Projekt wykonania tablicy informacyjnej “Œwiat roœlin i zwierz¹t w naszym ogródku dydaktycznym”. Orientacyjne rozmiary 100cmx60cm. P³yta polipropylenowa w metalowym stela¿u. ZA£¥CZNIK NR 13.10
“ŒWIAT ROŒLIN I ZWIERZ¥T W NASZYM OGRÓDKU DYDAKTYCZNYM” TABLICA INFORMACYJNA Przedstawiciele roœlin iglastych:
Przedstawiciele roœlin liœciastych:
KRZEWY IGLASTE
DRZEWA
PTAKI SSAKI
KRZEWY LIŒCIASTE
Je¿ europejski ³ac. Erinaceus europaeus Ten owado¿erny, oko³o dwudziestocentymetrowy ssak ¿yje w lasach i parkach na obrze¿ach miast. Zaniepokojony potrafi zwin¹æ siê w k³êbek, strosz¹c swe kolce. Legenda o przenoszeniu jab³ek czy innych owoców, nabitych na kolce, na grzbiecie je¿a jest bardzo stara (pisano o tym ju¿ w staro¿ytnoœci), ale niestety zupe³nie nieprawdziwa. Je¿ poluje w nocy, g³ównie na ró¿nego rodzaju owady.Jako chyba jedyny ssak potrafi zjadaæ równie¿ ropuchy, jest niewra¿liwy na ich jad. Je¿e s³yn¹ tak¿e z umiejêtnoœci polowania na jadowite wê¿e, np. ¿mije. W walce ze ¿mij¹ zwierzêciu pomaga zbroja z kolców i wysoka odpornoœæ na jad przeciwnika. Wrogami je¿a, potrafi¹cymi sobie poradziæ z jego kolczast¹ zbroj¹, s¹ tchórze i drapie¿ne ptaki. Gdy przyjd¹ ch³odne dni, je¿e zapadaj¹ w sen zimowy. Po przygotowaniu legowiska pod korzeniami drzew, zwijaj¹ siê w k³êbek i zasypiaj¹. Budz¹ siê w kwietniu. Gatunek chroniony.
Ropucha szara, ropucha zwyczajna (Bufo bufo) Najwiêksza z ¿yj¹cych w Polsce ropuch. Gatunek ten wystêpuje w niemal ca³ej Europie, z wyj¹tkiem Irlandii i niektórych wysp œródziemnomorskich, oraz w Atlasie i Azji (po Japoniê). W górach dochodzi do 2100 m n.p.m. W Tatrach dochodzi do piêtra kosodrzewiny. Na Babiej Górze spotykana jest nawet pod samym szczytem, ju¿ w piêtrze alpejskim.Ropuchê tê mo¿na spotkaæ w lasach, na polach i w ogrodach. Unika terenów bardzo suchych i podmok³ych. Prowadzi wieczorny i nocny l¹dowy tryb ¿ycia (m³ode poluj¹ tak¿e w ci¹gu dnia), do wody wchodzi tylko podczas godów. Podczas ³owów z regu³y chodzi unosz¹c cia³o nieco nad ziemi¹. Skokami porusza siê nieporadnie – zazwyczaj tylko w czasie ucieczki. Jest bardzo ¿ar³oczna i zjada wszystkie zwierzêta, jakie znajd¹ siê na jej drodze. Poluje na du¿e d¿d¿ownice, nagie œlimaki, owady, paj¹ki. Doros³e ropuchy maj¹ niewielu naturalnych wrogów. Poluj¹ na nie jedynie zaskroñce, rzadziej sowy. Do obrony przed drapie¿nikami ropucha wykorzystuje gruczo³y jadowe, które znajduj¹ siê na skórze. Na m³ode ropuszki opuszczaj¹ce zbiorniki wodne poluj¹ tak¿e ptaki, inne p³azy, czasami równie¿ owady, czy paj¹ki. Du¿e zagro¿enie stanowi¹ dla nich równie¿ samochody, gdy¿ trasy ich wêdrówek nierzadko przecinaj¹ siê z drogami.
P£AZY Ciekawostki: pigwowiec i pigwa
OWADY
Kwiatostan PaŸ królowej (Papilio machaon) Motyl dzienny o ¿ó³tym ubarwieniu skrzyde³ z czarnymi i niebieskimi wzorami, zamieszkuj¹cy ca³¹ Europê, Azjê i pó³nocn¹ Afrykê. Uwa¿any za jednego z najpiêkniejszych owadów, przez co sta³ siê cennym ³upem dla kolekcjonerów.Cia³o smuk³e, ma³a g³owa. Czu³ki s¹ zakoñczone niewielkim zgrubieniem – (bu³awk¹). Na przednich nogach posiada d³ugie w³oski, skrzyd³a s¹ opatrzone ogonkami. D³ugoœæ skrzyd³a samców to ok. 3,4 cm. Skrzyd³a s¹ ¿ó³te, z czarnymi i niebieskimi wzorami, dwiema czerwonymi kropkami przy koñcu wewnêtrznej ich krawêdzi. Ich rozpiêtoœæ to 60-80 mm. Jajeczka s¹ kuliste, sk³adane pojedynczo rozwijaj¹ siê 8-10 dni.W Polsce wystêpuj¹ dwa pokolenia: I w maju, II w sierpniu. Gatunek prawie kosmopolityczny, wystêpuje na wiêkszoœci terytorium Europy i Azji. Zasiedla tak¿e pó³nocn¹ Afrykê. W Polsce ¿yje wszêdzie, z wyj¹tkiem wysokich gór.M³oda g¹sienica jest czarna z czerwonymi brodawkami i du¿¹ plam¹ na grzbiecie. Z biegiem czasu staje siê zielona, ma czarne pierœcienie, z których ka¿dy posiada szeœæ pomarañczowych plam. Œrodowisko ¿ycia to otwarte tereny, od wybrze¿y morskich, po góry do wysokoœci 2000 m. Na wy¿szych stanowiskach wystêpuje g³ównie podczas lata. Czêsto spotykany w ogrodach w których roœnie marchew zwyczajna, koper, kminek. Preferuje ³¹ki i miejsca, w których rosn¹ dzikie gatunki warzyw (np. koper w³oski).
PAPROCIE BYLINY Wstê¿yk gajowy, œlimak gajowy (Cepaea nemoralis) roœlino¿erny œlimak, jeden z bardziej pospolitych gatunków i jeden z trzech wstê¿yków wystêpuj¹cych w Polsce. Wystêpuje w zachodniej i œrodkowej Europie, introdukowany w Ameryce Pó³nocnej, gdzie sta³ siê gatunkiem inwazyjnym. W Polsce wystêpuje na Dolnym Œl¹sku, Ma³opolsce, Pomorzu i Wielkopolsce. Spotykany czêsto w ogrodach, w parkach, na cmentarzach – zwykle wœród krzewów. Muszla tego œlimaka, w zarysie kulista, ze sto¿kowato wzniesionymi skrêtami, ma bardzo du¿e zró¿nicowanie barwne – opisano kilkadziesi¹t odmian barwnych. Spotyka siê osobniki o muszlach ¿ó³tych z ciemnymi paskami, ró¿owych, a¿ po osobniki o muszli czerwonobrunatnej lub ciemnobr¹zowej z ¿ó³tymi paskami lub bez pasków. Wstê¿yk gajowy w przeciwieñstwie do wstê¿yka ogrodowego ma ciemnobr¹zow¹ lub czarn¹ wargê otaczaj¹c¹ otwór muszli. Wysokoœæ skorupki wynosi 17–20 mm, szerokoœæ 21–27 mm. ¯ywi¹ siê glonami i roœlinami zielnymi, zw³aszcza ich obumar³¹ tkank¹. Naturalnym wrogiem wstê¿yków jest drozd œpiewak, który ¿ywi siê nimi – ma³e po³yka w ca³oœci, a wiêkszym rozbija skorupki o twarde pod³o¿e, po czym zjada cia³o miêczaka.
D³ugosz królewski Nale¿y do rodziny Osmundaceae-d³ugoszowate Chroniona paproæ krajowa, wystêpuj¹ca na torfowiskach w podmok³ych lasach. Liœcie na d³ugich ogonkach, wyrastaj¹ do 1,8 m, p³onne lub w górnej czêœci zarodnikonoœne. Zarodnikowanie przypada na miesi¹c czerwiec. W paŸdzierniku liœcie przebarwiaj¹ siê na ¿ó³to-br¹zowo. D³ugosz królewski nale¿y do najbardziej trwa³ych paproci ogrodowych. Wymaga pod³o¿a torfiastego, dobrze wilgotnego. Najlepiej wygl¹da w miejscach pó³cienistych, miêdzy drzewami wraz z innymi bylinami leœnymi.
TRAWY , TURZYCE BEZKRÊGOWCE