαρός, Aλέξανδρος Ακρίβος, Photoharrie creative media Kώστας Στανέλλος aτελιέ Βανέσσα Φερλέ aτελιέ ipad Γιάννης Καρδάσης ... I decree today that life is simply taking and not giving. internet assistant Νινέττα Γιακιντζή ... Κάθε μέρα κάνω σλάλομ στην Ερμού στην προσπάθειά μου να αποφύγω τις κοπελίτσες που απειλούν να με ψεκάσουν με αρώματα, που στην καλύτερη μυρίζουν σαν αποσμητικό μπάνιου με όνομα «Καλοκαιρινό Φεγγαρολούλουδο»... διόρθωση κειμένων   Μαρία Δρουκοπούλου ... Καλή χρονιά και καλή επιτυχία σε όλα τα πρωτάκια και όλες τις πρώτες, γενικά!

Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifΟ; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.

γραμματεία σύνταξης   Βιβίκα Ανδριανάτου senior advertising manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Όσο υπάρχουν σοκολάτες, όλα καλά θα πάνε. senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος

Τις χαδιάρες γάτες τις κάνω κέφι. Αυτήν τη γάτα την αγαπούσα.

direct marketing  Σέλια Τέρνοβα υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr

10 lifo – 25.9.14

στο εξωφυλλο

www.facebook.com/stathis.tsagar

Η ταυτότητα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών όπως τη σχεδίασαν οι Polkadot Design για το 2014-2015.

οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο   Βασίλης Κοτρωνάκης Μαριλένα Παππού Άλκηστις Γκούμα κωδικος εντυπου 7639


25.9.14 – lifo

11


Byron II & Byron III, 2014, ξυλογραφίες 100x100 εκ.

iLoveAthens

Talk of the Town

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

γιαννης ψυχοπαιδης Moυσείο Μπενάκη

Kάθε Αύγουστο, εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ο σημαντικός Έλληνας ζωγράφος περνά τα καλοκαίρια του στα Μεταξάτα Κεφαλονιάς, ακριβώς δίπλα στο σπίτι όπου εγκαταστάθηκε το 1823 ο λόρδος Βύρωνας προκειμένου να στηρίξει τον απελευθερωτικό αγώνα του νησιού. Από αυτήν τη νοητή συνύπαρξη με τον μεγάλο φιλέλληνα εμπνεύστηκε μια σειρά ζωγραφικών εικόνων πάνω στις οποίες δούλευε όσο βρισκόταν εκεί, έναν μήνα κάθε χρόνο. Τα έργα αυτά (50 ακουαρέλες, τρεις μεγάλες ξυλογραφίες και ένα γλυπτό) εκτίθενται στο Μουσείο Μπενάκη, σε μια έκθεση με αφορμή τη συμπλήρωση 190 χρόνων από τον θάνατο του λόρδου Βύρωνα. Μουσείο Μπενάκη - Κεντρικό Κτίριο, Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας, 210 3671000, έως 26/10, www.benaki.gr

12 lifo – 25.9.14


22.11.12 – lifo 25.9.14 – lifo

13


14 lifo – 25.9.14


Talkof theTown

Mαρία Καλλιμάνη «Θέλω να πάει ο κόσμος στις ελληνικές ταινίες» Aπό τον Χρήστο Παρίδη.

σελ. 21

επιμελεια: the lifo team

Ig Nobel: Αυτo που σε κaνει να γελaς!

Σε μια ετήσια τελετή στην οποία τέμνονται το χιούμορ και η επιστήμη, επιβραβεύονται μελέτες πάνω σε τομείς που αρχικά κάνουν τους ανθρώπους να γελούν και μετά να σκέφτονται. Σας παρουσιάζουμε τους φετινούς νικητές. Φυσική

Ψυχολογία

Τέχνη

Αρκτική Επιστήμη

Ο Κιτόι Μαμπούσι και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο Κιτασάτο της Ιαπωνίας μέτρησαν το μέγεθος της τριβής που αναπτύσσεται ανάμεσα σε ένα παπούτσι και μια μπανανόφλουδα, καθώς και ανάμεσα στην μπανανόφλουδα και στο δάπεδο, όταν κάποιος πατάει μια μπανανόφλουδα που βρίσκεται στο πάτωμα. Ο επικεφαλής της έρευνας δήλωσε ότι η μελέτη θα μπορούσε να βοηθήσει στον σχεδιασμό τεχνητών αρθρώσεων χωρίς τριβές.

Ο Πίτερ Τζόνασον του Πανεπιστημίου Δυτικής Αυστραλίας συγκέντρωσε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι άνθρωποι που συνηθίζουν να μένουν ξύπνιοι μέχρι αργά λόγω συνήθειας θαυμάζουν περισσότερο τον εαυτό τους, προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους άλλους και είναι πιο ψυχοπαθείς απ’ ό,τι οι άνθρωποι που συνηθίζουν να κοιμούνται νωρίς.

Η Μαρίνα ντε Τομάσο του Πανεπιστημίου του Μπάρι στην Ιταλία και οι συνεργάτες της μέτρησαν τον πόνο που νιώθουν οι άνθρωποι όταν κοιτούν έναν άσχημο πίνακα ζωγραφικής, αντί για έναν όμορφο πίνακα, την ώρα που δέχονται ριπές στο χέρι από ένα ισχυρό λέιζερ.

Ο Έιτζιλ Ράιμερς του Πανεπιστημίου του Όσλο και οι συνεργάτες του ερεύνησαν πώς αντιδρούν οι τάρανδοι στη θέα ανθρώπων μεταμφιεσμένων σε πολικές αρκούδες.

aπο τον δημητρη κυριαζη

εικονογραφηση: mark stafford

Ιατρική Ο Ίαν Χάμφρεϊς του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και οι συνεργάτες του αντιμετώπισαν την ανεξέλεγκτη αιμορραγία από τη μύτη με τη μέθοδο του γεμίσματος των ρουθουνιών με φέτες καπνιστού χοιρινού.

Δημόσια Υγεία Ο Γιάγκοσλαβ Φλέγκερ του Πανεπιστημίου Charles στην Τσεχία και οι συνεργάτες του εξέτασαν κατά πόσο είναι επικίνδυνο για την ψυχική υγεία να έχει κανείς γάτα.

TheBuzz

Νευροεπιστήμες Ο Κανγκ Λι και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο προσπάθησαν να καταλάβουν τι γίνεται στους εγκεφάλους των ανθρώπων που βλέπουν το πρόσωπο του Ιησού σε μια καψαλισμένη φέτα ψωμιού. Η μελέτη αφορά το φαινόμενο της παρειδωλίας, την τάση του ανθρώπινου εγκεφάλου να βλέπει σχέδια εκεί όπου δεν υπάρχουν.

Βιολογία Ο Βλάστιμιλ Χαρτ του τσέχικου Πανεπιστημίου Επιστημών Ζωής τεκμηρίωσε ότι όταν τα σκυλιά ουρούν και αφοδεύουν, ευθυγραμμίζουν τον άξονα του σώματός τους με τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης.

Οικονομία Βραβεύτηκε το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας, καθώς ακολούθησε την εντολή της Ε.Ε. να αυξήσει το επίσημο μέγεθος της εθνικής οικονομίας της, συμπεριλαμβάνοντας τα έσοδα από την πορνεία, τις πωλήσεις παράνομων ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο και άλλες παράνομες οικονομικές δραστηριότητες.

Διατροφή Η Ρακέλ Πούμπιο του ιδρύματος IRTA στην Ισπανία και οι συνεργάτες της εκπόνησαν μελέτη με τίτλο «Χαρακτηρισμός βακτηρίων του γαλακτικού οξέος τα οποία απομονώνονται από τα κόπρανα βρεφών ως καλλιέργειες προβιοτικών για λουκάνικα ζύμωσης».

25.9.14 – lifo 25.9.14 – lifo

15 15


Εικονογράφηση: Ατελιέ / LiFO

Talk of the Town

ΓYMNOI ΣΤα ΑΡΧΑΙΑ μνημεια Η είδηση της σύλληψης δύο διεθνούς φήμης σκηνοθετών στην Επίδαυρο με την κατηγορία της προσβολής μνημείου έφερε ξανά στο προσκήνιο μια συζήτηση περί καλλιτεχνικού και πορνογραφικού γυμνού.

243

παραισθησιογόνοι κάκτοι εντοπίστηκαν την περασμένη Παρασκευή σε σπίτι στο Ρέθυμνο.

1 τρισ.

εκτιμάται η συνολική περιουσία των Ελλήνων.

16 lifo – 25.9.14

Η Επίδαυρος φαίνεται πως συνεχίζει να μας τροφοδοτεί με ειδήσεις, ακόμα και μετά το πέρας του «μεγάλου ελληνικού καλοκαιριού». Είχε προηγηθεί η ακύρωση της παράστασης που ετοίμαζε ο Δήμος Επιδαύρου, μετά την άρνηση του Φεστιβάλ Αθηνών να επιτρέψει τη χρησιμοποίηση ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων στο αρχαίο θέατρο, και οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας που έφθασαν μέχρι τη Βουλή, ενώ την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε μια ακόμη πράξη του δράματος. Δύο διεθνούς φήμης σκηνοθέτες και όλο το κινηματογραφικό συνεργείο τους οδηγήθηκαν στο κρατητήριο του Γ’ Τμήματος Ασφαλείας του Ναυπλίου με την κατηγορία της προσβολής μνημείου. Ο λόγος για τον Γερμανό Ματίας Λάνγκχοφ και τον Γαλλοελβετό Ολιβιέ Ζοσουά, οι οποίοι είχαν εξασφαλίσει άδεια από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ώστε να γυρίσουν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου σκηνές ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Λάνγκχοφ. Κάποια στιγμή μετά τα μεσάνυχτα –τα γυρίσματα έγιναν τη νύχτα, ώστε να μην υπάρχει κόσμος στα πλάνα– φύλακες του χώρου είδαν μια ηθοποιό να κινείται γυμνή μεταξύ του πρώτου και δεύτερου διαζώματος. Θεώρησαν ότι οι συγκεκριμένες σκηνές παραβίαζαν την άδεια την οποία είχε λάβει το συνεργείο και κάλεσαν την αστυνομία. Σύσσωμο το κινηματογραφικό συνεργείο πέρασε 16 ώρες στο κρατητήριο μέχρι να αφεθεί ελεύθερο, ενώ η προανάκριση συνεχίζεται ακόμα. Η ταλαιπωρία ενέπνευσε μια ανοιχτή επιστολή του Ολιβιέ Ζοσουά με τίτλο «Για τη ζωή και τον θάνατο των αρχαιολογικών μνημείων», στην οποία εξέφραζε την άποψη πως η αποστολή της αρχαιολογίας είναι να φέρνει στο φως, να μελετά και να διατηρεί τα υπολείμματα κόσμων του παρελθόντος και είναι απαραίτητη για τη «ζωή αυτών των χαμένων, μέχρι τη στιγμή της ανακάλυψής τους, θησαυρών, ακόμη κι όταν είναι γυμνοί, όπως τόσο πολλά αρχαιοελληνικά αγάλματα που θαυμάζουμε μέσα στα μουσεία». Κατέληγε, δε, να ανιχνεύει έναν υφέρποντα εθνικισμό και μια προσπάθεια απολίθωσης του τόπου σε μια «λατρεία ενός ένδοξου παρελθόντος». Όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις του υπουργείου Πολιτισμού και τις συνεντεύξεις των σκηνοθετών κατόπιν του περιστατικού, στην αίτηση για την άδεια κινηματογράφησης στην Επίδαυρο ο κ. Ζοσουά δεν θεώρησε σκόπιμο να αναφέρει ότι, εκτός των πλάνων με τη συνέντευξη δύο ανδρών, θα υπάρχει και μία γυμνή ηθοποιός που θα τρέχει στα σκαλιά της Επιδαύ-

ρου. Όσο φασιστική και αν θεωρείται από τον σκηνοθέτη η εκ των προτέρων κατάθεση του σεναρίου για την έκδοση της άδειας, άλλο τόσο ουτοπική θα έβρισκε κάποιος την απαίτηση για κινηματογράφηση γυμνών ηθοποιών σε οποιοδήποτε μεγάλο μνημείο του πλανήτη, χωρίς την άδεια του εκάστοτε ΚΑΣ. Από την άλλη μεριά, δικαίως ο Λάνγκχοφ και οι περί αυτόν κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στο καλλιτεχνικό γυμνό –που υμνούνταν στην αρχαιότητα– και το πορνογραφικό, που προσβάλλει. Ένας ηθοποιός που έχει εμφανιστεί γυμνός στην Επίδαυρο, και μάλιστα υπό τη σκηνοθεσία του ίδιου του Λάνγκχοφ το 1997, ο Μηνάς Χατζησάββας, έθεσε το θέμα στην ευρύτερη διάστασή του. «Πρέπει να ανοιχτούν λίγο αυτά τα πράγματα, να αναθεωρήσουμε κάποια δεδομένα. Ο κόσμος έχει προχωρήσει και η Ελλάδα ειδικά το έχει ανάγκη. Τα μνημεία δεν παθαίνουν τίποτα αν γυριστεί μια ταινία, στέκονται 2.5003.000 χρόνια εκεί. Πώς θα προσβάλω ένα μνημείο; Βλέπω όλο αυτό το πράγμα να μετατρέπεται σε μια θρησκεία, το βλέπω λίγο μεταφυσικό. Άλλωστε, οι αρχαίοι θεοί έχουν πεθάνει». Πολλοί κατηγορούν τους αρχαιολόγους για ιδιοκτησιακή σχέση με το αντικείμενό τους, που υποτίθεται ότι είναι κτήμα όλων των Ελλήνων, αν όχι όλου του κόσμου. Το ΚΑΣ και οι τοπικές εφορείες είναι γνωστές για τον ρυθμό χελώνας και τη γραφειοκρατία που τις συνοδεύει. Παρόλο που σεβόμαστε τους κανόνες και συμφωνούμε ότι αυτοί πρέπει να ισχύουν για όλους, είναι λίγο δύσκολο να κατανοήσεις γιατί σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, με τα φυσικά τοπία, τα αρχαία κάστρα και τους μεσαιωνικούς της πύργους, δεν θα γυριστεί καμιά σκηνή από τις 141 αμερικανικές ταινίες που αναμένεται να βγουν στις αίθουσες το 2015. Πόσο μάλλον όταν ταινίες με τίτλους όπως Ηρακλής, Μέγας Αλέξανδρος, Τροία, 300 κ.ά. καταλήγουν να γυρίζονται σε Μαρόκο, Μάλτα, Τουρκία, κ.ο.κ. Μια εξήγηση μπορούν να δώσουν οι επτά μέχρι σήμερα κοινές υπουργικές αποφάσεις πάνω στον νόμο περί αρχαιολογικών (3208/2004), προκειμένου να απλοποιηθεί η ατελείωτη γραφειοκρατία που χρειάζεται για να γυριστεί μια ξένη ταινία στην Ελλάδα, η οποία αυτήν τη στιγμή συνοψίζεται στα εξής: αίτηση της παραγωγής στην τοπική εφορεία, εισήγηση στην αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΠΟ από την τοπική εφορεία, νέα εισήγηση του ΥΠΠΟ προς το ΚΑΣ που ναι μεν λαμβάνει υπόψη του τις προηγού-

38

γαλάζιες σημαίες αφαιρέθηκαν από ακτές που δεν πληρούσαν τα κριτήρια.

μενες εισηγήσεις, αλλά θα πρέπει να μπει σε μια νέα διαδικασία για τη δική της. Προσθέστε σε αυτά την έλλειψη κινήτρων, την υψηλή φορολογία, τον «μπαμπούλα» των απεργιών και το κόστος από 400 ως 1.000 ευρώ για κάθε λεπτό γυρίσματος σε αρχαιολογικούς χώρους και θα έχετε μια κάπως πιο πλήρη εικόνα για τον λόγο που οι άνθρωποι από την παραγωγή του «Game of Thrones» επισκέφθηκαν πρόσφατα τη χώρα μας προς αναζήτηση τοποθεσιών, αλλά απήλθαν άπραγοι. Η πρόεδρος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Λίνα Μενδώνη, σε πρόσφατη συνέντευξή της, απάντησε στις επικρίσεις: «Το 2013 εξετάσαμε 154 αιτήματα για κινηματογραφήσεις και έγινε αποδεκτό το 95%. Αντίθετα με τις φήμες, δεν υπάρχουν καθυστερήσεις – ίσως αυτές να συμβαίνουν από τις τοπικές επιτροπές. Είμαστε θετικοί στην κινηματογράφηση, αρκεί να μη βιάζει την ηθική του μνημείου. Απόδειξη αυτών είναι το έργο Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου, το πρώτο που πήρε άδεια για γυρίσματα στον Παρθενώνα». Κανείς δεν κατηγορεί, φυσικά, τους αρχαιολόγους αλλά το «σύστημα» που αρνήθηκε την κινηματογράφηση στην Επίδαυρο σε Γούντι Άλεν και Γκοντάρ και άφησε επί 45 λεπτά τον Όλιβερ Στόουν έξω από την πόρτα του τότε υπουργού Πολιτισμού, Βενιζέλου, πριν εγκαταλείψει οριστικά τα σχέδια για το γύρισμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη χώρα μας. Τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους. Το 60% των διαδικτυακών χρηστών που ψάχνει την Ελλάδα στο Google το κάνει για θέματα που αφορούν τον πολιτισμό της. Υπολογίζεται, δε, ότι 40 εκατ. τουρίστες ετησίως επιλέγουν ως τόπο διακοπών τους εκείνον όπου έχει γυριστεί κάποια ταινία που τους άρεσε. Στη Σκιάθο και στο Πήλιο ακόμα πίνουν νερό στο όνομα Mamma Mia, το καλοκαίρι μετά το Μαντολίνο του λογαχού Κορέλι η Κεφαλονιά είδε μεγάλη αύξηση στις αφίξεις, το ίδιο και η Πύλος πέρυσι με το Μετά τα μεσάνυχτα. —δημήτρης κυριαζής

του δημήτρη σταμουλη


Η Θετική Ενέργεια είναι εδώ!

Πάνω από 65.000 θεατές έζησαν με πολύ κέφι τη φετινή Ημέρα Θετικής Ενέργειας Amita Motion.

K

άθε χρονιά εδώ και 9 χρόνια η Amita Motion σηματοδοτεί το κλείσιμο του καλοκαιριού και ταυτόχρονα την έναρξη του φθινοπώρου με τη μεγαλύτερη, την πιο θετική μουσική εκδήλωση της χρονιάς, χαρίζοντας σε όλους την απαραίτητη δόση αισιοδοξίας για τη χρονιά που ακολουθεί. Για την Amita Motion η Θετική Ενέργεια δεν είναι ένα απλό μήνυμα αλλά μια αληθινή στάση ζωής και μέσα από τη συγκεκριμένη εκδήλωση προσφέρει στους καταναλωτές μια ευκαιρία να θυμηθούν πόσο σημαντικό είναι να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή και να χαμογελούν! Έτσι, την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου και για 9η συνεχή χρονιά η Amita Motion, ο αγαπημένος χυμός των νέων, κάλεσε νέους αλλά και ανθρώπους κάθε ηλικίας να ζήσουν το πιο συναρπαστικό μουσικό ταξίδι της νέας σεζόν. Περισσότεροι από 65.000 άνθρωποι πλημμύρισαν από νωρίς το Τείχος των Εθνών στο ΟΑΚΑ και αφέθηκαν σε μοναδικές μουσικές από ένα από τα πιο δυναμικά line up που έχουν εμφανιστεί στα εννέα αυτά χρόνια. Στο βασικό line up οι: Κωνσταντίνος Αργυρός, Κώστας Μαρτάκης, Ελένη Φουρέιρα, Boys+ Noise, Demy, Meλisses και οι guests: Γιώργος Σαμπάνης, Μύρωνας Στρατής και Ησαΐας Ματιάμπα, Stan και Staventο. Στο stage ανέβηκαν ακόμη οι Freaky Fortune & Riskykidd, DJ Kas, Oge, Josephine, Steve και Toquel, Στέλιος Λεγάκης, Ήβη Αδάμου και ο DJ Pitsi ως DJ της Ημέρας Θετικής Ενέργειας, κάνοντας τη διασκεδάση να χτυπήσει κόκκινο. Στον ρόλο του παρουσιαστή της βραδιάς ο Θέμης Γεωργαντάς, που έδωσε ξανά το δικό του στίγμα στον πιο θετικό μουσικό θεσμό της χρονιάς.

Ο Γιώργος Σαμπάνης.

Μύρωνας Στρατής, Ματίνα Τζούρου-Communication Manager Coca-Cola Τρία Έψιλον, Ησαΐας Ματιάμπα

Μέλιsses, Χριστίνα Λιδωρίκη-Communication & Digital Strategy Manager Coca-Cola Τρία Έψιλον, Ματίνα Τζούρου-Communication Manager Coca-Cola Τρία Έψιλον

Φλωρεντία ΚαλφοπούλουMarketing Manager Amita, CocaCola Τρία Έψιλον, Ελένη Φουρέιρα

facebook.com/amitamotion

PUBLI

Χρύσα Κολιού-Senior Brand Manager Amita Motion, Boys and Noise, Αντιγόνη Παγουλάτου-Country Marketing Director, Coca-Cola Τρία Έψιλον

Αντιγόνη Παγουλάτου-Country Marketing Director, Coca-Cola Τρία Έψιλον, Demy, Χρύσα Κολιού-Senior Brand Manager Amita, CocaCola Τρία Έψιλον, Αγγελική Πατρούμπα-Country Public Affairs & Communication Director, Coca-Cola Τρία Έψιλον

Φλωρεντία Καλφοπούλου-Marketing Manager Amita, Coca-Cola Τρία Έψιλον, Κωνσταντίνος Αργυρός, Χριστίνα Λιδωρίκη-Communication & Digital Strategy Manager Coca-Cola Τρία Έψιλον, Ματίνα Τζούρου-Communication Manager, Coca-Cola Τρία Έψιλον

Χρύσα Κολιού-Senior Brand Manager Amita Motion, Stan, Φλωρεντία Καλφοπούλου-Marketing Manager Amita, Coca-Cola Τρία Έψιλον, Ματίνα Τζούρου-Communication Manager CocaCola Τρία Έψιλον, Αγγελική Πατρούμπα-Country Public Affairs & Communication Director, Coca-Cola Τρία Έψιλον

Φλωρεντία Καλφοπούλου-Marketing Manager Amita, Coca-Cola Τρία Έψιλον, Μιχάλης Κουινέλης (Stavento), Χριστίνα Λιδωρίκη-Communication & Digital Strategy Manager Coca-Cola Τρία Έψιλον

O παρουσιαστής της βραδιάς, Θέμης Γεωργαντάς.

O Κώστας Μαρτάκης επί σκηνής.

25.9.14 – lifo

17


❝ Μου φαίνονται χοντροκομμένα

Talk of the Town

αγάλματα νεοπλουτίστικης αντίληψης που έχουν τόση σχέση με την αισθητική της Κλασικής Εποχής όση και οι βάρκες στα κορνιζάδικα με τον Βολανάκη ❞

Ά. Μέρκελ

H δυστυχία να κρέμεσαι από το φουστάνι της Μέρκελ

Doctor

α π ό το ν στ ελ ι ο koyλογλου

Γι’ αυτό η Γερμανίδα καγκελάριος, όπως αναμενόταν, αρκέστηκε, μετά τη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό, να παρατηρήσει ότι «η Ελλάδα δίνει θετικά μηνύματα», παραπέμποντας στις καλένδες τα αιτήματα που ο κ. Σαμαράς ήθελε να «πουλήσει» στο εσωτερικό, όπως η αποχώρηση της Τρόικας και η επιστροφή στον δανεισμό από τις αγορές. Δεν ήταν, βέβαια, αναγκαστικό να φτάσουν τα πράγματα ως εκεί, αν ο κ. Σαμαράς είχε τηρήσει τις εξαγγελίες με βάση της οποίες υπερίσχυσε στις εκλογές του 2012. Αν, δηλαδή, είχε επαναδιαπραγματευθεί με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες τα μνημόνια, αντί να τα εφαρμόσει με κυνισμό και σκληρότητα που θα ζήλευαν στρατιωτικοί και μη επικεφαλής χωρών της Λατινικής Αμερικής τις προηγούμενες δεκαετίες. Αλλά αυτά παθαίνει όποιος κρέμεται από το φουστάνι της Μέρκελ. O κ. Κούλογλου είναι διευθυντής του tvxs.gr.

18 lifo – 25.9.14

Verbatim

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Η εφαρμογή των απαιτήσεων των δανειστών έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην οικονομία της χώρας αλλά και στη δημοτικότητα των κυβερνώντων. Ο ΕΝΦΙΑ, το χαράτσι στα ακίνητα που παρουσιάζεται ως η αιτία της λαϊκής δυσαρέσκειας, δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα: από τη στιγμή που τα τελευταία τέσσερα χρόνια αυτό που βασικά γίνεται είναι να επιβάλλονται φόροι που τσεπώνουν οι δανειστές, κάποιος τρόπος θα βρισκόταν για πρόσθετη αφαίμαξη. Το πρόβλημα έγκειται στη συνολική πολιτική που ακολουθείται, όχι σε ένα επιμέρους μέτρο. Απλώς αυτοί που έχουν αναλάβει την υλοποίηση μιας επαχθούς πολιτικής είναι και ανίκανοι και τα κάνουν περισσότερο θάλασσα. Ο κ. Σαμαράς βλέπει τις δημοσκοπήσεις από τον Σεπτέμβριο και μετά και έχει πανικοβληθεί. Έφτασε να παίρνει τηλέφωνο έναν-έναν τους ιδιοκτήτες των καναλιών για να τους ζητήσει να μη μεταδώσουν την ομιλία του Τσίπρα στη ΔΕΘ, πράγμα που προκάλεσε νέα κρίση στη ΝΕΡΙΤ, φθείροντας περισσότερο την κυβέρνηση. Λες και αν τα κανάλια δεν μετέδιδαν ολόκληρη την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, θα σωζότανε η Νέα Δημοκρατία! «Αντωνάκη, με αυτά που κάνεις θα έρθει πιο γρήγορα ο Τσίπρας. Δηλαδή, θα μας πάρεις κι εμάς στον λαιμό σου» του απάντησε ένας από τους ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών. Τα ΜΜΕ, όταν βλέπουν έναν πρωθυπουργό στα πρόθυρα νευρικής κρίσης –πριν από δύο εβδομάδες έβγαλε το Μαξίμου δριμεία ανακοίνωση για μια γελοιογραφία που σατίριζε το λίμπιντο του κ. Σαμαρά–, αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις. Με τη σειρά του το γεγονός ότι δεν κατακεραύνωσαν τις εξαγγελίες Τσίπρα, όπως θα έκαναν παλιότερα, εκλαμβάνεται από τον πρωθυπουργό ως ένδειξη μιας συνωμοσίας που ενδεχομένως να έχει και διεθνείς διαστάσεις. Γι’ αυτό και μετά τη συνάντηση στο Παρίσι με την Τρόικα, όπου το επιχείρημα «έρχεται ο Τσίπρας, αν δεν μας βοηθήσετε» δεν έδειξε να πιάνει, στην κυβέρνηση κυριαρχεί η υποψία ότι την παρατούν και οι σύμμαχοί της διεθνώς. Ακόμη και την επίσκεψη Τσίπρα στον Πάπα προσπάθησε να ματαιώσει ο κ. Βενιζέλος, που τηλεφωνούσε στους καρδινάλιους του Βατικανού, διαμαρτυρόμενος επειδή δέχονται κάποιον που δεν είναι αρχηγός κράτους ή πρωθυπουργός και απειλώντας εμμέσως με αντίποινα! Όπως συνόψιζε την κατάσταση και ένα ακραιφνώς φιλοσαμαρικό site: «Τα βρήκε η Μέρκελ με τον Τσίπρα; Αν ναι, τότε ας το πει στον Σαμαρά, να τελειώνει η υπόθεση». Η κ. Μέρκελ δεν έχει παρατήσει, βέβαια, τον αγαπημένο της μαθητή, που προόριζε για πανευρωπαϊκό παράδειγμα. Έχει, όμως, καταλάβει ότι οι τύποι στους οποίους ανέθεσε την εφαρμογή της γερμανικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι ανίκανοι και διεφθαρμένοι: το πρώτο πράγμα που αντιλέγει στις επίσημες επαφές της, όταν κάποιος Έλληνας ή άλλος επίσημος διεκτραγωδήσει τις συνέπειες της πολιτικής της στον ελληνικό λαό, είναι ότι ακόμα στην Ελλάδα είναι πάρα πολλοί πλούσιοι που δεν πληρώνουν φόρους. Πληροφορείται, επίσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται σταθερά και η άνοδός του στην κυβέρνηση μοιάζει αναπόφευκτη. Άλλωστε, με πολύ αργούς ρυθμούς είναι αλήθεια, η πολιτική της δημοσιονομικής λιτότητας και της θρησκευτικού τύπου δημοσιονομικής πειθαρχίας αρχίζει να διαφοροποιείται, για να μην καταστραφεί ολόκληρη η ευρωζώνη.

❝ Είμαστε έτοιμοι να πούμε ότι υποστηρίζουμε

επιμελεια:  θεοφιλοσ δουμανησ

Αν ο Σαμαράς είχε τηρήσει τις εξαγγελίες με βάση τις οποίες υπερίσχυσε στις εκλογές του 2012, τα πράγματα δεν θα είχαν φτάσει σε αυτό το σημείο.

Ο θάνος τζήμερος «θάβει» με ελαφρότητα τις Καρυάτιδες της Αμφίπολης πριν καν προλάβουν να βγουν από το χώμα.

μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, στην οποία το γαλλο-γερμανικό ζεύγος να έχει το προβάδισμα ❞ Ο Γάλλος Πρόεδρος, φρανσουά ολάντ, είναι που ήρθε ως Ροβεσπιέρος της ανάπτυξης και πλέον εκλιπαρεί το Βερολίνο.

❝ Αυτός ο τόπος ήταν πάντοτε –αλλά ειδικά σήμερα είναι ολοφάνερο!– ένα άντρο απατεώνων και ηλιθίων. Τίποτε άλλο. Και κάποιοι ευαίσθητοι πολίτες που κυκλοφορούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο όρια νιώθουν αμήχανοι και μόνοι ❞ Ο τραγουδοποιός γιάννης αγγελάκας για το υπέροχο τίποτα ενός έθνους.

❝ Η μορφή Τσίπρας δεν συνιστά πλέον μπαμπούλα για τον γερμανικό πολιτικό κόσμο… Το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης από τον Τσίπρα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση το τέλος των σχέσεων της Ε.Ε. με την Ελλάδα ❞ Ο νιλς καντρίτσκε, Γερμανός αναλυτής, για την Αριστερά που βρυχάται, αλλά δεν φοβίζει πια το Βερολίνο.

❝ Αν η Ακρόπολη άντεξε τόσα χρόνια, αυτό το υπέροχο μνημείο τέχνης και πολιτισμού, Έλληνες, μπορείτε να αντέξετε και εσείς. Βάλτε την τέχνη και την αγάπη πάνω απ’ όλα ❞ Η lady gaga αφήνει έναν ποπ θούριο στους καταφρονεμένους και αναχωρεί.

❝ Δεν θα το επιτρέψουμε αυτό ορισμένοι! Και δεν είναι μόνο ο Καρατζαφέρης... Όλοι αυτοί οι πονεμένοι, πικραμένοι και ψεκασμένοι… οι ακροδεξιίζοντες και τα σούργελα, όπως λέω εγώ ❞ Η φωτεινή πιπιλή κραυγάζει φοβούμενη ό,τι έφυγε, αλλά όχι και ό,τι έμεινε.

❝ Γιατί έγινε ο φεμινισμός μια αντιδημοφιλής λέξη; Πιστεύω ότι είναι σωστό να πληρώνομαι το ίδιο με τους άντρες συναδέλφους μου, να μπορώ να παίρνω αποφάσεις για το σώμα μου… Η ηθοποιός έμα γουότσον σε μια προσπάθεια να κάνει και πάλι trendy μια λέξη που παρεξηγήθηκε πολύ.

❝ Ρωτούσε ντροπιαστικά πράγματα για την Ιταλία, όπως το αν είναι μια χώρα του Τρίτου Κόσμου ❞ Ο Ιταλός σκηνοθέτης, pupi avati, ξεμπροστιάζει με αγανάκτηση τη Σάρον Στόουν.

Pupi Avati

Lady Gaga

Έμα Γουότσον

Θάνος Τζήμερος


Εικονογράφηση: David Shrigley

φωνή λαού μαρία θάλεια καρρά

To πρόβλημα με το κεφάλαιο

α π ό το ν γι άν η βα ρουφά κ η

Nullius

«Να φορολογηθεί επιτέλους και το κεφάλαιο – όχι μόνο η εργασία!» Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, με μια τέτοια θυμωμένη άποψη, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Δεν γνωρίζω Αμερικανό, για παράδειγμα, που να αποδέχεται την ιδέα ότι εκείνος πληρώνει φόρο εισοδήματος έως και 40% την ώρα που η Google ή η Facebook, εκμεταλλευόμενες σκανδαλώδεις συμφωνίες ανάμεσα σε κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Ιρλανδίας, της Ολλανδίας και διάφορων νησιών της Καραϊβικής, πληρώνουν περίπου 1% επί των κερδών τους. Από το 1970, παγκοσμίως, η εργασία λαμβάνει όλο και μικρότερο ποσοστό του συνολικού εισοδήματος, αλλά πληρώνει όλο και μεγαλύτερο μέρος της συνολικής φορολογίας. Ο θρίαμβος της ανισότητας οφείλεται σε αυτήν τη διαδικασία συνεχούς αναδιανομής από εκείνους που ζουν από μισθωτή εργασία προς εκείνους που κάποτε ονομάζαμε «εισοδηματίες», δηλαδή άτομα που ζουν με εισοδήματα από άλλες, πλην της μισθωτής εργασίας, πηγές. Ποιες πηγές; Λογιών-λογιών: ενοίκια, μερίσματα μετοχών και, βέβαια, αγοραπωλησίες περιουσιακών στοιχείων, π.χ. μετοχών, παραγώγων, ακινήτων, έργων τέχνης, γραμματοσήμων κ.λπ. Δεδομένου ότι τα μισθωτά εισοδήματα φορολογούνται πιο εύκολα (στην «πηγή») από τα υπόλοιπα, το πρόβλημα που προκύπτει δεν είναι μόνο ζήτημα «κοινωνικής δικαιοσύνης» (όπως και να ορίζεται αυτή) αλλά και μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια των δημόσιων εσόδων – με τα κράτη να αναγκάζονται όλο και περισσότερο να συνθλίβουν από τη μία την εργασία και, από την άλλη, τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν εργαζομένους (αφήνοντας στο απυρόβλητο επιχειρηματίες με ελάχιστο προσωπικό). Αυτή η τάση ενισχύει ακόμα περισσότερο την ανισότητα, μειώνει την απασχόληση και στρέφει τους επενδυτές προς επενδύσεις που δεν δημιουργούν νέα μισθωτή εργασία – με αποτέλεσμα το κράτος να πρέπει να ξεζουμίζει ακόμα περισσότερο τους όλο και λιγότερους μισθωτούς. Μία λύση είναι αυτό που πάντα απαιτούσε η Κεντροαριστερά και που τελευταία έχει γίνει σλόγκαν, ακόμα και κεντροδεξιών φορέων: μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το βιβλίο του Τομά Πικετί Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα, που έχει γίνει μπεστ-σέλερ παντού, και που προτείνει παγκόσμιο κεφαλαιακό φόρο, έγινε αποδεκτό με θετικά σχόλια ακόμα και από τον κ. Γιούνκερ, τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που, ως γνωστόν, εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Δυστυχώς, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα με αυτή την ιδέα. Ένα πρόβλημα που εδώ στην Ελλάδα το νιώθει μεγάλη μερίδα πολιτών στο πετσί τους και αφορά τον ορισμό και τη μέτρηση του κεφαλαίου. Πράγματι, αν δεν μπορείς να ορίσεις και να μετρήσεις το κεφάλαιο, πώς μπορείς να το φορολογήσεις; Κάποιοι θα πουν ότι δεν είναι και τόσο μεγάλο το πρόβλημα. Ότι απλώς θέλει πολιτική βούληση – βούληση να μετρηθεί η αξία της περιουσίας των εχόντων και να μπει φόρος σε αυτήν (*). Είναι όμως έτσι; Η ιδέα της φορολόγησης των περιουσιακών στοιχείων προσκρούει σε δύο εμπόδια. Το πρώτο είναι τεχνικό (και αφορά τη μέτρηση της αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου), ενώ το δεύτερο είναι δεοντολογικό και οικονομικό. Ας ξεκινήσουμε με τη μέτρηση της περιουσίας και τον προσδιορισμό ενός υποθετικού φόρου σε αυτήν, παίρνοντας ως παράδειγμα μια συλλογή έργων τέχνης. Ποια είναι η αξία της συλλογής, επί της οποίας ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλλει ένα ποσοστό κάθε χρόνο στην εφορία; Είναι εκείνη στην οποία αγοράστηκαν τα έργα; Ή η τρέχουσα; Από τη μία, είναι αθέμιτο να μη λάβουμε υπόψη την αύξηση της αξίας της με τα χρόνια, βασιζόμενοι στις (συνήθως) πολύ χαμηλές τιμές αγοράς των έργων. Από την άλλη, είναι αδύνατον να εκτιμηθεί

αντικειμενικά η σημερινή αξία της συλλογής, αν δεν τεθεί ολόκληρη προς πώληση. Ακόμα και όταν τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία έχουν συνεχώς μεταβλητές, και παρατηρήσιμες, τιμές, όπως π.χ. ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών, είναι λογικό να πληρώνει ο ιδιοκτήτης τους περισσότερο φόρο όταν η αξία του χαρτοφυλακίου αυξάνεται, ακόμα κι αν δεν τις πουλάει; Και αν ναι, αυτό δεν δίνει κίνητρο στους επενδυτές να γίνουν όλοι κερδοσκόποι, δηλαδή να μην κρατούν μετοχές για πάνω από μερικές μέρες (κάτι που ενισχύει την αστάθεια και αποδυναμώνει επιχειρήσεις που κοιτούν μπροστά); Το δεύτερο πρόβλημα με τη φορολόγηση της περιουσίας, η Ελλάδα της Κρίσης το έχει νιώσει πραγματικά στο πετσί της. Ξέρουμε καλά τι σημαίνει να ζητάς από ιδιοκτήτες με ελάχιστα εισοδήματα να πληρώνουν χαράτσια αναλογικά με μια δήθεν αντικειμενική αξία ακινήτου τους, το οποίο στην πραγματικότητα δεν μπορούν καν να το πουλήσουν. Ακόμα, όμως, και σε χώρες με πιο ήπια κρίση, όπως οι ΗΠΑ ή η Βρετανία, τι κάνουμε με μια οικογένεια που έχει αγοράσει ακριβό σπίτι, αλλά χρωστά το 95% της αξίας του στην τράπεζα; Το φορολογούμε ως «κεφάλαιο»; Ή, τι κάνουμε στην περίπτωση που μια επιχείρηση κάνει μια μεγάλη, ριψοκίνδυνη επένδυση, π.χ. επενδύοντας τα κέρδη της σε πανάκριβα ρομποτικά συστήματα παραγωγής κινητήρων αυτοκινήτων; Τη φορολογούμε επί της αξίας αυτών των συστημάτων; Θα ήταν καταστροφικό κάτι τέτοιο, καθώς θα λειτουργούσε ως αντικίνητρο σε κάθε παραγωγική επένδυση. Προφανώς, η λύση είναι η φορολόγηση των εισοδημάτων που προκύπτουν από τα περιουσιακά στοιχεία, αντί για φόρους ανάλογους με την αγοραία αξία των ίδιων των περιουσιακών στοιχείων. Με άλλα λόγια, να φορολογείται όχι η περιουσία αλλά ο πλούτος που γεννά ετησίως μια περιουσία. Με άλλα λόγια, να φορολογείται όχι η περιουσία γενικά αλλά η... απόδοση του κεφαλαίου. Ποια η διαφορά κεφαλαίου και περιουσίας; Όλο το κεφάλαιο αποτελεί περιουσία κάποιου, αλλά το αντίθετο δεν συμβαίνει: υπάρχει μεγάλη περιουσία που δεν αποτελεί κεφάλαιο (π.χ. τα ασημικά της γιαγιάς που, αν και έχουν κάποια «περιουσιακή αξία», δεν παράγουν πλούτο). Άλλο πράγμα, λοιπόν, η φορολόγηση της περιουσίας και άλλο η απόδοση του κεφαλαίου. Όμως, κι εδώ είναι το μέγα πρόβλημα, το κεφάλαιο είναι σαν τον έρωτα, την ομορφιά ή την πορνογραφία: αν και πραγματικό, υπαρκτό, κινητήριος δύναμη των πάντων στον καπιταλισμό (στην κεφαλαιοκρατία), το κεφάλαιο δεν μετριέται αντικειμενικά, δεν ορίζεται, δεν μπορεί να μπει σε κάποια απλή φόρμουλα της Εφορίας. Το ίδιο και οι αποδόσεις του. Γιατί; Πάρτε μια γεννήτρια και έναν υπολογιστή που ανήκουν στο ίδιο εργοστάσιο. Πώς υπολογίζεται η συνολική ποσότητα κεφαλαίου που αντιπροσωπεύουν η γεννήτρια και ο υπολογιστής; Πώς μετριέται η συνεισφορά αυτού του συνολικού κεφαλαίου στο προϊόν και στον τζίρο της επιχείρησης σε σχέση με άλλους συντελεστές (π.χ. τους εργαζομένους ή την ηλεκτρική ενέργεια); Δεν μετριέται, είναι η απάντηση, ακόμα και αν γνωρίζουμε όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά της γεννήτριας και του υπολογιστή – ούτε καν θεωρητικά! Άρα, δεν μπορεί να μετρηθεί ούτε και η οικονομική τους απόδοση. Άρα, είναι αδύνατον να φορολογηθεί αντικειμενικά η απόδοση του κεφαλαίου... Δεν είναι τυχαία η ρήση του πρώτου μελετητή του κεφαλαίου, του Καρόλου Μαρξ, ότι «το κεφάλαιο δεν είναι ένα “πράγμα” αλλά μια σχέση μεταξύ ανθρώπων – μια κοινωνική σχέση, καθιερωμένη από τη λειτουργικότητα των πραγμάτων» (**).

Η συνιδρύτρια της Locus Athens, της mobile γκαλερί που προωθεί τη σύγχρονη τέχνη σε εναλλακτικά μέρη της πόλης, μας συστήνει τη δουλειά τους. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Τι είναι η Locus Athens; Μια MKO σύγχρονης τέχνης, το πρόγραμμα της οποίας επιμελούμαστε εγώ και η Όλγα Χατζηδάκη. Οι δράσεις μας ποικίλλουν σε κλίμακα και μορφή: εκθέσεις, εργαστήρια, παιδικές εκδόσεις, κατάλογοι, ομιλίες, residencies, community projects και screenings. Αναζητάμε διαρκώς νέους τρόπους δράσης, επιδιώκοντας να διευρύνουμε τα όρια της επιμέλειας και τους τρόπους με τους οποίους το κοινό μπορεί να έρθει σε επαφή με την τέχνη. Ποια είναι η σχέση σας με τις πόλεις; Νομαδική. Κάθε έκθεση ή δράση της Locus Athens πραγματοποιείται σε διαφορετικές αστικές συνθήκες. Μας ενδιαφέρουν ο δημόσιος χώρος της πόλης στις διαφορετικές του εκδοχές –άγνωστα, ξεχασμένα μέρη και τοποθεσίες, κτίρια με ιστορία– και η εν δυνάμει σχέση του με την τέχνη. Μας συγκινεί όταν η δράση μας μπορεί να αφήνει κάποιο αποτύπωμα στην πόλη και στους κατοίκους της. Μέρη της Αθήνας στα οποία έχουμε δραστηριοποιηθεί είναι το Τζαμί Τζισδαράκη, η πλατεία Μοναστηρακίου, ο ΟΛΠ, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης Αγγελικής Χατζημιχάλη, η σχολή Μωραΐτη και άλλα ανώνυμα σημεία της πόλης. Πώς βλέπετε την αστική κατάσταση στην Αθήνα; Τι δυνατότητες υπάρχουν; Σε μια πόλη όπως η Αθήνα, που κάποιες φορές φαντάζει εντελώς ακατέργαστη, υπάρχουν ανεξάντλητες δυνατότητες. Με μια θετική ματιά μπορείς να φανταστείς τόσα ωραία πράγματα, αρχίζοντας από μια πιο αρμονική σχέση με το τοπίο και τη φύση, που στην Αθήνα, εάν της δώσεις λίγο χώρο, κυριολεκτικά ανθίζει. Μια πόλη με ποδηλατόδρομους και πεζοδρόμια γύρω από συνοικιακές πλατείες εύκολα γίνεται πιο ανθρώπινη και δημιουργική. Τι είδους έργα θα δούμε στην έκθεση «The Space Between»; Νέα και πρόσφατα έργα τα οποία αφηγούνται με διαφορετικά μέσα –ζωγραφική, γλυπτά, βίντεο, φωτογραφίες, εγκαταστάσεις– τη σχέση κάθε καλλιτέχνη με τον αστικό χώρο και χρόνο. Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο χώρο; Ψάχνοντας κατάλληλο χώρο γι’ αυτή την έκθεση αρχίσαμε να κοιτάμε ορισμένα από τα ορόσημα της Αθήνας, τους λόφους, τα ποτάμια, που συχνά δεν φαίνονται αλλά σε ορισμένα σημεία ακόμα ακούγονται, και καθετί που οριοθετεί την πόλη μας. Ερευνώντας παραπέρα, καταλήξαμε στις πρώην σχολές Δοξιάδη, καθώς χτίστηκαν ακριβώς στους πρόποδες του Λυκαβηττού για να έχουν άμεση οπτική επαφή με την Ακρόπολη και με τον Ηριδανό που διατρέχει αυτό το σημείο της πόλης, δημιουργώντας έναν ενδιαφέροντα άξονα στην Αθήνα.

(*) Παρεμπιπτόντως, αυτό προτείνει και ο Πικετί στο βιβλίο του. (**) Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τ. 1ος, κεφ. 33 25.9.14 – lifo

19


Talk of the Town

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η ρ ηγ όπ ουλο

sma rag da

Urban

Μουσικός

Η Σμαράγδα έχει ξεκινήσει σπουδές πάνω στη μουσική στο Πανεπιστήμιο του Westminster και ηχογραφεί παράλληλα το δεύτερο άλμπουμ της.

Εξάρχεια

Αόρατοι στην Αθήνα (σκέψεις πάνω στο πλοίο)

2 Ειδικά γυαλιά Πρόσφατα ένας 17χρονος από την Άρτα δημιούργησε ένα ζευγάρι γυαλιά τα οποία ειδοποιούν με δονήσεις για πιθανά εμπόδια και βραβεύτηκε από την Google.

20 lifo – 25.9.14

από τον δημήτρη κυριαζή

Κάθε δεύτερη Πέμπτη του Οκτωβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Όρασης. Οι τυφλοί σε όλο τον κόσμο ανέρχονται σε 45 εκατ. και οι άνθρωποι με μειωμένη όραση σε 135 εκατ.

q Για να καταλάβει κάποιος αμέσως τα Εξάρχεια, θα τον πήγαινα στη Βαλτετσίου, μια βραδιά «αναβρασμού». Θα περιμέναμε να σκάσουν δυο μολότοφ δίπλα μας, να πάρει φωτιά ένας κάδος, οι αστυνομικοί να έρθουν σε σμήνη με τα GLX τους και μετά από δέκα λεπτά πανικού να λειτουργήσουν πάλι όλα κανονικά. Άνθρωποι με μπίρες σε παγκάκια, θερινά σινεμά, μεζεδοπωλεία.

γειτονιά

Παγκόσμια Ημέρα Όρασης

Είμαι στο καραβάκι που μας πηγαίνει από τη Χίο στο Τσεσμέ / γλυκός Σεπτέμβρης, ήσυχη θάλασσα, τα τελευταία φώτα της νύχτας σβήνουν, η Ευρώπη από την Ασία απέχει λίγα ναυτικά μίλια και ξαφνικά το βλέμμα σου πέφτει πάνω σε ένα ασυνήθιστο ζευγάρι: η νέα γυναίκα είναι τυφλή, με σακίδιο στην πλάτη και λευκό μπαστούνι που τώρα το έχει μαζεμένο, και ο φίλος της, επίσης βαρυφορτωμένος, φοράει ακουστικά βαρηκοΐας / δεν είναι κωφάλαλος γιατί κάτι λένε μεταξύ τους και χαμογελάνε / κάποιο αστείο ίσως / η πρωινή αύρα της θάλασσας χαϊδεύει τα πρόσωπά τους / όταν φτάνουμε και σηκωνόμαστε, καταλαβαίνω ότι ο νέος άντρας με τα ακουστικά είναι κι αυτός τυφλός / κρατώντας ο ένας τον άλλο, με προτεταμένα τα μπαστούνια τους, ανιχνεύουν τη νέα γη, τον νέο σταθμό των διακοπών τους, που μόνο οι ίδιοι ξέρουν πώς έχουν μάθει να ξεχωρίζουν από τον προηγούμενο / οι άλλοι επιβάτες παρακολουθούν τα παιδιά στη σύντομη πορεία τους μέχρι το γκισέ του ανταλλακτηρίου συναλλαγμάτος, ένας Τούρκος υπάλληλος έχει σπεύσει να τους βοηθήσει / είναι Άγγλοι, κι όταν με το καλό γυρίσουν πίσω, αναλογίζομαι την περηφάνια τους / εμείς θα φύγουμε για τη Σμύρνη και ώρες αργότερα θα σκεφτόμαστε αυτό το «παράδοξο» ζευγάρι, πού θα βρίσκεται και τι θα «βλέπει» / «παράδοξο», γιατί στη δική μας πατρίδα δεν έχουμε τυφλούς, όπως στο Ιράν δεν έχουν ομοφυλόφιλους / δεν τους βλέπουμε στους δρόμους, μόνο ελάχιστοι γενναίοι που παίρνουν το μετρό ή περιμένουν το λεωφορείο / και στην αστεία χώρα όπου ζούμε, με τα διαδοχικά πακέτα στήριξης και τους πακτωλούς εκατομμυρίων που πέρασαν πάνω από τα κεφάλια μας, δεν κατορθώσαμε ούτε το ελάχιστο: οι στάσεις των λεωφορείων να ενημερώνουν με ηχητικά μηνύματα για την άφιξη του επόμενου οχήματος / και ο άνθρωπος που δεν βλέπει να επαφίεται στην καλοσύνη των ξένων / έχω έναν φίλο, τον Στάθη, που μαζί με τη γυναίκα του ξεκινούν κάθε ημέρα από το Περιστέρι για να πάνε στη δουλειά τους / τυφλοί και οι δύο, έπιασαν σπίτι κοντά σε σταθμό μετρό για ευνόητους λόγους / χρησιμοποιούν και οι δύο μέσα μαζικής μεταφοράς / «το μετρό μου έσωσε τη ζωή», μου είχε εξομολογηθεί σε ανύποπτο χρόνο / κι αν το μετρό τού έσωσε τη ζωή, δεν είχε υπολογίσει τους Έλληνες / «σχεδόν κάθε ημέρα, λίγα μέτρα από την πολυκατοικία μας, ένας τύπος παρκάρει το αυτοκίνητό του πάνω στο πεζοδρόμιο και μας κάνει τη ζωή δύσκολη» / ο Στάθης μου έλεγε ότι αφήνει πάντα μια ώρα να περάσει πριν πάρει τηλέφωνο τη γυναίκα του για να δει πώς έφτασε / «συνήθως είναι εκνευρισμένη από τα εμπόδια που έχει συναντήσει στον δρόμο μέχρι να φτάσει στο γραφείο της και προτιμώ να της δίνω λίγο χρόνο για να ηρεμήσει» / το πιο ανεξήγητο απ’ όλα είναι ότι ο ίδιος ο άνθρωπος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του πάνω στο πεζοδρόμιο μπορεί μια ώρα αργότερα να βοηθήσει τον Στάθη και κάθε Στάθη να ανέβει στο σωστό λεωφορείο / όμως, μελαγχολείς γιατί μετά από τόση ευημερία, τόσα ταξίδια έξω και τόσα μεταπτυχιακά, συζητάμε ακόμα για τα ίδια πράγματα.

q Έμενα, λοιπόν, στα Εξάρχεια ως τα 9 μου χρόνια κι επέστρεψα ξανά όταν τελείωσα το σχολείο. Δεν έδωσα Πανελλήνιες γιατί δεν με ενδιέφερε κάποια σχολή κα θεώρησα ότι ήταν ανούσιο να σπαταληθεί τόσος χρόνος και χρήμα για να περάσω απλώς κάπου. Έμεινα έναν χρόνο μόνη μου στο σπίτι όπου μέναμε παλιά ως οικογένεια. Πέρασα έναν γεμάτο χρόνο, στον οποίο χόρτασα την παλιά μου γειτονιά, που τόσο μου είχε λείψει. q Πιστεύω πως ένα από τα πράγματα που κάνουν τα Εξάρχεια τόσο ξεχωριστά είναι το πόσο διαφορετικοί άνθρωποι μένουν εκεί. Άνθρωποι από διάφορες χώρες, οικογένειες, πολλοί καλλιτέχνες, γενικότερα άνθρωποι με πολύ ωραία αύρα. Αυτό το διαπιστώνει κανείς αν πάει το Σάββατο στη λαϊκή της Καλλιδρομίου. Τόσοι διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, τόσα διαφορετικά χρώματα και ιστορίες. Fun fact: στο Google Earth η δορυφορική φωτογραφία της Καλλιδρομίου έχει τραβηχτεί σε ώρα λαϊκής και είναι εντυπωσιακό να τη βλέπεις από ψηλά.

Επιγραφή στο μετρό της Σμύρνης.

1

q Στην πραγματικότητα, μεγαλώνοντας είχα δύο γειτονιές, γιατί όταν ήμουν μικρή μετακομίσαμε οικογενειακώς στην Πάτρα από την Αθήνα. Ποτέ, όμως, δεν ένιωσα «γειτονιά» μου το μέρος όπου έμενα στην Πάτρα, ίσως λόγω του πείσματος και της αντίδρασής μου στην μετακόμιση – έκλαιγα για μήνες. Εκτός από την ομορφιά των Εξαρχείων και τον αέρα τους, πιστεύω πως ο λόγος που είμαι τόσο δεμένη συναισθηματικά με την περιοχή είναι επειδή εκεί (σε έναν πεζόδρομο κοντά στην Καλλιδρομίου) μείναμε τελευταία φορά όλοι μαζί ως οικογένεια: μαμά, μπαμπάς, αδερφές. Μετά ο καθένας άρχισε να παίρνει τον δρόμο του.

q Θέλω να μιλήσω και για το προποτζίδικο. Πρώτη φορά παραδέχομαι δημοσίως ότι λατρεύω να παίζω «Ξυστό» και «Κίνο». Μια φορά κάθισα αρκετή ώρα και παρατηρούσα τους ανθρώπους, πόσο αρμονικά συμβιώνουν στον χώρο. Δεν τους ενδιαφέρει το φύλο, η καταγωγή, τίποτα. Κοιτάνε όλοι με τα μάτια καρφωμένα στις οθόνες τα αποτελέσματα και με την ελπίδα ζωγραφισμένη πάνω τους. Το προποτζίδικο της πλατείας είναι σαν ένα κοινωνικό πείραμα. q Είναι γνωστό ότι οι τοίχοι στα Εξάρχεια διακοσμούνται με πάσης φύσεως συνθήματα. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το «Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο στους φασίστες». q Είναι ένας τύπος που τελευταία έβλεπα πολύ συχνά στην πλατεία. Γύρω στα 30, με καταγάλανα μάτια και πολύ ανοιχτά χρώματα, αν και μαυρισμένος από τον ήλιο. Κοιμάται στο έδαφος, είναι ξυπόλυτος και φοράει μόνο μια βερμούδα. Mια φίλη μού είπε ότι αυτοαποκαλείται «Βούδας» και θεωρεί πως η πλατεία των Εξαρχείων είναι το καλύτερο μέρος στον κόσμο. Είναι από τη Σουηδία κι έχει έρθει στην Ελλάδα με τα πόδια. Δεν έχει ούτε διαβατήριο, ούτε ταυτότητα, ούτε λεφτά, ούτε τίποτα. Είναι ένας απόλυτα ελεύθερος άνθρωπος. Δεν ζητιανεύει. Ισχυρίζεται πως ό,τι θέλει έρχεται από μόνο του.


κε ι μ εν ο : χ ρήστ ος π αρί δης, φωτ ο γ ραφι α: π αρι ς ταβ ι τ ι α ν

70' με τh

Μαρία Καλλιμάνη Η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Στο Σπίτι» αγαπάει την ομαδική δουλειά. Συνάντησα τη Μαρία Καλλιμάνη στην πλατεία Εξαρχείων την επομένη της τελευταίας παράστασης του Ματωμένου Γάμου – της σαρωτικής εκδοχής της Λένας Κιτσοπούλου. Η Μαρία, ηθοποιός που έχει διανύσει μια ιδιαίτερα αξιόλογη πορεία στο θέατρο, όπως και στον κινηματογράφο, συμμετείχε στην παράσταση που αναστάτωσε, δίχασε και εν πολλοίς αναθεματίστηκε από το κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών– παρόλο που και οι τρεις επαναληπτικές παραστάσεις του Σεπτεμβρίου ήταν sold out. Κουβεντιάζουμε για την αμηχανία και την οργή κάποιων και μου λέει: «Εμείς, που είμαστε από μέσα, το βλέπουμε εντελώς διαφορετικά και δεν μπορούμε να το κρίνουμε. Η Λένα είναι φίλη. Ήταν η πρώτη φορά που δούλευα μαζί της και το χάρηκα. Ένιωθα ότι συνομιλώ με τη γενιά μου. Εξάλλου, η Λένα έχει μια ικανότητα να συσπειρώνει γύρω της και να δημιουργεί

ομάδα». Με αυτό μου επιβεβαιώνει κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι πασιφανές. Ότι ανήκει, απολύτως συνειδητά, στην κατηγορία ηθοποιών για τους οποίους σημασία έχει, πάνω απ’ όλα, να υπηρετούν έναν ομαδικό στόχο, είτε σε πρώτο είτε σε δεύτερο ρόλο. Άλλωστε, ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα μέσα σε έναν απολύτως «ομαδικό» χώρο, εκείνον της αρχαιολογίας. Μέχρι τα 22 της ήταν αρχαιολόγος και είχε δουλέψει σε ανασκαφές στην αρχαία Μεσσήνη αλλά και στη νότια Γαλλία: «Μου άρεσαν πολύ οι ανασκαφές τα καλοκαίρια, ο τρόπος που δουλεύαμε. Υπήρχε ομαδικότητα, σασπένς, τι θα βρούμε, τι είναι αυτό, πώς θα το συνθέσεις, η επαφή με το χώμα». Πιθανότατα σε αυτόν το χώρο θα συνέχιζε την επαγγελματική της σταδιοδρομία, αν δεν συνέβαινε ένα δυσάρεστο και αναπάντεχο γεγονός. Πέθανε ο πατέρας της και άρχισε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης 25.9.14 – lifo

21


Talk of the Town

«Το βλέπω και γύρω μου, ανθρώπους που κρύβουν μια ήρεμη δύναμη και μια αξιοπρέπεια, που διεκδικούν τη ζωή τους χωρίς να προδίδουν τα αισθήματά τους».

22 lifo – 25.9.14

και Θεάτρου στο Γαλλικό Ινστιτούτο για να ξεφύγει από τη θλίψη της. Δουλεύοντας τον μονόλογο της Ηλέκτρας του Σοφοκλή, ένιωσε μια παράξενη ανακούφιση, ότι η θεατρική διαδικασία κάλυπτε μια ψυχική της ανάγκη. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ούτε που το είχε διανοηθεί να ασχοληθεί με το θέατρο, πόσο μάλλον να γίνει ηθοποιός, αν και θυμάται με τρυφερότητα τα σχολικά της χρόνια, όταν έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Καληνύχτα Μαργαρίτα. Το μικρόβιο της ηθοποιού δεν είχε περάσει ακόμα μέσα της… Μεγαλώνοντας στο Αίγιο, ο στόχος της να περάσει στο πανεπιστήμιο σήμαινε και την απόδραση από την αποπνιχτική επαρχιώτικη ατμόσφαιρα. Όχι ότι έχει άσχημες αναμνήσεις από τον τόπο της, κάθε άλλο. Τον αγαπάει και θυμάται με νοσταλγία τις ομορφιές του: «Δεν ξεχνώ το λιμάνι, τις σταφιδαποθήκες όπου γύρισε και σκηνές ο Αγγελόπουλος για τον Θίασο, τα υπέροχα αρχοντικά που δεν υπάρχουν πια –έπεσαν με τον σεισμό του ’96–, τα οποία όμως πρόλαβα να φωτογραφίσω –φωτογράφιζα με μανία μια εποχή–, τη θέα του Κορινθιακού από τα Ψηλαλώνια. Το Αίγιο είχε ακμάζουσα αστική τάξη από τις αρχές του αιώνα γιατί είχε πολλά εργοστάσια. Ο Τσίλερ είχε φτιάξει δύο εκκλησίες αλλά και αρχοντικά. Θυμάμαι, όμως, και τα αρνητικά. Πώς η πόλη ερήμωνε νωρίς, στα μπαρ κυριαρχούσαν οι άντρες, μια κλειστή, συντηρητική κοινωνία, όπου όλοι ασχολούνται με τους άλλους, κυκλοφορούν με πανάκριβα τζιπ. Οι γονείς μου ήταν αυτοδημιούργητοι, άνθρωποι της πιάτσας, και πολύ ανοιχτόμυαλοι. Είμαστε τέσσερα παιδιά και η μητέρα μας μάς ωθούσε, όταν ήμαστε στο σχολείο, να κάνουμε εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως ζωγραφική και θέατρο, σε μια επαρχία όπου δεν υπήρχαν ιδιωτικά σχολεία. Η μία μου αδελφή σήμερα είναι χορεύτρια στο Παρίσι. Δεν ξέρω αν αυτό έχει τη σημασία του, αλλά με τον πατέρα μου πηγαίναμε κάθε Σάββατο στα μπουζούκια». Όταν έφτασε στην Αθήνα, δεν άντεχε το νέφος. Αλλά σύντομα η μεγάλη πόλη την κέρδισε. « Ήταν κάτι μαγικό. Είχα τόσο πολλά ερεθίσματα, αμέτρητα σινεμά, βιβλιοθήκες, τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή όπου πηγαίναμε. Σύντομα έκανα φιλίες που κρατάνε ακόμα». Για έναν ανεξήγητο λόγο προτιμούσε να παρακολουθεί παραστάσεις της Λυρικής περισσότερο παρά θέατρο. «Μου άρεσε πολύ η μοναχικότητα, να βλέπω μόνη μου παραστάσεις και κινηματογράφο. Πολύ συχνά πήγαινα στην παλιά –παρακμιακή– Λυρική, με τα φθαρμένα κοστούμια. Μέχρι που είδα τον Σωσμένο του Μποντ στο Εμπρός και με σημάδεψε. Μαγεύτηκα! Δεν κοιμήθηκα όλη νύχτα. Διαβάζω κάποια στιγμή ότι το Εμπρός κάνει σεμινάρια υποκριτικής για φιλολόγους και πηγαίνω. Με βλέπει ο Γιώργος Μπινιάρης και μου λέει “έλα να δώσεις στη δραματική σχολή”, που μόλις δημιουργούνταν. Κι έτσι ξεκίνησα, και μάλιστα τα δύο πρώτα χρόνια δούλευα σε ένα μουσείο και δεν ήμουν τελείως αποφασισμένη. Στο τρίτο έτος παράτησα οριστικά την αρχαιολογία. Αλλά ήταν οι υπέροχοι δάσκαλοι που με ενέπνευσαν». Με το που ολοκλήρωσε τις σπουδές της, ο Τάσος Μπαντής ανέβασε την Αγγέλα του Σεβαστίκογλου με μαθητές της σχολής. Η Μαρία έπαιζε εναλλάξ την Αγγέλα και τη Νέρα. Από κει και πέρα η πορεία της μόνο ανοδική μπορεί να χαρακτηριστεί. Θεσσαλικό, Αμόρε, η ομάδα Όπερα με τον Θοδωρή Αμπαζή, Χάνυ στο Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; με Βαλτινό και Ζούνη, Αρβανίτη, Τρωάδες με τον Θεοδωρακόπουλο, τρεις συνεργασίες με τον δάσκαλό της Δημήτρη Καταλειφό, και η λίστα τελειωμό δεν έχει. Λέει: «Είναι φορές που σε τραβάει ο ρόλος και άλλες οι συνεργασίες, με ποιους συναλλάσσομαι επάνω στη σκηνή. Όπως τώρα, με τη Λένα και τον Καραθάνο. Αισθάνομαι ότι έχει περάσει η εποχή των θρύλων στο θέατρο, των σταρ, το ζήσαμε και το απομυθοποιήσαμε λίγο. Φυσικά, μου αρέσει να παίζω ρόλους απαιτητικούς, αλλά, πάνω απ’ όλα, μου αρέσει να ανταλλάσσω πράγματα με συναδέλφους-καλλιτέχνες που ονειρευόμαστε ίδια πράγματα, που επιθυμούμε να εκφράσουμε όλα όσα μας απασχολούν». Η πρώτη της συμμετοχή σε ταινία ήταν στη Χώρα Προέλευσης του Σύλλα Τζουμέρκα. Ακολούθησε ο Μαχαιροβγάλτης του Γιάννη Οικονομίδη, σε έναν ρόλο τολμηρό και αρκούντως σκληρό, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ίδια, όταν τη γνωρίσεις. «Με αφορμή αυτή την ταινία ανακάλυψα το σινεμά. Αισθάνθηκα αμέσως ότι ήταν ο φυσικός μου χώρος. Όλα αυτά που δοκίμαζα όλα αυτά τα χρόνια στο θέατρο τα έφερα εδώ. Είχα κάνει ήδη λίγο τηλεόραση, αλλά η επικοινωνία με τον

Οικονομίδη ήταν πολύ ιδιαίτερη». Συνέχισε και με άλλους σκηνοθέτες, όπως ο Γκορίτσας, η Ψύκου, ο Αβρανάς, τελευταία ο Ζώης – είχε και έναν μικρό, χαρακτηριστικό ρόλο στο Μικρό Ψάρι, όπου έριχνε απίστευτα γαμοσταυρίδια πάνω από έναν τάφο. Τον περασμένο Φλεβάρη ταξίδεψε μέχρι το Βερολίνο για να παραστεί στην Μπερλινάλε, καθώς κρατάει τον κεντρικό ρόλο στην ελληνογερμανική παραγωγή του Θανάση Καρανικόλα, Στο σπίτι. Η ταινία έφυγε από εκεί με το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής και κάνει ήδη καριέρα στις αίθουσες της Γερμανίας. Πώς ένιωσε με το βάρος ενός πρωταγωνιστικού κινηματογραφικού ρόλου; «Στην αρχή φοβήθηκα, αλλά ήταν μια πρόκληση. Όταν αρχίσαμε να μιλάμε με τον Θανάση, το φορτίο ελάφρυνε. Άρχισα να φαντάζομαι διάφορα, να φτιάχνουμε την ιστορία, επιδίωκε τη συμμετοχή των ηθοποιών, τις σκέψεις μας». Η ιστορία διαδραματίζεται στο σπίτι μιας ευκατάστατης οικογένειας η οποία κλυδωνίζεται οικονομικά, και όταν η επί δωδεκαετία πιστή Γεωργιανή οικιακή βοηθός του, Νάντια, αρρωσταίνει, αποφασίζουν να τη διώξουν. «Δεν μπορώ να έχω έναν άρρωστο άνθρωπο μέσα στο σπίτι μου» λέει ο άντρας. Η Καλλιμάνη εξηγεί: «Μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης σαφώς μιλάει και για την ηθική κρίση, αλλά η ταινία δεν ηθικολογεί. Πιο πολύ μιλάει για τον τρόπο συμπεριφοράς αυτής της γυναίκας. Δεν διεκδικεί, δεν τους καταγγέλλει, δεν τους τιμωρεί. Έχει αξιοπρέπεια, γερές ρίζες και ένα βαθύ αίσθημα αγάπης. Προσωπικά, δεν τη θεωρώ ηττοπαθή, αλλά δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς. Το αισθάνθηκα αυτό στα γυρίσματα, δουλεύοντας τον ρόλο. Αναρωτιόμουν “μα, δεν θα κάνει κάτι, δεν θα διεκδικήσει;”. Όμως έχει κάτι αρχετυπικό. Το βλέπω και γύρω μου, ανθρώπους που κρύβουν μια ήρεμη δύναμη και μια αξιοπρέπεια, που διεκδικούν τη ζωή τους χωρίς να προδίδουν τα αισθήματά τους. Αυτή η γυναίκα ήρθε από τη Γεωργία, όπως τόσοι άλλοι, και θα πέρασε τα μύρια όσα μέχρι να έρθει εδώ και να φτιάξει μια νέα ζωή. Εκτιμά αυτό που έχει πάρει από αυτούς τους ανθρώπους, δεν διανοείται ότι θα τους καταγγείλει, λατρεύει την κόρη τους σαν δικό της παιδί. Με τον τρόπο που έχει κινηματογραφηθεί, μου φαίνεται ότι δεν είναι και του κόσμου τούτου. Μιλούσαμε με τον Θανάση για τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι, αλλά έχω την πεποίθηση ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν χάνονται – δεν λέω ότι δεν πρέπει να αγωνίζεσαι για τη ζωή σου, βέβαια. Την κινούν τα βαθιά της αισθήματα. Δεν είναι loser. Η συμπεριφορά της ενδιέφερε τον σκηνοθέτη συμβολικά». Της επισημαίνω ότι η γυναίκα αυτή δείχνει απίστευτη ψυχραιμία, σχεδόν αδιαφορία για τη σοβαρότητα της αρρώστιας της. Συνεχίζει τη ζωή της με τους συνήθεις ρυθμούς. Δεν είναι ανεδαφική αυτή η προσέγγιση; Μου εξηγεί: «Κάναμε έρευνα για ανθρώπους με σκλήρυνση κατά πλάκας και μάθαμε ότι στην αρχή υπάρχει μια άρνηση να το δεχτούν και να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Η Νάντια το δέχεται και δεν το δέχεται. Ο σκηνοθέτης εσκεμμένα δεν ήθελε να εστιάσει σε αυτό». Κάνεις θέατρο ρεπερτορίου, συμμετέχεις στις πιο ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές ταινίες, υπάρχει κάτι που σου λείπει στον καλλιτεχνικό τομέα; «Πάντα σκέφτομαι και ονειρεύομαι πράγματα. Θα ήθελα όλο και περισσότερο να δημιουργώ με άλλους ανθρώπους, από την επιλογή του έργου μέχρι το τελικό αποτέλεσμα». Μιλάς για μια ομάδα; Χρειάζεσαι τη σταθερότητα; «Όχι, μου αρέσει που η δουλειά μας είναι τσιγγάνικη. Αισθάνομαι ότι είμαι άνθρωπος απείθαρχος, φοβάμαι τις δεσμεύσεις, όμως την ίδια στιγμή επιθυμώ να ανταλλάξω πράγματα. Από την άλλη, για μένα δεν υπάρχει το για πάντα». Νιώθεις να γίνεται διάλογος με το κοινό στις παραστάσεις όπου συμμετέχεις; «Με την κρίση έρχεται πάρα πολύς κόσμος που θέλει να δει νέα πράγματα κι αυτό εμάς μας δίνει δύναμη και λόγο ύπαρξης. Πρόκειται για ένα κοινό που εξέφρασε την ανάγκη του να συγκινηθεί, να ξεχαστεί, να παραδειγματιστεί. Αλλά πόσο μεγάλο είναι αυτό το κοινό; Ανακυκλώνεται μεταξύ φεστιβάλ, Στέγης, Εθνικού. Αυτό που επιθυμώ πολύ, ιδιαίτερα στο σινεμά, είναι να πάει ο κόσμος στις ελληνικές ταινίες. Υπάρχει ένα κράτημα και το φταίξιμο είναι και του κοινού και των δημιουργών. Θέλουμε η δουλειά μας να πηγαίνει σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται». Η Μαρία Καλλιμάνη πρωταγωνιστεί στην ταινία «Στο σπίτι» που αυτήν τη βδομάδα βγαίνει στους κινηματογράφους.

«Μου αρέσει που η δουλειά μας είναι τσιγγάνικη. Αισθάνομαι ότι είμαι άνθρωπος απείθαρχος, φοβάμαι τις δεσμεύσεις, όμως την ίδια στιγμή επιθυμώ να ανταλλάξω πράγματα. Από την άλλη, για μένα δεν υπάρχει το για πάντα».


AIR MAX LUNAR1 Tο εμβληματικό sneaker της Nike σε νέα εποχή.

Η

PUBLI

επανάσταση ξεκινά και πάλι με το νέο Air Max Lunar1. 27 χρόνια μετά το πρώτο Air Max 1, η Nike αλλάζει και πάλι το εμβληματικό sneaker. Η αγαπημένη τεχνολογία Air Max σε συνδυασμό με το πρωτοποριακό αφρώδες υλικό Nike Lunarlon προσφέρουν απόλυτη άνεση και αντικραδασμική προστασία. Το παπούτσι διατίθεται στα καταστήματα Nike και σε επιλεγμένα sneakers boutiques.

25.9.14 – lifo

23


[ Αφι έρω μα κα τοι κί δια]

anima 24 lifo – 25.9.14


Ένα μεγάλο αφιέρωμα στα χιλιάδες πλάσματα που ζουν μαζί μας, στα ίδια σπίτια, τους ίδιους δρόμους, την ίδια πόλη, κι όσα δεν λένε με τη γλώσσα τους τα λένε με τα μάτια τους και την ουρά τους. Από τη LiFO Team

φωτο: πάρις ταβιτιάν

al city 25.9.14 – lifo

25


[ Αφι έρω μα κα τοι κί δια]

Ο κ. Σπύρος θέλει απλώς να αφήσετε τα σκυλιά του κέντρου ήσυχα και τα υπόλοιπα θα τα φροντίσει εκείνος.

Από τoυς Μ. Hulot και Βασίλη Καψάσκη Φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν

26 lifo – 25.9.14

Ο

Ο άγιος τω

κ. Σπύρος ήρθε από την Κέρκυρα στην Αθήνα το 1965. «Από ένα χωριό» μας λέει. «Πήγα για 5 χρόνια σε νυχτερινό γυμνάσιο και μετά έκανα όλες τις δουλειές». Μέχρι πρόσφατα δούλευε σε ένα σουβλατζίδικο, από όπου απολύθηκε τον Μάρτιο. Από τότε ζει στον δρόμο και είναι όλη μέρα με τα σκυλιά. Τα σκυλιά του κέντρου της Αθήνας είναι ολόκληρη η ζωή του κ. Σπύρου. Τα ξέρει όλα με το όνομά τους, γνωρίζει κάθε παραξενιά του χαρακτήρα τους, μιλάει μαζί τους και τον καταλαβαίνουν. Από το 1988 που τα φροντίζει συστηματικά έχει κάνει ένα σωρό αγώνες για να τα σώσει από τα δίχτυα του μπόγια, έχει πονέσει μαζί τους, έχει κλάψει γι’ αυτά που χάθηκαν, έπαθε κατάθλιψη από την κατάσταση που δημιουργήθηκε την εποχή των Ολυμπιακών. Από το σουβλατζίδικο στη Φιλολάου τον έδιωξαν επειδή πήγαινε το κρέας στα σκυλιά. «Στις 4 το πρωί έβγαζαν στα σκουπίδια ό,τι έμενε, κοτόπουλα, κοκορέτσια, κρέατα, κανονικά φαγητά, όχι αποφάγια. Στις 5:30 ήμουν στο Σύνταγμα και τάιζα. Ε, και την πάτησα, με έδιωξαν» λέει με παράπονο. Πριν από τρία χρόνια τον ξυλοκόπησαν με εντολή ενός παπά της μητρόπολης επειδή έψαχνε στα σκουπίδια της Μητροπόλεως για να βρει φαγώσιμα για τα σκυλιά της πλατείας. « Ήταν Σεπτέμβρης, 6 το πρωί, κι έψαχνα για κρέας στους κάδους των μαγαζιών» εξηγεί. «Είχα μαζί μου τη Φωτούλα, τον Θρύλο και τον Παναγιώτη. Ευτυχώς. Ήρθε ένας τύπος, μου είπε “τι κάνεις εδώ πέρα;” και με άρχισε στις γροθιές. Με έκανε μαύρο. Η Φωτούλα τού όρμηξε και έκανε πίσω.

Ο παπάς ήταν εκεί, παρακολουθούσε και μου έλεγε “αρκετά σε ανεχτήκαμε τόσα χρόνια”. Ο άνθρωπος του Θεού στις 6 το πρωί το μόνο που είχε να πει ήταν ότι με ανέχτηκαν τόσα χρόνια που τάιζα τα σκυλιά και τα γατιά! Αρπαχτήκαμε και φώναξαν την Αστυνομία. Έλεγε ότι είναι παράνομο να ταΐζω τα αδέσποτα. Μου πήραν τα στοιχεία και με άφησαν. Ειδοποίησα το σωματείο (σ.σ. τη Φιλοζωική) και ήμουν τυχερός, γιατί την κυρία που πήγε να του μιλήσει την πέταξε έξω από την εκκλησία κι έτσι του έβαλαν φράγμα και σταμάτησε να με ενοχλεί». Ο κ. Σπύρος περνάει τις πιο πολλές ώρες της ημέρας στο μαρμάρινο παγκάκι της Καπνικαρέας κι έχει ένα σωρό ιστορίες να θυμηθεί από τα σκυλιά που έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. «Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή γύρω από το Σύνταγμα και στην πλατεία δεν υπάρχουν πάνω από 20 σκυλιά, σχεδόν όλα γέρικα: Φωτούλα, Θρύλος, Στέφανος, Σάκης, Λάκης, Μπούμπης, ο Ιάσονας το χάσκι, Κωνσταντίνος, Ορφέας, Πάρης ο κουτσός, Νταγιάν, Σωτήρης, Βασίλης, Μάρκος, Ρεξ, Διονύσης, Ρούμπι, Στράτος και Γλύκας. «Πριν από 20 μέρες πέθανε ο Βίκτορας», μας λέει και βουρκώνει, «και σειρά έχει ο Θρύλος και ο Μπούμπης, που είναι πολύ γέροι. Τα σκυλιά του κέντρου ήταν πάρα πολλά μέχρι το 2003, μετά εξαφανίστηκαν σχεδόν όλα. Τα έδωσε ο δήμος σε σωματεία και τα σωματεία τα εξαφάνισαν. Μαθαίναμε ότι τα στέλνουν σε χώρους γύρω από την Αθήνα για να τα φροντίσουν, αλλά σε ένα ρεπορτάζ που είχαν κάνει τα “Νέα” τότε φαινόταν μια χωματερή με δεκάδες νεκρούς σκύλους. Πολλά τα έστειλαν στο εξωτερικό για να γίνουν πειραματόζωα. Και ο δήμος το ήξερε, αλλά δεν έκανε τίποτα. Ένοχη σιωπή. Αναγκάστηκα να πάρω όσα μπορούσα

Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή γύρω από το Σύνταγμα και στην πλατεία δεν υπάρχουν πάνω από 20 σκυλιά, σχεδόν όλα γέρικα.

στο σπίτι μου στον Κεραμεικό για να τα κρύψω. Δεν κατάλαβα ούτε Ολυμπιακούς ούτε τη νίκη της Πορτογαλίας, γιατί έβγαζα δυο-δυο τα σκυλιά βόλτα και μετά πάλι μέσα για να μην τα στείλουν στα στρατόπεδα. Δεν είχα ούτε φως, ούτε νερό, τίποτα, αλλά τα γλίτωσα». Μας λέει ότι τα σκυλιά που βρίσκονται πια στον δρόμο είναι ελάχιστα κι έχει πολύ καιρό να εμφανιστεί νέο. Τουλάχιστον στο κέντρο. Έχουν μείνει μόνο γέρικα, που σε λίγο θα χαθούν κι αυτά. Θα γίνουμε σαν τη Λευκωσία και το Λονδίνο, έρημοι. Η υπηρεσία του δήμου σε λίγο θα είναι άχρηστη και θα πρέπει να αυτοκαταργηθεί από τώρα. «Με την κρίση ο κόσμος δεν παίρνει σκυλιά για πλάκα όπως παλιά, δεν κάνει κουτάβια δώρο, γιατί δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του. Έτσι, έχουν ελαττωθεί πολύ αυτά που αφήνουν στον δρόμο. Ακόμα, έχεις προσέξει ότι δεν υπάρχουν θηλυκά αδέσποτα; Από την πρώτη στιγμή ο κόσμος απορούσε γιατί υπήρχαν ελεύθερα μόνο αρσενικά. Το 2009 μου λύθηκε η απορία. Τα κρατούσαν τα σωματεία με συνεργασία του δήμου για να τα ζευγαρώνουν, να παίρνουν τα κουτάβια όταν γίνονταν 3 μηνών και να τα στέλνουν για να τους παίρνουν το κολλαγόνο. Είναι πανάκριβο το πόσιμο κολλαγόνο, το φτιάχνουν από το στέρνο του ζώου. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα τέτοια κυκλώματα. Από τότε που είδα αυτό με τα σωματεία δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Έπαθα κατάθλιψη για πάρα πολύ καιρό, πέθανα». Μας μιλάει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην πλατεία Συντάγματος από τότε που έκλεισε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής – άνθρωποι που συχνάζουν εκεί ανεξέλεγκτοι τη νύχτα και φέρονται με τον χειρότερο τρόπο στα σκυλιά. «Δεν έχω πρόβλημα με τους


ων σκύλων ανθρώπους, όταν όμως δεν ορίζουν τον εαυτό τους γίνονται επικίνδυνοι. Τον Μάρκο, στις 18 Αυγούστου, τον μαχαίρωσαν. Του είχαν χώσει στιλέτο από τη μια μεριά του στέρνου μέχρι την άλλη. Ήρθε εδώ το πρωί και δεν έτρωγε – δεν είδα τα αίματα επειδή ήταν μαύρο. Μύρισα, όμως, την πληγή που είχε μολυνθεί. Πρόλαβα και τον πήγα και τον έραψαν κι έμεινε 22 μέρες μέσα για να συνέλθει. Και ο Διονύσης είναι μαχαιρωμένος. Ο κόσμος αδιαφορεί πλήρως. Το καταλαβαίνω, όμως, έχει προβλήματα. Δεν χρειάζεται να τα φροντίζει, αρκεί να μην τα πειράζει. Έχουμε πρόβλημα στο Σύνταγμα, όμως, με την έλλειψη αστυνόμευσης. Τάιζα τον Ιάσονα και μια γυναίκα είχε έναν σουγιά στη μούρη μου. Μετά έστρεψε τον σουγιά στο ζώο, πέταξε το μπολ με το νερό και πήρε τη θέση του. Να ’ναι καλά ο κόσμος να κοιμάται όπου θέλει, αλλά να μην ενοχλεί τα σκυλιά. Να έχει κατανόηση για τα ελάχιστα που έχουν απομείνει. Τα σκυλιά το βράδυ δεν κοιμούνται γιατί φοβούνται. Εκεί που κοιμούνται μπορεί να πάει ο άλλος και να τα κλοτσήσει. Περιμένουν να έρθει το πρωί, να νιώσουν ασφάλεια, για να κοιμηθούν. Τη Φωτούλα την έψαχνα και τη βρήκα ένα πρωί στην Ευαγγελιστρίας, κουρνιασμένη κάτω από ένα τραπέζι. Τη σήκωνα, έπεφτε. Δεν είχε σπάσιμο. Μετά έμαθα ότι την είχαν δέσει σε μηχανή και την τράβαγαν να τη σκίσουν στα δύο. Της είχε ανοίξει το κρέας ανάμεσα στα πόδια. Την πήραν Οκτώβριο για νοσηλεία και την έφεραν Απρίλιο. Ακόμα κουτσαίνει. Ευτυχώς, έζησε. Ήταν η δικιά μου τιμωρία. Η πιο μεγάλη μου επιτυχία, όμως, είναι ότι δέκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς έχουμε ακόμα ελεύθερα σκυλιά στον δρόμο…».

Οι ελεύθεροι των Αθηνών

Kωνσταντής και Ιάσονας Όλοι τούς λένε ότι είναι διαφορετικοί (ο ένας είναι χάσκι και ο άλλος κυνηγόσκυλο), αλλά αυτοί, όταν κοιτάζονται τυχαία στις βιτρίνες των μαγαζιών, δεν βλέπουν καμιά διαφορά. Και να έβλεπαν δηλαδή, δεν θα άφηναν ασήμαντες λεπτομέρειες όπως το χρώμα, το μέγεθος ή το τρίχωμα να τους χαλάσει αυτό που έχουν. Eίναι φίλοι καλοί και αχώριστοι. Πάνε παντού μαζί στην Αθήνα. Είναι μία δύσκολη πόλη για να τη γυρνάς μονάχος, ειδικά τη νύχτα. Η νύχτα και η μοναξιά μαζί δεν αντέχονται από κανένα πλάσμα ζωντανό.

Σάββας ο μασκοφόρος

Είναι μικρούλης και πολύ όμορφος, γι’ αυτό και τον αγαπούν όλοι στην οδό Βουκουρεστίου. Toν ρωτάνε συχνά τι δουλειά έχει ένα τσοπανόσκυλο σε έναν από τους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης, αλλά είναι μια ιστορία που δεν θέλει ούτε να θυμάται. Του αρέσει να δαγκώνει τα μηχανάκια, γι’ αυτό και τώρα τελεί υπό περιορισμό. Ξέρει ότι είναι για το καλό του και κάνει υπομονή. Υπάρχουν πολλοί που τον αποκαλούν μασκοφόρο εξαιτίας της μαύρης μουντζούρας που έχει στη λευκή του μουσούδα. Mια μέρα κάποιος τον φώναξε «Ζορό».

Γλύκας ή Sweetheart ή Sweetie

Ο Γλύκας είναι ο πιο sui generis σκύλος της πόλης. Συχνάζει εδώ και 11 χρόνια στα πιο πολυτελή ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος. Παλιότερα άραζε μόνο στα σκαλιά της Μεγάλης Βρετάνιας, αλλά τα τελευταία χρόνια τού

αρέσει να ξαπλώνει με τις ώρες στον προθάλαμο του King George. Δεν έχει παράπονο, όλοι τον φροντίζουν. Tα παιδιά των δύο ξενοδοχείων του βγάζουν φαγητό κάθε βράδυ, ενώ συχνά έρχονται και από μια φιλοζωική για να δουν τι κάνει και να τον πάνε στον γιατρό. Οι τουρίστες τον φωνάζουν Sweetheart. Δεν ξέρει τι σημαίνει, αλλά θα ρωτήσει και θα μάθει. Αν είναι βρισιά, αλίμονό τους. Ήταν κολλητός με τον Μπάμπη που πέθανε πριν από δύο καλοκαίρια κι έχει να λέει, όχι σαν κάτι άλλους τυχάρπαστους αδέσποτους που το κάνουν για την εφήμερη δόξα, πως ήταν μέλος της παρέας του πιο διάσημου σκύλου που έβγαλε η πλατεία, του Λουκάνικου.

Oι κοσμηματοπώλες

Ο Ρούμπι και ο Στράτος συχνάζουν στο κοσμηματοπωλείο της Βουλής και τους φροντίζει η κ. Κατερίνα. Ο Στράτος είναι πολύ ήρεμος, τεμπέλης, του αρέσει το φαγητό και μπορεί να κοιμάται όλη μέρα. Ποζάρει εύκολα σε όποιον προσπαθήσει να τον φωτογραφίσει και είναι πάντα πρόθυμος για χάδια. Ο Ρούμπι είναι πιο νεαρός, στο παρελθόν έχει κακοποιηθεί και κουβαλάει τραύματα. Έτσι, έχει ένα θέμα με μια συγκεκριμένη αντρική φυσιογνωμία ηλικιωμένου που του θυμίζει κάτι κακό κι έχει κάνει τέσσερις επιθέσεις σε γέρους. Τέσσερις φορές τον έχουν μαζέψει και τον έχουν πάει για ευθανασία, αλλά και τις τέσσερις τον έχουν σώσει οι καταστηματάρχες της περιοχής που πήγαν και τον έβγαλαν. Είναι φοβισμένος και επιφυλακτικός. Μια φορά η κ. Κατερίνα προσπάθησε να του κόψει με ψαλίδι κάτι από τη γούνα του και μόλις το είδε εξαφανίστηκε κι έκανε τρεις μέρες να φανεί. 25.9.14 – lifo

27


[ Αφι έρω μα κα τοι κί δια]

Παπαγάλοι

Παπαγαλάκια

Καναρίνια

Παραδεισάκια

Χάμστερ

(Ara macao, Psittacus erithacus, Agapornis fischeri)

(Melopsittacus undulates)

(Serinus canaria domestica)

(Erythrura gouldiae, Taeniopygia guttata)

(Mesocricetus auratus)

Από τους ποπ σταρ των πουλιών, μόνο τα αρσενικά κελαηδούν. Τα θηλυκά κάνουν απλώς τιτίβισμα. Χρειάζονται χώρο για να φτερουγίσουν και είναι κρίμα να τα στριμώχνεις σε μικροσκοπικά κλουβιά. Έχουν πολύ ευαίσθητο αναπνευστικό, γι’ αυτό μακριά από μέρη με πολύ κάπνα και καλό είναι να μην τα χτυπάει απευθείας ο αέρας του κλιματιστικού. Αναπαράγονται εύκολα στο κλουβί κι εξημερώνονται τόσο, που μπορούν να στέκονται στο χέρι σου, αν ξεκινήσει η εκπαίδευση από μικρή ηλικία.

Πολύχρωμα, με χρωματιστά ράμφη και εντυπωσιακό φτέρωμα και μεγέθη που ξεκινούν από το μικροσκοπικό και φτάνουν μέχρι το μέγεθος καναρινιού. Ζουν σε σμήνη και συνήθως διατηρούνται σε ζευγάρια στο κλουβί. Είναι υπερκινητικά, τιτιβίζουν ασταμάτητα και αναπαράγονται εύκολα στο κλουβί. Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ δημοφιλή και τα βρίσκεις σε μεγάλη ποικιλία.

Είναι νυχτόβια ζώα και το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνάνε ροχαλίζοντας κουλουριασμένα μέσα σε ροκανίδια. Δεν είναι και το καλύτερο κατοικίδιο για παιδιά, γιατί συνήθως δεν πολυγουστάρουν να τα πιάνουν και δαγκώνουν. Όσο πιο μικρά σε μέγεθος, τόσο πιο δύσκολοι χαρακτήρες. Παρ’ όλα αυτά, είναι το πιο δημοφιλές παιδικό κατοικίδιο, μετά τα κουνέλια. Είναι υπερβολικά γόνιμα και αν έχεις ζευγάρι, μπορεί να βρεθείς πολύ σύντομα με ολόκληρη αποικία.

Εκτός από γάτες και σκύλους!

Σπόρους, φρούτα, λαχανικά, τροφή εμπορίου σε πέλετ Από 40 μέχρι και 1.500 ευρώ για του Αμαζονίου Ζουν περίπου 50 χρόνια

Από τον Μ. Hulot

28 lifo – 25.9.14

Ο σκύλος και η γάτα είναι τα πιο δημοφιλή κατοικίδια με διαφορά, αλλά μέσα σε μερικά χρόνια η Αθήνα γέμισε με περίεργα κατοικίδια. Τα πιο πολλά θεωρούνται pets και είναι ζώα συντροφιάς, υπάρχουν όμως και επιλογές αρκετά ακραίες για να τις διατηρείς μέσα στο ενυδρείο ή στο «κλουβί» ενός διαμερίσματος. Κάναμε ένα σύντομο ρεπορτάζ στα πιο μεγάλα pet shops της Αθήνας και αυτά είναι μερικά από τα ζώα που βρήκαμε να πωλούνται. Κάποια είναι και τρομερά δημοφιλή!

Κάποιοι εξημερώνονται τόσο, που ζουν εκτός κλουβιού και μπορούν να γίνουν πολύ τρυφεροί με τους ανθρώπους, κάποιοι επαναλαμβάνουν λέξεις. Από την άλλη, είναι μηχανές ακαθαρσιών (τα λόρι είναι σε μόνιμη κατάσταση διάρροιας), μπορεί να σε ζαλίζουν με τις κραυγές τους και να χρειάζονται συνεχή προσοχή, γιατί αν δεν την έχουν, μπορεί να βλάψουν τον εαυτό τους (συνήθως ξεπουπουλιάζονται).

Κυρίως σπόρους, με λίγες πρασινάδες και φρούτα Από 20 μέχρι 35 ευρώ Ζουν από 6 μέχρι 18 χρόνια

Είναι πολύ κοινωνικά και τα πάνε καλύτερα σε ζευγάρια, για να έχουν παρέα. Από την άλλη, όταν είναι ένα, εξημερώνεται πιο εύκολα και μπορεί να στέκεται στο δάχτυλό σου ή να κάθεται στον ώμο σου. Το ιδανικό είναι να βρεις ένα από σπίτι που έχει γεννηθεί σε κλουβί κι έχει εξοικειωθεί με ανθρώπους. Παρόλο που είναι πολύ ακραίο, κάποια παπαγαλάκια μπορούν να εκπαιδευτούν να επαναλαμβάνουν λέξεις.

Κυρίως σπόρους Από 10 ευρώ Ζουν μέχρι 12 χρόνια

Κυρίως σπόρους Από 10 μέχρι και 50 ευρώ Ζουν περίπου 10 χρόνια

Ινδικά χοιρίδια

Ειδική τροφή εμπορίου και σπόρους Από 5 ευρώ Ζουν περίπου 2 χρόνια

(Cavia porcellus)

Σανό, λαχανικά, ειδική τροφή σε πέλετ Από 15 ευρώ Ζουν 5-8 χρόνια

Είναι τα πιο βολικά κατοικίδια για παιδιά, ήρεμοι χαρακτήρες, τα πάνε πολύ καλά με τους ανθρώπους. Χρειάζονται κάνα δυο ώρες τη μέρα άσκηση εκτός κλουβιού και όσο πιο πολύ ασχολείσαι μαζί τους, τόσο πιο τρυφερά γίνονται και πρόθυμα για αγκαλιές. Δείχνουν τη χαρά τους χοροπηδώντας και μετά τον σκύλο είναι το πιο εκδηλωτικό κατοικίδιο.

Τσιντσιλά

Σκαντζόχοιροι

Κουνέλια

Φίδια

Ιγκουάνα

Χρυσόψαρα

(Chinchilla lanigera)

(Atelerix albiventris)

(Oryctolagus cuniculus)

(Boa constrictor, Cemophora, Viperidae)

(Iguana iguana)

(Carassius auratus auratus)

Λαχανικά, γρασίδι, ειδική τροφή σε πέλετ 50 με 70 ευρώ Ζουν 12-20 χρόνια

Νυχτόβια, που μπορούν να κινούνται όλη τη νύχτα, ενώ την ημέρα κοιμούνται. Η γούνα τους είναι απαλή και μοιάζουν με τριχωτές μπάλες, αλλά θα προτιμούσαν να μην τα πιάνουν, οπότε δεν είναι το καλύτερο κατοικίδιο για παιδιά. Ούτε το πιο καθαρό: μερικά εκσφενδονίζουν τις ακαθαρσίες στην άλλη άκρη του δωματίου.

Γατοτροφή σε κροκέτες, σκουλήκια, φρούτα Από 80 ευρώ Ζουν 4-6 χρόνια

Η διάδοσή του ως κατοικιδίου ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80 κι έχει αρκετούς φίλους. Είναι νυχτόβιο ζώο και χρειάζεται ζέστη (πάνω από 20 βαθμούς) για να ζήσει. Αν η θερμοκρασία χαμηλώσει, πέφτει σε χειμερία νάρκη και στην αιχμαλωσία πεθαίνει, οπότε χρειάζεται ειδική προσοχή. Μπορεί να εξημερωθεί, αλλά δεν είναι το ζώο που μπορείς να κρατάς αγκαλιά και να το χαϊδεύεις για ευνόητους λόγους. Στα pet shops υπάρχει και ο πυγμαίος αλμπίνος σε διπλάσια τιμή.

Τροφή σε πέλετ, πρασινάδες, σανό Από 20 ευρώ Ζουν 6-12 χρόνια

Υπάρχουν σε κάθε χρώμα και μέγεθος, από νάνους με μακρύτριχες γούνες μέχρι γίγαντες. Είναι μάλλον παρεξηγημένα ζώα, γιατί είναι πολύ πιο βολικά από άλλα τρωκτικά και μπορούν να δεθούν απίστευτα με τους ανθρώπους. Χρειάζονται χώρο στο σπίτι για να κινηθούν –τουλάχιστον ένα τρίωρο την ημέρα– και τους αρέσουν τα χάδια και οι αγκαλιές.

Επίσης βρήκαμε: κότες σε μεγάλη ποικιλία, πάπιες, χήνες, ορτύκια νάνους, δράκους, γκεκο-λεοπαρδάλεις, χαμαιλέοντες, σκίουρους και ιπτάμενους σκίουρους, λευκούς αρουραίους, νυφίτσες, περιστέρια, υδρόβιες χελώνες και μια πολύ μεγάλη ποικιλία από ψάρια (τα πιράνχας κοστίζουν 7,5 ευρώ το ένα).

Ζωντανά τρωκτικά (χάμστερ, ποντίκια) Από 50 ευρώ Ζουν 15-20 χρόνια

Υπάρχουν σε όλα τα μεγέθη, δηλητηριώδη και μη. Περιέργως, υπάρχουν και σε μεγάλη ποικιλία, που σημαίνει ότι υπάρχει ζήτηση. Τα μη δηλητηριώδη μπορείς να τα βγάλεις και από το κλουβί-ενυδρείο και να τα αφήσεις να τυλιχτούν γύρω απ’ το χέρι σου. Τα δηλητηριώδη είναι για πιο έμπειρους εκτροφείς και καλύτερα να τα αφήσεις στη φύση. Παρόλο που σχεδόν όλα όσα πουλούν τα pet shops είναι από αναπαραγωγή στο σπίτι, τα πιο πολλά ερπετά είναι παράνομα και δεν θεωρούνται ζώα συντροφιάς.

Πρασινάδες και φρούτα Από 18 ευρώ Ζουν πάνω από 20 χρόνια

Μετά την πρώτη προβολή του «Είσαι το ταίρι μου» έγινε τρελό hype με τις ιγκουάνες. Μετά τα σκυλιά, τις γάτες και τα κουνέλια ήταν τα πιο πολυπληθή αδέσποτα, γιατί μεγαλώνουν πολύ σε μέγεθος και αποκτούν και πολύ πιο άγρια όψη. Τελευταία έχουν αρχίσει να πουλάνε πάλι πολύ στα pet shops (που σημαίνει ότι ξαναπροβλήθηκε το «Είσαι το ταίρι μου»). Όταν φτάσουν σε ηλικία ζευγαρώματος, μπορεί να γίνουν επιθετικές.

Τι τρώει

Ψαροτροφή για ενυδρεία Από 1,80 ευρώ. Τα κίτρινα από 2,60. Ζουν 10 χρόνια

Είναι το πιο δημοφιλές ψάρι και από τα πιο δύσκολα στη συντήρησή του γιατί το στομάχι του είναι πολύ μικρό κι έχει περίεργο μεταβολισμό. Πρέπει να τρώει πολύ συχνά και παράγει άπειρα απόβλητα, που σημαίνει ότι χρειάζεται φίλτρα για το στάσιμο νερό και συχνό καθαρισμό του νερού. Γι’ αυτό τα περισσότερα ζουν ελάχιστα και προκαλούν οικογενειακά δράματα (ειδικά αν τα υιοθετήσουν παιδιά).

Πόσο κοστίζει

Πόσο ζει


— Τα πιο συνηθισμένα περιστατικά που αντιμετωπίζετε ποια είναι; Το 70% των περιστατικών ενός ιατρείου και μιας κλινικής είναι τα παθολογικά και ένα 30% τα χειρουργικά. Στα παθολογικά έχουμε πολλές δερματοπάθειες, ωτίτιδες, γαστρεντερίτιδες. Αυτά είναι τα πιο συνήθη περιστατικά. Μικροί τραυματισμοί, αλλεργίες και, φυσικά, μέσα σε αυτά είναι και το προληπτικό τσεκάπ που κάνει ο κόσμος συνήθως για το καλαζάρ, πολλές φορές θεραπευτικά, αν χρειάζεται. Τα πιο συχνά λοιμώδη νοσήματα που έχουν να κάνουν με τον σκύλο είναι το καλαζάρ και η ερλίχια, που κολλάει από τα τσιμπούρια. Στη γάτα είναι άλλες οι ασθένειες. Το 30% των χειρουργικών διαδικασιών είναι οι στειρώσεις. Ένα μεγάλο κομμάτι είναι και η επέμβαση στον μαστό –μαστεκτομές εξαιτίας καρκίνων–, φυσικά ατυχήματα, δαγκώματα, και μετά υπάρχουν τα ορθοπεδικά και κάποια επείγοντα περιστατικά, τα οποία χρήζουν άμεσης επέμβασης – διάταση συστροφής στομάχου στα σκυλιά που πρέπει να χειρουργηθούν άμεσα, κάποιες οξείες αιμορραγικές γαστρεντερίτιδες που παθαίνουν συχνά τα κουτάβια λόγω κακού εμβολιασμού ή μη καλής πρόληψης…

Από τη Μαρία Παππά Φωτογραφία: Πάρις Ταβιτιάν

O κτηνίατρος

O

ταν η γάτα μου αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας με μια δύσκολη γέννα, άρχισα να κάνω πανικόβλητη τηλεφωνήματα σε κτηνιάτρους γιατί έβλεπα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Όλοι με καθησύχαζαν ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι έπρεπε απλώς να περιμένω να γεννήσει με την ησυχία της. Ο μόνος που διέγνωσε την κατάσταση ήταν ο Γιάννης Κουντούρης. Το γατί σώθηκε. Αν δεν το είχε δεχτεί αμέσως, θα είχε πεθάνει υποφέροντας. Από τότε διαπιστώσαμε ότι σπάνια το ένστικτό του πέφτει έξω όσον αφορά τις ασθένειες των μικρών μας φίλων ή συντρόφων, όπως τους ονομάζει ο ίδιος. Σώζει σκυλιά και γάτες εδώ και 12 χρόνια στην κλινική μικρών ζώων που έχει στη Γλυφάδα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί να βοηθήσει ζώο. Και λέει κοφτά τη γνώμη του χωρίς να σου κάνει χάρες ή να σε παραμυθιάζει, όσο σκληρά και αν ακούγονται αυτά που έχει να σου πει. Αυτό, όμως, που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι η τεράστια αγάπη και η συμπόνια του προς τα ζώα. Κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με μια ανίατη περίπτωση, είναι αδύνατο να μην τον δεις να στενοχωριέται, όπως επίσης και να παλεύει να σώσει αυτές τις μικρές ψυχές μέχρι την τελευταία στιγμή, ακόμη και αν όλα δείχνουν προς το χειρότερο.

Άλλα ζώα σας φέρνουν; Ναι. Τελευταία δεν τα βλέπω συχνά, αλλά μου έφερναν ιγκουάνα. Για μένα είναι κακό που μπαίνουν και στην Ελλάδα, απαγορεύεται. Πουλιά, καναρίνια, τραυματισμένα περιστέρια. Μια φορά και ένα γεράκι. Μου έχει έρθει και φίδι, ο βασιλικός πύθωνας ενός παιδιού που απλώς τον είδα. Δεν έχω εμβαθύνει τις γνώσεις μου στα εξωτικά ζώα και, φυσικά, τα παραπέμπω αλλού. Δεν μιλάω για έναν τραυματισμό της φτερούγας σε ένα πουλάκι όπου μπορώ να παράσχω τις πρώτες βοήθειες. — Αγοράζει ο Έλληνας περίεργες ράτσες; Τώρα με την κρίση ο κόσμος έχει ηρεμήσει λιγάκι. Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε, χωρίς να έχει μια ενημέρωση από τον κτηνίατρο. Ένα ακραίο περιστατικό που είναι συχνό είναι ότι υπάρχουν φυλές που δεν πρέπει να βρίσκονται στην Ελλάδα. Ένα σκυλί Αγίου Βερνάρδου δεν μπορείς να το έχεις στις συνθήκες που επικρατούν εδώ, ή ένα Τσόου Τσόου. Πριν αγοράσεις αυτής της ράτσας τα σκυλιά πρέπει να ξέρεις τις υποχρεώσεις σου. Δεν μπορείς να εγκλωβίσεις έναν σκύλο Αγίου Βερνάρδου στο σπίτι σου, επειδή σου αρέσει και τον είδες σε μια ταινία. Αυτά τα σκυλιά θέλουν εκτόνωση κι έχουν συνηθίσει στο ψυχρό κλίμα. Παθαίνουν δερματοπάθειες πολύ εύκολα. Κανονικά, ο κτηνίατρος πρέπει να αποθαρρύνει τον ιδιοκτήτη και να του υπενθυμίζει τις ευθύνες που αποκτά παίρνοντας μια τέτοια ράτσα. Από αγάπη το παίρνει, δεν το αμφισβητώ, αλλά πολλά προβλήματα υγείας που υπάρχουν στον Νομό Αττικής είναι επειδή αυτές οι ράτσες δεν θα έπρεπε να μεγαλώνουν και να ζουν στις δικές μας κλιματολογικές συνθήκες. Όταν παίρνεις ένα ζώο μεγαλόσωμο και το έχεις σε ένα διαμέρισμα, ενώ δουλεύεις όλη την ημέρα κι έχεις μόνο ένα τέταρτο να του διαθέσεις –κι αυτό βλαστημώντας από την κούραση– για να το βγάλεις για πιπί και κακά, τότε το βιάζεις κατά κάποιον τρόπο, αυτό πιστεύω. Όσον αφορά τα μεγαλόσωμα σκυλιά, πρέπει να ξέρεις ότι εκτός από το φαΐ και τα εμβόλια χρειάζονται να τους αφιερώσεις και χρόνο. Δεν τους αρκούν καθόλου τα 10 λεπτά βόλτα. Δεν βγάζουν κακό χαρακτήρα έτσι τυχαία. Ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα για τα μεγαλόσωμα σκυλιά είναι όταν έρχονται οι διακοπές. Τι γίνονται αυτά τα σκυλιά τότε; Πολλές φορές τα

αφήνουν στον δρόμο ή τα πηγαίνουν σε πανσιόν όπου επικρατούν κακές συνθήκες και ενώ μπορούν να εξυπηρετήσουν 50 σκυλιά, δέχονται 150. Γενικά, όμως, η συμβίωσή σου με ένα ζώο σημαίνει και δέσμευση. Πρέπει να ξέρεις ότι θα έχεις έναν σύντροφο στη ζωή σου που θα ζήσει για 12-15 χρόνια και θα έχεις υποχρεώσεις. — Κολλάς ασθένειες από ζώα; Κάποιες ναι. Ένα σκυλί που δεν έχει εμβολιαστεί για το αναπνευστικό ή τη λοιμώδη ηπατίτιδα και νοσήσει δεν θα μας κολλήσει τίποτα, άρα ό,τι κάνουμε το κάνουμε για την ασφάλεια και την προστασία του σκύλου και της γάτας – πλην της λύσσας, που είναι επικίνδυνη και για τον άνθρωπο. Βέβαια, στην Αττική δεν έχουμε κανένα κρούσμα τα τελευταία χρόνια, αλλά πρέπει να γίνεται. Υπάρχει και το τοξόπλασμα, που αν το κολλήσει η έγκυος από τη γάτα μπορεί να αποβάλει. Ωστόσο, οι ίδιοι οι γυναικολόγοι και οι παιδίατροι λένε ότι 9 στις 10 περιπτώσεις οφείλονται σε άλλους λόγους (κακά τρόφιμα, συνθήκες υγιεινής) παρά στη γάτα. Επίσης υπάρχει η δερματομυκητίαση που μπορεί να κολλήσει ο άνθρωπος από τη γάτα, αλλά δεν είναι τόσο επώδυνη γι’ αυτόν όσο για το ζώο και αντιμετωπίζεται εύκολα. — Ποιο ήταν το πιο δύσκολο περιστατικό που έχετε αντιμετωπίσει; Εκείνο που θυμάμαι περισσότερο, επειδή δέθηκα, είναι ο Λίο, ένα σκυλάκι καμένο, από τον Πόρο. Έμεινε δυόμισι μήνες εδώ. Υιοθετήθηκε τώρα και είναι καλά. Ήταν καμένο στο 70% του σώματός του και χρειάστηκε πολύ εντατική θεραπεία. Ήταν ένα πολύ δύσκολο περιστατικό και κρατάω επαφή ακόμη και σήμερα. — Και όσον αφορά την κακοποίηση; Υπάρχουν νόμοι για την κακοποίηση και πρέπει να εφαρμόζονται. Ακόμη και αν έχω δει ζώα χτυπημένα, με τα πλευρά έξω, σε άσχημη κατάσταση, σοκάρομαι το ίδιο στην εικόνα ενός κακοποιημένου ζώου. Αλλάζω το κανάλι. Δεν μπορώ. Με βγάζει από τον εαυτό μου. Εκνευρίζομαι και θυμώνω πάντα. Δεν είσαι υποχρεωμένος να βοηθήσεις ένα ζώο ή να του δώσεις νερό και να το ταΐσεις. Μην το κάνεις αν δεν θέλεις, αλλά μην του κάνεις και κακό, απαγορεύεται!

— Υπάρχουν κάποια ζώα που είναι επικίνδυνο να τα έχεις μέσα στο σπίτι; Υπάρχουν κάποιες φυλές σκύλων που αν τις μεγαλώσεις με αγάπη και δεν τους βγάλεις ένστικτα, γίνονται ήρεμοι χαρακτήρες. Σημασία έχει τι ζητάει από αυτά ο ιδιοκτήτης τους. Σου ζητάνε π.χ. να κόψεις τα αυτιά του Πιτμπούλ για να γίνει πιο κακό. Εντάξει, αυτό αφενός απαγορεύεται από τον νόμο, αφετέρου, εάν θέλεις να βγάλεις το κακό ένστικτο του σκύλου, θα το βγάλεις. Συνήθως, παίρνουμε έναν σκύλο για παρέα, για σύντροφο και, σε κάποιες περιπτώσεις που τις δέχομαι κι εγώ, μεγαλόσωμα σκυλιά για φύλακες – καλώς γίνεται αυτό, αλλά χρειάζονται εκπαίδευση αυτά τα σκυλιά και υπακοή. Χρειάζεται να τους βγάλεις το ένστικτο, να γίνει άγριος ο σκύλος, να δαγκώσει, αν χρειαστεί, τον ξένο και να γίνει φύλακας, αλλά αυτά δεν τα κάνεις ο ίδιος, μόνο μέσω ενός εκπαιδευτή. — Άλλα ζώα, εκτός της γάτας και του σκύλου; Άλλα ζώα δεν θα έπρεπε να ζουν εδώ για μένα. Τα βασανίζουν. Θα έπρεπε να μένουν στο περιβάλλον και στην πανίδα για τα οποία τα προόρισε η φύση – γι’ αυτό βγάζουν πολλές ασθένειες.

☛ ΙNFO Κτηνιατρείο Μικρών Ζώων, Αγίου Κωνσταντίνου 11, Γλυφάδα, 210 8980441 25.9.14 – lifo

29


θοδωρησ μανωλοπουλοσ

Πέντε φιλόζωοι Αθηναίοι μας περιγράφουν την καθημερινότητά τους με το κατοικίδιό τους.

Από τον Μ. Hulot

30 lifo – 25.9.14

Γιώργος Τσιακαλάκης & ο Βρασίδας το ιγκουάνα

παναγιωτησ μαϊδησ

Η ζωή μου με τον Γιάνγκο

αλεξανδροσ ακριβοσ

[ Αφι έρω μα κα τοι κί δια]

Το ιγκουάνα μου το έχω δύο χρόνια. Είναι νορμάλ χαρακτήρας. Ήσυχο, ήρεμο, λίγο αγχωτικό και του αρέσουν τα χάδια... Δεν υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να μην τον συμπαθεί, στρεσάρεται όμως όταν βλέπει πολλούς μαζεμένους. Το πιο αστείο περιστατικό που θυμάμαι από τον Βρασίδα είναι όταν τον κρατούσα στα χέρια μου μια φορά και πετάχτηκε στα κεφάλια του αδερφού μου και της νύφης μου, στον καναπέ του σπιτιού. Η αλήθεια είναι πως όταν τον έχω στα χέρια μου και τον βλέπουν άλλοι άνθρωποι, όλοι έχουν την ίδια αντίδραση: «Πάρ’ το από δω! Είναι αηδιαστικός! Παναγία μου!». Όταν, όμως, είναι μέσα στο terrarium, κάθονται και τον χαζεύουν για αρκετή ώρα και τον παρατηρούν, ενώ τους παρατηρεί και αυτός. Αυτό που τον ξετρελαίνει είναι όταν τον ψεκάζω με νερό για να του δημιουργώ υγρασία. Όπως κάθεται πάνω στον κορμό του, με το που νιώσει το νερό να τον ακουμπά, τεντώνει τα μπροστινά του πόδια, κλείνει τα μάτια, σηκώνει το κεφάλι ψηλά και τεντώνει τη μεμβράνη που βρίσκεται στο κάτω μέρος του λαιμού του. Αυτό που απεχθάνεται είναι οι απότομες κινήσεις, γιατί αγριεύει. Το πιο δυνατό χαρακτηριστικό του είναι η ουρά του και τα αγκάθια του. Απ’ όταν τον υιοθέτησα έγινα πιο υπεύθυνος, με την έννοια πως στην παρέα με τα κατοικίδιά μου προστέθηκε και αυτός κι έτσι τον έχω περισσότερη έγνοια. Σκέφτομαι καθημερινά πως πρέπει να φροντίσω για την προβλεπόμενη θερμοκρασία του, τις ακτίνες UVB που χρειάζεται ο οργανισμός του, την τροφή του, την υγρασία του

και, το σημαντικότερο φυσικά, την καθαριότητά του! Επίσης, με εξιτάρει το γεγονός πως μεγαλώνω έναν απόγονο των δεινοσαύρων και μου αρέσει να παρακολουθώ τον τρόπο που αναπτύσσεται με τον καιρό.

Bizzy Boo & o γάτος Αλέξανδρος Με τον Αλέξανδρο είμαστε μαζί έναν χρόνο. Είχα διαβάσει για τα Περσικά γατιά κι έψαχνα καιρό να βρω ένα να μου κάνει κλικ. Τελικά, μου είπε η φίλη μου η Λένια για έναν χαδιάρη γατούλη από πολύ καλή οικογένεια κι έτσι τον υιοθέτησα. Φαινόταν τόσο μαλλιαρός, σαν χαλάκι με πόδια! Ήταν πολύ επιφυλακτικός όταν με πρωτοείδε. Εγώ τον κυνηγούσα για να τον αγκαλιάσω. Είναι ένας κύριος! Δεν του αρέσει να γίνεται ενοχλητικός, όπως δεν του αρέσει να τον ενοχλούν. Ως γνήσιος Πέρσης, έχει εγωισμό και διεκδικεί π.χ. μια θέση στο κρεβάτι μου το βράδυ, αλλά αν του το αρνηθώ, ε, δεν θα χαλάσει κι ο κόσμος, θα μείνει να με κοιτάζει από μακριά όσο θα κοιμάμαι σαν πιστός ιππότης. Θα έλεγα πως είναι ο ιδανικός σύντροφος. Είναι δίπλα μου σε ό,τι κάνω και είναι τόσο χαδιάρης… Είναι πολύ κοινωνικός και του αρέσουν οι άνθρωποι, ακόμη και το αγόρι μου, που είναι ο βασικός του αντίζηλος. Λατρεύει τα χάδια σε τέτοιο βαθμό που και κάτι που απεχθάνεται, όπως το μπάνιο, μπορεί να το ανεχθεί. Μαζί μας ζει o Johnny Din, το καναρίνι, και ο Γλείφτης, το ψάρι – μην πεις ότι έφτιαξε τροφική αλυσίδα! Ο Άλεξ περνάει ώρες χαζεύοντας το ψάρι στη γυάλα. Το καναρίνι τον μαρτυράει όταν ξύνει τα νύχια του σε κάποιο έπιπλο…


freddie f.

αλεξανδροσ ακριβοσ

Για μένα δεν είναι απλώς ένα κατοικίδιο, είναι ο μικρός γιος της οικογένειας. Είναι το «παιδί μου», όπως τον φωνάζω όταν θέλω να τον χαϊδολογήσω.

χεται και τρίβεται στα πόδια σου. Για μένα δεν είναι απλώς ένα κατοικίδιο, είναι ο μικρός γιος της οικογένειας. Είναι το «παιδί μου», όπως τον φωνάζω όταν θέλω να τον χαϊδολογήσω. Το ίδιο ισχύει και για τον άντρα μου. Και ο γιος μου, που είναι μόλις 5 ετών, δηλώνει παντού πως ο Snow είναι ο μικρός του αδερφός, γεγονός που με κάνει εξαιρετικά χαρούμενη και περήφανη ως μαμά. Παίζει κάθε μέρα με ένα πυροσβεστικό αυτοκινητάκι του γιου μου. Βάζει τα πόδια του πάνω του και αρχίζει να το σπρώχνει μπροστά και όταν δεν έχει πού αλλού να πάει, πηγαίνει από την άλλη μεριά για να το γυρίσει πίσω. Προσωπικά, διασκεδάζω πολύ όταν το κάνει.

Οικογένεια Παπαδημακοπούλου & το κουνέλι Snow

Θανάσης Αποστολόπουλος & η παπαγαλίνα Chili

Aπέκτησα τον Snow μου μόλις πριν από 6 μήνες, «σώζοντάς» τον από ένα pet shop όπου βρισκόταν στριμωγμένος μαζί με άλλα 6 κουνελάκια σε μια γυάλα 40x40 εκατοστά. Είναι μεγάλος χουζούρης, του αρέσει να περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας ξαπλωμένος σε μια συγκεκριμένη γωνιά του σπιτιού που, μεταξύ μας, είναι και η πιο δροσερή. Είναι απίστευτα έξυπνος και ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα στα οποία ποτέ δεν πίστευα πως μπορούσε να ανταποκριθεί ένα κουνελάκι. Τρελαίνεται για μπανάνα, οπότε προσπαθούμε να μην τρώμε μπροστά του, αν και τη μυρίζει από χιλιόμετρα, κάνοντας σπριντ για να σε προφτάσει πριν την καταπιείς στα γρήγορα. Γενικά είναι λιχούδης – ξεχωρίζει ακόμα και το άνοιγμα των συσκευασιών που περιέχουν τις τροφές του, ενώ, όταν έχει όρεξη για αγκαλίτσες, έρ-

Τον παπαγάλο μου τον έχω έναν χρόνο. Tον είδα σε μια αγγελία στο Facebook και αποφάσισα να τον υιοθετήσω. Ήταν στην Κάντζα, σε έναν εκτροφέα. Ήταν 2 μηνών και φοβισμένη. Την ονόμασα Kili –ήταν το όνομα που ήθελα εγώ–, η γυναίκα μου (Tαϋλανδή), επειδή δεν μπορούσε με τίποτα να πει το ki-li,την έλεγε Chili, κι έτσι της έμεινε. Είναι πολύ καλή. Βέβαια, είναι απαιτητικά ζώα, θέλουν παρέα και φροντίδα καθημερινή. Επίσης, είναι πολύ παιχνιδιάρικα – χωρίς παιχνίδι παθαίνει κατάθλιψη. Είναι πολύ κτητική μ’ εμένα που τη φροντίζω. Θέλει να κάθεται συνέχεια πάνω μου και είναι πολύ αστεία. Δεν συμπαθεί τη σκυλίτσα μου, ένα Yorkshire Τerrier, της επιτίθεται πάντα όταν είναι ελεύθερη στο σπίτι. Επίσης, δεν συμπαθεί τον γιο μου – είναι δύο χρόνων, κάνει λίγο άγαρμπες κινήσεις και τον

φοβάται. Όταν τη βγάζω βόλτα στο πάρκο, μας κοιτάνε όλοι. Τους φαίνεται περίεργο που βγάζω βόλτα ένα πουλί, ειδικά όταν υπακούει στις εντολές μου. Της αρέσει πολύ το μπάνιο, κάνει κάθε μέρα στις 11 το πρωί και απεχθάνεται την ώρα που είναι να μπει στο κλουβί της. Έχει τρομερό χρώμα στο στέρνο και χαρακτηριστικό μαύρο κεφάλι με μεγάλα μάτια. Είναι Σενεγαλέζα. Τώρα ξεκινάει να μιλάει, σιγά-σιγά, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Λέει μαμάαα (το ακούει από τον γιο μου), κάνει και τις κόρνες των αυτοκινήτων.

Γιάννης Κοζύρης & ο Γιάνγκος ο σκύλος Τον Γιάνγκο τον έχω 5 χρόνια και 4 μήνες. Τον υιοθέτησα όταν ήταν ένα πανέμορφο και τεράστιο κουτάβι 2 μηνών. Ήταν love at first site και απλώς τον πήρα στην αγκαλιά μου. Από τότε είμαστε αχώριστοι. Η συμβίωση μαζί του είναι τέλεια και πολύ εύκολη – είναι βολικός σκύλος-φίλος-ψυχολόγος. The Dude, πάντα φιλικός, ήρεμος, παιχνιδιάρης. Δεν θέλει επιβολή, θέλει να του συμπεριφέρεσαι σαν ίσο, σαν φίλο, και ακούει τα πάντα. Δεν μαλώνει ποτέ, τα πάει καλά μέχρι και με τις γάτες. Όταν ήταν 6 μηνών (και 35κιλά) πήγαμε να πάρουμε το πλοίο για Άνδρο. Για κάποιον λόγο δεν του άρεσαν τα σκαλιά και αναγκάστηκα να τον πάρω αγκαλιά. Πέρα από το γεγονός ότι ξεμεσιάστηκα, ο κόσμος με κοιτούσε περίεργα, γιατί ήταν πραγματικά μεγάλος για να τον έχω αγκαλιά. Είναι ροκ σταρ, αν και αυτό είναι λίγο κουραστικό. Μια φίλη μού είχε προτείνει να μου φτιάξει ένα t-shirt που να γράφει τις κλασικές ερωτήσεις «Πόσο χρονών είναι;», «Πώς τον λένε;», «Τι ράτσα είναι;». Μένω στο κέντρο της Αθήνας και η βόλτα με τον Γιάνγκο είναι περίεργη, πρέπει να απαντώ τις ίδιες ερωτήσεις 20 φορές τη βόλτα. Με έχει περιορίσει όσον αφορά τις μετακινήσεις μου, γιατί πρέπει να τον παίρνω παντού μαζί μου. Δεν μπορώ να τον αφήσω εύκολα σε κανέναν, είμαι λίγο χαζομπαμπάς, αλλά χαλάλι του, είναι ο καλύτερός μου φίλος. Δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν.

25.9.14 – lifo

31


[ Αφι έρω μα κα τοι κί δια]

Οι φίλοι και οι συνεργάτες της LiFO περιγράφουν μια στιγμή στη ζωή τους που η παρουσία ενός ζώου τούς βοήθησε, τους έδωσε αγάπη και τους φάνηκε πολυτιμότερη ακόμη και από αυτή των ανθρώπων.

Eπιμέλεια: Μαρκέλλα Ανδρικάκη Εικονογράφηση: Μark Hearld

32 lifo – 25.9.14

κατοικίδιοι έρωτες


Η Σέρκα Αρραβωνιασμένη κάποτε, δέκα ετών παιδίσκη, με τον γάτο μου τον Μάρκο, έκανα μετά πολλά χρόνια να «μνηστευθώ» ξανά και να συγκατοικήσω με κάποιο από τα μυστηριακά αυτά πλάσματα του γένους των Επταψύχων. Περιφερόμενη επί μία 20ετία σχεδόν από το ένα μέρος στο άλλο με μια βαλίτσα στο χέρι, το να κουβαλώ μαζί μου και μια γάτα σε κλουβί –διότι πώς αλλιώς– δεν ήταν και το πλέον εφικτό και σώφρον: ή θα μ’ έσκιζε η γάτα με τα νύχια της ή θα μ’ έβαζε εμένα στο κλουβί και θα το έσκαγε· και με τα δίκια της. Εν πάση περιπτώσει, κατασταλάζοντας κάποτε στην Αθήνα άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά πως είναι καιρός να ξαναβρώ τις παλιές μου αγάπες, τις γάτες, αλλά, για λόγους ευνόητους πλην δυσεξήγητους, όχι πριν τελειώσω το βιβλίο που έγραφα τότε, Το πάθος χιλιάδες φορές, και δεν ήμουν ακόμη ούτε στα μισά. Ο Αργύρης Χιόνης ωστόσο, ποιητής και φίλος λίαν αγαπητός, είχε βαλθεί να με πείσει πως δεν επιτρέπεται να ζω εγώ χωρίς γάτα και καλό είναι να μην αναβάλω άλλο αυτό το ζήτημα («Θα σου μεταδίδει τη νωχέλειά της, το πολύ να γράφει κι αυτή μαζί σου», κάτι τέτοια μου έλεγε), κι έτσι τον Ιούνιο του 2005 μπήκε στη ζωή μου η περίφημη Σέρκα, γατάκι τότε δυόμισι μηνών, τιγρέ χρυσαφί. Κι απ’ τη μεριά του ο Αργύρης, αποτραβηγμένος στην ορεινή Κορινθία με δυο σκυλιά, καμάρωνε κι αστειευόταν ότι μπορούσε να θεωρηθεί ο «υπαίτιος», ο «ηθικός αυτουργός» της Σέρκας. Όταν ακόμα ήταν μικρούλα, μια φίλη μου τής έφερε ένα γούνινο μπεζ αρκουδάκι για παιχνίδι. Τότε δεν ήταν πολύ μικρότερο σε μέγεθος από την ίδια, μα γρήγορα η χάρι της ξεπήδησε, έγινε γάτα κανονική, κι αυτό το αρκουδάκι έγινε κατά κάποιον τρόπο το μωρό της, η χρεία της. Ποιος ξέρει, ίσως γιατί την στείρωσα από επτά μηνών και δεν χάρηκε

δικά της γατάκια... και το ένστικτο φαίνεται δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση, δεν λογαριάζει δικές μας κατευναστικές «λύσεις». Κατά καιρούς λοιπόν, νύχτες πάντοτε, η Σέρκα γραπώνει αυτό το βρέφος-φάντασμα απ’ τον αυχένα και μόνο από κει (έχει σβωλιάσει το σχετικό σημείο) και το περιφέρει σε όλο το σπίτι, από δωμάτιο σε δωμάτιο, βγάζοντας κάτι απίστευτα μιαουλίσματα μαμάς γάτας που έχασε τα μικρά της και τα φωνάζει, τα φωνάζει με τόση γλύκα ή ανελπιδοσύνη, τόση λαχτάρα σπαρακτική... Μαγεύομαι να την ακούω –γιατί πάντα ξυπνώ, με ξυπνάει– και μαζί σφίγγεται η ψυχή μου. Και λουφάζω εκεί με κρατημένη ανάσα, με όσα μπορώ να φανταστώ για τον μέσα κόσμο της και όσα δεν θα μάθω ποτέ, περιμένοντας να τελειώσει αυτό το αδιανόητο τραγούδι, που όμοιό του δεν ξανάκουσα ούτε από ζώο ούτε από άνθρωπο, για να μπορέσω με λίγη τύχη να ξανακοιμηθώ. Κι αν δω ότι παρατείνεται πέρα από τα κεκανονισμένα, φωνάζω μ’ έναν φόβο το όνομά της, σχεδόν με δέος –ή πάλι αστειεύομαι: «Σέρκα, ποιο είναι το αίτημά σου; Μίλα πιο καθαρά»–, κι εκείνη τότε, λες κι αυτό περίμενε τόσην ώρα, καλπάζει προς το μέρος μου και απιθώνει μπρούμυτα το μικρό της στο πάτωμα, δίπλα στο κρεββάτι μου: δεν ακούω γδούπο, ακούω μόνο ένα γνώριμο τσικ απ’ την κοκκάλινη μυτούλα του και όλα μετά ησυχάζουν. Μια νύχτα όμως, ξημερώνοντας Χριστούγεννα του 2011, το τραγούδι της Σέρκας δεν είχε σωπασμό. Κι ας την φώναξα επανειλημμένως, κι ας είχε αφήσει προ πολλού το μικρό της στα πόδια μου. Κι ήταν θρήνος πια, ασίγαστο κλαυθμύρισμα. Κι ένα σχεδόν ανθρώπινα αρθρωμένο ιάααο! ιάααο! ιάααο! – «ζητάω» έλεγε; «πεινάω»; «πονάω»; «εννοείστε το, πονάω»;... Άρχισαν τα παράξενα, σκέφτηκα. Και το ότι δεν καταλάγιαζαν, παρά τις εκκλήσεις μου, τα καθιστούσε όντως παράξενα, ανησυχητικά. Η γάτα έκλαιγε, θρηνούσε,

κι εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω τι γίνεται, ανίκανη να βοηθήσω στο παραμικρό. Και δεν θυμάμαι αν όλο αυτό με έκανε να προαισθανθώ κάτι στα σοβαρά, να βάλει ο νους μου – μπορεί και να ’γινε, δεν θυμάμαι. Σκέφτηκα πάντως να το διηγηθώ οπωσδήποτε στον Αργύρη, που βρισκόταν στην Αθήνα εκείνες τις μέρες, είχε έρθει για Χριστούγεννα, και θα συναντιόμασταν τη μεθεπομένη. Μα πού καιρός. Κι όλη την υπόλοιπη ημέρα η γάτα βούλιαξε στον εαυτό της και κοιμόταν. Ένας ύπνος λήθαργος, βύθος κανονικό, χριστουγεννιάτικο... Αφού πήγαινα κοντά της κι έσκυβα να βεβαιωθώ ότι ανασαίνει ακόμα... αλλά να την ξυπνήσω όχι, δεν τολμούσα, ένοιωθα πως δεν είχα το δικαίωμα. Και θυμήθηκα έναν στίχο του Γιώργου Χρονά –Τα είδα όλα σας λέω, αφήστε με να κοιμηθώ– και μού πέρασε θαρρώ φευγαλέα η σκέψη ότι ταιριάζει τώρα με τη Σέρκα... Ως το βράδυ κοιμόταν. Το ίδιο απόγευμα ο Αργύρης ξαφνικά πέθανε, έτσι ξαφνικά, μας άφησε όλους άφωνους, αδιάβαστα παιδάκια. Το έμαθα το πρωί της επομένης μόνο, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ένας φίλος, συγκεκριμένα ο Χρονάς, για να μου πει την είδηση. ζυράννα ζατέλη

Η Γκρίζα Βιολέττα Νομίζω ότι ο Κίπλινγκ ήταν εκείνος που είπε πως όποιος αγαπηθεί από έναν σκύλο έχει πάρει πολύ περισσότερη αγάπη απ’ όση του αξίζει, αλλά ότι εκείνος που αγαπήθηκε από μια γάτα (πράγμα πολύ σπάνιο) έχει γνωρίσει τη χάρη του Θεού. Οι γάτες είναι θεότητες που, μεταξύ άλλων, έχουν το χάρισμα να μπαινοβγαίνουν στον χώρο και τον χρόνο. Θυμάμαι, μια φορά, ήμουν τσακωμένη με την προηγούμενη γάτα μου, την Γκρίζα Βιολέττα, και την είχα κλείσει στο μπαλκόνι. Για κάποιον λόγο εκείνο το χειμωνιάτικο μεσημέρι ήμουν απαρηγόρητη και είχα ξαπλώσει στο κρεβάτι με κλειστά μάτια. Την ένιωσα ξαφνικά

να πηδάει δίπλα μου και να εφαρμόζει στο σώμα μου στο ύψος της μέσης. Η Γκρίζα Βιολέττα είχε κάνει ένα άλμα μέσα από τους τοίχους και τα κλειστά ρολά, γουργούριζε δυνατά και σε λίγο μου μετέδωσε ένα τρελό κέφι. Αυτή η ίδια γάτα δύο χρόνια αργότερα εξαφανίστηκε για πάντα και πάλι περνώντας μέσα από τους τοίχους. Ίσως η σχέση της μαζί μου να ήταν μια αποστολή και να την ολοκλήρωσε. μαρία μήτσορα

Ο καλύτερος σύντροφος Ο γάτος μου είναι ο καλύτερος σύντροφος που έχω όταν γράφω. Μόλις με δει να κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή πηδάει πάνω στο γραφείο και κάθεται δίπλα μου. Σε λίγο αρχίζει να νιαουρίζει για να τον χαϊδέψω. Αν δεν το κάνω επειδή είμαι βυθισμένος στη δουλειά, έρχεται και ξαπλώνει πάνω στο πληκτρολόγιο για να μου θυμίσει ότι έχω ορισμένες υποχρεώσεις που οφείλω να εκπληρώνω. πέτρος μάρκαρης

Παρηγοριά Πριν από αρκετό καιρό, όταν έγινε κάτι δυσάρεστο, ένας φίλος έκλαιγε στο σπίτι μου και οι γάτες μου τρόμαξαν. Με πολύ αργά βήματα πλησίασαν προσεκτικά στο δωμάτιο, για να δουν τι συμβαίνει. Ταραγμένες και αποσβολωμένες, έμειναν για πολλή ώρα στην πόρτα, βλέποντας τον φίλο μου να κλαίει κι εμένα περίλυπο που δεν μπορούσα να τον παρηγορήσω. Οι γάτες ήξεραν ότι αυτή είναι μια ασυνήθιστη, παράξενη κατάσταση – ήξεραν πως κάτι πήγαινε στραβά. Και τότε το κοριτσάκι νιαούρισε απαλά και πλησίασε τον στενοχωρημένο άνθρωπο και άρχισε να του γλείφει το κεφάλι, όπως η μαμά γάτα γλείφει τα μικρά της. Και σύντομα την ακολούθησε και το αγοράκι. Έγλειφαν και οι δύο τα μαλλιά του φίλου κι αυτός, μετά από μερικά δευτερόλεπτα, χαμογέλασε κι άρχισε να παίζει μαζί τους... άρης δημοκίδης

Τα ευχαριστώ των γάτων Μεγάλωσα με γάτους. Και την κόρη μου τη

μεγάλωσα με γάτους. Εκτός από έναν, όλοι ήταν μαζεμένοι από τον δρόμο. Όλοι αρσενικοί, γιατί έτσι έτυχε. Έδωσα και πήρα αγάπες άνευ όρων, κι ας τους απάτησα εκ συστήματος με κάθε αδέσποτο της γειτονιάς. Και μαζί τους (μαστιγωμένη από πολύ μικρή με «πες ευχαριστώ» και με «τι λένε τα καλά παιδιά;») την ξεφοβήθηκα αυτήν τη λέξη, κι έμαθα να τη λέω αλλιώς. Θυμάμαι κάποια «ευχαριστώ» που μ’ έκαναν κομμάτια. Τον άρρωστο γατούλη που έκλαιγε, κι όμως τριβότανε στο χέρι που του έδινε το φάρμακο. Τον άλλο, που γουργούριζε χωμένος μέχρι τον λαιμό σε μια λεκάνη με νερό και μια θανατηφόρα σκόνη για την ψώρα. Και, προπαντός, μια ξένη εικόνα, που την κουβαλάω τριάντα χρόνια: Δεκαετία του ’80 στα Εξάρχεια, έβλεπα μια γιαγιά που έβγαινε αργά τη νύχτα, με δυο σακούλες νάιλον στα χέρια, και πίσω της ακολουθούσε ένας στρατός γατιά. Πήγαινε, πήγαινε, τους έλεγε, της λέγανε, τριβόντουσαν στα πόδια της, τους άδειαζε φαΐ από γωνία σε γωνία, τρώγανε μια αρπαχτή μπουκιά, αφήνανε το υπόλοιπο, και πάλι πίσω της. Τη γιαγιά την ήξεραν όλες οι εξαρχειώτικες ταβέρνες. Πέρναγε νύχτα, μάζευε αποφάγια και τάιζε το γατομάνι της περιοχής – ήτανε και οι πρώτοι καιροί των κάδων, είχε πέσει πείνα. Τη ζήλευα όταν την πετύχαινα να στρίβει στην οδό Σουλτάνη με τις σακούλες της, και πίσω τα γατιά. Γατιά παρέα, κουβέντα, βόλτα, πανηγύρι, ένα γεμάτο «ευχαριστώ» του πεινασμένου, που δεν περιμένει να χορτάσει πρώτα. Είμαι χρόνια, πια, χωρίς γατιά. Όμως τους γατούληδες, και τους δικούς μου και των Εξαρχείων, τους σκέφτομαι συχνά και τους ευγνωμονώ γιατί μου μάθανε πόσο απλή και πόσο δυνατή είναι κατά βάθος η πιο δύσκολη, αν όχι και η πιο ψεύτικη λέξη του κόσμου. Όσο για τα άλλα, τα ανθρώπινα, κάθε που διαπιστώνω ότι λιγοστεύουν γύρω-γύρω τα «ευχαριστώ», λέω

πως φταίει μάλλον που γερνάω και γκρινιάζω. τζένη μαστοράκη

Από τον Μαχ μέχρι τον Γκάρυ Είχα την τύχη να μεγαλώσω με ζώα από παιδί κι έτσι ώρα τώρα προσπαθώ, αλλά προς απογοήτευσή μου, αδυνατώ να ξεχωρίσω μία και μόνο στιγμή που η παρουσία τους με βοήθησε καταλυτικά στη ζωή μου. Αναλογιζόμενη τις άπειρες στιγμές χαράς που έχω περάσει μαζί τους –από το πρώτο κατοικίδιο της οικογένειας, τον «κόπρο» Max, μέχρι τον γάτο μου, τον Γκάρυ, που ζει τα τε-

λευταία δυόμισι χρόνια μαζί μου–, καταλήγω στο εξής συμπέρασμα: το σημαντικότερο, το πιο μεγαλειώδες και πολύτιμο δώρο που έχω πάρει από την παρουσία ζώων στη ζωή μου είναι η ψυχική ηρεμία, το χαμόγελο και η γαλήνη που βλέπω να χαρίζουν αυτά στα πρόσωπα των ανθρώπων που αγαπώ, και κατ’ επέκταση σ' εμένα. Μπορεί να ακούγεται κοινότοπο, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό το αίσθημα ανακούφισης που νιώθω όταν ακούω για χιλιοστή φορά τη μητέρα μου να λέει με σχεδόν μητρική περηφάνια πώς η (θηριώδης) σκύλα μας η Ντόνα της «χαμογελάει σαν άνθρωπος, δες!», όταν κρυφοκοιτάζω την αδερφή μου να γαληνεύει παίζοντας με τον γάτο μου ή όταν ο φίλος μου γίνεται ξανά παιδί γύρω του. Το ζωάκι μου είναι για μένα οικογένεια. Είναι 25.9.14 – lifo

33


[ Αφι έρω μα κα τοι κί δια]

ο λόγος που πλέον δεν βαριέμαι να γυρίσω σπίτι το βράδυ, η παρέα μου τις όλο και περισσότερες ώρες μοναξιάς, το κίνητρο για να γίνω καλύτερος άνθρωπος μαθαίνοντας να αγαπάω και να προσφέρω, χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα. Είναι ευλογία. άλκηστις γεωργίου

Ο μικρούλης Smokey Η στιγμή που η παρουσία του σκύλου μου ήταν πιο πολύτιμη από ποτέ ήταν όταν μόλις είχα γυρίσει σπίτι από μια σχετικά σοβαρή επέμβαση. Η χαρά που έδειξε όταν με είδε, σαν να γύριζα από μακρινό ταξίδι, δεν περιγράφεται. Χοροπηδούσε σαν τρελός και χαμογελούσε όλη την ώρα. Όμως, επειδή τα ζώα μυρίζουν τις πληγές και ξέρουν αν κάποιος είναι τραυματισμένος, ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός κοντά μου και τα βράδια ερχόταν και κολλούσε πάνω μου, και δεν έφευγε μέχρι το πρωί. Η ζεστασιά από αυτό το μικρό κορμάκι που κούρνιαζε μαζί μου ήταν η καλύτερη θεραπεία, το καλύτερο γιατρικό. Όσο και αν οι δικοί μου άνθρωποι μου στάθηκαν, ο σκυλάκος μου ήταν αυτός που με βοήθησε ακόμα πιο πολύ στο να γίνω καλά πιο γρήγορα. Γι’ αυτό συχνά λέω: οι σκύλοι είναι χνουδωτά αντικαταθλιπτικά! ΥΓ.: Ο σκύλος μου είναι ενός έτους και τον λένε Smokey. κατερίνα βαλαβανίδη

Ο προστάτης Είναι δυνατόν ένα σκυλάκι να γίνεται ασπίδα απέναντι στη χυδαιότητα, στον χλευασμό, στην προσβολή; Ένα τόσο δα κανελί «λουκάνικο», που μετά από πολύ μεγάλη πίεση μου πήρε η μητέρα μου, ελπίζοντας να με βοηθήσει ψυχολογικά, ως παιδί με πολλά αδιέξοδα που τα έβλεπε και αδυνατούσε να τα εξηγήσει; Ο Σαρντίν, από τη σαρδέλα στα αγγλικά, όπως άθελά της τον βάφτισε μια οικογενειακή φίλη Λονδρέζα,

34 lifo – 25.9.14

όταν αναφώνησε ότι της θύμιζε «sardine», ήταν ένα γλυκύτατο ΜπασέΤέκελ που στα χέρια μου δεινοπάθησε. Τον τυράννησα, τον έδερνα στα κρυφά, παρόλο που τον αγαπούσα –τέτοια ανισορροπία– κι εκείνος δεν έπαυε να μου είναι πιστός. Αν και αγαπούσε περισσότερο τη μητέρα μου και στους καβγάδες μας έπαιρνε το μέρος της και ορμούσε να με ξεσκίσει, όταν έλειπα για καιρό κάπου, έκανε σαν τρελό με το που επέστρεφα. Πηδούσε ψηλά, γάβγιζε από τη χαρά του, με έγλειφε παντού. Ο Σαρντίνος, λοιπόν, ήταν το πρώτο ζώο στη ζωή μου και εκείνο που προέτασσα σε κάθε ανάγκη μου να προσπεράσω ή να αμυνθώ απέναντι στις άπειρες προσβολές που ως παιδί ιδιόρρυθμο, ευαίσθητο, αδύναμο μπροστά στην πυγμή των δυνατότερων δεχόμουν σχεδόν καθημερινά. Γαντζωνόμουν στη ζεστή του σάρκα, ο χτύπος της καρδούλας του γινόταν το καταφύγιό μου, το χαριτωμένο του μέγεθος ήταν το alter ego μου, ένα «αξεσουάρ» που κουβαλούσα για να κρύψω τον φόβο μου, να προτάξω ως αντικείμενο κοινωνικής υπεροχής σε μια εποχή που ακόμα ο κόσμος δεν είχε κατοικίδια, παρά μόνο κάποια αστικά νοικοκυριά. Συχνά κούρνιαζε κάτω από τα σκεπάσματά μου, κοιμόταν ανάσκελα σαν άνθρωπος δίπλα στο κεφάλι μου, ήταν το αδελφάκι που δεν είχα. Δεν νομίζω ότι μπορεί να αντικατασταθεί η αγάπη των ανθρώπων από ενός ζώου, αλλά σίγουρα είναι πιο ανιδιοτελής και αυθεντικότερη. Ο γλυκός μου Σαρντίνος που αποχωρίστηκα νωρίς πρόσφερε μόνο αγάπη, παιχνίδι και χαρούμενα γαβγίσματα. χρήστος παρίδης

Ο υπέροχος Lupo Πολύ δύσκολο να περιγράψεις ότι ξαφνικά, από το πουθενά, έχεις μια ψυχή που σου δίνει τόσο συνεχόμενη χαρά, χάρη αλλά και ηρεμία. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη στιγμή, καθημερινά απολαμβάνω να τον βλέπω, να τον φροντίζω, να τον εκπαιδεύω. Είναι κάτι καινούργιο και

θετική ενέργεια παντού. Η «θεία» στιγμή ήρθε όταν αποφασίσαμε να πάρουμε τον Lupo, και από τότε υπάρχει τεράστια αναβάθμιση στην ζωή μας. Βλέπω κι εγώ πως άλλαξα εσωτερικά προς το καλύτερο. Συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους ζωόφιλους να υιοθετήσουν ένα κατοικίδιο. Παρεμπιπτόντως, να πω ότι ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου πρέπει να κοιτάξει το θέμα με τις φόλες. Δυστυχώς, υπάρχει μεγάλη έξαρση στην περιοχή. Και, επίσης, πότε οι δήμοι θα επιβάλουν, τελικά, πρόστιμα σε ιδιοκτήτες που δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες των σκύλων τους; άγγελος πλέσσας

Ο πατέρας μου και ο Μπόι Τη μοναδική φορά που μιλήσαμε με τον πατέρα μου για τον θάνατο του αδερφού μου ήταν εκείνη που μου είπε ότι έβαζε τα δυνατά του να τον σκέφτεται όταν έπεφτε για ύπνο, μήπως και κατάφερνε να τον δει στα όνειρά του. Ήταν αφηρημένος όταν μου το είπε και ίσως το έχει ξεχάσει – εγώ ποτέ. Γιατί αμέσως μετά βγήκε να πετάξει τα σκουπίδια κι επέστρεψε με ένα γατάκι μιας ημέρας στην παλάμη του. «Τον μάζεψα από τον σκουπιδοτενεκέ της ανακύκλωσης γιατί “φώναζε πολύ δυνατά”». Από τότε έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια και αυτή η ασπρόμαυρη χνουδόμπαλα μπερδεύεται όλη μέρα στα πόδια του και όλη νύχτα στα όνειρά του. Οι δυο τους μοιράζονται το κρεβάτι, με λίγη γκρίνια είναι αλήθεια. Ο Μπόι πιάνει πάντα το καλύτερο μέρος. Κάνουν την πρώτη συζήτηση της ημέρας, που ξυπνάει όλο το σπίτι. «Σου έχω πει μη με ξυπνάς τόσο νωρίς» - «Μιάου». Τον μεσημεριανό ύπνο. Κάθονται μαζί στο τραπέζι του χολ. Βλέπουν μαζί τηλεόραση. Ο πατέρας μου είναι 90 και βγαίνει πια από το σπίτι μόνο για να του αγοράσει τροφή και άμμο. Κάποιες φορές ακούω να του μιλάει ψιθυριστά. Ο πατέρας μου έσωσε τον Μπόι από την πολτοποίηση σε μια χωματερή

και ο Μπόι τον πατέρα μου. Από τη μοναξιά, τη σκληρότητα της απώλειας, την αδιαφορία που είχε για οτιδήποτε. Τώρα φεύγω και ξέρω ότι δεν θα παραμιλάει ατελείωτα μέσα στη μέρα. Όταν τηλεφωνώ και ρωτάω «τι γίνεται εκεί;», η απάντηση είναι «κοιμάται στο καλάθι ή παίζει στην ταράτσα. Όλα καλά». Όπως και να το κάνουμε, δεν είμαι εγώ και κανείς άλλος, είναι αυτό το γατάκι, που δημιουργεί τη συναισθηματική σταθερά μέσα στο σπίτι. Αυτή είναι η μόνη σκέψη που κάνω κάθε μέρα όταν επιστρέφω και είναι εκεί, στο τραπέζι παρέα και διαβάζουν. Όλα βρίσκονται στη θέση τους. αργυρώ μποζώνη

Ο καλός Μάρκος Δεν θα αναφέρω καν τους χωρισμούς και τις υστερίες με τα γκομενικά, που αν δεν ήταν αυτό το άγιο σκυλί θα είχα μπει στάνταρ στη νευρολογική. Θα αναφέρω όμως ένα περιστατικό που συνέβη πριν από κάμποσα χρόνια, μια περίοδο της ζωής μου που δεν συμπεριφερόμουν ακριβώς σαν φυσιολογικός άνθρωπος, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Μόλις είχα περάσει κάποια ίωση που με είχε κρατήσει στο κρεβάτι κάμποσες μέρες και είχα λυσσάξει να βγω. Όπως και έκανα. Στη μέση, όμως, της βραδιάς δεν αισθάνθηκα και πολύ καλά και αποφάσισα να επιστρέψω. Ίσα που πρόλαβα να βγω από το ασανσέρ και να ξεκλειδώσω το σπίτι, όπου και λιποθύμησα. Η μισή μέσα στο σπίτι και η άλλη μισή έξω. Συνήλθα κάποια στιγμή από υγρό που αισθάνθηκα στο πρόσωπό μου. Ο Μάρκος πήγαινε στο μπολάκι του, έβαζε νερό στη γλώσσα του κι ερχόταν και με έγλειφε στο πρόσωπο. Αυτά. Τι περιμένεις τώρα; Δεν

είναι δικαιολογημένο που είναι το πιο καλομαθημένο σκυλί του κόσμου; ρινέττα κοσκινίδου

Nίλα Η Νίλα μπήκε στη ζωή μου σε μια πολύ περίεργη συναισθηματικά περίοδο και δούλεψε καταρχάς αγχολυτικά. Δεν με έκρινε ποτέ, με έκανε πιο υπεύθυνη, ίσως λίγο καλύτερο άνθρωπο, μα, πάνω απ’ όλα, με έβγαλε από τη μιζέρια μου, και όλα αυτά με τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια, μόνο με την παρουσία της. ζωή κοσκινίδου

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ Δεν θα ξεχάσω πριν από κάποια χρόνια, όταν ο πατέρας μου είχε αρρωστήσει βαριά, που, καθώς ήμασταν στον γιατρό, μου ζήτησε η μητέρα μου να πάω στο σπίτι για να πάρω κάποια ρούχα του, αφού θα τον κρατούσαν για νοσηλεία. Στην είσοδο του σπιτιού με περίμενε ο σκύλος μου. Κάθισα στον καναπέ πολύ στενοχωρημένος και όταν ο σκύλος μου ήρθε κοντά μου, τον έσπρωξα με τα πόδια μου μακριά γιατί ήθελα να μείνω μόνος μου. Τότε κάθισε απέναντί μου και με κοιτούσε επίμονα, λες και ήθελε να μου πει κάτι. Μόλις την κοίταξα στα μάτια, ήρθε τρέχοντας επάνω μου, έβαλε τα δυο της πόδια γύρω από τον λαιμό μου και το κεφάλι της δίπλα στο δικό μου, σαν άνθρωπος. Η αγάπη που ένιωσα εκείνη τη στιγμή δεν μετριόταν με τίποτα. Δεν θα το ξεχάσω πότε. στέφανος δημοσθένους

H μουσικοσυναισθηματική περσόνα της Σούλας Βρέθηκα σ’ ένα νησί, πολύ μακριά από τη Θεσσαλονίκη, πολύ κοντά στην Τουρκία, από την οποία έμοιαζε να έχει ξεκολλήσει. Ερωτευμένη με έναν Σαλονικιό που είχα ακολουθήσει τυφλά στο άγνωστο μέρος, όπου οι ντόπιοι ήταν απρόσιτοι και οι ξένοι μπλαζέ, καθώς σουλάτσαραν μέσα στα κάμπερ τους, αδιάφοροι για τις νέες αφίξεις. Στη Θεσσαλονίκη με αναγνώριζαν στον δρόμο, με φώναζαν

οι άγνωστοι Χάπι-Λου, με καλούσαν σε συναυλίες στον Μύλο – μόλις είχε βγει το πρώτο μου βιβλίο και γνώριζε αναπάντεχη δόξα. Αλλά εγώ ζούσα την ερημιά στην απομόνωση, που περιγράφει ο Κέρουακ. Ο Σαλονικιός πήγαινε καθημερινά στη δουλειά, εγώ δεν είχα, και όταν γύριζε τον κοιτούσα σαν τον θεό που θα μου έκανε παρέα, κόρτε, πλάκα και θα έτρωγε τη μακαρονάδα μου. Δεν έκανε τίποτα απ’ αυτά, πλην της μακαρονάδας, που δεν ήταν σαν της μάνας του. Μετά, πήγαινε κατευθείαν στον υπολογιστή κι έπαιζε παιχνίδια. Είχε γίνει απρόσιτος, σαν ντόπιος. Τα πλοία πηγαινοέρχονταν καθημερινά, χωρίς να μπαίνω μέσα – για να γυρίσω στους φίλους, στα μπαρ, στο βιβλίο. Το πλοίο έρχεται, λέγαμε. Το πλοίο φεύγει. Το τεσσαρακοστό άυπνο βράδυ –νομίζω έκλαιγα προηγουμένως– στο κρύο διαμέρισμα μπούκαρε η Σούλα. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, νιαούρισε έξω απ’ την πόρτα, κι εγώ, που δεν κοιμόμουν, της άνοιξα. Ήταν ένα γκρι γατάκι σε μέγεθος ποντικιού, ένα ελάχιστο πλάσμα που ήξερε πολύ καλά τι ήθελε –γάλα και αγκαλιές– και είχε τον βιορυθμό μου. Μου θύμιζε παρηγορητικά τη γιαγιά μου: μικροσκοπική, τσαμπουκαλού, νοικοκυρά, κομψή κι αγαπησιάρα. Εκείνη την πρώτη χρονιά την έβγαλα με τη Σούλα αγκαλιά, τις νύχτες να γράφουμε μαζί το Σχεδόν Σούπερ, να σουλατσάρει πάνω στα βιβλία, στους τοίχους, να κάνει μονόζυγο στους καλόγερους και στα φωτιστικά, μικρά φαντασμαγορικά σόου μόνο για μένα, ένιωθα ότι με έσωζε από άγρια μοίρα, από την καταλυτική μοναξιά, ότι την έστειλε ο θεός, αν υπάρχει. Ότι ήταν μια μικροσκοπική απόδειξη της ύπαρξής του. Εικοσιτετράωρο ψυχικό σαπόρτ, ψυχαγωγία, παρέα: όλα τα είχε η Σούλα. Έμαθα τις γατοτροφές, τις κούτες άμμου και μεταφοράς, ότι οι γάτες δεν τρώνε φρούτα. Ώσπου έμεινε έγκυος. Την ξεγέννησε ο Σαλονικιός, στην αγκαλιά


του τα τρία γατάκια έβγαιναν ροδαλά το ένα μετά το άλλο. Τα δύο τα δώσαμε, το τρίτο όμως, τον Μπαλάκο, έναν χοντρούλη ατσούμπαλο, δεν άντεχα να τον δώσω. Αλλά ο Μπαλάκος ήταν λαίμαργος, βρομιάρης, ατακτούλης – δεν έμοιαζε στη μάνα του την μπαλαρίνα, που δεν τον άντεχε για παρέα. Γιατί η Σούλα δεν ήθελε τον Μπαλάκο; Μήπως η εγωίστρια ήταν αυτή, όπως οι μάνες που ανταγωνίζονται τα παιδιά τους; Μήπως απλά δεν είναι φυσιολογικό οι γιοι να ζουν με τις μάνες; Η Σούλα τσαντισμένη, κυρία, έφυγε ένα βράδυ μετά από έναν μεγάλο καβγά με τον γιο της. Την έψαχνα στους δρόμους, στα πάρκα, στα μπαρ, στους σκουπιδοτενεκέδες, αλλά δεν εμφανίστηκε ξανά. Πού κυλιέσαι μες στα κρύα, Σούλα είσαι αλητεία. Θ’ αρρωστήσεις μες στα χιόνια, Σούλα κόψε τα καψόνια: Θρήνος, οδυρμός και στιχάκια δεν την έφεραν πίσω. Τα κάμπερ ήρθαν σιγά-σιγά προς το μέρος μου, κομίζοντας μπάφους. Ο Σαλονικιός συνήλθε. Αλλά η Σούλα, σαν τη γιαγιά, σαν τη λογοτεχνία, με είχε σώσει. ευη λαμπροπουλου

Ένα ποίημα Είμαι λάτρης των γατιών. Και έχω δύο αυτήν τη στιγμή. Πέρασαν πολλές από τα χέρια μου και τα σπίτια μου. Λοιπόν, να ένα ποίημα που έγραψα το 2010, όταν συνειδητοποίησα πόσο λυτρωτική ήταν (και είναι ακόμη) η παρουσία της γάτας μου, της Τριστέσας, στη ζωή μου. Η γάτα μου κοιμάται στο γραφείο Κι αναρωτιέμαι Πώς ονειρεύονται οι γάτες Τι χρώματα χορεύουν στα ενύπνιά τους Άραγε γάτα να έγραψε ποτέ ποίημα για τον Bukowski Η γάτα μου κοιμάται στο γραφείο Κι εγώ να μένω ξάγρυπνος σκυμμένος πάνω από χάρτες Πόλεων της Περιπέτειας Μελετώντας διαδρομές του Έρωτος Σοκάκια της Τρυφερότητας Αλέες της Φιλίας

Η γάτα μου κοιμάται στο γραφείο Και η Γυναίκα μου να πίνει ένα κρασί Εγώ να καθαρίζω ένα μήλο Και να ανάβω ένα κερί γιώργος ίκαρος μπαμπασάκης

Οι θεραπευτές Η ενέργεια των ζώων είναι θεραπευτική γιατί εκπορεύεται από την ανιδιοτελή αγάπη. Ένα βράδυ που δεν ήμουν καθόλου στα καλά μου, με πονούσε πολύ και το στομάχι μου που σπάνια με πιάνει, έπεσα να κοιμη-

θώ νωρίς. Ο Σόμα και η Σάρα, οι γάτες μου, βρισκόντουσαν στο στούντιο μαζί μου όση ώρα δούλεψα. Η αλήθεια είναι πως δεν ανεβαίνουν συχνά στο κρεβάτι μου. Κάποια στιγμή, λοιπόν, τη νύχτα που ξύπνησα, η Σάρα, που είναι και μικρούλα, καθόταν ακριβώς επάνω στο στομάχι μου όπως κοιμόμουν ανάσκελα, ενώ ο Σόμα με φίλαγε ασταμάτητα στο πρόσωπο. Ο πόνος είχε εξαφανιστεί τελείως. Η αγάπη τους με βοήθησε να εστιάσω στο παρόν και το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε όλοι μαζί για πρωινό και παιχνίδι. μιχάλης δέλτα

Εγώ και ο Ζέπος Με το που εγκαταστάθηκα στο Παγκράτι, προ τριετίας, μία γάτα ήρθε στην αυλή μου και γέννησε εφτά γατάκια. Τάιζα και φρόντιζα όλο το... σόι, αλλά δεν μου είχε περάσει η ιδέα να κρατήσω κάποιο απ’ αυτά. Σύντομα, ένα από τα γατάκια που ξεπετάχτηκαν, ολόλευκο, με λίγο μαύρο στο κεφάλι του, γι’ αυτό και τον έβγαλα Ζέπο (Ζέπος=ναυτάκι), με περίμενε κάθε βράδυ, οποιαδήποτε ώρα και να επέστρεφα σπίτι, έξω απ’ την πόρτα για να τον πάρω μέσα. Κι εγώ το

έκανα και ο Ζέπος πια το θεωρούσε δικό του σπίτι και κοιμόταν μαζί μου και όλα αυτά τα ωραία. Ωστόσο, ήξερα πως το πραγματικό του σπίτι ήταν το «έξω», οι δρόμοι. Μέχρι που μια μέρα ξυπνήσαμε μαζί, αλλά δεν έλεγε να φύγει. Αντίθετα, μαζεύτηκε ένα κουβαράκι, ανόρεχτος, που για πολλές ώρες ούτε την άμμο πλησίαζε, ούτε την τροφή του άγγιζε. Κάθε 20 λεπτά έκανε εμετό, ένα κίτρινο υγρό μόνο που μύριζε έντονα. Πίστεψα μες στην άγνοιά μου πως είχε αρρωστήσει, κρύωμα έλεγα. Κατά τις 7 το απόγευμα, ο Ζέπος άρχισε να παθαίνει σπασμούς. Κατάλαβα πως πεθαίνει... Τον πήρα στα χέρια μου, βγήκα στον δρόμο, έβρεχε πολύ θυμάμαι, μα για καλή μας τύχη εφημέρευε στη γειτονιά μια κτηνιατρική κλινική. «Δεν ξέρω αν θα τον σώσουμε» μου είπε ο γιατρός που μέσα σε λίγη ώρα είχε βγάλει διάγνωση: Το ζώο είχε φάει ποντικοφάρμακο που κάποιοι παλιάνθρωποι είχαν ρίξει στην αυλή μου. Έτσι εξηγείται που γυρνώντας στο σπίτι βρήκα κοκαλωμένα τρία από τα αδερφάκια του. Ευτυχώς ο Ζέπος επέζησε. Έμεινε για νοσηλεία σχεδόν μία βδομάδα

και παρά την αφραγκία, δεν μετάνιωσα καθόλου για τα 100 ευρώ που κόστισε όλο το πακέτο. Την τελευταία μέρα του στην κλινική, με το που μπαίνω στην είσοδο, ακούω από το βάθος νιαουρίσματα. «Πόσο καιρό τον έχεις;» με ρωτάει ο γιατρός. «Είναι κάνα δυο εβδομάδες που μπαινοβγαίνει σπίτι μου» απαντάω. «Κι όμως, σε γνώρισε!» συνεχίζει ο γιατρός. «Έχουν μπει απ’ το πρωί δεκάδες άνθρωποι και σε κανέναν δεν νιαούρισε». Αυτό ήταν! Ανοίξαμε το κλουβί, ο Ζέπος πήδηξε στον ώμο μου σαν πιθηκάκι κι εμένα άρχισαν να τρέχουν τα

μάτια μου. Έκτοτε, είμαστε αχώριστοι. Τον πήρα στο σπίτι, καλώς ή κακώς τον στείρωσα και σήμερα είναι αισίως δυόμισι ετών, υγιής, καλοθρεμμένος και πανέμορφος! Ακόμη σκέφτομαι πως εκείνο το «μίλημά» του στην κλινική ήταν η πρώτη μου φορά που εισέπραττα τόση αγάπη από ζώο! Αγάπη ή και ευγνωμοσύνη που τον γλίτωσα από βέβαιο θάνατο, ποιος ξέρει... Και δεν μπορώ να μη γελάω κάθε φορά που ακούω να λένε πως τα σκυλιά αγαπούν τον άνθρωπο, ενώ οι γάτες μόνο την εστία. Τέλος, όποτε πρέπει να ταξιδέψω και να λείψω εκτός σπιτιού, ο άκρως συναισθηματικός Ζέπος το αντιλαμβάνεται και μελαγχολεί. Πόσες φορές δεν τον βρήκα μες στο σακβουαγιάζ σαν να έλεγε «πάρε με κι εμένα μαζί σου»; αντώνης μποσκοΐτης

Να είσαι καχύποπτος με όσους δεν τα αγαπούν Μου ζητάτε το αδύνατο και αυτό τελικά το κατάλαβα μετά από ώρες σκέψης. Επέστρεψα πολλά χρόνια πίσω και προσπάθησα να ανασύρω μνήμες παιδικές. Να βρω τη στιγμή που ένα ζώο μού πρόσφερε αγάπη και που θα τη θυμάμαι και, και, και… Ο λόγος που, τελικά, μου είναι δύσκολο να σταθώ σε μία και μοναδική στιγμή είναι πως συνειδητοποίησα ότι η συμβίωση με τα ζώα ήταν πάντα κάτι τόσο φυσικό και συνεχές στην οικογένεια, που δεν υπάρχει καμία συνταρακτική διήγηση για να εντυπωσιάσω. Όταν ήμουν πέντε, διαφήμιζα πως θα γινόμουν ο καλύτερος κτηνίατρος του κόσμου και ξόδευα ώρες σε όποιο βιβλίο, παιχνίδι ή τηλεοπτικό πρόγραμμα είχε ζώα. Αρκετά μεγαλύτερος, κι έχοντας χαϊδέψει κάθε σκύλο που συναντούσα στον δρόμο, απείλησα πως αν δεν μου έπαιρναν σκύλο, θα πηδούσα από το μπαλκόνι. Νομίζω πως ήταν το μεγαλύτερο ψέμα που έχω πει, αλλά το ξεφούρνισα τόσο πειστικά, που σε μια εβδομάδα είχα βρεθεί με τον Ρόκι. Δεν μου άρεσε ούτε το όνομα αλλά ούτε και η ράτσα που

είχαμε διαλέξει μετά από οικογενειακό συμβούλιο. Συμβιβάστηκα με ένα Κόλεϊ που τελικά δεν έμοιασε ποτέ στην τηλεοπτική «Λάση». Το πρώτο σκυλί στην οικογένεια μόλις είχε κάνει θριαμβευτική είσοδο στις ζωές μας. Τελικά, το λάτρεψα. Ακολούθησε δεύτερο σκυλί, ακόμη μεγαλύτερο. Παράλληλα, στο σπίτι μπαινόβγαιναν πάντα από χελώνες, τραυματισμένα πουλιά, καναρίνια και παπαγάλοι, μέχρι αδέσποτες γάτες που οικειοποιούνταν τις βεράντες μας και κάθε λογής ζώο που έψαχνε (ή νομίζαμε πως έψαχνε) φροντίδα. Τώρα κουμάντο μάς κάνει μια τσοπάνα! Η Λένη δεν ήταν κάτι το σπουδαίο. Δεν είχε τίποτα όμορφο. Καμία εξωτική ομορφιά δεν κρυβόταν σε αυτό το ασπρόμαυρο κουτάβι. Δεν υπήρχε καν η παραμικρή ένδειξη πως θα γίνει ένα αξιόλογο δείγμα κάποιας ράτσας. Γεννήθηκε, άλλωστε, καταδικασμένη να πεθάνει, μια και η ασθένεια της μητέρας της είχε περάσει σε όλα τα κουτάβια και ο γιατρός ήταν κατηγορηματικός: πολυέξοδη και με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας θεραπεία, που θα ήταν αδύνατον να ακολουθηθεί για 8 σκυλιά. Στα 7 κουτάβια έγινε ευθανασία και αυτή τη γλίτωσε κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια του κτηνίατρου. Σκατά αδύνατον, αλλά όντως πολυέξοδο! Αν δεν υπήρχε το όριο των 300 λέξεων, θα έγραφα παραγράφους για το πώς αυτό το τετράποδο αουτσάιντερ μας έκανε και μας κάνει όλους στην οικογένεια ακόμη καλύτερους. Aυτό το σκυλί, λοιπόν, επέδειξε τεράστια ευγνωμοσύνη για τη ζωή που του χαρίστηκε, αλλά νομίζω πως αν μπω σε λεπτομέρειες, θα φανώ γραφικός. Αυτοί που έχουν, γνωρίζουν, καταλαβαίνουν. Έχω την αίσθηση πως τελικά το σημαντικότερο μάθημα ζωής που πήρα από τα ζώα ήταν να θυμάμαι πάντα να είμαι καχύποπτος με όσους δεν τα πολυσυμπαθούν. θανάσης χαραμής

Κιμ Κι Nτουκ/ Άννα Λέγε με Κιμ Κι Ντουκ - γεννήθηκα μέσα στο

θέατρο - η μάνα μου μας γέννησε πίσω από τον λέβητα της θέρμανσης - ίσως γι’ αυτό είμαι νευρικός - τον πρώτο καιρό έμενα στο θέατρο - με δόλο μας έβγαλε Αυτή πίσω από το μηχάνημα - έδωσε τ’ αδέρφια μου σε ξένα χέρια, έβγαλε τη μάνα μου από το θέατρο και κράτησε μονάχα εμένα - έπαιζε τότε ένα έργο που ήταν θαμμένη μέσα σ’ έναν χωμάτινο λόφο!………………… ….. Έπαιζα τις Ευτυχισμένες Μέρες - μεταξύ πρώτης και δεύτερης πράξης γίνεται μια μικρή διακοπή για να με βοηθήσουν να χωθώ μέχρι τον λαιμό - σ’ αυτό το διάστημα όλο και κάποιος θεατής έβγαινε στα γρήγορα κι άνοιγε η πόρτα του θεάτρου - φαίνεται πως εκείνη τη στιγμή - μια μέρα ο Κιμ Κι Ντουκ διέφυγε από την προσοχή της Μαργαρίτας που ήταν έξω στο φουαγέ μπήκε μέσα στην αίθουσα - μόλις είχε ξεκινήσει η Β’ πράξη: Χαίρε άγιο φως… η προσφώνηση αυτή είχε κάπως δραματικό τόνο, παρόλη την ευφορία της Ουίννυ που ξεκινούσε μια καινούργια μέρα - αυτή, λοιπόν, η δραματική προσφώνηση θορύβησε τον Κιμ και απάντησε γεμάτος έγνοια πως τον καλώ σε βοήθεια - νιαουρίζοντας όλο πόνο άρχισε να με πλησιάζει, σάλταρε στη σκηνή και άρχισε ν’ ανεβαίνει τον λόφο - με πλησίασε κι άρχισε το πέρα δώθε με σηκωμένη την ουρά να με μυρίζει και να χαϊδεύεται στο πρόσωπό μου, να κάνει ό,τι μπορεί για μένα! Τα βράδια που γυρίζω σπίτι γεμάτη απ’ όλης της μέρας τις έγνοιες - ανοίγω την πόρτα - η αθόρυβη κίνηση στα πόδια μου αυτού του στενόμακρου γούνινου όντος - τόσο μικρό σε μέγεθος! ανοίγει ο άλλος κόσμος - αυτός που αποφεύγουμε όλη τη μέρα - ο κόσμος του απολύτως αναγκαίου για την ψυχή - επαφή - χωρίς λόγια - χωρίς εξήγηση με μισόκλειστα βλέφαρα κι οι δυο μας βυθιζόμαστε στη μυστική μαγεία της ύπαρξης. άννα κοκκίνου 25.9.14 – lifo

35


απο τηn αντα κολοβου, φωτογραφια: παρις ταβιτιαν

οιAθηναίοι

ϊκού. Είμαι γκάγκαρος Αθηναίος. Και βαζελοχτυπημένος, γιατί είμαι ενάντια στις ομάδες, τις θρησκείες, τις πατρίδες. Έτσι είμαι, έτσι γεννήθηκα. Τα σημάδια στη μύτη και στο κεφάλι είναι από τις πέτρες που μου πετούσαν οι βάζελοι, γιατί δεν ήμουν δικός τους.

q Κατάγομαι από μια φτωχή, αριστερή οικογένεια.

Οι γονείς μου είναι μικρασιατικής καταγωγής, από Αϊβαλί και Αϊδίνι. Ο μπαμπάς μου ήρθε στην Αθήνα στα 7 του και έμεινε στου Ψυρρή. Η μαμά ήταν νοικοκυρά. Πουκαμισού στα νιάτα της, επονίτισσα. Ο μπαμπάς ήταν δοσατζής, όπως στις ταινίες, πούλαγε είδη προικός με δόσεις. Θυμάμαι, προσπαθούσε τότε να βγάλει δίπλωμα και δεν μπορούσε με τον εθνάρχη τον Καραμανλή (είχε κάνει στη Μακρόνησο ο πατέρας μου). Μετά από κάποια χρόνια πήρε τελικά άδεια για μηχανάκι κι έτσι ξεκίνησε το μαρτύριό μου. Ως πρωτότοκος είχα το άγχος να μάθω τους πελάτες του μπαμπά, γιατί αν πάθαινε κάτι, θα έμεναν τα πράγματα απούλητα κι εμείς δεν θα είχαμε να φάμε. Πήγαινα μαζί του, αλλά ήταν το μαρτύριό μου. Ακόμα και τώρα ξυπνάω με εφιάλτες, ότι είμαι πάνω στο μηχανάκι το Ζούνταπ. Για να αντεπεξέλθω, έγινα καλλιτέχνης. Έβγαζα φωτογραφίες τις πελάτισσες και μετά πήγαινα και τους τις πούλαγα. Πήγαινε πολύ καλύτερα από τη δουλειά του μπαμπά.

q Μετά τους Αμπελόκηπους, πήγαμε στον Χολαργό. Και ένα καλοκαίρι που τα πράγματα ήταν δύσκολα οικονομικά, το τελευταίο του Γυμνασίου, βρήκα δουλειά στον Μουσικό Θίασο Κρήτης από μια αγγελία. Έγινα χορευτής και τραγουδούσα 3 δικά μου τραγούδια, ψιλοπρόστυχα – αντιμετωπίζω το μουνί και τον πούτσο ως χέρι και πόδι, έτσι είμαι, δεν μπορώ να το δω διαφορετικά. Μπήκα στα βαθιά τότε, σε ένα μπουλούκι-βαριετέ, ένα μεγάλο σχολείο για μένα. Έκανα, μεταξύ άλλων, και τον κομπέρ του Μανωλιού, που έπαιζε ο βασικός θιασάρχης. Επειδή, όμως, δεν έβγαζε γέλιο –ήταν μαλακίες τα αστεία που έλεγε–, άρχισε να με χτυπάει πάνω στη σκηνή, να μου δίνει σφαλιάρες για να γελάσει ο κόσμος. Τότε του λέω: «Δεν γίνεται να συνεχίσει αυτό, δεν μπορώ. Θες να σου γράψω κανένα νούμερο;». Κι έτσι ξεκίνησα να γράφω και γελούσε επιτέλους ο κόσμος.

q Συνεργάστηκα και με τον Χουβαρδά, κάναμε τον Αλέκο με τα κυδώνια, το Χριστός Πάσχων… Πήγαμε σε όλη την Ευρώπη. Αυτό έγινε όταν ήμουν στη Νομική. Δεν την τελείωσα. Δεν έχω πάρει πτυχίο ή μπορεί να το έχω πάρει και να μην το ξέρω, γιατί καταργούνται κάποια μαθήματα, δεν ξέρω, δεν ασχολούμαι. Για τους γονείς το έκανα, αλλά δεν άντεχα να συνεχίσω. Έβγαζα περισσότερα χρήματα ως καλλιτέχνης.

q Όταν ήμουν στο 2ο ή 3ο έτος στο πανεπιστήμιο έγινε ένας διαγωνισμός για την Εθνική Τράπεζα. Πήρα μέρος και είχα πολύ καλή σειρά. Με προσέλαβαν και με έβαλαν στη διοίκηση της τράπεζας. Ήταν μια κόλαση για μένα. Μόνο ο συνδικαλισμός δούλευε καλά. Παραιτήθηκα γιατί πρήστηκα. Εκεί που έγραφα –έστελνα χιλιάρικα με voucher στην τύχη– άρχισε να πρήζεται το χέρι μου κι έβγαλα και μια μπάλα στο κεφάλι. Αλλεργία στη συγκεκριμένη δουλειά, μου είπε ο γιατρός.

q Οι «Μουσικές Ταξιαρχίες» ακολούθησαν τη «Χαρούμενη Κουδουνίστρα».

Έχουν περάσει 18 καλλιτέχνες από τις Ταξιαρχίες. Τότε ήταν η μόδα του γκρουπ, όχι της σόλο καριέρας. Όταν πρωτοπαίξαμε στο «Σκάλα» το ’79-’80, ξεκινήσαμε να κάνουμε 3 παραστάσεις και φτάσαμε τις 380 – χωρίς ρεπό. Αρχίσαμε Αύγουστο και είχε τέτοια απήχηση που συνεχίσαμε όλο τον χρόνο. Κάναμε, όμως, το κέφι μας. Είχε περάσει όλη η Αθήνα από κει.

q Οι περιπέτειές μου με τα δικαστήρια ξεκίνησαν το ’80. Τώρα έχουν φτάσει τα 100.

Όλα αθωωτικά, για βραβείο Γκίνες είμαι. Δεν έχω καμιά καταδικαστική απόφαση, εκτός από την υπόθεση με τον Νταλάρα, αλλά και γι’ αυτή πήγα στον Άρειο Πάγο και παραγράφηκε ως απλή εξύβριση μετά από 3 χρόνια. Το όνομά του το λέω, τα λεφτά τώρα είναι λίγα. Αν θες να κάνεις κέφι, αντί να πας σε πουτάνες, λες 3 φορές το όνομα και πληρώνεις 9.000 ευρώ. Η αγωγή που μου έκανε τότε ήταν για 100 εκατομμύρια. Πολλά λεφτά.

q Ο κινηματογράφος είναι ομαδική τέχνη και δεν τα πάω καλά με αυτά. Εγώ είμαι συγκεντρωτικός. Θέλω να τα κάνω όλα, να έχω τον έλεγχο. Ο Δράκουλας των Εξαρχείων δεν έγινε όπως θα έπρεπε. Ωστόσο αυτή η ταινία έγινε καλτ. Ήμουν στην Αντίπαρο κι έρχονταν Σουηδές να με αγκαλιάσουν. Παίζεται στη Σουηδία στην τηλεόραση ως καλτ ευρωπαϊκός κινηματογράφος. Θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ καλύτερος. Μου αρέσει όμως ο κινηματογράφος, πολύ. Τα βίντεό μου τα κάνω εγώ.

q Αυτό που με συγκίνησε στον τάφο της Αμφίπολης είναι ότι για πρώτη φορά έχουμε εκπρόσωπο τάφου, την Άννα Παναγιωταρέα. Μπορεί ως χώρα να είμαστε μέσα στον βούρκο, αλλά ακούω κάτι τέτοια και με στέλνουν. Είναι αυτό που λέω «Υπαρκτός Σουρεαλισμός». Είναι αυτό που με ωθεί να κάνω τη συγκεκριμένη δουλειά. Μου δίνει μεγάλη χαρά. Τρελαίνομαι.

q Δεν κάνω διαφορετικές παραστάσεις. Μία παράσταση κάνω πάντα. Όπως είναι η Θεία Λειτουργία. Δεν μπορείς να πας να πεις στον παπά άλλαξε την αρχή. Για μένα είναι σχολείο μεγάλο η εκκλησία, γι’ αυτό πηγαίνω σε μοναστήρια και λειτουργίες. Παίρνω πολλά από τις λειτουργίες. Το στήσιμο, τους χρόνους, τη φαλλοκρατία και τον απίστευτο μισογυνισμό που έχει η θρησκεία μας. Η γυναίκα είναι μίασμα, σκουλήκι και επισήμως για τη θρησκεία. Όλα αυτά τα έχω μέσα στο πρόγραμμα. Μου αρέσει αυτό το μπέρδεμα. Όπως και η κακώς εννοούμενη ομοφυλοφιλία. Άλλο ομοφυλόφιλος, άλλο πούστης. Πούστηδες είναι οι περισσότεροι πολιτικοί.

q Η καινούργια παράσταση είναι ένα χωρατόριο σε «ρε μίζερο». Είναι μια αντίδρασή μου και μία οργή στις κομματικές συμμορίες, στα κομματόσκυλα. Οι πολιτικοί όλων των κομμάτων είναι πληρωμένοι δωσίλογοι. Τους κρεμάω στην παράσταση, αφού δεν τους κρεμάνε, όπως θα έπρεπε, στο Σύνταγμα. Για να δώσω ένα παράδειγμα, βιάζουν ένα κοριτσάκι ένας Πασοκτζής κι ένας Νεοδημοκράτης και γύρω-γύρω ένας ΚΚΕ και ένας ΣΥΡΙΖΑ τον παίζουν, αλλά καταγγέλλουν κιόλας. Δεν υπάρχει κανένας πολιτικός που να αξίζει. Κι εγώ να ασχοληθώ, το ίδιο θα γίνω. Είναι το σύστημα τέτοιο. Δεν κάνει ο άνθρωπος την καρέκλα, η καρέκλα κάνει τον άνθρωπο. Έχω πληροφορίες ότι η μαφία της Ιταλίας θαυμάζει το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα.

q «Το μεταφυσικό που έχουμε χάσει, εγώ προσπαθώ να το βρω με άλλο τρόπο. Μέσα από το σεξ. Την ώρα του ταυτόχρονου οργασμού, για παράδειγμα, φτάνεις στον Θεό. Αυτή είναι η θρησκεία για μένα».

Τζίμης Πανούσης Τραγουδοποιός, συγγραφέας, συλλέκτης γυναικείων οργασμών. Γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους, ζει στο Ψυχικό. Πιστεύει ότι φτάνει κανείς στον Θεό μέσα από τον ταυτόχρονο οργασμό. 36 lifo – 25.9.14

q Γεννήθηκα στους Αμπελόκηπους και έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου πίσω από το γήπεδο του Παναθηνα-

Info Ο Τζίμης Πανούσης ξεκινά τις παραστάσεις του «Guadanamo club» στις 17 Οκτωβρίου στην Ακτή Πειραιώς.


25.9.14 – lifo

37


ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Μέγαρο

2014 -201 5 ! Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών μόλις ανακοίνωσε το καλλιτεχνικό του πρόγραμμα για φέτος. Μεγάλα ονόματα από τον χώρο της κλασικής μουσικής, σύγχρονη δημιουργία, Έλληνες καλλιτέχνες, αστέρια του χορού, θέατρο, θεάματα για τα παιδιά. Η LiFO επέλεξε τις σημαντικότερες και τις αγαπημένες της ενότητες και τις προτείνει ανεπιφύλακτα. Μεγάλοι Ερμηνευτές

Λαμπερά ονόματα της συμ-

Τον κύκλο ανοίγει ο διεθνής

φωνικής μουσικής: η London

Βραζιλιάνος πιανίστας Νέλσον

Symphony Orchestra υπό τον

Φρέιρε (19/11), με Σούμαν

Βαλέρι Γκέργκιεφ ερμηνεύει

και Σοπέν, ενώ ακολουθεί η

Τσαϊκόφσκι και Προκόφιεφ,

σύμπραξη τεσσάρων μεγάλων

με σολίστ στο πιάνο τον Ντένις

σολίστ του πιάνου: Γιάννης

Ματσούεφ (28/9), η Φιλαρμο-

Βακαρέλης, Κυπριανός Κα-

νική της Βιέννης υπό τον Ντα-

τσαρής, Λουί Λορτί και Ελέν

νιέλε Γκάττι παρουσιάζει τις

Μερσιέ (10/1) και, τέλος, ο

Συμφωνίες 1 & 3 του Μπραμς

Δημήτρης Σγούρος (5/2) σε

(15/2), η MusicAeterna με τον

ένα ρεσιτάλ με Λιστ, Μπετόβεν

Θεόδωρο Κουρεντζή σε ένα

και Σοπέν.

καμεράτα-ορχήστρα των φίλων της μουσικής

χαρησ ακριβιαδησ

Διεθνείς Ορχήστρες

γκαλά με έργα Ραμώ (17/3) και κοντσερτάντε το μπαλέτο

Όπερα

«Ρωμαίος και Ιουλιέττα» του

Η αριστουργηματική «Λου-

Θέατρο στο Μέγαρο

κές με μοντέρνες χορογραφίες

Προκόφιεφ (18/3), ενώ η

τσία ντι Λαμμερμούρ» του

Ο Στάθης Λιβαθινός σκηνοθε-

(11-13/12). Το πρωτοπόρο,

English Chamber Orchestra

Ντονιτσέττι παρουσιάζεται

τεί το αριστούργημα του Μπω-

ανεξάντλητο και διάσημο σε

με τον Τζούλιαν Ράχλιν στο

σε συναυλιακή μορφή από τη

μαρσαί «Ο γάμος του Φίγκαρο»

όλο τον κόσμο Nederlands

βιολί (27/4), έργα Μότσαρτ και

Συμφωνική της ΝΕΡΙΤ υπό τη

(Φεβρουάριος), ενώ στο

Dans Theater I δίνει τρεις πα-

Μέντελσον.

διεύθυνση του Λουκά Καρυτι-

πλαίσιο του Νational Theatre

ραστάσεις (5-7/3). Ο Αντώνης

νού και με τη Βασιλική Καρα-

LIVE συνεχίζονται οι απευθείας

Φωνιαδάκης και η ομάδα του

γιάννη στον ομώνυμο ρόλο, με

αναμεταδόσεις από το Εθνικό

Apotosoma παρουσιάζουν το

την καλλιτεχνική επίβλεψη του

Θέατρο της Αγγλίας.

εμπνευσμένο από το καμπούκι έργο του «Wisteria Maiden»

Άρη Χριστοφέλλη (24 & 26/3). Η πολυσυζητημένη ροκ όπερα

Μουσικό Θέατρο

(20-28/4), ενώ συνεχίζεται

«Alexander The G reat», σε μου-

Η πιο αυθεντική, μοντέρνα και

η απευθείας μετάδοση πα-

σική Κωνσταντίνου Αθυρίδη

ανατρεπτική απάντηση στην

ραγωγών του Μπαλέτου της

και σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου

κλασική όπερα. Η νέα πρόταση

Βασιλικής Όπερας του Κόβεν

έρχεται σε συμπαραγωγή του

του Μεγάρου κέρδισε το

Γκάρντεν.

ΚΘΒΕ και του ΜΜΑ (27, 28/2

λευτερησ σιαραπησ

& 1/3). Η όπερα «Ιούλιος

νεανικό κοινό και συνεχίζει με δύο καινούργιες παραγωγές: ο

Χριστούγεννα στο Μέγαρο

Καίσαρας» του συνθέτη Φί-

βαρύτονος Τάσης Χριστογιαν-

Εκδηλώσεις για όλη την

λιππου Τσαλαχούρη, σε λι-

νόπουλος σε ρόλο συνθέτη δη-

οικογένεια. Στις «Δώδεκα παρά

μπρέτο Διονύση Καψάλη,

μιουργεί την παράσταση «Εκεί

δώδεκα» τα μάγια τυλίγουν τη

που παρουσιάζεται στις

που δεν ταξίδεψα ποτέ», σε

σκηνή του Μεγάρου, καθώς

11 & 12/3, βασίζεται στο

ποίηση Κάμμινγκς, με τη σκη-

ξεκινά το νέο παραμύθι του

ομώνυμο σαιξπηρικό

νοθετική συμβολή του Αργύρη

Ευγένιου Τριβιζά σε σκηνο-

έργο. Οι εξαιρετικές

Ξάφη (3 & 4/11). Η Καμεράτα

θεσία Φωκά Ευαγγελινού και

παραγωγές της

με τον τσεμπαλίστα Μάρκελλο

με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

Μετροπόλιταν

Χρυσικόπουλο παρουσιάζουν

ως Γέρο Χρόνο (18-30/12). Τη

της Νέας

την μπαρόκ όπερα «Αφροδίτη

«Σταχτοπούτα» του Προκόφιεφ

Υόρκης

και Άδωνις» του Τζον Μπλόου

θα χορέψει το Μπαλέτο της

συνεχί-

σε σύλληψη-σκηνοθεσία

Εθνικής Όπερας του Κιέβου

ζουν να

Ανδρέα Λινού (6-8/2).

(19-28/12). Το «Θαύμα των Χριστουγέννων» θα διηγηθεί

προβάλλονται, με την υποστήριξη του Antenna βασιλική καραγιάννη

38 lifo – 25.9.14

Group.

Χορός στο Μέγαρο

ο Θίασος Σκιών του Ηλία

Η «απόλυτη μπαλαρίνα» Σβετ-

Καρελλά, με τα Ημισκούμπρια

λάνα Ζαχάροβα θα εμφανιστεί

και τους Kompania (20-

σε ένα χριστουγεννιάτικο γκα-

30/12). Τέλος, ένα εορταστικό

λά χορού που συνδυάζει κλασι-

γκαλά με αγαπημένες άριες και

english chamber orchestra

σταχτοπούτα


Γιάννης Κότσιρας (3 & 4/12). Η

Κυπουργού από τη «Λιλιπούπο-

Ελεωνόρα Ζουγανέλη ερμηνεύ-

λη» και τα «Μυστικά του κήπου»

ει αξέχαστα «Τραγούδια της

(15/3). Ο Μιχάλης Γρηγορίου

Μελίνας» (7 & 8 /11). Τραγού-

παρουσιάζει έργα του σε ποίη-

δια του Σταύρου Κουγιουμτζή

ση Άρη Αλεξάνδρου και Τάκη

ερμηνεύει ο Γιώργος Νταλά-

Σινόπουλου (19/3). Ο Κώστας

ρας. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Κουτσουρέλης «συνομιλεί» με

(25, 26 & 28/2) και ο Μανώλης

τον Φίλιππο Τσαλαχούρη και

Μητσιάς (21 & 22/4) ολοκλη-

ο Γιώργος Κακουλίδης με τον

ρώνουν τον κύκλο.

Θάνο Μικρούτσικο και τον Κώ-

ντουέτα από την ΚΟΑ και με

και Δημήτρης Γιάκας (11/11),

θρήνο της Παναγίας κατά τα

Γέφυρες

την ευχή «Και του χρόνου να

Δημήτρης Τηλιακός και

Θεία Πάθη ερμηνεύονται από

Οι γέφυρες ενώνουν έθνη,

’μαστε… gala!» (30/12).

Βασίλης Βαρβαρέσος (14/1),

το σύνολο παλαιάς μουσικής

ενώνουν πολιτισμούς. Από

Χριστόφορος Σταμπόγλης και

Ex Silentio και τη Θεοδώρα

την περιήγηση στον κόσμο

Μέγαρο των Παιδιών

Δανάη Καρά (26/2), Στέλλα

Μπάκα (4/4). «Στην αυλή των

ξεχωρίσαμε τις μουσικές από

Η σειρά υποδέχεται το θρυλικό

Ντουφεξή και Daniel Heide

μαγικών αυλών», έργα για

τη Δημοκρατία της Κορέα

έργο του Ιούλιου Βερν «Ο γύ-

(12/3), Δημήτρης Πλατανιάς

όργανο από την Academica

(15/10), την Ιαπωνία (14/12),

ρος του κόσμου σε 80 μέρες»

και Γιάννης Βακαρέλης (11/5).

Αθηνών υπό τον Νίκο Αθηναίο,

τις καντάδες και αρέκιες από τα

σε σκηνοθεσία Τατιάνας Λύγα-

Στις συναυλίες της Μουσικής

την Ουρανία Γκάσιου στο

δικά μας Επτάνησα (24/1), το

ρη, μουσική Μηνά Ι. Αλεξιάδη,

Δωματίου ξεχωρίζουν τρεις

εκκλησιαστικό όργανο και

αφιέρωμα στην DJ κουλτού-

σκηνικά-κοστούμια Γιάννη

βραδιές αφιερωμένες στον

τον κρουστό Θοδωρή Βαζάκα

ρα (8/12). Οι μουσικές του

Μετζικώφ. Με ζωντανή μουσι-

μεγάλο Μπετόβεν.

(5/4). Η Σαβίνα Γιαννάτου με

κόσμου κορυφώνονται με μια

τους Primavera en Salonico

ολονύχτια συναυλία (14/3). Οι

προβολές (από τον Δεκέμβριο

Πιανόραμα-Σοπενιάδα

(6/4) ερμηνεύουν τις περίφη-

«Μέρες κιθάρας», καθ’ όλη τη

μέχρι τον Απρίλιο).

Το πιο δημοφιλές μουσικό

μες «Παναγιές του κόσμου». Η

χρονιά, τιμούν τους μεγάλους

Η σειρά Κυριακή Πρωί: «Συ-

όργανο έχει την τιμητική του

μεγαλειώδης «Missa Solemnis»

δάσκαλους του οργάνου.

ναυλίες για όλη την οικογέ-

στο Μέγαρο. Στο Πιανόραμα,

του Μπετόβεν παρουσιάζεται

νεια» είναι γεμάτη εκπλήξεις,

Έλληνες και ξένοι δεξιοτέχνες

σε συμπαραγωγή με την ΚΟΑ

παιχνίδια και ιδέες μουσικές

του πιάνου παρουσιάζουν ένα

υπό τον Βασίλη Χριστόπουλο

Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής

(«Δύο μουσικά παραμύθια»

πρόγραμμα με χαρακτηριστικά

(7/4) και τον κύκλο κλείνει η

Η πολυβραβευμένη ορχήστρα

(30/11), με την ΚΟΑ και

έργα του παγκόσμιου ρεπερ-

Καμεράτα υπό τον Γιώργο Πέ-

παρουσιάζει ένα «Γκαλά με

την Παναγιώτα Βλαντή.

τορίου.

τρου, που αποδίδει το «Stabat

τους κορυφαίους κόντρα

Με αφηγητή τον Γεράσιμο

Στον ίδιο κύκλο, η σειρά Σοπε-

Μater» του Χάυντν (8/4).

τενόρους του κόσμου» (Μαξ-

Γεννατά, η ΚΟΑ ζωντανεύει

νιάδα, ένα οκτάωρο αφιέρωμα

τον «Πόλεμο των άστρων»,

στον κορυφαίο ρομαντικό

Σύγχρονη Μουσική Δημιουργία

Σαμπάτα, Βινς Γι, Γιούρι Μι-

τον «ET», τον «Χάρρυ Πότερ»,

συνθέτη και στην καινοτόμο

Συνθέσεις του 20ού και 21ου

νένκο) (23/10), τις«Τελευταίες

τον «Ιντιάνα Τζόουνς», 1/2).

επίδραση που άσκησε στο

αιώνα και μουσικές τάσεις που

συμφωνίες του Μότσαρτ»

Η Μαρία Παπαγιάννη γράφει

πιανιστικό ρεπερτόριο, θα

επικρατούν ή διαμορφώνονται

(23/11), τα «Νερά και πυροτε-

για μια «Κλέφτρα ονείρων» σε

είναι ένα εξαιρετικό γεγονός.

στη σύγχρονη σκηνή. Το Ελλη-

χνήματα» του Χαίντελ (18/1)

μουσική Θύμιου Παπαδόπου-

Σε οκτώ ώρες, οκτώ από τους

νικό Συγκρότημα Σύγχρονης

και τις «Τυμπανοκρουσίες» με

λου (17 & 18, 24 & 25, 31/1).

καλύτερους πιανίστες που δι-

Μουσικής υπό τον Θόδω-

τον Δημήτρη Δεσύλλα υπό

Το εναλλακτικό «S-[cool]-life»,

αθέτει η χώρα ερμηνεύουν το

ρο Αντωνίου παρουσιάζει

τον Μύρωνα Μιχαηλίδη (4/3).

από μαθητές γυμνασίων της

μεγαλύτερο και πιο σημαντικό

συνθέτες της Ελλάδας και της

Υπό τη διεύθυνση του Μίλτου

Αττικής ξανά στη σκηνή του

μέρος της εργογραφίας του

Διασποράς (13/10) και τους

Λογιάδη, η Καμεράτα παρου-

Μεγάρου με ακόμη μεγαλύτε-

Σοπέν: Θοδωρής Τζοβανάκης,

«μεγάλους εξόριστους» (12/5).

σιάζει τη μεγάλη επιτυχία του

ρο κέφι (18 & 19/4).

Ναταλία Μιχαηλίδου, Βασίλης

Ο Kyklos Εnsemble παρου-

Ηρωδείου «The Beatles Tribute

Βαρβαρέσος και Αλεξάνδρα

σιάζει τις «Μεταμορφώσεις»

Project», όπου συμπράττουν

Lied: φωνή και πιάνο & Μουσική Δωματίου

Παπαστεφάνου (28/2), Ελισά-

(4/12) και το Ergon Ensemble

και οι MELISSES (30/1).

βετ Κουναλάκη, Γιώργος Λαζα-

το «1953» (29/1), ενώ το «Ερ-

Έλληνες καλλιτέχνες του

ρίδης, Μαρία Ζήση και Βασίλης

γαστήρι νέων συνθετών» είναι

Ελληνικό Τραγούδι

λιντ που κάνουν καριέρα στη

Τσαμπρόπουλος (1/3).

αφιερωμένο στα ογδοντάχρο-

Ένα μεγάλο αφιέρωμα στον

να του Θ. Αντωνίου (11/2). Σε

αγαπημένο Κώστα Γιαννίδη

πανελλήνια πρώτη το έργο του

με τίτλο «Να γιατί ακόμα σ’

Zeffiri και Manuel Lange

ADAGIO-Μουσικές για τις Ημέρες του Πάσχα

διάσημου Γ. Απέργη «Ο άγνω-

αγαπώ». Τραγουδούν, μεταξύ

(16/10), Μαρίτα Παπαρίζου

Μεσαιωνικές μουσικές για τον

στος στρατιώτης» (9/11).

άλλων, η Γιώτα Νέγκα και ο

διεθνή σκηνή εμφανίζονται σε αυτόν τον κύκλο: Mario

Λουίζα Σοφιανοπούλου (21/3).

λόγου με τη μουσική δημιουρ-

Τέλος, η «Εποχή της Μελισ-

γία αναδεικνύεται μέσα από τον

σάνθης» του Μάνου Χατζιδάκι

κύκλο. Τραγούδια του Νίκου

παρουσιάζεται στις 28/3.

θεόδωρος κουρεντζής

eric dahan

Εμάνουελ Σέντσιτς, Χαβιέ

pablo faccinetto

κή και διαδραστικές βιντεο-

Γιάννη Βαρβέρη συνοδεύει η

Η βαθιά σχέση του ποιητικού

aleksey gushchin

nederlands dans theater

rahi rezvani

στα Θωμαΐδη. Την ποίηση του

Ημέρες Ποίησης

νέλσον φρέúρε

ντανιέλε γκάττι 25.9.14 – lifo

39

νεαρχοσ ντaσκασ

o γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες


AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ MEΡOΣ Γ΄

40 lifo – 25.9.14

Ένας πλήρης οδηγός με όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. a π ο τον στεργιο π ουλ ερε.   eik onoγραφ ηση: dr eyk the pir ate


AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Για να κάνεις την αίτηση

Ένα πτυχίο είναι αρκετό Ένα μεταπτυχιακό είναι κλειδί επιτυχίας Η ποιότητα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Ε

χοντας τελειώσει την 4ετή του φοίτηση σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ο εκάστοτε απόφοιτος σκέφτεται το επόμενο βήμα του. Αυτό είναι συνήθως το μεταπτυχιακό ή, σε ειδικές περιπτώσεις, το διδακτορικό. Η πρώτη σκέψη όλων είναι να διερευνήσουν τις επιλογές που τους ανοίγονται στο εξωτερικό, εφόσον υπάρχει η οικονομική δυνατότητα. Όμως ποιος ο λόγος να επιλέξεις το εξωτερικό, όταν στον τόπο διαμονής σου υπάρχουν πολλά και αξιόλογα μεταπτυχιακά προγράμματα (ξεπερνούν τα 500 αυτήν

τη στιγμή σε όλα τα δημόσια πανεπιστήμια), τόσο στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά πανεπιστήμια/κολέγια; Ο λόγος είναι ότι οι περισσότεροι φοιτητές έχουν αποδεχθεί πως η ποιότητα και το επίπεδο των σπουδών καθορίζονται από το κόστος και την τιμή. Όσο πιο πολλά χρήματα ξοδεύονται, τόσο πιο αναγνωρισμένος είναι και ο τίτλος σπουδών. Φυσικά, αυτό είναι ένας εκπαιδευτικός μύθος. Η ποιότητα των προπτυχιακών αλλά και των μεταπτυχιακών στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Ως προς τα πρώτα, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο ή αλλιώς ΑΣΟΕΕ αποτελεί ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου σε επίπεδο ΠΜΣ (Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών), με αναγνώριση και εκτός των ελληνικών συνόρων. Ακολουθούν τα Πανεπιστήμια Ηρακλείου και Θεσσαλίας, ενώ και το Καποδιστριακό έχει αναβαθμίσει τα μεταπτυχιακά του προγράμματα τα τελευταία χρόνια, εξελίσσοντας και προσαρμόζοντας στις ανάγκες της αγοράς τόσο το γενικό, όσο και το ειδικό τους περιεχόμενο.

Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος αποδεκτός στο πρόγραμμα που έχει επιλέξει; Ένα καλός βαθμός πτυχίου, αντίγραφο αναλυτικής βαθμολογίας, δύο συστατικές επιστολές από καθηγητές, Toefl ή σχετικά πρόσφατο Proficiency, GMAT όταν η αίτηση αφορά MBA, Management Course ή συναφές αντικείμενο, και συμπληρωμένες φόρμες αιτήσεων που παραλαμβάνονται από τη γραμματεία κάθε προγράμματος. Σημαντική προϋπόθεση, αλλά όχι απαραίτητη: οι βαθμοί οι σχετικοί με το επιστημονικό πεδίο του μεταπτυχιακού να είναι καλοί, ακόμα κι αν ο βαθμός πτυχίου είναι χαμηλός. Οι αιτήσεις για το μεταπτυχιακό καλό είναι να έχουν κατατεθεί τουλάχιστον ένα 4μηνο πριν από τον Σεπτέμβριο ή τον Ιανουάριο –εφόσον υπάρχει δυνατότητα έναρξης από το δεύτερο εξάμηνο– που επιθυμεί ο εκάστοτε υποψήφιος να ξεκινήσει. Μπορεί να τις κάνει ακόμα και χωρίς να έχει τελειώσει τη σχολή, με μια πρόβλεψη των βαθμών που θα πάρει στα εναπομείναντα μαθήματα. Ανάλογα με τον κλάδο που έχει επιλέξει για να ολοκληρώσει την εξειδίκευσή του ο απόφοιτος, τα μεταπτυχιακά είναι όλα επιπέδου Master και χωρίζονται σε MBA (Master in Business Administration), MSc (Master of Science), MFin (Master in Finance), LLM (Master in Law), MA (Master of Arts), MAcc (Master in Accounting) και MPhil (Master of Philosophy). Αν και το εξωτερικό παραμένει και σε αυτή την περίπτωση μία ξεκάθαρη επιλογή, σε όλα τα πανεπιστήμια και τα ΙΕΚ υπάρχουν Γραφεία Διασύνδεσης που παρέχουν υλικό, πληροφορίες και οικονομική βοήθεια μέσω υποτροφιών, ανάλογα με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Λειτουργούν, όμως, και φορείς που προορίζονται μόνο γι’ αυτό: την αποστολή νέων αποφοίτων σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπου οι Έλληνες πτυχιούχοι είναι περιζήτητοι. Κι αυτό γιατί η εκπαίδευσή τους σε προπτυχιακό επίπεδο είναι τις περισσότερες φορές παρόμοια με την αντίστοιχη του εξωτερικού, συν μερικά courses μεταπτυχιακού, αφού τα προπτυχιακά στις περισσότερες χώρες περιλαμβάνουν 3 χρόνια φοίτησης και λιγότερες ώρες διδασκαλίας, δίνοντας έμφαση στο ερευνητικό έργο. Οργανισμοί όπως το British Council, το Icons και το DAAD είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα προγραμμάτων που εξειδικεύονται στην αποστολή φοιτητών σε Αγγλία και Γερμανία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με έρευνα του «Βήματος», το 2012 να βρεθούν 25.000 περίπου Έλληνες φοιτητές σε πανεπιστήμια αυτών των 2 χωρών και 500 στην Ολλανδία. Το κόστος σπουδών καθορίζεται ανάλογα με τη χώρα. Στην Αγγλία, που είναι η πιο δημοφιλής επιλογή, το κόστος κυμαίνεται από 5-16.000 λίρες συν 10.000, ποσό που αποτελεί κατά μέσο όρο το κόστος ζωής. Στην Ολλανδία, που έρχεται δεύτερη στις προτιμήσεις, υπάρχουν προγράμματα από 1.500 ως 2.000 ευρώ συν 9-11.000 ευρώ για διαμονή και κόστος ζωής. Τα ίδια, πάνω-κάτω, ισχύουν και για Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο και Ιταλία. 25.9.14 – lifo

41


μεταπτυχιακά προγράμματα

AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ AKTO 210 5230130, 231 0221231, information@ aktocollege.gr, www.akto.gr Τα προγράμματα μεταπτυχιακών του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων στις Γραφιστικές Τέχνες και στο Art & Design, με ειδικότητες όπως οι Fine Art & New Media, Graphic Design, Product Design, Photography, Fashion Design, Animation & Interactive Media, Sketch-Comics-Cartoon, Interior Architecture. Από το 2013 καλύπτει όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες στον τομέα Art & Design, προσφέροντας και διετή προγράμματα ΙΕΚ για ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία στη διάρκεια σπουδών, στον τρόπο παρακολούθησης αλλά και στα δίδακτρα.

AMC METROPOLITAN COLLEGE (συνεργαζόμενα πανεπιστήμια: queen margaret university college, university of east london, edexcel approved center)   Αθήνα: Σωρού 74, Μαρούσι, 210 6199891 / Πειραιάς: Φίλωνος & Σωτήρος 1Α, 2104121200 / Θεσσαλονίκη: Ελ. Βενιζέλου 14 & Τσιμισκή, 2310 241010, info@amc. edu.gr, www.metropolitan.edu.gr Στα μεταπτυχιακά του προγράμματα προσφέρει και φέτος μια πληθώρα επιλογών, 11 τον αριθμό: MBA in International Business (Μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων), MSc Software Engineering (Μεταπτυχιακό στην Τεχνολογία Λογισμικού), MSc στη Φυσιοθεραπεία, την Ψυχολογία και την Ψυχοθεραπεία και MSc Advanced Dietetic Practice κ.ά. Παράλληλα, διαθέτει μηχανισμούς ηθικής και πνευματικής στήριξης των φοιτητών με προσωπικό ακαδημαϊκό σύμβουλο, διαλέξεις, σεμινάρια και Career Office.

AKMH Αθήνα: Κοδριγκτώνος 16, 210 8224074 / Πειραιάς: Φίλωνος 67 & Σωτήρος Διός, 210 8224074 / Θεσσαλονίκη: Τσιμισκή 14, 2310 260 200, info@iek-akmi.gr, www. iek-akmi.edu.gr Προσφέρει ανώτερο επίπεδο σπουδών, διαθέτοντας έγκριτους ακαδημαϊκούς επιστήμονες και τους πιο καταξιωμένους επαγγελματίες της αγοράς. Διαθέτει 11 τομείς σπουδών, μεταξύ των οποίων Οικονομία & Διοίκηση, ΜΜΕ & Αθλητισμός, Τεχνικά Επαγγέλματα, Αισθητική & Σπα, Οπτικοακουστικά & Τέχνη κ.ά. Οι συνεργασίες του με γνωστές επιχειρήσεις παρέχουν καλές προοπτικές για επαγγελματική αποκατάσταση στους αποφοίτους του.

DEREE Γραβιάς 6, Αγία Παρασκευή, 2106009800, mail: admissions@acg.edu, www.acg.edu Πιστοποιημένο από το New England Association of Schools and Colleges και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου, προσφέρει μεταπτυχιακά προγράμματα με τίτλους Master σε

42 lifo – 25.9.14

4 ειδικότητες: Master of Arts (MA) in Developmental & Learning Disabilities και Master of Science (MS) in Counseling Psychology & Psychotherapy στον τομέα της Ψυχολογίας, Master of Arts (MA) in Strategic Communication & Public Relations και Master of Arts (MA) in Digital Communication & Social Media στον τομέα της επικοινωνίας. Αντιλαμβανόμενο τις δύσκολες οικονομικές εποχές, κάθε χρόνο καθορίζει ένα ποσό για υποτροφίες και την οικονομική στήριξη των σπουδαστών του. Συγκεκριμένα, το ποσό αυτό ανέρχεται σε περισσότερα από 3 εκατ. ευρώ συνολικά για το ακαδημαϊκό έτος 2014-2015.

ALBA Ξενία 6-8, Αθήνα, 210 8964531-8, alumni@alba.edu.gr, www.alba.edu.gr Για περισσότερο από μία εικοσαετία προσφέρει πολλές επιλογές με 15 κατευθύνσεις σε πιστοποιημένα από διεθνείς οργανισμούς προγράμματα όπως τα MBA in Shipping, MBA in Banking (υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών), MSc in Marketing, MSc in International Shipping & Finance, MSc in Risk Management, MSc in Business for Lawyers, Double Masters for Lawyers, MSc in Finance, MSc in Strategic HRM, PhD in Finance, Certificate in Financial Management κ.ά.

ΒΑΚΑΛΟ Λ. Κατσώνη 26, Λυκαβηττός, 210 6442514, info@vakalo.gr, www.vakalo.gr Η σχολή που πριν από 56 χρόνια εισήγαγε στην Ελλάδα την εκπαίδευση του design παρέχει τριετή προγράμματα Bachelor of Arts στη Γραφιστική (Graphic Design) και την Αρχιτεκτονική Εσωτερικού Χώρου (Interior Design), μεταπτυχιακές σπουδές Master of Arts στην Οπτική Επικοινωνία (Visual Communication) και στον Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό (Architectural Design) και μονοετή επιμορφωτικά προγράμματα στη Ζωγραφική, τη Σκηνογραφία-Ενδυματολογία και το Κόμικς. Τα μονοετή εργαστήρια Ζωγραφικής, Σκηνογραφίας-Ενδυματολογίας, Κόμικς και Φωτογραφίας και τα ταχύρρυθμα εργαστηριακά σεμινάρια Αρχιτεκτονικής Εσωτερικού Χώρου λειτουργούν είτε ως ανεξάρτητες εκπαιδευτικές μονάδες είτε επικουρικά προς τα προγράμματα σπουδών. Στα σεμινάρια περιλαμβάνονται: Σχεδιασμός Πολυχώρου, Colour & Light In Space, Low & No Budget Design, Re-design, ενώ υπάρχει και το Εργαστήρι Φωτογραφίας.

CITY UNITY COLLEGE (συνεργαζόμενα πανεπιστήμια: cardiff metropolitan university, université de strasbourg, city university of seattle, universitatea din bucuresti, liverpool john moores university)  Κτίριο Α’, Καρύτση 1 & Κολοκοτρώνη, Σύνταγμα, 210 3243221, 210 3243222 / Κτίριο Β’, Θησέως 15-17, Σύνταγμα, 211 7109150, Κτίριο Γ’, Ποσειδώνος 70, Γλυφάδα, 210 8983022, www.cityu.gr Ιδρύθηκε το 1999 ως παράρτημα του City University of Seattle και από το 2010 λειτουργεί ως αναγνωρισμένο από το υπουργείο Παιδείας, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών στους τομείς Business, Management, Μarketing, Finance, Technology, Computing, Networking/ Te l e c o m m u n i c a t i o n s κ α ι Psychology. Τα μεταπτυχιακά του είναι Master, MA, MBA και MSc, διάρκειας από 1 ως 2 έτη. Διαθέτει και εγκαταστάσεις για φοιτητικές εστίες σε κεντρικό σημείο της Αθήνας (Αβραμιώτου 12, Μοναστηράκι) για όσους προέρχονται από άλλες πόλεις.


25.9.14 – lifo

43


ΕΛΛΗΝΟΒΡΕΤΑΝΙΚΟ Αθήνα: Κτίριο 1, Ευελπίδων 11Α (Πεδίον Άρεως), 210 8220560, contact@bhc.gr / Θεσσαλονίκη: 26ης Οκτωβρίου 38-40 & Ανδρέου Γεωργίου (δίπλα στο ΜΕΤ HOTEL), 231 0544723, thesbhc@bhc.gr, www.ellinovretaniko.gr Λειτουργεί από το 1989 και προσφέρει σε αποφοίτους λυκείου τη δυνατότητα παρακολούθησης βρετανικών πανεπιστημιακών σπουδών στην Ελλάδα. Δραστηριοποιείται διεθνώς στην εκτέλεση εκπαιδευτικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων στους τομείς της ελληνικής γλώσσας αλλά και της Βιολογικής Γεωργίας και του Αγροτουρισμού. Παρέχει δύο προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών: MBA στο Management και MSc στην Πληροφορική.

FREDERICK UNIVERSITY Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου, 5ος όροφος, Αθήνα, 210 3311288, www. frederick.ac.cy

Η γνώση των Γερμανικών μπορεί να βελτιώσει την επαγγελματική ζωή H Ulrike Drissner, διευθύντρια Γλωσσικού Τμήματος του Goethe-Institut Athen και των Ινστιτούτων Goethe της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μιλάει στη LiFO για τη σημασία και τον ρόλο της γερμανικής γλώσσας στη σημερινή Ευρώπη. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα τού να μιλάει κανείς σήμερα γερμανικά; Η Γερμανία έχει πάνω από 80 εκατομμύρια κατοίκους και είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γερμανική είναι μητρική γλώσσα για 120 και πλέον εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη. Η γνώση των Γερμανικών, όπως άλλωστε και η γνώση γενικότερα των ξένων γλωσσών, δίνει τη δυνατότητα να βελτιώσει κανείς την επαγγελματική του ζωή. Μέσα από τη γνώση των Γερμανικών δεν έχει κανείς μόνο πρόσβαση στην κουλτούρα και στον πολιτισμό της χώρας αλλά βελτιώνει σημαντικά τις επαγγελματικές προοπτικές του τόσο στην Ελλάδα και τη Γερμανία όσο και στις γερμανόφωνες χώρες σε πολλούς τομείς, όπως π.χ. ο τουρισμός, η πληροφορική και η επιστήμη. Τι τμήματα προσφέρει το GoetheInstitut; To Goethe-Institut Athen προσφέρει τμήματα σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και για παιδιά από 4η Δημοτικού. Εκτός από τα κανονικά και τα εντατικά τμήματα, όπου οι σπουδαστές μας προετοιμάζονται για τις διεθνώς αναγνωρισμένες εξετάσεις του Goethe, λειτουργούν ειδικά τμήματα για όσους ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν τα γερμανικά για επαγγελματικούς σκοπούς. H Νομική, η Ιατρική, ο Τουρισμός και η Επικοινωνία σε επαγγελματικό επίπεδο βρίσκονται στο επίκεντρο των ειδικών τμημάτων του Ινστιτούτου. Προσφέρονται επίσης τμήματα εξ αποστάσεως διδασκαλίας για όσους θέλουν να μάθουν Γερμανικά από τον υπολογιστή, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου. Τα νέα μας τμήματα ξεκινούν τον Οκτώβριο. Goethe-Institut, Ομήρου 14-16, 210 3661038, www.goethe.de/athen

44 lifo – 25.9.14

Ο κύκλος μεταπτυχιακών σπουδών του χωρίζεται σε 6 τμήματα: Σχολή Οικονομικών Επιστημών & Διοίκησης, Σχολή Αρχιτεκτονικής, Καλών & Εφαρμοσμένων Τεχνών, Μηχανικής & Εφαρμοσμένων Επιστημών, Ανθρωπιστικών & Κοινωνικών Επιστημών, Επιστημών της Αγωγής και Επιστημών της Υγείας. Μερικά από τα πλήρη προγράμματά του είναι τα MA in Fine Arts, MSc In Health Education, MSc in Electrical Engineering και Engineering Management, MSc in Web and Mobile Systems, MSc in Health Management, MA in Communication

Studies, ενώ παρέχει και πληθώρα διδακτορικών σε κάθε επιστημονικό πεδίο. Στους νέους του φοιτητές προσφέρει πρόσθετη οικονομική στήριξη, δίνει υποτροφίες, ενώ έχει δομήσει ένα σύστημα με achievements που μειώνουν το κόστος των διδάκτρων.

ICON COLLEGE Νότη Μπότσαρη 17 & Δημητρακοπούλου 49Α, Αθήνα, 210 9248534, icon@icon.gr , www.icon.gr Μέσω του iCon College προσφέρει προγράμματα υψηλού επιπέδου Bachelor, MBA, MSc, MA, Doctorate από κορυφαία πανεπιστήμια τα οποία επιλέγει προσεκτικά με βάση την αξία των τίτλων που προσφέρουν και τη πρακτική χρησιμότητα των γνώσεων που αποκτούν οι σπουδαστές. Τα μεταπτυχιακά του προγράμματα είναι διαθέσιμα σε μορφές full time, part time, flexible distance learning αλλά και online, με τα τελευταία να προσφέρουν περισσότερες επιλογές εξειδίκευσης. MBA στα Οικονομικά, στο Μάρκετινγκ, στη Διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων, στη Στρατηγική Ανάπτυξη και MSc στα παραπάνω, καθώς και σε Ποιοτική Έρευνα, Real Estate Management & Development και Facilities Management είναι κάποιες από αυτές, ενώ στα online προστίθενται τα επιστημονικά πεδία της Επικοινωνίας, των Μέσων και των Δημοσίων Σχέσεων, της Διαφήμισης, της Εγκληματολογίας κ.ά. Έχει και Διδακτορικό στις Κοινωνικές Επιστήμες. Τέλος, παρέχει καθοδήγηση για αιτήσεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, για τη σύνταξη βιογραφικού και για συνεντεύξεις.

Κεντρο Ψυχοθεραπειας και Συμβουλευτικης «Βιλχελμ ΡαΪχ» 3ης Σεπτεμβρίου 84, Αθήνα, 6ος όροφος, 210 8812139, 210 8812104, info@kentroraix. gr, www.kentroraix.gr Ιδρύθηκε το 1982. Είναι αναγνωρισμένο και ενεργό μέλος των διεθνών οργανώσεων του κλάδου, παρέχοντας εκπαίδευση υψηλού επιπέδου. Απευθύνεται σε αποφοίτους ή τελειοφοίτους Ψυχολογίας, Ψυχιατρικής και ανθρωπιστικών επαγγελμάτων και σε διπλωματούχους ή αποφοίτους άλλων κατευθύνσεων που ενδιαφέρονται για το Τμήμα Συμβούλων Ψυχικής Υγείας. Η Σωματική Ψυχοθεραπεία αποτελεί σήμερα μία από τις πιο διαδεδομένες ψυχοθεραπευτικές κατευθύνσεις. Είναι ψυχοθεραπεία βάθους με εστίαση στη σωματική διάσταση των ψυχικών λειτουργιών του ανθρώπου.

MEDITERRANEAN (συνεργαζόμενο πανεπιστήμιο: university of derby)   Αθήνα: Πατησίων 107 & Πελλήνης 8, 210 8899600 / Θεσσαλονίκη: Βαλαωρίτου 9, 2310 287779, info@medcollege.edu.gr, www.medcollege.edu.gr Σε συνεργασία με ισχυρά πανεπιστήμια του εξωτερικού, εμφανίζεται ως ένα ιδιωτικό ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης με ηγετικό ρόλο στους κλάδους σπουδών της Οικονομίας, της Πληροφορικής, των Ανθρωπιστικών Επιστημών και της Μηχανικής, προσφέροντας προγράμματα υψηλής ποιότητας σε ένα περιβάλλον όπου η ποιότητα υπαγορεύεται πάντα από τις ανάγκες των φοιτητών. Τα μεταπτυχιακά του αφορούν τη Διοίκηση Επιχειρήσεων, την εκπαίδευση που προσανατολίζεται στα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες, τα Προχωρημένα Δίκτυα Υπολογιστών και τη Συνθετική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία. Το δίκτυο συνεργαζόμενων επιχειρήσεων κάθε χρόνο εμπλουτίζεται κι εξασφαλίζει στους αποφοίτους πρακτική σε επιτυχημένους φορείς και μια ευκαιρία να αποκτήσουν από τώρα μια θέση στην αγορά εργασίας.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ BRITISH COUNCIL Πλατεία Κολωνακίου 17, Αθήνα, 210 3692333 & 8015003692, customerservices@britishcouncil.gr / λεωφ. Βενιζέλου 77, Λυκόβρυση / Σχολείο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Ν. Μιλίση 3, Παλλήνη, 210 666 6117, info@impanagiotopoulos.gr Παρέχει μαθήματα αγγλικών σε παιδιά και ενήλικες και με e-learning, ενώ αποτελεί τον σύνδεσμο κάθε αποφοίτου που θέλει να συνεχίσει με μεταπτυχιακές σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πρώτα τον προετοιμάζει με εξάσκηση στο IELTS Test και την άριστη εκμάθηση της γλώσσας κι έπειτα τον βοηθάει με τις αιτήσεις και τα απαραίτητα έγγραφα που απαιτούνται. Παράλληλα, προσφέρει και υποτροφίες ή τον βοηθάει να πάρει δάνειο για όποια από τις τέσσερις χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου επιθυμεί. Τέλος, προωθεί την τέχνη και την επιστήμη εντός της κοινωνίας με διάφορες εκδηλώσεις.

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ DAAD Ομήρου 14-16, Αθήνα, 210-36 08 171, daad@athen.goethe.org, www.daad.gr Ιδρύθηκε το 2004 στην Αθήνα και προσφέρει πληροφορίες σχετικά με σπουδές, έρευνα και υποτροφίες στη Γερμανία. Οι υποτροφίες του δίδονται με σκοπό την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας ή τις μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμια της Γερμανίας και αφορούν: θερινά τμήματα γλώσσας, εντατικά τμήματα γλώσσας, μεταπτυχιακές σπουδές σε όλους τους κλάδους και ειδικότερα σε Καλές Τέχνες, Κινηματογράφο, Παραστατικές Τέχνες, Μουσική και Αρχιτεκτονική. Μέσω του προγράμματος IAESTE παρέχει θέσεις πρακτικής εξάσκησης για φοιτητές των Φυσικών Επιστημών και των κλάδων των Μηχανικών και της Μηχανολογίας, καθώς και Γεωπονίας και Δασοπονίας.

FULBRIGHT FOUNDATION Αθήνα: Βασιλίσσης Σοφίας 6, 1ος όροφος, 210 7241811, 210 7241812, info@fulbright.gr / Θεσσαλονίκη: Βενιζέλου 4, 3ος όροφος, 231 0242904, edadthes@fulbright.gr, www.fulbright.gr Στόχος του ιδρύματος είναι να διευρύνει και να ενισχύσει την αμοιβαία κατανόηση ανάμεσα στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, προσφέροντας ευκαιρίες για εκπαιδευτικές και πολιτιστικές ανταλλαγές σε Έλληνες και Αμερικανούς πολίτες. Οι υποτροφίες Fulbright χορηγούνται ως οικονομική ενίσχυση σε φοιτητές, επιστήμονες, καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς για σπουδές, διαλέξεις και έρευνα. Αφορούν τους τομείς των Ανθρωπιστικών Επιστημών, των Καλών Τεχνών, της Διοίκησης Επιχειρήσεων και των Χρηματοοικονομικών Σπουδών, των Θετικών Επιστημών και της Τεχνολογίας, καθώς και του Περιβάλλοντος, της Εκπαίδευσης, των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και της Δημόσιας Διοίκησης. Εκτός από το πρόγραμμα υποτροφιών, προσφέρει ειδικά προγράμματα και υλοποιεί πρωτοβουλίες για την προώθηση εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ανταλλαγών. Αυτές περιλαμβάνουν σεμινάρια πολιτιστικής ενημέρωσης για Αμερικανούς εκπαιδευτικούς, πρόγραμμα κατάρτισης για Έλληνες εκπαιδευτικούς, διαλόγους με συγγραφείς και καλλιτέχνες διεθνούς κύρους, καθώς και εκπαιδευτικά σεμινάρια. Έτσι, στις 6 Οκτωβρίου διοργανώνει την «20ή Ετήσια Έκθεση Αμερικανικών Πανεπιστημίων» η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Ξενοδοχείο Crowne Plaza (Μιχαλακοπούλου 50, Αθήνα) από τις 4:00 έως τις 8:00 μμ.


25.9.14 – lifo

45


ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΣΕΙΣ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ

AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΙΚΕΑ

ΙΚΕΑ-ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ

Praktiker

Neoset

www.IKEA.gr και www.kotsovolos.gr

www.praktiker.gr

www.neoset.net.gr

Αναζητάτε ένα ολοκληρωμένο φοιτητικό σπίτι; Η ΙΚΕΑ και η Κωτσόβολος σας δίνουν αυτή την ευκαιρία μέσα από 7.500 προϊόντα. Με αγορές άνω των €600 στα καταστήματα ΙΚΕΑ οι φοιτητές κερδίζουν ένα κουπόνι των €100 για τα καταστήματα Κωτσόβολος. Ενώ επιλέγοντας από 12.000 προϊόντα και με αγορές άνω των 300 ή 600 ευρώ στα μαγαζιά Κωτσόβολος κερδίζετε κουπόνι αγορών αξίας 100 ή 50 ευρώ για τα ΙΚΕΑ. Ισχύει ως τις 30/9 και η εξαργύρωση των κουπονιών μπορεί να γίνει ως τις 29/11/2014. Για τους όρους και τις προϋποθέσεις επισκεφθείτε το www.IKEA.gr και το www.kotsovolos.gr.

Το Praktiker καλωσορίζει τους νέους φοιτητές, προσφέροντας ολοκληρωμένες λύσεις για ένα ιδανικό φοιτητικό σπίτι. Με 14 καταστήματα κοντά στις φοιτητουπόλεις αλλά και το ηλεκτρονικό κατάστημα www. praktiker.gr, μπορείτε να φτιάξετε το σπίτι των ονείρων σας. Φρέσκες και νεανικές ιδέες για κάθε χώρο του σπιτιού. Με υπηρεσία δωρεάν αποστολής για όλους τους φοιτητές και συναρμολόγησης από €39. Επωφεληθείτε ακόμα από το πρόγραμμα άτοκων δόσεων, με αγορές άνω των €100.

Η φοιτητική ζωή ξεκινά και η Neoset σας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσετε τον χώρο που ονειρεύεστε. Το «my success story» περιλαμβάνει κρεβάτι με μαξιλάρι και στρώμα, βιβλιοθήκη-γραφείο και περιστρεφόμενη καρέκλα στην τιμή των €574, ενώ το φοιτητικό πακέτο των €649 προσφέρει ξεχωριστά βιβλιοθήκη και γραφείο με όλα τα παραπάνω. Ακόμα, το «full success story» συμπληρώνει τον χώρο σας με τραπεζάκι FREDO, διθέσιο καναπέ-κρεβάτι, συρταριέρα και κομοδίνο-σκαμπό. Με 28 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα και το site της Neoset, www.neoset.net.gr, το δικό σας success story γίνεται πραγματικότητα.

46 lifo – 25.9.14

Neoset

Praktiker


25.9.14 – lifo

47


Good

Heineken-Cities of the World Με έμπνευση από τη νέα καμπάνια, «Cities οf the World», η Heineken, σε συνεργασία με το Taxibeat, χαρίζει πάνω από 10.000 διαδρομές ταξί και σε καλεί να ανακαλύψεις κρυμμένους θησαυρούς της πόλης σου. Ο μεγάλος διαγωνισμός διαρκεί ως τις 26 Οκτωβρίου και 10 τυχεροί κάθε ώρα θα κερδίζουν μία δωρεάν διαδρομή σε Αθήνα-ΘεσσαλονίκηΗράκλειο-Πάτρα. Βρείτε τον κωδικό που κρύβεται στο καπάκι και μπείτε στο site της Heineken (www. heineken.gr) ή στείλτε SMS στο 54260.

ΑIR OPTIX AQUA Φακοί Επαφής Οι μηνιαίοι φακοί ΑIR OPTIX AQUA με σιλικόνη-υδρογέλη επιτρέπουν μέχρι και 5 φορές περισσότερο οξυγόνο διαμέσου του φακού σε σχέση με τους παραδοσιακούς, δίνοντάς σας τη δυνατότητα να τους φοράτε από το πρωί ως το βράδυ. Βρείτε τους Νο1 φακούς στην Ευρώπη στην απίστευτη τιμή των €12,5. Επισκεφθείτε το http://airoptix.gr/.

Ron Barcelo

Market Research

To νέο DUO σας προσκαλεί σε έναν ανεμοστρόβιλο πάθους και ερωτικών συγκινήσεων. Καινοτόμο σχήμα, ραβδώσεις στη βάση για μοναδική διέγερση και λιπαντικό για απίστευτη αίσθηση. Το DUO Tornado Passion υπόσχεται άνετη τοποθέτηση και μοναδική απόλαυση και για τους δύο συντρόφους. DUO Tornado 6 τεμαχίων €4,09 και 12 τεμαχίων €6,99.

Be on the list

επιμελεια: the lifo team

Open day στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ ανοίγει τις πόρτες του το Σαββατοκύριακο 27-28/9 περιμένοντας μικρούς και μεγάλους με πολλές δράσεις που στοχεύουν στην κάλυψη διαφορετικών αναγκών για μια ολοκληρωμένη μουσειακή εμπειρία. Μουσείο Τηλεπικοινωνιών, Πρωτέως 25, Ν. Κηφισιά. Δηλώσεις συμμετοχής: 210 6201899, 210 6201999. Ώρες: 10.00-11.30, 11.30-13.00, 13.00-14.30.

DUO Tornado Passion

210 32 54 290

SOS RED SPOT Πείτε αντίο σε σπυράκια, κοκκινίλες και ατέλειες με την επαναστατική φόρμουλα άμεσης δράσης του SOS Red Spot της Pharmasept. Τοπική εφαρμογή που μειώνει τις ατέλειες, ρυθμίζει την υπερέκκριση σμήγματος και βελτιώνει την όψη της επιδερμίδας. Περιέχει Tee Tree Oil, Aloe Vera, σαλικυλικό οξύ και προβιταμίνη Β5. Χωρίς αλλεργιογόνα και parabens. Θα το βρείτε σε επιλεγμένα φαρμακεία.

Συμφωνία OTE TV και MGM Αποκλειστικά στα κανάλια OTE CINEMA θα προβάλλονται τα επόμενα χρόνια ταινίες πρώτης προβολής της Metro-Goldwyn-Mayer. Ο OTE TV φέρνει ακόμα στις οθόνες των συνδρομητών του τη βραβευμένη με Emmy σειρά «Fargo», αγαπημένα blockbusters και κλασικά αριστουργήματα από την ταινιοθήκη της MGM.

Διαφημιστείτε στη LifO

Το αυθεντικό ρούμι Καραϊβικής έφτασε πλέον από τον Άγιο Δομίνικο και στην Ελλάδα χάρη στην Concepts. Η άριστη ποιότητα, οι εκλεκτές πρώτες ύλες και το κλίμα της περιοχής γρήγορα οδήγησαν το Ron Barcelό πέρα από τα σύνορα της Καραϊβικής. Απολαύστε τα αγαπημένα σας κοκτέιλ με ένα ρούμι της συλλογής Ron Barcelό Blanco, Ron Barcelό Anejo, Ron Barcelό Imperial ή Ron Barcelό Imperial Premium Blend.

swatch winter collection 2014 H Swatch υποδέχεται τη νέα σεζόν με δύο ολοκαίνουργιες συλλογές, τη «Let it Shine», η οποία απογειώνει τις εμφανίσεις χαρίζοντας λάμψη που μαγνητίζει το βλέμμα, και τη High Lands Mix, με μοτίβα που εμπνέονται από τη γοητεία της οφθαλμαπάτης.

Ημέρα Θετικής Ενέργειας Την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου και για 9η συνεχή χρονιά η Ημέρα Θετικής Ενέργειας Amita Motion χάρισε μοναδικές μουσικές στιγμές σε περισσότερους από 65.000 φαν που κατέκλυσαν από νωρίς το Τείχος των Εθνών στο ΟΑΚΑ. Είναι η ένατη φορά που η Amita Motion καταφέρνει να σηματοδοτήσει το κλείσιμο του καλοκαιριού με τη μεγαλύτερη μουσική εκδήλωση της χρονιάς και να μας γεμίσει όλους με Θετική Ενέργεια.

«Καπνός / Tobacco» Άρωμα καπνού και στη Θεσσαλονίκη με την υποστήριξη της JTI Στο Συνεδριακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς στη Θεσσαλονίκη ταξίδεψε πρόσφατα η έκθεση «Καπνός | Tobacco, 101 Σημειώσεις για τα Ανατολικά Καπνά» μετά το Αρχαιολογικό Μουσείο της Καβάλας τον Ιούλιο του 2013, τη Δράμα, την Ξάνθη και την Αθήνα, με θερμό υποστηρικτή την JTI Tobacco Collection Vienna. Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή έως τις 31 Οκτωβρίου 2014.

48 lifo – 25.9.14


25.9.14 – lifo

49


μιχ α λ ησ μιχ α ηλ

ημερολόγια κουζίνας

Ένα κλασικό Σαββατοκύριακο

20.09

Σαββατο Φτιάχνω μηλόπιτα. Η εποχή είναι κατάλληλη. Τα μήλα ποικιλίας Granny Smith έχουν βγει στα μανάβικα, είναι σκληρά, με αναζωογονητική γεύση, και έχουν το πιο ωραίο πράσινο χρώμα. Ξέρω πως δεν είναι ακόμα φθινόπωρο, όμως δεν αντέχω άλλο. Δεν έχω πειραματιστεί πολύ με τις διαφορετικές ποικιλίες μήλων σε αυτό το γλυκό. Στην Αγγλία έμαθα τα Granny Smith και νομίζω πως είναι ίσως τα καλύτερα, αφού όχι μόνο έχουν έντονη γεύση που δεν αλλοιώνεται με το μαγείρεμα αλλά κρατάνε και δεν μετατρέπονται σε μια άμορφη μάζα. Επιλέγω μια κλασική αμερικανική συνταγή και την ακολουθώ τυφλά. Πρώτα η ζύμη. Στο food processor έχω δυόμισι φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ένα κουταλάκι γλυκού αλάτι και άλλο ένα ζάχαρη και 250 γρ. παγωμένο βούτυρο ανάλατο, κομμένο σε μικρά κομμάτια. (Είναι τεράστιας σημασίας να είναι το βούτυρο παγωμένο.) Ανακατεύω για περίπου δεκαπέντε δευτερόλεπτα, μέχρι να ενωθούν τα υλικά. Στη συνέχεια προσθέτω 1/4 περίπου του φλιτζανιού παγωμένο νερό. (Εγώ βάζω νερό από το ψυγείο σε ένα φλιτζάνι και το διατηρώ παγωμένο με ένα-δυο παγάκια.) Συνεχίζω να αναμειγνύω για άλλα είκοσι δευτερόλεπτα, μέχρι να έχω μια ζύμη που να κρατάει – δεν χρειάζεται να είναι απολύτως συμπαγής. Μεταφέρω τη ζύμη στον πάγκο και με πολύ ελαφρές κινήσεις φτιάχνω μια μάζα, την οποία μετά μοιράζω στα δύο. Πιέζω με την παλάμη μου τα δύο κομμάτια, να γίνουν δύο κυκλικές πλάκες, και τα τυλίγω με μεμβράνη. Τα βάζω στο ψυγείο για μία ώρα. Στο μεταξύ κόβω τα μήλα, προσπαθώντας να έχω κομμάτια ισομεγέθη – έτσι θα ελέγξω την υφή της γέμισης. Στα κομμένα μήλα προσθέτω τον χυμό ενός λεμονιού, μισό φλιτζάνι ζάχαρη ντεμεράρα, τρεις κουταλιές αλεύρι, κανέλα, φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο (λίγο) και ανακατεύω. Ανοίγω το ένα κομμάτι της ζύμης σε λεπτό φύλλο και καλύπτω τη βάση και τα πλαϊνά ενός ταψιού (εγώ έχω ένα παμπάλαιο μεταλλικό, που έχει το ιδανικό βάθος γι’ αυτήν τη δουλειά), αφήνοντας την επιπλέον ζύμη να βγαίνει έξω από το ταψί. Προσθέτω στο ταψί τη γέμιση, τυλίγω με μεμβράνη και τοποθετώ στο ψυγείο για ένα τέταρτο. Στη συνέχεια, ανοίγω το άλλο κομμάτι της ζύμης. Βγάζω τη βάση της πίτας μου από το ψυγείο, αλείφω με αυγό τα πλαϊνά της ζύμης που εξέχουν, προσθέτω μερικά κομματάκια βούτυρο πάνω στη ζύμη (περίπου μια κουταλιά της σούπας σε μικρά κομμάτια) και απλώνω το άλλο κομμάτι ζύμης που άνοιξα πάνω στην πίτα. Ενώνω τις άκρες, κόβω τα περιττά και δημιουργώ μια κυματιστή δαντέλα με τις άκρες της ζύμης. Ανοίγω με ένα λεπτό μαχαιράκι τέσσερις τρύπες στην επιφάνεια της πίτας για να φεύγει ο ατμός, αλείφω με αυγό και πασπαλίζω με μπόλικη ζάχαρη. Ψήνω στους 190 βαθμούς για είκοσι λεπτά και μετά άλλη μισή ωρίτσα στους 160. Είμαστε έτοιμοι, πρέπει να μείνει στο ταψί και να κρυώσει για περίπου μισή ώρα. Είναι πανεύκολη συνταγή. Aυτό πρέπει να είναι η μηλόπιτα και όχι κάτι άλλα spectacular πράγματα... Το δύσκολο είναι η ζύμη. Έχω μόνο δύο συμβουλές: practice makes perfect, δηλαδή μην περιμένετε να τα καταφέρετε με την πρώτη. (Το θέμα δεν είναι τα υλικά αλλά να καταλάβετε την τεχνική, να αισθανθείτε λίγο τις λεπτές ισορροπίες.) Η άλλη συμβουλή αφορά τη σημασία του παγωμένου (όχι κατεψυγμένου) βουτύρου, του παγωμένου νερού, του λίγου ανακατέματος και της ελάχιστης επαφής της ζύμης με τα χέρια σας. Όσο πιο έμπειροι γίνεστε, τόσο πιο τραγανή και αεράτη θα γίνεται η ζύμη της πίτας. Δοκιμάζω από το γλυκό. Η καθησυχαστική γεύση από το βούτυρο στη ζύμη που ψήθηκε τέλεια συναντάει τα ζωηρά μήλα που ακόμα κρατάνε, δεμένα με τη σάλτσα που δημιούργησαν οι χυμοί τους, τη ζάχαρη και τα μπαχαρικά. Αριστούργημα.

21.09

Κυριακη Ξεσκονίζω τα βιβλία μαγειρικής στο ράφι της κουζίνας. Μαζί με αυτά που έχω στο γραφείο θα ξεπερνούν πια τα εκατό. Ό,τι φανταστείς. Την ώρα που ξεφυλλίζω μια ανοησία με χορτοφαγικές συνταγές από διάσημο εστιατόριο της Καλιφόρνιας των ’70s (άθικτο, ούτε την εισαγωγή δεν έχω κοιτάξει) σκέφτομαι πως αυτή η ιστορία (το να έχεις πολλά βιβλία μαγειρικής) μάλλον ένα παράξενο χόμπι είναι, παρά κάτι που συνδέεται με τη μαγειρική τέχνη. Όποιος μαγειρεύει έχει τρία-τέσσερα βιβλία τα οποία συμβουλεύεται τις περισσότερες φορές, σε αυτά επιστρέφει για να τσεκάρει τις δοσολογίες, αυτά εμπιστεύεται, επειδή τον καλύπτουν. Κοιτάω τα δικά μου τέσσερα βιβλία. Οι σελίδες είναι κριτσανιστές (έχουν ποτίσει από υδρατμούς κατσαρόλας) και σγουρές, με πιτσιλιές από λάδια και λεκέδες από μια παλιά γέμιση σαρλότ με σοκολάτα. Και όσο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο ανοίγω τα καινούργια μου βιβλία για να βρω μια συνταγή. Ανακουφίζομαι μάλλον που υπάρχουν άνθρωποι για να καταγράφουν όλες αυτές τις συνταγές ξανά και ξανά, πιστεύοντας πραγματικά πως έχουν κάτι να προσθέσουν στην ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία. Αφήστε που, τελικά, όλοι επιστρέφουν στις είκοσι συνταγές που ξέρουν να φτιάχνουν καλά. Εγώ δεν πιστεύω πως η μαγειρική είναι μια διαδικασία αναζήτησης. Για μένα είναι περισσότερο σαν να χτίζεις ένα σπίτι. Όταν το χτίσεις μία, μετά απλώς το φτιάχνεις και διορθώνεις τις ατέλειες. Βαριέμαι τις μετακομίσεις. Σας φιλώ.

50 lifo – 25.9.14


Week

εγκαινια πρεμιερες Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα; Σελ. 52

bibλio

νυχτεσ στην αθηνα

γευση

Η Τίνα Μανδηλαρά για το νέο βιβλίο του Τζον Τσίβερ. Σελ. 56

Η Κατερίνα Ηλιάκη για τα πάρτι και τα live αυτής της εβδομάδας. Σελ. 60

Η Νίκη Μηταρέα για το νέο μενού του Cinco. Σελ. 58

Το πρόγραμμα της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών για το 2014-15 Πριν από λίγες ώρες ανακοινώθηκε το φετινό πρόγραμμα της Στέγης. O κορμός του περιλαμβάνει εκδηλώσεις, συζητήσεις, παραστάσεις και μουσικά δρώμενα, εκθέσεις, αφιερώματα που αφορούν τη σύγχρονη ελληνική και ξένη δημιουργία, εκπαιδευτικά προγράμματα αλλά και σημαντικές δράσεις, όπως οι «Λέξεις και Σκέψεις» με μερικά από τα πιο ανήσυχα μυαλά του καιρού μας, οι δραστηριότητες του «Re-think Athens» και των αστικών προκλήσεων, τα δρώμενα του αρχείου Καβάφη κ.ά. Για το αναλυτικό πρόγραμμα μπορείτε να ενημερωθείτε από το Lifo.gr και τη σελίδα της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, www. sgt.gr. H φωτογραφία είναι από την παράσταση του Fernando Rubio, «Όσα είναι δίπλα μου», που θα παρουσιαστεί από τις 18 ως τις 23/11 στο πλαίσιο του φεστιβάλ της σύγχρονης ανεξάρτητης λατινοαμερικανικής σκηνής Transitions 2.

O Nτενζέλ Γουόσινγκτον είναι ο Equalizer Στη νέα ταινία του Αντουάν Φούκουα ο χαρισματικός ηθοποιός υποδύεται έναν νυχτερινό εκδικητή.

Φωτό: Conrado Krivochein

Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο. σελ. 54

25.9.14 – lifo

51


μη χασετε!

n Την έκθεση του Tino Sehgal στη Ρωμαϊκή Αγορά καθώς και σε γειτονικό spot από τις 25/9 έως τις 28/10.

1ο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Το Studio 4 παρουσιάζει ένα νέο πολυεπίπεδο φεστιβάλ με παράλληλες εικαστικές δράσεις που αφορούν εκφάνσεις της τέχνης τις οποίες συναντάμε στον δημόσιο χώρο και ξεχωρίζουν για τον urban χαρακτήρα τους και τον σύγχρονο εικαστικό τους προσανατολισμό. Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει εκθέσεις, προβολές και άλλες δράσεις.

α π ο τ h ν k a τ ε ρ ι να η λ ι α κ η

r Μουσείο Μπενάκη - Κτίριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138, 210 3453111, 27/9-26/10, www.benaki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ιερά Οδός 48 (μετρό Κεραμεικός), 210 3609695, 10/10-11/10, www.tainiothiki. gr. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, 210 3425335, 12/10-15/10 & 21/10-26/10, www.romantso.gr

Alex Hubbard - Jon Pestoni

r Eleni Koroneou Gallery, Δημοφώντος 30 & Θορικιών 7, 210 3411748, 210 9244271, 26/9-26/11. Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 12.00-18.00, Σάβ. 12.00-16.00, www.koroneougallery.com

Ψηλά, Κήπος Η Στέγη συνεργάζεται για δεύτερη χρονιά με την ομάδα επιμελητών Double Decker και παρουσιάζει μια εγκατάσταση της Rebecca Louse Law που επιχειρεί να αναδείξει τους χώρους εκτός των stages. Η Αγγλίδα καλλιτέχνις μεταμορφώνει την είσοδο και το φουαγέ της Στέγης αντλώντας την έμπνευσή της από τη χλωρίδα της Ελλάδας, δημιουργώντας ένα μοναδικό σύμπαν, γεμάτο λουλούδια και φυτά, που θα μείνει στη θέση του μέχρι το καλοκαίρι.

Πότε ξεκίνησες; Πώς το πήρες απόφαση; Ουσιαστικά, ξεκίνησα πριν από 10-12 χρόνια. Έκανα κάποια ρούχα για παραστάσεις και παράλληλα έφτιαχνα αξεσουάρ με βάση την ανακύκλωση και τα χρηστικά αντικείμενα και τα διέθετα σε διάφορα μαγαζιά . Το 2007 άνοιξα ένα κατάστημα στη Διδότου, στο κέντρο της Αθήνας, όπου διέθετα τη σειρά μου από ρούχα και αξεσουάρ, καθώς και συλλογές άλλων σχεδιαστών.

Week

επιμελεια: βασιλησ καψασκησ / email: loveathens@lifo.gr

52 lifo – 25.9.14

Τα τελευταία χρόνια η εικαστική και αρχιτεκτονική παραγωγή χαρακτηρίζεται από τη δυνατότητα να αντλεί έμπνευση μέσα από τη διεξοδική εμπειρία της φόρμας, συνδυάζοντας ανομοιογενή χαρακτηριστικά που συνομιλούν με την ίδια την καθημερινότητα του αστικού ή ημιαστικού σχεδιασμού. Η ομαδική αυτή έκθεση που εγκαινιάζει τη σεζόν για την γκαλερί a.antonopoulou.art συγκεντρώνει έργα σύγχρονων καλλιτεχνών που με τις τακτικές τους προτάσσουν την ανάγνωση του κόσμου ως μια διαρκή σφαιρική μεταβολή. r a.antonopoulou.art, Αριστοφάνους 20, 210 3214994, 29/9-22/11. Ώρες λειτουργίας: Τετ.-Παρ. 14.00-20.00, Σάβ. 12.00-16.00, www.aaart.gr

Σοφία Τσόπελα Η σχεδιάστρια μας μιλά για τα ρούχα που φτιάχνει και τη νέα της συλλογή.

Μου αρέσει πολύ το όνομα «Razzmatazz». Σημαίνει κάτι; Από πού το εμπνεύστηκες; Μου την κάνουν αρκετά συχνά αυτή την ερώτηση. Το «Razzmatazz» σημαίνει κάτι έντονο και θορυβώδες με σκοπό να προκαλέσει. Επίσης, είναι το αγαπημένο μου κομμάτι των Pulp.

r Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, λεωφ. Συγγρού 107109, 210 9005800, 23/9/14-30/6/15, www.sgt.gr

TRICKSTER / Η ευμετάβλητη πρακτική

the face

small

Η γκαλερί Ελένη Κορωναίου παρουσιάζει την κοινή έκθεση ζωγραφικής των δύο Αμερικανών καλλιτεχνών. Η δουλειά του Hubbard είναι μια συνεχής προσπάθεια διερεύνησης των εννοιών της σύνθεσης, της μάζας, του χρώματος και του βάθους των εικόνων που δημιουργεί. Οι πλούσιες, πολυεπίπεδες επιφάνειες χρωμάτων στους πίνακες του Pestoni υποδηλώνουν επιθετικότητα, αλλά παράλληλα και μια αρμονία, καθώς η κίνηση του χεριού είναι σχεδόν ορατή πάνω στον καμβά. Στο πλαίσιο της έκθεσης, οι δύο καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν από τέσσερα νέα έργα ο καθένας.

stop   the press ! ΕΓΚΑΤΑλελειμμένοι Μια πολύκροτη δίκη της δεκαετίας του ’90 αποτελεί την πηγή έμπνευσης του νέου θεατρικού έργου του Δημήτρη Φοινίτση που εκτυλίσσεται στην αποθήκη ενός ιστορικού εκδοτικού οίκου στην καρδιά της πόλης. Ένα σπονδυλωτό έργο για δύο ηθοποιούς με έξι καταθέσεις μαρτύρων και μία ζωντανή σύνδεση από το Μέγαρο των Δικαστηρίων. Μια παράσταση της ομάδας παραστατικών τεχνών προΤΑΣΗ. r Αιγόκερως, Τσαμαδού 8, πλ. Εξαρχείων. Παραστάσεις: Κυρ. 19.00, Δευ.-Τρ. 21.30. Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση στο 6934 335659 (ώρες επικοινωνίας 17.00-21.00). Προαιρετική συνεισφορά αντί εισιτηρίου. www.protasi.org

Το πάρτι των Amateurboyz στη ρωσική ντίσκο Meteorit το Σάββατο 27/9, στις 23.00. Είσοδος ελεύθερη και καλεσμένοι τους ο Αυστραλός Andreas Fox και ο Chris Kontos.

Τι είδους ρούχα φτιάχνεις; Κάποιοι θα τα έλεγαν extravagant, αλλά στην ουσία δεν είναι. Είναι ρούχα-παιχνίδι. Για να νιώθεις ωραία όταν τα φοράς, σαν να είσαι το κέντρο του κόσμου. Να νιώθεις μοναδικός κι ερωτευμένος (σημαντικό). Γενικά, όμως, το aesthetic είναι εκκεντρικό και «edgy». Πού κυμαίνονται οι τιμές; Αυτήν τη στιγμή τρέχουν δύο πρότζεκτ. Το Razzmatazz low cost, όπου οι τιμές κυμαίνονται από €15 έως €75, και το unique, που είναι λίγο ακριβότερο. Έχει κυκλοφορήσει η νέα σου κολεξιόν; Τι περιλαμβάνει; H νέα σειρά θα είναι έτοιμη το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου. Είναι εμπνευσμένη από μουσικές προσωπικότητες και δεκαετίες, με έμφαση στους τονισμένους ώμους και στα παράξενα μανίκια, στα μεταλλικά υφάσματα και στις δερματίνες. Πού μπορούμε να σε βρούμε; Τώρα πια με βρίσκετε στην Ευριπίδου, στο νούμερο 18, στον πρώτο όροφο. fb page1 -https://www.facebook.com/ razzmatazzshopathens.razzmatazz fb page2 -https://www.facebook.com/ RazzmatazzShopAthens e-shop -www.razzmatazzshop.com youtube/razzmatazz fashion


25.9.14 – lifo

53


H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

The Equalizer

p

Σκηνοθεσία: Αντουάν Φούκουα Πρωταγωνιστούν: Ντενζέλ Γουόσινγκτον, Γκρέις Κλόι Μορέτζ

Κακό Θερινός

54 lifo – 25.9.14

Το πιάσατε το υπονοούμενο, με το επώνυμο που παραπέμπει στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Αλεξάντρ Πούσκιν, το μισητό στους Αμερικανούς αφεντικό της έτερης υπερδύναμης και τον αναγνωρισμένο συγγραφέα αντίστοιχα... Ο νυχτερινός εκδικητής Ρόμπερτ διαβάζει τους κλασικούς, με έμφαση στους Ρώσους και στον Πούσκιν, κι ένας φονικά επικίνδυνος Ρώσος διαφθείρει την Αμερική, παράλληλα ντροπιάζοντας την πνευματική παράδοση της χώρας του. Πέρα από τους επίκαιρους συνειρμούς που αφορούν την αντιπαράθεση του καλού με το κακό, ο Γουόσινγκτον πληροί όλες τις προϋποθέσεις της χριστιανικής σημειολογίας, προσαρμοσμένης στους κανόνες ενός σινεμά που οφείλει να περάσει το μήνυμα, δηλαδή το κήρυγμα, με εντελώς ψυχαγωγικούς όρους. Ο Ρόμπερτ είναι θνητός, άρα αμαρτωλός, και γνωρίζει πως το ταλέντο του είναι να σκοτώνει γρήγορα και αποτελεσματικά, συνεπώς θα το εξασκήσει για να καθαρίσει όσο περισσότερα καθάρματα βρεθούν στο διάβα του, πριν συναντήσει την αγαπημένη του στους Ουρανούς – καθώς πιστεύει στη μετά θάνατον ζωή. Στους αντιπάλους του δεν παραλείπει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία πριν τους σκοτώσει, αγκαλιάζοντας με κίνδυνο της, ούτως ή άλλως, αναλώσιμης ζωής του την έννοια της μετάνοιας, μαζί με εκείνην της συγχώρεσης. Οι μεγάλες του συμπάθειες είναι ένας ευτραφής νεαρός συνάδελφος στο κατάστημα όπου δουλεύει και η νεαρή πόρνη, δύο αδύναμοι που τον χρειάζονται. Από τη μία ο Ρόμπερτ προσωποποιεί τον καλό Σαμαρείτη και από την άλλη προστατεύει τη Μαγδαληνή. Όντας Χριστιανός, πιστός και ταπεινός, ο Γουόσινγκτον δεν θα τολμούσε να αναλάβει ανοιχτά τον ρόλο του Ιησού – θα φλέρταρε με τη βλασφημία. Αλλά με τους ρόλους που υποδύεται, και ειδικά με αυτόν του Ρόμπερτ του «εξισωτή», απονέμει δικαιοσύνη ως άλλος υπερ-Χριστός και όχι ως υπερήρωας του φανταστικού, με την αναγνωρίσιμη μακαριότητα ενός τρωτού ανθρώπου που δεν φοβάται τη φθορά γιατί γνωρίζει πως ο θάνατος δεν είναι το τέλος, καθώς και την υπερβολική, σχεδόν μεταφυσική διορατικότητα του εκτελεστή άνωθεν εντολών που ξέρει πως η περιπέτεια θα έχει αίσιο τέλος αλλά και πόνο όσο συμβαίνει (όπως και ο στωικός Θεάνθρωπος). «Είχα την ευκαιρία να υποδυθώ σπουδαίους άνδρες και, διά των λόγων τους, να κηρύξω τον Λόγο του Θεού» έχει δηλώσει παλαιότερα ο Γουόσινγκτον, συμπληρώνοντας: «Παίρνω σοβαρά το ταλέντο που μου έχει δοθεί και θέλω να το χρησιμοποιήσω για να κάνω το καλό». Κι εμείς έχουμε να δούμε τέτοιο θρησκευτικό ήρωα από τον Βασιλέα των Βασιλέων. Αλλά, για να τον δει το μεγάλο κοινό, θα πρέπει να σκοτώσει όσο κινηματογραφικότερα μπορεί. VILLAGE RENTI 2,8,15-VILLAGE PAGRATI 5-VILLAGE MALL 7,12,14-VILLAGE FALIRO 7-VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2-STER ILION 1,4-ODEON STARCITY 10-ODEON KOSMOPOLIS 9,11-ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1-ΝΑΝΑ 1,2,3-ΑΕΛΛΩ 1,2-ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2-ΜΑΓΙΑ-ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-ΑΛΕΞ-ΣΙΣΣΥ-ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1-ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ-ΦΟΙΒΟΣ-ΑΙΓΛΗ 2-ΑΝΟΙΞΗ 1

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Γιος ιερέα, ο Ντενζέλ Γουόσινγκτον δεν είναι απλώς ένας ηθοποιός χαρισματικός, προικισμένος με μια δεξιότητα κίνησης, ευρύτατη παλέτα έκφρασης και έναν απαράμιλλο συνδυασμό δυναμισμού και συναισθηματικής ευαισθησίας, αλλά επίσης ένας αφοσιωμένος κήρυκας της χριστιανικής πίστης που χρησιμοποιεί απερίστροφα το είδος της περιπέτειας για να προπαγανδίσει τα πιστεύω του. Η απαλή επίκληση μέσω του ευκρινούς ρομαντισμού του Preacher’s Wife πλάι στη Γουίτνι Χιούστον αλλά και οι αλληγορίες αμφισβήτησης του αμφιλεγόμενου Malcolm X αποτελούν μακρινό παρελθόν. Πάρτε για παράδειγμα τρεις από τις πιο πρόσφατες ταινίες του: στο βομβαρδισμένο γουέστερν των αδελφών Χιουζ, το Book of Eli, υποδύθηκε έναν τιμωρό/προφήτη που περιπλανιέται στη ρημαγμένη από τον πυρηνικό πόλεμο μετα-αποκαλυπτική Αμερική και πεθαίνει απαγγέλλοντας τη Βίβλο – ένας γραμματιζούμενος τυφλός που πασχίζει να διορθώσει τις αδικίες. Στο Flight του Ρόμπερτ Ζεμέκις ήταν ένας ταλαντούχος πιλότος που έσωσε τους περισσότερους επιβάτες σε μια καταδικασμένη πτήση, αν και την προηγουμένη είχε υποπέσει σε όλες τις πιθανές καταχρήσεις. Όλοι τον θεώρησαν ήρωα και τον βοήθησαν να τη σκαπουλάρει στη δίκη. Η συνείδησή του θριάμβευσε και στην απολογία του (σε μια ανατροπή της προειλημμένης απόφασης) ξεσκέπασε μόνος του τις αμαρτίες του και επέλεξε τη φυλακή για να καθαρίσει και να λυτρωθεί και να αποκατασταθεί στα μάτια του γιου του. Στο Equalizer βρίσκεται πέρα από τους πειρασμούς και τις αμαρτίες. Ως εξαϋλωμένος άγγελος ονόματι Ρόμπερτ που διαβάζει μυθιστορήματα μεγάλων συγγραφέων, φιλοδοξώντας να φτάσει τα 100 στον αριθμό για να ολοκληρώσει την προσωπική του αποστολή και να συντροφεύσει τη (αποδημήσασα) σύζυγό του, με ελάχιστες πρακτικές ανάγκες αλλά και εξαφανισμένη ταυτότητα, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ζει μια μοναχική ζωή, βοηθάει αθώα θύματα και συμπονά μια νεαρή πόρνη που δεινοπαθεί στα χέρια βίαιων προαγωγών. Ωστόσο, ο μειλίχιος ασκητής απεκδύεται το φωτοστέφανό του και γίνεται νυχτερινός τιμωρός όταν πρέπει να χτυπήσει και θυμάται τα φονικά χτυπήματα που τον είχαν ξεχωρίσει στο σκοτεινό παρελθόν του ως πράκτορα των Μυστικών Υπηρεσιών. Οι κινήσεις του τον οδηγούν στα άδυτα της Ρωσικής Μαφίας, στη νέα τάξη βρομιάς στο περιθώριο του διεφθαρμένου συστήματος. Τα τσιράκια είναι βούτυρο στο ψωμί του. Ο προϊστάμενός τους, ο Τέντι (από τη στιγμή που ο Κέβιν Σπέισι, θεωρητικά ιδανικός για τον ρόλο, δήλωσε αποφασιστικά πως δεν θα καθαγιάζει μέτριες ταινίες με το ταλέντο του και στο εξής θα παίζει μόνο ό,τι του κάνει πραγματικά κέφι, ο Μάρτον Τσόκας, που του μοιάζει, κάνει ό,τι μπορεί για να παίξει με παρόμοιο αμοραλισμό, χωρίς όμως να κάνει την έκπληξη ή τη διαφορά), έχει όλα τα χαρακτηριστικά του παρανοϊκού κακού, αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι πως δουλεύει για ένα μεγάλο και απαιτητικό αφεντικό που λέγεται Βλαντιμίρ Πούσκιν!

Κινηματογράφος

Ο Ρόμπερτ Μακόλ (Ντενζέλ Γουόσινγκτον) βάζει τα δυνατά του για να προσαρμοστεί σε πιο ήρεμους ρυθμούς ζωής και να απωθήσει από το μυαλό του εικόνες, πρόσωπα και καταστάσεις από το πρόσφατο, ζοφερό παρελθόν. Όταν, όμως, γνωρίσει την Tέρι (Γκρέις Κλόι Μορέτζ), μια νεαρή κοπέλα που έχει καταντήσει υποχείριο σκληρών Ρώσων μαφιόζων, δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Χωρίς δεύτερες σκέψεις εγκαταλείπει την ήσυχη και αποστασιοποιημένη ζωή του και αποφασίζει να εκδικηθεί αυτούς που κακοποιούν κι εκμεταλλεύονται τους αδύναμους. Η άρτια εκπαίδευσή του θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμη στον νέο ρόλο που πρόκειται να αναλάβει. Όταν κάποιος έχει ένα σοβαρό πρόβλημα και δεν έχει πού να στραφεί, ο Mακόλ θα στέκεται στο πλευρό του, γιατί είναι ο Equalizer, αυτός που επαναφέρει τα πράγματα στη φυσική τους θέση.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΡΔΙΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ Jack et la mecanique du coeur Σκηνοθεσία: Ματίας Μαλζιέ Ακούγονται οι Ορλάντο Σιλ, Σαμάνθα Μπαρκς

Ιδιότυπο φιλμ κινουμένων σχεδίων σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Ματίας Μαλζιέ, αρχηγού του γαλλικού ροκ μουσικού συγκροτήματος Dionysos, σε concept άλμπουμ των οποίων βασίζονται η ιδέα και οι χαρακτήρες. Τοποθετημένο στο ευρύτερο στυλ και στην περίοδο της βικτωριανής Αγγλίας, και πιο συγκεκριμένα στο παγωμένο τοπίο του Εδιμβούργου και της εξοχής του, το Παιδί με την κουρδιστή καρδιά έχει ως ρομαντικό ήρωα ένα αγόρι που γεννιέται την πιο κρύα ημέρα του χρόνου και ζει με ένα κουρδιστό ρολόι στη θέση της καρδιάς του. Για να επιβιώσει, δεν πρέπει να πειράζει τα μηχανικά μέρη της, αλλά πρέπει να διατηρεί την ψυχραιμία του και να μην ερωτευθεί, αλλιώς θα πεταχτούν έξω τα ελατήρια και οι βίδες και θα πεθάνει. Έλα όμως που ερωτεύεται μια πικραμένη, μικροκαμωμένη κοπέλα που το έχει σκάσει άρον άρον από την πόλη και ταξιδεύει, παρέα με τον Ζορζ Μελιές, ως την Ανδαλουσία, για να τη βρει στο λούνα παρκ όπου εργάζεται. Με εμβόλιμη την ιδεατή έννοια του σινεμά και του ονείρου (εξού και ο Μελιές), η ιστορία περιτριγυρίζει τη μαγική δύναμη του έρωτα σε ένα πάρκο θαυμάτων. Η εικονογράφηση και η ατμόσφαιρα μοιράζονται, και ενίοτε διστάζουν, ανάμεσα στο γοτθικό σύμπαν του Τιμ Μπέρτον –μάλιστα, ο κακός συμμαθητής του Τζακ (Ζαν στη γαλλόφωνη εκδοχή της ταινίας) μοιάζει με έναν αρνητικό Τζόνι Ντεπ της εποχής του Ψαλιδοχέρη– και το οικείο περιβάλλον των παραμυθιών. Η παραξενιά τού να βλέπεις φιγούρες που μοιάζουν με πορσελάνινες κούκλες άψογα διατηρημένες από το πολικό ψύχος, αλλά μέσα στις οποίες κατοικούν κυνηγημένες ψυχές που δονκιχωτικά αναζητούν τη θαλπωρή σε έναν κόσμο περιοριστικό και απειλητικό, καθώς και μια ηλεκτρική μουσική υπόκρουση, σε αντίθεση με το μιουζικαλίστικο σύστημα του ανείπωτα εμπορικού (και προβλέψιμου) Frozen, είναι ευπρόσδεκτες και λειτουργούν άρτια για ένα κοινό που καλείται να αποδεχθεί τη διαφορετικότητα μιας ταινίας που δεν έχει σχεδιαστεί αυστηρά για παιδάκια. VILLAGE RENTI 4-VILLAGE MALL 8-VILLAGE FALIRO 1-ΝΙΡΒΑΝΑ-ΝΑΝΑ 1-ΑΕΛΛΩ 3-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-STER ILION 5-ODEON STARCITY 6-ΚΗΦΙΣΙΑODEON KOSMOPOLIS6

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Σκηνοθεσία: Αθανάσιος Καρανικόλας Πρωταγωνιστούν: Μαρία Καλλιμάνη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μαρίσα Τριανταφυλλίδου

Κρύες επιφάνειες, άκαρδα αφεντικά, ψίχουλα ελεημοσύνης αντί για πραγματικό φιλότιμο: στο νεόπλουτο περιβάλλον της παρακμιακής Ελλάδας του σήμερα ο Αθανάσιος Καρανικόλας αφηγείται μια ιστορία ήπιας ευθανασίας. Η Νάντια, η Γεωργιανή οικιακή βοηθός που συντροφεύει και υπηρετεί ένα ανδρόγυνο και την κόρη του επί 12 χρόνια, νοσεί από


μια σπάνια πάθηση του νευρικού συστήματος που δεν συνάδει με τις σκοτούρες της οικογένειας. Το ζευγάρι θέλει να ξεφορτωθεί την άρρωστη και πρέπει να τη σχολάσει με κομψό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη του πως όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν απλώς η καθαρίστρια αλλά η κολόνα του σπιτιού, φίλη κι αδελφή, μια κυρία σε όλα της, το αθόρυβο στήριγμα που ποτέ δεν ενόχλησε και πάντα πρόσφερε αγόγγυστα, χωρίς να θεωρεί, αν και ανασφάλιστη, πως την εκμεταλλεύονται. Ο άνδρας, προβληματισμένος για το πώς θα διατηρήσει το κοινωνικό του στάτους στην κρίση, υπενθυμίζει ότι τώρα μιλάνε τα χρήματα και καλεί τη σύζυγο να υποταχθεί. Ακόμη κι αν κάποτε είχε ανθρωπιά, μοιάζει εναρμονισμένος με τις κατακτήσεις του και οι υπόλοιποι οφείλουν να τον ακολουθήσουν, χωρίς να εμβαθύνουν. Τα πλάνα του σκηνοθέτη είναι στέρεα και γεωμετρικά, ικανά να χωρέσουν ανθρώπους που στέκονται σκεπτικοί, κινούνται αργά, διασκεδάζουν ελάχιστα και δεν γελάνε ποτέ, με φόντο ακριβά και στιλπνά υλικά δανεικής ευμάρειας, ανάμεσα στις διακοσμητικές πέτρες, τα επεξεργασμένα ξύλα και τα ουδέτερα, γκρίζα τσιμέντα. Όπως δανεική είναι και η ευγένεια στους τρόπους και στη συμπεριφορά, καθώς στα δύσκολα η γενναιοδωρία πάει περίπατο. Το σκηνοθετικό τέμπο παραμένει αργό και παρατηρητικό, δηλωτικό της αντιμετώπισης ενός σκηνοθέτη που νιώθει και ταυτόχρονα ακτινογραφεί την Ελλάδα, χωρίς να φανεί πως την πονάει θερμά – ο Αθανάσιος Καρανικόλας ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Στη σκηνογραφία γίνεται εξαιρετική δουλειά: το τεράστιο σπίτι υποδέχεται, αλλά δεν φιλοξενεί, ακόμα και τους ιδιοκτήτες του, ενώ η περίφημη θέα προς τη θάλασσα ακυρώνεται, δίχως χαρά και ξενοιασιά. Είναι το σπίτι «άλλων», που το πονάει μόνο η Νάντια. Η οποία ερμηνεύεται συγκλονιστικά, με σιωπηλή ακεραιότητα, από την αποκάλυψη, μέσα στην απλότητα και την αμεσότητά της, Μαρία Καλλιμάνη (που είχαμε δει για λίγο και στο Miss Violence), σε μια περφόρμανς πρώτου ρόλου, πολύ υψηλών απαιτήσεων. Η καλύτερη σκηνή της ταινίας, όπου εκείνη κοντοστέκεται στις παραινέσεις των αφεντικών να μείνει για μια ακόμη βραδιά στο σπίτι γιατί είναι αργά και τη βλέπουν αποκαμωμένη, εμπεριέχει μια στοιβάδα συναισθημάτων που ουρλιάζουν μέσα της, αλλά η αξιοπρέπειά της δεν της επιτρέπει να μιλήσει. Υπέροχη! ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΚΗΦΙΣΙΑ

ΕΝΑΣ ΠΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ Un chateau en Italie Σκηνοθεσία: Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι Πρωταγωνιστούν: Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, Λουί Γκαρέλ

Φιλόδοξη σκηνοθετική προσπάθεια της Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι (επίσημη συμμετοχή στο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Καννών) με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία: η μητέρα της στην ταινία είναι η πραγματική πιανίστα Γαλλίδα μητέρα της, ο αδελφός που πεθαίνει παραπέμπει στον αδελφό που έχασε και τον ρόλο του εραστή που συμπάσχει δίπλα στη γυναίκα που διέρχεται μια εκτεταμένη υπαρξιακή και οικογενειακή κρίση υποδύεται ο σύντροφός της, Λουί Γκαρέλ. Πέρα, όμως, από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι αποκαλύπτει τις βαθύτερες ανησυχίες της, καθώς υποδύεται μια γυναίκα πολύ κοντά σε αυτό που είναι, δηλαδή γόνος μιας πολύ ευκατάστατης οικογένειας, με καλλιτεχνική κλίση, τάσεις υστερίας, κοντά στα 40, που θέλει πάση θυσία να αποκτήσει παιδί. Στην ταινία διακωμωδεί την ακραία πλευρά της και σκύβει ερευνητικά πάνω από τις αδυναμίες της. Η πλοκή εκτινάσσεται σε πολλές κατευθύνσεις, εις βάρος της συνοχής και της ροής, αλλά η

ειλικρίνεια είναι συγκινητική, όπως και οι καλλιτεχνικές της προθέσεις. ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2-ΕΛΛΗ-ΛΑΪΣ-ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΦΙΣΙΑ-CINERAMA-ΑΙΓΛΗ

PALO ALTO Σκηνοθεσία: Τζία Κόπολα Πρωταγωνιστούν: Τζακ Κίλμερ, Έμα Ρόμπερτς

Χιλιοειδωμένα αμερικανικά προβλήματα ενηλικίωσης από μια ομάδα εφήβων που φυτοζωούν ανάμεσα στο ποτό, τη μαριχουάνα, τα πάρτι, τις ξεσαλωμένες ορμόνες και τους μπερδεμένους έρωτες στη βόρεια Καλιφόρνια, κινηματογραφημένα με ευρωπαϊκό αέρα: χαλαρή αφήγηση, σχηματική δομή, έμφαση στον τόνο και όχι στην πλοκή. Σκηνοθετεί η Τζία Κόπολα που είναι εγγονή του Φράνσις Φορντ (ο οποίος, μάλιστα, ακούγεται σε ένα voice over), αλλά λοξοκοιτάει προς το σινεμά της θείας της, Σοφία Κόπολα, χωρίς ωστόσο να διαθέτει την ποιητική ματιά της στις εικόνες και την οξυδέρκεια στην παρατήρηση και την απόδοση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το Palo Alto βασίζεται στη δημοσιευμένη, περίπου αυτοβιογραφική συλλογή από νουβέλες του Τζέιμς Φράνκο ( η πολίχνη Πάλο Άλτο είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του), ο οποίος κρατάει έναν μικρό ρόλο. Ξεχωρίζει ο 19χρονος Τζακ Κίλμερ, γιος του Βαλ Κίλμερ, στον ρόλο ενός μονίμως φτιαγμένου, ευαίσθητου νέου που πασχίζει να χειριστεί τα αισθήματά του. ΕΜΠΑΣΣΥ-ΝΙΡΒΑΝΑ-ΝΑΝΑ 2-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-ODEON STARCITY 7-ΚΗΦΙΣΙΑ 1-ODEON KOSMOPOLIS 8

σιου χωριού, που, δυστυχώς, πέρα από την αντικειμενική του ομορφιά, δεν διαθέτει κινηματογραφική προσωπικότητα. ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ-ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ-ΡΙΑ-ΤΡΙΑΝΟΝ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 2-ΔΙΑΝΑ-ΧΛΟΗ-ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ-ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ

ΔΙΑΦΘΟΡΑ Filth Σκηνοθεσία: Τζον Σ. Μπερντ Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Μακαβόι, Ίμοτζεν Πουτς, Τζιμ Μπρόουντμπεντ

Η ταινία Διαφθορά είναι ουσιαστικά το χειμαρρώδες πορτρέτο του αστυνομικού Μπρους Ρόμπερτσον, ενός μανιοκαταθλιπτικού άνδρα που φέρεται αγρίως επιθετικά στις γυναίκες, επικίνδυνα και δόλια στους συναδέλφους του, αναίτια σκάρτα στον καλόκαρδο φίλο του. Ταλανίζεται από καταχρήσεις και ουσίες, καταρρέει καθημερινά, ενώ την ίδια στιγμή καλείται να λύσει μια σοβαρή υπόθεση φόνου. Είναι η περίπτωση ενός ανεξέλεγκτου ρατσιστή και σεξιστή, τον οποίο έχει εγκαταλείψει η σύζυγός του, βουτηγμένου στα ψέματα, στην υποκρισία και στις αυταπάτες, με ανεπίλυτα ψυχολογικά τραύματα από την παιδική του ηλικία, που είναι θέμα χρόνου να ξεσκεπαστεί, καθώς υποπίπτει σε σωρεία λαθών τακτικής και διαδικασίας αλλά και ασυμμάζευτων ηθικών παραβάσεων. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζαμε πως το μυθιστόρημα στο οποίο βασίζεται η ταινία είναι του Ίρβιν Γουέλς, συγγραφέα του Trainspotting, η σκηνοθεσία του Τζον Σ. Μπερντ είναι μια κατά γράμμα αναφορά, σαν ερωτική εξομολόγηση, στην ταινία του Ντάνι

Μπόιλ από τα ’90s, με τη σκωτσέζικη αθυροστομία να κυριαρχεί και την αυτοκαταστροφική πορεία του ήρωα να μοιάζει με σπιράλ θανάτου, αυτήν τη φορά στην καρδιά του συστήματος και όχι στο περιθώριο. Ο τεχνίτης Μακαβόι μπορεί να τα δίνει όλα σε ένα θαρραλέο ξεγύμνωμα, αλλά η αμετροέπεια του Μπρους, όπως σκηνοθετείται ανάμεσα στη φαντασία του παρελθόντος και των φαντασμάτων που τον στοιχειώνουν και τη ζοφερή, εφιαλτική πραγματικότητα της διπολικής συμπεριφοράς του, τον εγκλωβίζει αναγκαστικά σε μια συνεχή υπερβολή, σαν εκτροχιασμένο φορτηγό που ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά του. ΔΕΞΑΜΕΝΗ-ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2

The Guest Σκηνοθεσία: Άνταμ Γουίνγκαρντ Πρωταγωνιστούν: Νταν Στίβενς, Μάικα Μονρόε

Ο Βρετανός πρωταγωνιστή της σειράς «Ο Πύργος του Ντάουντον», Νταν Στίβενς, είναι ο Ντέιβιντ, ενας νεαρός συμπαθητικός στρατιώτης ο οποίος φτάνει στο κατώφλι της πόρτας της οικογένειας Πίτερσον, λέγοντάς τους ότι είναι φίλος του γιου τους που χάθηκε στο καθήκον. Οι Πίτερσον υποδέχονται τον Ντέιβιντ στο σπίτι τους αλλά και στη ζωή τους. Όταν, όμως, αρχίζουν ξαφνικά να πεθαίνουν άνθρωποι στην πόλη, η έφηβη κόρη τους, η Άννα, υποπτεύεται πως κρύβεται ο Ντέιβιντ πίσω από όλα αυτά. Θα καταφέρει, τελικά, να κρατήσει ασφαλή την οικογένειά της ή θα είναι πια αργά; VILLAGE RENTI 11-STER ILION 5-ODEON STARCITY 1,6-ODEON KOSMOPOLIS 9

Ο ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΜΗΝΑΣ The Grand Seduction Σκηνοθεσία: Ντον Μακέλαρ Πρωταγωνιστούν: Μπρένταν Γκλίσον, Τέιλορ Κιτς

Ένας πλαστικός χειρουργός δέχεται προσωρινά, αν και αναγκαστικά, τη θέση του μοναδικού γιατρού στο απομακρυσμένο ψαροχώρι στη Newfoundland του Καναδά, για να μην καταδικαστεί για κατοχή κοκαΐνης. Οι κάτοικοι τον χρειάζονται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός μηνός, γιατί ένας γιατρός είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να χτιστεί ένα εργοστάσιο και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας σε έναν τόπο γερασμένο, χωρίς δουλειές, όπου βρίθουν τα κουπόνια του εγχώριου ΟΑΕΔ. Προσπαθούν, λοιπόν, να τον γλυκάνουν, κάνοντας τα πάντα, από το να τοποθετούν χαρτονομίσματα σε μέρη από τα οποία γνωρίζουν ότι θα περάσει (καθώς έχουν βάλει κοριό στο σταθερό του τηλέφωνο, ελλείψει σήματος κινητής τηλεφωνίας), μέχρι να μάθουν να παίζουν κρίκετ, το αγαπημένο του σπορ. Η κατάσταση της ταινίας θυμίζει έντονα τον δόκτορα Τζόελ Φλάισερμαν και το καθημερινό πολιτιστικό σοκ που υφίστατο με τους κατοίκους στο χωριό Cicely της Αλάσκα στην τηλεοπτική σειρά των ’90s, «Northern Exposure», καθώς και το χαριτωμένο περίγραμμα των καλόκαρδων ανθρώπων που συναπαρτίζουν τις ιδιοσυγκρασιακές δραματικές κομεντί τύπου Λάσε Χάλστρομ, με μεγαλύτερη έμφαση στο ανάλαφρο στοιχείο. Η πλοκή τεντώνει τα όρια της αληθοφάνειας και προκαλεί ένα κολλημένο χαμόγελο δυσπιστίας. Ο Ντον Μακέλαρ, ηθοποιός που έγινε γνωστός σε ταινίες του Άτομ Εγκόγιαν και του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και δημιουργός του ωραιότατου Last Night, πρόσθεσε περιττή ζάχαρη στα συμπαθέστατα λαμόγια του παραθαλάσ25.9.14 – lifo

55


Τζον Τσίβερ

Η φυλακή είμαστε εμείς Στο «Φάλκονερ» που μόλις κυκλοφόρησε ο Τζον Τσίβερ είναι ακόμη πιο αιχμηρός απ’ ό,τι στα διηγήματά του.

56 lifo – 25.9.14

τζον τσίβερ Φάλκονερ

Μτφρ.: Ιλάειρα Διονυσοπούλου Εκδόσεις Καστανιώτης Σελ.: 208 Τιμή: €12,78

από την τίνα μανδηλαρά

Πολλοί τον είπαν «Τσέχωφ των αμερικανικών προαστίων» – και όχι άδικα. Είχε τον δικό του τρόπο να τρυπώνει ανάμεσα σε φαινομενικά πετυχημένους ήρωες και να τους ξεγυμνώνει ανακτώντας την ιδιότητα του πιο ικανού λογοτέχνη, του φυσιοδίφη ή του ψυχαναλυτή. Έκανε φύλλο και φτερό κάθε ικμάδα μεσοαστικού μεγαλείου και κάθε προσδοκία ότι το παραμύθι –προσωπικό ή κοινωνικό– έχει πάντα χάπι-εντ. Στο μικρό του διαμάντι, το Φάλκονερ, που μόλις εξέδωσε ο Καστανιώτης σε υποδειγματική μετάφραση από την Ιλάειρα Διονυσοπούλου (είχε κυκλοφορήσει παλαιότερα χωρίς καν να ακουστεί), ο Τσίβερ είναι ακόμη πιο αιχμηρός απ’ ό,τι στα διηγήματά του. Εδώ δείχνει να δίνει το λογοτεχνικό του αίμα μέχρι τελευταίας ρανίδος χωρίς να αφήνει να στάξει τίποτα έξω από τις κοφτερές του λέξεις, μετατρέποντας τελικά τον προβληματικό του εαυτό σε απονενοημένο λογοτεχνικό alter ego: εν προκειμένω, ο Φάλκονερ είναι ο ίδιος ο Τσίβερ. Για τις ανάγκες του βιβλίου είναι ένας τυ-

Βιβλίο

Ζ

ούμε με αυταπάτες και εξαρτήσεις. Με κυρίαρχους μύθους που δημιουργούν ένα ατιθάσευτο όνειρο και οδηγούν αριθμητικά στον γκρεμό. Κανείς δεν γλίτωσε ποτέ από τον εαυτό του, κανείς δεν κατάφερε να τα βάλει με το περιβάλλον του και να βγει σώος κι ευτυχής. Τουλάχιστον κάπως έτσι έχουν τα πράγματα για όποιον θυσιάζει καθημερινά την επιθυμία στον βωμό της κοινωνικής ασφάλειας ή αναγκάζεται να υποβάλει το βαθύ θέλω στον αφρό των ημερών. Αν κάτι δεν πάει καλά και η εφήμερη ευτυχία –της καριέρας, της σχέσης, της οικογενειακής θαλπωρής– αρχίσει να παραπαίει, τότε οι ψυχικές τρικυμίες παρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους. Τις διαπιστώσεις αυτές που ανέδειξαν την άλλη όψη της μεσοαστικής ευτυχίας ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Τσίβερ τις επεξεργάστηκε με τέτοια ενδελέχεια και τέτοιο συγγραφικό βάθος, που αποκάλυψε τη γύμνια μέχρι το τελευταίο κύτταρο, ψυχική και υλική, μεταφυσική και εγκόσμια.

ραννισμένος πρώην καθηγητής πανεπιστημίου που φλέρταρε δραματικά με τα όρια, λάτρεψε τα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις, παραδόθηκε αβίαστα στα θέλγητρα της σάρκας και κατέληξε σε μια αδιευκρίνιστη στιγμή πάθους να σκοτώσει τον ίδιο του τον αδελφό. Αντίστοιχα με τον ήρωά του, η καλογραμμένη βιογραφία του Τσίβερ από την ίδια του την κόρη, επίσης συγγραφέα Σούζαν Τσίβερ, τονίζει τη στενή έως παθολογική σχέση με τον αδελφό του, ενώ κάνει γνωστή μέσα από σημειώσεις, γράμματα και προσωπικά ημερολόγια την ομοφυλοφιλία του. Η ταλανιζόμενη σεξουαλικότητά του που καταπιέστηκε από έναν συντηρητικό περίγυρο κι έναν ασφυχτικό γάμο είναι, άλλωστε, που οδήγησε στην κατάδυσή του στον αλκοολισμό, από τον οποίο κατάφερε να απεξαρτηθεί λίγο πριν από το τέλος της ζωής του, νοσηλευόμενος στο κέντρο αποκατάστασης Smithers της Νέας Υόρκης. Ένα μέρος που, όπως μας αποκαλύπτει η μεταφράστρια του Τσίβερ, ο Τρούμαν Καπότε είχε παρομοιάσει κάποτε με Νησί του Διαβόλου. Δεν είναι να απορείς που αμέσως μετά την έξοδό του ο καθαρός πια συγγραφέας έγραψε το Φάλκονερ, για τα έργα και τις ημέρες του ομώνυμου έγκλειστου ήρωά του μέσα στη φυλακή. Όχι ότι κατοικώντας εκεί μέσα ο πρωταγωνιστής του βιβλίου του αποδεικνύεται λιγότερο ελεύθερος από τους απέξω: οι αυταπάτες του εξωτερικού κόσμου, τα εσωτερικά διλήμματα και η απόγνωση που δημιούργησαν τα αδιέξοδα ενός δήθεν απατηλού βίου στις σελίδες του Φάλκονερ είναι κυρίαρχα όσο ποτέ. Ιδού πώς περιγράφει ο έγκλειστος Φάλκονερ τους «ελεύθερους» επισκέπτες των φυλακών: «Μερικοί από τους επισκέπτες κρατούσαν χαρτοσακούλες, κουβαλώντας από το σπίτι τους τα απαγορευμένα που προσπαθούσαν να δώσουν στους αγαπημένους τους. Ήταν ελεύθεροι, ελεύθεροι να τρέξουν, να χοροπηδήσουν, να γαμήσουν, να πιουν, να πάνε αεροπορικώς στο Τόκυο. Ήταν ελεύθεροι, μα αντιμετώπιζαν το πολύτιμο προνόμιό τους τόσο αδιάφορα, σαν να το χαράμιζαν. Με τις κινήσεις τους δεν έδειχναν να εκτιμούν την τόση ελευθερία τους. Ένας άνδρας έσκυψε για να σηκώσει τις κάλτσες του. Μια γυναίκα ψαχούλεψε την τσάντα της για να βεβαιωθεί ότι έχει τα κλειδιά της. Μια νεότερη γυναίκα, κοιτώντας τον συννεφιασμένο ουρανό, άνοιξε μια πράσινη ομπρέλα. Μια ηλικιωμένη και πολύ άσχημη γυναίκα σκούπισε τα δάκρυά της με ένα μαντιλάκι. Ιδού, λοιπόν, οι φραγμοί τους, τα ίχνη των δεσμών τους, μα η φυλάκισή τους απέπνεε φυσικότητα, ελαφρότητα, κάτι που τόσο βασανιστικά έλειπε από τον ίδιο, που τους κοιτούσε πίσω από τα κάγκελα». Την ελαφρότητα αυτή ο Φάλκονερ, ωστόσο, δεν τη βρήκε ποτέ μέσα στη φυλακή: όχι τόσο γιατί ήταν έγκλειστος αλλά γιατί ήξερε ότι τίποτε απ’ όσα βρίσκονται εκεί έξω δεν είναι επαρκή – ούτε καν ελπιδοφόρα. Τα τρία γράμματα που στέλνει στον κυβερνήτη, τον εκφραστή της κοινωνίας, στον πνευματικό του, εκφραστή της θρησκείας, και στον μοναδικό έρωτα που θεωρούσε ότι είναι αληθινός δείχνουν ότι οι αυταπάτες, ύστερα από τα γράμματα αυτά, έχουν τελειώσει. Το μόνο που μένει είναι η νοσταλγία για τις όμορφες στιγμές και τις φευγαλέες αισθήσεις τις οποίες έντονα αναπολεί –όπως το ποτισμένο χώμα, η μυρωδιά ενός καλού φαγητού και η αλμύρα της θάλασσας– ή ο νόστος για την απλότητα που εκφράζει το πιο απτό συναίσθημα και η ανάγκη μιας αγκαλιάς. Αλλά και η νοσταλγία είναι και εδώ εξαγοράσιμη, αφού έχει προ πολλού τεθεί στην υπηρεσία του αμερικανικού ονείρου: «Η Νοσταλγία σχε-


Radio Bookspotting από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη τίζεται με ό,τι θυμάσαι με ευχαρίστηση: έτσι ξετρυπώνεις τις ευχάριστες αναμνήσεις του πιθανού επενδυτή και μετά τις παίζεις στα γαμημένα σου δάχτυλα». Το ίδιο συμβαίνει και με τη μόρφωση: τα πανεπιστημιακά ιδρύματα γίνονται ένας τόπος για την εξασφάλιση του μελλοντικού κέρδους μέσω της παραγωγής κίβδηλων ιδεών. «Η Σχολή της Επιτυχίας. Η Σχολή της Σαγήνης. Η Σχολή της Αφρόκρεμας. Η Σχολή των Επίδοξων Εκατομμυριούχων. Σε όλες έχω πάει και όλες ίδιες είναι. Βλέπεις, Λαγέ, οι τραπεζικές συναλλαγές και όλα αυτά τα σκατά τώρα γίνονται με υπολογιστές κι έτσι ο βασικός σου στόχος είναι να εμπνεύσεις την εμπιστοσύνη του πιθανού επενδυτή. Ιδού, λοιπόν, το μεγάλο μυστήριο του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος. Για παράδειγμα, ξεκινάς με χαμόγελο. Όλα τα μαθήματα που έχω κάνει ξεκινούν με χαμόγελο. Στέκεσαι έξω από την πόρτα και αναλογίζεσαι καθετί σπουδαίο που σου συνέβη τη μέρα εκείνη, τη χρονιά εκείνη, στη ζωή σου όλη. Πρέπει να είναι αληθινό. Το χαμόγελο δεν πουλάει, αν είναι ψεύτικο».

Δύο σπουδαίοι σκαπανείς Συμβάντα και αναφορές με τη μορφή της αλφαβήτας. (Στα προηγούμενα τεύχη: Α, Β, Γ, Δ, Ε, Ζ / Αρανίτσης, Βέλτσος, Γκόζης κ.λπ.)

Α

λλά, πάλι, κανείς δεν ξέρει τι είναι αληθινό και τι όχι. Τουλάχιστον, μέσα στη φυλακή τα όρια της απόγνωσης, του θυμού και της οδυνηρής νοσταλγίας είναι ρευστά – όπως και η αλήθεια. Στο περίκλειστο σύμπαν οι εχθροί δεν ξεχωρίζουν από τους φίλους και οι πιο βάρβαροι τύποι αποδεικνύονται ψυχούλες. Αντίστοιχα, και η απόγνωση της σάρκας γίνεται σταδιακά έρωτας και αφορμή να τεθούν εκ νέου θέματα της προσωπικής κι εσωτερικής ταυτότητας. «Ο Φάραγκατ ξάπλωσε στο κρεβάτι του. Λαχταρούσε τον Τζόντι. Ο πόθος του γεννήθηκε στα βουβά γεννητικά του όργανα, που είχαν για διερμηνέα τους τα εγκεφαλικά του κύτταρα. Έπειτα, ο πόθος προχώρησε από τα γεννητικά όργανα στα σωθικά του και από κει στην καρδιά, στην ψυχή, στο μυαλό του, ώσπου ολόκληρο το κουφάρι του ξεχείλισε από πόθο». Ο πόθος αργοσαλεύει μέσα στα όνειρα του φυλακισμένου με μια ύπουλη επιβράδυνση της ταχύτητας που σταδιακά αυξάνεται και γίνεται έρωτας, πάθος και οδυρμός. Ο Φρόιντ κάνει πάρτι στις τελευταίες σελίδες του Φάλκονερ, όταν ο ήρωας έρχεται απογυμνωμένος και μόνος να αντιμετωπίσει τα πιο κρυφά δεδομένα της συνείδησής του – τον έρωτά του για έναν άνδρα, την κοινωνική καταπίεση, την «εικόνα της οικογένειάς του, των μισητών καταβολών του». Όνειρα εναλλάσσονται με εφιάλτες και οι κρίσεις στέρησης των ναρκωτικών αποδεικνύονται συνώνυμες με τις κρίσεις συνείδησης. «Ο θάνατος και η τρέλα δεν του έμοιαζαν πιθανά, όμως δεν έδειχνε κι αποφασισμένος να ανακαλύψει τι θα γινόταν εάν συναρμολογούσε το όνειρο». Το σίγουρο είναι ότι το όνειρο, το αμερικανικό όνειρο, στα εκλεκτά συγγραφικά χέρια του Τσίβερ φαντάζει για πάντα αποσυναρμολογημένο, ριγμένο στα τάρταρα μιας βιαστικής ευτυχίας που χτίστηκε πάνω στην άμμο της εύθραυστης ανθρώπινης φύσης. Τελικά, δεν είμαστε παρά σάρκα και αίμα που τρέφονται από τα πιο οδυνηρά σκοτάδια, τα οποία ενίοτε φωτίζονται από κάτι αλλόκοτους προφήτες όπως ο Τσίβερ. Του οφείλουμε ακόμη πολλά για όσα έγραψε και κυρίως για όσα λάθρα βίωσε και ποτέ δεν είπε.

φερνάντο πεσσόα

Ηρόστρατος Μτφρ.: Χάρης Βλαβιανός Εκδόσεις Gutenberg Σελίδες: 204

ζωρζ μπατάϊγ Η Εσωτερική Εμπειρία

Μτφρ.: Ξενοφών Κομνηνός Εκδόσεις Ίνδικτος Σελίδες: 212

Η όπως Ηρόστρατος: Πάνε κάμποσες δεκαετίες, κι όμως τα λόγια του ακούγονται σαν να εκφέρονται σήμερα. Στιλπνή μοντερνικότητα, οξύνοια που γίνεται αιχμηρό μέταλλο, στραπατσαρισμένος μοντερνισμός που γίνεται τρομερά επίκαιρος. Ακούστε: «Η εξωφρενική παραγωγή λογοτεχνίας θα κάνει, από αντίδραση, εξίσου εξωφρενική την επιλογή. Η πραγματικά άφθονη παραγωγή καλογραμμένων βιβλίων θα έχει ως αποτέλεσμα πολλά παλαιά βιβλία να φαντάζουν λιγότερο καλά απ’ ό,τι όταν αντιπαραβάλλονταν με το κενό. Οι απόλυτες έννοιες των αξιών θα χρειαστεί ως εκ τούτου να αντικαταστήσουν τις σχετικές. Η ζωγραφική θα βουλιάξει. Η φωτογραφία τής έχει στερήσει πολλά από τα θέλγητρά της. Η ματαιότητα ή η κουταμάρα τής έχουν στερήσει σχεδόν όλα τα υπόλοιπα. Ό,τι απέμεινε έχει καταστραφεί από τους Αμερικανούς συλλέκτες. Σπουδαίος πίνακας είναι αυτό το αντικείμενο που ο πλούσιος Αμερικανός θέλει να το αγοράσει μόνο και μόνο γιατί κάποιοι άλλοι θα ήθελαν να το αγοράσουν αν είχαν την οικονομική δυνατότητα». Ο Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935) έγραψε τα πάντα και για τα πάντα. Αυτό το μεγαλειώδες μυστικό της λογοτεχνικής ιστορίας συνέθεσε ποιήματα, σκάρωσε αστυνομικές πλοκές, κατέστρωσε σχέδια φιλοσοφικών συστημάτων, υπερέβη τα όρια του χώρου και του χρόνου, ανακάτεψε την τράπουλα του νοήματος ξανά και ξανά. Στον Ηρόστρατο (μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, εκδ. Gutenberg) καταπιάνεται, γράφοντας στα αγγλικά, με το αιώνιο ζήτημα της υστεροφημίας. Κομμάτια κι αποσπάσματα, ψηφίδες, ένα πλέγμα από ιδέες και στοχασμούς, ποιητικές εκλάμψεις, βαθιές ιστορικές γνώσεις και ρεμβώδεις διαισθήσεις κυκλώνουν το θέμα, το θίγουν, το εξετάζουν. Και ανάμεσά τους, συνεχώς, οι μαρμαρυγές της μεγαλοφυΐας. Ένα βιβλίο-σύνθεμα που θα το ζήλευε τρελά ο μέγας Μπόρχες. Παραθέτω ένα απόσπασμα που το ζηλεύω, παράφορα αν και όχι παράλογα, εγώ: «Υπάρχει η νεκρή και η ζωντανή φήμη, και η καθεμία ξεχωριστά είναι φήμη~ υπάρχει η φήμη που εργάζεται και ερευνά, και η φήμη που μοιάζει με άγαλμα ή με επιγραφή σε μνήμα – επιβίωση χωρίς ζωή. Ο Σαίξπηρ ζει και εργάζεται~ ο Σπένσερ είναι ένα όνομα χωρίς ισχύ […] Το ιδεώδες έπος θα πρέπει να έχει το περίβλημα ενός Μίλτον και να προκαλεί το ζωηρό ενδιαφέρον ενός Κόναν Ντόιλ. Αυτό δεν είναι ανέφικτο, αφού δεν υπάρχουν ανέφικτα πράγματα~ ακόμη και οι αντιφάσεις, μετά τον Χέγκελ, έχουν πάψει να είναι αντιφάσεις». Και πιο κάτω, και πάλι για τον Σαίξπηρ, και για τον συγκερασμό υψηλού και ποπ (πολύ προτού υπάρξει ο Άντι Γουόρχολ ή ο Jean Echenoz), επιμένει ο Πεσσόα: «Το μεγαλειώδες στον Σαίξπηρ είναι ότι μπορεί να σταθεί πλάι και στον Όμηρο και στον Έντγκαρ Ουάλας». Οφείλω να σημειώσω ότι είναι σημαντικότατο γεγονός η έκδοση των έργων του Πεσσόα από τον Gutenberg, σε πολυτονικό, σε εξαιρετικά κομψούς, λευκούς τόμους, και πάντα με φροντισμένες μεταφράσεις, από τον Χάρη Βλαβιανό, τον Κωνσταντίνο Αρμάο, τη Μαρία Παπαδήμα. Θ όπως Θεός. Συγκλονίζει η ανάγνωση της Εσωτερικής Εμπειρίας (μτφρ. Ξενοφών Κομνηνός, εκδ. Ίνδικτος), ενός πολύπτυχου μελετήματος που σκοπεί στο να φτάσουμε στο βάθος των πραγμάτων και στην άκρη του βιώνειν, της ίδιας της ζωής. Εμπρηστικά ποιητική η γλώσσα του Georges Bataille (1897-1962), μας ζεσταίνει το «κρύο κρέας του κρανίου», όπως έλεγε ο άδικα λησμονημένος ποιητής της ακαριαίας εκλάμψεως, ο Κάρολος Μελετόπουλος, ο post-hegelian ασκητής από το Πήλιο. Οι ελιγμοί του Bataille στο θησαυροφυλάκιο αλλά και στη ναρκοθετημένη ζώνη της φιλοσοφίας είναι αναγκαίοι για να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται στην ουσία, στο μεδούλι των πραγμάτων. Η φιλοσοφία γίνεται λίκνο της ποίησης, άλλωστε το πέμπτο μέρος του βιβλίου είναι ένα σπάραγμα καμωμένο από ποιήματα. Μιλάει πολύ, και μιλάει κρίσιμα, για τον Θεό ο Γάλλος στοχαστής. Θεός: «Ο Θεός δεν βρίσκει ανάπαυση σε τίποτα και δεν χορταίνει με τίποτα». Θεός: «Ο παγκόσμιος Θεός αν μπει στο παιχνίδι, δεν είναι πλέον όπως ο επιχώριος θεός, ένα εχέγγυο μιας πόλης σε μάχη με αντιπάλους: είναι μόνος στην κορυφή, αφήνεται μάλιστα να συγχέεται με την ολότητα των πραγμάτων και δεν μπορεί παρά αυθαίρετα να διασώσει σ’ αυτόν την “εαυτότητα”». Θεός: «Ο Θεός σ’ εμάς είναι πρώτιστα η πνευματική κίνηση που συνίσταται –αφού έχει μεταβεί από την πεπερασμένη στην άπειρη γνώση– στη μετάβαση, θαρρείς μέσω μιας προέκτασης των ορίων σε έναν τρόπο γνώσης διαφορετικό, μη συλλογιστικό, τέτοιας λογής που να γεννιέται η αυταπάτη ενός πραγματωμένου πέρα από μας χορτασμού της δίψας για γνώση που υπάρχει μέσα μας». Πάντα πολύτιμος ο λόγος του Georges Bataille, μας αναστατώνει και μας ταράζει για να σκεφτούμε βαθύτερα, να ζήσουμε ουσιωδέστερα, να ουρλιάζουμε με σιγαστήρα και να ψιθυρίζουμε βλάσφημες προσευχές πάνω από την άβυσσο της υπάρξεως. radiobookspotting.blogspot.gr/ 25.9.14 – lifo

57


TAste of the week

Γεύσεις Αθήνας

τα πιάτα της γης, όπως παρουσιάζονται στον κατάλογο, δοκίμασα την ποικιλία από άγρια μανιτάρια (καπνιστό σιτάκε, ενόκι, κανταρέλα) με γκοργκοντζόλα και τρούφα (€12,90). Η γήινη γεύση των μανιταριών παντρεύεται με τη σος άσπρου στρειδιού και miso που βγάζει γλυκές νότες και κοντράρεται σε απίστευτη ισορροπία με την ένταση του τυριού που δεν σκεπάζει τη γεύση των μανιταριών. Είναι από τα πιάτα που καταγράφονται στη γευστική μνήμη. Αυτά, μαζί με το γνωστό φιλόξενο και ενεργειακά ευεργετικό περιβάλλον του Cinco, φτιάχνουν ένα κοκτέιλ ακαταμάχητο που οφείλεις να δοκιμάσεις. ☛ Cinco, Σκουφά 52, Κολωνάκι, 210 3643603.

Νέο μενού στο Cinco, καλό κρέας στη «Ρούμελη», άπειρες μπίρες στο Beerology.

οινοκοσμος

Βγες

aπο τη νικη μηταρεα

επιτέλους

Ταξίδι στους αμπελώνες του κόσμου υπόσχεται η εταιρεία Οινόκοσμος, η οποία διοργανώνει την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου την ετήσια παρουσίαση των κρασιών που εισάγει. Οι οινόφιλοι θα έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν από τις 14:00 έως τις 20:00, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, επιλεγμένες ετικέτες από εκλεκτά οινοποιεία του παγκόσμιου αμπελώνα.

58 lifo – 25.9.14

r Όταν το καλό γίνεται καλύτερο. Όταν πριν από δύο χρόνια άνοιξε το Cinco, διαπίστωνες ότι είχε πετύχει έναν εξαιρετικό συνδυασμό ενδιαφέρουσας κουζίνας, wine bar και bar restaurant σε μια «συσκευασία» που μπορούσε να «κουμπώσει» χωρίς πρόβλημα σε πολλές και διαφορετικές διαθέσεις και απαιτήσεις. Η επιτυχία του, άλλωστε, το επιβεβαίωσε αυτό στο πέρασμα του χρόνου και σε έκανε να πιστεύεις ότι δεν χρειάζεται να πειράξει κανείς κάτι από μια δεμένη συνταγή. Να, λοιπόν, που ακόμη και το καλό μπορεί να γίνει πολύ καλύτερο, αρκεί να υπάρχει διάθεση για βελτίωση και οι κατάλληλοι άνθρωποι να την υποστηρίξουν. Τη διαφορά στο φετινό πρόσωπο του Cinco, που το ανακαλύπτουμε εδώ και ελάχιστες μόνο ημέρες, την κάνει το πλήρως ανανεωμένο μενού που επιμελήθηκε και υποστηρίζει με την καθημερινή του παρουσία ο σεφ Δημήτρης Κατριβέσης, o oποίος μαζεύει γεύσεις από τις άκρες του κόσμου και συνδυάζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τεχνικές και υλικά σε ένα μείγμα γιαπωνέζικης, ισπανικής κα περουβιανής γεύσης. «Cinco JSP» (Japan, Spain, Peru) είναι η υπογραφή στο μενού που δηλώνει χωρίς περιστροφές το γευστικό ταξίδι που θα κάνεις. Η ρίζα γιούκα παίρνει τη θέση της πατάτας bravas και το πιάτο αποκτά Cinco ενδιαφέροντα χαρακτήρα με την εξαιρετική βινεγκρέτ τηγανητού αυγού ενισχυμένη με ντομάτα, πινελιές σκόρδου και μπαχαρικά (€6,90). Απίστευτα γευστικό αποτέλεσμα, ιδανικό για τσιμπολόγημα στο ξεκίνημα. Το ceviche λαυράκι κερδίζει γευστικούς πόντους με γάλα τίγρη και γουασάμπι, συνοδευόμενο από αραχνοΰφαντες μπλε πατάτες, κουμκουάτ και γιαπωνέζικη μέντα (€13,90) – ντελικάτη γεύση με πικάντικη επίγευση. Και όταν ρωτάς τον σεφ τι είναι το γάλα τίγρη που συναντάμε στην κουζίνα του, απαντά: «Είναι μία από τις βασικές βινεγκρέτ της κουζίνας Nikkei που συνοδεύει ή μαρινάρει ωμά ψάρια. Το χαρακτηριστικό της είναι οι κίτρινες καυτερές πιπεριές, το περουβιανό λάιμ και δένει με γάλα εβαπορέ». Τα χειροποίητα, φρέσκα ντάμπλιν καθημερινά αλλάζουν γεύση. Την ημέρα που επισκέφθηκα το μαγαζί η έμπνευση του Κατριβέση μας ικανοποίησε απόλυτα. Ήρθαν στον ατμό με γέμιση μαύρο μπακαλιάρο, φύκια και ωραία καυτερή σος από χαλαπένιος (€11,50). Κάθε Cinco μπουκιά σε έστελνε στον παράδεισο. Ακολούθησε χοιρινή πανσέτα Anticucho γλασαρισμένη σε honey miso (€11,50). Το Anticucho είναι δημοφιλές και νόστιμο πιάτο του Περού και αποτελείται από μικρά ψητά κομμάτια κρέατος περασμένα σε σουβλάκι. Εδώ τα κομμάτια-μπουκιές της μελωμένης πανσέτας συναντούν στο πιάτο τραγανό κρεμμύδι, ένταση από το τουρσί αγγούρι, αγιολί μαύρου σκόρδου και αυγά χελιδονόψαρου. Η γλύκα της πανσέτας συναντά στον ουρανίσκο την κάψα από τη σος ροκότο που φτιάχνεται με περουβιανή πιπεριά – συγκλονιστική γεύση. Από

burger   το ελληνικο Αυτό και αν είναι καλή προσπάθεια για να ντύσει κανείς με ελληνική φορεσιά ένα πιάτο τόσο made in USA όπως το burger. Οι Μαγικές Κατσαρόλες τολμούν και επιστρατεύουν τα καλύτερα από το οπλοστάσιο της ελληνικής γεύσης. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικά ελληνοαμερικάνικο και απολαυστικά νόστιμο.

μαγικές κατσαρόλες Ζησιμοπούλου 47, Παλαιό Φάληρο, 210 9418821

r Αναζητώντας το τέλειο παϊδάκι. Πριν από αρκετές δεκαετίες, τότε που για να βρεις μια καλή ταβέρνα δεν αρκούσε να κάνεις μια αναζήτηση στο Διαδίκτυο αλλά ήσουν υποχρεωμένος να γράψεις χιλιόμετρα στις γειτονιές της Αθήνας και στα πέριξ, η «Ρούμελη» στον Βύρωνα κρατούσε τα σκήπτρα στην «επισκεψιμότητα» της εποχής. Αν έψαχνες για καλό κρέας, τότε αυτός ήταν ένας από τους ασφαλείς προορισμούς. Κάπως έτσι συμβαίνει και τώρα. Η ταβέρνα βρίσκεται στην ίδια θέση από τη δεκαετία του 1930. Στο πέρασμα του χρόνου άλλαξε μορφές –κάποτε είχε κληματαριά–, το περιβάλλον άλλαξε επίσης, τα περιβόλια και ο χωματόδρομος έγιναν άσφαλτος και πολυκατοικίες και στη συνέχεια ήρθε ο πεζόδρομος, αλλά ο Νίκος Κυριανάκης, απόγονος της οικογένειας που άνοιξε την ταβέρνα, συνεχίζει να θέλει να προσφέρει καλό φαγητό με τον ίδιο τρόπο που το κάνει τα τελευταία σαράντα χρόνια που «τρέχει» την ταβέρνα, από μικρό Ρούμελη παιδί: με καλή ποιότητα και το χαμόγελο στα χείλη για τους πελάτες που θέλει να τους βλέπει σαν φίλους του. Συγκινείται όταν έρχονται και τον βρίσκουν τα εγγόνια των θαμώνων που σέρβιρε τότε που ήταν πιτσιρίκος. Ο χώρος έξω στον πεζόδρομο σε μεταφέρει σε άλλες εποχές, με άρωμα γειτονιάς. Το ίδιο και μέσα, όπου η λιτότητα και η πατίνα του χρόνου έχουν τον πρώτο λόγο. Εδώ ξέρεις ότι θα βρεις παϊδάκια με υπογραφή, από τα καλύτερα της Αθήνας, ψημένα στο κάρβουνο, στο οποίο ο Νίκος επιμένει φανατικά, παρά το κόστος και την ταλαιπωρία που προκαλεί η «ζωντανή φωτιά» στην κουζίνα. Άλλωστε, έτσι γινόταν πάντα στις ονομαστές ψησταριές της Αθήνας, τότε που για να διατηρηθεί ένα εστιατόριο στη θέση του για πολλά χρόνια ήταν υποχρεωμένο να έχει κάτι καλό και διαχρονικό να προσφέρει στους πελάτες του. Το κρέας είναι καλά επιλεγμένο, πέφτει σε σωστή φωτιά και το αποτέλεσμα σε κάνει να μην μπορείς να σταματήσεις εύκολα. Μια καλογεμισμένη μερίδα στα 9,50 ευρώ δίνει πολύ καλή σχέση τιμής-ποιότητας. Εξαιρετική η σταβλίσια των 700 γρ. (€15), απολαυστικό το συκώτι (€6,50) και ζουμερά και κρεατένια τα μπιφτέκια (€7). Αν και το κρέας πρωταγωνιστεί, η φρεσκοκομμένη πατάτα (€2,50) θα μπορούσε άνετα να κλέψει την παράσταση. Από κοντά τα ζεστά χόρτα (€5) και, βεβαίως, η χωριάτικη (€5), με καλοδιαλεγμένες ντομάτες και ψαγμένη φέτα. Αν θες κάτι μαγειρευτό, θα βρεις τας κεμπάπ με μακαρόνια ή κρεατόσουπα τον χειμώνα. Θα πιεις κρασί χύμα και μπίρες και στο τέλος θα δεχτείς φρούτο για κέρασμα. Το ρεπερτόριο της Ρούμελης δεν είναι μεγάλο, όμως μπορείς να το ακούς ευχάριστα για πολύ καιρό. ☛ Ρούμελη, Κωνσταντινουπόλεως 34 & Προύσσης, Βύρωνας, 210 7658347. r Όλες οι μπίρες του κόσμου. Μία από τις σχετικά πρόσφατες αφίξεις στον χώρο είναι το Beerology στην Ηλιούπολη. Εδώ είναι εμφανές το ενδιαφέρον και η γνώση που υπάρχει για την μπίρα. Το διαπιστώνεις με το που θα αρχίσεις να περιπλανιέσαι στον πραγματικά μεγάλο κατάλογο με τις προτάσεις του σε μπίρες. Δεν είναι μόνο η έκταση που εντυπωσιάζει αλλά και ο τρόπος παρουσίασης. Είναι κατανεμημένες κατά είδος, με πληροφορίες για την προέλευση, την περιεκτικότητα σε αλκοόλ, τα χαρακτηριστικά τους. Ωστόσο, πέρα από την ποιοτική αξιολόγηση της παρουσίασης, το μέγεθος πάντα μετράει και όσον αφορά αυτό το θέμα το Beerology δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, αφού ο κατάλογός του περιλαμβάνει 130 ετικέτες από όλο τον κόσμο και 9 βαρέλια. Το extra large μέγεθος του καταλόγου δεν επηρεάζει τις τιμές, οι οποίες, όπως διαπιστώνεις, «βγαίνουν» σε medium size και, όπως και να ’χει, υπάρχουν επιλογές για κάθε τσέπη. Η σάλα του ακολουθεί την κλασική αισθητική προσέγγιση της μπιραρίας όπου το σκουρόχρωμο ξύλο κυριαρχεί, με μοντέρνες διακοσμητικές πινελιές και σήματα από μπίρες στους τοίχους. Επικοινωνεί άμεσα με τον εξωτερικό χώρο, ο οποίος τώρα το καλοκαίρι είναι ασφυκτικά γεμάτος. Η μεγάλη προσέλευση δεν επηρεάζει το σέρβις, που ανταποκρίνεται καλά στις «σκληρές» συνθήκες. Το φαγητό είναι τυπικό, χωρίς εξάρσεις, το κλασικό που περιμένει να βρει κανείς σε μια μπιραρία. Το ρεπερτόριο περιλαμβάνει λουκάνικα, burger, κότσι, κοτολέτα κοτόπουλο και άφθονες τηγανητές πατάτες. Οι μερίδες δίνουν την αίσθηση της πληθώρας, γεγονός που δείχνει να ικανοποιεί ιδιαίτερα τους πολλούς φίλους που έχει κάνει το μαγαζί στο μικρό χρονικό διάστημα που λειτουργεί – ιδίως αν λάβει υπόψη του κανείς την πολύ χαμηλή τιμολόγηση που έχουν αυτές οι ξέχειλες μερίδες. Το Beerology δείχνει να το προτιμά πολύς νεαρόκοσμος που εκτιμά ιδιαίτερα τη σχέση ποσότητας-τιμής και τη μεγάλη ποικιλία ενός τόσου προσφιλούς ποτού όπως η μπίρα. ☛ Beerology, Ηρώων Πολυτεχνείου 4α, Ηλιούπολη, 211 1848866. Beerology


25.9.14 – lifo

59


analog africa vs teranga beat Το Σάββατο 27/9 ο Samy Ben Redjeb, ιδιοκτήτης της Analog Africa, ενώνει τις δυνάμεις του με τον Teranga Beat –ή, αλλιώς, Αδαμάντιο Καφετζή– στο αίθριο του Some Bizzare.

aπο τhν κατερινα ηλιακη

Νύχτες

Αθήνα

Σοφοκλέους 7-9, Αθήνα

60 lifo – 25.9.14

¶ Live. Τα παιδιά της Παλαιότητας, 25/9, 22:00, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, 210 321 0510, είσοδος ελεύθερη. Τα παιδιά της Παλαιότητας έρχονται από την Κέρκυρα για την πρώτη τους εμφάνιση αυτή την Πέμπτη στο six d.o.g.s. Πρόκειται για ένα συγκρότημα που αποτελεί μετεξέλιξη των Κόρε. Ύδρο. Πιο συγκεκριμένα, είναι το νέο σχήμα Τα παιδιά της Παλαιότητας του Παντελή Δημητριάδη με τους μουσικούς Μάριο Πλασκασοβίτη και Νίκο Ραράκο, που συμμετείχαν στο τραγούδι «Η Παλαιότητα», αλλά και τρία νέα μέλη, στο μπάσο, στα ντραμς και στο τσέλο. Δημιουργήθηκαν το 2013 και κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο «12 τραγούδια από τις κατακόμβες», ο οποίος είναι ηχογραφημένος σε διάφορα σημεία της πόλης, κυρίως σε υπόγειους ή σκοτεινούς χώρους, που διαμορφώνουν την ατμόσφαιρα των κομματιών. Όπως αναφέρει ο Δημητριάδης, δουλεύτηκαν με μια διαφορετική φιλοσοφία στην ενορχήστρωση και την παραγωγή. Γράφτηκαν παράλληλα με τη δισκογραφία των Κ.Υ., αλλά έμειναν εκτός αυτής, λόγω του προσωπικού χρώματος που είχαν. Τα περισσότερα έχουν θρησκευτικές αναφορές και θίγουν θέματα που αφορούν τον θάνατο, καθώς γράφτηκαν στη μνήμη νεκρών συγγενών ή προσώπων του ευρύτερου οικογενειακού περίγυρου του τραγουδιστή. Στις 25 Σεπτεμβρίου, τα Παιδιά της Παλαιότητας καταλαμβάνουν τη σκηνή του six d.o.g.s για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, ενώ λίγες μέρες αργότερα, στις 27 Σεπτεμβρίου, θα εμφανιστούν στο Indie Free Festival στο Πεδίον του Άρεως. ¶ Festival. Revolt! Pres. Cristi Cons - Lowris - Mackenzie - Mr. Roussos - Dreamrec, 27/9, TBA, 23:00, €5-8. H Revolt! παρουσιάζει τη νέα της ιδέα, διοργανώνοντας events σε off-location χώρους της πόλης. Το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου η ομάδα θα διοργανώσει ένα εντυπωσιακό πάρτι με ηλεκτρονική μουσική και 3D visuals mapping. Τα decks θα αναλάβει ο Chris Cons από το Βουκουρέστι. Πρόκειται για τον ιδιοκτήτη της δισκογραφικής AMPHIA, ο οποίος είναι δημοφιλής για τα δυνατά DJ sets του. Επίσης, αποτελεί μέλος του label A:rpiar, ιδιαίτερα γνωστού στη ρουμάνικη ηλεκτρονική μουσιCristi Cons κή σκηνή. Ο Lowris θα βρεθεί λίγο νωρίτερα στα decks. Ξεκίνησε ως ηχολήπτης και σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να εξελιχθεί σε παραγωγό και μάνατζερ πολλών labels. Επίσης, έχει δημιουργήσει δύο δικά του, το Key All και το Aeternum Music. Μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην παραγωγή και στις περιοδείες και είναι resident του Concrete. Έχει παίξει σε σημαντικά κλαμπ στην Ευρώπη και φημίζεται για τα απρόβλεπτα και γεμάτα εκπλήξεις DJ sets του. Το line up του Revolt! συμπληρώνουν οι Έλληνες Mackenzie και Mr Roussos. Ο πρώτος είναι ιδιοκτήτης του γνωστού δισκοπωλείου «Ηeartbeat Records» που λειτουργεί από το 2011 και διαθέτει μεγάλη συλλογή από house και techno παραγωγές. Ο δεύτερος, γνωστός και ως Ρούσσος Σηφάκης, παίζει ασταμάτητα μουσική εδώ και 20 χρόνια και θα αναλάβει το άνοιγμα της βραδιάς με χορευτικές μουσικές επιλογές. ¶ Party. Kormoranos: 12 years birthday party w/ Girl Unit (UK)+ Winjer+Black Athena+Blue Lagoon, 27/9, 00:00, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, 210 321 0510, €5. Tο Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου ο Κορμοράνος γιορτάζει τα 12 χρόνια λειτουργίας του με ένα μεγάλο πάρτι στο gig space του six d.o.g.s. Η ομάδα ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2002 με σκοπό τη διοργάνωση πάρτι, συναυλιών κι εκθέσεων. Κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει DJs και συγκροτήματα τόσο της εγχώριας όσο και της διεθνούς σκηνής. Φέτος συμπληρώνει 12 χρόνια παρουσίας στη νυχτερινή διασκέδαση και το γιορτάζει παρέα με τον Girl Unit. O dubstep DJ και παραγωγός έρχεται από το Λονδίνο και θα αποτελέσει τον επίτιμο καλεσμένο της βραδιάς. Έχει κυκλοφορήσει πέντε EP, εμφανίζεται σε boiler rooms και περιοδεύει συνεχώς, ανανεώνοντας τη μουσική του. Σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να ξεχωρίσει για τις ιδιαίτερες μουσικές του επιλογές αλλά και τον πρωτοποριακό σκοτεινό του ήχο, τον οποίο θα ακούσουμε και στην Αθήνα το Σάββατο το βράδυ. Μαζί του θα βρίσκονται ο resident DJ του Κορμοράνου, Blue Lagoon, αλλά και οι τακτικοί του συνεργάτες Black Athena και Winjer. Παράλληλα, στο bar του six d.o.g.s υπεύθυνοι για τη μουσική θα είναι οι Constant Dice, Disconekt, Khmer Rouge, Chris OD και άλλοι DJs του Vinyl Microstore. Girl Unit

agenda πολυχωροι ΙΑΝΟΣ Σταδίου 24, 210 3217810 27/9 Ποίηση μελοποίηση. Από τον Γεώργιο Χορτάτση και τον Βιτσέντζο Κορνάρο στον Τάσο Λειβαδίτη, 8:30 μ.μ. €5-8.

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα, 210 7282333 26/9 Συναυλία της ΚΟΑ στον Κήπο, 9:00 μ.μ., €10-12. 27/9 Μίλτος Πασχαλίδης «Αυτοί που λείπουν πιο πολύ», Κήπος Μεγάρου, 9:00 μ.μ., €10-12. 28/9 London Symphony Orchestra Valery-Gerviev, Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, 8:30 μ.μ., €9,5-70.

ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝ Λεωφόρος Συγγρού 107109, 210 900 5800 26/9 Suono Italiano Quartetto di Venezia - Ταξίδι στην Ιταλία, 8:30 μ.μ.

hot spot Duck Down, NYC) feat PF Cuttin (Blahzay Blahzay/ Brooklyn),7:30μ.μ., €13, 15, 17.

ΡΥΘΜΟΣ STAGE Μαρίνου Αντύπα 38, 210 9750060. 26/9 Χάρης Μακρής, «Τι πρέπει τι δεν πρέπει», 10:30 μ.μ., €12 με μπίρα/κρασί. 27/9 Νίκος Καλλίνης, Πέτρος Συνοδινός, Σαββέρια Μαργιολά, «Προς την επόμενη θάλασσα», 10:30 μ.μ., €12 με μπίρα/κρασί.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Φραντζή & Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος, 210 9220043. Club: Κάθε Σάββατο 20 Χρόνια live, 20 χρόνια μια παρέα - Ε. Αναγιώτου, Γ. Τεντζεράκης, Α. Μίχος, Π.Μπουσουλόπουλος, 10:30 μ.μ., €10 με ποτό, €8 φοιτητικό με μπίρα/κρασί.

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ Οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Αθήνα, 210 3241807. 26/9 Ludovico Einaudi, 9:00 μ.μ., €25-70.

συναυλιακοι χωροι ΑΝ CLUB Σολωμού 13-15, Εξάρχεια, 210 3305056. 26/9 Released Anger/ Mentally Defiled/ Overkast /Speedrush / Demolition Train, 8:00 μ.μ., €5. 27/9 New World Disorder / Till I Drop Dead / Bury The Cause / Where The Horizon Unfolds / Where The Sun Sleeps, 8:00 μ.μ., €5. 28/9 Sean Price (Heltah Skeltah, Boot Camp Clik,

Swing Shoes Feat Sugahspank! @ FAUST

live bars/ dinner FAUST Καλαμιώτου 11, 210 3234095. 30/9 Swing Shoes Feat Sugahspank!, είσοδος ελεύθερη.

ΟΚΙΟ

Avant Garde Θουκυδίδου 1, Χαλάνδρι, 213 0268861 Η μικρή bistroteque που τρύπωσε εδώ κι έναν χρόνο στον πεζόδρομο της Θουκυδίδου «απειλεί» να γίνει το στέκι σου, και όχι αδίκως! Αυτή την Πέμπτη, το Avant Garde γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια και αξίζει να είστε εκεί ! Όχι μόνο για την υπέροχη ατμόσφαιρα και τα υπέροχα κοκτέιλ που θα γευτείτε αλλά και για να γιορτάσετε παρέα! Με πρωτοποριακό στυλ, όπως δηλώνει το όνομά του, και με αέρα βγαλμένο από άλλη εποχή, το Αvant Garde κρατά άψογα τις ισορροπίες μεταξύ μοντέρνου και κλασικού. Τα vintage στοιχεία του χώρου, σε συνδυασμό με τις καλύτερες επιλογές από rock-funk-soul και electronic ήχους, το καθιστούν αναμφίβολα μια επιλογή πέρα από τις συνηθισμένες. Σας περιμένει από το πρωί με εξαιρετικό καφέ, τάρτα και άλλες μικρές λιχουδιές, μέχρι το βραδάκι, που θα ανεβάσει τη διάθεση με υπέροχα κοκτέιλ και μουσικές που αφυπνίζουν!

Μαρίνα Ζέας, 185 36, Πειραιάς, 21 04284006 28/9, Live band: DE TRACES AFROCARIBBEAN.

ΡΟΜΑΝΤΣΟ Αναξαγόρα 3-5, 210 3425335. 26/9 Ras G, 9:30μ.μ, €7-10.

ΓΕΥΣΗ news COSCA Πραμάντων 10, Κουκάκι, 210 9210229 Το πιο έμπειρο και δημιουργικό ντουέτο των Antoniο Carlone και Θανάση Πλάκα ξαναχτυπά, υπογράφοντας την πιο γευστική/ νόστιμη ελληνο-ιταλική συμφωνία, με νέες ιδέες και ευφάνταστα πιάτα. Απολαύστε τις λαχταριστές συνταγές τους στο ατμοσφαιρικό και ήρεμο περιβάλλον του Cosca. Συνδυάστε γεύση-ποιότητα και φιλική τιμή.

souk Γρηγ. Λαμπράκη 3 & Ποσειδώνος, 210 898100 Το όνομά του δεν είναι τυχαίο –σε ακριβή μετάφραση σημαίνει «αγορά»– και πρόκειται για ένα Street Food Market που περιλαμβάνει όλες τις γεύσεις του κόσμου. Στον μοντέρνο χώρο του θα γευτείτε από παραδοσιακά λιβανέζικα πιάτα μέχρι αυθεντικό σούσι, πάστα, λαχταριστά μπέργκερ και ζουμερές Νew York steaks. Ακόμα, διαθέτει μεγάλη ποικιλία κρασιών και γλυκών προτάσεων για μια ολοκληρωμένη περιπλάνηση στον κόσμο των γεύσεων. Το Souk σας περιμένει 24 ώρες το 24ωρο και με delivery μέχρι τις 2 το πρωί.

25.9.14 – lifo

60


ΤΑΥΡΟΣ Μια έντονη ανάγκη να απαλλαχθείτε από καταστάσεις του παρελθόντος που σας κρατούσαν στάσιμους για αρκετό διάστημα θα είναι το χαρακτηριστικό των επόμενων ημερών και είναι ευκαιρία, καθώς οι επιρροές των πλανητών δημιουργούν τις συνθήκες, να μπορέσετε να κινηθείτε με αποφασιστικότητα. Κρατήστε κάποια θετικά στοιχεία ως μαθήματα ζωής και προχωρήστε δίχως να σκέφτεστε συνεχώς ποια θα είναι η αντίδραση των άλλων. Θα έχετε την ευκαιρία να λύσετε με τον σύντροφό σας ένα προσωπικό ζήτημα που σας προβληματίζει και δεν σας αφήνει το περιθώριο να ενεργήσετε όπως θα θέλατε πραγματικά. Έτσι, θα καταφέρετε να ανακουφιστείτε από όλο αυτό το βάρος που νιώθατε.

ΔΙΔΥΜΟΙ Αρκετά κρίσιμη η εβδομάδα για εσάς τους Διδύμους σχετικά με ένα επαγγελματικό-οικονομικό ζήτημα, καθώς εκεί που νιώθετε πως επιτέλους πάτε να σηκώσετε κεφάλι, αλλάζει ξαφνικά κάποιος παράγοντας κι ενώ ήσασταν έτοιμοι να κάνετε ένα βήμα μπροστά, τελικά θα πηγαίνετε δύο βήματα πίσω. Μην απογοητεύεστε, μελετήστε με ψυχραιμία ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις που έχετε και μην ξεχνάτε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας πως για κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση, αρκεί να στραφείτε προς τη σωστή κατεύθυνση. Το γεγονός ότι ως τώρα έχετε καταφέρει να έχετε πρόσωπο απέναντι στους άλλους και να μην αμφισβητούν τη φερεγγυότητά σας, σε συνδυασμό με την ευγένεια και την ικανότητά σας να πείθετε, σας βοηθάει ώστε να πάρετε κάποια παράταση χρόνου μέχρι τουλάχιστον να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε στις υποχρεώσεις σας.

σετε στο ευρύ κοινό κάποιο προϊόν ή υπηρεσία σας και να είστε σίγουροι πως η ανταπόκριση του κόσμου θα είναι μεγάλη. Και καθώς οι συνθήκες είναι ευνοϊκές κι έχετε την τύχη με το μέρος σας, η διάθεσή σας θα είναι αρκετά ανεβασμένη και θα μπορέσετε να προγραμματίσετε συναντήσεις και εξόδους με φιλικά σας πρόσωπα προς το τέλος της εβδομάδας. Η αγάπη σας για το φαγητό μπορεί να σας προκαλέσει κάποια προβλήματα υγείας, οπότε σταματήστε να τρώτε οτιδήποτε βρεθεί μπροστά σας και προσπαθήστε να γίνετε πιο επιλεκτικοί σε σχέση με την τροφή σας. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε κάποιες ασκήσεις για τη βελτίωση της φυσικής σας κατάστασης, μην το καθυστερείτε για πολύ ακόμα και προχωρήστε άμεσα στην εφαρμογή τους. Δεν είναι ανάγκη να γραφτείτε ντε και καλά σε κάποιο γυμναστήριο, καθώς υπάρχουν πολλοί τρόποι να γυμναστείτε και μόνοι σας στο σπίτι.

ΛΕΩΝ Με τον Δία στο ζώδιό σας είστε σε μια

ΤΟΞΟΤΗΣ Επικοινωνιακά είστε σε πολύ καλό

αρκετά καλή φάση της ζωής σας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν θέματα ζωτικής σημασίας που σας προβληματίζουν. Παρ’ όλα αυτά, και χάρη στη βελτίωση των επαγγελματικών σας, έχετε αρκετή αισιοδοξία και είστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε κακοτοπιά σας παρουσιαστεί με σιγουριά, χωρίς να αισθάνεστε πλέον φοβισμένοι. Κάποια σχέδια που είχατε για να κάνετε ορισμένες αγορές για το σπίτι θα πρέπει να τα καθυστερήσετε και να τα μεταφέρετε στην επόμενη εβδομάδα, οπότε θα μπορείτε να είστε πιο άνετοι και οικονομικά αλλά και από άποψη χρόνου. Με αυτό τον τρόπο θα έχετε και τη δυνατότητα να κάνετε μια καλύτερη έρευνα αγοράς, ώστε να μπορέσετε να αποφύγετε περιττά έξοδα.

επίπεδο αυτή την εβδομάδα και ανυπομονείτε να μοιραστείτε τις επαγγελματικές σας ιδέες με άλλους. Μη βιάζεστε λόγω υπέρμετρου ενθουσιασμού και προσέξτε ιδιαίτερα σε ποιους θα παρουσιάσετε τα σχέδιά σας, καθώς υπάρχει κίνδυνος να δείτε ξαφνικά να υλοποιούνται ορισμένα από αυτά από κάποιον «φίλο» και να σας ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Εξαιτίας της ανάγκης σας να έρθουν οι καταστάσεις όπως τις θέλετε, θα θολώνει η αντικειμενικότητά σας, η οποία, σε συνδυασμό με τη φαντασία σας που καλπάζει το τελευταίο διάστημα, θα σας κάνει να αεροβατείτε και να ξεφεύγετε εντελώς από τη σφαίρα της πραγματικότητας. Προσέξτε, γιατί μάλλον η προσγείωση θα είναι ανώμαλη. Κανείς δεν είπε να μην κάνετε σχέδια, αρκεί να είστε μέσα στα όρια του εφικτού.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Ένα εμπόδιο που έχει κάνει την εμφάνισή του εδώ και κάποιες μέρες στον επαγγελματικό τομέα με αποτέλεσμα να νιώθετε πολύ απογοητευμένοι θα μπορέσει να ξεπεραστεί πιθανότατα προς τη Δευτέρα. Θα καταφέρετε να ξεμπλοκάρετε και να συνεχίσετε, με περισσότερη αισιοδοξία πλέον, προς την υλοποίηση των επαγγελματικών σας σχεδίων. Αν παρατηρήσετε τα θετικά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή σας, θα κατορθώσετε να αποκτήσετε περισσότερη σιγουριά για τον εαυτό σας και θα νιώθετε μεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση με το τι μέλλει γενέσθαι. Λίγη παραπάνω προσοχή στις ποσότητες αλατιού που καταναλώνετε με το φαγητό σας, γιατί, ενώ, όταν το χρησιμοποιούμε με μέτρο, κρατάει σε ισορροπία το νερό στο σώμα μας και βοηθάει στη συστολή των μυών, σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να οδηγήσει σε κατακράτηση υγρών στον οργανισμό μας και, το κυριότερο, να αυξήσει την αρτηριακή πίεση.

ΖΥΓΟΣ Ευνοϊκές οι συνθήκες για ταξίδια και

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Στον επαγγελματικό τομέα υπάρχει μια στασιμότητα που μπορεί να σας δημιουργήσει ανασφάλεια, οπότε καλό θα ήταν να στραφείτε και σε άλλες κατευθύνσεις ώστε να έχετε και εφεδρικό σχέδιο σε περίπτωση που δείτε πως η υπάρχουσα κατάσταση τελικά δεν προχωράει. Μην απογοητεύεστε, πάντως, και προσπαθήστε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας πως τώρα ξεκινάει η σεζόν και ότι έχετε μπροστά σας όλο τον χρόνο για να κινητοποιηθείτε. Αν υπολογίζατε σε κάποια χρήματα ώστε να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε στις οικονομικές σας υποχρεώσεις, τα νέα είναι θετικά, γιατί είναι πιθανόν μέσα στις επόμενες μέρες να πραγματοποιηθεί μια οικονομική συναλλαγή που θα σας αποφέρει κέρδη πέρα από το αναμενόμενο. Μην παρασυρθείτε από τον ενθουσιασμό σας και κάνετε έξοδα που δεν ήταν στο πρόγραμμα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να βγείτε εκτός προϋπολογισμού.

συμφωνίες επαγγελματικής φύσεως, οπότε, αν σας γίνει κάποια πρόταση για συνεργασία, προσπαθήστε να μην εξωτερικεύσετε τον ενθουσιασμό σας, ώστε να έχετε περισσότερες πιθανότητες να γίνουν δεκτοί οι όροι σας. Σε περίπτωση που σας παρουσιάσουν εξιδανικευμένες συνθήκες σε υπερβολικό βαθμό, κατά πάσα πιθανότητα θα πρόκειται περί φούσκας, οπότε προσέξτε πριν δεσμευτείτε. Κατάλληλη εποχή για να ανανεώσετε την εξωτερική σας εμφάνιση, καθώς με την έλευση της Αφροδίτης στις 29 του μηνός θα έχετε την ευκαιρία να επικεντρωθείτε στη βελτίωσή της, οπότε, σε περίπτωση που ξεκινήσετε να κάνετε κάποιες αγορές, η επιλογή να είναι δική σας και όχι επειδή σας έπεισαν κάποιοι άλλοι.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Αρκετά έντονη θα είναι η εβδομάδα στον τομέα των αισθηματικών και η ανάγκη σας να πείσετε τον σύντροφό σας να επιστρέψει θα σας οδηγήσει σε συμπεριφορές αρκετά υπερβολικές, οπότε προσπαθήστε να εκφράσετε τα συναισθήματά σας με αξιοπρέπεια, γιατί, αντί να καταφέρετε να ξανασμίξετε, υπάρχει κίνδυνος εκείνος-η να χάσει πάσα ιδέα για το άτομό σας και να γίνει Λούης... Μην ξεχνάτε να φροντίζετε τον εαυτό σας και μην τον παρατάτε αβοήθητο μόνο και μόνο για να προκαλέσετε τον οίκτο του άλλου. Στον οικογενειακό τομέα, υπάρχει πιθανότητα να έρθετε σε ρήξη με ένα μεγαλύτερο άτομο, οπότε προσέξτε πώς θα φερθείτε, προκειμένου να λήξει η παρεξήγηση ήρεμα και, το κυριότερο, χωρίς να πληγώσετε τον άνθρωπό σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Εκεί που θεωρούσατε ότι έχετε

ΙΧΘΥΣ Αρκετά αποφασισμένους σας βρίσκει

το πάνω χέρι στη σχέση σας και ότι κατά κάποιον τρόπο έχετε δέσει τον γάϊδαρό σας, η ανατροπή που θα γίνει μέσα στις επόμενες μέρες θα σας κάνει να καταλάβετε πως δεν έπρεπε τελικά να τραβήξετε τόσο το σκοινί. Μη διστάσετε να παραδεχτείτε τη λάθος συμπεριφορά σας, αν δεν θέλετε να διαλυθεί η σχέση σας, και προσπαθήστε από δω κι εμπρός να μη θεωρείτε τίποτα δεδομένο. Κάποια αδιαθεσία στη μέση της εβδομάδας ίσως σας αναγκάσει να μείνετε μερικές μέρες μέσα στο σπίτι, οπότε δείτε το (όσο μπορείτε φυσικά) ως ευκαιρία να ξεκουραστείτε και να φορτίσετε τις μπαταρίες σας. Μην ξεχνάτε να τρώτε τροφές που περιέχουν πολλές βιταμίνες για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να αναρρώσει πιο γρήγορα.

η εβδομάδα και το έχετε βάλει σκοπό να μην αφήσετε κανέναν να σας επιβάλει τη γνώμη του σχετικά με μια επαγγελματική απόφαση που έχετε πάρει. Εφόσον είστε τόσο σίγουροι για τις κινήσεις σας και δεν έχετε καμία αμφιβολία, μην επηρεάζεστε από τρίτους και προχωρήστε με αυτοπεποίθηση στην υλοποίηση των στόχων σας. Αν, πάλι, έχετε κάποιους ενδοιασμούς, δεν είναι κακό να πάρετε και μια τρίτη γνώμη. Έτσι κι αλλιώς, η απόφαση στο τέλος θα είναι δική σας. Στον αισθηματικό τομέα, ήρθε η ώρα να δείξετε τα συναισθήματά σας στο πρόσωπο που σας ενδιαφέρει, καθώς με το να παριστάνετε τους υπεράνετους, κινδυνεύετε να το χάσετε το κορμί στο τέλος…

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Ιδανικές μέρες για να προωθή-

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Με τον Ουρανό στο ζώδιό σας, τον πλανήτη των ανατροπών και των αλλαγών, είστε γεμάτοι αισιοδοξία και αποφασισμένοι να δημιουργήσετε εσείς τις συνθήκες για την προσωπική σας ευτυχία αντί να κάθεστε παθητικά και να εύχεστε μόνο την καλή έκβαση των πραγμάτων. Όλη αυτή η θετική αντιμετώπιση θα προσελκύσει νέες ευκαιρίες και θα μπορέσετε να εξελιχθείτε σε τομείς στους οποίους μένατε στάσιμοι εξαιτίας του φόβου και της έλλειψης εμπιστοσύνης στον εαυτό σας. Αν συναντήσετε κάποιες δυσκολίες, μην το βάλετε κάτω και προσπαθήστε να μην παίρνετε και τόσο κατάκαρδα τις αναποδιές. Μια πιθανή παρεξήγηση με άτομο από το οικογενειακό σας περιβάλλον θα σας ρίξει λίγο το ηθικό, προσπαθήστε όμως να μην είστε υπερβολικοί στις αντιδράσεις σας, ώστε να λήξει σύντομα και να ξαναβρείτε τις ισορροπίες σας.

StarFax

ΚΡΙΟΣ

sudoku 2

1 8 3 7 6 9 5 2 5 1 9 8 6 7 3 4

3 1 7

5

4 5

2 8 6

9 7 5 6

1

Η λύση του προηγούμενου 1 6 5 8 3 2

3 4 2 7 5 9

8 9 7 4 6 1

9 2 4 3 7 5

6 5 8 1 9 4

7 1 3 2 8 6

5 3 9 6 1 8

4 7 6 9 2 3

2 8 1 5 4 7

9 8 2 1 3 4 7 5 6 7 1 3 6 2 5 4 8 9 4 6 5 8 7 9 2 1 3

25.9.14 – lifo

61


☛ ΜαρiαΙωaννα Δaγκαρη Στυλίστρια. Φωτογραφήθηκε στο διαμέρισμά της, στον Περισσό, την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου.

❝ Η Αθήνα μου

αρέσει για τα μπαλκόνια-ζούγκλες που μπορείς να συναντήσεις σε κάθε γειτονιά και είναι καλυμμένα με πανύψηλα αναρριχητικά φυτά και δεκάδες γλάστρες. Σημαντικός δικός μου στόχος για το ’15 ❞

62 lifo – 25.9.14

Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης «Naked City».

οι αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο

NakedCity

φωτογραφια: πάρις ταβιτιάν


25.9.14 – lifo

63



Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.