โครงกำรส่งเสริมและพัฒนำอัจฉริยภำพด้ำนคณิตศำสตร์และวิทยำศำสตร์ สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษำตอนต้น ในเขตภำคกลำงและภำคตะวันออก รุ่นที่ ๓ ประจำปี ๒๕๕๖
กำรศึกษำควำมสำมำรถในกำรดักจับน้ำมันที่ปนมำกับน้ำทิ้งจำกครัวเรือนของกำกมะพร้ำว ก้ำนผักตบชวำ และก้ำนกล้วย เจนณรงค์ สิทธิศุภพงศ์ และพชร พลอยเพ็ชร ครูที่ปรึกษำ พัชรี อินทปัญญำ โรงเรียนบ้านนา “นายกพิทยากร” อาเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก 26110 สานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนายก อาเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก 26000
บทคัดย่อ ปัจจุบันปัญหาน้าเน่าเสียกาลังทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกวัน สาเหตุหลักเกิดจากการขาดความเอาใจใส่ต่อการอนุรักษ์ สิ่งแวดล้อมของประชาชน มีการปล่อยน้าเสียโดยไม่ผ่านกระบวนการบาบัด เมื่อน้าเสียจากหลายๆ ครัวเรือนมารวมกัน แหล่งน้าจึง เน่าเสียจนยากจะหาวิธีแก้ไข โครงงานวิทยาศาสตร์นี้จึงมุ่งพัฒนาอุปกรณ์ช่วยดักจับน้ามันที่ปนมากับ น้าทิ้งจากครัวเรือน ซึ่งเป็น สาเหตุหนึ่งที่ทาให้แหล่งน้าเน่าเสีย โดยทาการศึกษาความสามารถในการดูดซับน้ามันของวัสดุจากธรรมชาติ 3 ชนิด ได้แก่ กาก มะพร้าว ก้านผักตบชวา และก้านกล้วย โดยนากากมะพร้าวที่คั้นกะทิออกแล้วล้างน้านาไปตากแห้ง ก้านกล้วยและก้านผักตบชวาที่ ปอกเปลือกตัดเป็นแท่งสี่เหลี่ยม ยาว 5.00 เซนติเมตร นาตัวอย่างแต่ละชนิดบรรจุลงในขวดน้าซึ่งตัดฐานขวดออก หงายขวดขึ้น แล้วบรรจุตัวอย่างแต่ละชนิดที่เตรียมไว้ให้มีน้าหนักของตัวอย่างชนิดละ 80.00 กรัม นาน้าและน้ามันซึ่งหนักอย่างละ 250.00 กรัม เขย่าผสมเข้าด้วยกันแล้วเทใส่ลงในวัสดุที่เตรียมไว้ รอจนน้าและน้ามันไหลผ่านออกจากตัวอย่างแต่ละชนิดแล้วนาไปชั่งเพื่อหา ปริมาณของน้าและน้ามันที่ถูกดูดซับจากตัวอย่างแต่ละชนิด พบว่ากากมะพร้าวมีความสามารถในการดูดซับน้ามันได้สูงที่สุดคือ 250.00 กรัม/80.00 กรัมวัสดุดูดซับ หรือคิดเป็น 3.12 เท่าของน้าหนักตัว รองลงมาคือก้านผักตบชวามีความสามารถในการดูดซับ น้ามันได้ คือ 125.10 กรัม/80.00 กรัมวัสดุดูดซับ หรือคิดเป็น 1.56 เท่าของน้าหนักตัว ส่วนก้านกล้วย ซึ่งมีความสามารถในการ ดูดซับน้ามันต่าสุด คือ 115.40 กรัม/80.00 กรัมวัสดุดูดซับ หรือคิดเป็น 1.44 เท่าของน้าหนักตัว เมื่อนากากมะพร้าวมาประยุกต์ใช้ ในอุปกรณ์ดักจับน้ามันโดยนามาเรียงสลับชั้นกับใยบวบเมื่อช่วยให้น้าไหลได้เร็วขึ้น พบว่าอุปกรณ์นี้สามารถดักจับน้ามันที่ปนมากับ น้าทิ้งในครัวเรือนได้เป็นอย่างดี
๑๖๑