ΠΟΛΙΤΙΚΗ / OIKONOMIA /
∆ΙΕΘΝΗ / ΑΡΘΡΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ
4 ΠΟΛΙΤΙΚΗ / OIKONOMIA / ∆ΙΕΘΝΗ /
ΑΡΘΡΑ-ΑΠΟΨΕΙΣ
Τα τερτίπια του πολιτικού συστήματος και ο Ιων Δραγούμης
TOY NIKOΛΑΟΥ ΜΕΡΤΖΟΥ προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, δημοσιογράφου και συγγραφέα
Το πολιτικό σύστημα συνεχίζεται αναλλοίωτο επί δύο σχεδόν αιώνες με φερετζέ πάντα την Ευρώπη. Τα τερτίπια του και τις συνέπειές του περιέγραψε με σπάνια ενάργεια ο εθναπόστολος του Μακεδονικού Αγώνα Ιων Δραγούμης σε δύο σύντομα μα μεστά βιβλία του το 1903 και το 1913. Σύντομα τα υπέγραψε με το αίμα του. Τον δολοφόνησαν στην καρδιά της Αθήνας, μπροστά στον «Ευαγγελισμό», τα βενιζελικά τάγματα ασφαλείας, το 1920, όταν έφθασε η μαύρη είδηση ότι απότακτοι βασιλικοί αξιωματικοί πυροβόλησαν στο Παρίσι τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ενώ επέστρεφε στην Ελλάδα με την Συνθήκη των Σεβρών, την «Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε Θαλασσών» -που έμεινε, όμως, όνειρο. Τα δύο αυτά βιβλία του εξέδωσε το 1927 ο αδελφός του Φίλιππος Δραγούμης. Ισχύουν κατά γράμμα στους καιρούς μας. Εγραφε προφητικά ο Ιων1: «Οι Ελληνες της Ελλάδος, ας τους πούμε οι ελλαδικοί, συνταύτισαν στο μυαλό τους το ελληνικό κράτος, τη μικρή Ελλάδα, με το ελληνικό έθνος. Ξέχασαν το ελληνικό έθνος, τη Ρωμιοσύνη, τον Ελληνισμό (…) Και η αντίληψη της τελειότητας γι’ αυτούς είναι ένα άλλο, όποιο και νάναι, κράτος της Ευρώπης με προκοπή. »Αγγλοι, Γάλλοι και Γερμανοί έγραψαν βιβλία επιστημονικά για το κράτος τους, ο 1. Ιωνος Δραγούμη, «Ο Ελληνισμός μου και οι Ελληνες 1903-1909, Ελληνικός Πολιτισμός 1913», Αθήνα 1927, σελ. 108 - 109, 136 137, 152, 171, 178, 197, 210 - 211
καθένας για το δικό του. Και οι Ελληνες επιστήμονες (;) πήραν τα βιβλία αυτά και τα μετάφρασαν κατά γράμμα στα ελλληνικά και είπαν: ‘’Αυτό γίνεται στην Αγγλία. Λοιπόν, αυτό πρέπει να γίνεται και στην Ελλάδα’’. Πήραν την Αγγλία και την Ελλάδα για ισότιμα κράτη (…) »Το σύνταγμα θέλησε να δώσει στο έθνος αντιπροσώπους και είπε να υπάρχουν βουλευτές. Επρόκειτο αυτοί οι βουλευτές να αντιπροσωπεύουν το έθνος. Αλλά η πραγματικότητα τα χάλασε όλα και οι βουλευτές βρέθηκαν αντιπρόσωποι μιας μικρής επαρχίας και δεν είχαν κανένα συμφέρον να καταγίνουν με το έθνος. Τους έφτανε που καταγίνονταν με την επαρχία τους και φρόντιζαν τις μικρο-
«Οι Ελληνες της Ελλάδος, ας τους πούμε οι ελλαδικοί, συνταύτισαν στο μυαλό τους το ελληνικό κράτος, τη μικρή Ελλάδα, με το ελληνικό έθνος»
δουλειές των πελατών τους, των εκλογέων (…) »Μα δεν κατέφερε το έθνος να ξανακάμει την πολιτική του αυθυπαρξία, φοβάται αδιάκοπα μη χαθεί. Ο τωρινός του πολιτισμός δεν επικρατεί στον κόσμο γιατί επικρατεί άλλος πολιτισμός, ο φραγκοευρωπαϊκός (...) »Οι Ελλαδίτες πολιτικοί κατάντησαν να συνταυτίσουν με τον νου τους κράτος και έθνος (…) Εκαναν την ανικανότητά τους θεωρία, γενίκεψαν το νόημα "κράτος" λέγοντας "το ελληνικό κράτος έχει ελληνικό λαό και λαός είναι εκείνος που πληρώνει τους φόρους". Και έπειτα λαός,
κράτος και έθνος έγιναν στο κεφάλι τους ένα. Εύκολο να πλάσει το μυαλό τους το πρότυπο του τέλειου κράτους. Δεν είχαν παρά να στρέψουν να κοιτάξουν όποιο κράτος της Ευρώπης και μάλιστα από τα μεγάλα Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία. Και οι επιστήμονες και οι νομοθέτες δεν έκαναν άλλο παρά να αντιγράφουν, να παραφράζουν ή να μιμούνται βιβλία, συντάγματα, νόμους, θεσμούς (…) »Αντίγραφαν νόμους φράγκικους και συντάγματα ισοπεδωτικά. Τους νέους τους έστελναν στην Ευρώπη για να σπουδάσουν ευρωπαϊκά και, άμα ξαναγύριζαν με ένα δίπλωμα στο χέρι, τους είχαν για θεούς. Οι μικροί αυτοί διπλωματούχοι θεοί, παραφουσκωμένοι από ξένη μάθηση κακοχωνεμένη, πολεμούσαν να κλονίσουν ακόμη περισσότερο την πεποίθηση των Ρωμιών στον εαυτό τους (…) »Το κράτος δεν έγινε για το κράτος. Ειδεμή τι ενδιαφέρον θα είχε; Είναι παιδί του έθνους, καρπός του, γέννημά του και γι’ αυτό τού έχει κάποια σημαντική υποχρέωση –να το φυλάγει (…) »Οχι από κάτω παρά από πάνω θα αρχίσει ο ξαναγεννημός. Ας φωτιστούν οι μορφωμένοι, ας λουστούν τα φεγγερά και διάφανα νερά της λαϊκής ψυχής, ας συνταραχθούν και ας θελήσουν κάτι. Και ο λαός θα τους ακολουθήσει (…) Προ πάντων θα είναι γνήσιοι και ξάστεροι και καθάριοι, όχι παρδαλοί και μπογιατισμένοι και ψεύτικοι. Αυτόφωτοι και όχι ετερόφωτοι. Και οι πράξες τους θα δείχνουν αυτοπεποίθηση, αυτογνωσία, αυτοβουλία. Και δε θα φοβούνται τίποτα ούτε την κοινή γνώμη που είναι ο τρομερώτερος δράκος». Τι σύμπτωση! Ο Ιων Δραγούμης υπήρξε ο μεγάλος έρωτας της Πηνελόπης Δέλτα, της προγιαγιάς του τωρινού πρωθυπουργού Αντώνη Κ. Σαμαρά.
Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013
Ο κατακερματισμός των αρχείων της κοινωνίας Η συσχέτιση δεν μπορούσε παρά να γίνει από τα πρώτα στάδια της εξέλιξης της επιστήμης των υπολογιστών. Αν το ανθρώπινο μυαλό διευθετούσε τα εκατομμύρια των παραστάσεων και ερεθισμάτων που δέχεται κάθε ώρα και κάθε στιγμή, με τη μεθοδολογία των φακέλων του ριζικού, με την οποία αποθηκεύει ένας υπολογιστής τα αρχεία του, τότε ο καθένας θα ήταν σε θέση να ανακαλέσει στη μνήμη του λεπτό προς λεπτό την ιστορία της ζωής του. Με την υπόθεση εργασίας ότι κανείς δε θα ήθελε να διαγράψει τίποτε από τη ζωή του, αποφεύγεται ο κίνδυνος κατακερματισμού του εγκεφάλου - σκληρού δίσκου και ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες για απώλειες στο βαθμό απόδοσης του συστήματος άνθρωπος - μηχανή. Δυστυχώς, αυτό δε συμβαίνει ούτε στον πιο εξελιγμένο υπολογιστή χωρίς τη χρήση ειδικού λογισμικού, που ούτως ή άλλως εγκαθίσταται για να διορθώσει τις αναπόφευκτες ατέλειες του συστήματος. Παρόμοια συσχέτιση αποθήκευσης -άρα και δυνατότητας αναζήτηΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ σης- θα μπορούσε να γίιστορικού - ερευνητή νει με τα στοιχεία - αρχεία ή ομάδες - φακέλους μιας κοινωνίας, με τη μόνη και ουσιαστική διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη διαγραφή ή την αποθήκευση. Αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας είναι ότι τα δεδομένα κάθε στοιχείου - αρχείου της κοινωνίας, που είναι αποθηκευμένα σαν μία συνδεδεμένη λίστα από συστοιχίες, αποθηκεύονται σε οποιοδήποτε διαθέσιμο και επαρκές ίχνος ή τμήμα της κοινωνίας - σκληρού δίσκου. Παρατηρείται, δηλαδή, ένας διασκορπισμός των στοιχείων της κοινωνίας, που είναι ευθέως ανάλογος με το πλήθος των διαγραφών και αποθηκεύσεων και με την παράμετρο του χρόνου, καθώς απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο η δυνατότητα να σταματήσουμε τον κατακερματισμό των αρχείων - στοιχείων της κοινωνίας. Η κατάσταση καταντά τραγική, εάν δεν υπάρχει διοίκηση - ειδικό λογισμικό να διορθώσει τις ατέλειες, να προχωρήσει στον αποκατακερματισμό για να αυξηθεί η απόδοση της κοινωνίας - συστήματος, καθώς ούτε λόγος να γίνεται για ενσωματωμένο αποκατακερματιστή. Η αναζήτηση ενός στοιχείου - αρχείου της κοινωνίας καθίσταται χρονοβόρα, με τις γραφειοκρατικές - μηχανικές κινήσεις αναζήτησης εξαιρετικά αργές. Στη διαμορφωμένη με αυτόν τον τρόπο κατάσταση προκύπτουν δύο εκδοχές. Στην πρώτη, τα στοιχεία - αρχεία της κοινωνίας επιθυμούν να εντοπιστούν γρήγορα και να αξιοποιηθούν σε μία ενδεχόμενη αναζήτηση αλλά παράλληλα δεν μπορούν να δράσουν αυτοβούλως και να παρακάμψουν το ιεραρχικό ριζικό σύστημα. Στη δεύτερη, τα στοιχεία - αρχεία της κοινωνίας λουφάζουν μαζί με τα κατακερματισμένα «ευαίσθητα» δεδομένα τους και δεν επιθυμούν να βρεθούν ποτέ και σε καμία αναζήτηση. Εν κατακλείδι, εάν ο πολιτικός - πληροφορικάριος δεν έχει ιδέα από κατακερματισμό - αποκατακερματισμό και τεχνικές διευθυνσιοδότησης της φυσικής και της εικονικής μνήμης, τότε τα αρχεία - στοιχεία της κοινωνίας θα παραμένουν κατακερματισμένα, η απόδοση του συστήματος θα είναι κάτω του μηδενός και ο ιστορικός χρόνος θα παίζει με τις τάπες περιμένοντας να ωριμάσει το… ουίσκι.