ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 274 - ΜΑΡΤΙΟΣ 2021 - ΤΗΛ. 210 66 100 69 - ΕΒΡΟΥ 25 ΓΕΡΑΚΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ - Τ.Κ. 153 44 - E-mail: ifonitougeraka@gmail.com
Δ Ι Α Ν Ε Μ Ε Τ Α Ι Δ Ω Ρ Ε Α Ν - ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΠΗΓΗ" ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ 19:00 - 22:00 - Web: gerakasorg.blogspot.com
Η εφημερίδα μας συμβάλλει στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Έχουμε ήδη ξεκινήσει σε κάθε φύλλο ένα αφιέρωμα.Από αυτό το φύλλο και έως το φύλλο του Δεκέμβρη αισιοδοξούμε να έχουμε τουλάχιστον δύο άρθρα, συνοδευόμενα πάντα από φωτογραφικό υλικό.
ΜΑΡΤΙΟΣ 1981 ΜΑΡΤΙΟΣ 2021
40 ΧΡΟΝΙΑ “ΦΩΝΗ” Επετειακό Τεύχος σελ. 2, 3, 4, 5
Μάρτιος 2021
1981-2021 40 χρόνια “ΦΩΝΗ”
Γράφει ο διευθυντής της “Φωνής” Κ.Παπαγεωργίου
Περιμέναμε καιρό αυτό το Μάρτη. 40 χρόνια από το πρώτο φύλλο της “Φωνής”. Με έτοιμη την έκθεση φωτογραφίας και έναν ειδικά αφιερωμένο μήνα. Δυστυχώς η πανδημία άλλαξε και αυτά τα σχέδια. Το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στα 40 χρόνια.Με κείμενα από ανθρώπους που αρχικά τόλμησαν, αγωνίστηκαν και άφησαν το στίγμα τους. Η μηνιαία έκδοση μιας εφημερίδας είναι δύσκολη υπόθεση. Θεματολογία,διαφημιζόμενοι, στήσιμο,έλεγχος,εκτύπωση, μοίρασμα. Ήταν σαφώς δυσκολότερα παλιότερα. Χωρίς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, χωρίς mail, μόνο με τρομερή προσωπική δουλειά που περιελάμβανε και
άλλες υποχρεώσεις όπως ήταν η συγκέντρωση της ύλης στον τόπο εκδήλωσης, η επί τόπου φωτογράφηση, οι τράπεζες με τα αγγελιόσημα και τόσα άλλα. Δεν θα ξεχάσω πριν πολλά χρόνια,είκοσι σίγουρα ίσως και παραπάνω, συνάντησα τον Δημήτρη τον Καρρά. Ήταν σκασμένος στην κυριολεξία. Στην ερώτηση “τι έπαθες” η απάντησή του ήταν “μου λείπουν 3 γραμμές να κλείσω άρθρο και εφημερίδα και δεν μπορώ με τίποτα”. Βλέπετε η πολυτέλεια να μεγαλώνουμε ή να μικραίνουμε τις γραμματοσειρές δεν υπήρχε τότε. Σήμερα αισθανόμαστε υπερήφανοι που μπορούμε να συνεχίζουμε την έκδοση της “Φωνής”. Κόντρα στους δύσκολους καιρούς συνεχίζουμε την προσπάθεια να μείνει ζωντανή η ΜΟΝΑΔΙΚΗ διαχρονικά έντυπη μορφή ενημέρωσης του τόπου μας.Η πανδημία μας ανάγκασε στην αναβολή έκδοσης κάποιων φύλλων και στην κυκλοφορία της αντί την πρώτη εβδομάδα κάθε
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΕΡΑΚΑ «ΕΡΓΑΝΗ» Στάση ΚυκλάδωνΓέρακας ΤΚ 15344 Τηλ: 210 6047582-4 Τηλεομοιότυπο 210 6047581
Θα θέλαμε και εμείς , ο σύλλογος ΕΡΓΑΝΗ (σύλλογος γυναικών Γέρακα) με αφορμή την επέτειο των 40 χρόνων από την έκδοση της εφημερίδας «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ», να καταθέσουμε το ταπεινό αλλά εγκάρδιο αφιέρωμα μας. Το γύρισμα της ζωής, έφερε την γράφουσα στην ηλικία των 7 ετών, να ζήσει ένα μικρό διάστημα (ένα καλοκαίρι για την ακρίβεια) στον Γέρακα. Οι μνήμες από εκείνη την εποχή στο μυαλό της, έχουν μια εικόνα του Γέρακα, ίδια με αυτήν που συχνά - πυκνά αργότερα η γράφουσα -μόνιμη πλέον κάτοικος της περιοχής, (από το 1978)- διά βαζε στις δημοσιευμένες στην εφημερίδα περιγραφές της κ. Βακάλη -Δαλιάνη Δέσποινας.
Σαράντα πέντε χρόνια μετά την ίδρυση του, ο παλαιότερος σύλλογος του Δήμου μας ο πολιτιστικός - εξωραϊστικός σύλλογος ΠΗΓΗ γιορτάζει φέτος τα 40 χρόνια από την έκδοση του πρώτου φύλλου της εφημερίδας της “Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ”. Σαράντα χρόνια αδιάλειπτης μηνιαίας έκδοσης με ύλη για τις δράσεις του συλλόγου, για τα τεκταινόμενα του Δήμου, με νέα από τους συλλόγους που δραστηριοποιούνται στον Δήμο μας, με νομικές, ιατρικές, λογιστικές συμβουλές, με επιχειρήσεις που γνωρίζουμε μέσα από το διαφημιστικό υλικό του. Μία εφημερίδα που αν και κάθε μήνα αναρτάται στα μέσα κοινωνικής δικτύω-
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΩΝ ΓΕΡΑΚΑ
Στο πλαίσιο συμπλήρωσης 40 χρόνων έκδοσης της μηνιαίας εφημερίδας «Η φωνή του Γέρακα», ο πρόεδρος και το Δ.Σ. του Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων Γέρακα όντας ενεργά μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Γέρακα «Η Πηγή» σας ευχόμαστε ολόθερμα να συνεχίσετε την προσπάθεια ενημέρωσης των συνδημοτών μας. Όλα αυτά τα χρόνια μας δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα τον Γέρακα, να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο, να συμμετέχουμε σε πολιτιστικές διαδρομές, θέατρα
μήνα, λίγο αργότερα. Αλλά συνεχίζουμε με όρεξη και μεράκι ώστε αυτό το φύλλο να φτάνει κάθε μήνα στα χέρια σας. Πιθανόν να μην είμαστε αρεστοί σε όλους. Άλλωστε αυτό θα ήταν αφύσικο. Αλλά να είστε σίγουροι ότι και ανοικτά αυτιά σε προτάσεις έχουμε και γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε το αλάθητο. Αυτό που θέλουμε να σας βεβαιώσουμε είναι ότι υπηρετούμε τον πολιτισμό αυτού του τόπου με ενημέρωση για όλα τα σημαντκά θέματα και με αρθρογραφία που επιβάλλει η πολιτιστική κληρονομιά του συλλόγου “ΠΗΓΗ”. Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους χορηγούς μας που συνεχίζουν να διαφημίζονται στις σελίδες της “Φωνής” και είναι η μοναδική πηγή εσόδων ώστε να εκτυπώνεται αυτή η εφημερίδα. Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους εσάς που μας διαβάζετε και που συνεχίζετε να μας στηρίζετε όλα αυτά τα χρόνια.
Η έκδοση της εφημερίδας είναι κατά την ταπεινή μας γνώμη, δύσκολη υπόθεση. Από κάθε άποψη. Θεωρούμε ότι ο σύλλογος ΠΗΓΗ σεβόμενος την ιστορικότητα που τον «βαραίνει», διαχειρίζεται αυτό το δύσκολο έργο με απόλυτη επιτυχία. Εμείς, ως σύλλογος «ΕΡΓΑΝΗ» είμαστε ευγνώμονες , γιατί όχι απλά φιλοξενεί πρόθυμα όλες τις ανακοινώσεις μας , αλλά και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο όλες τις δραστηριότητες μας. Αισθανόμαστε ότι μέσα από τα φύλλα της εφημερίδας αναγνωρίζεται η προσπάθεια μας και αυτό μας δίνει την δύναμη να συνεχίζουμε το έργο μας. Ευχόμαστε η διοίκηση του συλλόγου ΠΗΓΗ και οι υπεύθυνοι της έκδοσης της εφημερίδας, να συνεχίσουν το δύσκολο έργο τους με την ίδια επιτυχία και το αίσθημα ευθύνης που μέχρι τώρα έχουν επιδείξει. Το Δ.Σ
σης δεν παύει ο αναγνώστης να θέλει να την ξεφυλλίσει, να την αγγίξει, να μυρίσει το μελάνι της. Εμείς, σαν σύλλογος Κρητών, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο εκάστοτε Δ. Σ της ΠΗΓΗΣ που μέσα από αυτή την έκδοση υποστηρίζει τις δράσεις του συλλόγου μας παραχωρώντας μας χώρο στις σελίδες του για τις ανακοινώσεις και την ενημέρωση των μελών μας και όχι μόνο ! Ευχόμαστε να συνεχίσετε με το ίδιο σθένος και πάθος για πολλά πολλά χρόνια ακόμα! Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος Σήφης Δραμηλάρης
Η Γ. Γραμματέας Ευτυχία Μελεσανάκη
και ομιλίες θέτοντας πάντα τον πολίτη ως προτεραιότητα στο Δήμο μας. Επιπλέον, έχοντας την τύχη να συμπορευόμαστε τα τελευταία χρόνια, γνωρίζουμε την αγάπη και το πάθος τόσο της προέδρου όσο και όλων των μελών του Δ.Σ. για την επιτυχία των σκοπών του συλλόγου. Κλείνοντας, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και παρά τις αντιξοότητες της πανδημίας, η εφημερίδα «Η φωνή του Γέρακα» συνεχίζει να είναι το μοναδικό βήμα έκφρασης και προβληματισμού για τον δήμο μας. Ευχόμαστε λοιπόν, να συνεχίσετε δυναμικά και στο μέλλον τις όμορφες αυτές δραστηριότητες προς όφελος όλων μας!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Εκδότης: Γεωργία Διακολουκά Διευθυντής: Παπαγεωργίου Κων/νος Τελική Επιμέλεια: Χριστόφορος Πολυδώρου Τυπογραφείο: Mάνος Σαξώνης 2106655050 ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ: Κων/νος Παπαγεωργίου 6936848905 Email: ifonitougeraka@gmail.com
*Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή του περιεχομένου της εφημερίδας, είτε έντυπης, είτε ηλεκτρονικής μορφής, χωρίς την άδεια του εκδότη. *Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις απόψεις του υπογράφοντος ενώ τα ανυπόγραφα εκφράζουν τις απόψεις του Δ.Σ του Συλλόγου. * Η αποστολή κειμένων, φωτογραφιών ή άλλου υλικού, ΔΕΝ συνεπάγεται και υποχρέωση δημοσίευσής τους. * Για οποιαδήποτε δημοσίευση αποκλειστικά υπεύθυνα είναι τα μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου «ΠΗΓΗ». Ο Σύλλογος δέχεται οικονομικές ενισχύσεις, στο λογαριασμό: 0026-0234-48-0100932801 EUROBANK
Τα γραφεία του Συλλόγου είναι ανοιχτά κάθε Τετάρτη 19:00 – 22:00 Διεύθυνση: Έβρου25, Γέρακας Αττικής ΤΚ: 15344 – Τηλ. 2106610069
Σελίδα 2
Παρακαλούμε τους αγαπητούς μας αναγνώστες όπως, τα άρθρα και οι ανακοινώσεις φορέων προς δημοσίευση στη ΦΩΝΗ του Γέρακα να στέλνονται ΜΟΝΟ στην NEA ηλεκτρονική μας διεύθυνση ifonitougeraka@gmail.com (κ. Κώστα Παπαγεωργίου) έως τις 20 κάθε μήνα. Τα προς δημοσίευση κείμενα να μην ξεπερνούν τις 300 λέξεις και τυχόν φωτογραφικό υλικό να είναι σε μορφή JPG ή TIFF με ανάλυση τουλάχιστον 300 dpi. Το Δ.Σ.
Μάρτιος 2021
1981-2021 40 χρόνια “ΦΩΝΗ”
Γράφει ο κ.Βασίλης Δημητριάδης Αντιδήμαρχος Παλλήνης
40 χρόνια από το πρώτο φύλλο της ΦΩΝΗΣ! Όταν μου ζητήθηκε να γράψω ένα κείμενο για τα 40 χρόνια της ΦΩΝΗΣ του Γέρακα, το μυαλό μου έτρεξε στο παρελθόν. Τότε που ως πρόεδρος αλλά και διευθυντής αυτής της εφημερίδας, σε μία πορεία 17 ολόκληρων χρόνων στο Σύλλογο ΠΗΓΗ, είχα κάνει το ίδιο για τα 100 αλλά και τα 200 φύλλα της. Και τότε που επίσης είχα απευθυνθεί στα δύο σημαντικότερα πρόσωπα της ιστορίας της, στον “πατέρα” της, τον Φώτη τον Μαζίτσο και τον επί επίσης πολλά χρόνια πρόεδρο του ιστορικού συλλόγου, τον Δημήτρη Καρρά, ο οποίος την επανέκδωσε σε τακτική, πρώτα διμηνιαία και κατόπιν μηνιαία βάση, μετά από μερικά χρόνια σποραδικής κυκλοφορίας της. Όμως αυτή είναι η ζωή, εξελίσσεται και μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που αυτός ο θεσμός πια για τον τόπο μας το Γέρακα, συνεχίζει να μένει ζωντανός, δυνατός και κυρίως έντιμος, φέροντας επάξια το βάρος της ιστορίας του σημαντικότερου και αρχαιότερου μαζικού φορέα του αγαπημένου μου τόπου, του Γέρακα, στον οποίο έζησα και μεγάλωσα. Πίσω από την έκδοση και κυκλοφορία όμως ενός εντύπου, υπάρχει ζωή, ιστορία, αγωνίες, προσπάθειες που πολλές φορές μπορεί να δείχνουν πως φτάνουν σε αδιέξοδα, όμως οι άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτό που κάνουν, πάντα θα βρουν τρόπο να τα ξεπεράσουν. Μέχρι να φτάσει στα χέρια του αναγνώστη, έχει ολοκληρωθεί μία διαδικασία πολύ επίπονη. Δεν είναι λίγες οι εφημερίδες που κυκλοφόρησαν όλα αυτά τα χρόνια, όμως αυτή που συνέχισε και Γράφει ο κ. Φώτης Μαζίτσος
Ήταν πριν 40 χρόνια όταν το τότε Δ.Σ. του Συλλόγου «Η ΠΗΓΗ» αποφάσισε μετά από πρότασή μου την έκδοση μιας τοπικής εφημερίδας, ώστε να ενημερώνονται οι κάτοικοι του Γέρακα για τα προβλήματα και
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΕΡΑΚΑ “ΓΑΡΓΗΤΤΟΣ”
συνεχίζει μέχρι σήμερα είναι ΜΟΝΟ η ΦΩΝΗ του Γέρακα. Καρπός πάντα εθελοντικών προσπαθειών, που δεν έχει “χορηγούς” ούτε “κρατικές επιδοτήσεις” παρά μόνο τις διαφημίσεις των επαγγελματιών συμπολιτών μας που παλεύουν με “νύχια και με δόντια” να κρατήσουν ζωντανή την ταλαιπωρημένη τα τελευταία χρόνια από την οικονομική κρίση τοπική αγορά.
Κόλλημα ετικετών
Ίσως αυτό είναι και ένα από τα στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει. Δεν έχει στόχους οικονομικούς ή κερδοσκοπικούς αλλά αυστηρά κοινωνικούς και ενημερωτικούς τους οποίους συνεχώς κατακτά ακολουθώντας τον δρόμο που από χρόνια έχει χαράξει. Στις σελίδες της επίσης μπορεί κάποιος να δει “ζωντανή”, σαν σε κινηματογραφική ταινία, όλη την ιστορία του Γέρακα από την εποχή των χωματόδρομων, των αυθαιρέτων, της έλλειψης ηλεκτρικού δικτύου, ακόμα και καθαρού πόσιμου νερού και γενικά κάθε βήμα της εξέλιξης του, σε μία σύγχρονη πόλη, συνεχίζοντας να προσθέτει νέες σελίδες και νέα κεφά-
τα γεγονότα της περιοχής. Το όνομα που δώσαμε στην εφημερίδα ήταν «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ» και άρχισαν αμέσως οι διαδικασίες συλλογής θεμάτων για την εκτύπωση και κυκλοφορία του 1ου φύλλου. Από τότε ανελλειπώς όλα τα Δ.Σ. της «ΠΗΓΗΣ» φρόντισαν για τη συνέχιση της κυκλοφορίας της «ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ» με στόχο την ενημέρωση των κατοίκων για τα τοπικά αλλά και γενικότερα θέματα. Πολλοί σύλλογοι του Γέρακα αλλά και της ευρύτερης περιοχής προσπάθησαν να εκδώσουν τοπική εφημε-
Σελίδα 3
λαια σε αυτό το πολύτιμο βιβλίο που έχει τυπωθεί στις χιλιάδες σελίδες της. Αγαπητοί φίλοι. Μαζί με τις ευχές μου και το ραντεβού μας για την επόμενη επέτειο, δράττομαι της ευκαιρίας και εγώ μέσα από τις σελίδες της ΦΩΝΗΣ του Γέρακα, να ευχαριστήσω όλους όσους στάθηκαν δίπλα μου, με εμπιστεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμα και όταν παραδώσαμε τη σκυτάλη, η φιλία η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη μεταξύ μας έμεινε σταθερή, δυνατή και παντοτινή. Θέλω επίσης να καλέσω και ένα προσκλητήριο. Των φίλων και συναδέλφων που με συντρόφευαν όλα αυτά τα χρόνια και δεν βρίσκονται πια μαζί μας όπως τον Γιάννη τον Καντηλώρο, την Μαρία την Χαλκίδη και τον Βασίλη Μανουσάκη. Αλλά και πολλά ακόμα μέλη του Δ.Σ ή απλά μέλη του Συλλόγου, που έφυγαν από κοντά μας, στάθηκαν ενεργά δίπλα στο Σύλλογο ΠΗΓΗ και στην εφημερίδα του. Ίσως μέχρι σήμερα δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω -δεν θυμάμαι- όμως τους σκέφτομαι πάντα. Σε εκείνους που σήμερα επιμελούνται και εργάζονται ώστε να διαβάζουμε τη ΦΩΝΗ του Γέρακα, θα ευχηθώ καλή δύναμη και να συνεχίσουν με το ίδιο αμείωτο πάθος να σηκώνουν στις πλάτες τους αυτό το σημαντικό κομμάτι του Γέρακα μας. Τέλος από όλους τους συμπολίτες μας θα ζητήσω να συνεχίσουν να στηρίζουν την ΦΩΝΗ του Συλλόγου ΠΗΓΗ, οποίος έχει εκδώσει επίσης και το μοναδικό ιστορικό βιβλίο για τον τόπο μας, το οποίο θα πρέπει να κοσμεί την ψυχή αλλά και την βιβλιοθήκη κάθε Γερακιώτη. Καλή αντάμωση!
ρίδα αλλά στην πορεία σταμάτησαν και μόνο η «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ» συνεχίζει να υπάρχει. Συγχαρητήρια στο Δ.Σ. που ξεκίνησε αυτή την προσπάθεια αλλά και σε όλα τα Δ.Σ. που συνεχίζουν την έκδοση της «ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ». Είναι κάτι που το χρειάζεται η περιοχή και το περιμένουν οι κάτοικοι.
ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ! ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ!
Η Φωνή του Γέρακα ξεκίνησε ως το μοναδικό έντυπο μέσο τοπικών νέων της ευρύτερης περιοχής σε εποχές που η ενημέρωση ήταν δυσεύρετη, εν αντιθέσει με τη σημερινή εποχή όπου οι πηγές πληροφόρησης είναι πολλές και ποικίλουν. Από την πρώτη στιγμή κυκλοφορίας της εφημερίδας πριν 40 χρόνια έως και σήμερα, συνεχίζει και παραμένει ένα αξιόπιστο και έγκυρο τοπικό ενημερωτικό μέσο. Στα φύλλα της έχει αποτυπωθεί η 40ετης πορεία αυτού του τόπου μέσα από γεγονότα σταθμούς, μέσα από ευχάριστα ή και δυσάρεστα συμβάντα, μέσα από τους ανθρώπους και τους φορείς που έζησαν, δημιουργήσαν και προσέφεραν σε αυτόν. Η διατήρηση της Φωνής του Γέρακα στο πέρασμα των χρόνων έχει πολλαπλή αξία και σίγουρα τιμά όσους συνέβαλαν σε αυτό. Σήμερα, φαίνεται πως η σπορά των ιδανικών που πρεσβεύει ως μέσο καρποφόρησε επιτυχημένα, ρίζωσε και μπολιάστηκε με τρόπο αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Ακριβώς αυτό το μπόλιασμα δίνει κάθε φορά τη σκυτάλη με έναν μαγικό τρόπο , σε άξιους αντικαταστάτες να συνεχίζουν με την ίδια θέρμη ώστε το φύλλο της Φωνής να φτάνει στα σπίτια των κατοίκων του ενιαίου πλέον Δήμου Παλλήνης. Από τη μεριά μας ευχόμαστε η Φωνή να υπάρχει και να αναδεικνύει γεγονότα πάσης φύσεως, καθημερινότητας, πολιτιστικά και κοινωνικά ζητήματα, για πολλά ακόμη χρόνια και με αυτόν τον τρόπο να έχουν την ευκαιρία επόμενες γενιές, ν ΄ασχοληθούν, να μάθουν και ν΄ αγαπήσουν την ιστορική αυτή εφημερίδα για την περιοχή μας αλλά και να εκφράσουν τα ζητήματα που τους απασχολούν μέσα από αυτήν. Μελλοντικά πολλά θα είναι αυτά που θα έχουν αλλάξει στον τρόπο μετάδοσης της πληροφορίας. Όπως και να έχει όμως, ευελπιστούμε η Φωνή του Γέρακα να υπάρχει με όποιο τρόπο, δομημένη με τις στέρεες και αγνές βάσεις που έθεσαν κάποτε οι τότε ρομαντικοί άνθρωποι του Γέρακα , ώστε το όραμα εκείνης της δύσκολης εποχής να συνεχίζει σε μία άλλη δύσκολη εποχή όπως η σημερινή που διανύουμε, ακάθεκτη.
Μάρτιος 2021
1981-2021 40 χρόνια “ΦΩΝΗ”
Γράφει η κ. Δέσποινα ΒακάληΔαλιάνη
Ήταν Μάρτιος του 1981, όταν οι κάτοικοι αυτού του τόπου, έπιαναν για πρώτη φορά στα χέρια τους μια εφημερίδα, της οποίας ο τίτλος ήταν, “Η Φωνή του Γέρακα”. Ήταν η πρώτη τοπική εφημερίδα της περιοχής και έμελλε να είναι και η μοναδική, στα σαράντα χρόνια που ακολούθησαν. Σε περιόδους εκλογών, βγήκαν και κάποιες άλλες εφημερίδες, ωστόσο δεν κράτησαν για πολύ. “Η Φωνή του Γέρακα” με εξαίρεση μια μικρή διακοπή λόγω οικονομικών προβλημάτων, συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή, η ιστορία έχει ως εξής. Τον Απρίλιο του 1975 ιδρύεται ο Εκπολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος “ΠΗΓΗ”. Ο Γέρακας δεν είχε γίνει ακόμα Κοινότητα και διοικητικά ανήκε στον Δήμο Παιανίας. Το πρώτο Δ.Σ. του Συλλόγου εκλέγεται “διά βοής” και αποτελείται από τους Λαγκώνη Σιδέρη Πρόεδρο, Μάνδαλη Λουκά Αντιπρόεδρο, Μωϋσίδη Θόδωρο Γραμματέα, Ιωάννου Νικόλαο Ταμία και μέλη, τους Βούξινο Δημήτρη, Γιαννάκου Σπύρο, Λάμπρου Ηρακλή, Δαρμή Γιώργο και Μανιάτη Σταύρο. Τα πρακτικά προβλήματα της περιοχής είναι πολλά και ο Σύλλογος στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, κάνει χρέη Κοινότητας, μέχρι που το 1979 ο Γέρακας γίνεται επιτέλους Κοινότητα. Ο Σύλλογος “ΠΗΓΗ” συνεχίζει να προσφέρει κοινωνικό και εκπολιτιστικό έργο. Φτάνοντας στα 1980, Πρόεδρος του Συλλόγου έχει αναλάβει ο Φώτης Μαζίτσος, όπου για τα δεδομένα της εποχής, έχει μια πρωτοποριακή ιδέα. Την έκδοση μιας τοπικής εφημερίδας. Η χρονιά θα περάσει με δυσκολίες και θα φτάσουμε στα 1981. Πρόεδρος είναι και πάλι ο Φώτης Μαζίτσος. Το υπόλοιπο Δ.Σ. αποτελούν, Δημήτρης Δημητριάδης Αντιπρόεδρος, Δημήτρης Γρούντας Γραμματέας, Γεράσιμος Μπούζος Ταμίας και μέλη, Νίκος Πετράκης, Θόδωρος Τσώνης, Σπύρος Χούντας, Νίκος Πλερωνάκης και Δημήτρης Βούξινος.
“ΤΙ ΝΕΡΟ ΠΙΝΟΥΜΕ”. Για τους νέους κατοίκους του Γέρακα που σίγουρα δεν γνωρίζουν, τους πληροφορούμε ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε δίκτυο ύδρευσης. Όχι μόνο στο Γέρακα αλλά και στις περιοχές, Γαργηττός, Σταυρός, Πευκάκια και Γλυκά Νερά. Οι κάτοικοι που έμεναν στο κέντρο του Γέρακα, προμηθεύονταν νερό από την Πηγή, η οποία σήμερα έχει στερέψει. Οι υπόλοιποι, καθώς και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, από ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες το παρέδιδαν στα σπίτια με βυτία μετά από παραγγελία. Οι λεγόμενοι “νερουλάδες” και τα βυτία τους, δεν πληρούσαν τους κανόνες υγιεινής, ούτε όμως και το νερό ήταν κατάλληλο και γι' αυτό είχαν απευθυνθεί στο χημείο του κράτους και είχαν κάνει τις σχετικές αναλύσεις. Στο άρθρο περιγράφεται η απόφαση των κατοίκων να συναντηθούν, προκειμένου να διεκδικήσουν καθαρό πόσιμο νερό και την υδροδότηση της περιοχής. Το άλλο θέμα ήταν “Η ΜΑΝΔΡΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ”. Το σχολείο εκείνη την εποχή ήταν ένα και βρισκόταν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το 1ο Νηπιαγωγείο και δεν ήταν περιφραγμένο. Υπάρχουν ακόμα ένα κείμενο από το Δ.Σ. για την απόφαση της έκδοσης και κάποιες ανακοινώνεις. Στις εσωτερικές σελίδες και στην τελευταία αναφέρονται οι δραστηριότητες των Φορέων, όπως η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου και οι εκλογές, η συνεστίαση και οι ενέργειες του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Μετά από αυτό το πρώτο φύλλο, η εφημερίδα θα συνεχίσει, την έκδοσή της, σε μηνιαία βάση μέχρι τον Ιούνιο του 1982. Τα οικονομικά του Συλλόγου εκείνη την εποχή δεν ήταν σε καλή κατάσταση και αναγκαστικά η εφημερίδα θα γίνεται πότε διμηνιαία και πότε τριμηνιαία.
Η πρόταση για έκδοση εφημερίδας θα υλοποιηθεί και το Μάρτιο του 1981, θα κυκλοφορήσει το πρώτο φύλλο. Η εφημερίδα θα είναι τετρασέλιδη, σε κλασικό άσπρο μαύρο, θα είναι μηνιαία και δεν θα έχει διαφημίσεις. Αξίζει να αναφέρουμε τα δύο πρώτα θέματα της εφημερίδας. Το ένα αφορά στο νερό και έχει τίτλο,
Απρίλιος 1997
Ιανουάριος 2010
Απρίλιος-Μάιος 1992
Μάρτιος 1981-Πρώτο φύλλο
Σελίδα 4
Την περίοδο 1987 – 1991 η έκδοσή της περιορίζεται ακόμα περισσότερο, ώσπου κάποια στιγμή σταματά. Το 1992 Πρόεδρος του Συλλόγου «ΠΗΓΗ», εκλέγεται ο Δημήτρης Καρράς. Το υπόλοιπο Δ.Σ. αποτελείται από τους, Φλεμοτόμο Διονύση Αντιπρόεδρο, Χαλκίδη Μαρία Γραμματέα, Χριστοδουλόπουλο Χρήστο Ταμία και μέλη, Αποδουλιανάκη Παύλο, Γεωργαλή Αλεξάνδρα, Γιαννόπουλο Μενέλαο, Μανουσάκη Βασίλη και Μόκκα Γεώργιο. Το νέο Δ.Σ. θα επανεκδώσει τη “Φωνή του Γέρακα” και θα είναι διμηνιαία μέχρι τον Μάρτιο του 1996. Από τον Απρίλιο του 1997 θα γίνει μηνιαία και έτσι θα συνεχίσει μέχρι και σήμερα. Στο μεταξύ έχει γίνει έγχρωμη, έχει περισσότερες σελίδες και οι επιχειρηματίες της περιοχής, την στηρίζουν με διαφημίσεις. Η μόνη διακοπή στην κυκλοφορία της, θα γίνει το 2020 μέσα στους μήνες της πανδημίας, όπου η κυβέρνηση στα μέτρα
Νοέμβριος 2015
προστασίας που θα επιβάλει, θα απαγορεύσει τη λειτουργία των Πολιτιστικών Συλλόγων και τις συναθροίσεις. Από τον Μάρτιο του 1981 μέχρι και τον Μάρτιο του 2021, στα σαράντα αυτά χρόνια, έχουν καταγραφεί όλα τα σημαντικά αλλά και τα λιγότερο σημαντικά γεγονότα του Γέρακα. Εκλογικές αναμετρήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, κοινωνικές δραστηριότητες, αλλαγές στην εξέλιξη και τη δομή της πόλης και απώλειες ανθρώπων που προσέφεραν στα κοινά και έγραψαν τη δική τους ιστορία. Σε αυτό το φύλλο οφείλουμε να εκφράσουμε ένα μεγάλο Ευχαριστώ κατ' αρχήν στον Φώτη Μαζίτσο που είχε την ιδέα και την υλοποίηση της “Φωνής του Γέρακα”.
Συνέχεια στη σελ 5
Μάρτιος 2021
1981-2021 40 χρόνια “ΦΩΝΗ” Γράφει ο κ.Δημήτρης Καρράς Δημ.Σύμβουλος Παλλήνης
Πήρε ο Κώστας τηλέφωνο και ζήτησε ένα κείμενο για τα 40 χρόνια από το πρώτο φύλλο της Φωνής του Γέρακα... Μάλιστα! Και τι γράφουμε τώρα... Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς... Κι αν ξεχάσω κάποιον... Να ξεκαθαρίσω λοιπόν από την αρχή, πως δεν με αφορούν και τα 40 χρόνια. Με αφορά ένα μεγάλο τμήμα τους, όχι πια το μεγαλύτερο και χαίρομαι που δεν είναι πια το μεγαλύτερο. Η εφημερίδα ξεκίνησε το 1981, με τότε Πρόεδρο του Συλλόγου τον Φώτη τον Μαζίτσο. Όχι, εγώ δεν ήμουν εκεί. Θυμάμαι όμως τον Φώτη και τον μπάρμπα Μήτσο τον Δημητριάδη να παλεύουν μέσω του Συλλόγου για τα πρωτογενή τότε ζητήματα της περιοχής. Νερό, άσφαλτοι, σχέδιο, σχολείο και πολλά άλλα που σήμερα φαίνονται αδιανόητα και που αν αρχίσω να σας τα περιγράφω θα νομίσετε πως μιλάω για κανένα ορεινό χωριό αποκομμένο από τον Πολιτισμό. Έτσι ήταν ο Γέρακάς μας. Λασπότοπος, χωρίς νερό στα λιγοστά τότε σπίτια, με μόνο ένα δρόμο με άσφαλτο. Ξεχασμένος, ως γειτονιά της τότε κοινότητας Παιανίας. Εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '80, γεννιέται η Κοινότητα Γέρακα και σχεδόν μαζί της γεννιέται και η Φωνή του Γέρακα. Σ' αυτή την πρώτη φάση της, αρχικά εκδίδεται τακτικά, στη συνέχεια όμως λόγω των δυσκολιών της εποχής, χάνει την τακτική περιοδικότητά της και σχεδόν παύει να εκδίδεται το 1983. Το 1986 ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί της. Γοητευμένος από την ιδέα, και όντας Πρόεδρος του Συλλόγου μαζί με μια ομάδα πολύ καλών φίλων, καταφέρνουμε να βγάλουμε δυστυχώς μόνο ένα φύλλο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο ήταν τότε. Τόσο από οικονομικής πλευράς, όσο και από υλικοτεχνικής πλευράς. Αρκετά χρόνια αργότερα, πάλι με μια παρέα φίλων μέσα από τον Σύλλογο, ξεκινάει η τακτική έκδοση, δίμηνη στην αρχή, μηνιαία μετά, που δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαίρομαι που συνεχίζει μέχρι σήμερα. Δυσκολίες αμέτρητες. Πρώτη και μεγαλύτερη η ύλη. Να σας διευκρινίσω τι εννοώ. Η ύλη αυτών των φύλλων δεν προερχόταν Συνέχεια από τη σελ.4
Επίσης στον Δημήτρη Καρρά που ανέλαβε την επανέκδοσή της και είχε την ευθύνη μέχρι το 1998. Στο Βασίλη Δημητριάδη, ο οποίος ως Πρόεδρος του Συλλόγου από το 1999, ανέλαβε με τη σειρά του την εφημερίδα και είχε την ευθύνη της ύλης και της έκδοσης για περισσότερο από είκοσι πέντε χρόνια, ανεξάρτητα εάν ήταν Πρόεδρος, Διευθυντής ή απλό μέλος του Συλλόγου. Ο κατάλογος των ανθρώπων που συνέβαλαν στο να συνεχίσει να υπάρχει η “Φωνή του Γέρακα” μέχρι σήμερα είναι μακρύς. Επιγραμματικά αναφέρουμε τη Δήμητρα Μανιού, η οποία από τον Φεβρουάριο του 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2019 ως Πρόεδρος του Συλλόγου και υπεύθυνη έκδοσης, επωμίσθηκε το πολύ σοβαρό θέμα των διαφημίσεων. Το Νίκο Σίμο, ο οποίος άφησε το δικό του στίγμα αλλάζοντας την εμ-
Σελίδα 5
από δελτία τύπου της τότε Κοινότητας ή Συλλόγων και φορέων. Δεν υπήρχαν τέτοια. Για να έχεις ενημέρωση από την Κοινότητα, έπρεπε κάποιος να παρακολουθεί τα Κοινοτικά Συμβούλια και να μιλάει με τον Πρόεδρο και τους Συμβούλους ώστε να έχει ενημέρωση. Τις δράσεις των Συλλόγων τις ήξεραν μόνο τα μέλη τους. Δεν υπήρχε τρόπος να τις μάθει άλλος, παρά μόνο εάν ήταν σε στενή επαφή με τις Διοικήσεις και τον ενημέρωναν. Και για να γράψεις τι έγινε στην κάθε εκδήλωση, δεν υπήρχε άλλος τρόπος από το να την παρακολουθήσεις. Η εφημερίδα λοιπόν ήταν ένα έντυπο που γραφόταν από την αρχή μέχρι το τέλος από τους συντάκτες της, που δεν ήταν άλλοι από τα Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου. Και επειδή ήταν πρωτογενές δημιούργημα, είχε και άποψη. Η οποία έπρεπε να εγκριθεί για να μπει στην εφημερίδα. Το κάθε κείμενο έπρεπε να εγκριθεί από το Συμβούλιο (αυτό γίνεται ακόμα). Θυμάμαι ομηρικές μάχες στις συνεδριάσεις των Συμβουλίων. Με παρεξηγήσεις, με τσακωμούς, με αποχωρήσεις... Η εφημερίδα όμως έβγαινε! Και αφού κατέληγε το Συμβούλιο στην ύλη, μια άλλη δουλειά ξεκίναγε. Το στήσιμο της εφημερίδας. Υπενθυμίζω δεν υπήρχαν υπολογιστές... Χαρτοκοπτική λοιπόν, πάνω σε χαρτί Α3, υπολογίζοντας στο περίπου τον χώρο που θα έπιανε το κάθε κείμενο και η κάθε φωτογραφία. Και μιας και είπα φωτογραφία, και αυτές, έπρεπε να βγουν από την συντακτική ομάδα. Πως είναι σήμερα, που όλοι βγάζουν φωτογραφίες... καμία σχέση... Ο υπολογιστής σιγά σιγά και όσο έμπαινε στη καθημερινότητά μας, απλοποίησε πολλά από τα παραπάνω, έως που τα εξαφάνισε. Και τώρα που τα γράφω μου φαίνεται αδιανόητο, το πως τα κάναμε... Και αφού φτάναμε στο πολυπόθητο αποτέλεσμα και είχαμε το φύλλο στα χέρια μας, το καμαρώναμε κάνα μισάωρο και μετά πάλι δουλειά. Ετικέτες. Η εφημερίδα τότε πήγαινε ονομαστικά και ταχυδρομικά στους Γερακιώτες. Έπρεπε λοιπόν στα 2.000 φύλλα να γίνει ένα ακόμη δίπλωμα και να κολληθεί η ετικέτα με το όνομα και τη Διεύθυνση του παραλήπτη. Πάλι η συντακτική ομάδα και ελάχιστοι εθελοντές... Και μετά από όλα αυτά, έρχονταν και η Γενική Συνέλευση (1 φορά το χρόνο) που "τ' ακούγαμε...". Δικαίως θα πω. Δεν μέμφομαι κανέναν για την όποια κριτική είχε κάνει τότε, και αρκετές φορές έντονη.
Όλοι είχαν δίκιο. Και ξέρετε πως γίνεται αυτό; Επειδή ό,τι, μα ό,τι και να γραφτεί κάποιος θα θιγεί. Δεν γίνεται να συμφωνούν όλοι μαζί σου. Και επειδή είμαστε Έλληνες και το αίμα μας βράζει, αυτό είναι λίγο πιο έντονο. Για να συμφωνούν όλοι μαζί σου και να μην έχεις αντιδράσεις, πρέπει να γίνεις άχρωμος και άοσμος. Κάτι σαν το νερό που παίρνει το σχήμα όποιου δοχείου το βάλεις. Η εφημερίδα όμως δεν ήταν έτσι. Κανείς από όσους συμμετείχαμε τότε δεν την ήθελαν έτσι. Το ξέραμε πως θα "τ' ακούσουμε..." το περιμέναμε, είμασταν έτοιμοι. Κατά την ταπεινή μου γνώμη η εφημερίδα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πέτρινα χρόνια του Γέρακα. Αρκετές φορές είμασταν δέκτες παραπόνων το τύπου "δεν μου ήρθε η εφημερίδα". Μπορεί να ήταν παράπονο επί της ουσίας, αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ωραία έφτανε στ' αυτιά μας. Την περίμεναν... Ήταν σημείο αναφοράς και δεν ήταν λίγες οι φορές που ακόμη και μέσα από την κριτική που ασκούσε, βοήθησε. Γιατί ποτέ, μα ποτέ, η κριτική δεν είχε στόχο την παύση. Πάντα είχε την βελτίωση. Σήμερα, κατ' αρχάς θα πρέπει όλοι μας να συγχαρούμε τη συντακτική ομάδα για τη συνεχή και αδιάλειπτη έκδοση. Ναι, να τους συγχαρούμε για την έκδοση! Αναλογιστείτε πόσες εφημερίδες έβγαιναν στην περιοχή μέχρι το 2000-2001 και πόσες σήμερα. Μόνο η Φωνή του Γέρακα συνεχίζει! Και συνεχίζει διατηρώντας την τακτικότητά της! Συγχαρητήρια λοιπόν, φίλοι μου! Κλείστε τ' αυτιά σας στις Κασσάνδρες και συνεχίστε!!! Σήμερα που η ενημέρωση έχει ξεφύγει από τα έντυπα, έχουμε στον τόπο μας μια εφημερίδα που συνεχίζει να εκδίδεται. Αυτό από μόνο του είναι σημαντικό!!! Είναι όμως κατά τη γνώμη μου και η ώρα να ξεκινήσει μια συζήτηση για την μετεξέλιξή της. Από έντυπο ενημέρωσης νομίζω πως πρέπει να μετεξελιχθεί σε έντυπο άποψης για τον τόπο μας. Το καταθέτω εδώ, ως πρόταση συζήτησης και τριβής. Είναι δύσκολο, από πολλές πλευρές και το γνωρίζω. Όμως, ας το συζητήσουμε... Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω, όλους αυτούς που τότε συνέβαλαν στην έκδοση και όλους εσάς που μέχρι σήμερα την έχετε αγκαλιάσει. Κυρίως εσάς. Γιατί χωρίς εσάς, χωρίς αναγνώστες, εφημερίδα δεν υπάρχει.
φάνιση και το ύφος της εφημερίδας για ένα χρόνο περίπου. Επίσης, την Άννα Γρηγοριάδου, τη Γεωργία Διακολουκά, τον Παναγιώτη Σωτηρόπουλο, τον Κώστα Παπαγεωργίου και το Χριστόφορο Πολυδώρου. Η εφημερίδα συνέχισε να υπάρχει επίσης, χάρις σε όλους τους ανθρώπους του Συλλόγου που υπήρξαν μέλη του Δ.Σ. από το πρώτο του 1975 που εκλέχτηκε “δια βοής” μέχρι και το τελευταίο των ημερών μας. Καθώς και όλους όσοι στήριξαν και στηρίζουν με παντοίους τρόπους κάθε μήνα, να γραφτεί η εφημερίδα, να εκτυπωθεί και να κυκλοφορήσει. Η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη, διότι όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως εργάζονται αφιλοκερδώς, προκειμένου να φτάσει η εφημερίδα στα χέρια των αναγνωστών. Όσο για τυχόν ενστάσεις οι οποίες εκφράζονται κατά καιρούς ώς προς την ύλη και το περιεχόμενό της, αυτό που έχουμε να προτείνουμε σε όσους ενδιαφέρονται, είναι να διαθέσουν λίγο από το χρόνο τους
και να ασχοληθούν, ώστε να συνδράμουν στην βελτίωσή της. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι μια τοπική εφημερίδα, είναι οι φωνές και οι απόψεις που εκφράζονται μέσα από μια έντυπη πολιτιστική δραστηριότητα, η οποία απευθύνεται στο δικό της αναγνωστικό κοινό. Από το Φεβρουάριο του 2019 Πρόεδρος του Συλλόγου είναι η Γεωργία Διακολουκά με Αντιπρόεδρο τον Χριστόφορο Πολυδώρου, Γραμματέα την Ελένη Καρούζου – Κόκκαλη, Ταμία την Ελισσάβετ Χαντζοπούλου, Διευθυντή εφημερίδας τον Κώστα Παπαγεωργίου και μέλη, την Γιώτα Κωστάκη, Μαρία Διακάκη, Παναγιώτη Σπανό και Γιώργο Καρασταμάτη. Είναι οι άνθρωποι που φρόντισαν να φτάσει και αυτό το φύλλο στα χέρια μας. Ο Χριστόφορος Πολυδώρου, εκτός από Αντιπρόεδρος έχει και την τελική επιμέλειά της.
Μάρτιος 2021
Εκπαίδευση και κρυφό σχολειό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας Γράφει η κ. Δέσποινα Βακάλη- Δαλιάνη
Οι απόψεις για το αν υπήρξε κρυφό σχολειό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας διίστανται. Οι γραφές λένε, πως διαταγή από την Κεντρική Πύλη, που να απαγορεύει τη λειτουργία των σχολείων για τους υπόδουλους Έλληνες δεν υπήρξε. Εκτός αυτού, σχολεία στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, πριν την επανάσταση του 1821, υπήρξαν και μάλιστα πάρα πολλά. Το 1454, μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως (1453), ιδρύθηκε η Μεγάλη του Γένους σχολή, η οποία ήταν η συνέχεια της Οικουμενικής Πατριαρχικής σχολής. Στη Σμύρνη από το 1808, λειτουργούσε η Ευαγγελική σχολή, η οποία προϋπήρξε με άλλες ονομασίες και από το 1749, υπήρχε στη Μονή Βατοπεδίου, η Αθωνιάδα σχολή, η οποία διέκοψε τη λειτουργία της το 1821. Επαναλειτούργησε το 1842, διέκοψε στα χρόνια του πολέμου και από το 1930 λειτουργεί μέχρι σήμερα. Σπουδαία σχολεία και σχολές, υπήρχαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις και κάποια από αυτά ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Τα μαθήματα που διδάσκονταν ήταν. Θεολογία, αρχαία ελληνικά, ανώτερα μαθηματικά, φυσική, χημεία, φιλοσοφία, γεωγραφία, γεωμετρία και ρητορική. Αυτά τα σχολεία λέγονταν «Ελληνομουσεία». Στα Ελληνομουσεία Αμπελακίων και Ζαγοράς, σπούδασε και ο Ρήγας Φεραίος (1757 – 1798). Λέγεται όμως, πως τα πρώτα του γράμματα, τα έμαθε από έναν Ιερέα στο Βελεστίνο. Ελληνομουσεία υπήρχαν στη Χίο, τη Δημητσάνα, τις Μηλιές, την Καστοριά, τα Άγραφα, τη Σάμο, την Καλαμάτα και βέβαια στην Αθήνα. Στην Πάτμο υπήρχε η Πατμιάδα σχολή και στο Μεσολόγγι η Παλαμαία Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει ο παππούς του Κωστή Παλαμά (1859 - 1943). Στην Τσαριτσάνη Ελασσόνας, λειτουργούσε από το 1690 μέχρι το 2020 (!) ένα από τα παλαιότερα σχολεία της Ελλάδας. Στη δεκαετία του 1780 υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα, περίπου τριάντα οργανωμένα Ελληνομουσεία. Στα Ιωάννινα, υπήρχαν τέσσερις σχολές και ήταν από τις καλύτερες στην Ελλάδα. Η Επιφάνειος Σχολή που χτίστηκε το 1647, η Μπαλάνειος Σχολή που χτίστηκε το 1676, η Μαρούτσιος Σχολή που χτίστηκε το 1742 και η Καπλάνιος που χτίστηκε το 1806. Μετά την Επανάσταση, το 1826, χτίστηκε και η Ζωσιμαία Σχολή, η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα με την ονομασία «Πρότυπο Γυμνάσιο Ζωσιμαίας Σχολής». Οι σχολές των Ιωαννίνων, εκτός από τις πλούσιες βιβλιοθήκες που είχαν, ήταν εξοπλισμένες με όργανα φυσικής, χημείας και γεωμετρίας. Από τότε έχει μείνει η φράση πως τα «Γιάννενα είναι πρώτα στα άρματα, τα γρόσια και τα γράμματα». Επί πλέον,
λέγεται πως ο Κοσμάς ο Αιτωλός (1714 - 1779) στις περιοδείες του στη Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο, ίδρυσε διακόσια σχολεία. Με τα σημερινά δεδομένα, θα τα λέγαμε Δημοτικά σχολεία. Οι ιστορικοί λένε, πως πριν την Επανάσταση του 1821, η Ελλάδα είχε τα καλύτερα σχολεία των Βαλκανίων. Σε αυτό βοήθησαν, οι Έλληνες του εξωτερικού, οι οποίοι έστελναν χρήματα για την κατασκευή, τη συντήρηση και τον εξοπλι-
σμό τους. Χαρακτηριστικό είναι το χειρόγραφο που διασώζεται από τον Ιούλιο του 1814, όπου ο Ιεροδιάκονος Γρηγόριος Κωνσταντάς (1753 – 1844) και ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Γαζής (1758 - 1828) αποφάσισαν να θεμελιώσουν στις Μηλιές του Πηλίου σχολείο “προς ανατροφήν και διδασκαλίαν των τέκνων των ομογενών”. Εκτός από το σχολείο, ο Άνθιμος Γαζής θα αναλάμβανε και “άπασαν την βιβλιοθήκη αυτού” και την εκτύπωση ελληνικού λεξικού. Τις βιβλιοθήκες των σχολείων είχε αναλάβει να προμηθεύει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Βιβλία όμως έστελναν και οι Έλληνες ομογενείς του εξωτερικού. Τα εκτύπωναν με δικά τους έξοδα, σε τυπογραφεία Ελλήνων στη Βιέννη, τη Βενετία και το Βουκουρέστι. Το πρώτο ελληνικό αλφάβητο τυπώθηκε στη Βιέννη το 1771. Βιβλία από τη Βιέννη έστελνε και ο Ρήγας Βελεστινλής τα οποία μετέφραζε ο ίδιος. Έγραφε και έστελνε επίσης πατριωτικά ποιήματα και λόγους με σκοπό να εμψυχώσει τους Έλληνες και να τους παροτρύνει να επαναστατήσουν. Έχει περάσει στην ιστορία το ποίημά του “Θούριος” και όπως είπε ο Γεώργιος Τερτσέτης (1800 – 1874) είναι το “Ιερότερο άσμα της φυλής μας”. Οι Έλληνες πάντοτε, σε αντίθεση με του Τούρκους κατακτητές αγαπούσαν τα γράμματα και τη μόρφωση. Ο Αλή Πασάς (1740 - 1822) των Ιωαννίνων, αλλά και όλοι οι Τούρκοι αξιωματούχοι είχαν στην υπηρεσία τους μορφωμένους Έλληνες.
Οι γραμματικοί - τους οποίους έλεγαν και καλαμαράδες οι λογιστές, οι μεταφραστές, οι συμβολαιογράφοι, οι γιατροί, ήταν όλοι Έλληνες. Υπήρχαν περιοχές όμως, που κάποιοι Τούρκοι διοικητές, χαμηλού μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου, δεν ήθελαν να μαθαίνουν γράμματα τα ελληνόπουλα. Φοβόνταν πως με τη μόρφωση θα αποκτούσαν ελεύθερη σκέψη και θα ήταν επικίνδυνο να εξεγερθούν. Τους προτιμούσαν υπάκουους και δουλοπρεπείς. Είναι γεγονός, πως πριν την επανάσταση του 1821, οι Έλληνες επαναστάτησαν πολλές φορές. Μην αντέχοντας τους δυσβάσταχτους φόρους που επέβαλαν οι κατακτητές και τη βάναυση συμπεριφορά τους, δημιούργησαν εξεγέρσεις, οι οποίες ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι Τούρκοι, για τιμωρία, έκαιγαν τις εκκλησίες και τα σχολεία τους και δεν επέτρεπαν να έχουν στην κατοχή τους βιβλία. Και μετά από κάθε τέτοια εξέγερση, δεν έδιναν εύκολα την άδεια για τη λειτουργία καινούργιων σχολείων. Τότε ήταν που οι Έλληνες, δημιουργούσαν τα λεγόμενα κρυφά σχολειά. Ο όρος “κρυφό σχολειό” είναι σχηματικός. Ωστόσο από τα απομνημονεύματα κάποιων αγωνιστών, από καταγραφές ταξιδιωτών στην Ελλάδα και από προφορική παράδοση, η ύπαρξη των κρυφών σχολειών σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, επιβεβαιώνεται. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι Έλληνες Ιερείς και Μοναχοί, αναλάμβαναν να διδάξουν τα ελληνόπουλα, χρησιμοποιώντας τα βιβλία της εκκλησίας. Το Οκτωήχι, το Ψαλτήρι, το Ωρολόγιο και οι Πράξεις των Αποστόλων, ήταν τα βιβλία που χρησίμευαν για να μάθουν
Σελίδα 6
γράμματα τα ελληνόπουλα. Το Οκτωήχι ήταν το βιβλίο στο οποίο εμπεριέχονταν τροπάρια των οκτώ ήχων. Το Ψαλτήρι είχε τους ψαλμούς του Δαυίδ και το Ωρολόγιο τις ακολουθίες των ωρών. Και ήταν όλα στα Ελληνικά όπως και οι Πράξεις των Αποστόλων και τα Ευαγγέλια. Ένα άλλο βιβλίο που είχαν εκείνα τα χρόνια, ήταν η «φυλλάδα». Η φυλλάδα ήταν ένα δεκαεξασέλιδο βιβλιαράκι, με τον τίτλο «Χρήσιμος Παιδαγωγία» και είχε το αλφάβητο και προσευχές. Η διδασκαλία ξεκινούσε με το αλφάβητο, στη συνέχεια μάθαιναν συλλαβισμό, γραφή, ανάγνωση και αριθμητική. Εκτός από τους Ιερείς και τους Μοναχούς, σε κάποιες περιοχές, κατάφερναν να βρουν έναν δάσκαλο και να συστήσουν ένα κρυφό σχολειό σε κάποιο σπίτι, το οποίο λειτουργούσε το βράδυ. Οι γονείς συνεννοούνταν με το δά-
σκαλο για τα μαθήματα που θα διδάξει στα παιδιά τους. Ο δάσκαλος είχε δικά του βιβλία, όπως το Αλφαβητάρι, ίσως και κάποια χειρόγραφα που φρόντιζε να εξασφαλίσει προκειμένου να μπορεί να διδάξει. Η αμοιβή του δασκάλου ήταν συνήθως σε είδος. Κάθε Δευτέρα του έδιναν τα λεγόμενα «Δευτεριάτικα», τα οποία ήταν τρόφιμα όπως σιτηρά, όσπρια ή κηπευτικά και όσοι είχαν λίγα χρήματα. Στις γιορτές του έδιναν κάτι παραπάνω. Σε περίπτωση που έπεφταν στην αντίληψη των Τούρκων, έπρεπε να τους δωροδοκήσουν για να κάνουν τα στραβά μάτια, όπως τους δωροδοκούσαν για να διατηρούν τις εκκλησίες τους. Σε αυτά σχολεία τα παιδιά δεν τελείωναν τάξεις αλλά βιβλία. Όταν ένας μαθητής κατόρθωνε να μάθει την ύλη ενός βιβλίου, να μπορεί να διαβάσει, να γράψει και να κάνει βασικές πράξεις αριθμητικής, ήταν σα να τελείωνε ένα κύκλο μαθημάτων και λεγόταν “πρωτόσχολος”. Τότε γινόταν μια μικρή γιορτή. Έλεγαν τραγούδια και έκαναν δώρο στο δάσκαλο ένα μαντήλι. Όσοι είχαν του έδιναν και λίγα χρήματα. Λένε ότι το κρυφό σχολειό είναι μύθος και δημιουργήθηκε από τους κόλπους της εκκλησίας. Κι όμως οι γραφές λένε, πως σε κάθε μύθο υπάρχει μία μικρή έστω, δόση αλήθειας. Αυτήν την αλήθεια, διαλέγουν να παρουσιάσουν στα έργα τους οι συγγραφείς, οι ποιητές, οι τραγουδιστές, οι ζωγράφοι και γενικά οι άνθρωποι της τέχνης. Στα παιδικά μας χρόνια μαθαίναμε το τραγούδι “Φεγγαράκι μου λαμπρό / φέγγε μου να περπατώ / να πηγαίνω στο σχολειό. Στο Δημοτικό σε κάθε επέτειο της 25ης Μαρτίου λέγαμε το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη (1862 - 1924) “Κρυφό σχολειό” όπου στην πρώτη στροφή υπάρχουν οι στίχοι “στην εκκλησιά που παίρνει κάθε βράδυ / την όψη του σχολειού”. Και τέλος, ένας από τους πλέον γνωστούς πίνακες του Νικολάου Γύζη (1842 – 1901) είναι αυτός με τον τίτλο “Κρυφό σχολειό”. Πηγές : Νεότερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν “ΗΛΙΟΥ”
Ρήγας Βελεστινλής – Ιστορικά – Ελευθεροτυπίας
Οι απαρχές της παιδείας του νέου Ελληνικού κράτους – Νίκος Γεωργακόπουλος Διαδίκτυο
Μάρτιος 2021
ΜΥΣΤΙΚΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ 26-29 Ιανουαρίου 1821 Γράφει το μέλος της “Πηγής” Άννα Σπυροπούλου, φιλόλογος
Στις 26-29 Ιανουαρίου 1821 έγινε η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας που έμελλε να αποτελέσει καθοριστικό ιστορικό γεγονός καθώς σφράγισε την αρχή του αγώνα. Ο σπόρος της Επανάστασης φυτεύτηκε εδώ. Η Συνέλευση δρομολόγησε τη σπίθα της Επανάστασης κι επέδρασε καθοριστικά στην προετοιμασία του Αγώνα καλλιεργώντας το έδαφος για αναπόφευκτη πολεμική δράση των ισχυρών παραγόντων της Πελοποννήσου. Υπήρξε σημαντικότατο ιστορικό γεγονός όχι μόνο για την τοπική ιστορία αλλά και για την εθνική καθώς ταυτίζεται με την οργάνωση και έναρξη του αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας Ήταν το πρώτο πολιτικό γεγονός της Νεότερης Ιστορίας και το πρώτο επαναστατικό γεγονός για τις αποφάσεις και για την εξέλιξη του αγώνα. Η απόφαση να μην παραστούν στην πρόσκληση του Τούρκου πασά της Τρίπολης συνιστούσε και την πρώτη επαναστατική πράξη .Στη Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των ενεργειών της Φιλικής Εταιρείας καθώς όλοι οι σύνεδροι ήταν Φιλικοί , συγκρούστηκαν η διστακτικότητα με το θάρρος, το συντηρητικό πνεύμα που εκπροσωπούσε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός με την παρόρμηση του Γρηγορίου Δικαίου .Στο τέλος όμως μετά από πέντε ολονύκτιες συνεδριάσεις επήλθε η σύνθεση των απόψεων και πρυτάνευσε η τόλμη καθώς σκοπός του Γένους ήταν η απελευθέρωση και “σε όλων τις καρδιές είχε φωλιάσει ο πόθος για την Ελευθερία” όπως είχε πει ο Παν. Κανελλόπουλος. Ας δούμε όμως το ιστορικό της Συνέλευσης. Έλαβε χώρα στις 26-29 Ιανουαρίου 1821 και πήραν μέρος προύχοντες από την Αχαΐα , την Κορινθία και την Αρκαδία, ανώτεροι κληρικοί και ο Παπαφλέσσας ως απεσταλμένος της Φιλικής Εταιρείας. Το φθινόπωρο του 1820 , ο Φιλικός Ιω. Παπαρρηγόπουλος , αφού συναντήθηκε με τον Αλ.Υψηλάντη στο Ισμαή-
λιο της Βεσσαραβίας (σημερινό Ισμαήλ Ουκρανίας) επέστρεψε στην Ελλάδα διακηρύσσοντας τις οδηγίες της “Υπέρτατης Αρχής” για τη σύσταση Εφορίας των Φιλικών στην Πελοπόννησο. Έφοροι διορίστηκαν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός , ο Μονεμβασίας Χρύσανθος , ο Χριστιανουπόλεως Γερμανός , ο Ασημάκης Ζαΐμης , ο Σωτήρης
Χαραλάμπης, ο Θεοχαράκης Ρέντης και ταμίες ο Ιω. Παπαδιαμαντόπουλος και ο Παν. Αρβάλης. Οι έφοροι επρόκειτο να συνεδριάσουν τον Φεβρουάριο του 1821 στη μονή του Μεγ. Σπηλαίου, ο ερχομός όμως του Παπαφλέσσα που αντιμετωπιζόταν με καχυποψία από τους πρόκριτους ,συντόμευσε την σύσκεψη και άλλαξε τον τόπο διεξαγωγής. Τελικά η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στο αρχοντικό του Ανδ. Λόντου στη Βοστίτσα από τις 26 Ιανουαρίου 1821 με διευρυμένη σύνθεση .Σε αυτήν έλαβαν μέρος εκτός από τα μέλη της Εφορείας του οικοδεσπότη και του Παπαφλέσσα , ο Κερνίτσης Προκόπιος , ο Αμβρόσιος Φράντζης , ο Αν. Ζαίμης , ο Ασημ.Φωτήλας , ο Σωτήρης Θεοχαρόπουλος, ο Ιωάννης Παπαδόπουλος , ο Λ. Μεσσηνέζης, ο Χαρ. Περρούκας, ο Παν. Δεληγιάννης , ο Δ. Μελετόπουλος κ.α. Για να μην κινήσουν λοιπόν υποψίες , τους διαμηνύθηκε ότι η συγκέντρωση στην οικία Λόντου αφορούσε την επίλυση κτηματικών διαφορών μεταξύ δύο μοναστηριών του Μεγ. Σπηλαίου και της Μονής Ταξιαρχών. Εξάλλου , ο Παπαφλέσσας είχε κατέβει στην Πελοπόννησο με την ιδιότητα του Πατριαρχικού απεσταλμένου.
Σελίδα 7
Κατά την πρώτη από τις πέντε συνεδριάσεις , ο Παπαφλέσσας εμφάνισε συστατική επιστολή του Αλ. Υψηλάντη και με μεγαλοστομίες επιχείρησε να πείσει τους συμμετέχοντες ότι η Επανάσταση έπρεπε να ξεκινήσει χωρίς χρονοτριβές. Η αισιοδοξία του Παπαφλέσσα έγινε δεκτή με σκεπτικισμό καθώς γνώριζαν καλά οι συναχθέντες προύχοντες ότι η Πελοπόννησος δεν ήταν έτοιμη για ξεσηκωμό .Στην επόμενη συνάντηση , ο Π.Π Γερμανός υπέβαλε εκ μέρους όλων ερωτήματα στον Παπαφλέσσα ζητώντας να τεκμηριώσει τα λεγόμενα του. Εκείνος απάντησε αόριστα λέγοντας ότι οι Ρώσοι θα βοηθούσαν και ότι η επιτυχία της εθνικής εξέγερσης ήταν βέβαιη .Μάλιστα τους αποκάλυψε ότι η ημερομηνία είχε οριστεί για τις 25 Μαρτίου, εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ακολούθησαν θορυβώδεις συζητήσεις και στις 29 Ιανουαρίου που έληξε η σύσκεψη , με τις απόψεις του Παπαφλέσσα φαίνεται πως τάχθηκαν μόνον οι πρόκριτοι του Αιγίου Ανδρ. Λόντος , Δημ. Μελετόπουλος και Λ. Μεσσηνέζης . Η πλειοψηφία αποφάσισε να αναβληθεί η Επανάσταση επειδή θεώρησαν τον καιρό << ουκ αρμόδιον >>. Ως προς την έναρξη συμφώνησαν ως κατάλληλη ημερομηνία την 23η Απριλίου ή το αργότερο 21 Μαίου. Ο Παπαφλέσσας αποχώρησε πικραμένος κι αγανακτισμένος , εκφράζοντας την πεποίθηση του ότι θα άρχιζε τον αγώνα από την Μάνη.Η στάση του εξέφραζε την τόλμη ενός αληθινού επαναστάτη που ήρθε σε ρήξη με τη “σύνεση”των προκρίτων. Τελικά η έναρξη του Αγώνα δικαίωσε τον Παπαφλέσσα.Ο “απατεών” και “εξωλέστατος” καλόγερος όπως τον αποκάλεσε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στα Απομνημονεύματα του, υπήρξε ο πρωτεργάτης της Επανάστασης στην Πελοπόννησο. Αναφορές-Βιβλιογραφίες Φωτάκος, Γρηγόριος Δικαίος Παπαφλέσσας , εκδόσεις Βεργίνα , 1996 Διονύσιος Τζάκης , Η εφορία της Φιλικής Εταιρείας στην Πελοπόννησο σκέψεις για τη συμμετοχή των τοπικών ηγετικών ομάδων στο εθνικό κίνημαΠαλαιών Πατρών Γερμανός, Απομνημονεύματα ,εκδόσεις Βεργίνα , 1996
ΩΡΛ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ?(1ο ΜΕΡΟΣ)
Τους τελευταίους σχεδόν 12 μήνες, ο πλανήτης μας πλήττεται από μία καινούργια πανδημία. Ο κορωνοϊός SARS-COV-2, ένα καινούργιο στέλεχος της γνωστής ήδη, από προηγηθείσες επιδημίες, ομάδας των κορωνοϊών, μπήκε στη ζωή όλων μας, απειλώντας την παγκόσμια υγεία, προκαλώντας νόσηση σε εκατομμύρια συνανθρώπους μας, οδηγώντας στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες, και επιφέροντας πρωτόγνωρες αλλαγές στην καθημερινότητα του μεγαλύτερου μέρους των κατοίκων της γης. Αν και την προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της λοίμωξης από τον ιό, που ονομάστηκε COVID-19 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, έχουν οι ειδικότητες της Παθολογίας, της Πνευμονολογίας, της Λοιμωξιολογίας και της Εντατικολογίας, όλοι οι υγειονομικοί των λοιπών ειδικοτήτων εμπλέκονται σε άλλοτε άλλο βαθμό. Η Ωτορινολαρυγγολογία, της οποίας το αντικείμενο είναι η διάγνωση και αντιμετώπιση παθήσεων του συνόλου σχεδόν των οργάνων που φιλοξενεί η κεφαλή και ο τράχηλος και του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, είναι ωστόσο η πιο άμεσα εμπλεκόμενη ει-
Γράφει ο κ. Δημήτριος Ξεσφίγγης - Χειρούργος ΩΡΛ παίδων και Ενηλίκων
δικότητα, μετά από εκείνες της πρώτης γραμμής. Ως γνωστόν, τα κύρια συμπτώματα της λοίμωξης από κορωνοϊό είναι ο πυρετός (44-98%), ο βήχας (46-82%) και η αναπνευστική δυσχέρεια (31%), αλλά, καθώς συλλέγονται όλο και περισσότερα δεδομένα με την πάροδο του χρόνου, έχει διαπιστωθεί ότι αυτή μπορεί να προκαλέσει και: ρινική συμφόρηση (μπούκωμα) καταρροή πονόλαιμο κεφαλαλγία αρθραλγίες και μυαλγίες (πόνους στα κόκαλα και τις αρθρώσεις) διαταραχές της όσφρησης και της γεύσης διάρροιες, ή άλλα συμπτώματα από το πεπτικό σύστημα Είναι προφανές, ότι τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα αφορούν το λεγόμενο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, είναι εξαιρετικά συνήθη σε όλες τις κοινές λοιμώξεις, αλλά και σε αλλεργικές καταστάσεις, και δεν είναι «ειδικά». Επιπλέον συνιστούν κάποιους από τους συχνότερους λόγους που μας οδηγούσαν
ανέκαθεν σε αναζήτηση ιατρικής βοήθειας, και συγκεκριμένα από Ωτορινολαρυγγολόγο, ούτως ή άλλως. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγάλο άγχος και ανησυχία στους πολίτες, που πολύ συχνά εμφανίζουν τέτοια συμπτώματα, για την (μικρή) πιθανότητα αυτά να συνδέονται με τον ιό. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι υπόλοιποι μικροοργανισμοί εξακολουθούν να υπάρχουν και να προκαλούν ασθένειες, με πρώτη την εποχιακή γρίπη, παρά την στατιστική κυριαρχία του κορωνοϊού αυτή την εποχή. Κατά συνέπεια, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ανάγκη για διάγνωση και διαφορική διάγνωση των ποικίλων ιογενών λοιμώξεων από τον COVID-19, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο με βάση αποκλειστικά την κλινική εικόνα. Ιδανικά, η δυνατότητα εργαστηριακού ελέγχου για COVID 19 στο σύνολο του πληθυσμού, θα μας προσέφερε λύση σε αυτό το πρόβλημα. Δυστυχώς, η διαθεσιμότητα των ειδικών τεστ είναι τέτοια που επιβάλει την επιλογή των προς εξέταση ατόμων, με βάση συγκεκριμένα και αυστηρά κριτήρια επί του παρόντος. Οπότε, το πρόβλημα παραμένει.
Συνέχεια στο επόμενο τεύχος
Σελίδα 8
Μάρτιος 2021
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ Ε ι δ ι κ ή πρ ο σ φ ο ρ ά έ ω ς 3 1 Μ α ΐ ο υ 2 0 2 1
10€ Διατίθεται στα γραφεία του Συλλόγου, Έβρου 25, Γέρακας κάθε Τετάρτη 19:00-22:00 TΗΛ. 210-6610069
«Πράσινο φως» για την υπογραφή της σύμβασης, από το Ελεγκτικό Συνέδριοπρώτη συνάντηση εργασίας Δημάρχου Παλλήνης και Αναδόχου
Την πρώτη, ιστορικής σημασίας, συνάντηση εργασίας με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας, “ΧΡ. Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ-ΕΛΤΕΡΓΑ ΑΕ”, η οποία ανέλαβε την κατασκευή του μεγάλου έργου της Αποχέτευσης του Δήμου Παλλήνης, είχε την Πέμπτη 11 Μαρτίου 2021, ο Δήμαρχος, Θανάσης Ζούτσος.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Παλλήνης και συζητήθηκαν θέματα τεχνικής φύσεως. Με τον τρόπο αυτό, ξεκίνησε και επίσημα η συνεργασία Δήμου και αναδόχου, για την υλοποίηση του έργου, για το οποίο ο Δήμος Παλλήνης,
εξασφάλισε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ύψους 55.000.000 ευρώ. «Πράσινο φως» για την υπογραφή της σύμβασης, από το Ελεγκτικό Συνέδριο Νωρίτερα, την προηγούμενη ημέρα, το Ελεγκτικό Συνέδριο, ολοκλήρωσε τον έλεγχο και ενέκρινε το κείμενο της Σύμβασης, που θα υπογράψει, ο Ανάδοχος με την ΕΥΔΑΠ. Στο επόμενο διάστημα, θα ξεκινήσει η σταδιακή εγκατάσταση και ανάπτυξη των εργοταξίων, έτσι ώστε, το αργότερο εντός τριμήνου, να ξεκινήσουν οι εργασίες. Το έργο θα ολοκληρωθεί, εντός χρονοδιαγράμματος 48 μηνών και αφορά στην κατασκευή 19,5 χλμ. πρωτεύοντος, και 152,5 χλμ. δευτερεύοντος δικτύου, δεκατριών (13) συνολικά αντλιοστασίων, καθώς και την κατασκευή των συνδέσεων με τα ακίνητα. Δήμαρχος Παλλήνης, Θανάσης Ζούτσος: «Περίμενα δέκα χρόνια για αυτή τη συνάντηση.» «Αισθάνομαι σήμερα, μεγάλη χαρά. Είναι μια στιγμή δικαίωσης, για τον συνεχή, επίμονο και
επίπονο αγώνα που δώσαμε, από το 2011, για να αποκτήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Κάναμε ότι περνούσε από το χέρι μας, για να γίνει το έργο της αποχέτευσης. Καταφέραμε, μάλιστα, να εξασφαλίσουμε δυο φορές, χρηματοδότηση από την ΕΕ, αφού η πρώτη, τελικά εν μέρει χάθηκε, με ευθύνη της γραφειοκρατίας του Ελληνικού Δημοσίου αλλά και μικροπολιτικών συμφερόντων, που συνεχώς ύψωναν εμπόδια και μας καθυστερούσαν. Περίμενα δέκα χρόνια για αυτή τη συνάντηση, που σηματοδοτεί την έναρξη κατασκευής του έργου της αποχέτευσης. Μια μεγάλη κατάκτηση για όλους μας. Επιτέλους, όλοι οι κάτοικοι του Δήμου Παλλήνης, δικαιωθήκαμε. Επόμενο βήμα, η εξασφάλιση της χρηματοδότησης και των συνδέσεων με τα ακίνητα ώστε αυτό το τεράστιο έργο να πραγματοποιηθεί με μηδενική επιβάρυνση για τους κατοίκους της πόλης μας».
Ακολουθεί η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου: