BLVD.
BLVD.
BLVD.
BLVD.
03 | 04 | 2007 We hebben een huis gekocht! In een weekeind... Na zeker 2 jaar dubben of we nou onze badkamer in de Prins Hendrikstraat gingen verbouwen of tòch een heel ander huis zouden kopen. We hebben huizen in Oosterbeek bekeken, maar die leken nergens op in vergelijking tot dat van pa en ma in de Weverstraat. In Molenbeke, maar daar wonen alleen maar dezelfde mensen. In het Spijkerkwartier zijn ze te duur of moest er teveel aan gebeuren... Totdat we op een donderdag de Boulevard Heuvelink op de mailalert kregen. Vrijdag bij de buren, Harald en Cora wezen kijken. Zaterdag de eigenaren Maarten en Carola gebeld. Zondag wezen kijken. Maandag gekocht. Over de aanschaf van een CD denken we soms langer na... Op dinsdag gaan we met Maarten de makelaar nog eens heel precies kijken wat we nou werkelijk gekocht hebben. Van boven naar beneden gaan we door het huis, de meisjes worden steeds enthousiaster.
09 | 04 | 2007 Een huis kopen is natuurlijk leuk, maar het oude huis moet nog wel verkocht. Maarten lijkt ons als makelaar wel een goeie vent. Bovendien doet hij na een vergelijkend-makelaar-onderzoek ons het beste voorstel. Er heeft in geen tijden een huis in de Prins Hendrikstraat te koop gestaan, dus een inschatting van de prijs is lastig te maken. Maar we zien het vol vertrouwen tegemoet en Erik gaat opgewekt foto’s maken. Als we de resultaten zien gaan we bijna twijfelen. We laten wel een erg mooi huis achter...
15 | 08 | 2007 Het is zo ver, we hebben de sleutel! We zijn ondertussen nog even op vakantie naar Madagaskar geweest (die reis was al lang geleden geboekt) en hebben het andere huis na drie weken verkocht. Ondanks die snelle periode had het ook niet veel langer moeten duren. We snapten eigenlijk niet dat die kijkers geen kopers werden, zò’n mooi huis! Gelukkig zagen Martijn en Jojanneke het wel. Het liefst hadden ze de complete inrichting ook overgenomen. En dan mogen we er op de Boulevard in. Opa’s en oma’s, vrienden komen een kijkje nemen. Michiel en Josée hebben champagne en glazen bij zich!
16 | 08 | 2007 We hebben een maand om wat verbouwingswensen uit te voeren. Niks gepland, maar de twintig jaar ervaring met het opknappen van een oud huis komt ons nu goed van pas. We weten welke gevolgen het heeft als je een inbouw gaat wegbreken, laminaat eruit gaat trekken, vloeren gaat schuren, een oude nepschouw gaat weghakken, een oud expansievat gaat wegslijpen, toch? Gelukkig met hulp van Jochem gaat het eerste werkje snel en kan een dag later Sjoerdje Vloertje al aan de slag. Een beetje verkeerde volgorde als je eerst de vloer gaat doen en dan pas de rest, maar dat kon op korte termijn nou eenmaal niet anders. Thank heaven for stucloper!
14 | 09 | 2007 Na een maandje aanpoten zijn we bijna klaar om te verhuizen. De avond ervoor besluiten we de woon kamer nog te sauzen. Oef, dat valt tegen. De oude buren komen nog nieuwsgierig kijken, de nieuwe buur Ella komt heel lief een taart brengen. We zijn er klaar voor. Het is wel een enorm oppervlak. Het is echt op steenworp afstand, maar we kunnen inmiddels onze armen bijna niet meer optillen, dus laten we ons helpen door een paar stevige jongens. Ze hebben er lol in want vanmiddag is er een bruiloftsfeest. Maar om die op rijd te halen komt er na het middaguur versterking... We lachen om de enorme Gispentafel die twee conciÍrges van Pauliens school ooit fluitend ons huis binnen hebben gedragen, maar die nu met geen mogelijkheid er meer uit te dragen is. Hoe hebben ze dat ooit geflikt? Rest ons geen andere optie dan de poten er onderuit te schroeven.
29 | 10 | 2007 Onze verwachtingen komen helemaal uit, het is een fantastisch huis. De zon schijnt ook in het najaar vrolijk naar binnen, we kunnen op zondag lekker in het zonnetje ontbijten. Els heeft maar liefst twee kamers, Merel een mooie grote kamer met uitzicht op de Watertuin. Onze slaapkamer heeft een balkon en kijkt in de verte op de Sonsbeekse heuvel uit. Maar we kunnen nog niet stil zitten. De keuken is nog uit de jaren vijftig en voor Erik veel te laag. Verder zitten er geen lades in! Ook de serre is oud en tocht aan alle kanten. Als de regen op het dak van kanaalplaten valt moeten de schuifdeuren dicht anders kun je elkaar in de woon足kamer niet meer verstaan! In de voortuin vinden wij het verplaatsen van de appelboom een rupsband van een tank uit WOII. We maken een plan voor een vergrote serre met een doorbraak naar de keuken. Maar we zullen geduld moeten hebben want de gemeente houdt de vergunning aan. De hele wijk is net rijksbeschermd stadsgezicht geworden en er moet een nieuw bestemmingsplan komen...
08 | 10 | 2008 De vergunningen zijn eindelijk binnen, tot en met die voor het bezet houden van een parkeervergunninghoudersplaats door een container. De stalen serre is in België bekeken. Mooie kleur ook, trouwens. Ook de nieuwe keuken is besteld. Fijn dat eindelijk die oude er uit gebroken kan worden. Zelfs op Marktplaats ‘gratis af te halen mits zelf verwijderd’ was er geen belangstelling voor. Dus zetten we zelf de sloophamer er in. Alleen het front van het aanrecht bewaren we. Wie zouden daar allemaal voor gestaan hebben? Het slopen van de keukenvloer is nog wel een flink werkje, gelukkig kan de aannemer Wilco ons een handje helpen. Op het graven van de fundering voor de serre heb ik me echt verkeken. Het gele zand zat niet op 1,75 m. maar pas op 2 meter. En dat is veel extra grond zoals we inmiddels weten. Oh ja, het leek ook nog een goed idee de achtergevel een schilderbeurt te geven vóór de serre er staat. Mijn oude basketbalmaat Joost heeft nog wel een weekeindje tijd. Zo komt het allemaal nog voor het eind van het jaar rond.
08 | 12 | 2008 We zijn net op tijd klaar. De sneeuw ligt op de nieuwe serre. In de keuken moeten nog een paar details afgewerkt maar de eerste koffie is gezet met de Quooker! Het schilderen van het plafond was bijna onze nekslag geworden maar verder hebben we ons er krachtig doorheen geslagen. De vloerverwarming wil niet goed op gang komen maar blijkt dan ook aan een ‘dooie’ leiding aangesloten. De blauw hardstenen trap is wat te blauw naar onze smaak, maar daar gaat de polijstmachine nog een keer overheen. Zoals ook het marmer in de gang dat een kras had opgelopen door een ongelukkige oven-bezorger. De verzekering poetst onze hele gang weer tot een spiegel! Verder kunnen we met verfraaien beginnen. Het glas-in-lood dat ik Paulien kado heb gedaan vorig jaar is eindelijk klaar. Na vele correctie en aanpassingen is het wel een mooi kunstwerkje geworden. En als de lage zon met de kleuren gaat spelen onstaan er prachtige reflecties in de gang. De magnolia in de voortuin bloeit prachtig.