De bodem zat vol met omhoogstekende wortelstompen, overblijfsels van de gekapte lianen zodat er nergens een vlak stukje was. Melville en ik verzamelden daarom maar wat brede planken die als ondergrond voor mijn iglotent moesten dienen. Dit waren _hard_-houten planken en dat heb ik geweten ook._ Tien meter verderop langs de oever lag een reusachtige stapel lege oliedrums, minstens veertig in totaal. Deze vaten werden vol diesel uit Venezuela gekocht en niemand wilde ze daarna meer terug. De tent stond snel en ik strooide een laag houtsnippers voor de opening op de grond als drainagelaag zodat ik tijdens de hevige stortregens niet meteen in de modder kwam te staan. Nu maar eens plannen maken voor die middag._ Ik had al gehoord dat er de vorige dag iemand van de ploeg met de boot omgeslagen was geweest en dat daarbij de motor natuurlijk vol water was gelopen. Ook de beschermkap was verloren gegaan en er werd in de werkplaats aan gewerkt om het ding weer aan het lopen te krijgen._ Het was, behalve de motor aan de boot waarmee wij gekomen waren, de enige buitenboordmotor in het kamp. Deze zou ons naar de verschillende kreekmondingen moeten brengen.
De volgende dag zou hij het wel weer doen volgens "Fatman", een gezellige vleesklomp van een Indiaan. Vanmiddag bleef er dus niets over dan de omgeving te verkennen. Het achterliggende oerwoud kon men over twee onduidelijke paden bereiken maar deze waren met de neus zonder problemen te volgen. Overal lagen menselijke uitwerpselen met bijbehorende papiertjes. Het was moeilijk nog een vrij plekje te vinden. De woudbodem zelf stond gedeeltelijk onder water en de dunne bladerlaag die de gele grond overdekte was spekglad en het was dus een riskante zaak om daar te wandelen. Welnu ik had het dan ook snel gezien en keerde terug naar het kamp._ Daar werd gegeten en ik maakte nader kennis met de mannen die net terug waren van de drudge. Daarna filmde ik hoe het goudstof uit het zand werd gescheiden. De hele ploeg werkte
56