Ireneusz Wrzesień
powroty
Wodogrzmoty Mickiewicza, 2010, olej, płótno, 100x80 cm
Ireneusz Wrzesień urodził się w 1942 roku w Wielkiej Wsi k. Książa Wielkiego w powiecie miechowskim. Szkołę podstawową i liceum ukończył w Książu Wielkim. W okresie młodzieńczym fascynował się twórczością Stefana Żechowskiego, wybitnego artysty z rodzinnych okolic, który stał się pierwszym recenzentem jego prac. Spotkanie z uznanym artystą wpłynęło na charakter jego pierwszych twórczych poszukiwań i rozbudziło zainteresowania sztuką. Po ukończeniu studiów na wydziale historycznym w 1963 r. podjął pracę pedagogiczną w Zakopanem, a następnie w Białym Dunajcu jako kierownik szkoły. Stąd też pochodzi jego żona, Józefa z Galiców. Od 1970 r. Ireneusz Wrzesień czynnie uczestniczy w życiu kulturalnym regionu. W la-
tach 70. jako inspektor szkolny w Nowym Targu oraz wicekurator oświaty i wychowania w Nowym Sączu przyczynił się znacznie do rozwoju regionalnego ruchu młodzieżowego na terenie byłego województwa nowosądeckiego. Pełnił ponadto funkcję Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Nowym Sączu i członka sejmowej komisji kultury. Od 1982 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Wtedy też związał się przyjaźnią z wybitnymi twórcami mieszkającymi na Podhalu – Tadeuszem Brzozowskim, Władysławem Hasiorem i Stanisławem Kuskowskim. W latach 80. jako współzałożyciel i późniejszy prezes Stowarzyszenia twórców „Sztuka Podhalańska” był inicjatorem i organizatorem wielu działań związanych z kulturalną wymianą środowisk twórczych Zakopanego i Nowego Sącza, ze środowiskami we Francji, Niemczech, Hiszpanii i Słowacji. Od 1982 r. pełnił funkcję dyrektora zakopiańskiego Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara, a później funkcję zastępcy dyrektora w Zespole Szkół Plastycznych w Zakopanem aż do roku 2008. W tym okresie był inicjatorem szerokiej wymiany kulturalnej młodzieży szkolnej z zakopiańskiego liceum z rówieśnikami z Francji, Hiszpanii i Niemiec. Pracując w szkole artystycznej przez ponad 15 lat – wspólnie z profesorami i młodzieżą – koordynował organizację projektu „Żłóbek zakopiański pomostem łączącym narody”, którego efektem były dziesiątki rzeźb obrazujących szopkę betlejemską, wystawianych głównie na dworcach w wielkich miastach wielu krajów europejskich. W okresie twórczej aktywności zorganizował 45 wystaw indywidualnych, uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Swoje prace prezentował między innymi na Słowacji, Ukrainie, w Rosji, Niemczech, Francji, Hiszpanii, Bułgarii, Norwegii i Finlandii. Za swoją twórczość i działalność kulturalnooświatową wielokrotnie nagradzany i wyróżniany,otrzymał między innymi: odznakę „Zasłużony działacz kultury”, medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Prace jego znajdują się w wielu muzeach oraz kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Mieszka w Białym Dunajcu.
Ireneusz Wrzesień
powroty
Giewont II, 2012, olej, płótno, 50x40 cm
Zamek, 2012, olej, płótno, 30x40 cm
„Obok tradycyjnie pojętego krajobrazu na płótnach Ireneusza Września pojawia się także pejzaż imaginacyjny, wyszukany w pamięci lub wręcz wymyślony. Wewnętrzny pejzaż, bo i tak można próbować określić cykle obrazów, to przecież nie tylko artystyczna reakcja na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne; to także filozoficzna zaduma nad światem. Wizja przyszłego świata, bezludnego i wydanego na pastwę żywiołów, jest przestrogą, artystycznym memento”. Teresa Lisek
Ireneusz Wrzesień uprawia malarstwo, w którym rysunek odgrywa ważną rolę. Tematyka jego obrazów inspirowana jest górami, które podziwia każdego dnia z okien swojego domu. Maluje szczyty gór, wartkie potoki i drzewa w naturalnym krajobrazie, najczęściej w technice olejnej. Intryguje go nadprzyrodzona zjawiskowość przyrody, snujące się mgły i przedzierające się przez nie światło, burzowe chmury rozdzierające niebo oraz surrealistyczne wizje miast zatopionych w tajemniczym blasku płomienistej zorzy. Dramaturgię wielu jego obrazów budują drapieżne drzewa, których realistyczny rysunek jawi się na horyzoncie samotnie skontrastowany z płaszczyznami odrealnionych pól. W tym klimacie utrzymane są też drzewa wykonane w technice pasteli, a namalowane we Francji. Zarysowane są one na płaszczyźnie obrazu, jakby dźwigały sklepienia niebios. Rozłożyste konary rozchylone ku niebu z niewielkimi kępami zielonego ulistnienia, wsparte na solidnych pniach, grubych i potężnych, pomiędzy którymi zasygnalizowana jest architektura miasta. Innym rodzajem malarskich kompozycji jest cykl pejzaży, na których pierwszoplanowo przedstawione są już nie pojedyncze drzewa, lecz ich skupiska: kępy, sady lub lasy. Malowane cienką warstwą lejącej się farby olejnej o konsystencji akwarelowej. Drapieżnie i groźnie, a czasem nostalgicznie, ukazane najczęściej na tle nieba z wędrującymi warstwami chmur. Wyrażają przemijanie i niepokój. Nadchodzące zmiany. Ale jakie? Na to pytanie każdy odnajdzie w sobie inną odpowiedź. W zależności od stanu własnego ducha, splotu okoliczności. Te obrazy zatrzymają jednak widza i na chwilę oderwą od innych rozmyślań, bo skupią uwagę wokół odczuwania upływu czasu. Twórczość jest jak rzeka życia, na jej brzegach, jak drzewa przy rzece, wzrastają konkretne dzieła, a ich wielkość i treść kształtują różne uwarunkowania osobowe twórcy: sytuacje emocjonalne, zdarzenia losowe, a wreszcie siły twórcze. Malarstwo Ireneusza Września dotyka również sfery duchowej. Wcześniej malował sztandary targane wichrami historii lub powiewające w świetle niosącym nadzieję wolności tej własnej i tej zewnętrznej. Teraz maluje rozmodlone drzewa, które zbliżają nas do natury, a także góry, bo one są niezmiennie zniewalające, budzące zachwyt i respekt. Krystyna Olchawa, 30 maja 2013 r.
Pierwsze śniegi - Lodowy, 2012, olej, płótno, 40x50 cm
Bajońskie platany I, 2010, olej, pastel, 100x70 cm
Bajońskie platany II, 2010, olej, pastel, 100x70 cm
Książ Wielki, 2012, olej, płótno, 30x40 cm
Filary kultury, 2005, olej, płótno, 80x70 cm Pod sztandarem - Władysław Hasior, 2008, olej, płyta, 40x60 cm ► Splecione jesienią II, 2012, olej, płyta, 80x70 cm (z przodu okladki)
ISBN: 978-83-63753-05-4 JAKSY” W M I
WIE
GAL
HO
ER
I
„U
EC
A
O
ZN
YC H
BIU R YS
C
W
Wydawca: Biuro Wystaw Artystycznych „U Jaksy” w Miechowie Adres: Plac Kościuszki 3a, 32-200 Miechów, tel/fax: 41 383 07 95 Strona www: http://u-jaksy.miech.pl, e-mail: u.jaksy@gmail.com Opracowanie graficzne: Paweł Olchawa Druk: Drukarnia SKLENIARZ, ul. Lea 118, 30-133 Kraków
TA
W AR TY S
TY