We wspólnym sprawozdaniu Rady i Komisji (2008) z postępów w realizacji programu prac „Edukacja i szkolenia 2010” – „Uczenie się przez całe życie na rzecz wiedzy, kreatywności i innowacji” odnotowano, że należy zwrócić szczególną uwagę na poradnictwo przez całe życie. W Rezolucji Rady (2008) w sprawie lepszego uwzględnienia poradnictwa przez całe życie w strategiach uczenia się przez całe życie określono cztery zasady przewodnie koncentrujące się na poradnictwie przez całe życie: 1.
sprzyjanie zdobywaniu przez całe życie umiejętności kierowania swoją karierą; 2. ułatwianie wszystkim obywatelom dostępu do usług poradnictwa; 3. stworzenie systemu zapewniania jakości usług poradnictwa; 4. zachęcanie do koordynacji i współpracy różnych podmiotów na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. Należy podkreślać znaczenie mobilności edukacyjnej dla zdobywania umiejętności zarządzania karierą, które mają ogromny wpływ na zatrudnialność (Noworol 2011). Zatrudnialność, czyli możliwości znalezienia zatrudnienia przez daną osobę, koresponduje z poradnictwem przez całe życie, które jest domeną wykształconych specjalistów i organizacji doradczych świadczących usługi dla ludności. Na zatrudnialność wpływają wiedza, umiejętności, kompetencje, motywacja i postawa osoby poszukującej pracy oraz instytucje i zasady na rynku pracy. Kolejnym ważnym czynnikiem, który należy uwzględnić z punktu widzenia zatrudnialności, są zmiany demograficzne. Dane z 2008 r. dotyczące liczby osób w wieku emerytalny pokazują, że na każdą osobę w wieku powyżej 65 lat przypadały ponad 4 osoby w wieku roboczym (15–64 lata). W 2060 r. współczynnik ten wyniesie w przybliżeniu 1:2. Biorąc pod uwagę całą populację oznacza to, że w 2060 r. populacja w wieku roboczym (15–64 lata) zmniejszy się o ok. 50 mln, podczas gdy populacja osób w wieku powyżej 65 lat wzrośnie o ponad 60 mln. Z danych tych jednoznacznie wynika, że usługi poradnictwa przez całe życie i ich jakość będą odgrywać podwójnie ważną rolę, ze względu na ich obecny status. Jakość i podaż usług poradnictwa przez całe życie w poszczególnych krajach jest różna i wielu decydentów lekceważy ten problem. Oczywiste jest, że osiągnięcie poziomów odniesienia w 2020 r. będzie w dużej mierze zależeć od miejsca poradnictwa przez całe życie w strategii uczenia się przez całe życie w każdym z państw członkowskich oraz od jakości świadczonych usług. Innymi słowy – osiągnięcie standardów w 2020 r. jako rozszerzenie celów lizbońskich w dużej mierze będzie zależeć od opracowania wysokiej jakości usług poradnictwa przez całe życie, które będzie ogólnie dostępne dla obywateli w każdym wieku i wykonujących różne zawody, przy szczególnym nacisku na wchodzenie młodzieży na rynek pracy. Większość krajów opracowała jednoznaczne strategie uczenia się przez całe życie oraz jest na kluczowym etapie wdrażania Europejskich Ram Kwalifikacji (ERK). Większość państw członkowskich poczyniła znaczą-
185 Mobilność sposobem zdoby wania i rozwijania kompetenc ji – od junior a do senior a
CZĘŚĆ II: Konteksty i perspektywy