Η Σπορά
Τα παλιά χρόνια, η σπορά άρχιζε στα τέλη του Σεπτέμβρη και τελείωνε τον Δεκέμβρη. Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Σταυρού, οι γεωργοί πήγαιναν στην εκκλησία να ευλογήσει ο παπάς τον σπόρο. Μετά τον έπαιρναν και τον ανακάτευαν με τον υπόλοιπο σπόρο για να έχουν καλή σοδειά. Άλλοι κρατούσαν αγιασμό και ράντιζαν το σπόρο για να πάρει ευλογία. Όταν άρχιζαν οι πρώτες βροχές και μαλάκωνε το χώμα οι γεωργοί άρχιζαν το όργωμα του χωραφιού. Σε περιόδους μεγάλης ξηρασίας, μην μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο, απευθύνονταν στον ιερέα του χωριού να κάνει λιτανεία. Έπαιρναν τα εικονίσματα και τα λάβαρα από την εκκλησία και πήγαιναν στα χωράφια. Εκεί ο ιερέας διάβαζε ευχές και όλοι μαζί παρακαλούσαν το Θεό να βρέξει. Αφού τελείωνε το όργωμα, έριχναν τον καρπό με το χέρι. Τον σπόρο τον είχαν μέσα σε ένα δισάκι. Μπορούσαν να σπείρουν 2-3 στρέμματα την ημέρα. Σήμερα οι μηχανές αντικατέστησαν τη χειρωνακτική εργασία των γεωργών. Νωρίς το φθινόπωρο οι γεωργοί καίνε τις καλαμιές, που έχουν μείνει στα χωράφια για να καταστραφούν τα ζιζάνια και μόλις πιάσουν οι πρώτες βροχές αρχίζει το όργωμα, που γίνεται και αυτό με τα τρακτέρ. Στη συνέχεια με ειδικά μηχανήματα που τοποθετούν στο τρακτέρ σπάνουν τους σβώλους που γίνονται με το όργωμα. Με τη σπαρτική μηχανή ρίχνουν το σπόρο μαζί με λίπασμα. Η διαδικασία
της σποράς διαρκεί μέχρι τα Χριστούγεννα. Από 2-3 στρέμματα που έσπερναν την ημέρα παλιότερα, τώρα πιο ξεκούραστα σπέρνουν 30-40. Νέες ποικιλίες σιταριού τους δίνουν περισσότερο καρπό και τα λιπάσματα βοηθούν θεαματικά στην ανάπτυξη των σιτηρών. Με τα φυτοφάρμακα καταπολεμούν διάφορες ασθένειες και τα ζιζάνια. 3