ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΦΗΝΕΣ
Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012
Χαμόγελα στον Περισσό Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ γενικώς «ξορκίζει» τις δημοσκοπήσεις και τις παρουσιάζει «προς τα έξω» σαν μέθοδο χειραγώγησης των πολιτών. Ωστόσο, κανείς στον Περισσό δεν πρέπει να αισθάνεται δυσαρεστημένος από το γκάλοπ της VPRC που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή και δείχνει το ΚΚΕ να ανεβαίνει σε εκλογική επιρροή φτάνοντας στο 6,5%. Το γκάλοπ αυτό στην ουσία επιβεβαιώνει εκείνο που παρατηρούν στον Περισσό τον τελευταίο καιρό: ότι μια μερίδα του κόσμου που το εγκατέλειψε στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της πόλωσης και της
17
επωνύμως
Πολιτική ιστορία 1
προσδοκίας για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, για την οποία μιλούσε ο Αλέξης Τσίπρας, επιστρέφει στην «κοιτίδα» του. Τουλάχιστον για να αγωνιστεί μέσα από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ, οι συγκεντρώσεις του οποίου εσχάτως «πήραν τα πάνω τους» σε μαζικότητα. Το κρίσιμο τεστ βεβαίως για να διαπιστωθεί αν αυτή η τάση έχει πιο «μόνιμα» χαρακτηριστικά, θα είναι οι αναμενόμενες συγκεντρώσεις τις μέρες που τα νέα μέτρα θα έρθουν στη Βουλή για ψήφιση. Στο μεταξύ, πάντως, οι «σκληροί» του Περισσού έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν.
Υπάρχουν μερικές ημέρες (ή και νύχτες) όπου γράφεται πολιτική ιστορία. Μια τέτοια βραδιά ήταν η 12η Φεβρουαρίου 2012 για τη ΝΔ. Τότε όλοι οι βουλευτές που δεν ψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο βρέθηκαν εκτός ΚΟ, ενώ λίγοι στη συνέχεια επιβίωσαν εντός της ΝΔ. Οσοι μάλιστα στήριξαν εκείνο το βράδυ με σθεναρό τρόπο τον Αντώνη Σαμαρά βρέθηκαν σε καλές θέσεις στην κυβέρνηση που σχημάτισε το φετινό Ιούνιο. Πολιτική ιστορία είχε γραφτεί όμως και μια αυγουστιάτικη βραδιά του 2010. Ν.Ο.
Πολιτική ιστορία 2
Ι.Τ.
μποξέρ
Πρωταγωνιστές της ήταν ο Παναγιώτης Ψωμιάδης και πάλι ο Αντώνης Σαμαράς, που έβαλε βέτο στο να τοποθετηθεί ο Διονύσης Ψωμιάδης στην προνομιακή θέση του αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλονίκης. Οταν ξημέρωσε η επόμενη ημέρα ο Απόστολος Τζιτζικώστας ήταν αντιπεριφερειάρχης. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι στη θέση του Τζιτζικώστα παρ’ ολίγον να βρεθεί ο Στράτος Σιμόπουλος. Αυτός ήταν η αρχική πρόταση, αλλά τελικά στη διάρκεια της νύχτας αποσύρθηκε. Αυτά για την ιστορία.... Ν.Ο.
Παρουσίες Υψηλές παρουσίες θα παρευρεθούν στο φετινό εορτασμό της 26ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Ηδη έχει ανακοινωθεί ότι θα βρίσκεται εδώ για το τριήμερο των εορταστικών εκδηλώσεων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, καθώς και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ενώ είναι πολύ πιθανό να είναι στη Θεσσαλονίκη και ο Πάνος Καμμένος. Αυτά ισχύουν μέχρι στιγμής ανεπισήμως. Γιατί για τον πρωθυπουργό ακόμη το τελικό «πράσινο φως» δεν έχει δοθεί. Ν.Ο.
Η δυναμική Κούλα Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε το περασμένο Σάββατο, λίγο πριν αρχίσει το 8ο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος στο κλειστό του ΟΑΚΑ στην Αθήνα. Αν και στην εκδήλωση παραβρέθηκαν τρεις υπουργοί της κυβέρνησης, εκπρόσωπος ορίστηκε η γενική γραμματέας Αθλητισμού, η πρωταθλήτρια του μήκους Κυριακή (Κούλα) Γιαννακίδου (σκίτσο). Σεμνή, όπως πάντα, όταν πήγε στην είσοδο της κερκίδας των επισήμων και δήλωσε το όνομα και την ιδιότητά της, η υπεύθυνη τής απάντησε. «Δεν μπορείτε να περάσετε, ο καθένας μπορεί να λέει ότι είναι η Κούλα Γιαννακίδου». Εβαλε τις φωνές η κ. Γιαννακίδου και μπήκε και όταν ο πρόεδρος της ΠΟΕ, Γιώργος Παρχαρίδης, έμαθε τι έγινε, εκφωνήθηκε ονομαστικά η παρουσία της ως εκπροσώπου της κυβέρνησης, αποσπώντας θερμό χειροκρότημα. Εξάλλου είναι Θεσσαλονικιά, Πόντια και γενική γραμματέας Αθλητισμού.
Εκκρεμότητες Κι αυτό όχι γιατί υπάρχουν στους συνεργάτες του κ. Σαμαρά αμφιβολίες ή επιφυλάξεις για το αν πρέπει ο πρωθυπουργός να δώσει το «παρών» σε αυτές τις σημαντικές εκδηλώσεις, αλλά γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι αυτήν τη στιγμή σίγουρος για το αν το πρόγραμμά του θα του επιτρέψει μια τέτοια μετακίνηση. Βλέπετε, με ανοιχτές ακόμη τόσες εκκρεμότητες, όλα είναι πιθανά. Πάντως η πρόθεση είναι δεδομένη. Ν.Ο.
Τα δύσκολα μπροστά μας Επί τρία χρόνια η χώρα «διασώζεται» και οι Ελληνες γονατίζουν. Από µνηµόνιο σε µνηµόνιο και από περικοπή σε περικοπή, η αντοχή και η ανοχή της κοινωνίας εξαντλήθηκαν. Μεγάλες κοινωνικές οµάδες βρίσκονται ήδη στα πραγµατικά τους όρια -σε ορισµένες περιπτώσεις τα έχουν ξεπεράσει κιόλας. Παραπέρα δεν έχει. Το καταλαβαίνουν και οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι. Η πρώτη κουβέντα που είπαν Βενιζέλος και Κουβέλης µετά τη σύσκεψη της περασµένης Τρίτης ήταν ότι «αυτά πρέπει να είναι τα τελευταία µέτρα». Το λέει και ο Σαµαράς. Αλλά και να µην το έλεγαν, πάλι δε θα είχαν την παραµικρή πιθανότητα να επιβάλουν σε αυτήν την κοινωνία περισσότερες περικοπές. Ούτε θα τολµούσαν να ζητήσουν κάτι τέτοιο από τους βουλευτές τους. Τι έκαναν οι κυβερνήσεις και το κράτος από την πλευρά τους αυτήν την τριετία, της ολοένα επιδεινούµενης κρίσης; Κυρίως, εξέδιδαν διοικητικές αποφάσεις για κόψιµο µισθών, επιδοµάτων και συντάξεων, αύξηση της φορολογίας και κατάργηση των κάθε είδους παροχών (ακόµη και αδικώντας ανθρώπους σε ορισµένες περιπτώσεις). Αν κάποιος ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΦΟΥΡΛΗ βρίσκει ισοπεafourlis@yahoo.gr δωτική αυτήν την περιγραφή, εγώ είµαι έτοιµος να προσθέσω: ναι, έγιναν και ορισµένες δειλές και συνήθως ηµιτελείς απόπειρες για µεταρρυθµίσεις. Οµως, αν συγκρίνουµε το βάρος των περικοπών µε τις µεταρρυθµίσεις που έγιναν, θα διαπιστώσουµε εύκολα το παράλογο αυτής της υπόθεσης... Τρία χρόνια µετά, ως κράτος, εξακολουθούµε να βρισκόµαστε περίπου στο ίδιο σηµείο από το οποίο ξεκινήσαµε -µε τη διαφορά ότι έχουµε µία σχεδόν διαλυµένη οικονοµία και µία εξαντληµένη και εξοργισµένη κοινωνία. Η συµφωνία µε την τρόικα, που κρατά την Ελλάδα «διασωληνωµένη» για να µη χρεοκοπήσει, ασφαλώς δεν αποτελεί διασφάλιση της παραµονής µας στην ευρωζώνη. Είναι, όµως, το πρώτο βήµα που πρέπει να γίνει. Για να λάβουµε τη δόση, ωστόσο, πρέπει πρώτα να ψηφιστούν τα µέτρα από τη Βουλή. Αυτό είναι το αµέσως επόµενο πρόβληµα που θα συναντήσουν οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι: θα πρέπει να πείσουν τους βουλευτές τους (!) ότι αξίζει να αναλάβουν το µεγάλο πολιτικό κόστος και ότι πράγµατι αυτήν τη φορά υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Και στη συνέχεια, θα χρειαστεί οπωσδήποτε πολύ µεγαλύτερη αποφασιστικότητα για µεταρρυθµίσεις και αποκρατικοποιήσεις. Δηλαδή, να πιάσει δουλειά αυτή η κυβέρνηση και να δοκιµαστεί, πλέον, στην πολιτική πράξη - και όχι στα τραπέζια των διαπραγµατεύσεων. Διαφορετικά, ακόµη και αν η Μέρκελ πει «είµαι βέβαιη» αντί «εύχοµαι» να µείνει η Ελλάδα στο ευρώ, τι θα αλλάξει;