Tehlikeli Oyunlar

evlenecekmiş, birlikte bir tiyatro kuracaklarmış. Tiyatronun çeşidi aklıma gelmiyor şimdi.

Duyulmamış bir isim. Yeteneksiz ve özentili bir zavallı olduğumu söyledi. Ona hediye ettiğim en değerli seramik tablayı yüzüme fırlattı. Kaçtım oradan. Arkamdan bağırıyordu, hemen eve gidip onun için büyü yapacağımı haykırıyordu.»

Dul kadın biraz yatışınca, kabahatin kendisinde olduğunu, boşluktan duyduğu sesler ona bu genci bırakmasını söylediği halde bu kutsal uyarıyı dinlemediğini, belki bu seslerin rahmetli kocasına ait olduğunu anlattı.

Nursel Hanımın rahmetli kocasına ve zavallı dul kadının bütün tanıdıklarına iftirada bulunmuştu felsefeci: «Seninle yattığını söyledi.» Sevgi ürperdi.

231 f LğM de yardımıyla küçük evini yeniden düzene koydular. (Eski durum için, düzen kelimesini kullanmak biraz zordu.) Bazı gereksiz eşyayı atmak için karışık yığınlar gözden geçirilirken, Nursel Hanımın yıllardır kaybolduğunu sandığı bazı resimler, yazılar, hatıralar bulundu. Seramik fırını yaptırmaktan kesin olarak vazgeçildi. Başı, sonu kaybolmuş kitaplar satıldı; onların parasıyla küçük bir raf aldılar. İnsanın aklını karıştıran bazı felsefe ve edebiyat kitapları satıldı; yerlerine yenileri alınmadı. Sevgi'nin her çeşit kalabalıktan başı ağrıyordu; insan kalabalığı kadar eşya kalabalığı da onu yoruyordu. Siyahlı dul, radyosunu ve telleri fareler tarafından kemirilen pikabını satmayı teklif edince Sevgi, sevinçle kabul etti: İkinci elden müzik dinlemenin anlamı yoktu. Yalnız konserlere gittiler; en ön sıralarda oturdular. İnsanların günlük haberlerini ve konuşmalarını da hiç dinlemediler. Gazete de okumuyorlardı. İki küçük oda biraz ferahladığı için —eski kanepe de atılmıştı— bir divan alındı; Sevgi bazı geceler burada yatıyordu. Dış dünya ile ilgili haberlerin, bir kısmını ancak görüştükleri birkaç kişiden —ara sıra— duyuyorlardı. Geri kalan olayları da, Nursel Hanımın başına gelen üzücü olaydan iki hafta sonrasına kadar izlemişlerdi. Takvimleri olmadığı için, ancak mevsimleri ve bazen de ayları biliyorlardı.

Sevgi, bir süre sonra, Selim Amca ile oturmanın güçlüklerini farketti. Sessiz dünyası, ihtiyar adamın canını sıkıyordu galiba. Ergun da, amcasının bu yabancı kıza miras bırakmasından endişelenerek, Sevgi'ye karşı düzenler kurmağa hazırlanıyordu. Bir akşam üzeri, Selim Beyle yaptığı küçük bir tartışmadan sonra Sevgi, bir iki parçadan ibaret olan giyim eşyasını topladı ve kimseye veda etmeden çıkıp gitti. Ergun, ilerde Sevgi'nin tekrar dönmesi tehlikesini bütünüyle gidermek için, bu soğuk ayrılış olayını kullandı ve ihtiyarı biraz üzmekle birlikte, yerini sağlamlaştırmayı becerdi. Kısa bir süre sonra da, uzun zamandır 232 yerini aldı; Sevgi, dul kadının evine yerleşti. Hayatta başka hiç kimsesi kalmamıştı, hiç bir şeyi yoktu.

Annesi ölmüştü, babası ölmüştü, bir iki parça eşyasını da Selim Beyde bırakmıştı; başka bir akrabası ya da varlığı zaten yoktu. Çok kitap da okumamıştı; sadece Nursel Hanımla birlikte yaşadığı gürültülü hayat sırasında bazı kitaplardan bahsedildiğini duymuştu.

Bahsedenler de genellikle bunları başkalarından duymuş oldukları için, kitaplar hakkında