te verhalen waren als het zoeken op een stuk rivierbodem weinig of niets had opgeleverd. Soms blokkeerde zo'n lijn de vaarroute en werd de motor snel uit het water gehesen op het moment dat we over het touw gingen. Langzaam werd de rivier smaller en toen we het kampement van Wendell bereikte was deze hooguit nog 250 meter breed. Vanuit de boot zag ik al dat dit een van de best opgezette kampen was. Er was een tent met twee vaste slaapplaatsen, een grote houten afsluitbare kist en een kluis met daarbovenop een nauwkeurige weegbalans. Verder was er nog de tent voor de manschappen en ik schat dat daar zo'n 15 man hun onderkomen hadden in hangmatten. Iets verder naar achteren tegen de rand van het woud was een lage werkplaats met een grote vrieskist en een kanjer van een dieselgenerator die op gezette tijden aanging voor de stroomvoorziening. Daarvoor was de keuken met een half gesloten vuurhaard waarin met hout gestookt werd. Tafels met houten banken boden plaats aan wel twintig man indien nodig._
Verder was er vlak aan de oever nog een afdak op palen welk als bootshuis dienst kon doen en waarin de botenbouwer zijn werk kon doen. Alles zag er schoon uit en de platgetrapte oever was ontdaan van alle groen zodat slangen en ongedierte zich er weinig op hun gemak zouden voelen. Behalve de generator was er een TV en een videorecorder, een pingpongtafel en kon er geschaakt worden. De kleine aanlegsteiger bestond uit een brede hardhouten plank met aan het einde twee oliedrums als drijflichaam._ Onder het afdak zaten enkele mensen toen wij aankwamen maar niemand stond op om een touw aan te pakken. Dat was ook niet nodig want door de draaiende stroming werd de boot als vanzelf tegen de kant gehouden. Nadat alles was uitgeladen wat de boot uitmoest vertrok deze met Garvan aan het roer naar de "drudge" om daar de onderdelen te brengen die wij in het vliegtuig hadden meegenomen. Ook ging de volgende "shift" mannen mee die de
54