ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 6ο Νηπιαγωγείο Χίου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Την Κυριακή των Βαϊων αρχίζει ουσιαστικά η Μεγάλη Εβδομάδα ή αλλιώς η Εβδομάδα των παθών. Αυτή τη μέρα εορτάζουμε την είσοδο του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Την προηγούμενη ημέρα, ημέρα Σάββατο, ο Ιησούς είχε πάει στη Βηθανία για να αναστήσει τον πολύ καλό του φίλο Λάζαρο. Αφού τον ανέστησε την επόμενη μέρα, ημέρα Κυριακή, πήγε στα Ιεροσόλυμα μαζί με τους μαθητές του για να βιώσουν όλοι μαζί την Εβδομάδα των Παθών. Εκεί οι Ιουδαίοι τον υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Κάποιοι του πετούσαν βάγια και άλλοι έστρωναν τα ρούχα τους στο χώμα για να περάσει από πάνω τους ο Ιησούς.
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΗ ΒΗΘΑΝΙΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στην μνήμη του Ιωσήφ, όπως αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη, και στην παραβολή της άκαρπης συκιάς.
Η παραβολή της άκαρπης συκιάς Στην είσοδο της Ιεροσαλήμ υπήρχε μια μεγάλη συκιά με καταπράσινο φύλλωμα. Καθώς ο Χριστός περπατούσε στους δρόμους της, είδε τη συκιά και πλησίασε για να κόψει ένα σύκο. Όμως καθώς πλησίαζε, παρατήρησε ότι η συκιά δεν είχε πάνω της κανένα σύκο. Τότε σήκωσε τα χέρια του προς το μέρος της και είπε: «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» και την ίδια στιγμή η συκιά ξεράθηκε. Έπειτα ο Χριστός γύρισε στους ανθρώπους λέγοντας: «Αν έχετε πίστη στο Θεό και δεν αμφιβάλλετε, όχι μόνο θα κάνετε αυτό που έκανα εγώ στη συκιά, αλλά ακόμα πιο πολλά. Και όλα όσα ζητάτε στην προσευχή, αν έχετε πίστη θα τα λάβετε.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ Η Μεγάλη Τρίτη είναι αφιερωμένη στην εγρήγορση και στη προνοητικότητα, όπως περιγράφεται και στην παραβολή των 10 παρθένων. Ακόμη εκείνη την ημέρα ο Ιησούς μίλησε και για την παραβολή των Ταλάντων. Την Μεγάλη Τρίτη είναι η μοναδική ημέρα του χρόνου που ακούγεται το τροπάριο της Κασσιανής. Στα παλιά τα χρόνια την ημέρα αυτή οι νοικοκυρές την αφιέρωναν στις δουλειές του σπιτιού, το καθάρισμα και το άσπρισμα – ασβέστωμα των σπιτιών τους.
Η παραβολή των 10 Παρθένων
Η παραβολή αυτή αναφέρεται σε πέντε ¨φρόνιμες¨ παρθένες, δηλαδή αυτές που σκέφτονταν προνοητικά - σωστά, και πέντε ¨μωρές¨ παρθένες, δηλαδή αυτές που δεν σκέφτονταν σωστά, οι οποίες θα περίμεναν τον Νυμφίο που θα ήταν ο Χριστός. Οι ¨φρόνιμες¨ παρθένες είχαν προνοήσει και είχαν πάρει αρκετό λάδι για να γεμίσουν τα λυχνάρια τους πριν νυχτώσει. Ενώ οι ¨μωρές¨ παρθένες όχι μόνο δεν προνόησαν γι’ αυτό, αλλά αποκοιμήθηκαν κιόλας καθώς περίμεναν. Όταν έφτασε ο Ιησούς οι μόνες που τον συνάντησαν ήταν οι ¨φρόνιμες¨ παρθένες, αφού οι ¨μωρές¨ ξύπνησαν εκείνη την ώρα και έψαχναν να βρουν λάδι για τα λυχνάρια τους, με αποτέλεσμα να μην προλάβουν να τον δουν.
Η παραβολή των Ταλάντων Ο Ιησούς σε αυτή την παραβολή ήθελε να αναδείξει τα χαρίσματα που έχει δώσει ο Θεός στον κάθε άνθρωπο. Όμως δεν αρκούσε μόνο η χάρη του Χριστού για να φανούν όλα όσα είχαν να παρουσιάσουν οι άνθρωποι. Θα έπρεπε ο κάθε ένας ξεχωριστά να καταφέρει να καλλιεργήσει και στη συνέχεια να αναδείξει όλα του τα χαρίσματα, προσφέροντας αγάπη στον συνάνθρωπό του. Μόνο τότε θα ήταν και αυτός έτοιμος με τη σειρά του να δεχτεί την αγάπη από τον πλησίον του.
Το τροπάριο της Κασσιανής
Η Κασσιανή ήταν μια βυζαντινή ηγουμένη πολύ όμορφη και πολύ έξυπνη. Ήταν ποιήτρια, συνθέτρια και υμνογράφος, η οποία συνέθεσε το τροπάριο της Μεγάλης Τρίτης το οποίο ξεκινά ως εξής: «Κύριε εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…» Αυτός ο ύμνος αναφέρεται σε μια αμαρτωλή γυναίκα, που φημολογείται ότι ήταν η Μαρία Μαγδαλινή, η οποία επισκέφτηκε τον Χριστό στο σπίτι του και ζήτησε μετάνοια και συγχώρεση για όλες τις αμαρτίες, δηλαδή τα κακά πράγματα, που έχει κάνει. Ο Χριστός την συγχώρεσε και την άφησε να του πλύνει τα πόδια του με τα δάκρυά της και με μύρο, καθώς και να τα σκουπίσει με τα μαλλιά της για να τον ευχαριστήσει που δέχτηκε τη μετάνοιά της. Στο τροπάριο της Κασσιανής υμνείται η σημασία της μετάνοιας, η σχέση του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο και τον Θεό.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ Τη Μεγάλη Τετάρτη τιμούμε τη μνήμη της γυναίκας που έπλυνε τα πόδια του Χριστού. Νωρίς το απόγευμα στην εκκλησία ψάλλεται η ακολουθία του Ευχελαίου. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας διαβάζονται τα επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές, όπου με αυτά ευλογείται το λάδι, με το οποίο ο Παππάς μας μυρώνει στο τέλος της εκκλησιαστικής λειτουργίας. Μας βάζει το βαμβάκι με το μύρο στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες. Με αυτό τον τρόπο μας «σταυρώνει», δηλαδή μας αγιάζει και μας συγχωρεί ο Θεούλης όλες μας τις αμαρτίες. Αυτή τη μέρα ο Χριστός και οι μαθητές του είχαν μαζευτεί σε ένα σπίτι. Εκεί ο Χριστούλης πήρε μια λεκάνη με νερό και έπλυνε με τη σειρά τα πόδια όλων των μαθητών του. Ήθελε να τους διδάξει την ταπεινότητα, δηλαδή σε ότι και αν κάνουμε στη ζωή μας να είμαστε σεμνοί και σοβαροί.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ Τη Μεγάλη Πέμπτη ο Χριστός με τους 12 μαθητές του μαζεύτηκαν σε ένα σπίτι για να κάνουν ένα τελευταίο ιερό δείπνο, τον Μυστικό δείπνο. Εκεί ο Χριστός πρόσφερε στους μαθητές του ψωμί, το οποίο συμβόλιζε το σώμα του, και κρασί, το οποίο συμβόλιζε το αίμα του. Μοιράζοντάς το στους μαθητές του τους λέει: «Λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου… Τούτο εστί το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενο», δηλαδή πάρτε να φάτε από αυτό που είναι το σώμα μου και από αυτό που είναι το αίμα μου. Εκείνη τη μέρα έγινε για πρώτη φορά το μυστήριο της Θείας Μετάληψης, δηλαδή εκείνη τη μέρα μετάλαβε όλους τους μαθητές του, όπως μας μεταλαβαίνει κι εμάς ο παππάς όταν πάμε στην εκκλησία. Ενώ συνεχίζανε να τρώνε όλοι κάποια στιγμή ο Χριστός τους κοίταξε και λέει: «Σήμερα ένας από εσάς θα με προδώσει και ένας θα με απαρνηθεί», όπως και έγινε μετά τον Μυστικό δείπνο.
Μετά το δείπνο ο Χριστός μαζί με τους μαθητές του πήγαν στον κήπο της Γεθσημανής που βρισκόταν στο όρος των Ελαίων. Εκεί άφησε τους μαθητές του και τους ζήτησε να προσευχηθούν. Ο ίδιος προχώρησε μόνος του για να προσευχηθεί και να μιλήσει με τον Θεό, μέσω της προσευχής του. Του ζήτησε να τον σώσει από την Σταύρωσή του. Όταν επέστρεψε στους μαθητές του τους είδε να κοιμούνται. Έτσι ξανά απομακρύνθηκε από κοντά τους και γονατιστός προσευχήθηκε ξανά. Επιστρέφοντας γύρισες στους μαθητές του και τους είπε: «Ας γίνει το θέλημα του Θεού».
Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ήταν αυτός που πρόδωσε τον δάσκαλό του, δηλαδή τον Χριστό. Πήγε στους αρχιερείς και τους αποκάλυψε που είναι ο Ιησούς δίνοντάς του 30 αργύρια, χρήματα. Αφού του έδωσαν τα χρήματα, οδήγησε τους ρωμαίους στρατιώτες στον Χριστό. Όταν έφτασαν ο Ιούδας τον πλησίασε και τον φίλησε. Τότε οι στρατιώτες κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο Ιησούς και αμέσως τον συνέλαβαν και τον πήγαν στον Πόντιο Πιλάτο. Βέβαια όταν κατάλαβε τι έκανε το μετάνιωσε και επέστρεψε τα χρήματα. Όμως ήταν αργά, γιατί οι Ρωμαίοι δεν άφησαν τον Χριστό ελεύθερο.
Οι Ρωμαίοι στρατιωτικοί πήγαν τον Ιησού Χριστό μπροστά στον Πόντιο Πιλάτο και στους Αρχιερείς για να τον δικάσουν. Ο Πόντιος Πιλάτος πίστευε ότι ο Χριστός δεν είχε παραβιάσει κανέναν εβραϊκό νόμο, οπότε δεν έπρεπε να τον καταδικάσει σε θάνατο όπως του είχαν ζητήσει. Γι’ αυτό μπροστά σε όλους αρνήθηκε να τον τιμωρήσει και φωνάζοντας «Νίπτω τας χείρας μου» αποχώρησε, αφήνοντας τους Αρχιερείς να αποφασίσουν. Αυτοί με τη σειρά τους αποφάσισαν ο Χριστός να βασανιστεί, περνώντας από κάποιες δοκιμασίες, και μετά να σταυρωθεί.
Μετά από πολλά βασανιστήρια, τα οποία ο Χριστός τα υπομένει χωρίς να μιλήσει, έφτασε η ώρα της σταύρωσής του. Του έδωσαν να κουβαλήσει μόνος του τον ξύλινο βαρύ σταυρό του και να ανέβει το Γολγοθά, φορώντας του ένα αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι. Έπρεπε να ανέβει ψηλά στο λόφο με τα βράχια και τις πέτρες ξυπόλυτος κουβαλώντας τον σταυρό του. Όταν έφτασαν στην κορυφή του λόφου τον έβαλαν πάνω στο σταυρό, του κάρφωσαν τα χέρια και τα πόδια και τον άφησαν εκεί πάνω να πεθάνει. Ο Χριστός προσευχόταν συνεχώς και ζητούσε από το Θεό να συγχωρέσει τους ανθρώπους για όλα αυτά που του έκαναν και για τον τρόπο που επέλεξαν να πεθάνει. Εκείνη τη μέρα τον απαρνήθηκε και ο μαθητής του ο Πέτρος. Τη μεγάλη Πέμπτη βάφουμε όλοι τα αυγά μας κόκκινα. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα του Χριστού. Το βράδυ στην εκκλησία ακούγονται τα 12 Ευαγγέλια, τα οποία περιγράφουν όλα όσα πέρασε ο Χριστός όταν τον έπιασαν, τον βασάνισαν και τον σταύρωσαν. Αργά το βράδυ μαυροφόρες γυναίκες στολίζουν τον επιτάφιο.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα απόλυτου πένθους και νηστείας, δεν πρέπει να τρώμε ούτε λάδι στο φαγητό μας. Το πρωί αυτής της μέρας γίνεται η Αποκαθήρωση του Ιησού Χριστού και τα αγόρια γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν το: «Σήμερα μαύρος ουρανός…», γνωστό και ως το «Μοιρολόι της Παναγίας». Το βράδυ γίνεται η περιφορά του επιταφίου.
Αποκαθήλωση Ο Ιωσήφ από την Αριμαθεία, ο Νικόδημος, ο Ιωάννης και η Παναγία, αποκαθηλώνουν, δηλαδή κατεβάσουν το νεκρό σώμα του Χριστού από τον σταυρό, για να τον θάψουν. Τον ακουμπάνε πάνω σε ένα λευκό σεντόνι όπου τον μυρώνουν και στη συνέχεια τον σκεπάζουν με αυτό και τον βάζουν μέσα στον τάφο του. Την είσοδο του τάφου του την σφραγίζουν, δηλαδή κλείνουν, με μια μεγάλη πέτρα, βράχο.
Το Μοιρολόι της Παναγιάς Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται. Σήμερα έλαβαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι οι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρεισκαταραμένοι. Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι να λάβει δείπνο μυστικό, για να τον λάβουν όλοι. Κι η Παναγία η Δέσποινα καθόταν μοναχή της τας προσευχάς της έκανε για το μονογενή της. Φωνή εξηλθ’ εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα -Σώνουν, Κυρά μου, οι προσευχές , σώνουν και οι μετάνοιες και τον υιόν σου πιάσανε και στον χαλκιά τον πάνε κι στου Πιλάτου τας αυλάς εκεί τον τυραννάνε. Η Παναγιά σαν τ’ άκουσε έπεσε και λιγώθει. Σταμνί νερό της ρίξανε τρία κανάτια μόσχο και τρία νεροδόσταμνα για να της έρθει ο νους της. Και σαν της ήρθ’ ο λογισμός και σαν της ήρθε ο νους της ζητάει μαχαίρι να σφαγεί, γκρεμό να πάει να πέσει, ζητάει τ’ αργηροψάλιδο να κόψει τα μαλλιά της. Η Μάρθα κι η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα και του Ιακώβου η αδερφή κι οι τέσσερις αντάμα. Πήραν το δρόμο το στρατί, στρατί το μονοπάτι Το μονοπάτι τ’ς έβγαλε μες του ληστού την πόρτα. Κι η πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της. Τηράει ζερβά, τηράει δεξιά, κανέναν δεν γνωρίζει τηράει και δεξιότερα, βλέπει τον Αη – Γιάννη. -Αφέντ’ , Αγιάννη, Πρόδρομε, και βαπτιστά του γιού μου Μην’ είδες τον υιόκα μουκαι το διδάσκαλό σου; -Δεν έχω στόμα να Σου πω, γλώσσα να σου μιλήσω δεν έχω χειροπάλαμο για να σου τον(ε) δείξω.
Βλέπεις εκείνον τον γυμνό, τον παραπονεμένο όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο όπου φορεί στην κεφαλί ακάνθινο στεφάνι; Εκείνος είν’ ο Γιόκας σου και με διδάσκαλός μου. Η Παναγιά πλησίασε, γλυκά τόν(ε) ρωτάει: -Δε μου μιλάς, παιδάκι μου, δε μου μιλάς, παιδί μου; -Τι να σου πω, μανούλα μου, που διάφορο δεν έχεις. Σύρε, μάνα μ’, στο σπίτι σου, κάμε την προσευχή σου βάλε κρασί στο μαστραπά κι αφράτο παξιμάδι και δώσε την παρηγοριά να την(ε) λάβουν κι άλλοι. Μόνο το Μέγα Σάββατο κοντά το μεσονύχτι που θα λαλήσ’ ο πετεινός, σημαίνουν οι καμπάνες Σημαίν’ ο Θιος, σημαίν’ η γη, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει κι η Αγιά-Σοφιά με τις χρυσές καμπάνες . Όποιος τ’ ακούει σώνεται κι όποιος το λέει αγιάζει κι όποιος το καλοφουγκραστεί παράδεισο θα λάβει παράδεισο και λίβανο από τον Άγιο Τάφο.
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ Την επόμενη μέρα οι Μυροφόρες επισκέφτηκαν τον τάφο του Ιησού Χριστού για να αλείψουν το σώμα του με μύρα. Όμως εκεί τους περίμενε μια έκπληξη. Είδαν τον βράχο, ο οποίος έκλεινε τον τάφο του Χριστού, να έχει μετακινηθεί, δηλαδή να έχει φύγει από την είσοδο του τάφου. Όταν προχώρησαν και μπήκαν μέσα, τους περίμενε μια ακόμα έκπληξη. Αντί να δουν το σώμα του Ιησού Χριστού τυλιγμένο με το λευκό σεντόνι, είδαν έναν άγγελο ο οποίος τους είπε: «Κύριος Ανέστη», δηλαδή ο Ιησούς είχε αναστηθεί. Οι Μυροφόρες έτρεξαν χαρούμενες να πουν τα καλά νέα στους μαθητές του Χριστού. Στον δρόμο τους, όμως, συνάντησαν τον ίδιο τον Χριστό μπροστά τους ο οποίος τους είπε ότι θα συναντήσει τους μαθητές του στη Γαλιλαία. Όπως και έγινε. Την ώρα που οι μαθητές του μαζευόντουσαν, ο Χριστός εμφανίστηκε μπροστά τους λέγοντας: «Πορευθέντες μαθητεύσαντες πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», δηλαδή όποιος πιστεύει σε αυτόν, στον Χριστό, να τον βαπτίζουν στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αργά το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου πηγαίνουμε στην εκκλησία με τις λαμπάδες μας για να γιορτάσουμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Και όταν επιστρέφουμε στο σπίτι τρώμε μαγειρίτσα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Την Κυριακή του Πάσχα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού. Όλοι μαζευόμαστε στα σπίτι α μας και σουβλίζουμε αρνιά για να γιορτάσουμε. Τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αυγά μας, χορεύουμε και γλεντάμε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
wikipedia.org sansimera.gr e-daily.gr saint.gr iscreta.gr sigmalive.com oodegr.com enikow.gr cnn.gr mixanitouxronou.gr iefimerida.gr kindykids.gr paidorama.com