Nie wiesz co się z Tobą dzieje? Przyjdź na spektakl "Pokarm # Co cię napędza?" i daj się zainspirować. Troje twórców szykuje unikalny z uwagi na metodę pracy monodram. Sztuka porusza temat pokarmu, który spożywamy na co dzień oraz tego co przyjmujemy mentalnie. Jest jedno ale muszą zebrać środki. Jeśli projekt Cię zaintryguje i uwierzysz w Jacka, Wojtka i Mateusza, to możesz ich wesprzeć przy okazji stając się posiadaczem wejściówki lub innego prezentu. Wcześniejsze dokonania twórców i sam projekt to spora referencja, która wzbudza zaufanie. Crowdfunding, czyli finansowanie społecznościowe, to jedna z najdynamiczniej rozwijających się form finansowania projektów. Prawie dwa miliony złotych wpłacone na różne inicjatywy w ciągu ostatnich dwóch lat mówi samo za siebie. Spektakl będzie wystawiony w Warszawie.
W tym szaleństwie jest metoda. Nie mają scenariusza, tylko jak sami mówią: własne doświadczenia i przenikliwe obserwacje. Tak jak crowdfunding jest mało znany w Polsce tak samo metoda, dzięki której powstaje przedstawienie. Chcą eksperymentować z tak zwaną, pracą z procesem, znaną jako nurt psychologii. Zdobywa ona coraz szersze uznanie jako forma terapii z uwagi na skuteczność i stabilność osiąganego stanu. Traktuje ona człowieka całościowo, dlatego pozwala pracować z każdym ludzkim doświadczeniem czyli: z ciałem, z ruchem, ze snami, z głosem, z odmiennymi stanami świadomości, z relacjami, z konfliktami, z trudnymi przeżyciami i marzeniami, odsłaniając ich ukryty sens i znaczenie dla osoby oraz wspólnoty, do której osoba ta należy. Sam reżyser ujmuje to w ten sposób: "Mnie jako twórcę interesuje praca artystyczna ze zjawiskiem procesu. Uczestnicząc przez ostatnie lata w procesach indywidualnych i grupowych, które bazowały na pracy z szeroko postrzeganym symptomem, zainspirowała mnie niepowtarzalna jakość tych doświadczeń. Powstają "figury" lub całe sytuacje, mówiące oryginalnym i nieoczywistym językiem równocześnie bardzo angażującym uczestników ew. widzów. Niewiarygodne jest to, jak pięknym i mądrym teatrem potrafią być te procesy. Uznałem że na podstawie tych obserwacji można napisać scenariusz." Dobra, chcę to poczuć. Z podobnych praktyk korzystała Pina Bauch, która zrewolucjonizowała zjawisko tańca. Pracę nad przedstawieniem zaczynała od zadawania tancerzom dziwnych pytań: Jak wyrażasz czułość? Jak pokazałbyś uczucia towarzyszące pierwszej miłości? Nie każdy od razu potrafił znaleźć na nie odpowiedź, lecz gdy ją przedstawiał ruchem, ona obserwowała i zapisywała coś w swoich notesach. Potem, po kilku tygodniach niespodziewanie powtarzała pytanie. Ta metoda miała jednak wyraźny cel, Pinie chodziło o to, by spontaniczność i naturalność połączyć z precyzją. Tancerze mieli swobodę improwizacji, ale gdy ona zaakceptowała ich propozycje, oczekiwała, że staną się częścią spektaklu, która nie będzie już podlegać żadnym zmianom. Treści w jej przedstawieniach wyrażane były wyłącznie ruchem i muzyką. Praca nad Pokarmem ma być bardzo zbliżona, jednak rozszerzona o monologi i projekcje video. Twórcy wyraźnie
podkreślają: “Jesteśmy po to, aby wyrazić “TO” , co chce się przez nas wyrazić. To coś już się zbliża, można poczuć zapach, smak, mrowienie w plecach, to właściwie już się dzieje. Nagrywanie filmów do kampanii, promowanie, opowiadanie w radiu to cześć tego procesu. Pomysły i koncepcje przepuszczamy przez ciało, podążamy za pojawiającymi się skojarzeniami, filtrujemy przez to, co jest w nas zapisane, dopiero na końcu ogarniamy to intelektualnie i warsztatowo.” Dlaczego właściwie Pokarm? Kim jest bohater? Jakie wartości stoją za tą inicjatywą? Odpowiedzi na te pytania oraz więcej informacji o twórcach znajdziecie na stronie www.cocienapedza.pl