MΕΤΑΒΑΣΕΙΣ- TRANSITIONS

1

Aποσπάσματα από το βίντεο ''Μεταβάσεις'', 2015. / Extraits de la vidéo "Transitions", 2015.

3

Ιωάννα Ασσά νη

Μ Ε ΤΑΒΑΣ Ε Ι Σ

επιμελητής Εμμανουήλ Μαυρομμάτης

Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης 2015

4

Ioanna Assani

TRAN S ITI O N S

commissaire Emmanuel Mavrommatis

Institut Franรงais de Thessalonique 2015

5

Το παρών ραντεβού, μεταξύ του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης και της εικαστικού Ιωάννας Ασσάνη, που προγραμματίστηκε για το 2015, είναι πρωτότυπο για πολλούς λόγους. Πριν απ΄ όλα, έρχεται να «διορθώσει» ένα είδος αδικίας, δεδομένου ότι η Ιωάννα Ασσάνη είχε ήδη εργαστεί πάνω σε σχέδιο εγκατάστασης στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης το 1989, σχέδιο το οποίο δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί τότε, για τεχνικούς λόγους. Σήμερα -μετά από 25 χρόνια– οι τεχνικές δυσκολίες ξεπεράστηκαν και το έργο θα βρει τη θέση του στο χώρο μας, για μεγάλη ευχαρίστηση όλων μας, αλλά όπως λέμε στα γαλλικά και τα ελληνικά, "κάλλιο αργά παρά ποτέ". Πέρα από την ζωγραφική έκθεση που μας προτείνει η εικαστικός, δείχνοντάς μας θεαματικά τον τρόπο με τον οποίο παίζει με τα χρώματα και τα σχήματα, η εγκατάσταση που θα υποδεχθεί το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης αξίζει τη μεγαλύτερη προσοχή μας. Με τον σχεδιασμό της, κάνει εφικτή την προβολή προς τα έξω της εσωτερικής δραστηριότητας του κτιρίου, η οποία λαμβάνει χώρα πίσω από την προστασία των τοίχων και των διαχωριστικών τοιχωμάτων του. Η εγκατάσταση αυτή θα υπενθυμίζει σε όλους τους περαστικούς ότι το Ινστιτούτο μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός που λειτουργεί πάντα στην υπηρεσία της γνώσης και των πολιτιστικών ανταλλαγών των δύο χωρών. Με την έκθεση και την εγκατάσταση της Ιωάννας Ασσάνη, το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τη δέσμευσή του στο χώρο της σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης. Μια δέσμευση που είναι πλέον μέρος της ταυτότητάς του, όπως αποδεικνύεται με την ήδη πλούσια συλλογή των έργων τέχνης, Ελλήνων και Γάλλων καλλιτεχνών που έχει δημιουργήσει.

Το Γαλλικό Ινστιτούτο

Θεσσαλονίκης υπενθυμίζει τη στήριξή του στην καλλιτεχνική δημιουργία και υπογραμμίζει ότι προτίθεται να παραμείνει ένας ανοιχτός και φιλόξενος χώρος για τους καλλιτέχνες της Βόρειας Ελλάδας.

Christophe Le Rigoleur Γενικός Πρόξενος της Γαλλίας Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης

6

Ce rendez-vous prévu en 2015 entre l'Institut français de Thessalonique et l'artiste Ioanna Assani est original à plus d'un titre. Tout d'abord, il vient réparer une forme d'injustice puisque Ioanna Assani avait déjà travaillé à un projet d'installation à l'IFT en 1989 mais celui-ci n'avait pas pu voir le jour pour des raisons techniques.

Plus de 25 ans plus tard – mais ne dit-on pas, aussi bien en français qu'en grec, "mieux vaut tard que jamais" – les obstacles techniques ont été levés et ce projet voit enfin le jour, à la plus grande satisfaction des deux parties.

Au-delà de l'exposition que propose l'artiste et qui démontre de manière spectaculaire sa manière de jouer avec les couleurs et les formes, l'installation qu'accueille l'IFT mérite la plus grande attention. De par sa conception, elle permettra de projeter vers l'extérieur l'activité intérieure de l'établissement, celle qui habituellement se déroule derrière la protection des murs et des cloisons. Elle rappellera également à tous les passants que notre Institut est un organisme vivant au service du savoir et des échanges culturels.

Avec l'exposition et l'installation de Ioanna Assani, l'IFT confirme une fois de plus son attachement à l'expression artistique contemporaine. Un attachement qui fait partie de son identité, comme en témoigne sa riche collection d'œuvres d'art. L'IFT rappelle également son soutien à la création artistique et souligne qu'il entend rester un lien ouvert et accueillant pour les artistes de Grèce du nord.

Christophe Le Rigoleur Consul général de France Directeur de l'Institut français de Thessalonique

7

Βιντεο - εγκατάσταση M E TABAΣ Ε Ι Σ

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης ως μορφωτικός και πολιτιστικός οργανισμός είναι μέχρι και σήμερα ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα της πόλης μας. Καλλιεργώντας έναν κόσμο ερευνητικό και διδακτικό γίνεται συχνά ο σταθμός σε μια κοινωνία που το γνωστικό της κομμάτι τροφοδοτείται διαρκώς και επανατροφοδοτεί τα πνευματικά στοιχεία του τόπου. Ως ανταποκριτής ενός άλλου τρόπου ζωής και της διαφορετικής του κουλτούρας, η οποία πηγάζει από μια χώρα με επίσης πλούσιο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό παρελθόν, γίνεται το σταθερό σημείο αναφοράς που δημιουργεί μιαν αμφίδρομη με την ξένια χώρα, πορεία. Το κτίριο μετατρέπεται καθημερινά σε ζωντανό οργανισμό που άλλοτε πάλλεται ενεργός και δραστήριος και άλλοτε παραμένει υπομονετικά σιωπηλός. Συμβάντα που μένουν να διαγράφουν την ιστορία τους στο χρόνο, στιγμές που καταγράφονται στους τοίχους, στις αίθουσες, στα περάσματα του κτιρίου μετατρέπονται σε χρονικές διαδρομές, σε καλλιτεχνικά αποτυπώματα. Στο έργο μου 'Μεταβάσεις' καταγράφω εικαστικά κάθε εσωτερικό παλμό με την μορφή ενός συνεχούς οπτικού παρόντος, μετατρέποντας το χώρο σε χρονικό μάρτυρα της ιδιότητάς του. Η εγκατάσταση έχει ως θέμα την απεικόνηση της σχεδιαστικής πολυδομικότητας των κεντρικών, εσωτερικών θέσεων του κτιρίου και της οπτικής καταγραφής της εσωτερικής του κινητικότητας. Η ιδέα πηγάζει από την ανάγκη να επαναχαρακτηριστούν τα κτίρια από στατικοί, περιοριστικοί χώροι σε ενεργούς, ανοιχτούς οργανισμούς που διαρκώς μεταβάλλονται από τις ανθρώπινες δράσεις. Ως τόπος σημειωτικός το κτίριο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο ενδιάμεσος σταθμός των διαρκώς μετακινούμενων ανθρώπων -αυτών που θέλουν να επικοινωνήσουν, να ανταλλάξουν, να γνωρίσουν, να προσφέρουν, να οργανώσουν, να ολοκληρώσουν τις προσωπικές τους διαδρομές. Τα κτίρια ουσιαστικά γίνονται οι στάσεις, τα σημεία αναφοράς, οι φωλιές μιας αέναα επαναλαμβανόμενης, αλληλοεπίδρασης. H εγκατάσταση ''Μεταβάσεις'' γίνεται ο εικαστικός τους προσδιορισμός. Ιωάννα Ασσάνη

8

Installation vidéo TRANSITIONS

L’Institut Français de Thessalonique, en tant qu’institution éducative et culturelle, demeure aujourd’hui encore l’un des centres culturels les plus importants de notre ville. En tant qu’univers de recherche et d’enseignement, il fait souvent figure de référence dans une société où le monde du savoir est continuellement alimenté et s’enrichit des éléments intellectuels locaux. En tant que représentant d’un autre mode de vie et d’une culture différente, provenant d’un pays riche d’un passé artistique et culturel, il est le point de référence favorisant des échanges mutuels avec le pays étranger en question.

Le bâtiment se transforme quotidiennement en un organisme “vivant” qui tantôt palpite d’activité et d’énergie et tantôt demeure patiemment silencieux. Des événements qui inscrivent leur histoire dans le temps, des instants dont les empreintes sont inscrites sur les murs, dans les salles, à travers les passages du bâtiment, se transforment en itinéraires du temps, en traces artistiques. Dans mon oeuvre “Transitions”, j’enregistre artistiquement chaque pulsion interne sous la forme d’un présent optique continu, en transformant l’espace en témoin temporel de son identité.

L’installation traite de la conception d’une multistructuralité visuelle des espaces de l’intérieur du bâtiment et de la transcription visuelle des mouvements internes. L’idée découle du besoin de redéfinir les bâtiments – espaces statiques et restrictifs jusqu’ici- organismes actifs, ouverts, en perpétuelle évolution sous l’effet des actions humaines. En tant que lieu sémiotique, le bâtiment n’est rien d’autre que l’étape intermédiaire des personnes en déplacement continu; ceux qui souhaitent communiquer, échanger, partager, connaitre, organiser, compléter leurs parcours personnels.

Les bâtiments deviennent les étapes, les points de référence, les nids d’une interaction inlassablement répétée. L’installation “Transitions” devient leur identifiant visuel.

Ioanna Assani

9

Προγραμματισμός - Διάδραση Εγκατάστασης

Η εγκατάσταση αποτελείται από τέσσερα μέρη. Τις μονάδες ανίχνευσης κίνησης, έναν μικροελεγκτή, ενα pc και μία οθόνη. Οι ανιχνευτές κίνησης συλλαμβάνουν οποιαδήποτε εσωτερική κίνηση του κτίριου και επικοινωνούν με τον μικροελεγκτή στον οποίον τρέχει το ειδικό για την περίπτωση πρόγραμμα. Αυτός με τη σειρά του δίνει εντολή στον υπολογιστή να ξεκινήσουν τα τρία βίντεο -που έχουν δημιουργηθεί για τα συγκεκριμένα σημεία-περάσματα των ανιχνευτών-. Τα βίντεο αυτά εμφανίζονται σημειακά επάνω στην οθόνη όπου το κεντρικό βίντεο παίζει διαρκώς. Εμφανίζονται εκεί αντίστοιχα, κάθε φορά που ανιχνεύεται η κίνηση των σημείων τους κι αυτό για το διάστημα ολίγων λεπτών (όσο δηλ. κρατά η διάρκειά τους). Τα τρία μικρά βίντεο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εικονογράφηση των πιθανών κατευθύνσεων των ανθρώπων που κινούνται από την είσοδο πρός τις εσωτερικές του διαδρομές, ή και αντίστροφα. Η θεματική του κεντρικού βίντεο εξελίσεται γύρω από τις επάλληλες μεταβάσεις της εικόνας, από τον σκληρό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του κτιρίου, στην ελεύθερη ανάλυση της εικαστικής του όψης. Ένα από τα επίσης ενδιαφέροντα στοιχεία αυτής της εγκατάστασης είναι η τυχαία 'συνάντηση' των τριών μικρών βίντεο με το κεντρικό, όταν αυτά 'πέφτουν' κάθε φορά σε άλλο χρονικό σημείο της κύριας εικόνας του, (ενόσον αυτή μεταβάλεται διαρκώς και οι ανθρωποι μπαίνουν, κινούνται ή βγαίνουν σε διαφορετικές στιγμές, κατά την διάρκεια της ημέρας). Έτσι έχουμε άπειρες, πιθανές και διαφορετικές κάθε φορά εικονο-απόψεις του κτιρίου, διαμέσω της εσωτερικής του κίνησης. Τον προγραμματισμό και την διάδραση της εγκατάστασης έχει επιμεληθεί ο μουσικοσυνθέτης και εκπαιδευτής στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής, Δημήτρης Αδάμ.

10

PROGRAMMATION - INTERACTION DE L’INSTALLATION

L’installation est composée de quatre éléments. Les détecteurs de mouvement, un microcontrôleur, un ordinateur et un écran. Les détecteurs captent tout mouvement à l’intérieur du bâtiment et le transmettent au microcontrôleur qui est muni d’un programme spécialement conçu à cet effet. Celui-ci transmet à son tour une commande à l’ordinateur pour mettre en marche les trois vidéos –spécialement créées pour les points/passages des capteurs-. Ces vidéos s’affichent sur une partie de l’écran où la vidéo centrale est projetée en continu. L’affichage de chaque vidéo correspond respectivement au point/passage où un mouvement a été capté, pour une durée de quelques minutes (selon la durée de chaque vidéo). Les trois vidéos de plus courte durée sont en réalité l’illustration des directions possibles, des personnes qui se déplacent de l’entrée vers l’intérieur et inversement. La thématique de la vidéo centrale se développe autour des transitions successives de l’image, à partir de la conception architecturale du bâtiment vers une libre analyse de son aspect visuel. L’un des éléments intéressants de cette installation est le hasard de la «rencontre» des trois vidéos de courte durée avec la vidéo centrale, puisqu’elles «apparaissent» chaque fois à un moment différent de l’image centrale (au fur et à mesure que cette dernière se modifie continuellement sous l’effet des personnes qui entrent, se déplacent ou sortent à des moments différents de la journée). Ainsi, nous avons des images – aspects potentiels du bâtiment à l’infini, à travers le mouvement interne.

La programmation et l’interaction de l’installation sont conçues par Dimitris Adam, musicien, compositeur et éducateur dans le domaine de la musique électronique.

11

Μετά από μια μακριά περίοδο εργαστηριακών ερευνών σχετικών με τη λειτουργία του στατικού, αναπαραστατικού σχεδίου στο εσωτερικό των χρωματικών ζωγραφικών χώρων που είναι όμως επίπεδοι και δεν είναι προοπτικοί (δεν είναι χώροι), η Ιωάννα Ασσάνη ξαναβρίσκει σήμερα και εγκαθιστά, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, την πρώτη της διαίσθηση των αρχών των χρόνων 1990: να εργαστεί με τρόπο ώστε το σχέδιο να λειτουργεί ως η παράσταση πραγματικών συμπεριφορών, αλλά αυτή τη φορά στο εσωτερικό ενός τρισδιάστατου χώρου. Το σχέδιο τότε θα ήταν εν κινήσει και απρόοπτο γιατί θα εξαρτιόταν από καταστάσεις μέσα στο χώρο ανεξάρτητες από την απόφαση του καλλιτέχνη και θα ήταν επίσης ένα εν δυνάμει σχέδιο, ανοιχτό σε πολλαπλότητες από δυνατότητες ενδεχόμενες να πραγματοποιηθούν. Θα ήταν ένα σχέδιο μη-προσωπικό και μη-εκφραστικό. Αυτή ήταν η ιδέα που την απασχολούσε μετά το τέλος των σπουδών της στη σχολή καλών τεχνών της Θεσσαλονίκης και την προσανατόλιζε στην αναζήτηση του κατάλληλου συστήματος το οποίο θα καθιέρωνε την εγκατάσταση περιγραμμάτων, γραμμών, δομών, που δεν θα δρούσαν πια με την κλασική έννοια του διαχωρισμού και της διακοπής σε σχέση προς το άλλο (: είναι η διακοπή ενός πεδίου από τη γραμμή που αποδίδει ειδική ταυτότητα σε κάθε μια από τις μορφές τις οποίες προκαλεί από την μια και από την άλλη πλευρά της), αλλά που αντίθετα, θα ήταν σχέδια ακριβούς και καθαρής πληροφόρησης. Αυτά τα σχέδια συνεχώς μετακινούμενα σε συνάρτηση προς τις πραγματικές κινήσεις στο εσωτερικό του τρισδιάστατου χώρου στον οποίο αναφέρονται και παραπέμπουν, θα είχαν την ιδιότητα να γνωστοποιούν για την πραγματικότητα ακριβώς τη στιγμή που εκείνη διεξάγεται και να πληροφορούν για το τι συμβαίνει αλλού -επίσης, για την αυθεντικότητα των γεγονότων: θα είναι προσανατολισμοί, μετακινήσεις και επιστροφές, δισταγμοί, ομαδικές η ατομικές κινήσεις, ως καθαρές πληροφορίες απογυμνωμένες από κάθε ειδική τους παράσταση και ταυτότητα, ως μαρτυρίες επισημαίνουσες την πρόσληψη της δράσης, ταυτόχρονα με τη δράση. Η ιδέα της Ιωάννας ήταν ότι η ζωγραφική εργάζεται με τη μνήμη: η ζωγραφική πράξη δεν συμπίπτει με το γεγονός, αλλά διαφυλάσσει το ίχνος του και επισημοποιεί την καθυστέρηση. Σε αντίθεση προς τη ζωγραφική οθόνη που ζει την καθυστέρηση σε κατάσταση μνήμης, διαχωρίζοντας το βίωμα από την απομνημόνευσή του, η ηλεκτρονική οθόνη έχει την ιδιότητα να είναι ένας ταχυδρόμος ο οποίος θα λειτουργούσε ως η πρόσληψη χωρίς μνήμη ή ως η πρόσληψη στην καθαρή της κατάσταση, χωρίς καταχώρηση. Αυτή η αμεσότητα, αυτός ο ταυτοχρονισμός της πρόσληψης και του αντικειμένου της, την ώρα που συμβαίνουν, προσέλκυσαν την Ιωάννα στην αντίληψη και στην αναζήτηση της λειτουργίας της καθαρής πληροφόρησης, ως καθεαυτής πράξης δημιουργίας. Ήταν η εποχή όπου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, τις αρχές των χρόνων 1990, είχα συνεργαστεί στην προοπτική καλλιτεχνικών εγκαταστάσεων και εκθέσεων στους χώρους του Ινστιτούτου και είχα ενθαρρύνει τότε την Ιωάννα, σ’ αυτό το σχέδιο που είχε συλλάβει, να αποδώσει οπτικά, τις προσλήψεις των εικόνων από καταστάσεις μετατοπίσεων, κινητικότητας, στους χώρους του κτηρίου.

12

Après une longue période de travail d’atelier et de recherches relatives à la fonction du dessin représentatif fixe, à l’intérieur d’espaces colorés du tableau, picturaux mais plats et sans perspective réelle (sans espace), Ioanna Assani, retrouve aujourd’hui et installe à l’Institut Français de Thessalonique son intuition première du début des années 1990 : faire en sorte que le dessin fonctionne en représentation de comportements effectifs, mais à l’intérieur d’un espace tridimensionnel.

Le dessin serait mouvant et imprévu, car il dépendrait de situations dans l’espace indépendantes de la décision de l’artiste et il serait virtuel et ouvert à une multitude d’éventualités de réalisations. Il serait ainsi un dessin non personnel et non expressif. C’était cette idée qui la préoccupait après la fin de ses études à l’école des beaux-arts de Thessalonique et qui la conduisait à la recherche d’un système pertinent qui aurait établi la mise en place de contours, de lignes, de structures, qui n’agiraient pas dans le sens classique de la séparation et de la rupture par rapport à l’autre (rupture dans un champ par la ligne, rendant l’identité spécifique de chacune des formes séparées qu’elle produit de part et d’autre), mais qui par contre, seraient de dessins de pure et exacte information: en déplacement continuel et en fonction de mouvements réels à l’intérieur de leur espace référenciel, tridimensionnel, ils auraient la qualité de signaler la réalité au moment où elle se déroule, informant sur ce qui se passe ailleurs et sur l’authenticité des faits : orientations, déplacements, hésitations, retours, mouvements à plusieurs ou isolés, étant toutes ces informations dénuées de leur représentation spécifique, de leur identité, mais étant les témoins signalétiques de la simultanéité de l’action et de la perception de l’action. L’idée de Ioanna était que la peinture travaille en mémoire : l’acte de peindre ne coïncide pas à l’événement, mais garde sa trace et officialise le retard. Contrairement à l’écran du tableau pictural qui vit en mémoire le retard, séparant le vécu de sa mémorisation, l’écran électronique aurait la qualité d’être un facteur distribuant de la perception sans mémoire ou la perception à l’état pur, sans enregistrement. C’est cette immédiateté, cette simultanéité de la perception et de son objet en train de se faire, qui avait attiré Ioanna à la conception et à la recherche de la mise en fonction de l’information pure en tant qu’acte de créativité.

C’était l’époque où, à l’Institut Français de Thessalonique, au début des années 1990, j’avais collaboré à la perspective d’installations d’artistes et d’expositions dans les locaux de l’Institut et j’ai beaucoup encouragé Ioanna, dans ce projet qu’elle avait conçue, de rendre visuels, perçues en images, les situations des déplacements, des mouvances, dans les espaces du bâtiment. Elle avait fait un grand nombre de dessins préparatoires, relatifs à ce projet, mais la réalisation électronique posait de problèmes techniques. Ainsi, par le biais d’une opération picturale qui fit détourner de son objet, sur un autre plan de recherche, la question initiale qui la préoccupait (l’immédiateté de la perception de l’action en tant que création), Ioanna avait

13

Είχε πραγματοποιήσει ένα μεγάλο αριθμό από προπαρασκευαστικά σχέδια σχετικά μ’ αυτό το πρόγραμμα, αλλά η ηλεκτρονική εφαρμογή αντιμετώπιζε τεχνικά προβλήματα. Γι αυτό και μέσω ενός ζωγραφικού εγχειρήματος το οποίο την εξέτρεψε από το αντικείμενό της, σε άλλο πεδίο έρευνας από το αρχικό πρόβλημα που την απασχολούσε (την αμεσότητα της πρόσληψης μιας δράσης ως δημιουργίας), η Ιωάννα χρησιμοποίησε τα επόμενα χρόνια την ανάλυση, ως μια συστηματική μέθοδο για την μετατόπιση, από τον ταυτοχρονισμό της πρόσληψης της δράσης με την δράση την ώρα που διαδραματίζεται, στην εμφάνιση της πρόσληψης, αλλά ταυτόχρονα όμως με τις συνιστώσες της. Μ’ αυτό τον τρόπο περνούσε στα προηγηθέντα στάδια της πρόσληψης και από το χώρο και τις δράσεις στο χώρο, περνούσε στην επίπεδη επιφάνεια του ζωγραφικού έργου επάνω στην οποία αναπαρήγαγε παραθετικά, τα διαδοχικά στάδια που συγκρότησαν την πρόσληψη. Η ανάλυση γινόταν ζωγραφική ανάλυση οπισθοχωρώντας όλο και περισσότερο, σε σχέση προς την επιφάνεια: η καλλιτέχνης παρήγαγε μια σύνθεση που διαμελιζόταν στις συνιστώσες της σύνθεσης (τις προηγούμενες καταστάσεις της σύνθεσης) και αυτές διαμελιζόταν στις δικές τους προηγούμενες συνιστώσες κ.ο.κ. Η Ιωάννα ήθελε να αντικαταστήσει τον ταυτοχρονισμό της πρόσληψης της δράσης και της παρουσίας της δράσης την ώρα που γίνεται, με την κατοχύρωση και με την ταυτόχρονη επίδειξη στο ίδιο πεδίο, της κατάληξης ενός λόγου και των σταδίων αυτού του λόγου που οδήγησαν στην κατάληξη. Η ταυτόχρονη παρουσία του λόγου και του αντικειμένου ήταν τυπική του τρόπου της σκέψης της: ήθελε να περιορίσει την απόσταση μεταξύ της πρόσληψης και της μνήμης της πρόσληψης, καθώς η απόσταση είναι μια καθυστέρηση την οποία συνειδητοποίησε όταν προετοίμαζε το ηλεκτρονικό της πρόγραμμα στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Αντίστοιχα, στη ζωγραφική της εργασία η καθυστέρηση θα είχε ελαχιστοποιηθεί γιατί προϋπέθετε εξαρχής την ανάλυση και την ανάλυση της ανάλυσης κάθετα σε βάθος, σε τρόπο ώστε να προσλαμβάνονται άμεσα οι λόγοι μιας κατάληξης προερχόμενης από την καθετότητα του πίνακα. Στη συνέχεια, τοποθετούσε πλάϊ-πλάϊ αυτές τις αναλύσεις των αναλύσεων ακυρώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο τις συνέπειες της ψευδαισθητικής προοπτικής που θα προέκυπτε από την ίδια καθετότητα. Στην πραγματικότητα η Ιωάννα ήθελε να προσδώσει στη ζωγραφική την επιπεδότητα και στο ηλεκτρονικό της πρόγραμμα, το βάθος. Την εργασία χαρακτηρίζουν δύο σαφείς προσανατολισμοί. Στη ζωγραφική είχε συμψηφίσει το προερχόμενο βάθος από τα προηγηθέντα στάδια της πρόσληψης μέσω της ταυτόχρονης παράθεσης αυτών των ίδιων των προηγηθέντων σταδίων, με τα προηγούμενα. Απωθούσε μ’ αυτό τον τρόπο, έδιωχνε το βάθος της επιφάνειας περιορίζοντας το ψευδαισθητικό της αποτέλεσμα. Αντίθετα, στον ηλεκτρονικό της σχεδιασμό δεν υπήρχε παρά μόνο η παρουσία του βάθους, στο οποίο παρέπεμπε η επιπεδότητα της ηλεκτρονικής οθόνης: αυτό το βάθος ήταν ο ίδιος ο πραγματικός χώρος στον οποίο παρέπεμπε η επιπεδότητα και του οποίου οι προηγηθείσες προσλήψεις δεν υπήρχαν πια, αφού οι δράσεις μέσα στο χώρο δεν θα εξαρτιόταν από την απόφαση του καλλιτέχνη που θα είχε αποκαταστήσει τους λόγους τους, αλλά από την απρόοπτη, κάθε φορά, απόφαση άλλων, αποκλείοντας έτσι την επαλήθευση των δικών τους λόγων.

14

employé, les années suivantes, l’analyse en tant que méthode systématique qui déplacerait de la simultanéité de la perception de l’action et de l’action en train de se faire, à l’apparition simultanément à la perception, des composantes de la perception qui la constituaient. Ainsi elle passait aux antécédences de la perception et de l’espace et des actions dans l’espace, à la surface plane du tableau sur lequel elle reproduisait en juxtaposant, les étapes de la constitution de la perception. L’analyse devenait picturale et allait, de plus en plus en reculant, par rapport à surface: l’artiste produisait une synthèse qui se démantelait en constituantes de la synthèse (ses antécédences) et celles-là à leurs propres constituantes antécédentes et ainsi de suite. Ioanna avait voulu remplacer la simultanéité de la perception de l’action et de la présence de l’action en train de se faire, par la saisie et l’étalage simultané sur le même plan, de l’aboutissement d’une raison et des étapes de cette raison qui conduisaient à l’aboutissement.

Cette coprésence de la raison et de la chose, était typique de son état de pensée : elle voulait réduire la distance de la perception et de la mémoire de la perception, étant celle-là un retard dont elle avait pris conscience lorsqu’elle préparait son projet électronique de l’Institut. Dans ce travail pictural le retard serait minimisé car elle posait au départ l’analyse et l’analyse de l’analyse en profondeur de façon verticale, de manière à percevoir les raisons de l’aboutissement venant par la verticalité du fond du tableau et ensuite, elle mettait côte à côte ces analyses des analyses, annulant les effets de perspective illusionniste, provenant de la même verticalité. En fait Ioanna avait voulu dans la peinture rendre la planéité et dans son projet électronique, rendre la profondeur. Il y avait deux orientations distinctes du travail. En peinture, elle avait compensé la profondeur des antécédences par la juxtaposition simultanée de ces mêmes antécédences en même temps que les antécédences. Elle repoussait ainsi, en minimisant son effet illusionniste, le fond de la surface. Dans son projet électronique il n`y avait que la présence de la profondeur à laquelle renvoyait la planéité de l’écran électronique : cette profondeur était l’espace réel lui-même auquel renvoyait la planéité et dont les antécédences n’y étaient plus, puisque les actions dans l’espace ne dépendraient pas de la décision de l’artiste qui aurait restitué leurs raisons, mais de la décision imprévue chaque fois, des autres, excluant la vérification de la raison à eux.

C’est celui-là le contexte de cette œuvre sur le plan de la théorie : Ioanna travaillait dans le sens d’une machine à analyser qui aurait installée des systèmes aptes à se conformer soit à la planéité idéale du tableau pictural-objet (la juxtaposition des analyses en tant que la condition de la planéité), soit à la profondeur indéfinie de l’espace, sans la planéité et auquel se référait l’écran électronique intermédiaire, en tant que pure information : il y avait ainsi chez Ioanna une recherche d’exclusion du retard par la perception des actions en même temps que les actions à travers le tableau électronique-facteur intermédiaire, distribuant des perceptions. Que les deux orientations soient le corps principal de son œuvre devint décisif à partir du moment où elle a réussi à résoudre le dernier temps les problèmes techniques de l’installation à l’Institut.

14i

Αυτό είναι το πλαίσιο αυτού του έργου, στο πεδίο της θεωρίας. Η Ιωάννα εργαζόταν προς την κατεύθυνση μιας μηχανής ανάλυσης που θα είχε εγκαταστήσει συστήματα ικανά να προσαρμοστούν είτε στην ιδανική επιπεδότητα του ζωγραφικού πίνακα-αντικείμενο (είναι η παράθεση των αναλύσεων ως προϋπόθεση της επιπεδότητας), είτε στο απροσδιόριστο βάθος του χώρου, χωρίς την επιπεδότητα και στο οποίο παρέπεμπε, ως καθαρή πληροφορία, η ενδιάμεση ηλεκτρονική οθόνη: στην Ιωάννα, ίσχυε η αναζήτηση αποκλεισμού της καθυστέρησης μέσω της πρόσληψης των δραστηριοτήτων από τον ενδιάμεσο ηλεκτρονικό πίνακα-ταχυδρόμο, διανομέα προσλήψεων, την ίδια στιγμή που αυτές διεξάγονται. Το ότι οι δύο αυτοί προσανατολισμοί έγιναν ο κύριος κορμός του έργου της ήταν αποφασιστική συνέπεια από την ώρα που κατόρθωσε να επιλύσει, τα τεχνικά προβλήματα της εγκατάστασης στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Σε σχέση όμως προς τις βασικές έννοιες αυτής της εργασίας: την επιπεδότητα της ζωγραφικής επιφάνειας και το βάθος του πραγματικού χώρου, ετίθετο το ερώτημα του προσδιορισμού των ορίων τους και των σημείων αναφοράς που θα τα προσδιόριζαν: ήταν το ερώτημα των ορίων γιατί η Ιωάννα είχε αντιληφθεί ότι δεν θα ήταν δυνατός ο χειρισμός μιας ηλεκτρονικής οθόνης ως να ήταν ζωγραφική, ως να ήταν ζωγραφικός πίνακας που φέρει τη δική του υλικότητα, ούτε ο χειρισμός του ζωγραφικού έργου ως να ήταν ηλεκτρονική οθόνη που χρησιμεύει μόνο για να μεταφέρει πληροφορίες. Η εγκατάσταση αυτών των δύο συστημάτων θα ανέτρεπε τις βασικές έννοιες της αρχικής της, ζωγραφικής ανάλυσης. Το βάθος του ζωγραφικού πίνακα θα είχε υποκατασταθεί από την έκταση του άμορφου, πραγματικού χώρου χωρίς όρια και χωρίς σημεία αναφοράς και η γραμμή της ζωγραφικής, το σχέδιο που διαχωρίζει τις επιφάνειες των χρωμάτων και των μορφών, θα είχε υποκατασταθεί από τα πεδία των πραγματικών κινήσεων και των μετατοπίσεων, στο εσωτερικό της έκτασης. Αυτός ο τρόπος να αντιλαμβάνεται τις σχέσεις της έκτασης του χώρου και των πεδίων σε κίνηση, ως τα σημεία αναφοράς των εκτάσεων, είναι το δικό της χαρακτηριστικό αυτής της εργασίας και η διαίσθησή της σχετικά με την κατάλληλη χρησιμοποίηση της ηλεκτρονικής τεχνικής. Η Ιωάννα σήμερα έχει αρχίσει να κατασκευάζει το δικό της δρόμο. Με συστηματική εργασία πολλών χρόνων, της οποίας το ουσιώδες συνίσταται στο να μη θεωρεί ως δεδομένες τις παραδοσιακές χρήσεις της ζωγραφικής οριοθέτησης του χώρου, αναπτύσσει βήμα-βήμα τη μέθοδό της. Στη θέση της προσκόλλησης της εμπειρίας στη μνήμη, η μέθοδος συνίσταται στην απόδοση, στην ίδια την καταγραφή, της ιδιότητας να είναι ο συνεχής μάρτυρας ενός έργου που συγκροτείται την ίδια στιγμή που εξαφανίζεται, υποκαθιστάμενο συνεχώς και κάθε φορά, από την επόμενη διαγραφή του. Σ’ αυτό το σύστημα της αδιάκοπης επώμισης της πραγματικότητας, η υποκατάσταση είναι το έργο. Εμμανουήλ Μαυρομμάτης Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

14ii

Cependant, relativement aux concepts de base de ce travail : la planéité de la surface picturale et la profondeur de l’espace réel, se posait le problème de leur délimitation et des leurs repères : il y avait une question des limites car Ioanna avait compris qu’il ne serait pas possible de traiter un écran électronique à la manière de la peinture, en tant que tableau pictural comportant lui sa matérialité propre, ou traiter le tableau pictural en tant qu’écran électronique, servant à transmettre uniquement des informations. La mise en place de ces deux systèmes, aurait renversé les concepts de base de son analyse picturale du départ. La profondeur du tableau pictural serait substituée par l’étendue de l’espace réel, informe, sans limites et non repérable et la ligne de la peinture, le dessin séparant les plages de couleurs et les formes, serait substitué par les champs des mouvements et de déplacements réels à l’intérieur de l’étendue. Cette façon de concevoir les rapports de l’étendue de l’espace et des champs en mouvement, repérant eux, les étendues, sera le propre de son travail et son intuition relativement à un emploi pertinent de la technique électronique.

Actuellement, Ioanna est en train de construire sa propre voie. Par un travail systématique datant de plusieurs années et dont l’essentiel consiste à ne plus concevoir comme donnés les traditionnels emplois de la délimitation picturale de l’espace, elle développe pas à pas, sa méthode. À la place de la fixation du vécu sur un fond de mémoire, la méthode consiste à attribuer à l’enregistrement lui-même la qualité du témoin perpétuel d’une œuvre qui se constitue, en même temps qu’elle disparaît, substituée chaque fois et en continu sur l’écran, par le prochain effacement. Dans ce système, d’une prise en charge continuelle du réel, la substitution serait l’œuvre.

Emmanuel Mavrommatis Professeur Émérite de l’Université Aristote de Thessalonique

Σχεδιασμός ενός προγράμματος κυβερνητικής απεικόνησης των μετακινήσεων στο Γαλλικό Ινστιτούτο, 10x10 εκ., μαρκαδόρος σε χαρτί, 1989-1991.

Projet d'un programme de représentation cybernétique des déplacements à l'intérieur de l'Institut, 10x10 cm., feutre sur papier 19891991.

15

Aποσπάσματα από το βίντεο ''Μεταβάσεις'', 2015. / Extraits de la vidéo "Transitions", 2015.

17

Aποσπάσματα από το βίντεο ''Μεταβάσεις'', 2015. / Extraits de la vidéo "Transitions", 2015.

18

19

Χωροταξία - Γ. Ι. 3, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 150x100 εκ., ακρυλικό, σινική, παστέλ σε καμβά, 2015.

Aménagement – Ι.F. 3, série Institut Français de Thessalonique, 150x100 cm., acrylique, encre de Chine, pastels sur canevas, 2015.

20

Χωροταξία - Γ.Ι. 4, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 140x105 εκ., ακρυλικό, σινική, σινική, παστέλ σε καμβά, 2015.

Aménagement – Ι.F. 4, série Institut Français de Thessalonique, 140x105 cm., acrylique, encre de Chine, pastels sur canevas, 2015.

21

Χωροταξία - Γ. Ι. 1, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 56x77εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2015.

Aménagement – Ι.F. 1, série Institut Français de Thessalonique, 56x77 cm., aquarelle, encre de Chine, pastels, feutre, crayon aquarellable, crayon de couleur sur papier d'aquarelle, 2015.

22

Χωροταξία - Γ. Ι. 2, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 56x77 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2015.

Aménagement – Ι.F. 2, série Institut Français de Thessalonique, 56x77 cm., aquarelle, encre de Chine, pastels, feutre, crayon aquarellable, crayon de couleur sur papier d'aquarelle, 2015.

23

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 1, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites - dessin Νο 1, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 2, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites - dessin Νο 2, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

24

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 3, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης , 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites - dessin Νο 3, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 4, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites -dessin Νο 4, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

25

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 5, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites -dessin Νο 5, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 6, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites -dessin Νο 6, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

26

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 7, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites -dessin Νο 7, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 8, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

Suites -dessin Νο 8, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

27

Aκολουθίες - σχέδιο Νο 9, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλα σε χαρτί, 2014.

Suites -dessin Νο 9, série Institut Français de Thessalonique 32x24 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2014.

Xωροταξία - Γ. I., σχέδιο ΙΙ, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 39x28 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλα σε χαρτί, 2015.

Aménagement– Ι.F, dessin I, série Institut Français de Thessalonique 40x28 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2015.

28

Xωροταξία - Γ. I., σχέδιο Ι, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, 40x28 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλα σε χαρτί, 2015.

Aménagement– Ι.F, dessin I, série Institut Français de Thessalonique 40x28 cm., crayon aquarellable, encre de Chine, aquarelle sur papier, 2015.

29

29

Επαλληλίες 15α΄, 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

Superpositions 15a, 76x56 cm., aquarelle, encre de Chine, pastels, feutre, crayon aquarellable, crayon de couleur sur papier d'aquarelle, 2014.

30

Επαλληλίες 15β΄, 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά, σε χαρτί ακουαρέλας, 2014 Superpositions 15b, 76x56 cm., aquarelle, encre de Chine, pastels, feutre, crayon aquarellable, crayon de couleur sur papier d'aquarelle, 2014.

3131

Επαλληλίες 15γ΄, 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

Superpositions 15c, 76x56 cm., aquarelle, encre de Chine, pastels, feutre, crayon aquarellable, crayon de couleur sur papier d'aquarelle, 2014.

32

Ψηφιακή εικόνα – απόσπασμα του βίντεο Μεταβάσεις, 2015 / Image digital -Extrait de la vidéo "Transitions", 2015

Ειδικές ευχαριστίες στους: Κριστόφ Λε Ριγκολέρ, Γενικό Πρόξενο της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη, Christophe Le Rigoleur, Consul général de France, Directeur de l'Institut français de Thessalonique Μαριάνθη Πάσχου, Υπεύθυνη Υπηρεσίας Πολιτιστικών του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, Marianthie Paschou, Responsable du Service Culturel de l'Institut Français de Thessalonique Mission Laïque Française

33

Βιογραφικό / ΙΩΑΝΝΑ ΑΣΣΑΝΗ, εικαστικός

Η Ιωάννα Ασσάνη γεννήθηκε στην Αθήνα το Μάρτη του 1963. Από το 1981-1984 μαθήτευσε Ελεύθερο Σχέδιο κοντά στο ζωγράφο Βρασίδα Βλαχόπουλο. Το 1985-1990 σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα της Ζωγραφικής. Το ουσιαστικό βλέμμα στις Τέχνες το διδάχθηκε από τον δάσκαλο της Σχολής, Ιστορικό και Κριτικό Τέχνης, Εμμανουήλ Μαυρομμάτη. Από το 1991 έως και σήμερα διδάσκει ως καθηγήτρια της Εικαστικής Αγωγής στη Β΄/Θμια Εκπαίδευση. Έχει ήδη στο ενεργητικό της πάνω από 20 εισηγήσεις και οργανώσεις εργαστηρίων για το Μαύρο Θέατρο, το Μαθητικό Θέατρο, την Performance και τη Βιντεοτέχνη στην Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων (ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ), στον Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος (Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε) και στην Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων (Π.Ε.Ε.ΠΟ.ΘΕ). Άρθρα περί τέχνης & καλλιτεχνικής εκπαίδευσης έχει δημοσιεύσει στα περιοδικά: Εικαστική Παιδεία, Εκπαίδευση και Θέατρο, Τέχνης Ίχνη. Το 2013 εικονογράφησε την πρώτη ποιητική συλλογή της Ελένης Λιντζαροπούλου ''Ο Πίθος των Γυναικών'', από τις Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα και το 2015 την δεύτερη, της ίδιας ποιήτριας, από τις Εκδόσεις των Φίλων, με τίτλο ''Η Εποχή των λέξεων''. Ειδικά γι'αυτή ζωγράφισε την σειρά ''Χρόνος Εντός''. Είναι Μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου, της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων Ελλάδος, του Δίκτυου Θέατρο στην Εκπαίδευση, του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος, οπου διετέλεσε Γραμματέας από το 2010 έως το 2015 και της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων, στην οποία υπήρξε διοικητικό μέλος για το έτος 2011-12. Έργα της υπάρχουν, στην Πινακοθήκη της Ιερισσού, Χαλκιδική, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, στην Πινακοθήκη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Θες/νίκης, στην Δημοτική Πινακοθήκη Θες/νίκης και σε ιδιωτικές συλλογές. Η ποιητική της συλλογή και τα αποσπάσματα του 'Άγραφου Βιβλίου' της παρουσιάζονται στο διαδίκτυο -στο Blog Κόκκινη Κορδέλα. Είναι συνεργάτης στο ηλεκτρονικό περιοδικό -για το Βιβλίο και τον Πολιτισμό- Διάστιχο http://diastixo.gr/ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΣΥΜΕΤΟΧΕΣ – ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ 2005

2006 2007 2008

Σχολικό Θέατρο-εμπειρίες και προβληματισμοί, «Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑ», ημερίδα με τίτλο: Οι Τέχνες στα σχολεία Π. Διεύθ. Α/θμιας & Β΄/θμιας Εκπ. Κεντρ. Μακεδονίας.

'9 Μουσικές Ζωγραφιές – η Στιγμή, Η τεχνική του Μαύρου Θεάτρου', 8ο Σεμινάριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ με τίτλο: Το εργαστήριο θεμέλιο της Εικαστικής σκέψης, Θες/νίκη. Το δρώμενο '9 Μουσικές Ζωγραφιές – η Στιγμή', 24ο Πανελλήνιο Σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ με τίτλο: Μέθοδοι και πρακτικές Καλλιτεχνικής Παιδείας, ΑΣΚΤ, Αθήνα. 'Εικαστικές λύσεις και προτάσεις για μια θεατρική παράσταση', 9ο Σεμινάριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ με τίτλο: Η διδακτική της Σύνθεσης, Θες/νίκη. 'Η εικόνα ως αναπόσπαστο μέρος μιας θεατρικής δράσης', 10ο Σεμινάριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ, Θες/νίκη. 'Το καλλιτεχνικό βίντεο ως αναπόσπαστο μέρος μιας θεατρικής πράξης', Πανελλήνιο Συνέδριο ΕN.EK.EM με

34

2009 2010

2011

2012 2015

τίτλο: Διδακτική της Τέχνης και Εργαστηριακές εφαρμογές, ΑΣΚΤ Αθήνα. 'Η Διαφορετικότητα - Αναφορά σε δύο δράσεις από την παράσταση ''Όνειρα Εικονικής Πραγματικότητας", ημερίδα με τίτλο: Η έννοια της διαπολιτισμικότητας και διαθεματικότητας στα Προγράμματα Καινοτόμων διεθνών δράσεων (μελέτη περίπτωσης eTwinning), συνδιοργάνωση των Σχολικών Συμβούλων Αγγλικής, Καλλιτεχνικών, Πληροφορικής και Μουσικής και της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης Κ. Μακεδονίας, Θες/νίκη. 'Μια Ιστορία σε Μαύρο Θέατρο', επιμορφωτικό εργαστήριο για τους καθηγητές Α’/θμιας & Β΄/θμιας Εκπαίδευσης στο Συνέδριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Θες/νίκη.

'O τυφλός κι ο κυνηγός, μια ιστορία σε Μαύρο θέατρο'. Πανελλήνιο συνέδριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Αθήνα.

'To όνειρο. Το μαύρο θέατρο και η δημιουργία μουσικοκινητικού δρώμενου', εργαστήριο στο 1ο Πανελλήνιο συμπόσιο ΠΕΕΠΟΘΕ, Σχολή Μωραΐτη, Αθήνα. 'Κόσμοι Παράλληλοι', διαδραστικό εργαστήριο, Ημέρα Σχεδίου ΣΚΕΤΒΕ, συνδιοργάνωση Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Νεολαίας του Δήμου Θες/νίκης. 'Το Όνειρο. Τεχνικές και κατασκευή, δημιουργία θεατρικού Δρώμενου', επιμορφωτικό εργαστήριο Μαύρου Θεάτρου για τους καθηγητές Α’/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης , ΑΣΚΤ, Αθήνα. 'Από το Ειδικό έργο στο Συνολικό', καλλιτεχνικό εργαστήρι ΣΚΕΤΒΕ, Στρατ. ΚΟΔΡΑ, Θες/νίκη. 'Η Στιγμή', εισήγηση για την ομότιτλη δράση, Συνεδριακό Κέντρο Νάουσας.

'To κουστούμι στο Μαύρο Θέατρο', σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης και επιμορφωτικό εργαστήριο για τους καθηγητές Α΄/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης, Γυμνάσιο Βασιλικών. 'Εικαστικό Θέατρο - Η εικόνα στη θεατρική πράξη', εργαστήριο - παρουσίαση αποτελέσματος στο 2ο Πανελλήνιο Συμπόσιο ΠΕΕΠΟΘΕ, Αθήνα. 'Κόσμοι Παράλληλοι– DNA -η Διαφορετικότητα', εισήγηση, Εκπ.Μαλλιάρα, Άλιμος.

'H Ποιητικότητα της Εικόνας', εισήγηση και επιμορφωτικό εργαστήριο για τους Καθηγητές Α΄/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης στο τριήμερο σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Θες/νίκη. 'Συμμετρίες κι Ασυμμετρίες, η ιδέα της επαλληλίας σε εφαρμογή', εισήγηση κι επιμορφωτικό εργαστήριο στους Καθηγητές Α΄/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης, 17ο σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, 7ο ΓΕΛ Καλαμαριάς, Θες/νίκη. 'Το art video και η συλλογιστική του πορεία μέσα από το έργο ΟΔΟΙ', στέγη τεχνών ΣΚΕΤΒΕ, Θες/νίκη.

ΒΡΑΒΕΙΑ 2005 2006 2009

Β΄ Βραβείο για την performance '9 Mουσικές Ζωγραφιές', στους 11ους Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Αγώνες Σύγχρονου Μαθητικού Θεάτρου. Β΄ Βραβείο για τη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος του Μ. Ente "Οι κατακόμβες του Μισραίμ", στους 12ους Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Αγώνες Σύγχρονου Μαθητικού Θεάτρου. Γ΄ Βραβείο για τη Θ. διασκευή του έργου της P.L Τravers Μary Poppins, "www.MaryPoppins 11gym.gr", στους 15ους Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Αγώνες Σύγχρονου Μαθητικού Θεάτρου.

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ 1993 1994 1995 2000 2004 2006 2007 2009 2010

2011 2012 2013

'Η΄ΔΗΜΗΤΡΙΑ', ΣΚΕΤΒΕ, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θες/νίκη. 'Δ.Ε.Π.Κ.Α', ΣΚΕΤΒΕ, Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών. 'Λ΄ΔΗΜΗΤΡΙΑ', ΣΚΕΤΒΕ, Πινακοθήκη Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών, Θες/νίκη. 'Έκθεση Μινιατούρας', ΣΚΕΤΒΕ, ΙΑΝΟΣ, Θες/νίκη.

'99+1 Εικαστικοί', Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Απ.Β1, Λιμάνι Θες/νίκης.

'111+1', τρεις ομαδικές εκθέσεις στα: Ιωάννινα – Αθήνα - Ιερισσός.

1ο Διεθνές Συμπόσιο Τέχνης Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε, στην Ιερισσό Χαλκιδικής.

42α ΔΗΜΗΤΡΙΑ, "ΦΩΣ+ Εικαστικές δημιουργίες Εκπαιδευτικών", Δημοτική Πινακοθήκη Θες/νίκης. Διεθνής Mail -Art, 'Όχι στη Βία, Ναι στη Δημιουργία', ΣΚΕΤΒΕ, Θες/νίκη. 'Έκθεση Μινιατούρας', Vlassis Gallery, Θες/νίκη. 'Δημήτρια 2010' παρουσίαση Performance 'η Μουντζούρα', ΣΚΕΤΒΕ, Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ, Τέχνης Αρθρωσις', ΣΚΕΤΒΕ, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θες/νίκη.

'CO- ΔΡΑΣΕΙΣ', επιμέλεια έκθεσης και συμμετοχή, ΣΚΕΤΒΕ, Στρατόπεδο ΚΟΔΡΑ, Θες/νίκη. 'Η Θεσσαλονίκη της Πολυμορφίας', Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ, Θεσ/νίκη. 'Είναι Αυτό Τέχνη?', εγκατάσταση 'Κωδικοί Ανάγνωσης', Ορίζοντες Γεγονότων, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θες/νίκης. 'Η Τέχνη στη Ζωή', ΣΚΕΤΒΕ και Γιατροί του Κόσμου, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης. 'Το σπίτι μου', εγκατάσταση βασισμένη στο ομότιτλο ποίημα, φεστιβάλ ΑΝΑΚΑΤΑ 4, Δήμος Παύλου Μελά, Θεσ/νίκη. 'ΟΔΟΙ / Περιγραμμικές διαδρομές και Στάσεις', art-video, 'Σχεδιασμοί και προγράμματα υλοποίησης',

35

2014

2015

επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Gallery Camp, Αθήνα. 'Περιγραμμικές διαδρομές – Στάσεις α΄, β΄', βιντεοεγκατάσταση για το φεστιβάλ 'Το Μικρό Παρίσι των Αθηνών', Δικτύο Athens Art Network, Δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων. ''Mατιά στην Αίγυπτο'' βιντεοεγκατάσταση 'Ιn the Middle', επιμέλεια έκθεσης Ν. Σφήκας, Villa Bianca, Θεσ/νίκη.

'Dialogues / Διάλογοι 1989-1995: Σύγχρονοι Έλληνες και Γάλλοι καλλιτέχνες στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης', επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης. 'Ιχνηλάτης' Βίντεο για την έκθεση 'Εντός/Εκτός', Τέχνη και Τρέλλα', επιμέλεια Β. Βαγενού, Βοοze Cooperative, Αθήνα.

'Watercolor International ΙΙ', επιμέλεια Γ. Πολίτης, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών Θες/νίκη. Τεμαχισμός', δρώμενο με βίντεο, 'Η Τέχνη στη Ζωή ΙΙ', ΣΚΕΤΒΕ και Γιατροί του Κόσμου, Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης. 'Αυτοβιογραφικά Συστήματα', βιντεοεγκατάσταση ' Όψεις – Views', επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Art Athina 2015.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ 2013 2015 2015

'Επεξηγηματικές Εικόνες', επιμέλεια Έλλη Κοκκίνη-Καπλάνη, Βαφοπούλειο Π. κέντρο, Θες/νίκη. 'Καμπυλότητες – Curvatures', επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Propaganda Rollin co. Store, Θες/νίκη. 'Μεταβάσεις – Transitions', επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης

ART-VIDEO 2008 The children.

2009 Σημείο Φωτός.

Tango Moon and the red riband.

2010 Desert, σε μουσική Νicolas Μartin.

The Stain, βίντεο για την performance 'η Μουτζούρα', ΕΜΣ και Βαφοπούλειο Π. Κ.

2011 The travel, σε μουσική του Nicolas Martin.

2012 Αυτό δεν το περίμενα, για το blog 'Λογοτεχνικό Σάββατο' της Veronica Marza.

2013 ΟΔΟΙ - Περιγραμμικές Διαδρομές – Στάσεις, Σχεδιασμοί και συστήματα Υλοποίησης, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Gallery Camp, Aθήνα. Χωροταξία, σε μουσική Δημήτρη Αδάμ, Επεξηγηματικές Εικόνες, Βαφοπούλειο Π., Θες/νίκη Ταυτοποίηση, Prithvi Fine Art and Culture Centre, Delhi.

2014 In the middle, βίντεο ομότιτλης εγκατάστασης, 'Ματιά στην Αίγυπτο', επιμέλεια Ν. Σφήκας, Villa Bianca, Θες/νίκη. Ιχνηλάτης, Εντός/Εκτός εαυτού, επιμέλεια Β. Βαγενού, Βοοze Cooperativa, Aθήνα. Τεμαχισμός, 'Η τέχνη στη Ζωή ΙΙ', Γαλλικό Ινστιτούτο, Θες/νίκη.

2015 Καμπυλότητες -Curvatures, βίντεο ομότιτλης εγκατάστασης, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Propaganda Rollin co. Store, Θες/νίκη. Όψεις – Views, βίντεο ομότιτλης εγκατάστασης, Αυτοβιογραφικά Συστήματα, επίμελεια Εμ. Μαυρομμάτης, Art-Athina ''15. Μεταβάσεις-Transitions, βιντεο-εγκατάσταση, Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νίκης, επιμ. Εμ. Μαυρομμάτης. e-mail: ioassani@gmail.com 6946843100 Κομοτινής 3 54655, Ντεπώ, Θες/νίκη Blogs: artassani.blogspot.gr ioassani.blogspot.gr κόκκινη κορδέλα / ioannaassani.blogspo

36

Note biographique / ASSANI IOANNA Ioanna Assani est née à Athènes en 1963 et vit à Thessalonique. Elle est artiste peintre diplômée de l’Ecole des Beauxarts de Thessalonique, 1985-90. Elle enseigne les arts visuels aux collèges et elle est membre du réseau «Le théâtre dans l’éducation», Union Nationale des Professeurs d’Arts Plastiques, Association des artistes plasticiens de Grèce du Nord, Association panhellénique des Affaires culturelles. Elle fut membre de CA de l’Union Nationale des Professeurs d’Arts Plastiques (2011-12) et Secrétaire de l’Association des artistes plasticiens de Grèce du Nord (2010-2015).

Elle a écrit et mis en scène pour les besoins du théâtre en milieu scolaire les performances: "Les Passions" 2004, "9 Peintures Musicales" (2ème Prix, 11ème Concours scolaire panhellénique de théâtre contemporain 2005), l’adaptation théâtrale du roman "Les catacombes de Misraïm", de M. Ente (2ème Prix, 12ème Concours scolaire panhellénique de théâtre contemporain 2006), la performance "Rêves de Réalité Virtuelle" 2007, la vidéo art "The Children", caméra en main, 2008, "Mondes Parallèles" 2010, "www. MaryPoppins11gym.gr"(3ème Prix Concours scolaire panhellénique de théâtre contemporain 2009). La première adaptation théâtrale de l’œuvre d’A. Gogopoulou "Pièce en un acte pour trois femmes" 2010.

Depuis 1993 elle a participé à plus de 50 expositions collectives au Festival «Dimitria» de Thessalonique, comme l’exposition: «99+1 Artistes», au Musée d’Etat d’Art Contemporain, 2004 / 1 er Symposium International d’Art, SKETBE, Chalcidique, 2006 / L’art dans la vie, Institut Français de Thessalonique et SKETBE, pour soutenir l’action des Médecins du Monde, 2012 / exposition dans le cadre du Festival ΑΝΑΚΑΤΑ 4, 2012, installation «Ma maison»/ Plans et Programmes de réalisation, commissaire Ε. Mavrommatis, vidéo art ''RUES'', Gallery Camp, 2013 / «Dialogues /Διάλογοι 1989-1995: Artistes Contemporains Grecs et Français à l’Institut Français de Thessalonique», commissaire Ε.

Mavrommatis, 2014 / Dans \ Hors Soi-même, commissaire V. Vagenou, vidéo art «Traqueur», l’Art et la Folie, Booze Cooperativa 2014 / «Watercolor International ΙΙ», commissaire G. Politis, Société des Études Macédoniennes, Thessalonique, 2014 / «Morcellement», performance avec vidéo, «L’Art dans la Vie ΙΙ», exposition collective du SKETBE au bénéfice des Médecins du Monde, Institut Français de Thessalonique, 2014 / «Système Autobiographiques», installation vidéo «Vues – Views», commissaire Emmanuel Mavrommatis, 2015, Art Athina ''15.

Expositions individuelles: « Images Explicatives », Centre culturel de la Fondation Vafopoulio, Thessalonique, 2013 / « Καμπυλότητες – Curvatures », commissaire Emmanuel Mavrommatis, Propaganda Rollin co. Store, Thessalonique 2015.

Depuis 2005 elle compte à son actif plus de 20 participations à des conférences et organisations d’ateliers artistiques, liés au Théâtre Noir, à la vidéo artistique et des performances lors de colloques et de symposiums d’associations.

Certains de ses œuvres appartiennent aux institutions comme la Société des Etudes Macédoniennes, la Pinacothèque Municipale de Thessalonique, le Centre Culturel de la Fondation Vafopoulio, l’Institut Français de Thessalonique et à des collections privées.

Elle a illustré le recueil poétique d’Ε. Lintzaropoulou ''La jarre des Femmes'', éd. des amis, 2013 et en 2015 un nouveau recueil, du même auteur, aux éditions des Amis, sous le titre «Le temps des mots». À l’occasion de cette édition, elle a créé la série «Temps Intérieur». Ses articles et ses œuvres ont été publiés dans des revues artistiques comme ''Éducation artistique'', ''Éducation et théâtre'', ''Traces d’art'' et la revue numérique ''Entre-ligne''.

VIDÉO ART 2008: The children / 2009: Σημείο Φωτός - Point de Lumière / Tango Moon and the red riband / 2010: Désert , sur une musique de Νicolas Μartin / The Stain, vidéo pour la performance «η Μουτζούρα», Société des Études Macédoniennes et fondation Vafopoulio. / 2011: The travel, sur une musique de Nicolas Martin / 2012: Je ne m’attendais pas à ça, blog «Samedi Littéraire» de Veronica Marza / 2013: ΟΔΟΙ - Περιγραμμικές Διαδρομές – Στάσεις, Σχεδιασμοί και Συστήματα Υλοποίησης, commissaire E. Mavrommatis, Gallery Camp, Athènes / Χωροταξία, sur une musique de Dimitris Adam, Επεξηγηματικές Εικόνες, Fondation Vafopoulio, Thessalonique, / Ταυτοποίηση, Prithvi Fine Art and Culture Centre, Delhi / 2014: In the middle, vidéo de l’installation «Regard sur l’Egypte», commissaire Ν. Sfikas, Villa Bianca, Thessalonique / Ιχνηλάτης, Εντός/ Εκτός εαυτού, commissaire V. Vagenou, Βοοze Cooperativa, Athènes / Morcellement, «L’Art dans la Vie ΙΙ», Institut Français de Thessalonique / 2015: Καμπυλότητες – Curvatures, vidéo - installation, commissaire E. Mavrommatis, Propaganda Rolling co.

Store, Thessalonique / Όψεις – Views, vidéo - installation, Systèmes Autobiographiques, commissaire E.Mavrommatis, Art-Athina''15 / Μεταβάσεις-Transitions, vidéo - installation, Institut Français de Thessalonique, commissaire E. Mavrommatis

37

Βιογραφικό / ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ, ιστορικός τέχνης / επιμελητής έκθεσης

Ο Εμμανουήλ Μαυρομμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Είναι Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στη Γαλλία με υποτροφία του γαλλικού κράτους. Σπουδές: Licence ès Lettres, Maîtrise à Quatre Certificats Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Licence ès Lettres, Maîtrise, DEA, Αρχαιολογίας και Ιστορίας Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού-Σορβόννη ΙV. Απόφοιτος Μουσειολογίας της Σχολής του Λούβρου. Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. 1985-2002, καθηγητής Ιστορίας της Νεότερης και της Σύγχρονης Τέχνης στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 1980 και 1988, Εθνικός Eπίτροπος της Ελλάδας στη Biennale της Βενετίας, 1977 και 1981 Εθνικός επίτροπος της Ελλάδας στην Biennale του Παρισιού και 1998, στην Biennale της Αλεξάνδρειας. Έχει οργανώσει ένα μεγάλο αριθμό από εκθέσεις σύγχρονης ελληνικής και ευρωπαϊκής τέχνης στην Ελλάδα και στη Γαλλία και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και γαλλικά περιοδικά και καταλόγους εκθέσεων. Επιλογή από βιβλία: Η χαρακτική και η ζωγραφική του Δημήτρη Γαλάνη, Αθήνα, 1983. Μορφοπλαστικές και τεχνικές αναζητήσεις της ελληνικής χαρακτικής, 1882-1982, Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, Ρόδος, 1983. Τα προλεγόμενα της ανάλυσης. Συστήματα σύγχρονης τέχνης, εκδόσεις Παρατηρητής, 1993, Θεσσαλονίκη. Christian Jaccard, Institut Français de Thessalonique, Mission Laïque Française, A.F.A.A 1994, Thessalonique, τρίγλωσση έκδοση. Analysis and Construction. Systems of Contemporary Art, Paratiritis Edition, Thessaloniki, 2001. Peter Halley, Paintings 1995-2005, Galerie Xippas, Athens, 2006, (Emmanuel Mavrommatis, "Notes d’Introduction au Projet de Peter Halley", "Introductory Notes on Peter Halley’s Project"). Το 1992 τιμήθηκε από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού με το παράσημο του Chevalier des Arts et des Lettres. Είναι μέλος και Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης AICA και μέλος της Association Française des Critiques d’Art, AICA, της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής, της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, του Ελληνικού Τμήματος του International Council of Museums ICOM, της International Association for Aesthetics, και της International Association for Greek Philosophy. Είναι μέλος της Association Amitiés Internationales André Malraux και Επίτιμο Μέλος του υπό ίδρυση Μουσείου Ελληνικής Χαρακτικής.

Blog : http://autobiographysystems.blogspot.gr/

38

Note biographique / EMMANUEL MAVROMMATIS

Emmanuel Mavrommatis est né à Athènes en 1935. Professeur Émérite de l’Université Aristote de Thessalonique. Ancien Boursier du Gouvernement Français. Licence ès Lettres, Maîtrise à Quatre Certificats de Sociologie de l’Université de la Sorbonne. Licence ès Lettres, Maîtrise, DEA d’Archéologie et Histoire de l’Art de l’Université de Paris-Sorbonne IV. Diplômé de Muséologie de l’École du Louvre. Docteur ès Lettres en Philosophie de l’Université d’Athènes. 1985-2002, Professeur d’Histoire d’Art au Département des Arts Plastiques et Appliqués de l’Université Aristote de Thessalonique. 1980 et 1988, Commissaire de la Grèce à la Biennale de Venise, 1977 et 1981, Commissaire de la Grèce à la Biennale de Paris et 1998, Commissaire de la Grèce à la Biennale d’Alexandrie. Il a organisé un grand nombre d’expositions d’art grec et européen en Grèce et en France et publié des articles dans des revues grecques et françaises et catalogues d’expositions. Livres (choix) : La gravure et la peinture de Démétrius Galanis, (en grec), Athènes 1983. Recherches formelles et techniques de la gravure grecque 1882-1982, (en grec), Pinacothèque Municipale de Rhodes Rhodes, 1983. Les Prolégomènes à l’analyse. Systèmes de l’art contemporain, (en grec), Paratiritis Thessalonique, 1993. Christian Jaccard, Institut Français de Thessalonique, Mission Laïque Française, A.F.A.A 1994, Thessalonique, édition trilingue.

Analysis and Construction. Systems of Contemporary Art, Paratiritis Edition, Thessaloniki, 2001.

Peter Halley, Paintings 1995-2005, (Emmanuel Mavrommatis, "Notes d’Introduction au Projet de Peter Halley", "Introductory Notes on Peter Halley’s Project"), Galerie Xippas, Athens, 2006. Il a été décoré, en 1992, de la médaille du Chevalier des Arts et des Lettres par le Ministre Français de la Culture. Il est membre et Président de la Section Grecque de l’Association Internationale des Critiques d’Art, AICA et membre de l’Association Française des Critiques d’Art, AICA, de la Société Hellénique d’Esthétique, de la Société Hellénique des Historiens d’Art, de la Section Grecque de l’ International Council of Museums ICOM, de l’ International Association for Aesthetics et de l’ International Association for Greek Philosophy. Il est membre de l’Association Amitiés Internationales André Malraux et membre honoraire du Musée (en préparation) de Gravure Grecque.

39

Βιογραφικό / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΔΑΜ, μουσικός / προγραμματισμός- διάδραση εγκατάστασης

O Δημήτρης Aδάμ ασχολείται με τη σύγχρονη και την ηλεκτρονική μουσική, τόσο στο χώρο της εκπαίδευσης και της έρευνας, όσο και στο χώρο της μουσικής δημιουργίας και παραγωγής. Σαν εκπαιδευτικός, από το 1993 εχει συνεργασθεί με εκπαιδευτικά ιδρύματα και Σχολές όπως το τμήμα Μουσικών σπουδών του Α.Π.Θ., τον OEEK, το Ωδείο Φ. Νάκας, το Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης και άλλα. Πέρα από το διδακτικό του έργο έχει ασχοληθεί με την συγγραφή εκπαιδευτικού υλικού, και τη διαχείριση εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων. Κατά καιρούς έχει εργασθεί στο χώρο της μουσικής παραγωγής και της διαφήμισης

συνθέτοντας μουσική για θέατρο και

παραστάσεις πολλαπλών μέσων. Ασχολείται με το μουσικό προγραμματισμό και τις διαδραστικές οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις. Υπήρξε πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος της Sonic Intelligence από το 2003 έως το 2011, (www.sonic-i.org) και απο το 2002 έως και σήμερα είναι μέλος του Ελληνικού Συνδέσμου Συνθετών Ηλεκτροακουστικής Μουσικής (ΕΣΣΗΜ ).

Note biographique / DIMITRIS ADAM Dimitris Adam travaille en tant qu'éducateur et chercheur dans le domaine de la musique contemporaine et électronique, tout en s'investissant à la création et la production musicales. En tant qu'enseignant, il a collaboré depuis 1993 avec des institutions éducatives et des écoles comme le département d'études musicales de l'Université Aristote de Thessalonique, l'Organisme d’Éducation et de Formation Professionnelles (OEEK), le Conservatoire F. Nakas, le Nouveau Conservatoire de Thessalonique et autres. Au-delà de son travail d'enseignant, il s'est investi à la rédaction d'ouvrages éducatifs et à la gestion d'activités éducatives et artistiques. Il a également travaillé périodiquement dans le domaine de la production musicale et de la publicité en composant de la musique pour le théâtre et des représentations multimédias. Enfin, il s’investit également à la programmation musicale et les installations audiovisuelles interactives.

Il a été président et membre fondateur de Sonic Intelligence, de 2003 à 2011,(www.sonic-i.org) et depuis 2002 il est membre de l'Union Hellénique des Compositeurs de Musique Électroacoustique (ΕΣΣΗΜ). dimadam@gmail.com www.soundcloud.com/dimadam www.youtube.com/user/dimadam www.facebook.com/anotherfineproject