Generated by ABC Amber LIT Converter, http://www.processtext.com/abclit.html
İşini görürken bir yandan da yine sirki düşünmeye çalıştı, ama anıları artık geri gelmiyordu. Civcivler gibi başını omuzlarının arasına çekti ve alnını kestane ağacının gövdesine dayadı. Ertesi sabah saat on birde Santa Sofia de la Piedad çöpü dökmek için arka bahçeye çıkıp ağacın üzerine üşüşen akbabaları görünceye kadar ev halkı albayı bulamadı. ::::::::::::::::::::::::: Meme'nin son okul tatilleri, Albay Aureliano Buendia için yas tutulduğu döneme rastladı. Pancurları sıkı sıkı örtülü ev, hiç de parti vermeye uygun bir yer değildi. Herkes fısıltıyla konuşuyor, sessizce yemeğini yiyor, günde üç kez dua ediyordu. Öğle uykusu saatlerinde sürdürülen piyano çalışmalarının bile cenaze marşını andıran bir havası vardı. Albaya için için düşmanlık beslemesine rağmen, yas tutulmasında en büyük özeni gösteren Fernanda oldu. Hükümetin, baş düşmanının ölümü üzerine düzenlediği anma törenleri, büyük cenaze töreni ve albayın anısına gösterilen saygı ve önem, Fernanda'yı çok etkilemişti. Aureliano Segundo, alışıldığı üzere, kızının tatili sırasında evde kaldı. Bu arada Fernanda onun yasal karısı olmak üstünlüğünü yeniden kazanmak için birşeyler yapmış olmalı ki, Meme ertesi yıl geldiğinde bir kızkardeşi olduğunu gördü. Yeni doğan bebeğe, annesinin direnmesine rağmen, Amaranta Ursula adı verilmişti. Meme okulu bitirmişti. Konser piyanisti olduğunu belgeleyen diplomayı ne denli hakettiği, öğrenimini tamamlaması dolayısıyla düzenlenen toplantıda çaldığı on yedinci yüzyıl popüler ezgilerindeki usta yorumuyla kanıtlandı. Bu toplantıyla yas dönemi de sona ermiş oldu. Konuklar, onun sanatından çok benliğindeki ikileme hayran kaldılar. Gülüp eğlenmekten hoşlanan, çocuksu halli bu genç kızın ciddi bir iş yapamayacağı sanılıyordu. Oysa piyanoya oturduğunda, Meme bambaşka bir kız oluverdi. Birden olgunlaşıp büyümüş gibiydi. Ama, Meme her zaman böyleydi. Aslında büyük hevesi ya da yeteneği yoktu. Salt annesini kızdırmamak için kendini katı disipline sokmuş, çok çalışmış ve en yüksek notları almıştı. Onu bir başka dalda eğitselerdi, sonuç yine aynı olacaktı. Meme daha çocukluğundan beri Fernanda'nın sertliğinden, ya hep ya hiç ilkesine dayanan kararlarından çok çekmişti. Bu yüzden salt annesinin gazabına uğramamak için, piyano derslerinden çok daha büyük özverilere de katlanabilirdi. Diploma töreninde eline tutuşturulan yaldızlı, Gotik harfleriyle yazılı kağıdın, kendisini ailesinin dediklerini yerine getirmekten çok, tatsızlık çıkmasın diye boyuneğdiği uzlaşmadan kurtaracağını düşünüyor ve bir kez diplomasını aldıktan sonra, inatçı Fernanda'nın da, rahibelerin bile müzelik bir fosil gözüyle baktıkları bu eski model piyanoyu unutacağını sanıyordu. Okulu bitirdikten sonraki birkaç yıl boyunca bu düşüncesinde yanıldığını sandı. Çünkü yalnızca evde değil, aynı zamanda bütün hayır kurumlarının gösterilerinde, okul törenlerinde ve Macondo'da kutlanan bütün ulusal bayramlarda kasaba halkının yarısını sıkıntıdan uyuttuğu halde, annesi kızının becerilerini değerlendirebileceğini sandığı her yeni gelen yabancıyı eve çağırmaktan usanmamıştı. Meme, ancak Amaranta ölüp de ev yeniden yasa büründüğü zaman piyanoyu kilitleyip anahtarı bir çekmecenin dibine atmayı başarabildi. Fernanda da anahtarı kimin, ne zaman yokettiğini öğrenince artık sinirlenmedi. Meme hünerini sergilemek için düzenlenen bu müzik gösterilerine de, derslerine katlandığı gibi çile doldururcasına katlanmıştı. Özgürlüğünün bedeliydi bu. Fernanda, Meme'nin uysallığından öylesine hoşnutluk, onun sanatının uyandırdığı hayranlıktan öylesine gurur duyuyordu ki, Meme'nin eve arkadaşlarını doldurmasına, akşamüstleri koruluğa gitmesine, Peder Antonio Isabel'in izin verdiği filmlere, Aureliano Segundo ya da güvenilir bir komşu kadınla gitmesine ses çıkarmıyordu. Meme'nin gerçek beğenileri, gerçek eğilimleri böyle rahat soluk alabildiği anlarda ortaya çıkıyordu. Genç kız, mutluluğu, disiplinin tam tersi olan uçta buluyor, gürültülü partilere, aşk
Page 123