Ο
ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΥΚΟΝΟΥ
∆ ΜΑ ΙΚΗ
MYKONOΣ Ε
ΣΤΟΛΗ ΠΙ
Για τη Μύκονο που αγαπάμε, για τη Μύκονο που αξίζει πάντα το καλύτερο
05 ο σκορδιαλλός
http://kepom.wordpress.com
Φύλλο Πορείας #05
∆ Ι Α Ν Ε Μ Ε Τ Α Ι
Β
Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. ∆ημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους. Επικοινωνία: Κ.Ε.Πο.Μ., Τ.Θ. 88, 846 00 Μύκονος e-mail: kepomyk@gmail.com Σχεδιασμός-Eπιμέλεια εντύπου: Βούλα & Φρατζέσκα Χανιώτη / www.h2concept.gr
Μύκονος, 15 Απριλίου 2011
Tέλος τα ψέματα, ευθύνες σε όσους πνίγουν τη Μύκονο στις διοξίνες
Κάθε φέτος και χειρότερα ιώνοντας τη λειτουργία της ∆ημοτικής Αρχής όλα αυτά τα χρόνια, νοιώθαμε απογοητευμένοι και δυσαρεστημένοι από τον αντικοινωνικό και ανέντιμο τρόπο διαχείρισης του ∆ήμου, του στοιχειώδους αυτού κυττάρου που θα μπορούσε να αυτοδιαχειρίζεται, ιδανικά θέματα δημοκρατίας, παιδείας, πολιτισμού, προστασίας περιβάλλοντος και κληρονομιάς, προσφοράς υπηρεσιών, αξιοπιστίας, διαφάνειας και συλλογικότητας. Γι' αυτόν τον λόγο αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε τη συμμετοχή μας στο ∆ημοτικό Συμβούλιο εκφράζοντας με τις καλλίτερες προθέσεις και σεβασμό προς το θεσμό, τη βούληση των ανθρώπων που μας εξέλεξαν. Παρά την κυριαρχία του Μνημονίου και της Καλλικρατικής θηλιάς που στενεύουν τα περιθώρια άσκησης μιας κοινωνικά φιλικής πολιτικής, πιστεύαμε ότι θα ερχόταν έστω και με αυτόν τον τρόπο, η ανάγκη προσαρμογής και προσγείωσης στη σοβαρή αντιμετώπιση των προβλημάτων που επιτρέψαμε να είναι ακόμη άλυτα καθώς και εκείνων που ανατέλλουν. Αντιθέτως και με λύπη διαπιστώνουμε ότι η «νέα» ∆ημοτική Αρχή είναι πολύ κατώτερη των περιστάσεων και αυτό θα κοστίσει ανεπανόρθωτα στον τόπο και στο μέλλον του. Με απαξίωση και ειρωνεία απέναντι στο θεσμικό της ρόλο, με ελλιπείς υπηρεσίες ενημέρωσης και υποστήριξης του έργου της αντιπολίτευσης, η ∆ημοτική Αρχή μονολιθικά και αντιδημοκρατικά, με τη νοοτροπία του χυδαίου τσαμπουκά, πορεύεται τον αδιέξοδο δρόμο της. Η έλλειψη σοβαρότητας φτάνει στο σημείο σύμβουλοι της δημοτικής πλειοψηφίας, να πετάνε σαΐτες την ώρα της συνεδρίασης! Η κατάσταση που επικρατεί χαρακτηρίζεται από έλλειψη επιχειρημάτων, οργανωμένου σχεδίου δράσης και αξιοπιστίας. Ανεξόφλητα χρέη εις βάρος επαγγελματιών και επιχειρηματιών εντός και εκτός νησιού δικαιολογούνται ψευδώς και αποδίδονται στη δυσλειτουργία του Καλλικράτη, ενώ πολλά από αυτά προέρχονται από αδιαφανή διαχείριση και ανεξέλεγκτες χρήσεις. Η φανερή αδυναμία να διαχειριστεί το θέμα των σκουπιδιών και της ανακύκλωσης μας προσβάλλει ως δημότες και μας εξευτελίζει ως κορυφαίο τουριστικό προορισμό. Τα απερίσκεπτα μπαζώματα και τα στραβά μάτια σε ατασθαλίες εις βάρος του δημόσιου χώρου στερούν από το συλλογικό δημόσιο πλούτο και προσπορίζουν μόνο ένοχες ψήφους στο μπλοκ της πλειοψηφίας, καθιστώντας την συνυπεύθυνη και συνένοχη στην κατρακύλα που έχει πάρει το νησί.
∆ Ω Ρ Ε Α Ν
Σκυλάμπελα: ο λόφος που έγινε βουνό κακοδιαχείρισης, αδυναμίας και ντροπής, φωτό: Βιβή ∆. Χανιώτη
Ε
ίναι μεγάλη πολιτική ντροπή να είμαστε ικανοί μόνο για βιτρίνα και βραβεία και όχι για δράσεις ουσίας όπως η σωστή διαχείριση των απορριμμάτων. Το τίμημα που πληρώνουμε είναι πρώτα από όλα η υγεία μας και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος που ζούμε. Πρέπει να σκεφτόμαστε την διάδοχη κατάσταση. Τέρμα ο εμπαιγμός. Αμφιβάλουμε για την φερεγγυότητα των υποσχέσεων. Για τρεις δεκαετίες στην Μύκονο ζούμε με μία τοξική βόμβα δίπλα μας. Οι διοξίνες από την καύση των σκουπιδιών μπορεί να μη φαίνονται αλλά μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία μας. Το γεγονός αυτό είναι γνωστό και καταγεγραμμένο. Η καύση των σκουπιδιών πιστέψαμε ότι σταματάει με την κατασκευή του ΧΥΤΑ. Λάθος! Η λειτουργία του ΧΥΤΑ είναι προβληματική γιατί αυτοί που ανέλαβαν την ευθύνη του έργου τα θαλάσσωσαν. Τα σκουπίδια καίγονται ακόμη. Εμείς ως κοινωνία πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του προβλήματος και να το λύσουμε. Νιώθουμε απογοήτευση και μεγάλη οργή για τα ψέματα που μας έχει σερβίρει η
∆ημοτική Αρχή (η προηγούμενη και η παρούσα) καθώς είχε διαβεβαιώσει τους πολίτες ότι θα σταματούσε η καύση από τη στιγμή που επισήμως θα έμπαινε σε λειτουργία ο ΧΥΤΑ. Για τα παραπάνω η ∆ημοτική Αρχή ήταν πάντα ενήμερη επιρρίπτοντας όμως τις ευθύνες που της αναλογούσαν σε άλλους: στους τσιγγάνους, στον ανεπαρκή τρόπο διαχείρισης του προβλήματος από τον πρώην δήμαρχο Χ. Βερώνη, έως και στα ίδια τα σκουπίδια που μπορούν να αυτοαναφλέγονται. Είτε ως ∆ημοτική αρχή σήμερα, είτε ως οργανικό κομμάτι της ∆ημοτικής Αρχής επί Χ. Βερώνη (πολλά τα κοινά πρόσωπα), ποτέ δεν μπόρεσε να δράσει αποτελεσματικά ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Ποτέ δεν φάνηκε ότι μπορεί να στήσει με ορθό τρόπο τον κατάλληλο μηχανισμό ή την ανακύκλωση, ώστε να σταματήσει η απαράδεκτη αυτή κατάσταση και να λειτουργεί ο ΧΥΤΑ βάσει προδιαγραφών και με στόχο την μακρά διάρκεια ζωής του. Απαιτούμε να σταματήσει η καύση των σκουπιδιών και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. ∆εν υπάρχουν περιθώρια για άλλες δικαιολογίες, αναβολές και μεταθέσεις ευθυνών. Την στιγμή που
στην Ευρώπη πολλές πόλεις δεν χρειάζονται ΧΥΤΑ καθώς εφαρμόζουν ήδη εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης απορριμμάτων, στην Μύκονο αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα. Οι βροχοπτώσεις στα τέλη του Γενάρη έδειξαν ότι είμαστε απροετοίμαστοι μπροστά σε προβλήματα που ανακύπτουν από καιρικά φαινόμενα τα οποία όσο ακραία και αν είναι, μπορούν να αντιμετωπιστούν αν υπάρχει η σωστή πολιτειακή πρόβλεψη και οργάνωση. Φτάσαμε στο σημείο λοιπόν να κηρύξουμε τη Μύκονο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης γιατί υπάρχει πλήρης αδιαφορία όλα αυτά τα χρόνια, ώστε να διαμορφωθεί ένα σχέδιο συντονισμού και δράσης φορέων και εθελοντών που θα μπορούσαν να αποτρέψουν πολλές καταστροφές. Ένα από τα πιο προβληματικά σημεία αναδείχθηκε και πάλι ο ΧΥΤΑ και μαζί του ο ΧΑ∆Α που μετακόμισε στο δρόμο εξαιτίας της βροχής. Ο ΧΥΤΑ παρουσίασε μεγάλα προβλήματα ως προς την πρόσβαση και την συνολική λειτουργία του, ενώ φάνηκε ότι κινδύνευε ακόμη και να υποχωρήσει από τη διάβρωση της γης. Ο όγκος του νερού που περνούσε από τις
O προϋπολογισμός του 2011, οι παρατυπίες και η αποχώρηση της ∆έσποινας Νάζου, δημοτικής συμβούλου
Σ
τις 31/3/2011 συγκλήθηκε ∆ημοτικό Συμβούλιο για τον προϋπολογισμό του 2011. Λίγο πριν αρχίσει το συμβούλιο, έγινε αντιληπτό ότι δεν υπήρχε ούτε επεξηγηματική έκθεση του σχεδίου του προϋπολογισμού, ούτε κάποιο θεσμικά υπεύθυνο πρόσωπο από την αρμόδια υπηρεσία να απαντήσει σε απορίες και ερωτήσεις σχετικά με το θέμα συζήτησης. Αντιθέτως περίσσεψαν οι ύβρεις και τα απαξιωτικά ειρωνικά σχόλια για τα περισσότερα μέλη της αντιπολίτευσης. Οι σύμβουλοι από τις παρατάξεις «Επόμενη Μέρα» και «Κίνηση Ενεργών Πολιτών Μυκόνου» αποχωρήσαμε μη θέλοντας να νομιμοποιήσουμε τις απαράδεκτες παρατυπίες και την απαξιωτική αντιμετώπιση προς την
αντιπολίτευση που αμαυρώνουν τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. H Κ.Ε.Πο.Μ. καταψηφίζει τον προϋπολογισμό για τους παρακάτω λόγους: 1) Ο προϋπολογισμός δεν χαρακτηρίζεται από την αντίληψη που έχουμε ως Κ.Ε.Πο.Μ. για το πως πρέπει να διοικείται η Μύκονος. Είναι απλώς διεκπεραιωτικός και τεχνοκρατικός, με τις περισσότερες δαπάνες να αφορούν αδιακρίτως στα τεχνικά έργα. ∆εν θα δαπανηθούν χρήματα για να λειτουργήσουν σωστά, οι παιδικοί σταθμοί, να κινηθούν με άνεση οι σχολικές επιτροπές, να παραχθεί πολιτισμός. Θεωρούμε ότι οι κοινωνικές παροχές στον τόπο υποβαθμίζονται, υπακούοντας στη λογική του μνημονίου
εξωτερικές εγκαταστάσεις και κατέληγε στο δρόμο και στη Φτελιά, προβλημάτισε ιδιαίτερα πολλούς Μυκονιάτες. Η Κ.Ε.Πο.Μ. δια της εκλεγμένης της, ∆έσποινας Νάζου προχώρησε στις παρακάτω επίσημες ενέργειες και καταγγελίες: ◗ 14/02/2011: Προς την Περιφέρεια Αιγαίου, ∆ιεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού σχεδιασμού, τμήμα Περιβάλλοντος Ερμούπολης Σύρου. ◗ Αίτηση για έλεγχο της ορθής λειτουργίας ΧΥΤΑ Μυκόνου, του περιβάλλοντος χώρου ΧΥΤΑ Μυκόνου και έλεγχος για περιβαλλοντική υποβάθμιση ύστερα από τις βροχοπτώσεις του Ιανουαρίου και τις σημαντικές αστοχίες που συνέβησαν. ◗ 17/02/2011: Στο Αστυνομικό Τμήμα Μυκόνου για την καύση των σκουπιδιών στο ΧΑ∆Α Μυκόνου το τριήμερο 14/02-17/02/2011. Η Κ.Ε.Πο.Μ. θα καταγγέλλει, θα αντιμάχεται τις λογικές του παραλόγου και θα συνθέτει τις σκέψεις της για το καλό του τόπου με προτάσεις και καθαρές θέσεις. Η οικονομική κρίση για το περιβαλλοντικό ζήτημα δεν είναι δικαιολογία. Το ∆ΝΤ μπορεί να φύγει, οι διοξίνες όμως, μένουν.
και της μονόπλευρης λιτότητας. Η παράταξη που ασκεί τη διοίκηση έχει δεχτεί αδιαμαρτύρητα την αδύναμη θέση της, χωρίς καμιά διάθεση δυναμικής αντιπαράθεσης και αγωνιστικής διεκδίκησης σε όσα της επιβάλλει η κεντρική διοίκηση. 2) Την παράταξη της πλειοψηφίας δεν την απασχολεί ένα συνολικό σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης και περιβαλλοντικής πολιτικής στον τουρισμό. ∆εν είδαμε πουθενά προτάσεις για μελέτη ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Βάσει του προϋπολογισμού θα σκορπίσουμε χρήματα σε μικρά και μεγάλα έργα χωρίς να έχουμε έναν οδηγό. ∆εν υποστηρίζεται καμιά λογική αειφορίας πουθενά. 3) Ο προϋπολογισμός θα υλοποιηθεί από αιρετούς που δεν έχει ξεκαθαριστεί ο βαθμός εμπλοκής τους και ο ρόλος τους στο οικονομικό σκάνδαλο. Εμείς δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη ότι μπορεί να τα καταφέρουν γιατί οι πρακτικές που ακολούθησαν στο παρελθόν, αυτά που συμβαίνουν στο πρώτο τρίμηνο του 2011 και η επιθετική συμπεριφορά τους απέναντι στην αντιπολίτευση δείχνουν ότι είναι δομικά αναποτελεσματικοί. (Περισσότερα για τον προϋπολογισμό στην ιστοσελίδα της Κ.Ε.Πο.Μ. http://kepom.wordpress.com/)
ο σκορδιαλλός
Φύλλο Πορείας #05
Από έξω μπέλα-μπέλα κι απο μέσα κα’σιβέλα του Θανάση Α. Κουσαθανά
Ό
ποιος από μας θέλει να κοιτάξει την πίσω όψη του νησιού μας, αξίζει τον κόπο ν’ανέβει τον δρόμο που οδηγεί στον ΧΥΤΑ, τον καινούργιο Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων, στα Σκυλάμπελα. Ενώ λοιπόν ο δρόμος ανηφορίζει και εσύ περιμένεις να θαυμάσεις, δεξιά σου ανακαλύπτεις ένα βουνό από καμένα σκουπίδια. Είναι ο παλιός ΧΑ∆Α (Χώρος Ανεξέλεκτης ∆ιάθεσης Απορριμμάτων) που θα έπρεπε ήδη να έχει κάπου θαφτεί. Αριστερά ανάκατα πεσμένα ψυγεία, ξεκοιλιασμένες κουζίνες, θερμοσίφωνες και σκόρπια σκουπίδια. Ψηλά πάνω στον ΧΥΤΑ γίνεται προσπάθεια, όχι ακόμα σοβαρή. Η χοάνη συγκέντρωσης των σκουπιδιών φαίνεται μεγάλη -είναι το μέρος του ΧΥΤΑ που μοιάζει με ανοιχτό θέατρο- αλλά ήδη μετά από ενάμιση μόλις χρόνο απόθεσης, έχει γεμίσει αρκετά. Θα έπρεπε να μας αρκεί για τα επόμενα είκοσι χρόνια, νομίζω όμως ότι δεν θα μας φθάσει ούτε για δέκα. Η χοάνη είναι ταπετσαρισμένη με ένα ειδικό αδιάβροχο μονωτικό φύλλο που ήδη σε πολλά σημεία έχει σχισθεί. Αυτό σημαίνει ότι τα υγρά της διάσπασης των σκουπιδιών μπορούν και περνούν στο υπέδαφος. Μεγάλο πρόβλημα για το μέλλον της περιοχής και τα
υπόγεια νερά του. Οι σακούλες με τα οργανικά σκουπίδια που στοιβάζονται μέσα της, σκεπάζονται άμεσα με ένα προστατευτικό στρώμα χώματος όταν φυσά βοριάς, ενώ όταν φυσά νοτιάς το μαλακό χώμα δεν επιτρέπει την άμεση ταφή κι έτσι αφήνονται στους γλάρους και τις κορώνες. Από τα σκεπασμένα αυτά σκουπίδια παράγονται υγρά και βιοαέριο. Υπάρχει μεν πρόβλεψη συγκέντρωσης των υγρών που παράγονται, αν τα μηχανήματα γι’αυτόν τον σκοπό δουλεύουν, αλλά σκέφτομαι ότι αν έρθει μια δυνατή βροχή σ’ αυτόν τον ανοιχτό χώρο, όλα τα αυξημένα υγρά ποιός θα τα προλάβει; Μοιραία θα καταλήξουν στην θάλασσα, στην Φτελιά, περνώντας πρώτα μέσα από δεκάδες ιδιοκτησίες. Ακριβώς αυτό συνέβη τον Φλεβάρη και δεν νομίζω ότι φταίνε μόνο τα «ακραία καιρικά φαινόμενα». Υπάρχει επίσης πρόβλεψη συγκέντρωσης και καύσης του βιοαέριου, αλλά δεν εφαρμόζεται. Ας ανακεφαλαιώσουμε: Στον παλιό ΧΑ∆Α, στοιβάζονταν όλα τα σκουπίδια και καίγονταν. Μετά μηχανήματα, πατούσαν τα καμένα, μειώνοντας το όγκο τους ώστε να μπορέσουν να πέσουν καινούργια πάνω τους. Η καύση σκουπιδιών από χρόνια απαγορεύθηκε ως ανεπίτρεπτη για λόγους υγείας. Στον νεότερο ΧΥΤΑ ακολουθείται θεωρητικά καλύτερη πο-
λιτική: τα σκουπίδια θάβονται. Όταν η χοάνη γεμίσει, ο ΧΥΤΑ θα πρέπει υποχρεωτικά να σφραγιστεί και να φτιαχθεί νέος αλλού. Είναι αυτό εύκολο, σ’ένα μικρό νησί όπως το δικό μας; Όχι, βέβαια. Άρα, τι μας συμφέρει; Ο τελικός όγκος των σκουπιδιών που θα καταλήξουν στον ΧΥΤΑ να είναι ο μικρότερος δυνατός. Κι εδώ έρχεται βοηθός η ανακύκλωση που αφαιρώντας όλα τα προς επαναχρησιμοποίηση υλικά μπορεί να μειώσει τον τελικό όγκο σκουπιδιών έως και 80%! Εξαρτάται βεβαίως από το είδος της ανακύκλωσης. Τι γίνεται εδώ λοιπόν; Τοποθετήθηκαν δύο ειδών κάδοι, οι οποίοι συγκεντρώνουν οι μεν το χαρτί, οι δε άλλοι πλαστικό, γυαλί και μέταλλο μαζί. Αυτά τα υλικά φορτώνονται στο ίδιο φορτηγό συλλογής και μεταφορτώνονται στον χώρο του ΧΥΤΑ σε κοντέϊνερ που όταν γεμίσει τα μεταφέρει στον Ασπρόπυργο Αττικής. Τα συμπεράσματα δικά σας. Πολύ μικρό και δει-
λό το βήμα. Στο μεταξύ έχουμε αφήσει στη μοίρα τους ένα σωρό άλλα υλικά που θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν και μάλιστα με κέρδος: τα ελαστικά, τις μπαταρίες και τα λάδια των αυτοκινήτων, τους λαμπτήρες κάθε είδους, τα τηγανόλαδά μας και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Και μην σας φαίνονται όλα αυτά εκτός πραγματικότητας. Στην διπλανή Σύρα όλα αυτά ήδη γίνονται. Γιατί εμείς τέτοια αστοχία; Επειδή δεν υπάρχει πόνος κι αγάπη για τον τόπο, δεν υπάρχει όνειρο για το μέλλον των παιδιών μας, γι’ αυτό. Τι είναι αυτά που χρειαζόμαστε; Κατ’ αρχήν, μια πόρτα και στον ΧΑ∆Α για να πάψει το αίσχος που βλέπουμε σήμερα, οριοθέτηση κατεπειγόντως χώρου απόθεσης μπάζων που αφήνονται σήμερα όπου νά’ναι ασχημίζοντας τον τόπο μας, μια καλύτερη σύμβαση με μια καλύτερη εταιρία ανακύκλωσης, και ενημέρωση, ενημέρωση...
Πιστέψτε στην ανακύκλωση, κύριε ∆ήμαρχε, συνειδητοποιείστε ότι είναι μονόδρομος. Βάλτε υπεύθυνο, ένα πρόσωπο νέο, ικανό και με όραμα. Όπως όλα τα καινούργια πράγματα στην ζωή για να αλλάξουμε νοοτροπία, χρειάζεται χρόνος, αγάπη, κι αφοσίωση. Αρχίστε από τα σχολεία. Εξηγείστε στα παιδιά, βάλτε βραβεία για το σχολείο που θα ανακυκλώσει τα περισσότερα, κρατάτε τους κάδους έξω από τα σχολεία καθαρούς και άδειους, ενημερώστε τα νοικοκυριά ένα-ένα, εξηγείστε ότι η ανακύκλωση μας αφορά όλους, ότι αφορά το μέλλον των παιδιών μας, ότι έχει δοκιμαστεί κι έχει πετύχει αλλού, γιατί όχι και εδώ. Στείλτε τα ίδια τα παιδιά με τους δασκάλους τους, επίσκεψη σε ΧΑ∆Α και ΧΥΤΑ, γιατί τα παιδιά πρέπει να ξέρουν, πρέπει να μάθουν, πρέπει να μας βοηθήσουν όλους ν’ αλλάξουμε, για ένα καλύτερο αύριο, για μια καλύτερη, καθαρότερη, πιο ανθρώπινη Μύκονο.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Το πρώτο τρίμηνο της θητείας Μέγα ανέτειλλε βαρύ και συννεφιασμένο. Απολογισμός: εκφυλισμός των δημοτικών συμβουλίων με ύβρεις και τρικλοποδιές, πρόχειρες αποφάσεις, προϋπολογισμός χωρίς ειρμό και πολιτικό όραμα. Η πόλη αδειάζει από μαγαζιά, γεμίζει από σκουπίδια κι αλλοιώνεται από αυθαιρεσίες -μικρά εγκλήματα- στο Ματογιάννι, στο Γουμενιό, στη Σκάρπα, στο Γιαλό, στην Παραπορτιανή, παντού… Το περιβάλλον κι ο πολιτισμός, είναι τα βαριά χαρτιά μας. Κύριε ∆ήμαρχε επιτέλους διοικήστε, προστατέψτε, στηρίξτε και στηριχθείτε από τους ενεργούς συλλόγους. ∆ώστε χώρο στους Ενεργούς Πολίτες, στην αειφορία της Επόμενης Μέρας, δώστε χώρο στην πραγματικά Ενωμένη Μύκονο και όχι μόνο στην Ενωμένη Άνοιξη. Καλή Ανάσταση!
ο σκορδιαλλός
Άγνοια και παραλήψεις, οι εχθροί της Πολιτικής Προστασίας του Μάκη Μωράκη
Σ
ε ένα σεμινάριο για τον Καλλικράτη που πρόσφατα διοργανώθηκε στην Σύρο, εντύπωση προκάλεσε στους παρευρισκόμενους η προτεραιότητα που δόθηκε στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας των ∆ήμων. Στις τοπικές κοινωνίες που αντιμετωπίζουν σωρό καθημερινών προβλημάτων η ανάγκη οργάνωσης υπηρεσίας πρόληψης και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, συνήθως περνά σε δεύτερη μοίρα. Οι εκάστοτε δήμαρχοι διακατέχονται από αδιαφορία και αντιμετωπίζουν το ζήτημα ως κάτι ξένο και σίγουρα όχι σαν προτεραιότητα. Όμως η σύσταση ενός υπεύθυνου, ενεργητικού, καλά ενημερωμένου και έτοιμου γραφείου Πολιτικής Προστασίας είναι πλέον όχι μόνο επιταγή του Καλλικράτη αλλά απαίτηση των καιρών, εξαιτίας των ανθρώπινων παρεμβάσεων στο φυσικό τοπίο, των τεχνολογικών ατυχημάτων, της πολυμορφίας των υγειονομικών κινδύνων αλλά και της κλιματικής αλλαγής. Με λίγα λόγια το κακό συμβαίνει ξαφνικά και αν δεν είσαι καλά προετοιμασμένος οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες. Στην Μύκονο ορίστηκαν οι δημοτικοί σύμβουλοι στο συντονιστικό τοπικό όργανο Πολιτικής Προστασίας στο οποίο προεδρεύει ο ∆ήμαρχος, με αναπληρωτή τον αντιδήμαρχο Αλέκο Βαμβακούρη. Ως τακτικά μέλη συμμετέχουν οι δημοτικοί σύμβουλοι Αλέξανδρος Κουκάς με αναπληρωτή τον Νικόλαο Ζουγανέλη και από την αντιπολίτευση, ο Λάμπρος Παναγιωτακόπουλος με αναπληρωτή τον Ζήση Ασημομύτη. Λίγες μέρες αργότερα ήρθε η νεροποντή προκαλώντας σημαντικές ζημιές και αποδιοργάνωση, με πλημμύρες, κατολισθήσεις μαντρών, φθορές στο οδικό δίκτυο, την κατάβαση της παλιάς χωματερής στο δρόμο. Το σοβαρότερο από όλα; Η ανεξέλεγκτη ροή λυμάτων από τον ΧΥΤΑ στη Φτελιά με αποτέλεσμα την πιθανή μόλυνση της ευρύτερης περιοχής. ∆εν θέλουμε να κινδυνολογήσουμε αλλά ο καθένας φαντάζεται τα αποτελέσματα εάν η βροχή κρατούσε για άλλη μια μέρα. Η οργάνωση εθελοντικών ομάδων που εκφράστηκε από διάφορους είναι μία μόνο πλευρά που
πρέπει να περιέχεται σε ένα καλά οργανωμένο, συντονισμένο σύστημα προστασίας του πολίτη. Η πρόληψη, η ενημέρωση και η σωστή προετοιμασία αποτελούν νευραλγικά στοιχεία για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε έκτακτα περιστατικά. Η αποτελεσματικότητα μιας επιχείρησης δεν κρίνεται μόνο με το πλήθος των ανθρώπων που θα κληθούν να ενεργήσουν, αλλά με το πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι αυτοί και τι ειδικές γνώσεις έχουν αφομοιώσει. Η επιτυχία στην διαμόρφωση ενός καλού προγράμματος προστασίας των δημοτών πρέπει να βασίζεται στον καλό συντονισμό των εμπλεκομένων. Η συνεργασία μεταξύ των φορέων είναι αυτονόητη και χρειάζεται πολλή δουλειά στον τομέα της πρόληψης. Αυτές τις μέρες που η κοινωνία παρακολουθεί συγκλονισμένη το Ιαπωνικό δράμα η ανάγκη υλοποίησης ενός σωστού σχεδιασμού πολιτικής προστασίας, με μεθοδική ενημέρωση του πληθυσμού ώστε να μειωθούν οι επιπτώσεις που συνήθως ακολουθούν μία καταστροφή, είναι φανερή. Προγράμματα όπως το RACCE (Raising earthquake Awareness and Coping Children’s Emotions), που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Λέσβο http:// lesvosnews.net/2011/03/08/racce/ θα πρέπει να υιοθετηθούν και στο νησί μας. Περιμένουμε λοιπόν από το νεοσύστατο γραφείο να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που θα μας φέρουν έτοιμους να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη. Τα πομπώδη λόγια όπως: «βιβλική καταστροφή», «ακραία καιρικά φαινόμενα», «θεομηνία» και λοιπά, είναι εκτός από τρομολαγνικά, κοινότοπα και δεν μπορούν να κρύψουν τις ευθύνες κάτω από το χαλί. Η βίαιη αλλοτρίωση του φυσικού τοπίου και η πολιτική αδιαφορία όλα αυτά τα χρόνια, στερούν από την φύση τον λειτουργικό της χώρο. Μία συζήτηση για το τι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα στο περιβάλλον και τι στοχεύουμε να κάνουμε πρέπει να ανοίξει άμεσα. Για τα μέλη της Κ.Ε.Πο.Μ., η υπόθεση Πολιτική Προστασία και περιβάλλον είναι συνδεδεμένα και άμεσης προτεραιότητας.
Η αυλή των τραυμάτων του Λεωνίδα Πατραμάνη
Μ
ου αρέσουν τα ταξίδια, όπως σε όλους μας υποθέτω. Έτσι, τις προάλες είχα την τύχη(;) να επισκεφθώ έναν διαφορετικό τόπο με το όνομα Παλιά Μεταλλεία. Όχι, δεν πρόκειται για απομακρυσμένη βραχονησίδα άγονης γραμμής ούτε για συνθηματικό όρμο πειρατών. Τα Παλιά Μεταλλεία στο βορειοανατολικό κομμάτι της Μυκόνου αποτέλεσαν για εμένα μια έκπληξη στην πρόσφατη περιήγηση που κάναμε με αρκετούς φίλους της Κ.Ε.Πο.Μ. Σε ένα τοπίο σχεδόν ανύπαρκτης δόμησης όπου οι ρεματιές με το ολοζώντανο νεράκι συναντούν την απεραντοσύνη του πελάγου έρχεται η χείριστη ανθρώπινη επέμβαση να εξασκήσει την πρόνοια της καταστροφής: όπου λαγκαδιά και σκουπίδια, όπου ρεματιά και λύματα (και ελλείμματα), όπου ζωή και νεκρή φύση, όπου νερό και μπάζα, μπάζα, μπάζα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι γνωστό πως ο παλιός ΧΑ∆Α της Μυκόνου έχει σταματήσει τύπικά την λειτουργία του και έχει αντικατασταθεί από τον ΧΥΤΑ όπου γίνεται πλέον η επεξεργασία και η ανακύκλωση των απορριμάτων. Παρόλ’ αυτά για πολλά υλικά δεν έχει υπάρξει η δυνατότητα ή η πρόνοια να ανακυκλώνονται και -παρά το γεγονός ότι ορισμένοι ιδιώτες επιχειρηματίες έχουν δείξει ενδιαφέρον μετριάζοντας το πρόβλημα- τα ρυάκια και οι ρεματιές σταδιακά μετατρέπονται σε ανεπίσημες χωματερές που όλο και επεκτείνονται με πρόσφατο παράδειγμα την απόρριψη μπάζων στο Βαθύ Λαγκάδι. Πέρα απ’ αυτό, φαντάζει σαν μια προσπάθεια αυτών των τόσο «υπεύθυνων» συμπολιτών μας να τα βάλουν όχι μόνο με την φύση αλλά και με τις τόσο όμορφες και σεμνές παρεμβάσεις των προγενέστερων μας: τις λιτές ξερολιθιές που διασχίζουν τόσο ταπεινά τις πλαγιές, τα ρείθρα στις ρεματιές σοφά σχεδιασμένα για να κυλάει ανεμπόδιστα το νερό, τα τοιχεία κατά μήκος του δρόμου που φέρνουν σε μυκηναϊκούς τάφους και κουβαλούν μια
παράδοση που χάνεται στο βάθος του χρόνου όταν ο Μυκονιάτης ήταν ακόμα δεμένος με την γη του. Όμως πλέον η γη είναι πρός πώληση και όποιο κομμάτι δεν ενδιαφέρει μπορεί να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων. Υπάρχουν βέβαια και τα μπάζα από τις οικοδομικές δραστηριότητες που πληγώνουν το μυκονιάτικο τοπίο καθώς έχουν πεταχτεί πολύ μεγάλες ποσότητες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τότε που σταμάτησε την επίσημη λειτουργία του ο ΧΑ∆Α. Ασφαλώς και δεν είναι κυρίως υπεύθυνοι οι «ανεύθυνοι» ιδιώτες που ξεφορτώνονται το πρόβλημα στις λαγκαδιές αλλά ο ∆ήμος Μυκόνου που δεν προνόησε να οριοθετήσει επίσημα, νομότυπα και με σεβασμό στο περιβάλλον έναν χώρο για την απόθεση των μπάζων και των άλλων οικοδομικών υλικών. Φαίνεται ότι είχε επαναπαυθεί με την προσωρινή λύση της απόρριψης τους στα έργα για το παλιό λιμάνι που ξέχασε ότι υπάρχει και η επόμενη μέρα. ∆εν μας προκαλεί έκπληξη ότι τα επίσημα όργανα της πολιτείας αδυνατούν να σταθούν στο ύψος της εποχής και να πάρουν τις αποφάσεις που απαιτεί ο θεσμικός ρόλος τους. Προκαλεί όμως έκπληξη και θλίψη το γεγονός ότι εμείς οι νεώτεροι -υποτίθεται πιο ευαισθητοποιημένοι από τους παλιότερους- ασελγούμε σε τέτοιο βαθμό πάνω στην φύση και στην ιστορία αφού τα παλιά μεταλλεία (μαζί με το χωριό - φάντασμα των τότε εργαζόμενων εκεί) αποτελούν μάρτυρες της ζωής του τόπου τον προηγούμενο αιώνα. Ωστόσο για κάποιους όλα αυτά πρέπει να σβηστούν από τον χάρτη, οι σήραγγες να ασφαλίσουν για να νομίζουμε ότι η Μύκονος ήταν πάντα ένα νησί που προσέλκυε υψηλού επιπέδου τουρισμό, που έπαιρνε πάντα διεθνή βραβεία και αντί για ξερολιθιές χτίζονταν βίλες- ένα νησί που λάμπει επιτηδευμένα στην βιτρίνα και κρύβει αδέξια τις βρωμιές του στην πίσω αυλή. Όμως ένας τόπος που βιάζει το περιβάλλον και την παράδοση του δεν έχει μέλλον παρά ζει σε ένα ατέρμονο παρόν, χαμένο στα ευκαιριακά μικροσυμφέροντα του για τα οποία οι μέλλουσες γενιές θα μας οικτίρουν - και θα έχουν απόλυτο δίκιο.