© 2023, Μαρίνος Σταμούλης για το κείμενο
© 2023, Ντανιέλα Σταματιάδη για την εικονογράφηση
© 2023, Εκδόσεις Ίκαρος
Eπιμέλεια: Μάνος Μπονάνος Στοιχειοθεσία – Σελιδοποίηση: Εκδόσεις Ίκαρος Εκτύπωση: Γ. Κωστόπουλος γραφικές τέχνες Α.Ε. Βιβλιοδεσία: Ηλ. Μπουντάς – Π. Βασιλειάδης Ο.Ε.
Πρώτη έκδοση Ιούνιος 2023
ISBN 978-960-572-589-1
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με τον ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, της σελιδοποίησης, του εξωφύλλου και γενικότερα όλης της αισθητικής εμφάνισης
του βιβλίου, με φωτοτυπικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ
Βουλής 4, 105 62 Αθήνα, Τ 210 3225152 www.ikarosbooks.gr – info@ikarosbooks.gr
Στον γιο μου Φίλιππο, που με ενέπνευσε να γράφω παραμύθια, και στη σύζυγό μου Δώρα, για την αμέριστη συμπαράστασή της.
Μ. Σ.
Κάπου, κάποτε, σε μια όμορφη μικρή πόλη, υπήρχε μια παλιά παιδική χαρά.
Τα παιδιά τη λάτρευαν. Τους άρεσε να ανεβαίνουν στo κόκκινo ξύλινo
αλογάκι της, να γλιστράνε στην πολύχρωμη τσουλήθρα της, να πηγαίνουν
μια πάνω και μια κάτω στην τραμπάλα της, να μπαίνουν μες στο κάστρο της, να ακροβατούν στην κρεμαστή της γέφυρα.
Οι γονείς δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι το ιδιαίτερο είχε αυτή
η παιδική χαρά και άρεσε τόσο πολύ στα παιδιά τους.
Όταν τα ρωτούσαν, εκείνα απαντούσαν ότι τους αρέσει γιατί
είναι μαγική!
«Το ξύλινο αλογάκι με πάει βόλτες σε όμορφα δάση και ακρογιαλιές»,
έλεγε χαμογελώντας η Κατερίνα.
«Κουράζομαι να ανέβω τα εκατό σκαλιά, αλλά μόλις τα καταφέρω
πηδάω στην τσουλήθρα και αρχίζω να γλιστράω με μεγάλη
ταχύτητα στην πλαγιά του καταπράσινου βουνού.
Όλα τα ζώα που με βλέπουν να τσουλάω δίπλα τους με χαιρετάνε!» περιέγραφε ο Κωστής.
«Η τραμπάλα με πετάει τόσο
ψηλά πάνω απʹ τα δέντρα
της παιδικής χαράς, που
μπορώ να δω την πόλη μας
παρέα με τα πουλιά!» έλεγε
η Μυρσίνη.
