MEMO/11/840 Βρυξέλλες, 29 Νοεµβρίου 2011
Εναλλακτική επίλυση διαφορών και ηλεκτρονική επίλυση διαφορών για τους καταναλωτές της ΕΕ: ερωτήσεις και απαντήσεις I. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Τι είναι η εναλλακτική επίλυση διαφορών (ΕΕ∆) για τους καταναλωτές; Η εναλλακτική επίλυση διαφορών (ΕΕ∆) αφορά τη βοήθεια στους καταναλωτές να επιλύουν τις διαφορές µε τους εµπόρους όταν ανακύπτει πρόβληµα µε ένα προϊόν ή µια υπηρεσία που οι καταναλωτές αγόρασαν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι η περίπτωση που ο καταναλωτής παραπονείται για την ποιότητα της αγοράς που έκανε, αλλά ο έµπορος αµφισβητεί τον ισχυρισµό του καταναλωτή και αρνείται να προβεί σε επισκευή του προϊόντος ή επιστροφή του τιµήµατος. Οι φορείς ΕΕ∆ είναι εξωδικαστικοί φορείς. Συνεπάγονται τη συµµετοχή ενός ουδέτερου µέρους (π.χ. ενός διαιτητή, µεσολαβητή, διαµεσολαβητή, συµβουλίου καταγγελιών κ.λπ.), το οποίο προτείνει λύση ή συγκαλεί τα µέρη από κοινού για την εξεύρεση λύσης. Η ΕΕ∆ αφορά κυρίως επιµέρους υποθέσεις, αλλά µπορεί επίσης να εξυπηρετήσει πολλές επιµέρους υποθέσεις από κοινού, εφόσον είναι όµοιες. Η εναλλακτική επίλυση διαφορών δεν καλύπτει την εξέταση των καταγγελιών των πελατών απευθείας από τον έµπορο (π.χ. µέσω του τµήµατος της επιχείρησης που είναι αρµόδιο για τις καταγγελίες των πελατών) ή τον απευθείας φιλικό διακανονισµό µεταξύ του καταναλωτή και του εµπόρου.
Τι είναι η ηλεκτρονική επίλυση διαφορών; Ηλεκτρονική επίλυση διαφορών (ΗΕ∆) είναι η εναλλακτική διαδικασία επίλυσης διαφορών µε τη βοήθεια της τεχνολογίας σε απευθείας σύνδεση. Οι φορείς ΗΕ∆ επιτρέπουν στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις να επιλύουν σε απευθείας σύνδεση τη διαφορά τους. Μπορεί αυτό να βοηθήσει στην επίλυση διαφορών που ανακύπτουν από αγορές µέσω διαδικτύου, κατά τις οποίες ο καταναλωτής και ο έµπορος συχνά βρίσκονται µακριά ο ένας από τον άλλον.
Πώς εφαρµόζονται η ΕΕ∆ και η ΗΕ∆; Η εναλλακτική επίλυση διαφορών (ΕΕ∆) και η ηλεκτρονική επίλυση διαφορών (ΗΕ∆) εφαρµόζονται διαφορετικά στις διάφορες χώρες της ΕΕ: - Οι φορείς ΕΕ∆ ή ΗΕ∆ είναι δυνατόν να ιδρύονται από τις δηµόσιες αρχές, τις επιχειρήσεις ή σε συνεργασία µεταξύ δηµόσιου τοµέα, επιχειρήσεων και οργανώσεων καταναλωτών.
- Μπορεί να χρηµατοδοτούνται από τον ιδιωτικό τοµέα (π.χ. από τις επιχειρήσεις), τον δηµόσιο τοµέα ή µε συνδυασµό ιδιωτικών και δηµόσιων κεφαλαίων. - Η γεωγραφική κάλυψη είναι κυρίως εθνική· σε ορισµένες περιπτώσεις η ΕΕ∆ είναι αποκεντρωµένη σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. - Ορισµένοι φορείς ΕΕ∆ αναφέρονται σε συγκεκριµένους τοµείς (π.χ. χειρίζονται µόνον διαφορές που αφορούν ταξίδια ή ασφάλιση ή παροχή ηλεκτρισµού), ενώ άλλοι εξετάζουν υποθέσεις σχετικές µε οποιοδήποτε τοµέα δραστηριότητας. - Για τη µεγάλη πλειονότητα των φορέων ΕΕ∆, η συµµετοχή σε διαδικασία επίλυσης διαφορών είναι προαιρετική και για τα δύο µέρη. - Για το 64% των φορέων ΕΕ∆ στην ΕΕ, η συµµετοχή των επιχειρήσεων είναι προαιρετική. - Για ορισµένους φορείς ΕΕ∆ οι αποφάσεις λαµβάνονται συλλογικά (π.χ. από συµβούλια), για άλλους ατοµικά (π.χ. από έναν µεσολαβητή ή έναν διαµεσολαβητή). - Η φύση του αποτελέσµατος µιας διαδικασίας ΕΕ∆ µπορεί να ποικίλλει από µη δεσµευτικές συστάσεις έως αποφάσεις οι οποίες µπορεί να είναι δεσµευτικές για τον έµπορο ή και για τα δύο µέρη.
Ποια είναι τα οφέλη της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών; Οι µηχανισµοί εναλλακτικής επίλυσης διαφορών είναι συνήθως ταχύτεροι, φθηνότεροι και απλούστεροι στη χρήση τους για τους καταναλωτές από ό,τι η προσφυγή στο δικαστήριο: - Στις περισσότερες διαφορές που υποβάλλονται σε φορείς ΕΕ∆ εκδίδεται απόφαση εντός 90 ηµερών. - Η µεγάλη πλειονότητα των διαδικασιών ΕΕ∆ προσφέρεται δωρεάν για τους καταναλωτές ή µε χαµηλό κόστος (κάτω των 50 ευρώ). - Η διαδικασία ΕΕ∆ είναι κατά κανόνα απλούστερη σε σύγκριση µε τις δικαστικές διαδικασίες. Η ύπαρξη ενός αποτελεσµατικού εξωδικαστικού συστήµατος µπορεί, εποµένως, να αποτελεί βασικό κίνητρο για τους καταναλωτές να προσπαθούν να επιλύουν τα προβλήµατά τους αντί να τα αφήνουν ανεπίλυτα, ιδίως όταν διακυβεύονται µικρότερα ποσά. Για τις επιχειρήσεις, οι αποτελεσµατικοί εξωδικαστικοί µηχανισµοί µπορούν να αποτελέσουν κρίσιµης σηµασίας στοιχείο για την διαχείριση των σχέσεών τους µε τους πελάτες και για την υπόληψη των επιχειρήσεών τους· µπορούν επίσης να συντελέσουν στην εξοικονόµηση κόστους πιθανών δικαστικών υποθέσεων.
II. ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση στις χώρες της ΕΕ; Το 2010, ένας στους πέντε καταναλωτές στην ΕΕ αντιµετώπισε προβλήµατα κατά την αγορά αγαθών ή υπηρεσιών στην ενιαία αγορά, τα οποία οδήγησαν σε απώλειες των καταναλωτών που υπολογίζονται στο 0,4% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Μόνο ένα µικρό ποσοστό από αυτούς επιζητεί και επιτυγχάνει αποτελεσµατική έννοµη προστασία. Σήµερα υπάρχουν περισσότεροι από 750 φορείς ΕΕ∆ στην ΕΕ. Παρουσιάζουν πολύ µεγάλες διαφορές όχι µόνο σε ολόκληρη την ΕΕ, αλλά ακόµη και στο εσωτερικό των χωρών.
2
Στα περισσότερα κράτη µέλη οι υφιστάµενοι φορείς χειρίζονται καταναλωτικές διαφορές µόνο σε ορισµένους τοµείς (ιδίως στους τοµείς που υπάγονται σε ρύθµιση, συµπεριλαµβανοµένων των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, των χρηµατοπιστωτικών υπηρεσιών, καθώς και ταξιδίων και του τουρισµού). Σε ορισµένες άλλες χώρες, οι φορείς υπάρχουν µόνο σε συγκεκριµένες περιοχές. Αυτό σηµαίνει ότι - παρά τον µεγάλο αριθµό των φορέων - υπάρχουν σηµαντικά κενά στην κάλυψη. Σε ορισµένες χώρες (π.χ. Σλοβακία και Σλοβενία) δεν φαίνεται να υπάρχουν αναγνωρισµένοι φορείς ΕΕ∆, ή το σύστηµα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω (π.χ. Κύπρος και Ρουµανία). Ως αποτέλεσµα, οι Ευρωπαίοι καταναλωτές δεν απολαµβάνουν το ίδιο επίπεδο πρόσβασης στην εξωδικαστική επίλυση διαφορών σε ολόκληρη την ΕΕ. Μόνο για το ήµισυ περίπου των υφιστάµενων φορέων ΕΕ∆ έχει κοινοποιηθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι πληρούν τα κριτήρια ποιότητας που καθορίζονται σε δύο συστάσεις της Επιτροπής (για περισσότερες λεπτοµέρειες σχετικά µε τη δράση της ΕΕ µέχρι τώρα βλ. παρακάτω). Για την πλειονότητα των υφιστάµενων φορέων, η ευαισθητοποίηση των καταναλωτών και των επιχειρήσεων - και ως εκ τούτου η πραγµατική χρήση - είναι χαµηλή. Επίσης, επί του παρόντος δεν υπάρχει καµία υποχρέωση για τις εθνικές δηµόσιες αρχές να παρακολουθούν τακτικά τη χρήση και την αποτελεσµατικότητα των φορέων ΕΕ∆, ιδίως όσον αφορά τα ποιοτικά κριτήρια της Επιτροπής (όπως κατάλληλα προσόντα, αµεροληψία, διαφάνεια, αποτελεσµατικότητα και δικαιοσύνη). Όσον αφορά την ηλεκτρονική επίλυση διαφορών, πολύ λίγοι από τους υφιστάµενους φορείς στην ΕΕ προσφέρουν τη δυνατότητα χειρισµού ολόκληρης της διαδικασίας επίλυσης των διαφορών µέσω διαδικτύου.
Πώς εφαρµόζεται η ΕΕ∆ σήµερα κατά την αγορά από άλλη χώρα της ΕΕ; Όταν οι καταναλωτές της ΕΕ αντιµετωπίζουν προβλήµατα κατά την αγορά από έναν έµπορο εγκατεστηµένο σε άλλη χώρα της ΕΕ, µπορούν να ζητήσουν βοήθεια και συνδροµή από το δίκτυο των ευρωπαϊκών κέντρων καταναλωτών European Consumers' Centres Network (ECC-NΕΤ). Τα ευρωπαϊκά κέντρα καταναλωτών δεν είναι φορείς επίλυσης διαφορών καθ’ αυτά, αλλά µπορούν πρώτον να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβληµα φιλικά και, αν δεν το επιτύχουν, βοηθούν στην παραποµπή της υπόθεσης σε άλλο οργανισµό, όπως ένας αρµόδιος φορέας ΕΕ∆ της χώρας του εµπόρου – εφόσον υπάρχει. Το 2010, µόνο το 9% των υποθέσεων που τα ευρωπαϊκά κέντρα καταναλωτών δεν µπόρεσαν να διευθετήσουν φιλικά παραπέµφθηκαν σε φορείς ΕΕ∆.
Γιατί η ΕΕ προωθεί την ΕΕ∆; Η καλή λειτουργία της ΕΕ∆ σε ολόκληρη την ΕΕ θα ενισχύσει την εµπιστοσύνη των καταναλωτών ώστε να επωφελούνται από τις ευκαιρίες που τους προσφέρει η ενιαία αγορά από άποψη επιλογής και καλύτερων τιµών. Αυτό περιλαµβάνει επίσης τις αγορές µέσω διαδικτύου από άλλες χώρες της ΕΕ. Η αύξηση του διασυνοριακού εµπορίου στην ΕΕ θα δηµιουργήσει επίσης νέες ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις και θα συµβάλει στην προαγωγή της οικονοµικής ανάπτυξης.
3
Στην ενιαία αγορά, η ΕΕ∆ µπορεί να λειτουργήσει σωστά για όσους αγοράζουν από άλλες χώρες της ΕΕ µόνον εφόσον υπάρχουν ποιοτικοί φορείς σε εθνικό επίπεδο. Η επιδίωξη του στόχου αυτού θα πρέπει να βασιστεί στους υφιστάµενους φορείς ΕΕ∆, µε σεβασµό των εθνικών νοµικών παραδόσεων. Για να εξασφαλίζονται ίσα επίπεδα πρόσβασης στην έννοµη προστασία των καταναλωτών, πρέπει να διατίθενται ποιοτικοί φορείς ΕΕ∆ για όλα τα είδη καταναλωτικών διαφορών στην ενιαία αγορά, ενώ οι καταναλωτές καθώς και οι έµποροι πρέπει να γνωρίζουν αυτές τις δυνατότητες.
Τι έχει γίνει µέχρι στιγµής σε επίπεδο ΕΕ; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε δύο συστάσεις (µία το 1998 και µία το 2001), για τον καθορισµό κοινών αρχών για αποτελεσµατικούς και αποδοτικούς φορείς ΕΕ∆. Οι εθνικές αρχές έχουν ενηµερώσει την Επιτροπή σχετικά µε τους εν λόγω εθνικούς φορείς ΕΕ∆ τους οποίους θεωρούν σύµφωνους µε τις ανωτέρω κοινές αρχές. Η Επιτροπή διατηρεί µια βάση δεδοµένων (database) των εν λόγω «κοινοποιηµένων» φορέων ΕΕ∆. Ωστόσο, το 40% των υφισταµένων φορέων ΕΕ∆ δεν έχουν κοινοποιηθεί µε τον τρόπο αυτό. Για ορισµένους ειδικούς τοµείς (π.χ. τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, καταναλωτική πίστη, ή υπηρεσίες πληρωµής) η νοµοθεσία της ΕΕ υποχρεώνει τα κράτη µέλη να θεσπίζουν µηχανισµούς ΕΕ∆. Για ορισµένους άλλους τοµείς (π.χ. οδηγία για το ηλεκτρονικό εµπόριο, ταχυδροµικές υπηρεσίες) η νοµοθεσία της ΕΕ απλώς ενθαρρύνει τη σύσταση τέτοιων φορέων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγχρηµατοδοτεί επίσης το δίκτυο των ευρωπαϊκών κέντρων καταναλωτών (ECC-Net) ώστε να διευκολύνει την πρόσβαση των καταναλωτών στον κατάλληλο φορέα ΕΕ∆ άλλου κράτους µέλους σε περίπτωση διασυνοριακών διαφορών. Ένα άλλο δίκτυο κλίµακας ΕΕ, το δίκτυο FIN-NET, συγκεντρώνει τους φορείς ΕΕ∆ οι οποίοι χειρίζονται διασυνοριακές διαφορές µεταξύ καταναλωτών και παρόχων χρηµατοπιστωτικών υπηρεσιών.
III. ΟΙ ΝΕΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ποια είδη διαφορών καλύπτουν οι προτάσεις; Η προτεινόµενη οδηγία για την εναλλακτική επίλυση καταναλωτικών διαφορών («οδηγία ΕΕΚ∆») θα εξασφαλίζει την ύπαρξη ποιοτικών εξωδικαστικών φορέων για τον χειρισµό οποιασδήποτε συµβατικής διαφοράς µεταξύ ενός καταναλωτή και µιας επιχείρησης. Οι καταναλωτές θα µπορούν να υποβάλλουν τις καταναλωτικές συµβατικές διαφορές τους σε φορέα ΕΕ∆, οπουδήποτε και αν προβαίνουν σε αγορές στην ΕΕ (δηλαδή, είτε στη χώρα κατοικίας τους είτε σε άλλη χώρα της ΕΕ), οτιδήποτε και αν αγοράζουν και µε οποιοδήποτε τρόπο και αν το αγοράζουν (µέσω ή εκτός διαδικτύου). Ο κανονισµός για την ηλεκτρονική επίλυση καταναλωτικών διαφορών («κανονισµός ΗΕΚ∆») θα δηµιουργήσει µια ενιαία πανενωσιακή πλατφόρµα, ούτως ώστε οι αγοραστές που αγοράζουν ηλεκτρονικά από άλλη χώρα της ΕΕ και οι έµποροι να επιλύουν τις συµβατικές διαφορές τους ηλεκτρονικά.
4
Ποιες βασικές αλλαγές θα επιφέρουν στην ΕΕ οι προτάσεις όταν εγκριθούν; Πρώτον, θα εξαλειφθούν τα κενά της κάλυψης, διότι θα είναι δυνατόν να υποβάλλονται οι συµβατικές διαφορές µεταξύ ενός καταναλωτή της ΕΕ και ενός εµπόρου εγκατεστηµένου στην ΕΕ σε φορέα εναλλακτικής επίλυσης διαφορών. Τα κράτη µέλη µπορούν να εξασφαλίσουν την κάλυψη αυτή είτε µε τη διεύρυνση της αρµοδιότητας των υφισταµένων φορέων είτε µε τη σύσταση νέων, εφόσον χρειάζεται. Όλοι οι φορείς ΕΕ∆ στην ΕΕ θα πρέπει να πληρούν τα βασικά κριτήρια ποιότητας, συµπεριλαµβανοµένων των κατάλληλων προσόντων, της αµεροληψίας, της διαφάνειας, της αποτελεσµατικότητας (η διαδικασία κατά κανόνα δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 90 ηµέρες) και της δικαιότητας. Οι εθνικές αρχές θα παρακολουθούν την τήρηση των εν λόγω αρχών ποιότητας. Οι αγοραστές που αγοράζουν ηλεκτρονικά από άλλες χώρες της ΕΕ καθώς και οι έµποροι που πωλούν στο εξωτερικό εντός της ΕΕ θα είναι σε θέση να επιλύουν τις συµβατικές διαφορές τους ηλεκτρονικά χάρη σε µια ενιαία πανενωσιακή πλατφόρµα για την ηλεκτρονική επίλυση διαφορών («πλατφόρµα ΗΕ∆»). Αυτό το ενιαίο σηµείο εξυπηρέτησης θα είναι ένας διαλογικός ιστότοπος φιλικός στο χρήστη και προσβάσιµος δωρεάν σε όλες τις επίσηµες γλώσσες της ΕΕ. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει επίσης να παρέχουν στους καταναλωτές χρήσιµες και πλήρεις πληροφορίες ως προς τους διαθέσιµους σχετικούς φορείς ΕΕ∆ και την πλατφόρµα ΗΕ∆.
Πώς θα λειτουργεί η πλατφόρµα ΗΕ∆ στην πράξη; Η πλατφόρµα θα συνδέεται ηλεκτρονικά µε τους εθνικούς φορείς ΕΕ∆ οι οποίοι έχουν συσταθεί και κοινοποιηθεί στην Επιτροπή σύµφωνα µε τους νέους κανόνες. Οι εθνικοί φορείς ΕΕ∆ θα παραµείνουν υπεύθυνοι για το χειρισµό των επιµέρους συµβατικών διαφορών τις οποίες παραπέµπει σ’ αυτούς η πλατφόρµα. Το σύστηµα ΗΕ∆ θα είναι αποτελεσµατικό, χάρη σε ένα σύνολο κοινών κανόνων. Αυτοί θα προβλέπουν τον ρόλο των εθνικών σηµείων επαφής να δρουν ως διαµεσολαβητές ΗΕ∆ στην αντίστοιχη χώρα και την απαίτηση εξεύρεσης λύσης εντός 30 ηµερών.
Θα είναι υποχρεωτική η ΕΕ∆ για τους εµπόρους; Η προσφυγή στους περισσότερους φορείς ΕΕ∆ σήµερα είναι προαιρετική. Ο προαιρετικός χαρακτήρας της διαδικασίας επιτρέπει ευελιξία και ταχύτητα. Η πρόταση της Επιτροπής περιλαµβάνει κίνητρα για την προαγωγή της χρήσης της ΕΕ∆ από τους εµπόρους. Ειδικότερα, οι έµποροι θα πρέπει να πληροφορούν τους καταναλωτές εάν δεσµεύονται να χρησιµοποιούν διαδικασία ΕΕ∆ για την επίλυση καταναλωτικών διαφορών. Επιπλέον, σύµφωνα µε την προτεινόµενη νοµοθετική δέσµη, οι χώρες της ΕΕ θα είναι ελεύθερες να θεσπίσουν τους εθνικούς κανόνες τους µε τους οποίους θα καταστήσουν υποχρεωτική τη συµµετοχή των εµπόρων σε διαδικασίες ΕΕ∆ ή θα καταστήσουν δεσµευτικό το αποτέλεσµα των εν λόγω διαδικασιών για τους εµπόρους.
5
Πώς θα εξασφαλίζουν τα κράτη µέλη πλήρη κάλυψη ΕΕ∆; Η αποτελεσµατική έννοµη προστασία των καταναλωτών πρέπει να σέβεται τις τοπικές πραγµατικότητες και κάθε χώρα χρειάζεται ένα αναγκαίο περιθώριο για να αποφασίσει ως προς τον καλύτερο τρόπο διασφάλισης της πλήρους κάλυψης ΕΕ∆ στη επικράτειά της. Ως εκ τούτου, η προτεινόµενη οδηγία ΕΕΚ∆ θα βασίζεται στις δοµές που ήδη υπάρχουν σε εθνικό επίπεδο. Θα σέβεται τη µεγάλη ποικιλία φορέων ΕΕ∆ που υπάρχει σε ολόκληρη την ΕΕ και δεν θα υποχρεώνει τις εθνικές αρχές να δηµιουργήσουν έναν ειδικό φορέα ΕΕ∆ για κάθε τοµέα του λιανικού εµπορίου. Οι χώρες που διαθέτουν φορείς ΕΕ∆ οι οποίοι καλύπτουν πολλούς διαφορετικούς τοµείς θα είναι ελεύθερες να τους διατηρήσουν ή να ιδρύσουν εντελώς νέους, εφόσον οι φορείς τηρούν τις ποιοτικές αρχές που ορίζονται στην πρόταση. Μια επιλογή για να διασφαλισθεί η πλήρης κάλυψη είναι, για παράδειγµα, η ίδρυση ενός συµπληρωµατικού φορέα ΕΕ∆ που θα χειρίζεται τα είδη συµβατικών διαφορών µε τα οποία κανένας άλλος ειδικός µηχανισµός δεν ασχολείται. Οι προτάσεις επίσης υποχρεώνουν τα κράτη µέλη να ενθαρρύνουν τη δηµιουργία πανενωσιακών φορέων ΕΕ∆. Η λειτουργία του πανενωσιακού συστήµατος ηλεκτρονικής επίλυσης διαφορών θα βασίζεται στους εθνικούς φορείς ΕΕ∆.
Ποια θα είναι τα οφέλη για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις; Οι ποιοτικοί φορείς ΕΕ∆ θα είναι διαθέσιµοι για κάθε καταναλωτική συµβατική διαφορά σε ολόκληρη την ΕΕ. Οι καταναλωτές θα λαµβάνουν πλήρη ενηµέρωση σχετικά µε τον φορέα ΕΕ∆ που είναι αρµόδιος για την εξέταση των συµβατικών διαφορών τους σε όλα τα σχετικά έγγραφα. Οι αγοραστές που αγοράζουν ηλεκτρονικά από άλλες χώρες της ΕΕ και οι έµποροι που πωλούν ηλεκτρονικά στο εξωτερικό εντός της ΕΕ θα είναι σε θέση να επιλύουν τις συµβατικές διαφορές τους απευθείας µέσω διαδικτύου. Σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις, εάν οι καταναλωτές της ΕΕ µπορούν να βασίζονται σε φορείς ΕΕ∆ που λειτουργούν εύρυθµα και µε διαφάνεια για όλες τις διαφορές τους, θα µπορούν να εξοικονοµούν 22,5 δισεκατοµµύρια ευρώ περίπου, δηλαδή 0,19% του ΑΕγχΠ της ΕΕ. Η πρόσβαση σε ποιοτική ΕΕ∆ θα βοηθήσει τις επιχειρήσεις να διαχειρίζονται τις σχέσεις τους µε τους καταναλωτές και να βελτιώνουν την υπόληψή τους. Επίσης, θα τους προσφέρει τη δυνατότητα εξοικονόµησης χρηµάτων. Σύµφωνα µε εκτιµήσεις, οι επιχειρήσεις της ΕΕ θα µπορούν να εξοικονοµούν έως 3 δισεκατοµµύρια ευρώ, εάν χρησιµοποιούν την ΕΕ∆ αντί να προσφεύγουν στα δικαστήρια.
Πότε η πρόταση θα γίνει νόµος; Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο έχουν ήδη εκφράσει τη δέσµευσή τους για την έκδοση της νοµοθετικής δέσµης για την ΕΕ∆ και την ΗΕ∆ έως το τέλος του 2012, στο πλαίσιο των συντονισµένων προσπαθειών για την επαναδροµολόγηση της ενιαίας αγοράς.
6
Περισσότερες πληροφορίες: Το πλήρες κείµενο των προτάσεων, όλο το ιστορικό της πολιτικής και η βάση δεδοµένων των εθνικών φορέων ΕΕ∆ που έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή διατίθενται στη διεύθυνση: http://ec.europa.eu/consumer-adr Βλ. επίσης IP/11/1461
7