BROTHERS GRIMM
Once upon a time, there was a poor little girl that lived with her mother. When they had nothing to eat, the child went to the wood where she met an old woman.
Ժուկով ժամանակով մի փոքրիկ աղքատ աղջիկ է լինում, ով ապրում էր իր մայրիկի հետ: Երբ նրանց ուտելու պաշարը սպառվեց, երեխան գնաց անտառ, որտեղ հանդիպեց մի ծեր կնոջ:
The aged woman gave her a small pot. “Tell the pot ‘Little pot, cook!’ and it will cook you good, sweet porridge. And if you tell it ‘Little pot, stop!’, it will stop cooking.” The little girl thanked her and brought the pot home to her mother.
Ծեր կինը նրան տվեց մի փոքր կճուճ: -Ասա կճուճին` «Փոքրիկ կճուճ, եփի՛ր», և այն կեփի համեղ, քաղցր շիլա: Իսկ եթե ասես «Փոքրիկ կճուճ, դադարի՛ր եփել», այն կդադարի եփել: Փոքրիկ աղջիկը շնորակալություն հայտնեց և կճուճը բերեց տուն` մայրիկի մոտ:
From that day on, they were free of their poverty and their hunger. They ate sweet porridge as often as they wanted.
Այդ օրվանից նրանք ազատվեցին իրենց աղքատությունից և սովից: Նրանք ուտում էին քաղցր շիլա այնքան հաճախ, որքան ցանկանային:
Then one day, when the little girl wasn’t at home, the mother felt hungry and so she told the pot: “Little pot, cook!” And it cooked her the sweetest porridge. She ate some porridge. But when she wanted to tell the pot to stop cooking, she could not remember the words. It cooked and cooked until the porridge filled the whole house.
Սակայն մի օր փոքր աղջիկը տանը չէր, իսկ մայրը քաղց զգաց և ասաց կճուճին. «Փոքրիկ կճուճ, եփի՛ր»: Կճուճը եփեց ամենաքաղցր շիլան: Նա կերավ մի քիչ շիլա, բայց, երբ ուզեց, որ կճուճը դադարի եփել, չկարողացավ հիշել բառերը: Կճուճը եփեց այնքան, մինչև շիլան լցվեց ամբողջ տնով մեկ, իսկ հետո նաև փողոցը:
And then the whole street. Nobody knew what to do. Finally , when only one house in the whole town was left, the little girl returned.
Ոչ ոք չիգիտեր ինչ անել: Ի վերջո, երբ ամբողջ քաղաքում միայն մեկ տուն մնաց, փոքրիկ աղջիկը վերադարձավ:
When she saw what had happened, she called: “Little pot, stop!” And the pot stopped. But whoever wanted to enter the town, had to eat their way through.
Երբ նա տեսավ, թե ինչ էր կատարվում, բացականչեց. «Կճուճիկ, կա՛նգ առ», և փոքրիկ կճուճը դադարեց եփել: Սակայն, ով ուզենար քաղաք մտնել, ստիպված էր լինելու իր ճանապրհը բացել`ուտելով այնտեղի շիլան:
Գրիմ եղբայրներ «Կախարդական կճուճը կամ քաղցր շիլա» Մշակումը` Լալա Մանուկյան Թարգմանություն և ձևավորում` Մարինե Իշխանյան
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամլիր Հիմնական դպրոց 2014